Search

Bu çalışma laboratuvarımıza getirilen 7 adet yavru diskus balıklarında (Symphsodon discus) görülen ölüm nedenini belirlemek amacıyla yapıldı. Doğumdan 20 gün sonra ölümlerin gözlendiği diskus balıklarında dış bakıda solungaçlarda solgunluk, mukus artışı, uyuşuk bir şekilde yüzeye yakın yüzme, anormal yüzme davranışları, denge kaybı ve durgunluk gözlendi. Hasta balıkların solungaç, yüzgeç ve deri bölgesinden kazıntı alınarak hazırlanan preparatlar ışık mikroskobu altında incelendi. İncelenen balıkların tümünde Dactylogyrus sp. (Monogenea), Tetrahymena sp. (Ciliata), Vorticella sp. (Ciliata), Philodina sp. (Metazoa) parazitleri tespit edildi., This study was carried out to detect the reason of mortalities of 7 Discus fishes (Symphsodon discus) sent to our laboratory. In discus fishes, which death on the 20th day after birth showed pale gills, excess mucus production, lethargic swimming close to the surface, abnormal swimming behavior, balance loss and lethargy. The scrapes of the gills, fins and skin were examined for presence of parasitic fauna under a light microscope. Dactylogyrus sp. (Monogenea), Tetrahymena sp. (Ciliata), Vorticella sp. (Ciliata), Philodina sp. (Metazoa) were identified from all of the examined fishes.

Amaç: Bu araştırma sığırcıklarda (Sturnus vulgaris, L.) bulunan helmintlerin belirlenmesi amacıyla yapıldı. Bu amaçla avcılar tarafından 2007-2009 av sezonunda avlanarak Selçuk Üniversitesi Veteriner Fakültesi Parazitoloji Anabilim Dalı laboratuarına gönderilen 27 adet sığırcık incelendi. Gereç ve Yöntem: Otopsileri yapılan 27 adet sığırcık (Sturnus vulgaris, L.)’ın göğüs boşluğunda ve bağırsaklarında bulunan parazitler toplandı. Helmintler fizyolojik tuzlu su ile temizlendikten sonra laktofenolde şeffaflaştırılarak mikroskop altında incelendi. Teşhis için önemli görülen kısımların ölçümleri yapıldı. Bulgular: İncelenen 27 sığırcığın 5 (%18.52)’inde helmintlere rastlandı. Bir sığırcığın göğüs boşluğundan 5 adet nematod toplandı. Bulunan bu helmintlerin Filariidae ailesinden olduğu belirlendi. Helmintin erkeğinin bir adet olması ve spikülümlerinden birinin kopmuş olması dolayısıyla cins ve tür düzeyinde teşhis yapılamadı. Diğer bir sığırcığın ince bağırsak boşluğunda ise Acanthocephala takımından bir adet Mediorhynchus spp. tespit edildi. Üç farklı sığırcıkta ise Hymenolepis spp. yumurtalarına rastlandı. Öneri: Bu helmintler Türkiye’de sığırcıklarda ilk defa tespit edildi. Sığırcıklarda parazitlenen helmintlerle ilgili daha detaylı çalışmalara ihtiyaç vardır., Aim: This study was designed to determine the helminths of starlings (Sturnus vulgaris, L.). For this purpose, 27 starlings which were shot by hunters in 2007-2009 hunting seasons were sent to parasitology laboratory and they were examined. Materials and Methods: The autopsies of 27 starlings (Sturnus vulgaris, L.) were performed and the helminths were collected from the chest cavity and intestines. After cleaning thoroughly with the physiological saline solution, they were cleared in lactophenol and were examined under the light microscope. The parts which were important to identify were measured. Results: Helminths were found in 5 (18.52%) of 27 starlings. Five nematodes were collected from the chest cavity of one starling. These helminths which were found in Filaridae family were determined. Male parasite was found only one. Genus and species could not be identified due to one of the spiculums was broken. One Mediorhynchus spp. was identified from Acanthocephalans from the intestine of the different starling. In three different starlings, Hymenolepis spp. eggs were found in their fecal samples. Conclusion: These findings have been determined for the first time in starlings in Turkey. Different studies are needed to helminths which were paratisited in starlings.

This study was carried out to determine oribatid mite fauna,their seasonal fluctuations and the species which acts as intermediate hosts of anoplocephalid cestodes in the province of Konya. Soil samples were taken monthly from Bozkır, Ilgın, Karabağ, Karapınar and Yarma between September 1993 and September 1995. They were extracted with a modified Berlese-Tullgreen apparatus. The oribatid mites collected from the soil samples were preserved in glycerol until examination. Specimens were cleared in lactic acid before microscopic observation. Approximately 70,000 oribatid mite specimens were studied and found to consist of 56 species belonging to 34 genera and 22 families. Of these species, the following were new records for Turkey: Epilohmannia inexpectata, Hypochthonius rufulus, Allodamaeus starki, Oppia chitinophincta, Oppiella nova, O. ornata, Zygoribatula tenuelamellata, Z. longiporosa, Scheloribates fimbriatus,S.latipes, Eupelops acromios, E. torulosus, Euphthiracarus cribrarius, Protoribates monodactylus, P.obtusus, Ceratozetes mediocris, C.gracilis, Tectocepheus sarekensis, Oribatella meridionalis, O.berlesei, Suctobelba trigona,Suctobelbella subcornigera, S.sarekensis, Galumna kazakhstani, G.elimata, Pergalumna myrmophila, P.nervosa, and Pilogalumna boevi . The highest number of oribatid species was found in Bozkır and Yarma (28 species). Twenty-seven oribatid species were found in Ilgın, 25 in Karabağ and 23 in Karapınar. Oribatid mites were detected in all soil samples taken during the study. The annual dynamism of oribatid population density generally has two distinct maxima, in spring and autumn, with a deep depression during the summer. Spring peak abundance was the highest in March in Bozkır and Yarma, while in Ilgın, Karabağ and Karapınar it was highest in April. The maximum oribatid population density for autumn occurred in October in Bozkır and Yarma, and in September in Ilgın, Karabağ and Karapınar. The number of oribatid mites recorded for the first time in Turkey was very high. The number of oribatid species acting as intermediate hosts to Anoplocephalid cestodes as also significant. The cysticercoids of Moniezia sp. were observed in Xylobates lophotrichus and Zygoribatula cognata in the locality of Ilgın, and in Scheloribates laevigatus in the locality of Yarma.

