Search

Amaç: Bipolar bozukluk (BB) hastalarının uzun süreli takibinde, psikot- rop ilaç kullanım sürelerinin geriye dönük olarak belirlenmesi ve gün- lük klinik uygulamadaki yerinin hastaların sosyodemografik ve hastalık özellikleriyle ilişkilendirerek araştırılması amaçlanmıştır. Bu çalışmadan elde edilecek sonuçların yeni tedavi yöntemlerinin geliştirilmesine ışık tutacağı düşünülmektedir. Yöntem: Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Duygudurum Polikliniği tarafından BB tanısı ile izlenen 151 hastanın dosyası geriye dönük olarak incelendi. Hastaların sosyo- demografik ve hastalığa ait özellikleri ve kullandıkları ilaçların süreleri ilişkilendirildi. Bulgular: Hastaların ortalama yaşları 41,512,8 yıl olup %57si ka- dındı. Tarafımızca izlem süresi ortalama 1985, 31933 [ortanca 1291 (159135)] gün olan hastaların bu sürenin %86sını ötimik olarak geçirdikleri, tedaviye uyumsuz olmaları durumunda manik, tedavinin etkili olmaması durumunda ise depresif sürecin tetiklendiği belirlendi. Hastaların %95,4ünün antipsikotik (AP) ve duygudurum düzenleyici (DDD), %3,3ünün sadece DDD, %1,3ünün ise yalnızca AP tedavi kullanmış olduğu saptandı. Çalışmamızın başlıca bulgusu; erken baş- langıçlı (18 yaş), evlenmemiş, ilk hastalık dönemi mani olan, hastalığı mevsimsel özellik göstermeyen, psikotik belirtileri bulunan, hastaneye yatış öyküsü olan, mani ve hipomani dönemleri çoğunluktaki hastaların daha fazla süre AP ilaç kullanımının olduğu yönündedir. Sonuç: BB uzun dönem tedavisinde AP ilaçların kullanımının sıklaştığı ve kullanım sürelerinin arttığı kanaatine varılmıştır. Objective: The purpose of this study was to determine the duration of psychotropic drug use in the long-term follow-up of bipolar disorder (BD) patients. In addition, this study aimed to investigate their role in the daily clinical practice in association with patient sociodemographic and clinical characteristics. The overarching goal for this study was to produce results that enlighten the development of new treatment strategies. Method: Follow-up data acquired from the Psychiatry Department of Uludag University Faculty of Medicine was used to retrospectively evaluate 151 patients diagnosed with BD. Socio-demographic data of the patients andwere analyzed. information regarding the disease and the drugs used Results: Of the patients studied, 57.0% were female with a mean age of 41.5±12.8. The mean duration of follow-up was 1985.3±1933 [median 1291 (15-9135)] days; euthymic period accounted for 86.0% of this duration. Interestingly, incompliance with the treatment triggered the switch to mania and ineffective treatment triggered the switch to depression. Medication distribution was as follows: 95.4% of the patients received antipsychotic and mood stabilizer treatments, 3.3% received only mood stabilizer treatment, and 1.30% received only antipsychotic treatment. The major findings of this study was that many sociodemographic as well as clinical manifestations including, early onset (aged ≤18 years), unmarried, first episode of mania, those with disease not showing seasonal features, psychotic symptoms, history of hospitalization, and higher number of manic or hypomanic episodes resulted in increased patient prescribed antipsychotic drugs Conclusion: Our data suggests that antipsychotic drugs are being used more frequently and for longer durations in the treatment of BD.

Today, it is known that the levels of neurotrophic factors alter in neuropsychiatric disorders such as major depressive disorder (MDD), schizophrenia, Alzheimer's disease or Parkinson's disease. In recent years, some studies demonstrated that MDD may occur as a result of the changes in neuronal plasticity at structural and molecular levels. © 2014, Ebru Oztepe Yavasci et al.

WOS: 000325901500007 Amaç: Bu çalışmada düzelme döneminde olan bipolar bozukluk (BB) hastalarının kalıntı belirtilerinin, hastanın sosyodemografik, klinik ve tedavi özellikleriyle ilişkisi ve işlevselliğe etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışma grubunu düzelme döneminde olan ve çalışmaya alınma ölçütlerini karşılayan BB hastaları oluşturmuştur. Hastalar kesitsel olarak tek bir görüşme ile değerlendirilmiştir. Sonuçlar: Çalışmaya toplam 120 hasta (%54.2 kadın) alınmıştır. Hiç evlenmemiş olanlarda manik kalıntı belirtilerin, evli ve boşanmış/dul olanlara göre anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu saptandı. Evli olan grubun ise İşlevselliğin Genel Değerlendirilmesi Ölçeği (İGD) puanının, hiç evlenmemiş ve boşanmış/dul olanlara göre anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu saptandı. Çalışanların İGD puanı işsiz, ev kadını ve emekli olanlara göre anlamlı düzeyde daha yüksek çıktı. Depresif kalıntı belirtilerin ve bozukluğun erken yaşta başlamasının işlevsellik üzerine olumsuz etkisinin daha belirgin olduğu, geçirilen son atağın kalıntı depresif ve buna eşlik eden anksiyete belirtileri üzerine etkisinin bulunduğu, hastaların düzenli hekim izlemesine gelmesini sağlayan nedenlerin daha çok depresif belirtiler ve genel işlevsellik düzeyinin düşüklüğünün olduğu saptanmıştır. Hastaların sadece %23.4’ünün tek bir duygudurum dengeleyici ile izlendiği, %75’Inin ise en az iki ilaç kullandığı saptandı, ancak hastaların kullandıkları tedavi ile kalıntı belirtiler ve işlevsellik durumu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunamadı. Tartışma: BB’nin, psikososyal işlevselliği önemli derecede etkilemesi nedeniyle hastalığın özelliklerini belirlemek, düzenli ve sürekli olarak izlemek ve tedavisini planlamak günümüzde önem kazanmaktadır. Kalıntı belirtilerin içeriğini belirleyen ve kalıntı belirtilerle birlikte işlevselliğe katkıda bulunan birçok değişken, BB hastalarının homojen bir grup oluşturmalarını ve benzer bir prognoz göstermesini engelleyen etkenlerdendir. Bu bağlamda her BB hastasına özgü farklı bir tedavi stratejisi geliştirilmesinin önemi ortaya çıkmaktadır. (Anadolu Psikiyatri Derg 2013;14:228-36) Objective: The objective of this study was to investigate the relationship between the residual symptoms of patients with bipolar disorder (BD) in remission and their sociodemographic, clinical and treatment-related characteristics and their effect on functioning. Methods: The study group consisted of BD patients who were in remission and met the inclusion criteria of the study. The patients were assessed in a single cross-sectional interview. Results: A total of 120 patients (54.2% women) were included in the study. Those who never got married had significantly more manic residual symptoms than those who were married and divorced/widowed. The Global Assessment of Functioning (GAF) scores of the married group were significantly higher than those of the patients who never got married and were divorced/widowed. The GAF scores of those employed came out to be signifi-significantly higher than those of the unemployed, housewives and retired. Depressive residual symptoms and having the disease at a younger age had more prominent negative effects on functioning, the last attack experienced had an impact on the residual depressive symptoms and the accompanying anxiety symptoms, and the reasons that made the patients to come to regular doctor monitoring were mostly depressive symptoms and the decline in general functioning. Only 23.4% of the patients were monitored with a single Mood Stabilizer and 75% of them used at least 2 medications, but no statistically significant relationship was found between the treatment received by the patients and their residual symptoms and functioning. Conclusion: Since BD affects psychosocial functioning to a large extent, it is becoming increasingly important today to identify the characteristics of the disease, to monitor patients regularly and continuously, and to plan their treatment. Many variables that determine the nature of residual symptoms and contribute to functioning alongside residual symptoms are factors that prevent BD patients from forming a homogeneous group and demonstrating a similar prognosis. This makes it important to develop a different treatment strategy specific to each BD patient. (Anatolian Journal of Psychiatry 2013;14:228-36)

