Search

ÖZETPeriodontitis Geçmişi Olan Bireylerde Boyun Bölgesi Pürüzsüz İmplantların Klinik ve Mikrobiyolojik Olarak Doğal Dişlerle Karşılaştırmalı DeğerlendirilmesiAmaç: Çalışmada, kronik periodontitis tedavisi görmüş bireylere yerleştirilen boyun bölgesi pürüzsüz implantlar ile komşu doğal dişler klinik ve mikrobiyolojik olarak karşılaştırıldı. Gereç ve yöntem: Sistemik olarak sağlıklı 16 bireye yerleştirilen 16 implant ve 32 komşu diş çalışma gruplarını oluşturdu. Hem implant hem de dişlerden klinik değerlendirme amacıyla plak indeksi (P.İ.), sondalamada kanama (S.K.) ve sondalama derinliği (S.D.) -1., 40., 60., 90. ve 180. günlerde ölçüldü. Dişeti oluğu sıvısı (D.O.S.) örnekleri ve zorunlu anaerop mikroflora içeriği açısından kültür yöntemiyle değerlendirilmesi için subgingival mikrobiyolojik örnekler implantlardan ve implanta komşu dişlerden, başlangıçta ve implantların yerleştirilmesini takiben 10., 40., 90. ve 180. günlerde toplandı. R.F.A. implant yerleştirildikten hemen sonra, 10., 40. ve 60. gün yapıldı.Bulgular: P.İ. ve S.D. değerleri her iki grupta araştırma boyunca normal sınırlar içerisindeydi. Gruplar arası değerlendirmelerde P.İ. değerleri tüm ölçüm dönemlerinde benzerken (p>0,05), implant grubunda S.D., S.K. tüm ölçüm dönemlerinde ve D.O.S. miktarı sadece 90. günde implant grubunda dişlere göre yüksekti (p0,05). Tüm ölçüm dönemlerde belirlenen implant stabilite değerleri istatistiksel olarak farklılık göstermedi (p>0,05).Sonuç: Kronik periodontitis geçmişi olan hastalarda yerleştirilen boyun bölgesi pürüzsüz implantların ve doğal dişlerin sadece plak birikimi açısından değil anaerop-aerop mikroorganizma açısından da benzer mikrobiyotaya sahip olması, bu hastalarda yerleştirilen implantların en az doğal dişler kadar tekrar enfeksiyon geliştirme riskine sahip olduğuna işaret etmektedir. Bu bulgu erken dönemde implantlardaki idame tedavisinin önemini vurgulamaktadır.Anahtar sözcükler: dental implantlar, kronik periodontitis, mikrobiyoloji, rezonans frekans analizi, osseoentegrasyonSUMMARYComparison of Clinical and Microbiological Findings of Implants with Polished Collar and Natural Teeth in Patients with the History of PeriodontitisObjective: Clinical and microbiological findings of dental implants (D.I.) with polished collar and neighboring teeth (N.T.) in patients treated for chronic periodontitis were compared. Material and Methods: Systemically healthy 16 patients having 16 single implants and 32 neighboring teeth were included in this study. Clinical parameters including plaque index (P.I.), probing depth (P.D.) and bleeding on probing (B.O.P.) were recorded at -1st, 40th, 60th, 90th, 180th days. Gingival crevicular fluid (G.C.F.) and subgingival microbiological samples from D.I. and N.T. were collected at baseline and days 10, 40, 90, 180 after surgery and evaluated for G.C.F. volume and for the proportions of obligate anaerobic microorganisms (O.A.M.) in total flora by culture method. Resonance frequency analysis (R.F.A.) were accomplished at baseline and 10th, 40th, 60th days after surgery.Results: The mean P.I. and P.D. were within normal limits throughout the study for both groups. P.I. scores did not differ between the groups at all time points (p>0,05). G.C.F. volume at day 90, B.O.P. and P.D. for all time points were significantly higher in D.I. than those of N.T. (p0,05).Conclusion: The similar P.I. values and the propotion of O.A.M. between the D.I. and N.T. demostrate the risk for implants and N.T. for disease development. This finding underlines the importance of the maintenance for implants in early healing period.Key words: dental implants, chronic periodontitis, microbiology, resonance frequency analysis, osseointegration

ÖZETBakteriyemi kan dolaşımında bakterilerin varlığı anlamına gelir. Periodontal tedaviyi içeren dental işlemler yüksek risk grubundaki hastalarda ciddi enfeksiyonlar oluşturma potansiyeline sahiptir. Bu çalışmanın amacı başlangıç periodontal tedavi esnasında oluşan bakteriyeminin önlenmesinde Biotene ağız gargarasının etkinliğini değerlendirmek ve klorheksidin ile karşılaştırmaktır. Bu çalışmaya son üç ay içinde antibiyotik kullanmamış ve herhangi bir sistemik hastalığı olmayan 30 hasta dahil edildi. Çalışma, her bir grup 10 kişiden oluşmak kaydıyla 3 grup üzerinde yapıldı. Bunlar Biotene, %0.2 klorheksidin ve kontrol olarak ta serum fizyolojik grubu idi. Tüm deneklerden ultrasonik cihaz ile yapılan başlangıç periodontal tedavi esnasında 4 farklı zamanda kan örnekleri alındı. Sonra bu örnekler pour-plate methodu ve Signal Blood Culture System kullanılarak aerobik ve anaerobik olarak kültüre edildi.Biotene grubuna ait 4 hastada (%40), klorheksidin grubuna ait 3 hastada (%30) ve kontrol grubuna ait 5 hastada (%50) bakteriyemi tespit edildi. Bu çalışmanın sınırları dahilinde, bakteriyeminin önlenmesinde Biotene, klorheksidin kadar etkili bulunmuştur. Diğer yandan hem Biotene hem klorhexidin bakteriyeminin azaltılmasında kontrol grubundan daha etkilidir. SUMMARYBacteremia means the presence of viable bacteria in the circulating blood. Dental procedures including periodontal therapy may induce bacteremia with the potential to produce distant infections in high-risk patients. The aim of this study is to evaluate the effect of Biotene mouthwash on the incidence of bacteremia during initial periodontal therapy and to compare the efficacies of Biotene and chlorhexidine to find out if Biotene is as effective as chlorhexidine. This study included 30 chronic gingivitis patients with no medical history or antibiotic therapy within the previous 3 months. They were assigned to 3 groups; each group comprised 10 patients, Biotene group, 0.2% chlorhexidine gluconate group, and normal saline as a control group. Blood samples were taken at four different time points during ultrasonic scaling (US). Then, they were cultured aerobically and anaerobically by using Signal Blood Culture System and pour-plate methods. Bacteremia was detected in 4 patients of Biotene group (40%), in 3 patients of chlorhexidine group (30%), and in 5 patients of control group (50%). Within the limit of this study, Biotene is as effective as chlorhexidine in reducing the incidence of bacteremia since pre-procedural rinsing with Biotene and 0.2% chlorhexidine resulted in the same reduction in the incidence of bacteremia associated with US. On the other hand, they were both effective in reducing bacteremia and better than control group.

71