Coenurus cerebralis koyunların beyin ve omiriliğinde bulunmakta, kafatası kemiğinde ve beyinde atrofi ve perforasyonlara sebep olabilen bir cestotdur. Bu çalışmada, bir koyunun kafatası kemiğinde, Coenurus cerebralis'in sebep olduğu perforasyon tespit edilmiştir., Coenurus cerebralis is a cestode located in the brain and spinal cord of sheep that causes atrophy and perforation of the brain. In this study, a skull perforation caused by Coenurus cerebralis was reported in a sheep.

Bu araştırma Kars yöresi koyunlarında Gongylonema pulchrum'un yayılışının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Farklı yaş gruplarına ait 118 erkek ve 82 dişi olmak üzere toplam 200 baş koyun özefagusu teker teker naylon poşetlere alınmış ve laboratuvara getirilerek G. pulchrum yönünden incelenmiştir. İncelenen 200 özefagus örneğinin 80'inin (% 40) G. pulchrum ile enfekte-olduğu tespit edilmiştir. Enfekte hayvanlardan 164'ü (%58.15) erkek ve 118'i (%4'1.85) dişi olmak üzere toplam 282 adet G. pulchrum elde edilmiştir. Enfekte bir özefagusdan en az l, en fazla 12 parazit izole edilmiştir. Enfeksiyonun yaş gruplarına ve cinsiyete göre sayısal dağılımının grup içi ve genel istatistiksel değerlendirilmesi SPSS for Windows release bilgisayar programında Khi-kare testi ile yapılmış, bu gruplar arasındaki farklılıkların önemli olmadığı gözlenmiştir (P0.05)., This-study was carried out in order to detect the prevalence of Gongylonema pulchrum in sheep in the Kars region. For this purpose, a total of 200 sheep were examined macroscopically. The diagnosis was based on the characteristic and morphologic features of G. pulchrum. G. pulchrum were found in the esophageal muscle in 80 (40%) out of 200 sheep. The number of parasites from each esophagi varied from 1 to 12 and a total of 282 G. pulchrum were collected of which 164 were male (58.15%) and 118, female (41.85%). Statistical assessment of the numerical distribution of the infection according to age groups and sexes within group and between groups was performed by the chi-square test using the SPSS program for Windows. No statistically significant difference was observed between these groups (P>0.05).

Konya'nın 50 km doğusunda yer alan Bozdağ bölgesinde, koruma altına alınmış olarak yaşayan 500 civarında Anadolu yaban koyunu bulunmaktadır. Mayıs 1999 tarihinde, ölüm sebebi araştırılmak üzere, laboratuvara getirilen bir Anadolu yaban koyununa, ektoparaziter muayeneden sonra otopsi yapılmış ve tüm iç organları paraziter yönden muayene edilmiştir. Koyunların yaşadığı alanın farklı yerlerinden 20 dışkı örneği toplanmış ve flotasyon, sedimentasyon ve Baermann Wettzel teknikleri ile parazitolojik muayene yapılmıştır. Ektoparaziter inceleme sonucu Rhipicephalus bursa ve Rh. turanicus türü keneler; iç organ muayenesi sonucu ise sestodlardan Thysaniezia ovilla, sestod larvalarından Coenurus cerebralis ve Cysticercus taenuicollis, nematodlardan Cystocaulus ocreatus, Marshallagia marshalli, Ostertagia circumcincta, O. occidentalis, Nematodirus sp., Shabertia ovina olmak üzere 9 helmint türü teşhis edilmiştir. İncelenen dışkı örneklerinde de Trichostrongylidae spp., Nematodirus spp., Marshallagia marchalli, Trichuris sp. yumurtaları; Dictyocaulus fılaria ve Cystocaulus ocreatus larvaları; ve Eimeria spp. ookistleri tespit edilmiştir. Bu parazitler Türkiye'de Anadolu yaban koyununda ilk defa tespit edilmiştir., Anatolian wild sheep live only around Bozdağ district which is 50 km away from the eastern part of Konya province in the Central Anatolia Region of Turkey. They have been protected by the ministry of forestry. In May 1999, a dead female Anatolian wild sheep was autopsied and examined for parasites. Twenty fresh faecal specimens were also collected on the ground where the sheep was living, and examined for parasite eggs, oocysts and larvas by flotation, sedimentation and Baermann Wettzel techniques. Thysaniezia ovilla from cestodes, Coenurus cerebralis and Cysticercus taenuicollis from larvae cestode, Cystocaulus ocreatus, Marshallagia marchalli, Ostertagia circumcincta, O. occidentalis, Nematodirus spi5 Shabertia ovina from nematodes, Rhipicephalus bursa and Rh. turanicus in arthropods, were found in the autopsy. Trichostrongylidae spp., Nematodirus spp., Marshallagia marchalli, Trichuris sp. eggs; Dictyocaulus filaria and Cystocaulus ocreatus larvas; and Eimeria spp. oocysts were detected in all of faecal samples. These parasites have been determined for the first time in the Anatolian wild sheep in Turkey.

Bu araştırma Konya bölgesi sığırlarında Sarcocystis türlerinin prevalansının tespiti amacıyla tiripsin tekniği kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Sığırların kalp, diyafram, ve özefaguslarında %92 oranında mikroskobik kistlere rastlanmış olup, makroskobik kistler tespit edilememiştir. Kist duvarının yapısına göre üç tip mikroskobik kist bulunmuş olup, S. bovicanis74 (%74), S. bovifelis 15 (%15) ve S. bovihominis 3 (%3) oranlarında tespit edilmiştir. Miks olarak ise S. bovicanis S. bovihominis7 (%7), S. bovicanis S. bovifelis3 (%3), S. bovihominis S. bovifelis 3 (%3) ve S. bovicanis S. bovihominis S. bovifelis 20 (%20) oranlarında teşhis edilmiştir. Sonuç olarak; Konya bölgesi sığırlarında Sarcocystis spp'ye en fazla özefaguslarda rastlanıldığı, en yaygın türün S. bovicanis olduğu tespit edilmiştir., In this study, the trypsin trypsin tech-nique was used to investigate the presence and prevalence of Sarcocystis spp. in the cattle in Konya province. Trypsin technique was able to detect Sarcocystis ssp. in 92 (92%) of 100 cattle (samples of heart, diaphragma and oesophagus) in which macroscopically cysts were not observed. Corresponding values for the Sarcocystis species were as follows: single infections 74 (74 %) S. bovicanis, 15 (15 %) for S. bovifelis and 3 (3 %) S. bovihominis; in mixed infections 7 (7 %) S. bovicanis S. bovihominis, 3 (3 %) S. bovicanis S. bovifelis,3 (3 %) S. bovihominis S. bovifelis and 20 (20 %) S. bovicanis S. bovihominis S. bovifelis respectively. In conclusion, microscopically cysts observed the highest number in eosophaugs among samples examined. In this study, Sarcocystis spp. are very common and S. bovicanis is the dominant species in cattle in the Konya region.