In the current study, the relationship between eating attitudes and perceivedstress and coping ways with stress were investigated among medical students. Whetherthese variables are differentiated according to class levels were also examined. Thesample of the study consisted of 200 medical students from 2-3-4-5 class levels at theMedical Faculty of Bursa Uludag University, Turkey. Demographic Information Form,Eating Attitude Test (EAT), Perceived Stress Scale (PSS) and Coping with Stress Scale(CSS) were used. According to the result, there was no difference between eatingattitude groups in terms of demographic variables. Abnormal eating attitude group hadthe mean of social support subscale score compared to normal eating attitude group.Negative correlation was found between problem focused coping subscale andperceived stress scores. Moreover, there was a significant difference in the class levelsin terms of avoidance focused coping subscale score. There was also significantdifference between clinical groups with regard to avoidance focused coping subscalescore. The results are discussed within the scope of the literature.Keywords: Eating attitude, perceived stress, coping ways with stress, medical students. Bu çalışmada tıp fakültesi öğrencilerinde yeme tutumları ile algılanan stres vestresle başa çıkma yolları arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Ayrıca bu değişkenlerinöğrencilerin öğrenim görmekte oldukları dönemlere göre farklılaşıp farklılaşmadığısorusuna cevap aranmıştır. Araştırma örneklemi Bursa Uludağ Üniversitesi TıpFakültesinde dönem 2-3-4-5'te öğrenim görmekte olan 200 öğrenciden oluşmuştur. Veritoplama aracı olarak demografik bilgi formu, Yeme Tutum Testi (YTT), Algılanan StresÖlçeği (ASÖ) ve Stresle Başa Çıkma Ölçeği (SBÇÖ) kullanılmıştır. Çalışma sonucunagöre, yeme tutumu grupları arasında demografik değişkenlere göre fark bulunmamıştır.Anormal yeme tutumuna sahip öğrencilerin normal yeme tutumuna sahip öğrencilerekıyasla ortalama sosyal destek alt ölçek puanının daha yüksek olduğu görülmüştür.Problem odaklı başa çıkma ve algılanan stres puanı arasında ise ters yönlü anlamlı ilişkisaptanmıştır. Ayrıca dönemler arasında kaçınma odaklı başa çıkma puanlarına göre;klinik grupları arasında kaçınma odaklı başa çıkma puanlarına göre fark bulunmuştur.Çalışmadan elde edilen bulgular literatür çerçevesinde tartışılmıştır.Anahtar Kelimeler: Yeme tutumu, algılanan stres, stresle başa çıkma, tıp öğrencileri. 65

Bu araştırmada, 2018 yılında yapılan üniversite sınav sistemi değişikliklerinin öğrencilerin anksiyete düzeylerine etkisi incelenmiştir. Araştırmanın örneklemi 2018 yılı üniversite sınav değişiklerinden etkilendikleri varsayılan; 1- Üniversite sınavını 2018 yılında kazanan Uludağ Üniversitesinde okuyan 50 erkek ve 50 kız öğrenci, 2- Üniversite sınavını 2018 yılında kazanamayan Sınav Eğitim Merkezlerinde üniversite sınavına hazırlanan 50 erkek ve 50 kız öğrenci, 3- 2018 üniversite sınav değişiklikleriyle 2019 yılında üniversite sınavında karşılaşacak Bursa Ulubatlı Hasan Anadolu Lisesi 12. Sınıfında okuyan 50 erkek, 50 kız öğrenci olarak belirlenmiştir. Araştırmada örneklemini oluşturan 300 öğrenciye "STAI TX-I Durumluk ve STAI TX- 2 Süreklilik Anksiyete" ölçekleri uygulanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde LSD ve t- testi kullanılmıştır. Yapılan istatistiksel analizler; öğrencilerin durumluk anksiyetelerinin sürekli anksiyetelere göre, kızların durumluk ve sürekli anksiyetelerin de erkeklere göre yüksek olduğu sonucunu göstermektedir. Varılan gerçeklerin ışığında 2018 yılında üniversiteye giriş sınavlarında yapılan değişikliklerin Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi (ÖSYM) yetkililerince öğrencilerin kaygılarını düşüreceği ve başarılarını yükselteceği söylemleri de karşılıksız kalmıştır. Araştırma sonuçlarına göre sınava az bir süre kala yapılan sınav değişiklikleri 2018 yılında sınava giren öğrencilerin anksiyete düzeylerini 2019 yılında sınava girecek öğrencilere göre daha da yükseltmiştir. Bu gerçeklere dayanarak sınav değişikliklerinin en az iki öğretim yılı öncesi ve hiçbir soruya yer bırakmayacak şekilde ihtiyaca göre yapılmasının öğrencilerimizin anksiyete düzeyleri ve ülkemizin geleceği öğrencilerimiz için önem taşıdığı değerlendirilmektedir. In this study, the effect of university exam system changes in 2018 on the anxiety levels of students was examined. The sample of the study was assumed to be affected by 2018 university exam changes; 1- 50 male and 50 female students studying at Uludağ University, who passed the university exam in 2018 2- 50 male and 50 female students who could not pass the the university exam in 2018 and are preparing for university exam 3- 2018 university exam changes will be encountered in the university exam in 2019 Bursa Ulubatlı Hasan Anatolian High School's students 50 students, 50 girls were determined. In the study, "STAI TX-I State and STAI TX-2 Trait Anxiety scales were applied to 300 students. LSD and t-test were used to analyze the data. In the statistical analysis; It was found that the state anxiety of the students were higher than the trait anxiety and the female students' state and trait anxiety was higher than male students' anxiety. In the light of the realities, the statement made by the Student Selection and Placement Center (ÖSYM) stated that the changes made in the university entrance exams in 2018 would reduce the students' concerns and increase their success. However these discourses were unreciprocated. According to the results of this study, the examination changes made less time before the examination, the anxiety levels of the students who took the exam in 2018 increased compared to the students who will take the exam in 2019. Based on these facts, it is considered that exam changes should be made before the at least two academic years and no questions will be required for anxiety level of our students.

