Search

ÖzetAmaç: Diabetik nefropati (DN) son dönem böbrek yetersizliğinin önemli bir nedenidir. Vasküler hastalıklarda kullanılan ve anti-inflamatuar özellikleri olan pentoksifilinin diyabetik nefropatide olumlu etkileri olabileceği öne sürülmüştür. Bu çalışmada DN nedeni ile takipte olan ve pentoksifilin kullanan hastaların tedavi öncesi ve sonrası dönemdeki böbrek fonksiyonları ve proteinürileri değerlendirilmiştir. Gereç ve Yöntemler: Kliniğimizde takipte olup pentoksifilin (1200 mg/gün) tedavisi alan 36 diabetik nefropati hastası retrospektif olarak tarandı. Tedavi başlanmadan önceki 3. ve 6. ay; pentoksifilin tedavisinin 3., 6., 9. ve 12. aylardaki günlük proteinüri miktarı ve eGFR (estimated glomerular filtration rate, tahmini glomerüler filtrasyon hızı) değerleri kayıt edildi.Bulgular: Çalışmaya alınan 36 hastanın ortalama yaşı 51.9±12.3 yıl, 12’si erkek ve 16’sı Anjiotensin dönüştürücü enzim (Angiotensin converting enzyme inhibitor, ACEİ) ya da Anjiotensin reseptör blokeri (Angiotensin receptor blocker, ARB) kullanıyordu. Pentoksifilini 23 hasta ≤6 ay (A grubu) 13 hasta >6 ay (B grubu) süre kullanmıştı. Proteinüri miktarı ve eGFR kaybı yönünden her iki grupta anlamlı farklılık saptanmadı. Sonuç: Çalışmamızda diabetik nefropatili hastalarda 1 yıllık takip sırasında pentoksifilin tedavisinin proteinüri miktarı ve eGFR kaybına etkisi saptanamamıştır., Objective: Diabetic nephropathy (DN) is an important cause of end stage renal disease. It has been suggested that pentoxifylline, which is used for the treatment of vascular diseases, has anti-inflammatory properties and may have positive effects on diabetic nephropathy. In this study, we aimed to investigate the effect of pentoxifylline treatment on renal functions and proteinuria levels in patients with DN.Material and Methods: Thirty-six DN patients treated with 1200 mg/day pentoxifylline were screened retrospectively. Twenty-four-hour proteinuria and estimated glomerular filtration rate (eGFR) values were recorded at 3rd and 6th months before starting treatment and at 3rd, 6th and 12th months of pentoxifylline treatment.Results: The average age was 51.9±12.3 years. In this patient cohort, 12 were male and 16 were using angiotensin-converting enzyme inhibitor (ACEI) or angiotensin receptor blockers (ARB). Twenty-three patients used pentoxifylline for less than 6 months (group A) and 13 patients used it for more than 6 months (group B). There was no difference between groups A and B regarding the amount of 24-hour proteinuria (Group A: 3.76±2.49 g/day, Group B: 4.72±3.20 g/day, p=0.423) and loss of eGFR (Group A: 37.98±31.2 ml/min, Group B: 34.00±29.99 ml/min, p=0.846).Conclusion: In this study, the effect of pentoxifylline on proteinuria and eGFR loss was not observed in patients with diabetic nephropathy during 1-year follow-up.

Toprak,doğada kirleticiler için filtre görevi yapanve bitkilerin yetiştiği önemli bir ortam olup, doğada bulunan üç ana ekosistem(su, hava ve toprak) arasında madde ve enerji alışverişi olduğu için, birekosistemdeki kirletici diğerine geçebilmektedir. Toprak kirliliği içerisindeyer alan ağır metal kirliliği, ağır metallerin bitkiler aracılığı ile insanlaraulaşarak hastalıklara neden olduğu için, ayrı bir öneme sahiptir. Ağırmetallerin toprak içindeki belli konsantrasyondan fazlası toprakta ağır metalkirliliği oluşturup, toprakta bulunan ağır metallerin yüksek dozları insanıngenetik bağışıklık, yaş, beslenme ve genel sağlık durumu gibi faktörlere bağlıolarak değişik hastalıklara ve özelliklede kansere neden olabilmektedir. Bu makalede Pb, Hg, Ni, Al, Cd, Cr, Cu, Zngibi ağır metallerin insan sağlığı açısından önemi yapılan araştırma sonuçlarıile irdelenerek, topraktaki ağır metal kirliliğinin insan sağlığına olasıolumsuz etkilerine dikkat çekilerek, konu ile ilgili olarak yapılmasıgerekenler açıklanmıştır.

