Search

Amaç: Servikal bölge problemine sahip bireyler daha çok medikal yöntemler ile tedavi edilmeye çalışılmaktadır. Kullanılan ilaçların birçoğu, hastaların semptomlarını baskılama eğilimindedir. Yapacağımız bu çalışma ile hastalara uygulanan tedavi yöntemlerinin semptomlarda meydana getirdiği değişiklikler fiziki muayene yöntemleri ile kontrol edilecektir. Yöntem: Çalışmaya 50 yaşın üstünde, 3 aydan daha uzun süredir boyun ağrısı çeken ve boyun eklem hareketlerinde kısıtlılık şikâyeti bulunan, radyolojik grafilerinde dejeneratif değişiklikler tespit edilen, Servikal spondiloartrit (SSA) tanısı almış toplam 60 kişi dahil edilmiştir. Daha önceden fraktür veya servikal bölgeyi içeren operasyonlar geçiren veya bir hastalığa bağlı olarak gelişen sekonder osteoartrit hastaları çalışmaya dahil edilmedi. Hastalara ayrıntılı olarak fizik ve nörolojik muayene testleri uygulandı. Postürü, servikal hareketleri, boyun çevresi muayenesini, derin tendon reflekslerini, duyu ve nörolojik muayeneleri kapsayan testler yapıldı. Bütün katılımcılara servikal distraksiyon, kompresyon, valsalva manevrası, vertebro-basiler provakasyon testleri uygulandı. Hastalar 2 tedavi grubuna ayrıldı. Birinci gruba 15 seans klasik fizik tedavi ajanları ile hastalara izometrik boyun egzersizleri ve izotonik kuvvetlendirme egzersizlerini içeren egzersiz programı uygulandı. İkinci gruba ise ilk gruptaki modalitelere ek olarak asemetasine 60 mg (2x1 gün) ve tizanidin 2 mg (2x1 gün) olarak verildi. Bulgular: Cinsiyet dağılımına bakıldığında katılımcıların 63’ü (%70) kadın, 27’si (%30) erkekti. Hastaların yaş ortalaması ise 62,81±6,98 olarak tespit edildi. Fizik tedavi ve medikal tedavi alan tedavi grubun tüm parametrelerde istatistiksel olarak anlamlı sonuçlar elde edilmiştir. Fizik tedavi grubunda ise tedavi öncesine göre kas spazmı ve boyun fleksiyonunda anlamlı derecede değişiklikler tespit edildi. Bu hastalarda boyun ekstansiyonu, duyu muayenesi servikal kompresyon ve vertebrobaziler provakasyon testlerinde değişiklik saptanmadı. Sonuç: Çalışma grubumuzda; ilaç tedavisi ve fizyoterapi yöntemlerinin beraber uygulandığı grubumuzda boyun hareketlerinde diğer gruplara oranla daha fazla artış gözlemlenmiştir. Ayrıca boyun bölgesine yönelik servikal testlerde de olumlu iyileşmeler gözlemlenmiştir. Çalışmanın sonuçlarına göre; medikal tedavi ile birlikte alınan fizyoterapi modaliteleri uygulandığında klinik olarak daha anlamlı sonuçlar elde edilmektedir., Aim: Generally, medical interventions are used for cervical region’s treatment. Most of the medicines are used for repress the symptoms. In this study; we will have checked the alterations with a physical examination after the different treatment methods which applied to patients. Method: In this study; we included 60 subjects diagnosed with SSA. Inclusion criteria; over the 50-y, cervical region pain and limitation of cervical joint movement for more than 3 months, degenerative changing radiological screens. Exclusion criteria; cervical fracture, cervical region’s surgery, seconder osteoarthritis after different disease. Physical and neurological tests as posture assessment, cervical movements, deep tendon reflexes, sense tests were applied. Also; cervical distraction, compression, Valsalva maneuver, vertebrobasilar provocation were applied. Patients divided to 2 groups. To group 1; conventional physical therapy interventions, isometric neck exercises, and isotonic strength exercise programs were applied. To Group 2; conventional physical therapy interventions, isometric neck exercises, isotonic strength exercise program and asemetasine 60 mg (2x1 day), tizanidine 2 mg (2x1 day) were applied. Findings: In this study; there are 63 (%70) women, 27 (%30) men. Subject’s age average is 62,81±6,98. Group 2 have significantly differences in all parameters. Group 1 have significant differences just in muscle spasm and neck flexion movement parameters. There is no significant differences in neck extension, sense examination, cervical compression, and vertebrobasilarr provocation tests. Conclusion: While physical therapy interventions and medical treatment are applied together, there is a further increase in neck movements compared with other groups. Combined treatment method is more effective clinically.

