Search

The first case of the new coronavirus was first appeared in December 2019 in Wuhan, China. It has been named as SARS-CoV-2 (severe acuterespiratory syndrome coronavirus 2) and COVID-19. This unexpected disease which affected the entire world was accepted as a pandemic. The World Health Organization (WHO) declared COVID-19 as a pandemic on March 11, 2020 and made an international call after wards. The first case in Turkey showed up on this date also. Because of COVID-19 measures, the long quarantines that last for days and weeks caused a sedentary life for people. As a result, staying at home without doing any activities and psychological problems of people because of the pandemic pushed them to eat more than regular. The increased food consumption and decreased physical activities caused a quick increase of body weight gain. This study investigates the effect of the pandemic on body weight in crease and examines the relation between COVID-19 and obesity., Yeni Koronavirüs vakası ilk olarak 2019 yılının Aralık ayında Çin’in Wuhan şehrinden bildirilmiştir. Yeni koronavirus (SARS-CoV-2) ve COVID-19 olarak adlandırılmıştır. Aniden ve tüm Dünya’yı etkisi altına alan bu salgın pandemi olarak kabul edilmiştir. COVID-19, Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tarafından 11 Mart 2020’de pandemi olarak ilan edilmiş ve Dünya Sağlık Örgütü uluslararası çağrıda bulunmuştur. Ülkemizde de ilk vaka bu tarihte görülmüştür. COVID-19 önlemleri kapsamında günlerce, haftalarca süren karantinalar hareketsiz yaşamın en büyük sebeplerinden biri haline gelmiştir. Evde geçirilen zamanın artması, zorunlu eve kapanma süreci, karantina önlemleri, COVID-19 ile ilgili bilgi kaynaklarını takip etmek, vaka sayısının gün gün artması sonucu değişen psikoloji insanları özellikle aşırı yemek yeme eylemine itmiştir. Fiziksel aktivite düzeyinin düşmesine ek olarak eşlik eden artmış besin tüketimi ise beraberinde vücut ağırlığı artışını getirmiştir. Bu derleme; pandemi döneminin vücut ağırlığına etkisi üzerine yapılan araştırmaları incelemekte, COVID-19 ile obezite ilişkisi üzerinde durmaktadır.

Bu çalışma herhangi bir kronik hastalığı olmayan farklı beden kütle indeksi değerlerine sahip 19-50 yaş aralığındaki 102 kadın, 40 erkek bireyin katılımıyla, serum D vitamini düzeyi ile beden kütle indeksi arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Bireylerin genel özelliklerini ve fiziksel aktivite durumlarını belirlemek amacıyla anket formu uygulanmış, günlük diyetle alınan enerji ve besin öğeleri miktarları üç gün boyunca 24 saatlik besin tüketim kaydı formu ile kaydedilmiştir. Bireylerin antropometrik ölçümleri alınmış, biyoelektrik impedans analiz (BİA) yöntemi ile vücut analizi yapılmıştır. Bireylerin serum biyokimya değerlerine [açlık kan şekeri (mg/dL), kalsiyum (mg/dL), fosfor (mg/dL), alkalen fosfataz (IU/L), hemoglobin (g/dL), trigliserit (mg/dL), HDL-kolesterol (mg/dL), LDL-kolesterol (mg/dL) ve total kolesterol (mg/dL)] bakılmıştır. Çalışma sonucuna göre serum D vitamini düzeyi yeterli (≥30 ng/mL) olan birey bulunmamaktadır. Çalışmaya katılan bireylerin serum D vitamini (ng/mL) düzeyi ile beden kütle indeksi (kg/m2), boy uzunluğu (cm), vücut ağırlığı (kg), bel çevresi (cm), kalça çevresi (cm), vücut sıvı oranı (%), vücut kas kütlesi (kg) düzeylerinde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanamamıştır (p>0,05). Kadınlarda serum D vitamini düzeyi arttıkça vücut yağ oranının (%) istatistiksel olarak anlamlı azaldığı görülürken (p0,05). Çalışmaya katılan bireylerde serum D vitamini düzeyi (ng/mL) ile açlık kan şekeri (mg/dL), kalsiyum (mg/dL), fosfor (mg/dL), alkalen fosfataz (IU/L), hemoglobin (g/dL), trigliserit (mg/dL), HDL-kolesterol (mg/dL), LDL-kolesterol (mg/dL) ve total kolesterol (mg/dL) düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanamamıştır (p>0,05). Günlük diyetle alınan kalsiyum (mg), fosfor (mg) ve D vitamini (mcg) ile serum D vitamini düzeyi arasında anlamlı korelasyon bulunamamıştır (p>0,05). Sonuç olarak bu çalışmada D vitamini eksikliği ve yetersizliğinin yüksek olduğu, bu oranın özellikle kadın bireylerde daha belirgin olduğu görülmüştür. D vitamininin vücutta önemli fizyolojik etkileri olduğundan serumdaki düzeyinin önerilen aralıkta olması sağlanmalıdır. This study was conducted on 102 female and 40 male participants in the 19-50 age range. The participants have not any chronic disease and they have different body mass index values. The aim of the study is to investigate the relationship between the body mass index and serum vitamin D levels in adults. A questionnaire was administered to the participants in order to determine the general characteristics and physical activity status of them. The energy and nutrient intakes within one day was recorded with 24-hour dietary intake form in a period of three days. Anthropometric measurements were taken and body composition was done with bioelectrical impedance analysis (BIA). Some serum biochemistry values [fasting blood glucose (mg/dL), calcium (mg/dL), phosphorus (mg/dL), alkaline phosphatase (IU/L), hemoglobin (g/dL), triglycerides (mg/dL), HDL-cholesterol (mg/dL), LDL-cholesterol (mg/dL) and total cholesterol (mg/dL)] of the participants were determined. According to the study result, none of the participants has sufficient (≥30 ng/mL) serum vitamin D level. There is no statistically significant difference (p>0,05) between the groups of the participants with respect to the relationship between serum vitamin D levels (ng/mL) and body mass index (kg/m2), height (cm), body weight (kg), waist circumference (cm), hip circumference (cm), body water rate (%), body muscle mass (kg). The only statistically meaningful (p0,05). Moreover, there is not statistically significant relationship (p>0,05) between serum vitamin D levels (ng/mL) and fasting blood glucose (mg/dL), calcium (mg/dL), phosphorus (mg/dL), alkaline phosphatase (IU/L), hemoglobin (g/dL), triglycerides (mg/dL), HDL-cholesterol (mg/dL), LDL-cholesterol (mg/dL) and total cholesterol (mg/dL) of the participants. Furthermore, there is no significant correlation (p>0,05) between daily dietary calcium (mg), phosphorus (mg), vitamin D (mcg) intakes and serum vitamin D level. As a result of this study, vitamin D deficiency and insufficiency is common in the participants, especially in the females. Due to vitamin D has important physiological effects for the body, serum vitamin D level should be within the recommended range. 101