Search

Objective: To investigate the significance of vHIT (Video Head Impulse Test) in determining the efficacy of therapeutic maneuvers in individuals with posterior semicircular canal (SCC) BPPV. Materials and Methods: The study included 25 patients with posterior SCC BPPV (Study Group), 30 healthy individuals (Control Group). All individuals underwent otorhinolaryngologic examination, audiological evaluation, videonystagmography, vHIT and completed Dizziness Handicap Inventory (DHI) and Visual Analogue Scale (VAS). Modified Epley Maneuver was performed 3 times at an interval of 3 days. The vHIT, DHI and VAS were re-administered to these individuals 1 week after improvement was detected in positional nystagmus. Results: There was no significant difference between the study and control groups in terms of vHIT gains for all bilateral SCCs before therapeutic maneuver (p>0.05). In the study group, there was no significant difference between vHIT gains of all bilateral SSCs before and after therapeutic maneuvers (p>0.05). No asymmetry or refixation saccades (overt and covert) were observed in any of the individuals in both groups during all measurements. Compared to before therapeutic maneuvers, there was a significant decrease in dizziness-related disability level assessed by DHI and intensity of dizziness assessed by VAS in the study group after the improvement (p

Tuberculosis is a problem to public health, especially in developing countries. However, involvement of the thyroid gland is rare. Herein, a 53-year-old woman with complaint of painless swelling on the right side of her neck is presented. Nodular goiter was detected in addition to multiple lymphadenopathies on the right cervical region. Tuberculosis was diagnosed based on histological findings in both the thyroid gland and cervical lymph nodes contrary to our expectation which was thyroid carcinoma.

Objective: Tumor-associated tissue eosinophilia (TATE) has been noted in human cancers, sometimes with dif­ferent results regarding their association with clinical out­come. In this study, the association between TATE and prognostic parameters of supraglottic laryngeal cancer was analyzed. Materials and methods: Sixty-two patients with diagno­sis of supraglottic laryngeal squamous cell carcinoma and who treated surgically in our center were evaluated. The cases were divided into 3 categories according to the av­erage number of eosinophils per high-power field (400x): 0 (negative), 1-5 (grade 1+), more than 5 (grade 2+). Results: We found 24 TATE-negative (38.7%) and 38 TATE-positive (61.3%) cases. There was not any statisti­cally significant correlation between TATE and tumor dif­ferentiation, vascular invasion, perineural invasion, lymph node metastasis, patients\' ages, T stages (p>0.05). As expected, vascular invasion correlated with lymph node metastasis (p=0.001). Conclusion: The results of this study showed that TATE has no correlation with prognostic parameters such as histologic differentiation, vascular invasion, perineural invasion, lymph node metastasis, patients\' ages and T stages in supraglottic laryngeal squamous cell carcino­ma. The data suggest that stromal eosinophilic infiltration is not useful for determining biological aggressiveness in supraglottic laryngeal cancer., Amaç: Tümör ilişkili doku eozinofilisi (TİDE) birçok in­san kanserinde izlenebilir, klinik gidiş ile ilişkisi değişik sonuçlar gösterebilir. Bu çalışmada TİDE ile supraglottik karsinomların prognostik parametrelerinin ilişkisi analiz edilmiştir. Gereç ve yöntem: Merkezimizde supraglottik skuamöz hücreli larinks kanseri tanısı alan ve cerrahi uygulanan 62 olgu incelendi. Olgular her büyük büyütme alanındaki (400x) ortalama eozinofil sayısına göre şu şekilde 3 ka­tegoriye ayrılmıştır: 0 (negatif), 1-5 (derece 1+) ve 5\'den çok (derece 2+). Bulgular: Olgular 24 TİDE-negatif (%38,7) ve 38 Tİ­DE-pozitif (%61,3) olarak saptandı. Tümör evresi, tümör diferansiasyon derecesi, lenf nodu metastaz varlığı, len­fovasküler invazyon varlığı, perinöral invazyon ve hasta yaşı ile eozinofilik reaksiyonun derecesi arasında anlamlı ilişki saptanmadı. Beklendiği gibi lenfovasküler invazyon ile lenf nodu metastazı görülmesi arasında istatiksel ola­rak anlamlı bir ilişki saptandı (p= 0,001). Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları supraglottik larinks sku­amöz hücreli karsinomlarında, tümör ilişkili doku eozino­filisi ile yaş, tümör diferansiasyon derecesi, tümör evresi, vasküler invazyon, perinöral invazyon, lenf nodu metas­tazı gibi prognostik faktörler arasında bir ilişki olmadığını göstermiştir. Bu bulgular stromal eozinofil infiltrasyonu­nun supraglottik larinks karsinomlarının biyolojik agresi­vitesini belirlemede kullanılamayacağını telkin etmektedir.

