Search

Grass pea (Lathyrus sativus) is a naturally growing crop in Turkey and it is considered a valuable fodder resource to improve soil properties and livestock farming. This study was carried out in the laboratories of Bingol University between 2019-2020. In the study, some physical (shape-size, surface area, projection area, average arithmetic diameter, thousand grain weight) and physiological (germination rate and time) characteristics of the seeds belonging to twenty-four different genotypes of grass pea were determined, and the results were evaluated according to the randomized blocks experimental design with four repetitions. According to the data obtained, all grass pea genotypes have a short and oval seed structure, with an average length of 6.010 mm, average width of 5.369 mm, a surface area of 28.773 mm2, a projection area of 25.830 mm2, an arithmetic diameter of 5.690 mm and a thousand grain weight of 126.688 g. It was determined that all grass pea genotypes germinated at a rate of 85-100% within 0.508-0.538 days.

The objective of the present study was to determine grain feed quality of different broad bean cultivars and lines. For this purpose, Eleven different cultivars and five lines (Emiralem, Histal, Sorgun, Kitik 2003, Sakiz, Eresen 87, Sevil, Reina Mora, Filiz 99, Salkim, Luz De, Otonoto, Seher, EU 4446, Canakkale, Antalya, EU319) were used as the plant material. Experiments were conducted in randomized blocks design with three replications. Effects of genotypes on grain feed quality were found to be highly significant (P≤0.01) Current findings revealed that crude oil content between 0.62 - 1.58%, crude ash content between 1.89 - 3.30%, crude protein content varied between 22.30 - 32.14%, acid detergent fiber (ADF) content between 7.45 - 14.94% and neutral detergent fiber (NDF) content between 16.08 - 28.05%. Seher, EU 4446, Canakkale, Antalya, Filiz 99 and Histal were found to be prominent for hight crude protein and crude oil, thus these genotypes were recommended for animal feeding.

Bitkisel üretimin en önemli iki bileşeni olan toprak ve suyun karşılıklı ilişkileri verimliliği önemli derecede etkilemektedir. Bitki yetiştirme ortamının fiziksel ve kimyasal özellikleri, bitkilerin gelişimi ve verimi üzerinde etkili olmaktadır. Toprakların besin elementi içeriği ve sürdürülebilirliği, erozyon gibi faktörlere karşı direnci tarımsal üretim için önem arz etmektedir. Toprak organik maddesi önemli bir toprak özelliği olup toprakların en önemli besin elementi kaynağıdır. Bunun yanında organik atıklar, toprak suyunun hareketini, miktarını ve elverişliliğini etkilediğinden toprakların en önemli bileşenidir. Bu araştırma meralarda dört farklı yönde (kuzey, güney, doğu, batı), farklı oranlarda toprağa katılan solucan gübresi, saf koyun gübresi, karışık çiftlik gübresi, leonardit ve kimyevi NPK (20.20.20) gübrelerinin toprakların bazı fiziksel ve kimyasal özellikleri ile bitkilerin besin elementi içeriğine olan etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Bu doğrultuda organik maddenin toprağa uygulanma tarihini takiben 90. gün ve 180. günlerde toprak ve bitki örneklemeleri yapılarak gerekli analizler yapılmıştır.

© 2022 Polskie Towarzystwo Nauk Weterynaryjnych. All rights reserved.This study was conducted to determine the effects of dried mulberry (Morus alba) pulp with high water-soluble carbohydrate (WSC) content on the nutrient substance composition, pH and silage acids of alfalfa silage. The alfalfa used in the study was harvested in the 10% flowering period and ensiled by mixing with dried mulberry pulp at different ratios (0%, 2.5%, 5%, 7.5%, 10%, 12.5% and 15%). The alfalfa that was ensiled for three months was analyzed at the end of this period, and the values measured for the control and treatment groups were compared. As a result, it was determined that the addition of dried mulberry pulp at different ratios into alfalfa silage was effective on some properties of the silage. In the case of adding mulberry pulp at 5-7.5% into the silage, it was observed that the silage pH decreased, and the lactic acid ratio increased. This positive result shows that in alfalfa silage mulberry pulp may be used as an additive. Hence, it may be stated that it would be suitable to add 5-7.5% mulberry pulp to increase the quality in alfalfa silage.

