Search

The paper is focused on a corpus of hymnographic texts dedicated to nun Stefanida/Stevka as an example of a literary work focused on the promotion of a newly revealed saint by the Serbian Orthodox Church, whose role is to elevate the spiritual essence of a society that underwent secularization during the socialist era, while revisiting the core principles of this society’s ideological resilience. By using means of expression, such as modern language (vernacular), fragments of Stevka’s letters, and Serbian cultural and religious topoi, the authors of the hymnographic texts made them more accessible to the contemporary believer. Additionally, the hymnographic texts symbolically represent the spiritual landscape of both past and contemporary Serbia, adding to a more comprehensive narrative about the historical cohesion of the Serbian Orthodox Church.

Omawiane orzeczenie odnosi się do instytucji umorzenia opłaty rocznej z tytułu wyłączenia gruntu z produkcji rolnej na cele kultu religijnego na rzecz związku wyznaniowego na podstawie art. 12 ust. 16 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Zasadniczym przedmiotem analizy jest kwestia sposobu i zakresu badania w postępowaniu administracyjnym przesłanek umorzenia należności publicznoprawnych w przypadku realizacji inwestycji o charakterze użyteczności publicznej z zakresu kultu religijnego. Rozważania zmierzają do ustalenia, jakie okoliczności organ administracji publicznej powinien wziąć pod uwagę, rozpatrując sprawę o umorzenie opłaty rocznej z tytułu trwałego wyłączenia gruntu z produkcji rolnej na rzecz związku wyznaniowego, a w szczególności czy weryfikacja zasadności wniosku o umorzenie powinna ograniczać się wyłącznie do oceny ziszczenia się przedmiotowych przesłanek przyznania ulgi przewidzianych we wskazanym wyżej przepisie, czy też powinna obejmować także uwarunkowania podmiotowe, tj. analizę sytuacji związku ubiegającego się o przyznanie ulgi. Zaprezentowane rozważania uzasadniają zaaprobowanie stanowiska sądu wskazującego na konieczność dwuetapowego badania przez organy administracji okoliczności warunkujących umorzenie opłaty rocznej. W pierwszej kolejności weryfikacji podlegają przedmiotowe przesłanki wymienione w powołanym wyżej przepisie, a następnie powinna zostać szczegółowo zbadana rzeczywista i finansowa sytuacja beneficjenta umorzenia opłaty rocznej. Taki wniosek znajduje oparcie w celu ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz w istocie działania organu wydającego decyzję, który rozstrzyga sprawę w ramach uznania administracyjnego.

Zespół Cotarda, w 1880 roku opisany przez francuskiego lekarza Jules’a Cotarda jako le délire des négations (złudzenie negacji), to choroba, w której pacjent doświadcza urojeń nihilistycznych i przeświadczenia o własnej śmierci, a następnie – nieśmiertelności. Ta niezwykle rzadka jednostka współwystępuje często z depresją, schizofrenią czy innymi chorobami charakteryzującymi się zaburzeniem identyfikacji: zespołem Capgrasa i zespołem Fregolego. Do dziś dyskutuje się, czy zespół Cotarda powinien zostać uznany za samodzielną jednostkę chorobową; ze względu na niespotykane w żadnym innym zespole objawy i zmiany w strukturach mózgu rozwiązanie to zyskuje coraz liczniejszych zwolenników. Z uwagi jednak na rzadkość występowania omawianego zespołu nie uwzględniają go ani Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-V), ani Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD-10). Obecnie leczenie ma charakter przyczynowy, czyli skupia się na terapii choroby, która najprawdopodobniej powoduje zespół Cotarda (depresja, schizofrenia, krwiak podtwardówkowy, ale również AIDS, choroba Parkinsona, hydrofobia). Wśród skutecznych substancji wymienia się leki przeciwdepresyjne i przeciwpsychotyczne. Mimo istnienia wielu podziałów najbardziej znana jest klasyfikacja Berriosa i Luque’a z 1995 roku. Badacze ci wyróżnili trzy postacie choroby: postać z depresją i halucynacjami, zespół Cotarda I(bez depresji, z zaburzeniami hipochondrycznymi) i zespół Cotarda II (z depresją).

