Search

WOS: 000435672000003, PubMed ID: 30207568, Objectives: This study aims to estimate the prevalence of rheumatoid arthritis (RA) and spondyloarthritis (SpA) in Turkey using the same telephone questionnaire developed for screening RA and SpA in France and used in Serbia and Lithuania. Material and methods: The study was performed in two steps. In step I, the French questionnaire was translated into Turkish and validated through a group of 200 patients (80 males, 120 females; mean age 44.0 +/- 13.1 years; range, 19 to 75 years) followed up at the rheumatology departments of University Hospitals in Antalya and Ankara. In step II, the validated Turkish questionnaire was administered face-to-face to randomly selected 4,012 subjects (1,670 males, 2,342 females; mean age 41.5 +/- 16.8 years; range, 16 to 97 years) by trained general practitioners across the country, in 25 provinces for case detection. The subjects who were suspected of having RA or SpA in accordance with the questionnaire were invited to the nearest university hospital for rheumatologic examination in order to confirm the diagnosis. Results: In step II, a total of 25 subjects (2 males, 23 females) were diagnosed as RA. The standardized RA prevalence for the general population of Turkey was calculated as 0.56% (95% confidence interval [CI]; 0.33-0.79), 0.10% (95% CI; -0.05-0.25) for males and 0.89% (95% CI; 0.51-1.27) for females. A total of 18 subjects (3 males, 15 females) were diagnosed as SpA. The standardized SpA prevalence for the general population of Turkey was 0.46% (95% CI; 0.25-0.67), 0.17% (95% CI; -0.03-0.37) for males and 0.65% (95% CI; 0.32-0.98) for females. The prevalence of RA was highest in the Northern region (2.00%) and the prevalence of SpA was highest in the Central region (1.49%). Conclusion: The prevalences of RA and SpA in Turkey are close to each other and there are significant inter-regional variations in prevalences of both RA and SpA., Sanofi Health Products Company, Turkey, This survey was supported with an unconditional Grant to Turkish League Against Rheumatism from Sanofi Health Products Company (former Aventis), Turkey. The secretary expenses was covered by EULAR Standing Committee on Epidemiology and Health Services Research.

Amaç: Çalışmamızda Fibromiyalji (FM) hastalarında Travma Sonrası Stres Bozukluğu (TSSB), aleksitimi ve dissosiyatif semptomların yaygınlığını araştırdık. Gereç ve Yöntemler: Polikliniğe başvuran 56 FM hastası bilgilendirildikten sonra çalışmaya alındı. Kontrol grubu olarak 46 Romatoid Artrit (RA) hastası çalışmaya dahil edildi. Katılımcılara Somatoform Dissosiyasyon Ölçeği (SDÖ), Travma Değerlendirme Ölçeği (TDÖ), Toronto Aleksitimi Ölçeği (TAÖ) ve Çocukluk Çağı Travma Ölçeği (ÇTÖ) uygulandı. Fibromiyalji hastalığının etkisi Fibromiyalji Etki Anketi (FEA) ile ölçüldü. Bulgular: Fibromiyalji hastalarında en az bir travmatik olay bildiren hasta sayısı (19, %33,9) RA grubundan (6, %13) yüksek bulundu (x2=5,9, p=0,015). Altı (%10,7) FM hastasında TSSB olduğu düşünüldü. Romatoid artrit grubunda TSSB tanı kriterlerini karşılayan hasta yoktu. Travma sonrası stres bozukluğu yaygınlığının FM’de RA grubundan daha yüksek olduğu saptandı. Travmatik yaşantıları olan FM hastalarının FEA skoru travmatik yaşantıları olmayan hastalardan daha yüksekti (p, Objective: We investigated the prevalence of post-traumatic stress disorder, alexithymia, and somatoform dissociative symptoms in patients with fbromyalgia (FM). Material and Methods: Fifty-six consecutive patients with FM admitted to the outpatient department were enrolled in this study after providing informed consent. Forty-six patients with rheumatoid arthritis (RA) were enrolled as controls. Participants completed the Somatoform Dissociation Questionnaire (SDQ), the Post-traumatic Diagnostic Scale (PDS), the Toronto Alexithymia Scale (TAS), and The Childhood Trauma Questionnaire (CTQ). The impact of FM was measured with the Fibromyalgia Impact Questionnaire (FIQ). Results: The number of patients reporting at least one traumatic event was higher in the FM (19, 33.9%) than in the RA (6, 13%) (X2=5.9, p=0.015) group. Post-traumatic stress disorder (PTSD) was found in six (10.7%) of the 56 subjects with FM. In the RA group, no patients met the criteria for PTSD. Current PTSD prevalence was higher in the FM than in the RA group. Among those with FM group and traumatic experiences, FIQ scores were higher in patients with than without PTSD (p=0.02). Additionally, a positive correlation between traumatic experiences and use of analgesics (r=0.415, p=0.002) was also observed. FM patients had signifcantly higher scores than did RA patients on the CTQ, SDQ and TAS. Conclusion: The results of this study indicate that PTSD, alexithymia, and dissociative symptoms positively infuence the levels of pain and FM-related disability in FM patients. Treatment strategies may be developed to manage psychiatric conditions in fbromyalgia.