Hemangioma is one of the most common benign tumors in the head and neck region. Laryngeal hemangiomas are benign vascular tumors of unknown etiology that arise from subglottic region with stridor in infants. This type also known as congenital laryngeal hemangioma, is the more common. Congenital hemangiomas occur usually in subglottic region and more frequent in girls. Laryngeal hemangioma in adults is a very rare condition and main symptom is hoarseness and breathing difficulties. Adult hemangiomas can be seen in different locations such as the epiglottis, aryepiglottic folds, arytenoids and false and true vocal cords. They are more often of cavernous form and cause hoarseness. In this report we present an adult patient with hemangioma of the left vocal fold and review the literature. Diagnostic investigation revealed a pink-purple mass which was extended from the anterior comissure to the posterior part of true vocal cord and false vocal cord, filling the ventricule and extending to supraglottic region. Direct laryngoscopy was performed, but the lesion was not excised because of its widespread extension in the larynx., Hemanjiom baş ve boyun bölgesinde en sık rastlanan benign tümörlerden biridir. Laringeal hemanjiomlar genellikle çocukluk çağında görülen, genellikle subglottik alana yerleşerek stridora neden olan hamartömatöz lezyonlardır. Daha sıklıkla rastlanan bu tipine konjenital laringeal hemanjiom denir. Konjenital laringeal hemanjiom kız çocuklarında daha sık görülür. Laringeal hemanjiomlar erişkinlerde nadiren görülür ve genellikle ses kısıklığı ve nefes darlığı şikayetlerine neden olurlar. Erişkin hemanjiomları; epiglot, ariepiglottik kıvrım, aritenoidler, ventriküler bantlar ve ses telleri gibi değişik bölgelere yerleşebilir. Erişkin hemanjiomları sıklıkla kavernöz yapıdadır ve ses kısıklığına neden olurlar. Makalede erişkin bir hastada sol ses tellerinde tespit edilen laringeal hemanjiom olgusu sunuldu ve bu konudaki literatür incelendi. Tanısal incelemeler sonunda hastanın larinksinde, ses telleri lokalizasyonunda ön komissürden arka komissüre kadar uzanan, ventrikülü doldurup ventriküler bandı tutan ve supraglottik bölgeye uzanan pembe-mor renkli bir kitle tespit edildi. Direkt laringoskopik inceleme yapıldı fakat lezyonun larinks içinde yaygın olarak yerleşmesi nedeniyle çıkarılmadı.

Objectives: Although the pathophysiology of tinnitus has not been understood well it is thought to be as a result of anatomical and/or functional change in hearing system. The aim of this study was to compare audiological test results and visual analog scala (VAS) scores after use of trimetazidine hydrocloride in patients with tinnitus. Materials and methods: Forty patients (12 female, 28 male) who were admitted to our clinic with tinnitus complaint were included in this study. Demographical and medical records and tinnitus assessment data of the cases were recorded who received regular trimetazidine hydrochloride treatment for 3 months. Both pre- and post-treatment values of pure audiograms, frequency and intensity of tinnitus, minimal masking, residual inhibition, and the values in VAS questionnaire form were also evaluated from patient files. Results: According to the statistical analysis, tinnitus intensity, frequency of tinnitus, discomfort value due to tinnitus and the concentration loss due to tinnitus values in VAS test were found to be decreased after medication (p=0.001). Among the audiological findings of patients, tinnitus frequency (p=0.250), tinnitus intensity (p=0.057), minimal masking level (p= 0.213), and residual inhibition