Due to the food problems encountered in recent years, durable and lovingly consumed products come to the fore. Chickpea (Cicer arietinum L.) is an important food legume plant that can grow in wet and dry land conditions. In this study, some physical properties (length, width, surface area, average arithmetic and geometric diameter, sphericity and hundred grain weight) of six different chickpea varieties (Caner, Hasanbey, İnci, Onur, Seçkin and Sezgi) were investigated. The study was carried out in the laboratories of Bingöl University, Faculty of Agriculture, Departments of Biosystems and Field Crops in 2022. Obtained data were evaluated statistically (p, Son yıllarda karşılaşılan gıda problemleri sebebiyle dayanıklı ve sevilerek tüketilen gıda ürünleri daha çok öne çıkmaktadır. Nohut (Cicer arietinum L.) sulu ve kuru arazi koşullarında yetişebilme yeteneğine sahip önemli bir yemeklik tane baklagildir. Bu çalışmada; altı farklı nohut çeşidinin (Caner, Hasanbey, İnci, Onur, Seçkin ve Sezgi) tohumlarına ait bazı fiziksel özellikleri (uzunluk, genişlik, yüzey alan, ortalama aritmetik ve geometrik çap, küresellik ve yüz tane ağırlığı) incelenmiştir. Çalışma 2022 yılında Bingöl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Biyosistem ve Tarla Bitkileri Bölümlerine ait laboratuvarlarda gerçekleştirilmiştir. Elde edilen veriler istatistiki olarak değerlendirilmiştir (p

This research was carried out in 2020 to determine the silage quality of 5 different switchgrass (Alamo, Cave in Rock, Cloud Nine, Kanlow and Shawnee) grown in Bingol University Agricultural Research and Application Area. The plants were harvested 10-15 days after the flowering period, the fragmented plant samples were filled into plastic drums and left to fermentation for 45 days at room temperature. In silage materials; physical score, dry matter ratio, pH, acid detergent fiber (ADF), neutral detergent fiber (NDF), acid detergent lignin (ADL), crude protein (CP), digestible dry matter (DRM) ratio, dry matter intake (DMI) ratio, relative feed value (RFV), acetic acid (AA), butyric acid (BA), lactic acid (LA) and propionic acid (PA) contents were examined. According to the results of the research, it was found statistically significant at the p≤0.01 level among the switchgrass cultivars in all of the examined characteristics. Accordingly, the varieties; between 7-11 points in terms of physical score, 40.21-47.21% dry matter rate, 4.32-4.59% pH value, 40.72-49.67% ADF rate, 55.65-63.65% NDF rate, ADL rate 12.50-15.07%, crude protein rate 4.82%-8.42%, digestible dry matter rate 50.20-57.17%, dry matter intake rate 1.90-2.17%, relative feed value 73.35-95.57, AA ratio 0.70-1.38%, BA ratio 0.02-0.29%, LA ratio 1.00-1.86% and PA ratio between 0.012-0.034% detected. According to the data obtained from this research, it was determined that the best quality silage could be obtained from Cloud Nine cultivar in switchgrass., Bu araştırma, Bingöl Üniversitesi Tarımsal Araştırma ve Uygulama Alanı’nda yetiştirilen 5 farklı dallı darı çeşidinin (Alamo, Cave in Rock, Cloud Nine, Kanlow ve Shawnee) silaj kalitesinin belirlenmesi amacıyla 2020 yılında yapılmıştır. Bitkiler çiçeklenme döneminden 10-15 gün sonra hasat edilmiş, parçalanan bitki örnekleri plastik bidonlara doldurulmuş ve oda sıcaklığında 45 gün süre ile fermantasyona bırakılmıştır. Silaj materyallerinde; fiziksel puan, kuru madde oranı, pH, asit deterjanda çözünmeyen lif (ADF), nötral deterjanda çözünmeyen lif (NDF), asit deterjan lignin (ADL), ham protein (HP), sindirilebilir kuru madde (SKM), kuru madde tüketimi (KMT) oranları, nispi yem değeri (NYD), asetik asit (AA), bütirik asit (BA), laktik asit (LA) ve propiyonik asit (PA) içerikleri incelenmiştir. Araştırma sonucuna göre; incelenen özelliklerin hepsinde dallı darı çeşitleri arasındaki farklılık istatistiki olarak p≤0.01 düzeyinde çok önemli bulunmuştur. Dallı darı çeşitlerine ait silajların fiziksel puanının 7-11 puan arasında, kuru madde oranının %40.21-47.21, pH değerinin 4.32-4.59, ADF oranının %40.72-49.67, NDF oranının %55.65-63.65, ADL oranının %12.50-15.07, HP oranının %4.82-8.42, SKM oranının %50.20-57.17, KMT oranının %1.90-2.17, NYD’nin 73.35-95.57, AA oranının %0.70-1.38, BA oranının %0.02-0.29, LA oranının %1.00-1.86 ve PA oranının %0.012-0.034 arasında olduğu tespit edilmiştir. Elde edilen verilere göre, dallı darı çeşitleri arasında en kaliteli silajın Cloud Nine çeşidinde olduğu tespit edilmiştir.