In present study, it was aimed to researchthe correlation of the results of two different twist measurement techniques,such as twist-untwist and optical systems, for dual core yarns (Polyester andElastane cores- cotton wrapping fibres). Dual-core yarns can be produced on themodified ring spinning machine in two different ways (pre-treated dual-core anddual-core yarn). Also 100% cotton ring counterparts of dual core yarns wereproduced for three different yarn counts. In the study, the twist values of theyarn samples were measured and then the results were evaluated by correlationanalysis. According to the correlation analysis between the twist results ofboth measurement techniques, the highest correlation in the positive way wasobserved from the ring yarn samples whereas lowest correlation was observedfrom the dual-core yarns.

Bu çalışmanın temel amaçlarından biri internet bağımlılığı riski bulunan ve bulunmayan ergenleri empati, duygu düzenleme, duyguları ifade etme ve anne-baba ilişkileri açısından karşılaştırmaktır. Çalışmanın bir diğer amacı ise empati, duygu düzenleme, duyguları ifade etme ve anne-baba ilişkilerinin internet bağımlılığı üzerindeki yordayıcı etkisini tespit etmektir. Bu amaç doğrultusunda çalışmanın örneklemini 415 lise öğrencisi ergen oluşturmaktadır. Çalışmada katılımcıları değerlendirmek için Demografik Bilgi Formu, Young İnternet Bağımlılığı Ölçeği, Günüç ve Kayri İnternet Bağımlılık Ölçeği, İnternet Kullanım Fonksiyonları Ölçeği, Anababa Ergen İlişkileri Ölçeği, Temel Empati Ölçeği, Duygu Düzenlemede Güçlükler Ölçeği ve Duyguları İfade Etme Ölçeği kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda, internet bağımlılığı riski bulunan ergenlerin bulunmayanlara göre daha fazla duygu düzenleme güçlüğü yaşadığı ve anne babalarıyla olan ilişkilerinin daha olumsuz olduğu bulunmuştur. Ancak, internet bağımlılığı riski bulunan ve bulunmayan ergenlerin empati ve duyguları ifade etme becerilerinde farklılık bulunmamıştır. Öte yandan, yapılan regresyon analizi sonuçlarına göre anne-baba ilişkileri, duygu düzenleme güçlüğü ve duygu ifadesinin internet bağımlılığını yordayıcı etkisinin olduğu bulunmuştur. Bulgular, ilgili literatür ışığında tartışılmıştır., One aim of the current study is to compare empathy, emotion regulation, emotional expression and parent relationship of the adoloscents having and not having the risk for internet addiction. Another purpose is to investigate predictive effect of the empathy, emotion regulation, emotional expression and parent relationship on the internet addiction. In accordance with this purpose, sample of this study consisted of 415 high school students. Demographic information form, Young Internet Addiction Test (Y-IAT), Gunuc and Kayri Internet Addiction Scale (GK-IAS), Internet Use Function Questionnaire (IUFQ), Difficulties in Emotion Regulation Scale (DERS), Emotional Expression Questionnaire (EEQ), Basic Empathy Scale (BES) and Parent-adolescent Relationship Scale (PARS) were used in order to evaluate participants. It was found that adolescents who have the risk for internet addiction experienced more difficulties on emotion regulation and had more negative relationship with their parents compared with adolescents who not have the risk for internet addiction. However, there was not any significant differences between these two adolescent groups on empathy and emotional expression. On the other hand, the results revealed from regression analyses showed that parent relationships, difficulties in emotion regulation and emotional expression had predictive influence on internet addiction. The results were discussed in consideration of the related literature.