Bu araştırma, Ağustos 1998 - Aralık 1999 tarihleri arasında Konya'nın merkez köylerindeki evcil hindiler üzerinde yapılmıştır. Araştırmada 40 hindinin sindirim sistemi, 450 hindinin de dışkı örnekleri incelenmiştir. Sindirim sistemi muayenesinde hindilerin % 52.5'i çeşitli parazit türleriyle enfekte bulunmuş ve Eimeria sp.'nin % 37.5, Heterakis gallinarum 'un % 15, Subulura differens'm % 7.5, Echinostoma revolutum'un % 5, Ascaridia gallfnm % 2.5 yaygın olduğu tespit edilmiştir. Dışkıların Fülleborn doymuş tuzlu su flotasyon ve Benedek sedimentasyon teknikleri ile muayenelerinde 111 hindinin (% 24.66)çeşitli parazit türleriyle enfekte oldukları belirlenmiştir. Dışkı muayenesinde Eimeria sp. ookistleri % 12.88, Capillaria sp. % 7.11, Ascaridia sp. % 6.44, Choanotaenia infundibulum % 1.55, Trichostrongylus tenuis % 1.33 ve Heterakis gallinarum % 0.88 oranlarında yaygınlık göstermiştir., This study was carried out on domestic turkeys in Central villages of Konya between August 1998-December 1999. Macroscopic examination of whole gastrointestinal system of 40 turkeys and microscopic examination of the fecal samples of 450 turkeys were performed. Various parasite species were determined in 52.5 % of turkeys. Eimeria sp., Heterakis gallinarum, Subulura differens, Echinostoma revolutum, Ascaridia galli were respectively detected at the rate of 37.5 %, 15 %, 7.5 %, 5 %, 2.5 %, in the macroscopic examination of gastrointestinal system. The fecal samples were examined by the Fulleborne's salt saturated flotation and Benedek sedimentation methods, and in 111 (24.66 %) of fecal samples were found to be parasitised. Eimeria sp. oocysts, Capillaria sp., Ascaridia sp., Choanotaenia infundibulum, Trichostrongylus tenuis and Heterakis gallinarum eggs were respectively detected at the rate of 12.88 %, 7.11 %, 6.44 %, 1.55 %, 1.33 %, 0.88 %in the microscopic examination of fecal samples.

Hashimoto tiroiditi, kronik otoimmun tiroiditlerdendir. Tiroid dokusunda otoimmün destriksiyona bağlı olarak, hipotirodizm gelişmektedir ve erişkinlerde hipotiroidizmin en sık nedenidir. Hastalığın toplumda görülme sıklığı %2' dir. Hashimoto tiroiditi diffüz lenfosit infiltrasyonu ile karakterizedir.Patogenezde genetik ve çevresel faktörler sorumludur. HLA-DR3 ve HLA-DR5 geni ile kalıtımsal özellik gösterdiği düşünülmektedir. Çevresel olanlar ; iyot alımı, bakteriyel ve viral infeksiyonlar, sitokin tedavisi ve gebeliktir. İmmun patogenezde, Th 1 antikor yoluyla oluşan sitotoksisite önemli bir yer tutmaktadır. Bu nedenle; IL-12, TNF-? ve IFN-? patogenezde önemli bir yere sahiptir. TNF aracılığıyla oluşan apoptoziste patogenezde önemli olan bir diğer faktördür.Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Endokrinoloji Bilim Dalı polikliniğine başvuran ve Hashimoto hipotiroidi tanısı alan 65 olgu çalışmaya alındı. Hastaların tamamı kadın olup, yaş ortalamaları 40.32 ± 13.5 yıl ve yaş dağılımları 18 ? 73 yıl idi. L-tiroxin ile 10-12 hafta tedavi sonucunda, ötiroidi sağlanan olgularda, serum TSH değerlerinde düşme( p

Konya İli, Beşşehir ve Çumra ilçelerinde, koyunlardaki karacaiğer trematodlarının yayılışlarını ve mevsimsel dağılımlarını belirlemek amacıyla, Nisan 1994- Mart 1995 tarihleri arasında, her ay bu ilçelere gidilerek 25'er koyun, 25'er kuzudan dışkı örnekleri alınmıştır. Dışkılar laboratuvarda Benedek sediınentasyon metodu ile incelenmiştir, incelenen dışkıların %9.5'inde Fasciola sp., % 10.16'sında Dicrocoelium dendriticum yumurtaları tespit edilmiştir. Fascioliasise Beyşehir'de % 13.16, Çumra'da % 5.83, dicrocoeliasis'e Beyşehir'de % 10.33, Çumra'da % 10 oranlarında rastlanmıştır, her iki merkezde enfeksiyonlar ilkbahar ve yazın düşük, sonbahar ve kışın yüksek bulunmuştur. Bu sonuçlar sağalümuygulamalannın sonbahar ve ilkbahar mevsimlerinde yapılması gerektiğini göstermiştir., This study was carried out to detect of seasonal distributions of the liver flukes in sheep in Konya province between the dates of April 1994 - March 1995. In this period, 25 sheep and 25 lambs faeces monthly collected from Beyşehir and Çumra were investigated by Benedek sedimentation technique. Infection rates for Fasciola sp. and Dicrocoelium dendriticum were found to be 9.5% and 10.16%, respectively. The highest infection rates were observed in autumn and winter and the lowest levels were in spring and summer seasons. It was concluded that anthelminthic therapy of the liver flukes in sheep in Konya province would be more effective in autumn and spring.

