Search

Aim: It was aimed to retrospectively examine the demographic, clinical-radiological findings of patients withintracranial aneurysm who were hospitalized with the diagnosis of aneurysm and underwent surgical andendovascular treatment, and the relationship between these findings and mortality rates.Material and methods: After diagnosis with cranial computed tomography, the localization of aneurysms wasdetermined by computed tomography angiography or dynamic cerebral angiography, 101 patients underwentstandard open microsurgery, and 7 patients underwent embolization by endovascular surgery. Temporary clipswere used for 30 seconds to 4 minutes (average 2 minutes). Complete obliteration of the aneurysm neckwas confirmed by puncture after the permanent clip was placed. Intraoperative controlled hypotension andprophylactic antibiotics were administered.Results: 75 (70.09%) of the cases were female and 32 (29.9%) were male. The female/male ratio was 2.34.The mean age of the cases was 51.9 years. The most common first complaint was headache and vomiting in75 patients (70.09%). While 85 (79.4%) of 107 patients were positive in cranial CT, SAH was negative in 22(20.5%). The most common location was the middle cerebral artery with 49 cases (45.79%). When the Fisherclassifications of 23 patients with clinical vasospasm were evaluated, two patients were Grade 1, 7 patientswere Grade 2, 8 patients were grade 4, and 6 patients were grade 4v. While 18 of the patients who developedvasospasm died, 7 of these patients were operated on within the first 24 hours, 5 within 24-48 hours, and 6after 48 hours. While 64 patients recovered without sequelae after the operation, mild to moderate sequelae(hemiparesis, mitosis) developed in 12 patients and hydrocephalus requiring shunt in 3 patients. According tothe Hunt-Hess classification, a total of 31 patients died, 16 of whom were Stage 4-5.Conclusion: The main factors affecting the outcome in the treatment of intracerebral aneurysm are neurologicalexamination at the time of first presentation, multiple aneurysms, Hunt-Hess Stage 4-5 hemorrhages and thepresence of intracerebral hematoma. We think that early surgery can be used for appropriate treatment becauseof the risk of re-bleeding and the safe fight against vasospasm after surgery., Amaç: Anevrizma tanısı konularak yatırılan, cerrahi ve endovasküler tedavi uygulanan intrakraniyal anevrizmalıolguların, demografik, klinik-radyolojik bulgularının ve bu bulgularla ölüm oranlarının ilişkisinin retrospektif olarakincelenmesi amaçlandı.Gereç ve yöntem: Kraniyal bilgisayarlı tomografi ile teşhis konulduktan sonra anevrizmaların lokalizasyonu,bilgisayarlı tomografi anjiyografi veya dinamik serebral anjiyografi ile tesbit edilen 101 hastaya standart açıkmikrocerrahi, 7 hastaya ise endovasküler cerrahi yolla embolizasyon yapıldı. Geçici klip 30 sn ile 4 dk arasındadeğişen sürelerde (ortalama 2 dk) kullanıldı. Kalıcı klip konulduktan sonra ponksiyon yapılarak anevrizmaboynunun tam olarak oblitere edildiği doğrulandı. İntraoperatif kontrollü hipotansiyon ve profilaktik antibiyotikuygulandı.Bulgular: Olguların 75’i (%70,09) kadın, 32’si (%29,9) erkekti. Kadın/erkek oranı 2,34 idi. Olguların yaşortalaması 51,9 saptandı. En sık görülen ilk şikâyet 75 hastada (%70,09) baş ağrısı ve kusma idi. 107 olgunun85 (%79,4)’inde kraniyal BT’de SAK pozitif iken 22 (%20,5)’sinde negatif idi. En sık yerleşim yeri 49 olgu(%45,79) ile orta serebral arter idi. Klinik vazospazm gelişen 23 olgunun Fisher sınıflamaları değerlendirildiğinde;2 hastada Evre 1, 7 hastada Evre 2, 8 hastada Evre 3, 6 hastada Evre 4 tespit edildi. Vazospam gelişenhastaların 18 tanesi eksitus olurken, bu hastaların 7 tanesi ilk 24 saat içinde, 5’i 24-48 saat içinde, 6’sı 48 saatsonrasında opere edildi. 64 hasta operasyon sonrası sekelsiz olarak iyileşirken, 12 hastada hafif-orta düzeydesekel (hemiparazi, mitoz), 3 hastada şant ihtiyacı gerektiren hidrosefali gelişti. Hunt-Hess sınıflamasına göre16’sı Evre 4-5 olan total 31 olgu eksitus oldu.Sonuç: İntraserberal anevrizma tedavisinde sonucu etkileyen faktörlerin başında, ilk geliş anındaki nörolojikmuayene, anevrizmanın çoğul olması, Hunt-Hess Evre 4-5 kanamalar ve intraserebral hematom varlığıgelmektedir. Tekrar kanama riski ve ameliyat sonrası vazospam ile güvenli mücadeleye olanak sağlamasınedeni ile erken cerrahinin uygun tedavi zamanlaması olduğunu düşünmekteyiz.