Objectives: This study aims to investigate the reliability of clinical diagnostic modalities of the patients with dizziness and the effectiveness of the vestibular rehabilitation therapy. Patients and Methods: We examined the patients who were admitted to our hospital between February 2013 and June 2014 with complaints of dizziness and examined in the audio-vestibular laboratory. In the audio-vestibular laboratory, patients went through the following examinations: spontaneous nystagmus and gaze nystagmus, skew deviation, head impulse test, head-shaking nystagmus test, dynamic visual acuity test, Dix-Hallpike maneuver, supine roll test, Tandem Romberg test and Modified Clinical Test of Sensory Interaction and Balance. The patients with symptoms of pathology in the central nervous system were excluded from the study. Vestibular rehabilitation therapy was used depending on the clinical diagnosis of the patients. The patients were evaluated one year later to investigate the vestibular rehabilitation treatment outcomes. Results: One hundred and four patients (35 males, 69 females) were found to be eligible for this study. Ninety-two (88.4%) out of 104 patients got a final clinical diagnosis. The most common diagnoses were unilateral vestibulopathy and posterior canal benign positional paroxysmal vertigo, respectively. Although 12 patients (11.6%) could not be diagnosed definitely, acute central pathologies were excluded in all of the patients. 75.96% out of 104 patients were relieved in 15 days, 94.23% in 30 days, 98.08% in 45 days, 99.04% in 60 days and it took 75 days for the rest of the patients. In the one year post-treatment interview, 83.2% of patients confirmed having benefits of the vestibular therapy and none of the patients experienced cerebral stroke. Conclusion: The combined set of diagnostic tests performed in the audio-vestibular laboratory is reliable and sufficient. Vestibular rehabilitation is very effective in relieving the symptoms of peripheral vestibular dysfunction and increasing the quality of life of the patients with dizziness. Keywords: Peripheral vertigo; vestibular rehabilitation; vestibulopathy; vestibular dysfunction., Amaç: Bu çalışmada baş dönmesi olan hastaların tanısında kullandığımız klinik tanı yöntemlerinin güvenilirliği ve vestibüler rehabilitasyon tedavisinin etkinliği araştırıldı. Hastalar ve Yöntemler: Şubat 2013 - Haziran 2014 tarihleri arasında hastanemize baş dönmesi nedeniyle başvuran ve odiyo-vestibüler laboratuvarda periferik vertigo tanısıyla tedavi edilen hastalar incelendi. Odiyo-vestibüler laboratuvarında hastalar şu muayenelerden geçti: spontan nistagmus ve bakışta (gaze) nistagmus, bakış yönünde kayma testi (skew deviation), baş itme testi, baş sallama nistagmus testi, dinamik görme keskinliği testi, Dix-Hallpike manevrası, sırt üstü yuvarlanma testi, Tandem Romberg testi ve modifiye denge duyusal etkileşimi klinik testi. Merkezi sinir sistemi patoloji semptomları olan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Hastaların klinik tanısına göre vestibüler rehabilitasyon tedavisi yapıldı. Hastalar bir yıl sonra vestibüler rehabilitasyon tedavisinin sonuçlarını incelemek üzere değerlendirildi. Bulgular: Yüz dört hasta (35 erkek, 69 kadın) bu çalışma için uygun bulundu. Yüz dört hastanın 92’sine (%88.4) nihai klinik tanı konulabildi. En sık konulan tanılar sırasıyla tek taraflı vestibüler disfonksiyon ve posteriyor kanal benign pozisyonel paroksizmal vertigo idi. Her ne kadar on iki hastaya (%11.6) kesin tanı konulamamış olsa da tüm hastalarda akut santral patoloji hariç tutuldu. Yüz dört hastanın %75.96’sının tedavisi 15 gün, %94.23’ünün 30 gün, %98.08’inin 45 gün, %99.04’ünün 60 gün sürdü ve kalan hastaların tedavisinin sonlanması ise 75 günü buldu. Bir yıl sonra telefon görüşmesiyle yapılan değerlendirmede hastaların %83.2’sinin vestibüler rehabilitasyon tedavisinden fayda gördüğü ve hiçbir hastada serebral inme gelişmediği öğrenildi. Sonuç: Odiyo-vestibüler laboratuvarında kullanılan klinik testler serisi birlikte değerlendirildiğinde güvenilir ve yeterlidir. Vestibüler rehabilitasyon, periferik vestibüler disfonksiyon semptomlarının hafifletilmesinde ve baş dönmesi olan hastaların yaşam kalitesinin artırılmasında çok etkilidir. Anahtar sözcükler: Periferik vertigo; vestibüler rehabilitasyon; vestibülopati; vestibüler disfonksiyon.