Bu çalışma, Ankara civarında tavuk, hindi, ördek ve kazlarda hel- mint faunasını belirlemek amacı ile yapılmıştır. Araştırma Ankara ve Kırıkkale illeri ile bu illere bağlı 11 ilçe ve köylerden toplanan 65' i işletme, 50' si köy tavuğu 115 tavuk, 15' i iş letmelerden, 35' i köylerden 50 hindi, tamamı köylerden 50 ördek ve 50 kaz üzerinde yürütülmüştür. Laboratuvara getirilen hayvanların dışkıları alı narak kontrol edilmiş ve otopsileri yapılmıştır. Otopsi sonuçlarına göre kanatlıların % 72.45' i çeşitli helmintler- le enfekte bulunmuş, enfeksiyon tavuklarda % 59.13, hindilerde % 72, ördek lerde % 78 ve kazlarda % 98 yaygın olmuştur. Helmint enfeksiyonlarının yaygınlığı işletme orijinli tavuklarda % 30.76, köy orijinlilerde ise % 96 olmuş, gruplar arasındaki farklılık istatistik! olarak da önemli bulunmuştur (P

Dans ce présent travail on a examiné les intestins de 1569 moutons dans le but de preciser la propagation des infections d'Anoplocephalidé chez des moutons abattus dans l'abattoir de l'Etablissement de Viande et Poisson Parmi ces moutons 6.3 % étaient infectés par les espèces d'Anoplocephalidé Parmi ces espèces M. expansa totalisait 5.48 %, A. centripunctata 0.63 %, 0.44 % M. benedeni et 0.25 % T. ovilla On a observé 86.86 % de M. expansa, 10.1 % de A centripunctata, 7.07 % de M benedeni et 4.04 % de Tovilla. Chez les moutons infectés on a decouvert une seule espèce dans 87 87% des infections, deux espèces dans 12.13 % des infections. Les infections dues à une seule espèce avaient une propagation de 76.76 % pour M. expansa, A. centripunctata 9.09 %, et 2.02 % T.ovilla Les infections dues à deux espèces M. expansa et M. benedeni 8.08 %, M. expansa et A centripunctata 2 02 %, et M. expansa et T. ovilla 2.02 %. On a trouvé des scolex de 1 à 17 chez des moutons infectés. On a signalé 3.51 en moyenne de scolex pour chaque mouton., Et ve Balık Kurumu Konya Kombinası'nda kesilen koyunlardaki Anoplocephalidae enfeksiyonlarının yayılışını tespit etmek amacıyla yapılan bu çalışmada 1569 koyunun bağırsakları muayene edilmiştir. Bu koyunların % 6.3'ü Anoplocephalidae türleriyle enfekte bulunmuş, etken türlerden Moniezia expansa'nın % 5.48, Avitellina centripunctata'nın % 0.63, M benedeni'nin % 0 44 ve Thysaniezia ovilla'nın % 0.25 yaygın olduğu belirlenmiştir. Enfekte koyunların % 86 86'sında M. expansa, % 10.1'inde A. centripunctata, % 7.07'sinde M. benedeni ve % 4.04'ünde T. ovilla bulunduğu gözlenmiştir. Koyunlardaki enfeksiyonların % 87.87'sinin tek türden,% 12.13'ünün iki türden ileri geldiği belirlenmiştir. Tek türle oluşan enfeksiyonların % 76.76'sında M. expansa, % 9.09'unda A centripunctata, % 2.02'sinde T. ovilla saptanırken, iki türle oluşan enfeksiyonların % 8.08'inde M. expansa ve M. benedeni, %2.02'sinde M. expansa ve A. centripunctata, % 2.02'sinde M. expansa ve T ovilla'nın beraber bulundukları gözlenmiştir Enfekte koyunlarda 1-17 adet skoleks bulunmuş olup, bir koyundakı ortalama skoleks sayısı 3.51 olarak belirlenmiştir.

Dans ce present travail on a etudie l'epidemiologie des cestodes et nematodes chez lez poules. Pour cela de janvier 1987 à janvier 1988 on a examiné au mikroscope 751 examples coprologiques preleves dans 28 poulaillers qui contenaient au total 88 370 poules. Dans 225 echantillons (30.36 %) d'excrements on a trouvé des oeufs appartenant à differentes especes de parasite au contraire dans ceux des 516 echantillons restants (69.64 %) on n'a trouvé aucun oeuf d'helmint. A'la fin de ces examens, autotal on a decouvert sept especes d'helmint l'un (C. infundibulum), les autres nematod (A. galli, T. tenuis, Subulura sp., S. avium, H. gallinae, Capillaria sp.). Pendant des etudes coprologiques on a trouvé une epidemiologie d'oeuf d'ascaris en proportion de 25%. En dehors de cela on a trouvé l'epidemiologie d'autres especes de nematod en proportion de 0.13-3.64 %. On a observé seulement deux cas (%. 0.27) de C. infundibulum., Bu çalışmada Konya yöresindeki tavuklarda nematod ve cestodların yayılışı araştırılmıştır. Bu amaçla Ocak 1987 ile Ocak 1988 tarihleri arasında 88370 tavuğun yetiştirildiği 28 kümesten alınan 741 dışkı örneğinin mikroskopik incelemesi yapılmıştır. Bu dışkı örneklerinin 225 inde (% 30.36) helmint yumurtası tespit edilmiş, 516 sında ise (% 69.64) herhangi bir helmint yumurtasına rastlanmamıştır. Altısı nematod (A. galli, T. tenuis, Subulura sp., S. avium, H. gallinae, Capillaria sp.) ve biri cestod (C. infundibulum) olmak üzere toplam yedi helmint türü saptanmıştır. Bakısı yapılan dışkılarda A. galli yumurtalarının yayılışı % 25.10 olarak bulunmuş, diğer nematod yumurtalarının yayılışı ise % 0.13-3.64 arasında değişiklik göstermiştir. Sadece iki vakada (% 0.27) C. infundibulum yumurtası gözlenmiştir..