The ventriculoperitoneal shunt, silicone cerebral spinal fluid shunting system, is the most common effective treatment of hydrocephalus (1). Despite enhancements in surgical techniques, and devices, various problems and difficulties are still experienced in the surgery of cerebral spinal fluid shunting. Aging and degradation of the shunt material, hypersensitivity caused by degraded silicone, and shunt obstruction caused by calcification of the catheter are typical examples of late complications. Calcification and related dysfunction of ventriculoperitoneal shunt are rare events in neurosurgical practice. Shunt calcification causes shunt dysfunction in two ways, namely disconnection and obstruction. We present a 34-year-old male patient with shunt malfunction due to obstruction secondary to calcification., Ventriküloperitoneal şant, silikon serebral omurilik sıvısı şant sistemi, hidrosefali için en yaygın etkili tedavidir. Cerrahi teknikler ve cihazlardaki gelişmelere rağmen, beyin omurilik sıvısı şant cerrahisinde çeşitli sorunlar ve zorluklar yaşanmaktadır. Şant malzemesinin yaşlanması ve bozulması, bozulmuş silikonun neden olduğu aşırı duyarlılık ve kateterin kalsifikasyonundan kaynaklanan şant tıkanması geç komplikasyonların tipik örnekleridir. Ventriküloperitoneal şantın kalsifikasyonu ve ilişkili disfonksiyonu nöroşirürji pratiğinde nadir görülen olaylardır. Şant kalsifikasyonu, şönt disfonksiyonuna, yani bağlantısızlık ve tıkanıklığa neden olur. Bu yazıda kalsifikasyona bağlı tıkanıklık nedeniyle şant bozukluğu olan 34 yaşında erkek hasta sunuldu.

Bu çalışmada, deksametazon sodyum fosfat içeren doğal kaynaklı bir polimer olan kitosan kullanılarak film formülasyonları hazırlanmıştır. Hazırlanan bu formülasyonların in vivo etkinlikleri Saprague Dawley cinsi sıçanlar kullanılarak oluşturulan beyin ödemi modeli üzerinde araştırılmıştır. Etkinlik değerlendirilmesinde yaş-kuru ağırlık tayini, lipit peroksidayon oranı tayini, ultrastrüktüel puanlandırma sistemi ve Geçirmeli Elektron Mikroskobu ile dokuların fotoğraflarının irdelenmesi gibi parametreler çalışılmıştır. Elde edilen bulguların istatiksel değerlendirmesi sonucunda gruplar arasında herhangi bir istatiksel fark olmadığı bulunmuştur (p>O.OS). Bu sonucun olası nedenleri arasında kraniektomi alanında yetersiz salım ortamı olması ve cerrahi işlemden sonra hayvanların doğal hareketleri sonucunda uygulanan dozaj şeklini yerinden oynamış olabileceği gibi nedenlerin yer alabileceği düşünülmektedir, In this study, film formulations containing dexamethasone sodium phosphate were prepared by using a natural polymer chitosan. The in vivo efficiency of film formulations were evaluated by the animal model in which the brain edema was formed on Sprague Dawley rats. The evaluation of the efficiency for film formulations were investigated through the parameters such as wet-dry weight method, determination of the lipid peroxidation ratio, ultrastructural grading system and Transmission Electron Microscopy. The statistical evaluation of te experimental results revealed no significant difference between the experimental groups (p>0.05) which is probably due to the insufficient release medium in the craniectomy area, the movements of the film formulation as a result of the natural movements of the animals after surgery.