Bu çalışmanın amacı; anksiyete düzeyi normal olan bireylerde, anksiyetearttırıcı uygulama sonrasında ortaya çıkan durumluk anksiyete artışıüzerinde, müzik türünün potansiyel rahatlatıcı etkisinin kültürel altyapı ileilişkili olup olmadığının değerlendirilmesidir.Çalışmamıza, 20-25 yaş arasında, ölçeklerin uygulanmasına engelteşkil edebilecek psikiyatrik hastalığı, işitme veya görme engeli bulunmayan,gönüllülük esasına dayalı olarak belirlenmiş 60 üniversite öğrencisi dâhiledilmiştir. Uygulamanın kolay yürütülmesi ve sağlıklı değerlendirmeyapılabilmesi için 60 kişilik grup rastgele olarak 10 kişiden oluşan gruplaraayrılmıştır.Çalışmanın başında, her bir katılımcıya genel anksiyete düzeyinintespiti amacıyla STAI-2 Ölçeği uygulanmıştır. Sonrasında her bir grubaanksiyeteyi arttıracağı öngörülen görsel materyal izletilmiştir. Bunun ardındankatılımcılara durumsal anksiyeteyi ölçmek için STAI-1 ölçekleri dağıtılarakdoldurmaları istenmiştir. Ardından katılımcılara daha önce belirlenen müziktüründeki (Sufi veya Gregoryan) eser dinletilmiş, müzik uygulamasınınardından STAI-1 ölçeği tekrar uygulanmış ve anksiyete düzeyinde değişmeolup olmadığı değerlendirilmiştir. Tüm katılımcılar için seçilen müzik türününuygulaması tamamlandıktan sonra diğer müzik türü uygulamasını yapmaküzere aynı katılımcılar farklı bir oturum için davet edilmiştir.Bu çalışmada her iki müzik türünün STAI-1 puanlarında anlamlı düşüşsağladığı ancak Sufi müziğin Gregoryan müziğe kıyasla STAI-1 puanlarınaetkisinin anlamlı derecede daha yüksek olduğu saptanmıştır.Katılımcıların Sufi müzik dinledikten sonra daha fazla rahatlama yaşamasınınkültürel arketiplerle ilişkili olabileceği düşünülmüştür.Anahtar Kelimeler: Anksiyete, Müzik, Sufi müzik, Gregoryan müzik The aim of this study is to compare the relaxing effects of two religious musicin people with high state anxiety levels and to investigate if the relaxing effectis relevant to cultural background.Sixty university students, aged between 20 and 25, who were willing toparticipate in the study with no psychiatric illnesses or visual/hearingimpairment that can constitute an obstacle, were enrolled in this study. Thesixty attenders were divided into groups made up of ten people, in order toperform the tests and applications more accurately.At the beginning of the study, all participants were given the STAI-2test, in order to measure the general anxiety levels. Later, each group weremade to watch visual materials supposing to increase their anxiety. Then, theparticipants were asked to fill the STAI-1 inventory in order to measure theirstate anxiety level. Afterwards the participants were asked to listen to themusic that was preselected (Sufi or Gregorian). STAI-I inventory was given tothe participants again to see if there is a difference in anxiety points. Eachparticipant was enrolled in both music sessions in two separate days, thesame visual material and the tests were used.It has been found that, both Sufi and Gregorian music caused adecrease in STAI-1 anxiety points, however, Sufi music was significantlyeffective in relieving anxiety compared to Gregorian music.We conclude that, the relatively relaxing effect of Sufi music amongparticipants may be due to the cultural archetypes.Keywords: Anxiety, Music, Sufi music, Gregorian music 45

Bu çalışma psikoz hastalarına bakım veren kişilerin bakım yükü ile kişilik özellikleri arasındaki ilişkiyi araştırmayı hedeflemiştir. Çalışmanın katılımcıları Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Ruh Sağlığı Anabilim Dalı Psikoz Polikliniğinde tedavi gören 49 hasta ve bakım veren hasta yakınıdır. Bakıcı yükünü değerlendirmek üzere Zarit Bakıcı Yük Ölçeği, kişilik özelliklerini değerlendirmek üzere Sıfat Listesi (Adjective Check List-ACL)uygulanmıştır. Ayrıca bakıcının ve hastanın ekonomik düzey, eğitim, cinsiyet gibi demografik özelliklerinin bakıcı yükü üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Sonuç olarak, hastanın hastanede yatmış olmamasının, intihar girişimine kalkışmasının, bakıcının yaş, eğitim ve gelir düzeyinin düşük olmasının bakıcı yükünü anlamlı düzeyde etkilediği görülmüştür. Bakıcıların Kişilik özellikleri açısından Sıfat Listesi'nin Kendini Suçlama, Oto Kontrol, Uyarlık, Düzen ve Şefkat Gösterme alt boyutlarında en yüksek puanları aldıkları görülmüştür. This present study aims to investigate the relationship between personality traits and burden of caregivers of persons with psychotic disorders. Forty nine patient with psychotic disorder and their caregivers from Outpatient Psychosis Clinic of Uludağ University Medical Faculty Mental Health Hospital, participated in the study. Zarit Burden Interview was used to assess burden of caregivers of patients with psychotic disorder and Adjective Check List (ACL) was used to assess personality traits of caregivers. In addition the effect of demographic variables such as age, gender, social economic status on caregiver burden were investigated. Results showed that suicide attempts, low level of social economic status increases burden level of caregivers. Also if the patient never hospitalized, this situation also increases burden level of caregivers. In terms of personality traits caregivers revealed highest scores on abasement, self-control, deference, order and nurturance subscales of Adjective Check List.

Bu çalışma psikoz hastalarına bakım veren kişilerin bakım yükü ile kişilik özellikleri arasındaki ilişkiyi araştırmayı hedeflemiştir. Çalışmanın katılımcıları Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Ruh Sağlığı Anabilim Dalı Psikoz Polikliniğinde tedavi gören 49 hasta ve bakım veren hasta yakınıdır. Bakıcı yükünü değerlendirmek üzere Zarit Bakıcı Yük Ölçeği, kişilik özelliklerini değerlendirmek üzere Sıfat Listesi (Adjective Check List-ACL)uygulanmıştır. Ayrıca bakıcının ve hastanın ekonomik düzey, eğitim, cinsiyet gibi demografik özelliklerinin bakıcı yükü üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Sonuç olarak, hastanın hastanede yatmış olmamasının, intihar girişimine kalkışmasının, bakıcının yaş, eğitim ve gelir düzeyinin düşük olmasının bakıcı yükünü anlamlı düzeyde etkilediği görülmüştür. Bakıcıların Kişilik özellikleri açısından Sıfat Listesi'nin Kendini Suçlama, Oto Kontrol, Uyarlık, Düzen ve Şefkat Gösterme alt boyutlarında en yüksek puanları aldıkları görülmüştür. This present study aims to investigate the relationship between personality traits and burden of caregivers of persons with psychotic disorders. Forty nine patient with psychotic disorder and their caregivers from Outpatient Psychosis Clinic of Uludağ University Medical Faculty Mental Health Hospital, participated in the study. Zarit Burden Interview was used to assess burden of caregivers of patients with psychotic disorder and Adjective Check List (ACL) was used to assess personality traits of caregivers. In addition the effect of demographic variables such as age, gender, social economic status on caregiver burden were investigated. Results showed that suicide attempts, low level of social economic status increases burden level of caregivers. Also if the patient never hospitalized, this situation also increases burden level of caregivers. In terms of personality traits caregivers revealed highest scores on abasement, self-control, deference, order and nurturance subscales of Adjective Check List. 115