Pierwsze informacje na temat zespołu Fregolego przedstawili w 1927 roku Courbon i Fail. Jednostka ta wchodzi w skład szerszej grupy urojeniowych zespołów błędnej identyfikacji (delusional misidentification syndromes). Cechą, która wyróżnia zespół Fregolego, jest przeświadczenie pacjenta, że znane mu osoby ciągle zmieniają wygląd, lecz zachowują dotychczasowe cechy psychologiczne. Występują również urojenia prześladowcze. Badacze klasyfikują omawiany zespół na wiele sposobów, można też znaleźć różne hipotezy na temat jego powstawania. Istnieją podstawy, by przypuszczać, że schorzenie to często rozwija się w schizofrenii paranoidalnej, przy urazach głowy i w demencji związanej z chorobą Alzheimera. Lista jednostek chorobowych, z którymi wiąże się zespół Fregolego, jest jednak dużo dłuższa. Na podstawie niewielkiej ilości danych epidemiologicznych można przypuszczać, że przedstawiane schorzenie występuje bardzo rzadko. Dostępnych jest niewiele informacji zarówno o zespole Fregolego, jak i o całej grupie urojeniowych zespołów błędnej identyfikacji. Na odróżnienie omawianego zespołu od innych jednostek należących do powyższej grupy pozwalają uwzględnienie wieku pacjenta i współwystępowanie dodatkowych chorób. Naukowcy wyróżniają dwie główne hipotezy patofizjologiczne: organiczną i psychodynamiczną. Objawy tworzą szerokie spektrum i mogą być związane z obecnością innych schorzeń. W rozpoznawaniu zespołu wykorzystuje się techniki diagnostyki obrazowej: tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, tomografię emisyjną pojedynczych fotonów, pozytonową tomografię emisyjną, elektroencefalografię i echoencefalografię. Terapia często polega na leczeniu pierwotnej przyczyny, w wyniku której wtórnie wystąpił zespół Fregolego. Zastosowanie mają głównie neuroleptyki, ale sięga się też po inne grupy leków. Oprócz leczenia farmakologicznego stosuje się terapię elektrowstrząsową, psychoterapię i socjoterapię.

Plasmonic platforms based on Au nanostructures have been successfully synthesized by directional solidification of a eutectic from Au and the substrate. In order to determine homogeneous shape and space distribution, the influence of annealing conditions and the initial thickness of the Au film on the nanostructures was analyzed. For the surface morphology studies, SEM and AFM measurements were performed. The structure of platforms was investigated using XRD and XPS methods. Structural investigations confirmed, that nanostructures consist of metallic Au, growing along the [111] direction. The most homogeneous seems to be the platform obtained by solidification of a 2.8 nm Au film, annealed at 550 °C for 15 min. This sample was subsequently chosen for theoretical calculations. Simulations of electromagnetic field propagation through the produced samples were performed using the finite-difference time domain (FDTD) method. The calculated absorbance, as a result of the FDTD simulation shows a quite good agreement with experimental data obtained in the UV–vis range.

There is a variety of mechanisms(s) factor(s) that may influence stem cell therapies for heart regeneration. Among the best candidates for stem cell source are: mesenchymal stem cells (also those isolated from adipose tissue), cardiac cell progenitors (CPC) and descendants of iPSC cells. iPSC/s can be potentially beneficial although their pluripotent induction has been still in question due to: low propagation efficacy, danger of genomic integration/instability, biological risk of current vector system teratoma formation etc. which have been discussed in this review. Optimization protocols are required in order to enhance stem cells resistance to pathological conditions that they may encounter in pathological organ and to increase their retention. Combination between gene transfer and stem cell therapy is now more often used in pre-clinical studies with the prospect of subsequent clinical trials. Complementary substances have been contemplated to support stem cell viability (mainly anti-inflammatory and anti- apoptotic agents), which have been tested in animal models with promising results. Integration of nanotechnology both for efficient stem cell imaging as well as with the aim to provide cell supporting scaffolds seem to be inevitable for further development of cellular therapies. The whole organ (heart) reconstruction as well as biodegradable scaffolds and scaffold-free cell sheets have been also outlined.

The first aim of our study was to examine the association between common variants in VDR [rs2228570 (FokI), rs1544410 (BsmI), rs7975232 (ApaI), rs731236 (TaqI) and rs11568820 (Cdx2)] and lung cancer risk in the Polish population. Genotyping and statistical analysis which included Chi-square test with Yates correction and haplotype frequency analysis were performed on a series of 840 consecutively collected lung cancer patients and 920 healthy controls. The second aim was to evaluate the link between serum 25(OH)D concentration and the number of lung cancers in a subgroup of 200 patients. A separate control group that consisted of 400 matched (by age, sex, smoking habits and the season of blood collection) healthy individuals was used to avoid posterior adjustment on the matched variables. Statistical analysis with the use of Chi-square test with Yates was performed. We found no statistically significant difference in the distribution of the allels of studied VDR variants among cases and controls. A statistically significant over-representation of VDR haplotypes: rs731236&#95;A + rs1544410&#95;T [odds ratio (OR) = 2.43, 95% confidence interval (CI) = 1.11-5.32, p < 0.001], rs731236&#95;G + rs1544410&#95;T (OR = 1.54, 95% CI = 1.31-1.81, p < 0.001) and rs731236&#95;G + rs1544410&#95;C (OR = 0.04, 95% CI = 0.03-0.07, p < 0.001) was detected. We found a tendency toward an increased number of lung cancers among individuals with low serum levels of 25(OH)D. To answer the question, whether VDR can be regarded as lung cancer susceptibility gene and low 25(OH)D serum levels is associated with lung cancer occurrences, additional, multicenter study needs to be performed., (© 2017 UICC.)