values were found to have no statistically significant changes. Conclusions: It was found that three-months treatment of trimetazidine treatment caused reduction in tinnitus complaints of patients and did not cause any significant change in audiological test results., Amaç: Tinnitusun patofizyolojisi tam olarak anlaşılamamış olmakla birlikte işitsel sistemdeki anatomik ve/veya fonksiyonel bir değişim sonucu ortaya çıktığı düşünülmektedir. Bu çalışmada Tinnituslu hastalarda trimetazidin hidroklorür kullanımı sonrasında odyolojik testlerin ve vizüel analog skala (VAS) bulgularının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Bu çalışmaya polikliniğimize tinnitus şikayeti ile başvuran 12 kadın ve 28 erkek olmak üzere toplam 40 hasta dahil edildi. Tedavide 3 ay boyunca düzenli olarak trimetazidin hidroklorür kullanan olgulara ait demografik ve tıbbi özellikler ve tinnitusun değerlendirmeleri kayıt edilmiştir. Hastaların dosyalarından hem tedavi öncesi ve hem de tedavi sonrası saf ses odyogram, tinnitus frekansı ve şiddeti, minimal maskeleme, rezidüel inhibisyon değerleri ve VAS anket formlarındaki değerler de ayrıca değerlendirilmiştir. Bulgular: Yapılan istatistiksel analiz sonucu ilaç kullanımı sonrasında hastaların VAS testindeki tinnitus şiddeti, tinnitus sıklığı, tinnitustan rahatsızlık derecesi ve tinnitusa bağlı dikkat eksikliği şikayetlerinde anlamlı olarak azalma tespit edildi (p=0.000). Hastaların odyolojik testlerinden tinnitus frekansı (p=0.250), tinnitus siddeti (p=0.057), minimal maskeleme seviyesi (p=0.213) ve rezidüel inhibisyon değerlerinde ise ilaç kullanımı sonrasında istatistiksel olarak anlamlı bir değişiklik tespit edilemedi. Sonuç: Üç aylık trimetazidin tedavisinin tinnituslu hastaların şikayetlerinde azalmaya neden olduğu ve odyolojik test sonuçlarında istatistiksel olarak anlamlı bir değişikliğe neden olmadığı görüldü.

Thyroglossal duct cyst generally results from a failure in obliterating the embryogenic duct produced during thyroid migration. This congenital lesion is most frequently a midline anterior neck mass in the young adults. It is characterized as an unproblematic mass that moves during chewing, swallowing, tongue movements and tongue protrusion. Complications contain infection, suppuration and growth. Dysphagia and tracheal compression may be seen rarely. Sometimes this lesion may contain the only thyroid tissue in the patient. For this reason, correct imaging studies are very significant before the surgery. Ectopic thyroid tissue adenomas are rare, and even rarer when associated with the thyroglossal duct. In this study, we report on a case of an ectopic thyroid tissue adenoma. Key words: Thyroglossal Ductus Cyst; Thyroid Adenoma., Tiroglossal duktus kisti genellikle embriyolojik tiroid göçü sırasında embriyojenik kanalın tıkanmasındaki bir problemden kaynaklanır. Bu doğumsal lezyon pediatrik yaş grubunda en sık görülen boyun orta hat kitleleridir. Bunlar genellikle çiğneme, yutma dil hareketleri ve dilin dışarı çıkarılması ile hareket eden problemsiz kitlelerdir. Bu hastalarda enfeksiyon, süpürasyon ve büyüme gibi komplikasyonlar görülebeilir. Yutma güçlüğü ve trakea basısı nadiren görülebilir. Bazen bu lezyonlar sadece tiroid dokusu içerebilir. Bu yüzden cerrahi öncesi yapılacak doğru görüntüleme çalışmaları büyük önem arz eder. Ektopik tiroid dokusu adenomları nadirdir fakat tiroglossal duktus ile ilişkili olan ektopik tiroid dokusu adenomları çok daha nadirdir. Bu makalede, ektopik tiroid dokusu adenomu olan bir olgu sunuldu. Anahtar kelimeler: Tiroglossal Duktus Kisti; Tiroid Adenomu.