Aim. The aim of this study was to determine the frequency of sacroiliitis in patients with Behçet's disease (BD) by using the magnetic resonance imaging (MRI), a sensitive method for early diagnosis of sacroiliitis. Methods. Thirty-eight consecutive volunteered patients who met the classification criteria of the International Study Group for Behçet's Disease and 35 consecutive volunteered age and sex matched subjects with noninflammatory low back pain were enrolled in the study. Sacroiliac MRIs of all subjects were taken. Results. There was sacroiliitis in eight (21.1%) of the patients with BD and in seven (20%) of the subjects in the control group. There was no statistically significant difference between the two groups by means of sacroiliitis prevalence (p>0.05). The patients with disease duration of ten years or longer were compared with patients with disease duration of less than ten years regarding sacroiliitis prevalence. There was no significant difference between the groups (p>0.05). Conclusion. According to the results of the present study, sacroiliitis does not seem to be a characteristic finding for joint involvement in BD.Key words: Behçet's disease, magnetic resonance imaging, sacroiliitisÖzetAmaç. Bu çalışmanın amacı sakroiliitin erken tanısında duyarlı bir yöntem olan manyetik rezonans görüntüleme (MRG) kullanarak Behçet Hastalığı (BH)'nda sakroiliit sıklığını belirlemektir. Yöntem. Uluslararası Behçet Hastalığı Çalışma Grubu'nun sınıflama kriterlerini karşılayan 38 gönüllü hasta ve inflamatuar olmayan bel ağrısı şikayeti olan yaş ve cinsiyet eşlemesi yapılmış 35 gönüllü olgu kontrol grubu olarak çalışmaya alındı. Tüm katılımcıların sakroiliak MRG' leri yapıldı. Bulgular. BH' lerin sekizinde (21,1%), kontrol grubundaki olguların yedisinde (20%) sakroiliitis vardı. Gruplar arasında sakroiliit görülme sıklığı açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p>0,05). Hastalık süresi on yıldan az olan BH' ler ile on yıl ve daha fazla olan BH' ler sakroiliit sıklığı açısından karşılaştırıldığında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p>0,05). Sonuç. Bu çalışmanın bulgularına göre sakroiliit BH için karakteristik bir eklem tutulumu olarak görünmemektedir.Anahtar sözcükler: Behçet hastalığı, manyetik rezonans görüntüleme, sakroiliit, Amaç. Bu çalışmanın amacı sakroiliitin erken tanısında duyarlı bir yöntem olan manyetik rezonans görüntüleme (MRG) kullanarak Behçet Hastalığı (BH)’nda sakroiliit sıklığını belirlemektir. Yöntem. Uluslararası Behçet Hastalığı Çalışma Grubu’nun sınıflama kriterlerini karşılayan 38 gönüllü hasta ve inflamatuar olmayan bel ağrısı şikayeti olan yaş ve cinsiyet eşlemesi yapılmış 35 gönüllü olgu kontrol grubu olarak çalışmaya alındı. Tüm katılımcıların sakroiliak MRG’ leri yapıldı. Bulgular. BH’ lerin sekizinde (21,1%), kontrol grubundaki olguların yedisinde (20%) sakroiliitis vardı. Gruplar arasında sakroiliit görülme sıklığı açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p>0,05). Hastalık süresi on yıldan az olan BH’ ler ile on yıl ve daha fazla olan BH’ ler sakroiliit sıklığı açısından karşılaştırıldığında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p>0,05). Sonuç. Bu çalışmanın bulgularına göre sakroiliit BH için karakteristik bir eklem tutulumu olarak görünmemektedir