Background: The transformation of Internet use into some disruptive patterns of behavior and cognitions results in Pathological Internet Use (Davis, 2002). For this reason, individuals' cognition about Internet use gains importance. Metacognition and personality are frequently used concepts to explain the nature of psychopathology. The aim of this study is to investigate the effects of personality characteristics, metacognition and Internet usage functions on non-functional cognitions related to Internet usage in university students. Methods: 687 Turkish university students (521 girls, 164 boys and 2 other and aged mean 20.13) is participated. The Big Five Inventory (BFI: Benet-Martu0131u00b4nez & John, 1998), Metacognitions Questionnaire-30 (MCQ-30; Wells & Cartwright-Hatton, 2004), Internet Use Function Questionnaire (IUFQ; Ju, 2000), Online Cognition Scale (OCS; Davis, Flett & Besser, 2002) and a demographic form were used in this study.Findings: Regression analysis results showed that the non-functional cognitions related to Internet usage were significantly predicted by personality traits, metacognition and Internet usage functions. In addition, metacognition has a fully mediated role in the predictive effect of personality on non-functional cognitions related to Internet usage.Discussion: The non-functional cognitions related to Internet usage was found to be correlated with some personality dimensions (eg. Neuroticism) (Durak & u015eenol-Durak, 2014). In the present study, the relationship between personality and the non-functional cognitions related to Internet usage is mediated by metacognition. It is stated that the reason for this situation may be negative metacognitions which can not be controlled and contain dangerous thoughts with positive metacognitions including behaviors related to control of thought and emotion (Casale, Caplan & Fioravanti, 2016; Spada, Caselli, Nikcevic & Wells, 2015). It has been found that all dimensions of metacognition predicted Pathological Internet Use (Spada, Langston, Nikcevic & Moneta, 2008). The Internet usage functions (social, leisure and virtual) were important for the Pathological Internet Use (Bozou011flan, Demirer & u015eahin, 2014; Ceyhan, 2010).

Çalışmanın amacı, unilateral vestibüler hipofonksiyonu olan hastalarda fizyoterapi uygulanarak düşme üzerine etkisini araştırmak ve tedavinin denge parametreleri üzerine olan etkisini değerlendirmektir. Çalışmaya videonistagmografi ile unilateral vestibüler hipofonksiyon tanısı almış 30 kişi gönüllü olarak katıldı. Tedavi öncesi değerlendirmesi tamamlandıktan sonra hastalar 8 hafta boyunca bireysel tedavi programına alındı. İki hafta aralıklarla fizyoterapi seansı verildi. Gelişim düzeyine göre hastalara uygulanan tedavinin ev egzersiz programı olarak günde 3 kez 10 tekrarlı olarak yapılması istendi. Değerlendirmeler tedavi öncesi ve sonrası yapıldı. Baş dönmesi şiddetini değerlendirmek için Görsel Analog Skalası (VAS) kullanıldı. Düşme durumu ve sayısı hastaya sorularak kaydedildi. Denge durumunu değerlendirmek için kronometre ile tandem, semitandem, romberg, sert ve yumuşak zeminde tek ayak üstünde durma, sekiz çizme, yana doğru uzanma ve modifiye-CTSIB testleri kullanıldı. Görme keskinliğini değerlendirmek amacıyla dinamik görme keskinliği testi uygulandı. Vestibüler disfonksiyon için yüzükoyun pivot testi, unterberger testi ve kafa itme testi yapıldı. Vestibulospinal refleksin etkinliğini belirlemek için eklem stabilite testi ve postür analizi kullanıldı. Ayrıca koordinasyon ve duyu değerlendirmesi uygulandı. Tedavi sonrasında düşme durumu ve sayısı, VAS, dinamik görme keskinliği, modifiye-CTSIB, tandem, semitandem, romberg, sert ve yumuşak zeminde tek ayak üstünde durma, yüzükoyun pivot testi, sekiz çizme, kafa itme testi, yana doğru uzan testi ve unterberger testi sonuçlarında tedavi sonrası istatistiksel olarak anlamlı bir düzelme vardı (p˂0,05). Tedavi sonrasında yapılan postür analizinde ise istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p˃0,05). Çalışmanın sonucunda unilateral vestibüler hipofonksiyonu olan hastalara uygulanan fizyoterapi programının düşme üzerine olumlu etkisi olduğu ve denge parametrelerinde ciddi iyileşme sağladığı görüşüne varıldı. The purpose of the study is to inventigate the physical therapy effects on falling of the patients with unilateral vestibular hypofunction and to evaluate the effect of the treatment on the balance parameters. 