Objective: This paper aims to compare the efficacy and safety of three widely used antidepressants, sertraline, reboxetine, a sertraline-reboxetine combination and venlafaxine, in the treatment of MDD and their effect on depressive symptoms in MDD patients. Methods: A total of 206 patients were included in reboxetine, venlafaxine, sertraline, and sertraline-reboxetine combination groups; however 37 cases dropped out during the study period. The remaining 169 patients were distributed to groups as follows: reboxetine: 43, venlafaxine: 43, sertraline 42, sertraline-reboxetine combination group: 41. The data from patients, who were included and completed the previous four open-label studies, were pooled in the current study. Results:Treatment groups did not differ in terms of depression-related and sociodemographic features. There were no significant differences among treatment groups in terms of efficacy, safety, and remission. The reductions in HDRS scores as percentages were higher in venlafaxine group compared to sertraline group at visit 2 and visit 3 [p=0.001, ES: 0.1404 (large) and p=0.002, ES: 0.1109 (medium), respectively] and to the sertraline-reboxetine combination group at visit 2 and visit 3 [p=0.006, ES: 0.0910 (medium) and p=0.004, ES: 0.1023 (medium), respectively]. In addition, percentage changes of HDRS scores were higher in the reboxetine group compared to sertraline group at visit 2 [p=0.023, ES: 0.0615 (medium)]. HDRS items 1, 7, 10, 11, 13, and 14 formed the total HDRS score of all patients in remission. Conclusions: The antidepressants acting through different neurotransmitter systems display similar efficacy, though they are effective on different depressive symptoms or symptom clusters. Those treatment strategies also differed from each other in terms of onset of antidepressant efficacy. Despite its limitations, due to the lack of studies on this issue in the literature, the present stuydy is a valuable preliminary study. Bu araştırma major depresif bozukluk (MDB) tedavisinde sıkça kullanılan sertralin, reboksetin, venlafaksin ve sertralin-reboksetin kombinasyonunun depresif belirtiler üzerine etkisi ile bu tedavilerin etkililik ve güvenlik açısından birbiriyle karşılaştırılmasını amaçlamıştır. Yöntem: Daha önceki dört çalışmaya alınmış ve bu çalışmaları tamamlamış hastaların verileri bir arada değerlendirilmiştir. 206 hasta reboksetin, venlafaksin, sertralin ve sertralin-reboksetin kombinasyon gruplarına dahil edilmiş olup 37 hasta çalışmaları tamamlayamamıştır. Kalan 169 hastanın 43’er tanesi reboksetin ve venlafaksin, 42’si sertralin, 41’i sertralin- reboksetin kombinasyon grubunda yer almaktaydı. Bulgular: MDB klinik özellikleri ile sosyodemografik özellikler açısından gruplar arasında fark yoktu. Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HAM-D) değerlerindeki yüzdelik düşüş venlafaksin grubunda vizit 2 ve 3’te sertraline göre [sırasıyla p=0.001, ES: 0.1404 (büyük) ve p=0.002, ES: 0.1109 (orta)] ve sertralin-reboksetin kombinasyonuna göre vizit 2 ve 3’te [sırasıyla p=0.006, ES: 0.0910 (orta) ve p=0.004, ES: 0.1023 (orta)] daha yüksek olduğu saptanmıştır. Yine HAM-D değerlerindeki yüzdelik düşüş reboksetin grubunda sertraline göre vizit 2’de daha yüksek bulundu [p=0.02, ES: 0.0615 (orta)]. En sık rastlanan kalıntı belirtileri 1., 7., 10., 11., 13., ve 14. HAM-D maddeleriydi. Sonuç: Farklı nörotransmiter mekanizmaları üzerinden etki etmekle beraber bu çalışmadaki antidepresanlar benzer etkililik göstermişlerdir. Bununla beraber her tedavi yöntemi farklı belirti ve belirti grupları üzerinde etkili bulunmuş, antidepresan etkililiğin ortaya çıkış zamanları açısından farklılık göstermişlerdir. Bir takım kısıtlılıklarına karşın, bu alandaki çalışmaların az olması da göz önüne alındığında, bu çalışmanın bir ön çalışma olarak literatüre katkı sağlayacağı kanısındayız.

A total of 62 patients with major depressive disorder were analyzed in the study. Patients were evaluated for 11 weeks in an open label design to investigate the differential effects of reboxetine, sertraline and venlafaxine on thyroid hormones. Serum thyrotrophin (TSH), thyroxine (T4) and free (f)T4 levels were measured before and after treatment. All groups showed significant improvement in HAM-D scores. TSH level significantly reduced and T4 level significantly increased in the reboxetine group, however TSH level significantly increased and T4 level significantly reduced in the sertraline group. Percent changes of TSH (p=0.007) and T4 (p=0.001) were significantly different between the reboxetine and sertraline groups. In the sertraline group, baseline TSH levels were correlated with response to treatment as determined by the change in HAM-D scores (p=0.03, r=0.648). There was a significant association between the percent changes in TSH values and the reduction in HAM-D scores in the reboxetine group (p=0.03, r=-0.434). In the whole study group, female patients had lower values of basal T4 compared with men (P=0.043), however percent changes of T4 did not differ between genders. In the treatment-responders significant increase in the reboxetine group and significant decrease in the sertraline group regarding the T4 values were found. We observed that various antidepressants had different effects on thyroid hormone levels and this could be attributed to the different mechanisms of actions of these antidepressants.

Objective To report the outcomes of a retrospective database analysis to compare the effectiveness of atypical and typical antipsychotic drugs. Methods Medical records of patients admitted to the psychiatry outpatient clinic between January 1998 and October 2005 were retrospectively reviewed. Data obtained from patient records were noted on a special form assessing four aspects of the treatment history: socio-demographic features, disease characteristics, initial treatment at the time of admission, and course of treatment. Patient groups (typical/atypical and Risperidone/Haloperidol/Olanzapine) were compared for time to all-cause medication discontinuation and rate of discontinuation. Results There was no statistically significant difference in the duration of treatment between patients using atypical (n = 150) and typical (n = 124) antipsychotics. The duration of treatment was significantly longer in patients on Haloperidol (n = 91) compared with those on Risperidone (n = 63). Rates of discontinuation over 18 months were 59.3% for patients on atypical antipsychotics and 57.3% for those on typical antipsychotics, and 68.3% for patients on Risperidone, 51.6% for patients on Haloperidol and 54.3% for patients on Olanzapine. Conclusion Despite our hypothesis patients with chronic schizophrenia discontinued their atypical and typical antipsychotics, at a high rate with no significant difference indicating substantial limitations in the effectiveness of these drugs. Copyright © 2007 John Wiley & Sons, Ltd.