Fibromiyalji Sendromu (FMS) etyolojisi belli olmayan yaygın vücut ağrıları, belirli anatomik bölgelerde hassasiyet, azalmış ağrı eşiği, uyku bozuklukları, yorgunluk ve sıklıkla psikolojik sıkıntı ile karakterize eklem dışı romatizmal bir hastalıktır. FMS'de psikiyatrik komorbidite yüksektir ve son zamanlarda FMS ve psikolojik travma ilişkisini gösteren yayınlar artmaktadır. Bu olgu sunumunun amacı psikolojik travmaya yönelik bir tedavinin FMS'nin belirtilerini yatıştırıp yatıştırmayacağını değerlendirmektir. Bu amaç doğrultusunda Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon (FTR) kliniğinden ilaç tedavisine iyi yanıt vermemiş FMS tanısı konulan bir hastada önce travma yaşantısı olup olmadığı değerlendirilmiş, ardından saptanan travmalarına yönelik göz hareketleriyle duyarsızlaştırma ve yeniden işleme (EMDR: Eye Movement Desensitization and Reprocessing) uygulanmıştır. Hasta; Beş yıldır şikâyetleri olan 34 yaşında, evli, kadın, ilaç kullanmıyor. Visuel Ağrı Skalasında (VAS) ağrı düzeyi 9-10, hassas nokta sayısı 15/18 olarak belirlendi. Beck Depresyon Ölçeği puanı (BDÖ) 22 ve Foa Travma Değerlendirme Ölçeği (TDÖ) puanı 41 olarak saptandı. EMDR tedavisi sonrasında; VAS 3, hassas nokta sayısı 11/18, TDÖ 6, BDÖ puanı 2 olarak bulundu. Hastanın 3 ve 6 aylık takipte iyilik halinin sürdüğü tespit edildi.Bu olgunun travmalarına yönelik tedavi uygulanması sonrasında hem psikiyatrik hem de somatik yakınmalarında belirgin düzelme görülmüş ve bu iyileşmenin olası mekanizmaları tartışılmıştır. FMS'li olgularda travmatik deneyimlerin aranması ve EMDR veya başka travma yönelimli, Fibromyalgia syndrome (FMS) is a nonarticular rheumatic disease with unknown etiology and is characterized by widespread pain, increased tenderness in some anatomical regions, increased pain sensitivity, sleep disorders, fatigue and frequently by psychological distress. Psychiatric comorbidity is high in FMS and reports denoting to relationship of FMS and psychologial trauma have increased recently. We aimed to assess whether or not a treatment modality concerning trauma can alleviate symptoms of FMS. One of the FMS patients who was admitted to the outpatient department of Physical Medicine and Rehabilitation was randomly assigned to the present study. After that, assessed whether patients's traumatic experiences, and the Eye Movement Desensitization and Reprocessing (EMDR) therapy was performed to the patient. A thirty-four year old female married patient, had symptoms of FMS for five years. She was not on any medication. Intensity of her pain was identfied as 10 by visuel analog scale (VAS), tender point count was 15 out of 18 and the scores of Beck Depression Scale (BDS) and The Post Traumatic Diagnostic Scale (PDS) were 22 and 41, respectively. After the EMDR treatment VAS score was 3, tender point count was 11 and the scores of BDS and PDS were 2 and 6, respectively. The recovery was sustained at the 3rd and 6th months of follow up. In this case, we observed amelioration in both psychiatric and somatic symptoms of the patient after EMDR therapy and we discussed the possible mechanisms of this recovery. Searching for traumatic experiences and treating those traumas in FMS patients by EMDR or similar methods may result in favourable results.