Amaç: Bu araştırma, Türkiye’nin İç Anadolu Bölgesi’nde, Konya ili Ilgın ilçesinde bulunan Çavuşçu Gölü’nde yaşayan yabani kanatlıların ve yılın belli dönemlerinde burada konaklayan göçmen kuşların helmint faunasını tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çavuşçu Gölü’nden toplanan 12 kuş türüne ait 100 adet yabani kanatlı laboratuvara getirilip dış lokalizasyonlu helmintler yönünden kontrol edilmiş, telekler yolunup deri altında bulunabilecek helmintler aranmıştır. Kanatlılara nekropsi yapıldıktan sonra organ ve içeriklerden toplanan helmintler %70’lik sıcak alkolde fikse edilmiştir. Laktofenolde şeffaflaştırılan helmintler stereo ve floresan mikroskopta incelenerek tür teşhisleri yapılmıştır. Bulgular: Araştırmada 13 trematod, yedi sestod, 10 nematod ve üç acanthocephaladan oluşan toplam 33 helmint türü tespit edilmiştir. Tespit edilen helmint türlerinden yedi tanesi (Patagifer bilobus, Petasiger jubilarum, P. neocomense, P. skrjabini, Confluaria sp., Diorchis stefanskii, Diploposthe laevis) Türkiye’de ilk defa kaydedilmiştir. Öneri: Elde edilen bulgular neticesinde Türkiye’deki yabani kanatlı helmint faunasının evcil kanatlılar üzerinde oluşturabileceği etkilerin araştırılması için daha kapsamlı ve kanatlı türlerine özel araştırmalar yapılması gerektiği kanısına varılmıştır., Aim: This research was carried out for the purpose of detecting the helminth fauna of wild birds inhabiting in The Lake Çavuşçu which is located in Province of Konya, district of Ilgın in Central Anatolian Region of Turkey and migratory birds staying in this lake at certain times of the year. Materials and Methods: One hundred wild birds of 12 species collected from The Lake Çavuşçu were brought to the laboratory. The birds were checked for external localized helminths, the quills were plucked and the helminths that could be found under the skin were searched. After necropsies, helminths collected from organs and ingredients were fixed in %70 hot alcohol. The helminths, which are transparent in lactophenol, were examined under stereo and fluorescent microscope, and then species identification was made. Results: In the research, a total of 33 helminths species, including 13 trematodes, seven cestodes, 10 nematodes and three acanthocephalans were identified. Seven of these species identified (Patagifer bilobus, Petasiger jubilarum, P. neocomense, P. skrjabini, Confluaria sp., Diorchis stefanskii, Diploposthe laevis) were recorded for the first time in Turkey. Conclusion: As a result of the findings, helminth fauna of wild birds in Turkey to investigate the effect might have on domestic poultry it has concluded that more comprehensive and specific research needs to be done to avian species.