Bu çalışmanın amacı bu gün için kişisel ve toplumsal kimliklerin oluşma ve sürdürülmesinde etkili olduğunu düşündüğümüz lider ve inanç kavramlarının, belli zaman kesitlerine ait olmaktan öte insanlığın bilinen tarihinden bu yana süren etmenler olup olmadığını ortaya çıkarmak ve toplumların oluşma ve devam etme süreçlerinde lider ile inanç arasındaki ilişkiyi tanımlamak; böylece, insan davranışlarının hem kişisel hem de toplumsal anlamda başlangıçtan bu yana benzer süreçler içinde gerçekleştiğini ortaya koymaktır.Çalışmadaki amaca ulaşmak için antik sikkelerden yararlanılmıştır. Lider, inanç ve başka bazı psikopolitik kavramların sikkeler üzerindeki semboller ve/veya yazılar şeklindeki izdüşümleri antik sikke koleksiyonları taranarak araştırılmıştır.Toplumların oluşmasında ve sürdürülmesinde etkili olan, ilki etnik, coğrafi ve beslenme ile korunma ihtiyaçlarına karşılık gelen taban faktörü; ikincisi belli bir lider etrafında birleşme ve lidere ve/veya liderin sonraki nesillerine bağlılıkla devam etmeye karşılık gelen tavan faktörü olmak üzere iki süreçten söz edilebilir. Tavan faktörü ile oluşan ve süren topluluklara ait sikkelerde lidere ait portreler ve topluluk tarafından liderin idealize edilmesinin açık sembolleri görülürken, taban faktörüyle oluşan topluluklara ait sikkelerde daha çok inancı, beslenmenin ve yaşanılan coğrafyanın özelliklerini betimleyen semboller yer almaktadır.Sonuç olarak; lider ve inanç kavramlarının toplumların oluşma ve sürdürülme süreçlerine etkisinin zamanla sınırlı olmadığı ve evrensel olduğu, insanlık tarihinin geçmiş dönemlerinde de kişisel ve toplumsal anlamda yaşandığı ve günümüze yansımaları delillere dayalı olarak gösterilmiştir This study aims to reveal whether the notions of leader and belief, which are deemed to be effective information and maintenance of the personal and social identities for today represent ongoing factors that have been progressing through out the known human history rather than belonging to certain time sections, and define the relationship between the leader and belief information and progression processes of societies; and therefore to demonstrate how human behaviors have been realized in similar processes both personally and socially since the very beginning.Ancient coins were used to meet the study objective. Repercussions of certain psycho-political notions such as leader, belief, etc. as symbols and/or inscriptions on coins were studied by scanning collections of ancientcoins.It is possible to mention two different processes - the floor effect and the ceiling effect - which have an influence on formation and maintenance of societies; the former being ethnic, geographical and corresponding to the needs for nutrition and protection and the latter corresponding to uniting around a certain leader and continuing with on going adherence to the leader and/or his/her successors. Coins of the communities formed and maintained by ceiling effect bear the portraits of their leaders as well as evident symbols of idealization of the leader by the community whereas coins of the communities formed by floor effect mostly bear symbols that represent belief and nutritional and geographical characteristics of the community.Inconclusion, it is indicated by evidence-based results that the influence of the notions of leader and belief on formation and maintenance processes of societies are not time limited but universal; and it was experienced in thepastperiods of human history both personally and socially; showingitsrepercussions on our time 67

Panik bozukluk, ani ve yoğun anksiyeteye, fizyolojik belirtilerin ve kognitif faktörlerin eşlik ettiği panik ataklarla seyreden ciddi bir rahatsızlıktır . Panik bozukluk hastalarının tehlike, felaket, zihinsel ve bedensel felakete dair bilişlerinin olduğu ve bu bilişlerin panik bozukluğu hastalarını diğer hastalardan ve normallerden ayırdığı söylenebilir. Panik bozukluk hastalarında sağlıklılara kıyasla işlevsiz metakognisyonlar daha fazla bulunmaktadır.Uludağ üniversitesi tıp fakültesi psikiyatri polikliniğine başvuran hastalardan çalışmaya katılmaya gönüllü olanlar çalışmaya alınmıştır. Hastaların panik bozukluğu, farmakoterapisi poliklinikte düzenlendiğinde, bir ay ve iki ay sonra yapılan kontrollerde, panik bozukluğun şiddeti, bedensel belirtiler, kaçma ve kaçınma davranışları, kognitif ve metakognitif düzeyde değişim ölçekler aracılığıyla değerlndirilmiştir.Çalışmamız ilaç kullanılan kesitte, herhangi bir kognitif müdahale olmaksızın, beden duyumları, panik bozukluğun şiddeti, kaçma ve kaçınma davranışları, kognitif ve metakognitif düzeyde anlamlı düzeyde değişim gözlenmiştir.Anahtar Kelimler: Panik bozukluk, kognitif değişim, metakognitif değişim SUMMARYPanic disorder is a serious disorder characterised by panic attacks in which anxiety is accompanied by cognitive factors and physiological reactions .Panic disorder patients have cognitions about cognitive, physiological catastrophes that distinguish them from people without panic disorder. Panic disorder patients have dysfunctional metacognitions compared to healthy people.Study sample consisted of those volunteering to participate among patients appliying to Uludag University Psychiatry Department.Ppanic disorder severity,body sensations, avoidance and escape behaviours,kognitif and metacognitive change was assessed through assesment tools. Instruments were administered the same day pharmacotherapy was prescribed and treatment began , one month after the treatment began and after second month when they came for regular check-up. Study results show that, without any cognitive intervention, body sensations, panic disorder severity, avoidance and escape behaviours, cognitions and metacognitions showed significant change during three assesment periods.Keywords: Panic disorder, cognitive change, metacognitive change 60

This is a case report of reboxetine induced erectile dysfunction, seminal emission and ejaculation during defecation and micturition. A 44 year old male who had been suffering from depression without any sexual dysfunction was put on venlafaxine XR treatment. Due to delayed ejaculation and occasional episodes of absence of ejaculation he was switched to reboxetine. At the second week of treatment he reported erectile dysfunction and premature ejaculation, and seminal emission and ejaculation during defecation and micturition occurred later at 8th week of treatment. After he was switched to sertraline 50 mg/day, his erectile dysfunction, premature and spontaneous ejaculation symptoms subsided in 2 weeks. Although reboxetine is reported to be free of sexual side effects, individual vulnerabilities to such unwanted effects should be considered, and sexual dysfunction should be assessed thoroughly during the treatment.

Son dönem böbrek yetmezliği nedeniyle diyaliz tedavisi gören hasta sayısı ülkemizde ve tüm dünyada giderek artmaktadır. Renal replasman tedavileri içinde böbrek nakli altın standart olmasına rağmen birçok hasta hemodiyaliz veya periton diyalizi ile hayatını devam ettirmektedir. Bu araştırmanın amacı hemodiyaliz hastaları ile periton diyaliz hastalarının depresyon, anksiyete, benlik saygısı ve sosyal uyum açısından karşılaştırılmasıdır.Uludağ Üniversitesi TıpFakültesi Hemodiyaliz Ünitesi ile Periton Diyaliz Polikliniğinde rutin diyaliz tedavisi görmekte olan 30 hemodiyaliz ve 30 periton diyaliz hastası araştırmaya alınmıştır. Hastalara sosyodemografik veri formu ile Beck Depresyon Ölçeği, Coopersmith Benlik Saygısı Ölçeği, Sosyal Uyum ve Kendini Değerlendirme Ölçeği, Sürekli ve Durumluk Kaygı Ölçeği uygulanmıştır. Anlamlı olarak periton diyaliz grubunun benlik saygısı hemodiyaliz grubundan yüksektir. Periton diyaliz hastaları Coopersmith benlik saygı ölçeğinden ortalama 21.0, hemodiyaliz grubu ortalama 17.5 puan almıştır. Depresyon ölçeği, kaygı ölçekleri ve sosyal uyum ölçeğinde anlamlı fark görülmemiştir. The number of end-stage renal failure patients undergoing dialysis is increasing in our country and all over the world. Many patients continues with hemodialysis or peritoneal dialysis lifelong though kidney transplantation is the gold standard renal replacement therapy. The purpose of this study is to compare depression, anxiety, self-esteem and social adaptation in hemodialysis and peritoneal dialysis patients. Resaerch consist of 30 hemodialysis and 30 peritoneal dialysis patients who are undergoing dialysis treatment in Uludag University Medical Faculty Hemodialysis and Peritoneal Dialysis Unit. Demographic Data Form, Beck Depression Inventory, Coopersmith Self-Esteem Scale, Social Adaptation Self-evaluation Scale, State and Trait Anxiety Scale were administered to patients. Self-esteem score of peritoneal dialysis group is significantly high from the hemodialysis group. Peritoneal dialysis group average point was 21.0, hemodialysis group average point was 17.5 on Coopersmith Self-Esteem Scale. There was no significant difference in depression, anxiety and social adaptation scale scores. 56