The frequency of metastasis in patients with head and neck squamous cell carcinomas is relatively low. The following factors all associate with metastasis; primary tumor site, levels of tumor invasion and number of levels with pathologic lymph node prove to be significant. Patients with a squamous cell carcinoma located on the scalp and inadequate excision margins were at the great risk for developing regional lymph node metastasis. After excision in negative margins, patients with head and neck squamous cell carcinoma should be referred to specialized multi-disciplinary oncology hospitals for analysis and follow-up. Patients with basal cell carcinoma may be followed up less frequently, while subsets of patients with cutaneous squamous cell carcinoma should be joined in a follow-up protocol. Presented in this article is a patient with bilateral giant neck mass after scalp squamous cell carcinoma surgery, was presented and discussed in the light of literature knowledge. Key words: Squamous cell carcinoma, scalp, metastasis, Baş ve boyun skuamöz hücre karsinomlu hastalarda uzak metastaz görülme sıklığı nispeten düşüktür. Primer tümörün yerleşim yeri, tümör invazyon seviyesi ve patolojik lenf nodu sayısı metastaz ile ilişkili faktörlerdir. Saçlı deri bölgesine lokalize tümörlerde ve cerrahi esnasında tümör sınırlarının yeterli eksize edilemediği durumlarda bölgesel lenf nodu metastazı riski yüksektir. Cerrahiden sonra sınırlar temiz olsa dahi baş ve boyun skuamöz hücre karsinomlu hastalar tetkik ve takip amacıyla multidisipliner yaklaşımlı onkoloji kliniklerine refere edilmelidirler. Bazal hücreli karsinomlu hastalar az sıklıkla takip edilebilirken cilt skuamöz hücre karsinomlu hastalar mutlaka bir takip protokolüne katılmalıdırlar. Bu makalede, skalp skuamöz hücre karsinom cerrahisi sonrası bilateral dev boyun kitleleri ile başvuran bir hasta sunuldu ve literatür bilgileri ışığında tartışıldı. Anahtar kelimeler: Skuamöz hücreli karsinom, saçlı deri, metastaz

Bu çalışmada, kalem grafit elektrot yüzeyleri polidopamin ile kaplanmış ve ardından altın ve gümüş nanopartiküller bu yüzey üzerinde biriktirilerek, yüzey alanı geniş, stabil ve katalitik özelliği artırılmış yeni yüzeyler geliştirilmiştir. Yüzeyi modifiye edilen karbon elektrotlar, biyouyumlu ve hassas tayine yönelik bir elektrokimyasal sensör geliştirilmesi amacıyla incelenmiştir. Yüzey karakterizasyonları SEM ve EDX analizleri ile yapılmıştır. Modifiye elektrotlar, standart bir redoks probu olan potasyum ferrosiyanat çözeltisi ile voltametrik yöntemler altında karakterize edilmiştir. Sensör geliştirilmesine yönelik hazırlanan bu elektrotlar, bazı etken maddelerinin elektrokimyasal tayinine de olanak sağlamış, özellikle insanlarda ve hayvanlarda beyine ait pek çok işlevin yerine getirilmesinde öneme sahip bir nörokimyasal olan dopamin'in tayini için incelenmiştir. Modifiye ve modifiye olmayan elektrotlar standart çözelti ile karşılaştırılarak, tanı amaçlı kullanımı test edilmiştir. Bu amaçla dopamin'in tayini ve analizi için kalibrasyon çalışmaları yapılarak voltametrik yöntemler geliştirilmiş ve valide edilmiştir. Dopamin'in, adsorpsiyon ve difüzyon özellikleri incelenerek elektrot tepkimesinde aktarılan elektron sayısı, difüzyon katsayısı, yük transfer katsayısı gibi bazı elektrokimyasal parametreleri hesaplanmıştır. Buna ilaveten dopamin'in farmasötik örnekler ve biyolojik sıvılarda tayini için diferansiyel puls voltametrisi (DPV) ve kare dalga voltametrisi (KDV) yöntemleri geliştirilmiştir. Geliştirilen yöntemlerin validasyonu yapılmıştır. Doğrusal çalışma aralığı DPV yöntemi için 4,0×10-7 M - 7,6×10-6M iken; KDV yöntemi için ise 4,0×10-7 M - 6,0×10-6 M olarak hesaplanmıştır. Yapılan kalibrasyon çalışmalarının analitik parametreleri en küçük kareler yöntemi ile değerlendirilmiştir ve her iki yöntem için gözlenebilme sınırı ve alt tayin sınırı değerleri belirlenmiştir. Farmasötik örnekler ve biyolojik ortamlarda uygulanan bu yöntemlerle, güvenilir, tekrarlanabilir, yüksek doğruluk ve kesinliğe sahip sonuçlar elde edilmiştir. Geliştirilen yöntemler istatistiksel olarak değerlendirilmiş ve kesinlik, duyarlık, seçicilik gibi parametreler incelenerek % 95 güven seviyesinde elde edilen sonuçlar arasında anlamlı bir fark olmadığı görülmüştür. Anahtar Kelimeler: Dopamin, polidopamin, altın nanopartikül, kalem grafit elektrot, yüzey