30 people, who were diagnosed with unilateral vestibular hypofunction through videonystagmography, voluntarily participated in the study. After the evaluation before the treatment is completed, patients were taken into the personel treatment program for 8 weeks. A physiotherapy session is applied in two weeks. In accordance with the development level, the treatment program were asked to be done 3 times a day with 10 repetitions. Evaluations were done before and after the treatment. In order to evaluate the severity of drowsiness, Visual Analog Scale(VAS), was used. Situation and numbers of falling was recorded in numbers by asking questions to the patient. In order to evaluate the balance situation, tests of tandem and semitandem, Romberg, standing on one foot on hard and soft floor, eight drawing, extending sideward and modified CTSIB were applied with a chronometer. In order to evaluate the visual acuity, dynamic visual acuity test was applied. In order to display the vestibular dysfunction, prone position pivot test, Unterberger test and head pushing test were applied. In order to determine the effectiveness of the vestibulospinal reflex, joint stability test and posture analysis were used. Coordination and sense evulation were applied. There was a statistically meaningful improvement after the treatment in falling situation and number and the results of VAS, dynamic visual acuity, modified CTSIB, tandem, semitandem, Romberg, standing on one foot on hard and soft floor, prone position pivot test, eight drawing, head pushing test, extending sideward test and unterberger test (p˂0,05). In the posture analysis, which was done after the treatment, there was not only any statistically significant difference (p˃0,05). In conclusion of the study, it was agreed that the physical treatment program which was applied on the patients with unilateral vestibular hypofunction had a positive effect on falling and provided a great improvement in the balance parameters.

ÖZETHAZIR GİYİM İŞLETMELERİNDE ÜRETİM HATTI DENGELEMESİNE YÖNELİK BİR UYGULAMAMontaj hatları insanoğlunun giderek artan gereksinimlerini karşılamak için geliştirilmiş üretim sistemidir. Amaç üretim talebi yüksek ürünlerin, en kısa zamanda, en verimli şekilde, ucuz ve istenen kalitede üretilmesidir. Montaj hattı dengeleme problemi zor bir optimizasyon problemi olup, günümüzde, halen büyük ölçekli montaj hattı dengeleme problemlerinin çözümü için sezgisel yöntemlere ihtiyaç vardır.Bu çalışmada, montaj hattı dengeleme problemleri ile ilgili genel tanımlar yapıldıktan sonra, seçilmiş olan t-shirt için “Hoffman”, “Kilbiridge”,”Konum Ağırlıklı Yöntem” ve “Basit Sezgisel Yöntem” kullanılarak, bir hazır giyim işletmesinde montaj hattı dengelemesi yapılmıştır. Değerlendirme sonucunda, bazı montaj hattı dengeleme yöntemlerinin hazır giyim işletmelerine uygulanamayacağı, uygulandığında da denge kayıplarının artacağı dolayısıyla verimliliğin düşeceği görülmüştür. Sonuç kısmında da hesaplanan verimlilik değerlerine bakıldığında en uygun hat dengeleme yöntemi “basit sezgisel yöntem” olduğu görülmüştür. Ayrıca çalışma hayatında karşılaşılan ani değişiklikler yüzünden hazır giyim işletmelerinde kullanılan yöntemin daha çok “basit sezgisel yöntem” olduğu görülmüştür. ABSTRACTAN APPLICATION OF BALANCED ASSEMBLY LINE TO READIY – MADE CLOTHING COMPANIESAssembly lines are the production systems developed to meet the requirements of mankind that have been growing up day by day. The aims of these systems are producing products that have high production rates in the shortest time, with a most productive way, cheap and demanded quality. Since assembly line balancing is a hard optimization problem, some heuristic methods are still needed to solve the large scale assembly line balancing problems.In this study, first, general definitions of