55th Congress of the European-Renal-Association (ERA) and European-Dialysis-and-Transplantation-Association (EDTA) -- MAY 24-27, 2018 -- Copenhagen, DENMARK WOS: 000433059801738 … European Renal Assoc, European Dialysis & Transplant Assoc

ÖZET Adana'da Ttrafiğin Yoğun Olduğu Kavşaklarda Çalışan Trafik Polislerinin Egzoz Kurşununa Maruziyeti 1997 yılında Adana İl Emniyet Müdürlüğü'nde çalışan tamamı erkek 221 polis memurunda yapılan çalışmada, trafik polislerinin egzoz kurşununa maruziyetleri araştırıldı. Trafiğin yoğun olduğu Adana kent merkezinde çalışan trafik polisleri grubu (n=118) yine kent merkezinde çalışan diğer polisler grubunda (n-103) venöz kanlan ve idrar örnekleri alındı. Kan kurşun düzeyleri Atomik Absorbsiyon Spektrofotometresinde ölçüldü. Kanda, hemoglobin (Hb), hematokrit (Htc), eritrosit sayısı (Rbc) ve eritrosit hacmi (Mcv) ölçümleri Coulter T 660 aletiyle yapıldı. İdrarda koproporfirin İÜ testi yapıldı. Trafik polislerinde kan kurşun düzeyi ortalaması 34,2 ± 14,5 (j.g/100 mi, Hb ortalaması 15,3 ± 1,4 g/di, Htc ortalaması 45,3 ± 3,7 %, Rbc ortalaması 5,1 ± 0,4 xl012/I ve Mcv ortalaması 89,5 + 5,0 fi bulundu. Diğer polis grubunda ise kan kurşun düzeyi ortalaması 29,5 ± 11,3 ng/100 mi, Hb ortalaması 15,0 ± 1,1 g/dl, Htc ortalaması 44,2 ± 3,2 %, Rbc ortalaması 4,9 ± 0,4 xl012/l ve Mcv ortalaması 89,6 ± 4,6 fi bulundu. Sonuç olarak, trafik polislerinin egzoz kurşununa istatistiksel olarak anlamlı seviyede etkilendiği belirlendi. İki grup arasında hemoglobin ve eritrosit hacmi ortalamalarında fark gözlenemezken, hematokrit ve eritrosit değerleri ortalamalarının trafik polislerinde anlamlı olarak yüksek olduğu tespit edildi. İdrarda koproporfirin III pozitifliğinin gruplar arasında dağılımında fark bulunamadı. ANAHTAR KELİMELER: Egzoz gazı, kurşun maruziyeti, trafik polisi, diğer polis. vuı ABSTRACT The Exposure to Exhaust Gas Lead of Traffic Policemen at Street Intersections With High Traffic Flow In 1997 the exposure to the exhaust gas lead of 221 male traffic policemen on duty at Adana Provincial Police Directorate were examined. The venous blood and urine samples were taken in groups consisted of 118 policemen working at street intersections with high traffic flow in the city and of 103 policemen working at other places in the city. The blood lead levels were measured by atomic absorption spectrophotometer. Hemoglobin levels (Hb), hematocrits (Htc), red- blood cell counts (Rbc), red-blood cell volumes (Mcv) were measured by Coulter T 660 apparatus. Urinary coproporphyrin HI levels were tested. In traffic policemen group mean levels for blood lead, Hb, Htc, Rbc and Mcv were found to be 34,2±14,5 ug/100 ml, 15,3±1,4 g/dl, 45,3±3,7 %, 5,1±0,4 xl012/l and 89,5+5,0 fl, respectively. In other policemen group mean levels for blood lead, Hb, Htc, Rbc and Mcv were found to be 29,5±11,3 ug/100 ml, 15,0±1,1 g/dl, 44,2±3,2 %, 4,9±0,4 xl0,2/l and 89,6±4,6 fl, respectively. It was concluded that the exhaust gas exposure affected the traffic policemen with a statistical significance. While no statistical difference was observed for mean Hb values and mean Mcv values between the two groups, Hct and Rbc mean values were statistically higher in traffic policemen group. Urinary coproporphyrin HI positivity were similar for both groups. KEY WORDS: Exhaust gas, lead exposure, traffic policemen, other policemen. IX 69