modifikasyonu, voltametri, elektrokimyasal davranış, yöntem validasyonu In this study, new surfaces for pencil graphite electrodes with high stability, high surface area and highly catalytic activity were developed by coating them firstly with polydopamine, then with gold and silver nanoparticles. Surface modified electrodes were investigated for getting an electrochemical sensor allows biocompatible and sensitive determination. Surface characteristics of modified electrodes were examined by SEM and EDX analysis. Modified electrodes were also investigated under voltammetric techniques by using potassium ferrocyanate standart redox solution. Electrodes developed for sensor applications were allowed electrochemical analysis for some active ingredients, especially the one plays an important role for brain functions in humans and animals, a neurochemical drug dopamine, was investigated. Modified and non-modified electrodes were compared by standart redox solution and tested for diagnosis applications. For this reason, voltammetric methods were developed for analysis and determination of dopamine by performing calibration curves and validated. Some electrochemical parameters such as diffusion coefficient, number of transferred electron in electrochemical step, charge transfer coefficient were calculated for dopamine. Moreover, differential pulse voltammetric (DPV) and square-wave stripping voltammetric (SWV) methods were developed to its direct determination in pharmaceutical preparations and biological samples including human serum and human urine. Developed methods for the determination of DA was validated. Linear working concentration range for DPV method was evaluated between 4,0×10-7M - 7,6×10-6 M and for SWV was evaluated between 4,0×10-7 M - 6,0×10-6 M. Limit of quantification and detection for these developed methods were calculated from analytical parameters of calibration studies by using least squared method. Results of these applied methods were found to have accuracy, precision, reproducible and high confidence. Developed methods were evaluated statistically and some parameters were examined such as presicion, selectivity, sensitivity. Obtained results were found to be insignificant at 95 % confidence level. Key Words: Dopamine, polydopamine, gold nanoparticle, pencil graphite electrode, surface modification, voltammetry, electrochemical behavior, method validation 127

Amaç: Tinnitusun patofizyolojisi tam olarak anlaşılamamış olmakla birlikte işitsel sistemdeki anatomik ve/veya fonksiyonel bir değişim sonucu ortaya çıktığı düşünülmektedir. Bu çalışmada Tinnituslu hastalarda trimetazidin hidroklorür kullanımı sonrasında odyolojik testlerin ve vizüel analog skala (VAS) bulgularının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Bu çalışmaya polikliniğimize tinnitus şikayeti ile başvuran 12 kadın ve 28 erkek olmak üzere toplam 40 hasta dahil edildi. Tedavide 3 ay boyunca düzenli olarak trimetazidin hidroklorür kullanan olgulara ait demografik ve tıbbi özellikler ve tinnitusun değerlendirmeleri kayıt edilmiştir. Hastaların dosyalarından hem tedavi öncesi ve hem de tedavi sonrası saf ses odyogram, tinnitus frekansı ve şiddeti, minimal maskeleme, rezidüel inhibisyon değerleri ve VAS anket formlarındaki değerler de ayrıca değerlendirilmiştir. Bulgular: Yapılan istatistiksel analiz sonucu ilaç kullanımı sonrasında hastaların VAS testindeki tinnitus şiddeti, tinnitus sıklığı, tinnitustan rahatsızlık derecesi ve tinnitusa bağlı dikkat eksikliği şikayetlerinde anlamlı olarak azalma tespit edildi (p=0.000). Hastaların odyolojik testlerinden tinnitus frekansı (p=0.250), tinnitus siddeti (p=0.057), minimal maskeleme seviyesi (p=0.213) ve rezidüel inhibisyon değerlerinde ise ilaç kullanımı sonrasında istatistiksel olarak anlamlı bir değişiklik tespit edilemedi. Sonuç: Üç aylık trimetazidin tedavisinin tinnituslu hastaların şikayetlerinde azalmaya neden olduğu ve odyolojik test sonuçlarında istatistiksel olarak anlamlı bir değişikliğe neden olmadığı görüldü., Objectives: Although the pathophysiology of tinnitus has not been understood well it is thought to be as a result of anatomical and/or functional change in hearing system. The aim of this study was to compare audiological test results and visual analog scala (VAS) scores after use of trimetazidine hydrocloride in patients with tinnitus. Materials