Major depresif bozukluk (MDB) hastalarının önemli kısmında sağlık kurumlarına tek başvuru yakınması ağrı ya da ağrılı fiziksel yakınmalar olabilmektedir. Bu çalışmada depresyon hastalarında ağrı belirtilerinin depresyon belirtileri ile ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır.Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Polikliniği' ne başvuran ve DSM-IV-TR tanı ölçütlerine göre MDB tanısı alan ve çalışmaya alma ölçütlerini karşılayan 18-65 yaş arasındaki 100 hasta çalışmaya alınmıştır. DSM-IV-TR'ye göre eşlik eden I.eksen ve/veya II. eksen tanısı olanlar, alkol ve madde kötüye kullanımı ve ağrıyı açıklayacak organik kökenli hastalığı bulunanlar çalışmaya alınmadı. Çalışmaya alınan tüm hastalara sosyodemografik veri formu, depresyon düzeyini ölçmek için Hamilton Depresyonu Derecelendirme Ölçeği (HAM-D), ağrı şiddetini ölçmek için Vizuel Analog Skala (VAS) kullanıldı.Hastaların ortalama yaşı 37.2 ± 11,3 yaş, ortalama MDB atak sayısı 1.9 ± 1.12, son atak süresi 7.2 ± 5.6 ay ve ortalama HAM-D puanı 21.8 ± 4.2 idi. Hastaların %47'sinde ağrı yakınması vardı. Ağrılı yakınmaların ortalama süresi 28.7 ± 34.4 ay, ortalama VAS puanı 55.8 idi. Hastaların en sık yakındığı ağrı, baş ağrısıydı. Ortalama ağrı lokalizasyonu sayısı 1.6 ± 0.9 olarak saptandı. Ağrılı yakınmaların varlığı daha şiddetli depresyon ile ilişkili bulundu (p

Objective: We aimed to investigate the effects of art therapy on symptoms, personal and social skills of schizophrenic patients. Methods: Group was consisted of nine patients and seven patients' relatives. Except for two patients, all patients' relatives were also included. Group setting was ended after 17 sessions. Before and after the study all patients were applied Positive and Negative Syndrome Scale (PANSS), Calgary Depression Scale for Schizophrenia (CDSS), Personal and Social Performance Scale (PSPS); whereas all patients' relatives were applied, Beck Depression Inventory (BDI), Beck Anxiety Inventory (BAI), Zarit Burden Interview (ZBI). Results: Decreases in the scores of PANSS negative and general, CDSS, and decreases in the scores of BDI, BAI, ZBI in the patient's relatives group were observed at the end of sessions compared to the beginning of the sessions. The scores of PSPS were increased in the patient group after the sessions. Conclusion: This study demonstrates that art therapy can ameliorate negative symptoms, particularly social functioning and depressive symptoms of schizophrenic patients in which antipsychotics are not helpful.

Bu çalışmada, Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı polikliniğinde düzenli olarak izlenen ve yeterli remisyon sağlanamayan Bipolar Bozukluk hastalarında flupentiksol dekanoatın tedavideki etkinliğinin belirlenmesi amaçlanmıştır.Çalışmaya psikiyatri polikliniğine başvuran, yeterli süre, uygun doz ve etkinliği bilinen çoklu ilaç tedavilerine rağmen yeterli remisyon sağlanamayan hastalar alınmıştır. Değerlendirmede Sosyo-demografik bilgi formu, YMDS, HAM-D, BBİÖ, İGD ölçeği ve UKU yan etki derecelendirme ölçeği kullanılmıştır. Hastaların çalışmaya giriş ve bitiş tarihlerinde kan tetkikleri yapılmıştır.Çalışmaya alınan toplam 8 hastanın 5'i (%62,5) kadın, 3'ü (%37,5) erkekti. Yaş ortalaması 34,75 ± 7,47 yıl idi. Hastalık süresi ortalama 8,12 ± 3,79 yıldı. Çalışma öncesindeki son bir yılda geçirdikleri ortalama atak sayısı 1,25 ± 0,46 iken çalışma sonunda 0,16 ± 0,40 (p=0,02) belirgin olarak azaldı. Bir hasta etkisizlik, bir hasta tedavi uyumsuzluğu ve bir hasta da yan etki nedeniyle çalışma dışına çıkarıldı. Hiçbir hastada depresyon dönemi görülmedi. Tedavi başlangıcında UKU, son aylarında ise İGD ve BBİÖ ölçeklerinde başlangıç dönemine göre anlamlı iyileşmeler görüldü. Hastaların kiloları tedavi süresince başlangıç dönemine göre fark göstermedi. Glikoz, sT3, üre ve AST değerlerinde başlangıç dönemine göre klinik olarak anlamsız ancak istatiksel olarak anlamlı yükselmeler görüldü. Hastaların QTc ortalamalarında başlangıç dönemine göre fark bulunmadı. Hastaların hiç birinde alerjik/dermatolojik yan etkiye rastlanmadı.Sonuç olarak, flupentiksol dekanoatın, yeterli remisyon sağlanamayan bipolar bozukluk hastalarının tedavisinde etkili, ilaç uyumu yüksek ve yan etki profili dar iyi bir altenatif olabileceği, ancak daha geniş örneklem gruplarıyla, karşılaştırmalı, randomize çift kör çalışmalara ihtiyaç olduğu kanaatine varıldı. In the current study, it was aimed to determine the efficacy of flupenthixol decanoate on bipolar disorder patients who are regularly followed up at Uludağ University Psychiatry Department and have no sufficient remission with their existing treatments. For the purpose of the study, a total of 8 outpatients (3 men, 5 women) were chosen among bipolar patients who are in remisson with no comorbidity and flupenthixol decanoate was administered into a gluteal muscle forthnightly for 12 months.Scales used for the assesment were, Socio Demographic Information Form, Young Mania Rating Scale (YMRS), Hamilton Depression Rating Scale (HAM-D), Hamilton Anxiety Rating Scale (HAM-A), Functionality at Bipolar Disorder Scale (FBDS), General Assesment of Functionality (GAF) and Side Effect Rating Scale (UKU). Weight measurements and blood tests were performed to monitoring of metabolic side-effects at the beginning and the end of the study.The mean age of the participiants was 34,75±7,47 and the mean duration of illness was 8,12±3,79 years. The number of episodes spent over the last year prior to the study significantly decreased from 1,25 ± 0,46 to 0,16 ± 0,40 (p=0,02) after 12 month treatment. Three patients were taken out of the study due to ineffectiveness (n:1), side-effect (n:1) and noncompliance to medication and inability to attend the regular 2-week interval visits due to his work. Depression was not seen in none of the patients during the study. UKU scorces decreased at the beginning and GAF and FBDS scorces increased significantly at the end of the study respectively. There was no significant change between body mass indices (BMI). Clinically insignificant but statistically significant changes were observed at the glucose, fT3, urea and AST values compared to the baseline values. There was no significant change between QTc values of the patients for all over the study. No subject reported any allergic adverse events during the study period.As a result, flupenthixol decanoate may be a good alternative drug, with effectiveness, high medication compliance and the narrow side-effect profile in bipolar disorder patients who have no sufficient remission and in the future, randomized, double blind, comparative studies with larger sample groups is thought to be needed. 85