WOS: 000393490700030 Objectives: In diabetes mellitus, renal-cardiovascular complications are important public health problems. We aimed to evaluate the effect of pioglitazone and fenofibrate, as PPAR agonists, on proteinuria and oxidative stress in diabetic patients. Patients and methods: 60 type 2 diabetic patients were included in this study. 15 patients with HbA1c7 and triglyceride350 mg/dl and HbA1c7 and triglyceride>350 mg/dl (GD). Biochemical tests, serum total oxidative status, paraoxonase-1 enzyme activity, C-reactive protein (CRP), brain natriuretic peptide (BNP), and spot urine protein/creatinine were measured at baseline (1), the 6th week (2) and the 12th week (3). The glomerular filtration rate (GFR) was also calculated. Results: In GB and GD, glucose (1) and HbA1c (1) were higher than glucose (2,3) and HbA1c (2,3) (p

Giriş, AmaçGöç: İnsanların bir ülkeden diğerine ya da bir coğrafi alandan diğerine geçişi, ekonomik, toplumsal, siyasi sebeplerle bireylerin veya toplulukların bir ülkeden başka bir ülkeye, bir yerleşim yerinden başka bir yerleşim yerine gitme işidir ve çağımızın en önemli toplumsal olgulardan biridir. Çalışmamızda; Adana İli Yüreğir İlçesi Solaklı Beldesinde yaşayan insanların sağlık ile ilgili bilgi, tutum ve davranışlarının saptanması, göç etme durumları ve zamanlarına göre sağlık ile ilgili bilgi, tutum ve davranışlarına göçün etkisi olup olmadığının incelemesi ile şu andaki durumun saptanması ve daha sonra yapılacak projelere ışık tutması amaçlanmıştır.Gereç, YöntemBu araştırma Adana İl'i Solaklı Beldesi'nde ve köylerinde yaşayan kişilerde yapılan kesitsel, tanımlayıcı bir çalışmadır. Solaklı beldesi ve köylerinde toplam 1137 hane olduğu saptanmıştır. %95 güven aralığında, %5 hata payı ile örneklem büyüklüğü 287 hane olarak hesaplanmıştır. Anketler 355 hanede yaşayan hane halkı reisi olan erkek/kadın ve/veya onun evli olduğu kişiyle, toplam 684 birey ile yapılmıştır. İstatistiksel analiz Epi- info 6 ve SPSS 11.5 programı kullanılarak yapılmıştır.BulgularAraştırmamıza katılan erkeklerin ortanca yaşı 38, kadınların 34 olduğu görülmektedir. Göç eden erkeklerin evlenme yaş ortalaması 22,5±5,5, kadınlarda 18,1±3,8 olduğu saptanmıştır. Göç eden kadınların %30,3'ünün eşi ile akraba olduğu görülmektedir. Göç etmeyen kadınların evlerinde 4,8 kişinin yaşamakta olduğu görülmektedir. Göç eden kadınlarda okuryazar olmayanların oranı % 54,3, göç eden erkeklerde ilkokul mezunu oranı % 54,4olarak bulunmuştur.Araştırmamıza katılan % 76,6 erkeğin, % 89,3 kadının Solaklıya göç ederek geldikleri saptanmıştır. Erkeklerin en sık (% 44,8) göç etme nedeninin ekonomik nedenler, kadınların ise en sık (% 53,6) göç etme nedeni ailevi nedenlerle gerçekleştirdiği saptanmıştır. Erkeklerin ve kadınların en çok göç ettikleri yerlerin Adıyaman, Diyarbakır, Adana ve Şanlıurfa olduğu öğrenilmiştir.Araştırmamızda kadın başına düşen çocuk sayısı ortalama 4,01±2,5 olduğu saptanmıştır. Araştırmaya katılan hamile olmayan kadınların % 58,3'ünün aile planlaması yöntemi kullandığı öğrenilmiştir. Doğum yapmış kadınların % 66,1'inin doğum öncesi bakım aldığı ve en sık sağlık personeline başvuruda bulunduğu öğrenilmiştir. Evde doğum yapanların % 99,1'i göç etmiştirAraştırmaya katılan evlerde 65 yaş ve üstü 69 kişi bulunmaktadır. Bu kişilerin yaş ortalaması 71,3±6,3'dür. Bu yaşlıların %82,7'si kişisel ihtiyaçlarını kendisi karşılamaktadır. % 53,6 yaşlıda en az bir kronik hastalık bulunduğu öğrenilmiştir. % 85,5 yaşlının