and methods: Forty patients (12 female, 28 male) who were admitted to our clinic with tinnitus complaint were included in this study. Demographical and medical records and tinnitus assessment data of the cases were recorded who received regular trimetazidine hydrochloride treatment for 3 months. Both pre- and posttreatment values of pure audiograms, frequency and intensity of tinnitus, minimal masking, residual inhibition, and the values in VAS questionnaire form were also evaluated from patient files. Results: According to the statistical analysis, tinnitus intensity, frequency of tinnitus, discomfort value due to tinnitus and the concentration loss due to tinnitus values in VAS test were found to be decreased after medication (p=0.001). Among the audiological findings of patients, tinnitus frequency (p=0.250), tinnitus intensity (p=0.057), minimal masking level (p= 0.213), and residual inhibition values were found to have no statistically significant changes. Conclusions: It was found that three-months treatment of trimetazidine treatment caused reduction in tinnitus complaints of patients and did not cause any significant change in audiological test results. J Clin Exp Invest 2012; 3(1): 81-86

Amaç: Bir kulağı sağlam ve diğer kulağında mastoid cerrahisi gerektiren bir patolojisi olan hastalarda, operasyon sırasında kullanılan tur cihazından çıkan gürültünün, karşı sağlam kulakta oluşturduğu etkinin ve muhtemel işitme kaybının ortaya konulması, işitme kaybı gelişmişse bunun geçici veya kalıcı olup olmadığı, geçici ise de geri dönüş olup olmadığını araştırmak amaçlanmıştır. Gereç-Yöntem: Bu çalışmaya mastoid cerrahisi planlanan ve diğer kulağı normal ve sağlam olan 22 olgu dahil edilmiştir. Hastalara ilk olarak operasyondan önce karşı sağlam kulağının pür ton odyogram, akustik stapes refleksi (ASR) ve (Spontan=SOAE, Transient=TEOAE, Distorsiyon Ürünleri (DPOAE), input/output fonksiyonları (DPOAE I/O) olmak üzere otoakustik emisyonların (OAE) ölçümleri yapılmıştır. Operasyon sırasında kullanılan tur ucunun boyutu ve turlama süresi kaydedilmiştir. Operasyondan hemen sonra hasta genel anestezinin etkisinden çıkınca ASR, SOAE, TEOAE, DPOAE, DPOAE I/O fonksiyonları ölçümleri tekrar yapılmıştır. Postoperatif 1. günden başlanarak, preoperatif dönemdeki işitme eşik seviyesine yakın değerlere ulaşılıncaya kadar, postoperatif 2., 3., 4., 5., 6., günlerde ASR.SOAE.TEOAE, DPOAE, DPOAE I/O ölçümleri karşı sağlam kulakta tekrarlanmıştır. Bulgular: Gürültünün iç kulağa iletilmesini azaltmak için karşı kulakta stapes kası kasılmakta, yorgunluğa bağlı olarak, akustik stapes refleksleri 1000 ve 2000 Hz'de operasyondan hemen sonra preoperatif dönemdeki değerlerine oranla azalmakta, postoperatif 2.gün (48-72 saat, ortalama=60 saat) sonra preoperatif dönemdeki değerlerine ulaşılmaktadır. En belirgin geçici eşik yükselmeleri DPOAE I/O (input/output fonksiyonlar) 'da tespit edilmiştir. Operasyondan hemen sonra eşikler düşmüş, postoperatif 1. gün (24 saat sonra) tekrar yükselmeye başlamış, postoperatif 2. gün (48 saat sonra) preoperatif dönemdeki değerlerine ulaşmıştır. SOAE amplitüdleride operasyondan hemen sonra tamamen kaybolmakta, postoperatif 1. gün tekrar (24 saat sonra) ortaya çıkmakta, postoperatif 3. gün (72 saat sonra) preoperatif dönemdeki değerlerine ulaşmıştır. TEAOE'de 2000, 2828, 4000 Hz'lerde, DPOAE I/O' da 3284, 4102, 4919 Hz'lerde preoperatif ve postoperatif azalan emisyon amplitüdleri, postoperatif 2. gün (48 saat sonra) preoperatif dönemdeki değerlerine ulaşmıştır. Sonuç: Kulak operasyonlarında tur cihazında çıkan gürültü karşı kulağa kemik yolu ile iletilir, karşı kulakta geçici eşik yükselmelerine neden olur, bu durumu en erken ve en objektif olarak OAE'lar ile değerlendirilebilir. OAE'lar ile amplitüdlerinde düşme ve l/O'da eşik yükselmeleri gibi bulgular elde edilir, 48 saat sonrada değişiklikler normale döner, iç kulağa gürültünün iletilmesini önlemek için stapes kası sürekli olarak kasılmakta ve yorgunluk oluşarak buna bağlı ASR'leri azalmakta, postoperatif 2.günden (48-72 saat, ortalama=60 saat) sonra preoperatif dönemdeki değerlerine ulaşılmaktadır. Anahtar kelimeler: Gürültü, geçici eşik yükselmeleri, otoakustik emisyonlar, akustik stapes refleksi Purpose: This study was undertaken to measure the degree of drill-induced hearing loss after the mastoid surgery of the patients