The study was carried out for 3 years in 2014, 2015 and 2016 in order to determine the seed and straw yields and straw quality of some Hungarian vetch genotypes. In the study, 10 Hungarian vetch genotypes were used as plant material. The research was set up in a randomized block design with three replications. In the research; seed yield, straw yield, thousand grain weight, crude ash rate, crude protein rate and yield, acid detergent fiber (ADF), neutral detergent fiber (NDF), digestible dry matter (DDM) and dry matter intake (DMI) ratios, and relative feed value (RFV) of Hungarian vetch genotypes were evaluated. It was determined that the differences between the genotypes in terms of all the characteristics discussed in all three years of the experiment were statistically very significant. According to the result of three years of the experiment; it was determined that the seed yield of Hungarian vetch genotypes varied between 35.4-126.7 kg/da, straw yield between 463.2-1110.0 kg/da, thousand seed weight between 25.32-43.23 g, crude ash rate between 5.30-12.49%, crude protein rate between 7.04-15.01%, crude protein yield between 36.10-154.43 kg/da, ADF rate between 29.28-49.72%, NDF rate between 44.18-63.64%, DDM rate between 50.17-66.09%, DMI rate between 1.88-2.73% and RFV between 73.52-134.64%. According to the results of the research, it is seen that Anadolu Pembesi variety is superior in terms of yield, and Oğuz, Ağrı Population and Hat-5 genotypes in terms of quality compared to other genotypes in Bingöl conditions., Çalışma, bazı Macar fiği genotiplerinin tohum ve kes verimleri ile kes kalitelerinin belirlenmesi amacıyla, 2014, 2015 ve 2016 yıllarında 3 yıl süre ile yürütülmüştür. Çalışmada, bitki materyali olarak 10 adet Macar fiği genotipi kullanılmıştır. Araştırma tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Araştırmada; genotiplerin tohum verimi, kes verimi, bin tane ağırlığı, keslerin ham kül oranı, ham protein oranı ve verimi, asit deterjan lif (ADF), nötral deterjan lif (NDF), sindirilebilir kuru madde (SKM) ve kuru madde tüketimi (KMT) oranları, nispi yem değeri (NYD) gibi özellikleri değerlendirilmiştir. Denemenin yapıldığı her üç yılda da ele alınan bütün özellikler yönünden genotipler arasındaki farklılıkların istatistiki olarak çok önemli düzeyde olduğu saptanmıştır. Üç yıllık deneme sonucuna göre; Macar fiği genotiplerinin tohum verimleri 35.4-126.7 kg/da, kes verimleri 463.2-1110.0 kg/da, bin tane ağırlıkları 25.32-43.23 g, keslerin ham kül oranı %5.30-12.49, ham protein oranı %7.04-15.01, ham protein verimi 36.10-154.43 kg/da, ADF oranı %29.28-49.72, NDF oranı %44.18-63.64, SKM oranı %50.17-66.09, KMT oranı %1.88-2.73 ve NYD 73.52-134.64 arasında değişim gösterdiği saptanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, Bingöl koşullarında verim açısından Anadolu Pembesi, kalite açısından ise Oğuz, Ağrı Populasyonu ve Hat-5 genotiplerinin diğer genotiplere göre daha üstün olduğu görülmektedir.

