Search

Estimating genetic connectivity in disturbed riverine landscapes is of key importance for river restoration. However, few species of the disturbed riverine fauna may provide a detailed and basin-wide picture of the human impact on the population genetics of riverine organisms. Here we used the most abundant native fish, the three-spined stickleback (Gasterosteus aculeatus L.), to detect the geographical determinants of genetic connectivity in the eastern part of the Scheldt basin in Belgium. Anthropogenic structures came out as the strongest determinant of population structure, when evaluated against a geographically well-documented baseline model accounting for natural effects. These barriers not only affected genetic diversity, but they also controlled the balance between gene flow and genetic drift, and therefore may crucially disrupt the population structure of sticklebacks. Landscape models explained a high percentage of variation (allelic richness: adjusted R-2 = 0.78; pairwise F-ST: adjusted R-2 = 0.60), and likely apply to other species as well. River restoration and conservation genetics may highly benefit from riverine landscape genetics, including model building, the detection of outlier populations, and a specific test for the geographical factors controlling the balance between gene flow and genetic drift. ispartof: Evolutionary applications vol:1 issue:3 pages:475-488 ispartof: location:England status: published

Menselijke ingrepen kunnen het waterleven snel verstoren. Artificiële structuren zoals watermolens, terugslagkleppen en stuwen verhinderen de vrije migratie van riviervissen. Genmigratie, de uitwisseling van genetisch materiaal tussen populaties, is erg belangrijk om de stabiliteit van populaties te behouden. Het weerspiegelt ook hoe vlot vissen zich in het rivierbekken kunnen verplaatsen, en waar migratieknelpunten daar een stokje voor steken. Wij gingen de genmigratie na tussen 21 populaties van de driedoornige stekelbaars (Gasterosteus aculeatus L.) in het Dijle-Demerbekken op basis van zes DNA segmenten. Vier bovenlopen bleken genetisch sterk geïsoleerd. In het algemeen had het aantal migratieknelpunten tussen twee populaties een veel grotere weerslag op de genetische connectiviteit dan hun onderlinge rivierafstand. Het in kaart brengen van de genetische structuur van riviervissen vormt een goede leidraad voor het herstel en beheer van rivierbekkens. ispartof: Water vol:29 pages:52-55 status: published