Aim. We aimed to search the effectiveness of gabapentin in the treatment of female fibromyalgia patients. Methods. Seventy-five female fibromyalgia patients were included in the study. The patients were randomly assigned to three groups. First group was given gabapentin (1200-2400 mg/day); second group was given amytriptyline (25 mg/day) and the third group was given placebo. Patients were evaluated before and after the 12th week of the treatment by the same doctor. Number of the tender points were counted, VAS for pain, fatigue and morning stiffness were evaluated, and Beck Depression Scale (BDS), Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI) and Fibromyalgia Impact Questionnaire (FIQ) were given to the patients. Results. Considering theresults at the 12th week, the improvement in fatigue, morning stiffness, tender point count, PSQI and FIQ were statistically significant in all of the groups (p, Amaç. Biz bu çalışmada fibromiyaljili kadın olguların tedavisinde gabapentinin etkinliğini araştırdık. Yöntem. Fibromiyalji tanısı alan 75 kadın hasta çalışmaya alındı. Hastalar rastgele üç gruba bölündü. Birinci gruba 1200-2400 mg/gün arasında gabapentin; ikinci gruba 25 mg/gün amitriptilin; üçüncü gruba ise plasebo tedavisi uygulandı. Hastalar tedaviden önce ve tedavinin onikinci haftasında aynı hekim tarafından değerlendirildiler. Hassas nokta sayısı saptandı, ağrı, yorgunluk ve sabah tutukluğu için VAS, Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Pittsburgh Uyku Kalite İndeksi (PUKİ), ve Fibromiyalji Etki Sorgulaması Formu (FIQ) uygulandı. Bulgular. Onikinci haftadaki değerlere bakıldığında her üç grupta da yorgunluk, sabah tutukluğu, hassas nokta sayısı,PUKİ ve FIQ değerlerindeki düzelmeler istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p

73

Bu çalışmanın amacı hastanemize başvuran hastaların romatizmal hastalıklar konusunda geleneksel uygulamalarının neler olduğunu, alternatif tıp ve tamamlayıcı tedavinin (TAT) günümüz koşullarında ne ölçüde ve sıklıkla hangi yöntemlerin uygulandığı, TAT'a başvuran hastaların sosyodemografik özelliklerini saptamaktır.Çalışmaya cinsiyet farkı ve yaş sınırı gözetmeksizin daha önce herhangi bir romatizmal hastalık tanısı almış 440 kişi alınarak hastalara otuzaltı ana soru başlıklı anket formu doldurulmuştur.Yapılan çalışma sonucunda romatizmal hastalığı olan hastaların yarısına yakını (%49.3) tanı konulduğundan bu yana TAT kullandığı bulunmuştur. Gelir ve eğitim düzeyi yüksek olan hastaların daha fazla TAT'a yöneldiği ve bunun istatiksel olarak anlamlı olduğu saptandı. Çalışmamızda hastaların en sık hastalığının ilk yılında (%46.5) TAT uygulamasına başvurduğu tespit edilmiştir. TAT kullananların %75.6'sı hastalığı iyileştireceği umuduyla kullanırken, en sık tercih edilen yöntem (%58.1) bitkisel tedavilerdi. TAT en sık (%52.5) aile ve çevrenin önerisiyle kullanılırken, %2.8'sinde hekim önerisi mevcuttu. TAT'ı kullananların %41'i TAT'ın faydası olduğunu bildirirken, %5.5'inde TAT`ın yan etkisi olduğunu ve %23.5'ininde medikal tedaviyi kesmiş olduğunu tespit ettik. TAT kullanımının hastalara ortalama maliyeti 88 Türk Lirası (TL) olduğu saptandı.Sonuç olarak romatizmadan yakınan hastaların TAT kullanımının oldukça yaygın olduğuna ilişkin kanıtlar açıktır. Bu nedenle fizik tedavi ve rehabilitasyon hekimlerinin ve romatologların kendi hastalarında sadece alternatif tedavi kullanımı ile karşı karşıya gelebilecek olmaları nedeni ile değil aynı zamanda bu alternatif tedaviler hastalarının tedavisinde önemli etkiler oluşturabileceği için bu tedavilerin doğasına ilişkin bilgi sahibi olmaları akılcı olacaktır. Hastalarının konvansiyonel tıbbın kontrolünde olabilmesi ve TAT kullanımına ilişkin yasal düzenlemelerde yardımcı olabilmesi için klinisyenin kanıta dayalı çalışmalara gereksinimi vardır. The aim of this study was to determine what are the traditional practices used for rheumatic disease in patients referred to our hospital; in what degree is complementary and alternative medicine (CAM) being used in the current setting; what are the methods frequently used; and sociodemographic characteristics