Bu çalışma, Bingöl ekolojik koşullarında Macar fiği çeşitlerinin kes verimi ve kes kalitesini belirlemek amacıyla 2020-2021 yetiştirme sezonunda kuru şartlarda yürütülmüştür. Macar fiğinin Akçalar, Aygün, Budak, Doğu Beyazı, Efes, Kansur, Sarıefe ve Tarm Beyazı-98 çeşitleri bitkisel materyal olarak kullanılmıştır. Çalışmada; çeşitlere ait bitki boyu, biyolojik verim, kes verimi ve keslere ait ham protein, NDF (nötral deterjanda çözünmeyen lif), ADF (Asit deterjanda çözünmeyen lif), SKM (sindirilebilir kuru madde), nispi yem değeri, fosfor, potasyum, kalsiyum ve magnezyum içerikleri incelenmiştir. Çeşitlerin bitki boyları arasındaki farkın istatistiksel olarak önemsiz, geriye kalan diğer parametreler arasındaki farkın ise istatistiksel olarak önemli olduğu görülmüştür. Ortalama olarak Macar fiği çeşitlerinin bitki boyları 53.1 cm, biyolojik verimleri 227 kg/da, kes verimleri 204 kg/da, ham protein oranları %14.1, NDF oranları %42.0, ADF oranları %36.6, SKM oranları %60.4, nispi yem değerleri 138, fosfor oranları %0.24, potasyum oranları %1.72, kalsiyum oranları %1.79 ve magnezyum oranları %0.33 olarak tespit edilmiştir. İncelenen Macar fiği çeşitleri arasında kes verimi ve kalitesi açısından Bingöl ili ve benzer ekolojik koşullarda Aygün, Budak, Sarıefe ve Doğu Beyazı çeşitlerinin öne çıktığı sonucuna varılmıştır.

The research was carried out in 2014 and 2015 years in order to determination of straw quality of some grasspea genotypes. In the research; 31 different grasspea genotypes were used as plant material. The experiment was set up in a randomized block design with three replications. In the research; the characteristics such as raw ash ratio, crude protein ratio and yield, acid detergent fiber (ADF), neutral detergent fiber (NDF), digestible dry matter (DDM) and dry matter intake (DMI) ratios, relative feed value (RFV), digestible energy (DE) and metabolic energy (ME) of the straw of the grasspea genotypes harvested for the purpose of seed were investigated. In both years of the research; statistically significant differences were detected between genotypes in terms of all traits examined. According to the result of two years of research; it was determined that the crude ash ratio of straws belonging to the grasspea genotypes varied between 7.12-9.52%, the crude protein ratio between 4.71-7.36%, the crude protein yield between 6.03-11.90 kg da-1, ADF ratio between 39.73-47.42%, NDF ratio between 50.53-62.66%, DDM ratio between 51.96-57.95%, DMI ratio between 1.92-2.38%, RFV between 77.46-106.47, DE value between 2.49-2.75 Mcal kg-1 and ME value between 2.05-2.26 Mcal kg-1. According to the results of the research, it has been determined that Biflorus and Eren grasspea genotypes are superior to other genotypes for straw quality in Elazig and similar ecologies, and it can be recommended to be grown in such ecologies., Araştırma, bazı mürdümük genotiplerinin kes kalitelerinin belirlenmesi amacıyla, 2014 ve2015 yıllarında ilkbahar ekimleri yapılarak yürütülmüştür. Araştırmada, 31 adet mürdümük genotipi bitki materyali olarak kullanılmıştır. Deneme tesadüf blokları deneme deseninde üç tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırmada; tohum amacıyla hasat edilen mürdümük genotiplerinin keslerine ait ham kül oranı, ham protein oranı ve verimi, asit deterjan lif (ADF), nötral deterjan lif (NDF), sindirilebilir kuru madde (SKM) ve kuru madde tüketimi (KMT) oranları, nispi yem değeri (NYD), sindirilebilir enerji (SE) ve metabolik enerji (ME) gibi özellikler incelenmiştir. Araştırmanın yapıldığı her iki yılda da; incelenen tüm özellikler açısından genotipler arasında istatistiki olarak çok önemli düzeyde farklılıklar tespit edilmiştir. İki yıllık araştırma sonucuna göre; mürdümük genotiplerine ait keslerin ham kül oranı %7.12-9.52, ham protein oranı %4.71-7.36, ham protein verimi 6.03-11.9 kg da-1, ADF oranı %39.73-47.42, NDF oranı %50.53-62.66, SKM oranı %51.96-57.95, KMT oranı %1.92-2.38, NYD 77.46-106.47, SE değeri 2.49-2.75 Mcal kg-1 ve ME değeri 2.05-2.26 Mcal kg-1 arasında değişim gösterdiği saptanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, Elazığ ve benzer ekolojilerde kes kalitesi amacıyla Biflorus ve Eren mürdümük genotiplerinin diğer genotiplere göre daha üstün olduğu tespit edilmiş olup, bu tip ekolojilerde yetiştiriciliğinin yapılması önerilebilir.