Bu araştırma, Çavuşçu Gölü'nde yaşayan yabani kanatlıların ve yılın belli dönemlerinde burada konaklayan göçmen kuşların helmint faunasının belirlenerek ülkemizdeki yabani kanatlı helmintleri hakkındaki sınırlı olan bilgilerimize katkı sağlamayı amaçlamaktadır.Araştırma Mayıs 2014-Nisan 2016 tarihlerini kapsayan dönemde Çavuşçu Gölü'nde yaşayan ya da göçmen olarak yılın belli dönemlerinde gölde konaklayan Accipitridae (Circus macrourus); Anatidae (Anas acuta, Anas crecca, Anas strepera, Aythya ferina, Aythya fuligula, Netta rufina); Rallidae (Fulica atra, Gallinula chloropus); Pelecanidae (Pelecanus onocrotalus); Podicipedidae (Podiceps cristatus) ve Sturnidae (Sturnus vulgaris) ailelerine ait 12 kuş türü üzerinde yapılmıştır. Gölden toplanan 100 adet kanatlının nekropsisi yapılmış, organ ve içeriklerden toplanan helmintler teşhis edilinceye kadar %70'lik alkol içinde muhafaza edilmiştir. Laktofenolde şeffaflaştırılan helmintlerin, floresan ve stereo mikroskoplar kullanılarak incelendikten sonra tür teşhisleri yapılmıştır.Araştırma sonunda 13 trematod türü (Bilharziella polonica, Cyclocoelum mutabile, Echinoparyphium recurvatum, Echinostoma revolutum, Hypoderaeum conoideum, Notocotylus attenuatus, Notocotylus pacifera, Paramonostomum alveatum, Patagifer bilobus, Petasiger jubilarum, Petasiger neocomense, Petasiger skrjabini, Tylodelphys clavata), 7 sestod türü (Confluaria sp., Diorchis stefanskii, Diploposthe laevis, Hymenolepis compressa, Hymenolepis sp., Ligula sp., Raillietina echinobothrida), 10 nematod türü (Acuaria hamulosa, Amidostomum acutum, Amidostomum anseris, Capillaria sp., Contracaecum rudolphii, Diplotriaena sp., Epomidiostomum sp., Eucoleus contortus, Synhimanthus laticeps, Tetrameres americana) ve 3 acanthocephala türü (Filicollis anatis, Mediorhynchus sp., Polymorphus minutus) olmak üzere toplam 33 helmint türü tespit edilmiştir. Helmintlerin belirgin özelliklerini taşıyan kısımlarının fotoğrafları çekilmiş ve teşhis edilen her helmint türüne ait ortalama ölçüler hesaplanmıştır. Bu araştırmada; Confluaria sp., Diorchis stefanskii, Diploposthe laevis, Patagifer bilobus, Petasiger jubilarum, Petasiger neocomense, Petasiger skrjabini, Tylodelphys clavata türleri Türkiye'de ilk defa tespit edilmiştir. Türkiye'de Anas crecca'da Bilharziella polonica, Hypoderaeum conoideum, Diorchis stefanskii, Amidostomum anseris, Eucoleus contortus; Anas strepera'da Bilharziella polonica, Echinoparyphium recurvatum, Notocotylus attenuatus, Confluaria sp., Amidostomum acutum, Tetrameres americana; Aythya ferina'da Bilharziella polonica, Echinostoma revolutum, Echinoparyphium recurvatum, Hypoderaeum conoideum, Notocotylus attenuatus, Paramonostomum alveatum, Confluaria sp., Diploposthe laevis, Hymenolepis sp., Amidostomum acutum, Contracaecum rudolphii, Eucoleus contortus, Tetrameres americana; Aythya fuligula'da Notocotylus attenuatus, Amidostomum anseris; Netta rufina'da Confluaria sp.; Circus macrourus'ta Raillietina echinobothrida, Synhimanthus laticeps; Fulica atra'da Cyclocoelum mutabile, Notocotylus pacifera, Confluaria sp., Amidostomum anseris, Filicollis anatis, Polymorphus minutus; Gallinula chloropus'ta Echinoparyphium recurvatum, Filicollis anatis; Pelecanus onocrotalus'ta Contracaecum rudolphii; Podiceps cristatus'ta Echinostoma revolutum, Patagifer bilobus, Petasiger jubilarum, Petasiger neocomense, Petasiger skrjabini, Tylodelphys clavata, Confluaria sp., Hymenolepis compressa, Ligula sp., Acuaria hamulosa, Capillaria sp., Contracaecum rudolphii, Epomidiostomum sp. türleri ilk kez kaydedilmiştir.Anahtar Sözcükler: Çavuşçu Gölü, helmint, yabani kanatlı. This study aims to contribute to our limited knowledge about wild birds helminths in our country by determining the helminth fauna of wild birds living in The Lake Çavuşçu and migratory birds living in certain periods of the year there.The study was conducted on 12 bird species belong to families of Accipitridae (Circus macrourus); Anatidae (Anas acuta, Anas crecca, Anas strepera, Aythya ferina, Aythya fuligula, Netta rufina); Rallidae (Fulica atra, Gallinula chloropus); Pelecanidae (Pelecanus onocrotalus); Podicipedidae (Podiceps cristatus) and Sturnidae (Sturnus vulgaris) staying in The Lake Çavuşçu or living as an immigrant during certain periods of the year in the period covering May 2014-April 2016. After necropsies were made of 100 birds obtained from the lake, helminths collected from the organ and the contents were maintained in %70 alcohol until diagnosed. Helminths which were transparent in lactophenol were examined by using fluorescence and stereo microscopes. Then helminths species were identified.A total of 33 helminths species, 13 trematode species (Bilharziella polonica, Cyclocoelum mutabile, Echinoparyphium recurvatum, Echinostoma revolutum, Hypoderaeum conoideum, Notocotylus attenuatus, Notocotylus pacifera, Paramonostomum alveatum, Patagifer bilobus, Petasiger jubilarum, Petasiger neocomense, Petasiger skrjabini, Tylodelphys clavata), 7 cestod species (Confluaria sp., Diorchis stefanskii, Diploposthe laevis, Hymenolepis compressa, Hymenolepis sp., Ligula sp., Raillietina echinobothrida), 10 nematod species (Acuaria hamulosa, Amidostomum acutum, Amidostomum anseris, Capillaria sp., Contracaecum rudolphii, Diplotriaena sp., Epomidiostomum sp., Eucoleus contortus, Synhimanthus laticeps, Tetrameres americana) and 3 acanthocephala species (Filicollis anatis, Mediorhynchus sp., Polymorphus minutus) were determined at the end of the research. Photographs of the helminths with prominent features were taken and the mean dimensions of each helminth species which were identified were calculated. In this study; Confluaria sp., Diorchis stefanskii, Diploposthe laevis, Patagifer bilobus, Petasiger jubilarum, Petasiger neocomense, Petasiger skrjabini, Tylodelphys clavata have been identified for the first time in Turkey. Bilharziella polonica, Hypoderaeum conoideum, Diorchis stefanskii, Amidostomum anseris, Eucoleus contortus in Anas crecca; Bilharziella polonica, Echinoparyphium recurvatum, Notocotylus attenuatus, Confluaria sp., Amidostomum acutum, Tetrameres americana in Anas strepera; Bilharziella polonica, Echinostoma revolutum, Echinoparyphium recurvatum, Hypoderaeum conoideum, Notocotylus attenuatus, Paramonostomum alveatum, Confluaria sp., Diploposthe laevis, Hymenolepis sp., Amidostomum acutum, Contracaecum rudolphii, Eucoleus contortus, Tetrameres americana in Aythya ferina; Notocotylus attenuatus, Amidostomum anseris in Aythya fuligula; Confluaria sp. in Netta rufina; Raillietina echinobothrida, Synhimanthus laticeps in Circus macrourus; Cyclocoelum mutabile, Notocotylus pacifera, Confluaria sp., Amidostomum anseris, Filicollis anatis, Polymorphus minutus in Fulica atra; Echinoparyphium recurvatum, Filicollis anatis in Gallinula chloropus; Contracaecum rudolphii in Pelecanus onocrotalus; Echinostoma revolutum, Patagifer bilobus, Petasiger jubilarum, Petasiger neocomense, Petasiger skrjabini, Tylodelphys clavata, Confluaria sp., Hymenolepis compressa, Ligula sp., Acuaria hamulosa, Capillaria sp., Contracaecum rudolphii, Epomidiostomum sp. in Podiceps cristatus were recorded for the first time in Turkey.Key Words: The Lake Çavuşçu, helminth, wild bird. 173