of patients using CAM.Four hundred and forty patients regardless of age and gender, in whom diagnosis of any rheumatic disease has been made, were included to this study; they were requested to complete a 36-item questionnaire.According to results of work done, it was found that approximately half of the patients (49.3%) with rheumatic diseases were using CAM since diagnosis was made. It was detected that patients with higher income and educational status more frequently sought CAM. This finding was statistically significant. In the present study, it was found that patients most commonly used CAM within first year of the disease (46.5%). Of the patients using CAM, 75.6% used CAM with the hope of cure and herbal medicine (58.1%) was the most commonly preferred method. CAM was most frequently (52.5%) used by the recommendations of family and colleagues, whereas 2.8% used CAM based on a recommendation by a clinician. Of the patients using CAM, 41% reported benefit from CAM, while 5.5% reported adverse effects. It was also found that medical therapy had been withdrawn in 23.5%. It was found that average cost of CAM was 88 TL per patient.In conclusion, it is evident that CAM use is common in patients suffering rheumatic diseases. Thus, understanding the nature of CAM is rational for physical therapy clinicians and rheumatologists because not only they may encounter CAM use in their patients but these alternative practices may also have important effects on the treatment of their patients. Evidence-based studies are needed to control patients with conventional medicine and to help in legal arrangements. 58

Amaç: Ailesel Akdeniz Ateşli (FMF) hastalarda kemik mineral yoğunluğu değişikliklerinin değerlendirilmesidir.Yöntem: Çalışmaya FMF tanısı olan 39 hasta ve 36 sağlıklı gönüllü alındı. Hasta grubunun klinik özellikleri, kullanılan tedavi ve aile öyküsü gibi parametreler sorgulandı. FMF'li hastaların MEFV gen mutasyonları kaydedildi. Her iki grupta tam kan sayımı, böbrek ve karaciğer fonksiyon testleri, alkalen fosfataz, kalsiyum, fosfor, parathormon, tiroid fonksiyon testleri, C reaktif protein, eritrosit sedimentasyon hızı (ESH) ve 25(OH) vitamin D3 tetkikleri çalışıldı ve DEXA yöntemi ile lomber ve femur Kemik mineral yoğunluğu (KMY) ölçüldü.Sonuçlar: FMF'li hastalarda L1?4 BMD (gr/cm2) 0.95±0.10, femur boyun BMD 0.83±0.13, femur total BMD 0.91±0.13 olarak bulundu. Gruplara ait KMY değerleri karşılaştırıldığında L1-4 BMD yönünden gruplar arası farklılık önemli bulunurken (p0.05). FMF klinik atak tipleri ile KMY arasında bir ilişki bulunmadı. Gruplara ait laboratuar parametreleri karşılaştırıldığında hasta grubunda ESH anlamlı olarak yüksek bulundu.Yorum: FMF'li hastalarda lomber bölgede daha fazla olmak üzere kemik mineral yoğunluğunda azalma saptanmıştır. Bunun aktif inflamatuar periyotlara ve hastalığın subklinik inflamasyonuna bağlı olabileceğini düşünmekteyiz. Bu konuda daha çok olguyla yapılacak çalışmalara ihtiyaç vardır.Anahtar Kelimeler: Ailesel Akdeniz Ateşi, Dual Enerji X-Ray Absorpsiyometri, Kemik Mineral Yoğunluğu. Objective: To asses bone mineral density (BMD) in patients with Familial Mediterranean Fever (FMF).Methods: 39 patients with FMF and 36 healthy volunteers were enrolled to the study. Parameters such as clinical characteristics, treatment and family history of the patient group were questioned. MEFV gene mutations were recorded in patients with FMF. Complete blood count, kidney and liver function tests, alkaline phosphatase, calcium, phosphor, parathormone, thyroid function tests, C-reactive protein, erythrocyte sedimentation rate (ESH) and 25-(OH) Vitamin D were evaluated in both patient and control groups and lumbar and femoral bone mineral density (BMD) were measured by DEXA.Results: In patients with FMF, L1-4 BMD was found as 0.95±0.10, femur neck BMD as 0.83±0.13 and total femur BMD as 0.91±0.13. When BMD values of the two groups were compared, there was a significant difference in L1-4 BMD (p0.05). No relationship was found between clinical episode type and BMD. When laboratory parameters were compared, it was found that only ESH was significantly elevated in the patient group.Conclusions: In patients with FMF, bone mineral density was found to be decreased, as being more pronounced in lumbar region. We thought that this could be related to active inflammatory episodes and subclinical inflammation of disease. Further studies with larger sample size are needed in this issue.Keywords: Familial Mediterranean Fever, Dual-energy X-Ray absorptiometry, Bone Mineral Density 77