This study was carried out with the aim of determining the effect of forage plants belonging to different families on herbage quality and yield with different mixing ratios (Berseem clover:Italian ryegrass; 100:0%, 80:20%, 60:40%, 40:60%, 20:80% and 0:100%). In the study, plant height, green herbage and dry herbage yields, clover ratios in green herbage and dry herbage, crude protein ratio and yield, acid detergent fiber (ADF), neutral detergent fiber (NDF), digestible dry matter (DDM), dry matter intake (DMI) rates and relative feed value (RFV) were investigated in Derya variety of berseem clover (Trifolium alexandrinum L.) belonging to Eastern Mediterranean Agricultural Research Institute and Elif variety of Italian ryegrass (Lolium multiflorum Lam.) obtained from Aegean Agricultural Research Institute. The experiment was carried out with 4 replications according to the randomized blocks trial design in the summer term of 2020 in Bahçekapi village of Elazig city center. According to the study findings; the average green herbage yield of mixtures was found to be 3784.9 kg da-1, dry herbage yield was 1210.8 kg da-1, and crude protein yield was 146.6 kg da-1. Crude protein, acid detergent fiber (ADF), neutral detergent fiber (NDF), digestible dry matter (DDM), dry matter intake (DMI) ratios and relative feed value (RFV) of the mixtures were determined as 12.04%, 35.7%, 50.9%, 61.0%, 2.36%, and 112.15, respectively. As a result of this study; it was determined that the most suitable mixture ratios in terms of dry herbage, green herbage and crude protein yields and crude protein ratio were 80% Berseem clover + 20% Italian ryegrass and 60% Berseem clover + 40% Italian ryegrass mixtures in Elazig ecological conditions. It was observed that the dry herbage, green herbage and crude protein yields and crude protein ratios were higher in the plots where the Berseem clover was more concentrated in the mixtures., Bu çalışma farklı familyalara ait yem bitkilerinin farklı karışım oranları (İskenderiye üçgülü:İtalyan çimi; %100:0, %80:20, %60:40, %40:60, %20:80 ve %0:100) ile ot kalitesine ve verimine etkisinin belirlenmesi amacı ile yürütülmüştür. Çalışmada, materyal olarak Doğu Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsüne ait İskenderiye üçgülü (Trifolium alexandrinum L.)’nün Derya çeşidi ile Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsünden sağlanan İtalyan çimi (Lolium multiflorum Lam.)’nin Elif çeşidinde bitki boyu, yeşil ot ve kuru ot verimleri, yeşil otta ve kuru otta üçgül oranları, ham protein oranı ve verimi, asit deterjanda çözünmeyen lif, nötral deterjanda çözünmeyen lif, sindirilebilir kuru madde, kuru madde tüketimi oranları ve nispi yem değeri gibi karakterler araştırılmıştır. Deneme, 4 tekrarlamalı olarak tesadüf blokları deneme desenine göre 2020 yılının yaz döneminde Elazığ il merkezine ait Bahçekapı köyünde yürütülmüştür. Çalışma bulgularına göre; karışımların ortalama yeşil ot verimi 3784.9 kg da-1, kuru ot verimi 1210.8 kg da-1, ham protein verimi 146.6 kg da-1 olarak tespit edilmiştir. Karışımların ham protein, asit deterjanda çözünmeyen lif (ADF), nötral deterjanda çözünmeyen lif (NDF), sindirilebilir kuru madde (SKM), kuru madde tüketimi (KMT) oranları ve nispi yem değeri (NYD) sırasıyla %12.04, %35.7, %50.9, %61.0, %2.36 ve 112.15 olarak belirlenmiştir. Çalışma sonucunda; Elazığ ekolojik koşullarında kuru ot, yeşil ot, ham protein oranı ve verimi bakımından en uygun karışım oranlarının %80 İskenderiye üçgülü + %20 İtalyan çimi karışımı ile %60 İskenderiye üçgülü + %40 İtalyan çimi karışımı olduğu belirlenmiştir. Karışımlarda İskenderiye üçgülünün daha yoğun olduğu parsellerde kuru ot, yeşil ot ve ham protein verimleri ile ham protein oranlarının daha yüksek çıktığı görülmüştür.