Kistik hidatidoz, Echinococcus granulosus'un metasestod formunun neden olduğu ve önemli ekonomik kayıplar ile sağlık sorunlarına neden olan zoonotik bir enfeksiyondur. Kistik hidatidozda klinik bulgulara dayanarak tanı koymak çok zordur. Bu nedenle tanıda spesifik antikor yanıtının belirlenmesini amaçlayan serolojik yöntemler kullanılmaktadır. Bu araştırma deneysel enfekte koyunlarda kistik hidatidozun serolojik teşhisinde ELISA ve IFA testlerinin duyarlılıklarını belirlemek ve hastalığın erken teşhisinin mümkün olup olmadığını ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Araştırmada 10 deneme 10 kontrol olmak üzere 20 kuzu (4-5 aylık) kullanıldı. Kistli karaciğerden elde edilen 15.000 canlı protoskoleks ağız yoluyla köpeğe verildi ve iki ay sonunda gelişen E. granulosus'lar bağırsak lümeninden toplandı. Elde edilen yumurtalardan deneme grubundaki her bir koyuna yaklaşık 2000 adet oral yolla verildi. Koyunlar 12 ay boyunca takip edildi. Bu süreçte koyunlar parazite spesifik antikorlar yönünden her iki test ile muayene edildi. Kısmi purifiye kist sıvısı antijeninin kullanıldığı ELISA testi nekropsi bulguları ile kıyaslandığında %57 duyarlılık ve %67 özgüllük gösterdi. 12 ay boyunca koyunlarda gelişen antikor yanıtın farklı zamanlarda pik yaptığı gözlendi. En erken antikor cevap inokülasyondan iki hafta sonra tespit edildi. Kalsifikasyon şekillenen kistlerde antikor yanıt oluşmadığı gözlendi. Bu çalışmada protoskoleks antijeninin kullanıldığı IFA testi ile spesifik bir reaksiyon elde edilemedi. Sonuç olarak deneysel enfekte koyunlarda hidatidoz enfeksiyonlarının erken teşhisinde IFA testine göre ELISA'dan daha güvenilir sonuçlar elde edildi. Serolojik testlerin duyarlılık ve özgüllüğünün belirlenebilmesinde nekropsi sonuçlarının referans test olarak kullanılabileceği kanaatine varıldı. 12 aylık deneme süresi sonunda şekillenen kistlerin küçük çapta olması nedeniyle deneme süresinin uzatılabileceği ve IFA testinde testin duyarlılığı ve özgüllüğünü artırmak amacıyla antijenik özelliği güçlü olan parazite ait yapıların incelenmesi gerektiği düşünülmektedir., Cystic hydatidosis, a zoonotic infection, is caused by metacestod formation of the Echinococcus granulosus, and it causes major economical loses and health disorders. Clinical diagnosis of cystic hydatidosis is very difficult since clinical signs is not quite. Therefore serologic methods which determine responses to specific antibodies are in use for diagnosis. This study was carried out to determine the sensitivities of ELISA and an IFA test in order to serologic diagnosis of cystic hydatidosis in experimentally infected sheep. The serology was used to determine if an early diagnosis is possible. A total of 20 sheep (4-5 months) were subjected in this study as 10 for control and another 10 for experimental group. A total of 15.000 live protoscolex collected from liver with hydatic cyst were administered into a dog via oral route, and at the end of two months, maturated E. granulosus was collected from intestinal lumen. Approximately 2000 eggs were administered into each sheep in the experiment group. Sheep had been observed for 12 months. During this period, all the sheep were checked by using both tests for parasite specific antibodies. ELISA test used with partially purified cyst fluid antigen had shown 57% sensitivity and 67% specifity when compared to necropsy. Antibody responses in sheep during 12 months were shown different peaks in different times. The foremost antibody response was determined in two weeks after inoculation. No antibody response was determined in calcified cysts. In this study, no specific responses in IFA test in which protoscolex antigen was used. In conclusion, more reliable results were observed in ELISA test in sheep with experimental infection for the diagnosis of cystic hydatidosis compared to IFA test. Necropsy findings can be used as reference for determination of sensitivity and specifity of serology. The study period could be extended due to the small cysts that have been observed at the end of 12 months and in order to increasing of sensitivity and specifity of IFA it should be examined the high antigenic structures belongs to the parasite.

6. ÖZET Bu araştırma, Konya yöresindeki kedilerde bulunan helmint türlerini ve bunların yayılışlarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada, Ekim 2001 -Aralık 2003 tarihleri arasında Konya'nın merkez mahallelerinden temin edilen 70 dişi ve 30 erkek olmak üzere toplam 100 kedi sistematik olarak helmintolojik yönden incelenmiştir. Kedilerin önce yaş ve cinsiyetleri belirlenmiş ve kaydedilmiştir. Dışkıların incelenmesi ile kedilerin taşıdıkları helmint türleri belirlenmeye çalışılmıştır. Kedilerin kulak uçlarından kan alınmış ve mikrofılerler yönünden araştırılmıştır. Doğrudan kalbe girilerek alman kan örnekleri de mikrofilerler yönünden incelenmiştir. Nekropside sistematik olarak incelenen organ ve dokulardan toplanan helmintler %0,9'luk fizyolojik tuzlu suya alınmış, nematodlar %70'lik alkolde, cestodlar ise %10'luk formolde tespit edilmiştir. Nematodlar laktofenolde şeffaflandırılmış, cestodlar borakslı karminle boyanmış, toplanan helmintler mikroskopta incelenmiş ve tür tayinleri yapılmıştır. Araştırmada kullanılan 100 kedinin nekropsisinde 92' sinin (%92,0) değişik helmint türleriyle enfekte oldukları saptanmıştır. Erkek kedilerde %83,3, dişi kedilerde %95,7 oranında enfeksiyon tespit edilmiştir. Bir yaş ve altındaki kedilerin %95,4'ünün, 2-3 yaşındaki kedilerin %100'ünün, 3-4 yaşındaki kedilerin %83,3'ünün, 4-5 yaşındaki kedilerin %95'inin, 5-6 yaşındaki kedilerin %88,8'inin, 6-7 yaşındaki kedilerin %92,8'inin, 7-8 yaşındaki kedilerin %80'inin, 8 yaşındaki ve daha yaşlı kedilerin %85,7'sinin helmintlerle enfekte olduğu belirlenmiştir. Helmint enfeksiyonlarının yayılışında, kedilerin yaş ve cinsiyetlerinin istatistiksel olarak önemli olmadığı gözlenmiştir (p>0,05). Yüz kedinin 58'inde Joyeuxiella pasqualei, 2 8' inde Dipylidium caninum, 10 'unda Taenia taeniaeformis, 5'inde Diplopylidium nölleri, 47'sinde Toxocara mystax, 2'sinde Physaloptera praeputialis bulunmuştur. Enfekte kedilerde 4 cestod ve 2 nematod türü olmak üzere toplam 6 tür helmint tesbit edilmiştir. Bu çalışma sonucunda kedilerden 6033 adet cestod, 234 adet nematod elde edilmiş ve toplam 6267 adet helmint toplanmıştır. Dışkıların %4'ünde T. mystax yumurtalarına, %8'inde J. pasqualei halkalarına rastlanmıştır. Konya'da kedi helmintlerinin bu kadar yaygın olması ve bu helmintlerin bir kısmının zoonoz olması, insan sağlığı açısından da riskler taşıdığı için, kedilerin periyodik aralıklarla muayenelerinin yapılarak tedavi edilmeleri, parazitlere karşı koruyucu tedbirlerin alınması gerekmektedir. 53 SUMMARY The aim of this research is to examine the species and the spread of the helminths in the cats in Konya province. In this research, 70 female and 30 male out of the total 100 cats were collected from the central neighbourhood of Konya in the period from October 2001 to December 2003. These cats were systematically examined from helminthological point of view. First of all, the cats' age and sex were identified and recorded. As a result of faecal examination of the cats helminths species were discovered. Blood samples were taken from the edge of the cats' ears and hearts were used for the examination of microfilariae. The helminths species collected from the systematically examined organs and tissues in necropsy were taken into the 0,9 percent salt solution, Nematodes were transfered into 70 percent alcohol and Cestodes into 10 percent formalin. Nematodes were transparenced in lactophenol. Cestodes were stained with carmen borax. Then, these species were identified. In this study, 92 cats (92 percent) were found infected, for at least one helminth species. It is understood that 83,3 percent of the males and 95,7 percent of the females were infected by helmints. The sample cats which were infected by helminths and their age profile groups are as follows: 95,4 percent of them up to one year old, 100 percent of the two-three years old, 83,3 of the three-four years old, 95 percent of the four-five years old, 88,8 percent of the five- six years old, 92,8 percent of the six-seven years old, 80 percent of the seven-eight years old, 85,7 percent of the eight years old and above. As a result of the observation of the sample cats, it is safe to say, that that in the spread of helminth infections the age and sexuality of the cats were not statistically significant (p>0,05). Joyeuxiella pasqualei in 58 cats, Dipylidium caninum in 28 cats, Taenia taeniaeformis in 10 cats, Diplopylidium nölleri in 5 cats, Taxocara mystax in 47 cats, Physaloptera praeputialis in 2 cats of 1 00 cats were found. In the infected cats, there were 4 Cestodes and 2 Nematodes totalling to the 6 helminth species were detected. The total 6267 helminthes consisted of 6033 Cestodes and 234 Nematodes which were collected and identified from the sample cats. During the macroscopical examination of the faecel samples of the cats, the 4 percent T. mystax eggs and the 8 percent segments of J. pasqualei were detected. Since the cat helminths were so widespread in Konya, and some of them were zoonose, this may cause risk for the local people. It is, therefore, necessary that the cats have to be protected against parasites by periodical inspections and by the treatment of the cats for inspected infections. 54 68