Ailesel Akdeniz Ateşi (AAA) tekrarlayıcı karın, göğüs ve eklem ağrılarına ateşin eşlik ettiği sistemik, otoinflamatuvar bir hastalıktır. Otozomal resesif geçişlidir. MEFV gen mutasyonu ile AAA arasındaki ilişkili iyi bilinmektedir. Bu mutasyonların bazı inflamatuar hastalıklarda da görüldüğü ve hastalık aktivitesinin şiddeti ile ilişkisi olduğuna dair yayınlar vardır. Bu inflamatuar hastalıkların, klinik bulgularının çoğunun otoantikor pozitifliği ile ilişkisi olması nedeniyle biz de AAA'lı hastalarda bu genetik mutasyonlar ile otoantikor pozitifliğini ve bunların klinikle ilişkisini değerlendirmeyi amaçladık.Bu çalışmaya gönüllü olarak, Tel-Hashomer sınıflama kriterlerine göre AAA tanısı almış atak dışı dönemde olan 50 hasta ve 30 sağlıklı kontrol alındı. Hasta grubunun klinik özellikleri sorgulandı. Her iki grupta tam kan sayımı, romatoid faktör (RF), eritrosit sedimentasyon hızı, C-reaktif protein, anti-siklik sitrüline peptid (anti-CCP) değerleri ve ANA profili (ds-DNA, Histon, ribAMA m2, PM-Scl, Jo-1, Ro-52, Scl-70, Nukleosomes, SS-A, SS-B, Sm, n-RNP/ Sm, CENP B, PCNA) çalışıldı.Hasta ve kontrol grubu arasında ANA profili ve anti-CCP seviyelerinde istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0.05). AAA'lı hastalarda ANA profili parametreleri ve anti-CCP seviyeleri ile klinik bulgular arasında ilişki yoktu. AAA'lı grupta artriti olan ve olmayan olgularda ANA profili ve anti-CCP seviyeleri arasında fark yoktu (p>0.05). AAA'lı grupta CRP değeri kontrol grubuna göre yüksek bulundu (p0.05). In patients with FMF, there was no relationship between the parameters of ANA and anti-CCP levels and the clinical status. In the patient group, there was no difference in anti-CCP levels between the patients with or without arthritis (p>0.05). It was found that CRP values were higher in FMF group than the control group (p

Amaç: Biz bu çalışmada fibromiyaljili kadın hastaların tedavisinde gabapentinin etkinliğini araştırdık.Yöntem: Fibromiyalji tanısı alan 75 kadın hasta çalışmaya alındı. Hastalar rastgele üç gruba bölündü. Birinci gruba 1200-2400 mg/gün arasında gabapentin; ikinci gruba 25 mg/gün amitriptilin; üçüncü gruba ise plasebo tedavisi uygulandı. Hastalar tedaviden önce ve tedavinin onikinci haftasında aynı hekim tarafından değerlendirildiler. Hassas nokta sayısı saptandı, ağrı, yorgunluk ve sabah tutukluğu için VAS, Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Pittsburgh Uyku Kalite İndeksi (PUKİ), ve Fibromiyalji Etki Sorgulaması Formu (FIQ) uygulandı.Sonuçlar: Onikinci haftadaki değerlere bakıldığında her 3 grupta da yorgunluk, sabah tutukluğu, hassas nokta sayısı, PUKİ ve FIQ değerlerindeki düzelmeler istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p

vuı ÖZET Ankilozan spondilit, primer olarak omurga ve sakroiliyak eklemleri tutan etiyolojisi bilinmeyen kronik, inflamatuar bir hastalıktır. Vakaların 1/3' ünde periferik eklemler ve kalça ve/veya omuzlar etkilenebilir. Özellikle uzun hastalık süresi olan hastalarda göz ve kalp gibi iskelet dışı tutulumlar görülebilir. Tipik başlangıç yaşı adölesan dönem ile 35 yaş arasındadır. Erkekler kadınlara göre 3/1 oranında daha fazla etkilenirler. En belirgin bulgu kronik bel ağrısı ve tutukluğudur. Tanısı klinik ve radyolojik inceleme ile konulur. Bu çalışmada Cumhuriyet Üniversitesinde öğrenim gören öğrencilerde ankilozan spondilit prevalansını saptamayı amaçladık. 