that whose contrlateral ear was healthy. Materials and Methods: Twenty-two patients undergoing mastoidectomy procedures were tested preoperative^ and postoperatively using otoacoustic emissions and tymponometer. Acoustic stapedial reflexes (ASR) and transient otoacoustic emissions (TEOAE), spontaneous otoacoustic emissions (SOAE), distortion product otoacoustic emissions (DPOAE), DPOAE Input/Output (I/O) parameters were measured in nonopereted healthy ears in preoperative periods and postoperative six days. Results: Acoustic stapedial reflex was decreased against the drill inuced noise for the protection of inner ear in postoperative time. The recovery in stapedial reflex was occured after 48-72 hours later in all patients. Otoacoustic emissions amplitude measurements were also decreased by the drill induced noise. Temporary threshold increasing were seen in DPOAE I/O. Increasing in emissions amplitudes and decreasing in thresholds were occured in postoperative 48-72 hours. Conclusions: In mastoid surgey drill-induced noise can affect the nonoperated contrlateral healthy ear. Temporary decreasing in acoustic stapedial reflex and emissions amplitudes, increasing in thresholds may occur. These events are not permanent changes. Increasing in acoustic stapedial reflexes and emissions amplitudes, decreasing in thresholds can be seen ratherly early in postoperative time. Key-words: Noise, temporary threshold shifts, otoacoustic emissions, acoustic stapedial reflexes 63

Amaç: Koanal atrezi nedeniyle endoskopik tamir uy­ gulanan hastaların sonuçları değerlendirildi.Hastalar ve Yöntemler: Koanal atrezi nedeniyle transnazal endoskopik tamir uygulanan 10 hasta 2 erkek, 8 kadın geriye dönük olarak incelendi. Atrezi beş olguda tek taraflı, beş olguda iki taraflıydı. Tek taraflı olguların yaş ortalaması 22.6 yıl dağılım 1-44 yıl iken, iki taraflı olgularda tedavi doğumdan sonra ilk altı günde yapıldı. İki taraflı olguların birinde ek olarak polidaktili, birinde de trakeoözofageal fistül vardı. Hastalar ortalama 26 ay dağılım 8-56 ay ta­ kip edildi.Bulgular: Ameliyat sonrası dönemde kayda değer kan kaybı, kafa tabanı yaralanması, BOS fistülü, septal perforasyon veya granülasyon dokusu oluşu­ mu ile karşılaşılmadı. Tüm olgularda altı ay sonunda koananın açık olduğu görüldü.Sonuçlar: Gerek tek taraflı gerekse iki taraflı koanal atrezide endoskopik yaklaşım başarılı bir yöntemdir., Objectives: We evaluated the results of endoscop­ ic repair for choanal atresia.Patients and Methods: Ten patients 2 males, 8 females undervvent transnasal endoscopic repair for choanal atresia. Involvement was unilateral in five cases and bilateral in five cases. Unilateral patients were treated at a mean age of 22.6 years range 1 to 44 years , while bilateral cases were treated within the first six days of life. Two patients with bilateral involve- ment had associated polydactyl and tracheoe- sophageal fistula, respectively. The mean follow-up period was 26 months range 8 to 56 months .Results: No postoperative complications such as sig- nificant hemorrhage, injury to the skull base, cere- brospinal fluid fistula, septal perforation, orgranulation tissue formation were encountered. AH the patients had choanal patency at the end of six months.Conclusion: Endoscopic repair of choanal atresia is effective in both unilateral and bilateral cases.

Larenksin nöroendokrin tümörleri, nadir görülen neoplazmlardır. Atipik karsinoid tümör, larenkste en sık görülen nöroendokrin tümör iken, tipik kar- sinoid tümör en nadir görülen tiptir. Tipik karsinoid tümörün tedavisinde boyun diseksiyonu olmaksı- zın yapılan konservatif cerrahi tercih edilmektedir. Radyo-kemoterapi etkisizdir. Bu yazıda, larenkste tipik karsinoid tümörü olan 61 yaşında bir kadın olgu, histopatolojik bulguları ve uygulan tedavi yöntemi ile birlikte sunuldu, Neuroendocrine tumors of the larynx are rarely seen neoplasms. Atypical carcinoid tumor is the most common type of the neuroendocrine tumors of the larynx, whereas the typical carcinoid tumor is the most infrequent type. Preferable treatment in typical carcinoid tumor is particularly conservative surgery without neck dissection. Radio-chemotherapy is ineffective. In this report, we present a 61-year-old female case of typical carcinoid tumor of the larynx with histological findings and applied treatment modality.