assembly lines were made. Following, the assembly line balancing was applied in a clothing company together with using t-shirt “Hoffman Technique”, “Kilbiridge Technique”, “Ranked Position Weight Technique”, “Simple Heuristic Technique”.The result we meet is that some assembly line balancing technique cannot be applied in a clothing company, even if applied, the loss of balance is supposed to increase, so that the efficiency will probably fall. While regarding the counted efficiency costs, the most appropriate line balancing technique was considered “Simple Heuristic Technique”. Moreover, “Simple Heuristic Technique” has been to be much more effective after getting encountered with sudden changes in a clothing company.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2003, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2003, Bu çalışmada, sismik moment ve gerilme tensörü analizi yapılarak Doğu Anadolu Bölgesi’nin deprem dağılımları ve mekanizmaları incelenmiş, bölgeyi etkileyen gerilmelerin yönü, türü ve deformasyonların yerdeğiştirme değerleri hakkında bilgi edinilmiştir. Odak mekanizma çözümleri 1939-2001 yılları arası M3’den büyük olan depremleri içermektedir. Bölge günümüzde kabul edilen farklı sismotektonik özellikler gözönüne alınarak fay kuşakları boyunca beş bölgeye ayrılmış ve her iki yöntem bu bölgelere ayrı ayrı uygulanmıştır. Uygulanan yöntemlerin sonucunda bölgenin kuzey-güney yönlü sıkışma, doğu-batı yönlü genişleme ve kabuk kalınlaşması rejiminin etkisinde kaldığı, bölgelere göre bu deformasyonun oransal olarak farklılık gösterdiği bulunmuştur. Elde edilen sonuçlar Bitlis Bindirme Kuşağı’nın doğusunda ufak bir bölgede hakim sıkışma rejiminin bu kesimde genişleme rejimine geçtiğini ortaya çıkarmıştır. Moment tensör analizi ile tüm bölge için kuzey – güney yönlü sıkıştırma miktarının % 90 kadar bölümü doğu – batı yönlü kaçma ile karşılanmaktadır. Daha önce yayınlanan jeolojik, jeofizik ve GPS (Global Positioning System) çalışmaları bu kaçmanın büyük bölümünün Kuzey Anadolu Fayı ve Doğu Anadolu Fayı üzerinde gerçekleştiğini ortaya koymuştur (2 cm / yıl). Sonuçlar Doğu Anadolu Bölgesi’nin doğu tarafında ve Doğu Anadolu Fayı üzerinde daha fazla yanal kaçma ihtiyacının olduğunu göstermektedir. Sonuçları GPS çalışmaları ile karşılaştırdığımızda Anadolu Levhası’nın Kuzey Anadolu Fayı ve Doğu Anadolu Fayı üzerindeki kayma ile batıya, bölgenin doğu tarafında ise Kafkaslar’a doğru daha az bir hareketin olduğu ve Bitlis Bindirme Kuşağı’nın doğu tarafındaki yanal kaçma ihtiyacının İran Bloğu tarafından kısmen sağlanmaya çalışıldığı gözlenmiştir., In this study using the fault plane solutions, the distribution and the mechanism of the earthquakes in according to stress tensor and moment tensor analysis were examined to rotation and characteristics of the stress and the slip rate deformations in Eastern Anaolian. The fault plane solutions include the magnitudes M3 earthquakes between 1939–2001. The Eastern Anatolia was separated to five regions along to fault zones. According to calculated the methods, the results explain the compression that is in north – south direction, the extension that is in east – west direction and thickening seismic crustal zone. While the compression tectonism has dominant in the region, the eastern Bitlis Suture Zone has the dominant extension tectonism. The result of the moment tensor analysis were represented the % 100 compression that is in north – south direction, approximate to % 90 rates equivalent the extension that is in east – west direction. In according to published goelogical, geophysical and GPS (Global Positioning System) researchs show the extension appeared on North Anatolian Fault and East Anatolian Fault (2 cm / year). In this situations show the increasing lateral extension in Eastern Anatolian and on the East Anatolian Fault. Considering both results of the analysis and GPS researchs westward motion of Anatolian along the North Anatolian Fault and East Anatolian Fault, crustal shortening in the Caucasus and increasing the lateral extension on the eastern Bitlis Suture Zone ensured by Iran Block., Yüksek Lisans, M.Sc.