10161 öğrenciden 712 kişilik örnekleme grubu oluşturduk. Bu öğrencilere anket formu verildi ve 74 pozitif yanıtlayıcı klinik ve radyolojik muayeneye davet edildi. Sonuç olarak üniversite öğrencilerimizde ankilozan spondilit prevalansını % 0.14 ve cinse özel (erkek) prevalansı % 0.24 olarak belirledik. Türkiye'de ankilozan spondilit prevalansını belirlemek için tüm yaş gruplarında geniş popülasyonlu başka çalışmalara gereksinim olduğunu düşünmekteyiz. Anahtar kelimeler : Ankilozan spondilit, Cumhuriyet Üniversitesi, Prevalans, Öğrenci IX SUMMARY Ankylosing spondylitis, is inflammatory chronic disease of unknown etiology which primarily involves the sacroiliac and spinal joints. Peripheral joints and hips and/or shoulders may also be affected in one-third of the cases. Extra-articular involvement such as the eye and heart involvement may be seen in patients especially with longer disease duration. Ages of onset typically range from adolescence to age 35. Males appear to be affected more than females with a ratio of 3/1. The most prominent symptom is chronic back pain and stiffness. The disease is diagnosed by clinical and radiological evaluation. We aimed at deterniining the prevalance of ankylosing spondylitis among the students training at Cumhuriyet University. We constituted a sample of 712 cases representing 10161 students. A questionnaire was given and those 74 students who answered positively were invited for clinical and radiological examination. In conclusion; we determined the prevalance of ankylosing spondylitis to be 0. 14 % whereas the sex-spesific (male) prevalance was 0.24 % among our university students. We suppose that further studies with larger populations where all ages will be involved are needed to determine the prevalance of ankylosing spondylitis in Turkey. Key words : Ankylosing spondylitis, Cumhuriyet University, Prevalance, Student 33

VIII ÖZET Fibromiyaİji sendromunda bölgesel serebral kan damında : azalma..oyuğu bildirilmiştir. Bununla birlikte medikal tedavi ve klinik iyileşmenin bu değişiklikler İterine öten etkisini bildiren herhangi bir çalışma bulunmamaktadır. Biz bu çalışmada fîbromiyaljide, amitriptilin tedavisinin ve klinik iyileşmenin serebral kan atam üzerine olao etidsaBi s^öîiifc. Primer fîbromiyaljili 14 hastada serebral kan akımını tedavi öncesi ve 3 ayfak amüriptilâı tedavisi sonrası SPECT yöntemi ile belirledik, Hastalardaki klinik iyileşmenin takibi açısından vizüel analog skala, hassas nokta sayısı tayini ve Beck depresyon skalasi uygulandı. Tedavi sonrası; vizüel analog skala ve hassas nokta sayısındaki düzelme isfetistiksei olwak salamlı idi Beck depresyon skalasında tedavi sonrası herhangi bir değişiklik söz konusu değildi. Tedavi sonrası; sağ ve sol bazal gangEoıûarda ve her iki bemitaiaiöasta kanlanmada artış ve her iki temporal bölgede, sol temporo-oksipital, sağ oksipital bölgelerde de kanlanmada azalma bulunmuştur Bu bulgular; fîbromiyaljili hastalarda görülen serebral kan akımı azalmasının, klinik düzelme sağlayan etkili anatriptiu» tedavisine paralel ©teak düzeldiğini göstermektedir. Anahtar Kelimeler: Fibromiyaİji, Beyin SPECT, Amitriptilin IX SUMMARY Regional deficits in cerebral blood flow have been reported m, fibromyalgia before, however there is not any information on the effects of treatment and clinical recovery on these abnormalities. We evaluated the effects of amitriptyline and clinical recovery on cerebral blood flow changes in fibromyalgia. We assessed cerebral blood flow with single-photon-emission computed tomography itt 14 patients with primary fibromyalgia before and after a-three-months of amitriptyline treatment Patients were also followed by visual analog scale, tender point count and Beck depression scale for cMokal iflaptreaseöt There were statistically significant improvement in visual analog scale and leader point count after the teateent Beck depression scale was not changed significantly. Statistically significant blood flow increase in bilateral hemitalami and in basal ganglia and decrease in bilateral temporal regions r left teapoMHieopita! and right occipital regions were observed in SPECT after the treatment. These -findings indicate that deficits in cerebral blood flow in fibromyalgia are improved paralel to the clinical recovery by an efficient treatment with amitriptyline. Key words: Fibromyalgia, Brain SPECT, Amitriptyline. 48