herhangi bir yere bağımlı olmadan yaşadığı öğrenilmiştir.SonuçSağlığın iyileştirilmesi için yöneticilere, sağlık personeline ve beldede yaşayanlara büyük işler düşmektedir, sektörler arasında ve halk ile işbirliği yapılmalı, sorunları önlemek ve azaltmak için koruyucu sağlık politikaları oluşturulmalıdır.Anahtar Kelimeler: Göç, Sağlık, Koruyucu Hekimlik Introduction and ObjectivesMigration is the movement of individuals or social groups from one country to another, or between geographical regions, which is caused by economic, social or political factors. It is one of the most important phenomena affecting modern societies. Our project involved researching the effect of migration on the health, knowledge levels, attitudes and behaviours of inhabitants of the town of Solakli, in the district of Yuregir, Adana region, Turkey. The objective was to establish whether migration patterns had in fact affected these indicators amongst the population, and to provide a basis for further research projects into this subject in the future.Materials and MethodsThe research involved conducting a cross-sectional and descriptive study of the inhabitants of Solakli town and its surrounding villages. It was established that the town of Solakli consists of 1137 houses. Prior to the research, with a 95% confidence interval and a 5% margin of error, due to lack of statistical information. The minimum sample was established to be 287 houses. This was achieved by completing questionnaires with 684 heads of households (whether male, or female) or persons who were married to the accepted head of the house. The statistical analysis was performed using EPI INFO-6 and SPSS 11.5 software.ResultsThe median age of males included in the study was 38, and that of female participants was 34. The mean age for marriage for migrant males was 22.5 + 5.5 and for females was 18.1 + 3.8. Amongst migrant females, 30.3 % were found to be married to relatives. On average, migrant females lived in households consisting of 5.9 people. The illiteracy rate amongst migrant females was found to be 54.3 %. Only 54.4 % of migrant males finished primary school.We established that 76.6 % of males and 89.3 % of females participating in our research had migrated to the area. The most common (44.8 %) motivation for migration among males was economic, whereas for females the most common (53.6 %) factor was family reasons. The most common places from which migrants were found to have come were Adiyaman, Diyarbakir, Adana and Sanliurfa.The average birth rate amongst women in the research was established to be 4.01 % + 2.5. Amongst non-pregnant female participants in the research, 58.3 % used family planning methods. 66.1 % of women who had given birth had had pre-natal care, which was mostly provided by healthcare professionals. 99.1 % of women who gave birth at home were migrants.A total of 69 participants were aged 65 or above. The mean age of these people was 71.3 + 6.3. 82.7 % of these elderly people were able to take care of themselves. 53.6 % of these people suffered from at least one chronic disease. 85.5% of them were found to be living independently.ConclusionAccording to our results; there needs to be coordination between the public and various sectors, and healthcare policies need to be implemented in order to minimise or prevent health problems in the area.Key words: Migration, Health, Preventative Medicine 160