ÖZETBu araştırmada, ağır ve orta düzeyde zihinsel yetersizliği olan çocukların anne ve babalarının algıladıkları sosyal destek, kaygı ve depresyon düzeyleri incelenmiştir.Araştırmanın örneklemini, 2009-2010 Eğitim-Öğretim Yılında, Bursa İl Merkezi'ndeki eğitim uygulama okulu ve iş eğitim merkezleriyle, çeşitli ilköğretim okullarının bünyesinde açılan özel eğitim sınıflarına devam eden, ?Ağır ve Orta Düzeyde Zihinsel Yetersizlik? tanıları olan çocuğa sahip 111 ebeveyn (69 anne, 42 baba) oluşturmuştur.Araştırmada veri toplamak amacıyla; Sosyo-demografik Veri Formu, Durumluk ve Sürekli Kaygı Ölçeği, Beck Depresyon Envanteri ve Aile Destek Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde t testi, Kruskal-Wallis testi, Mann-Whitney-U testi ile Pearson Korelasyon ve Spearman Korelasyon katsayısı kullanılmıştır.Yapılan istatistiksel analizler sonucunda; zihinsel yetersizliği olan çocukların annelerinin babalara nazaran kaygı ve depresyon düzeylerinin yüksek olduğu; ebeveynlerin kaygı ve depresyon düzeylerinde yaş, gelir düzeyi, çocuk sayısı, annenin medeni durumunun etkili olmadığı; annelerin eğitim düzeyine göre kaygı ve depresyon düzeylerinin farklılaştığı tespit edilmiştir. Anne ve babalarının genel olarak sosyal destek algılarının yüksek olduğu ancak, sosyal destek algılarının ebeveynlerin cinsiyetine göre değişmediği tespit edilmiştir. Anne ve babaların yaşının, gelir düzeyinin, çocuk sayılarının sosyal destek algıları üzerinde etkili olmadığı, ancak annelerin medeni durumlarına göre sosyal destek algılarının farklılaştığı tespit edilmiştir. Annelerin eğitim düzeyinin sosyal destek algılarını etkilemediği, babaların ise yakın ilişki desteği ve maddi destek algılarının eğitim düzeylerine göre farklılaştığı bulgusuna ulaşılmıştır. Anne ve babaların sürekli kaygı, depresyon ve sosyal destek algıları arasında anlamlı ilişki tespit edilmiştirAnahtar sözcükler: Zihinsel engel, anne-baba, anksiyete, depresyon, sosyal destek. ABSTRACTInvestigation of Level of Perceived Social Support, Depression and Anxiety of Parents of Childern With Moderate and Severe Mental RetardationIn the current study, level of perceived social support, depression and anxiety parents of childern with severe and moderate mental retardation is investigated. Participants of the study were 111 parents (69 mothers, 42 fathers) of children with severe or moderate mental retardation diagnosis. The childeren were attending special education classes, practical training or vocational training centres in the city centre of BursaThe instruments used for the assesment procedure were Sociodemographic Scale, State Trait Anxiety Inventory, Beck Depression Inventory, and Family Support Inventory. SPSS was used for statistical analyses. Analyses carried out in the study were T-test, Kruskal Wallis, Mann Whitney-U, and Correlation.As a result it was observed that mothers ` depression and anxiety level were higher compared to fathers?. Although depression level of parents did not differ according to age, income, number of children,mothers?s marital status mothers? depression level did differ according to education level Parents? social support perception didi not differ according to gender. While age, income, number of children, did not affect perceived social support mothers? marital status did. Mothers? education level did not affect social support perception. Fathers? education level affected close relationship and financial support perception. A significant relationship is found between parents trait anxiery, depression and social support perception.Key words : Mental retardation, parental anxiety, depression, social support. 91

Bu çalışmanın amacı şizofrenideki depresif belirtilerin nörobiyolojik açıdan doğasını anlamak için şizofreni, depresyonu olan şizofreni, majör depresyon, psikotik özelikli depresyon hastaları ve sağlıklı kontrollerden oluşan beş grup oluşturarak, gruplar arasında BDNF, EGF, IL-2 serum düzeylerini belirlemek ve birbirleriyle karşılaştırmaktır. Bu amaçla Şizofreni tanısı alan 11 hasta, Depresyonu Olan Şizofreni tanısı alan 16 hasta, Majör Depresif Bozukluk tanısı alan 20 hasta, Majör Depresif Bozukluk-Psikotik Özellikler Gösteren tanısı alan 8 hasta ile 20 sağlıklı gönüllü çalışmaya dahil edilmiştir. Tüm katılımcıların demografik bilgileri alınmış, fizik muayeneleri yapılmış, rutin olarak istenen tetkiklerin yanı sıra BDNF, EGF ve IL-2 serum düzeyleri belirlenmiştir. Hasta grubunun psikiyatrik hastalık öyküsü alınarak depresyon hastalarına Hamilton Depresyon Değerlendirme Ölçeği (HAM-D), şizofreni hastalarına Pozitif ve Negatif Belirtileri Değerlendirme Ölçeği (PANNS), Calgary Şizofrenide Depresyon Ölçeği (CŞDÖ) ve Ekstrapiramidal Belirtileri Değerlendirme Ölçeği ( EBDÖ) uygulanmıştır.Çalışmaya alınan şizofreni, depresyonu olan şizofreni, majör depresyon, psikotik özellikli depresyon hastalarında BDNF düzeyleri kontrol grubundan düşük saptanmış olup hasta grupları arasında anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. BDNF düzeylerinin HAM-D ile değerlendirilen depresyon şiddeti arttıkça düştüğü belirlenmiştir. Psikotik özellikli depresyon grubu dışındaki şizofreni, depresyonu olan şizofreni ve majör depresyon grupları ile kontrol grubu arasında IL-2 düzeyleri açısından farklılık olduğu tespit edilmiştir. Şizofreni, depresyonu olan şizofreni ve majör depresyon grubunda serum IL-2 düzeyleri psikotik özellikli depresyon hastalarından ve kontrol grubundan yüksek bulunmuştur. Kadın hastaların serum IL-2 düzeyleri kadın kontrollerden yüksek olduğu saptanmıştır. Depresyonu olan şizofreni grubunda EGF düzeyleri şizofreni grubu dışındaki diğer hasta ve kontrol gruplarından yüksek saptanmıştır. Sonuç olarak şizofrenideki depresif belirtilerin altında yatan nörobiyolojik mekanizmayı anlamak için bakılan parametrelerde anlamlı değişiklikler saptanmamıştır. Şizofreni ve majör depresyon gibi psikiyatrik hastalıkların etyopatogenezinde nöroplastisitenin ve immün değişikliklerin rol oynadığı düşünülmüştür.Anahtar kelimeler: Şizofreni, Depresyon, BDNF, IL-2, EGF. The aim of this study is to identify BDNF, EGF , IL-2 serum levels among the groups and compare them with each other by forming five groups that consist schizophrenia, schizophrenic patients with depression, major depression, depression patients with psychotic features and healty controls to understand the nature of depressive symptoms in schizophrenia. For this purpose 11 patients with schizophrenia, 16 schizophrenic patients with depressive symptomatology, 20 patients with major depressive disorder, 8 patients with major depressive disorder- psychotic features and 20 healty volunteers were included in the study. Demographic information and physical examinations were documented for all attendants. Blood samples were taken for serum BDNF, EGF and IL-2 levels in addition to routine laboratory tests. History of ilness was recorded. Hamilton Depression Rating Scale (HDRS) was applied to depression patients. Positive and Negative Symptoms Rating Scale (PNRS), Calgary Depression Rating Scale and Extrapyramidal Symptoms Rating Scale were applied to schizophrenic patients and schizophrenic patients with depression.There was no statistitically significant diffrence of BDNF levels between four patient groups. However, if compared each of four patient groups with the control group, serum BDNF levels were significantly lower in the patients. It was noted that BDNF levels decreased with severity of depression measured by HDRS. It has been detected that serum IL-2 levels were significantly here in schizophrenia, schizophrenia with depression, major depression groups when compared with control group and depression group with psychotic features. Serum IL-2 levels of female patients were higher than female control. Serum EGF levels were significantly higher in the schizophrenia with depression when compared with other groups. As a conclusion, no fundamental changes were detected for understanding the neurobiological mechanism underlying the depression symptoms in schizophrenia. It has been thought that neuroplasty and immune changes plays a role in etiopathogenesis of psychiatric diseases such as schizophrenia and major depresssion.Keywords: Schizophrenia, Depression, BDNF, IL-2, EGF 105