6. ÖZET S.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü Parazitoloji Anabilim Dalı DOKTORA TEZİ / KONYA-1999 Mustafa KÖSE Sığırlarda Cysticercus bovis Enfeksiyonunun îndirekt Floresan Antikor (İFA) Testi ile Teşhisi Bu çalışmada, doğal enfekte sığırlarda Cysticercus bovis enfeksiyonunun İndirekt Floresan Antikor (İFA) Testi ile teşhisi amaçlandı. Sığırlardan kesimden önce kan örnekleri alındı ve serumları elde edildi. Daha sonra kesimi yapılan sığırların et muayenesinde sistiserkler arandı. Et muayenesi yapılan 300 sığırdan 42 tanesinde sistiserklere rastlandı. İFA Testinde antijen olarak -20 °C'da dondurulmuş sistiserk skoleksinin Kryostat ile alınmış 15um'lik histolojik kesitleri kullanıldı. İFA Testi ile 300 serumdan 43'ünde (% 14.33) pozitif sonuç alındı. Bunlardan 2'sinde 1:160, 6'sında 1:320, 14'ünde 1:640, 9'unda 1:1280, 5'inde 1:2560 ve 7'sinde ise 1:5120 sulandırmalarda pozitif sonuç elde edildi. İFA Testi ile 2 serumda yanlış negatif ve 3 serumda da yanlış pozitif sonuç elde edildi. Diğer helmint türleriyle çapraz reaksiyonlara rastlanmadı. Bu çalışmada İFA testinin spesifitesi % 95.24, sensitivitesi ise % 98,84 olarak tespit edildi. Bu sonuçlara göre, İFA Testinin sığırlarda C. bovis enfeksiyonunun serolojik teşhisinde kullanılabileceği anlaşılmıştır. 37 7. ZUSAMMENFASSUNG S.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü Parazitoloji Anabilim Dalı DOKTORA TEZİ / KONYA-1999 Mustafa KÖSE Serodiagnose der Zystyzerkose des Rindes mit der indirekter Immunofluoreszenantikörper-reaktion In dieser Studie, Cysticercus iov/5-infektion durch IFA-Test in natürlich infizierten Rindern zu diagnostizieren wurde gezielt. Blutproben von Rindern wurden vor dem Schlachten gesammelt, und dann wurden Seren erreicht. Nach dem Schlachten wurde die Fleischkontrolle sofort in dem Vorhandensein der Zystizerken ausgedrückt durchgefuhrt. In zweiundvierzig von 300 kontrollierten Rinder, wurden Zystizerken gesehen. Die histologische Schnitte vom scolex der Zystizerken, die bei -20 °C gefroren und in Kryostat bei einer Schnittdicke von 15 um geschnitten wurden, wurden als Antigen im IFA-Test verwendet. Die positiven Resultate wurden wahrend 43 (14.33 %) IFA-Test verwendend ermittelt. Von diesen wurden die Titer von 1:160, von 1:320, von 1:640, von 1:1280, von 1:2560 und von 1:5120 von den Serumproben von Zahlen von 2, von 6, von 14, von 9, von 5 und von 7, beziehungsweise beobachtet. Durch IFA-Test wurden 2 falsch negative und 3 falsch positive Resultate ermittelt. Kreuzreaktionen mit anderen Helminth-species traten nict auf. Die Spezifitât des IFA-Tests wurden 95.24 % geflinden, und die Sensitivitât war 98.84 %. Als SchluBfolgerung betrachtet der Test von IFA fur die serologische Diagnose der Cysticercus Aov/5-infektion in Rindern als wertvoller Test. 38 51