Bu çalışma 2009 ERS Viyana Kongresinde sözlü sunu olarak sunulmuştur. Obstrüktif Uyku Apne Sendromlu (OSAS) hastalarda uyku sırasında tekrarlayan apne periyodlarının olması santral sinir sistemi üzerinde değişikliklere neden olmaktadır. MR Spektroskopi santral sinir sistemini etkileyen çeşitli durumlardaki lokal metabolik değişikliklerin saptanabildiği non invaziv bir magnetik rezonans yöntemidir. Bu çalışmanın amacı orta ve ağır OSAS olgularındaki serebral metabolizma değişikliklerini belirlemek ve continious positive airway pressure (CPAP) tedavisi sonrasında serebral metabolizmada düzelme olup olmadığını araştırmaktır. Çalışmaya 19 orta ve ağır OSAS hastası alındı. Çalışma grubuna polisomnografi, epworth skalası, MR spektroskopi ve nörokognitif testler uygulandı. 3 ay CPAP tedavisi sonrasında nöokognitif testler ve MR spektroskopi tekrarlandı. MR spektroskopide frontal beyaz cevher, frontal korteks, talamus ve hipokampustan N-asetil aspartat (NAA), kolin (Cho) ve kreatinin (Cr) ölçümleri yapıldı. Olguların tedavi öncesi ve sonrası spektroskopik ölçümleri değerlendirildiğinde frontal korteks Cr düzeyinde anlamlı farklılık saptandı (p=0.046). Tedavi sonrasındaki Cr değerleri daha düşük bulundu. Tedavi öncesi ve sonrası NAA/Cho, NAA/Cr, Cho/Cr ve NAA/Cho+Cr karşılaştırıldığında sadece frontal beyaz cevherde NAA/Cr değerlerinde anlamlı farklılık saptandı (p=0.01). Sonuç olarak orta ve ağır OSAS olgularında MR spektroskopi ile serebral metabolizma değişikliklerinin olduğunu ve bu değişikliklere nörokognitif testlerin de eşlik ettiğini saptadık. Repeated apnea periods during sleep cause some changes on central nervous system in OSAS patients. MR spectroscopy is a noninvasive magnetic resonance method which can determine local metabolic changes in several situations that affect the central nervous system. In this study we aimed to determine the cerebral metabolic changes and whether there is an improvement in cerebral metabolism after continious positive positive airway pressure (CPAP) treatment in moderate-severe OSAS patients. We included 19 moderate-severe OSAS patients to the study. Polisomnography, epworth sleep scale, MR spectroscopy and neurocognitive tests were administered. CPAP treatment was given for 3 months, and MR spectroscopy, neurocognitive tests were repeated during this period. N-asetil aspartate (NAA), colin (Cho) ve creatinine (Cr) measurements was performed in frontal white matter, frontal cortex, talamus and hippocampus in MR spectroscopy. After the treatment, there was a significant reduction in frontal cortex Cr levels (p=0.046). Levels of NAA/Cho, NAA/Cr, Cho/Cr and NAA/Cho+Cr were compared and only NAA/Cr values in frontal white matter showed significant difference (p=0.01). As a result, we found that there are cerebral metabolic changes in moderate-severe OSAS patients and neurocognitive tests are associated with these changes.

Objective: Antidepressants exert distinct effects on cardiac autonomic nervous system function depending on their receptor profile; thus, different groups of antidepressants are expected to influence cardiac parameters in varying degrees. This study compares the effects of venlafaxine, a serotonin and noradrenaline reuptake inhibitor and reboxetine, a selective noradrenaline reuptake inhibitor, on ECG parameters and vital signs. Methods: The cardiac parameters and vital signs of 44 depressed patients were evaluated. The initial dose of venlafaxine XR was 75 mg/day and the dose was increased to 150 mg/day at the end of the 2(nd) week. Reboxetine was started at 4 mg/day and increased to 8 mg/day at the end of the 2(nd) week of the study. Electrocardiography (ECG) was performed and the PR, QRS, QT, and QTc intervals were measured both at the beginning and at the end of the trial, as were the vital signs. Results: The heart rate was significantly increased in the reboxetine group (Wilcoxon z=-3.510, p < 0.001). The ECG parameters did not demonstrate significant differences at the end of the trial in the venlafaxine group, whereas the QT interval was significantly shortened (Wilcoxon z=-2.157, p=0.031) and the QTc interval significantly prolonged (Wilcoxon z=-2.399, p=0.016) in the reboxetine group at the end of the trial. Diastolic blood pressure (supine) was significantly increased at the end of the trial (Wilcoxon z=-2.390, p=0.017) in the venlafaxine group. Conclusions: Since antidepressants have distinct receptor profiles,they may have varying effects on cardiac parameters. Reboxetine, a selective noradrenergic drug, is more likely to influence cardiac parameters than venlafaxine, a dual acting drug. Different groups of antidepressants, based on their mechanisms, of action should be studied more extensively with regard to their cardiac effects.