Amaç: Doğuştan veya dil öncesi dönemde ortaya çıkan işitme kaybı, çocuğun dil gelişimini olumsuz yönde etkileyerek gelişiminin yaşıtlarından geride seyretmesine neden olabildiğinden ve yaşam kalitesini önemli ölçüde etkilediğinden koklear implant operasyonunun önemi gün geçtikçe artmaktadır. Bu çalışmada Vineland Uyum Davranış Ölçeği ve Çocuklar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeği (ÇİYKÖ) uygulanarak koklear implantlı hastalaların yaşam kalitesi ve dil gelişiminin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Turgut Özal Tıp Merkezi Kulak Burun Boğaz Anabilim Dalı'nda Mayıs 2014 – Eylül 2015 tarihleri arasında koklear implantasyon operasyonu uygulanan 40 hasta incelendi. Koklear implant operasyonundan sonra cihazını düzenli olarak en az 1 yıl kullanıp, eğitimlerine düzenli devam eden hastalara operasyon öncesi ve operasyon sonrası 297 maddeden oluşan; iletişim, günlük yaşam, sosyalleşme ve motor becerileri olmak üzere dört alt alandan meydana gelen Vineland Uyum Davranış Ölçeği ve yaşam kalitelerinin belirlenmesi için 23 maddeden oluşan ÇİYKÖ uygulanmıştır.Bulgular: 3-15 yaş arasında koklear implant uygulanan toplam 40 kişi bu çalışmaya dahil edildi. Operasyon öncesi ve sonrası yaşam kalitesi verileri değerlendirildiğinde operasyon sonrası puanlarında anlamlı oranda artış saptandı. Vineland Uyum Davranış Ölçeği uyguladığımız hastalarımızın operasyon öncesine göre iletişim becerileri toplam puanında, yaşam becerileri toplam puanında ve motor becerileri toplam puanında anlamlı bir şekilde artış olduğunu görüldü.Sonuç: Koklear implantasyonun çocuklarda yaşam kalitesi üzerine pozitif etkisi olmakla birlikte hastaların ailelerinde operasyon öncesinde ve sonrasında bazı endişeler bulunmaktadır. Ebeveynlerin endişelerinin azaltılması için bu konu ile ilgili olarak daha ayrıntılı bilgilendirilme gerekebilir. Koklear implantasyonun çocukların alıcı ve ifade edici dil becerilerinin gelişmesine, yaşam kalitesinde artışa, kişilerarası iletişimlerinin güçlenmesine ve sosyalleşmelerine katkısı görülmektedir.Anahtar kelimeler: Koklear implantasyon, vineland, yaşam kalitesi, yaşam kalitesi ölçeği Aim: Due to hearing loss that occurs in the congenital or pre-tongue period may cause the child to lag behind his or her peers by affecting the language development negatively and affecting the quality of life significantly the importance of cochlear implant surgery is increasing day by day. In this study, it was aimed to evaluate the quality of life and language development of patients with cochlear implantation by applying the Vineland Compliant Behavior Scale and the Children's Quality of Life Scale. Material and Method: In this study, 40 patients who underwent cochlear implantation operation between May 2014 and September 2015 in Inonu University Medical Faculty Turgut Özal Medical Center Ear Nose and Throat Department were investigated. Consisting of 297 items and also consisting of four subscales, namely communication, daily life, socialization and motor skills; The Vineland Adaptation Behavior Scale and consisting of 23 items for the determination of quality of life; ÇİYKO were performed before and after the operation to patients who use the cochlear implant device regularly for at least 1 year and continue their education regularly after cochlear implant operation.Findings: Total 40 people who underwent cochlear implantation, between the ages of 3-15, were included in this study. When the quality of life data were evaluated before and after the operation, there was a significant increase in postoperative scores. It was observed that our patients who evaluated with Vineland Adaptation Behavior Scale showed a significant increase in communication skills total score, life skills total score and motor skills total score compared to before operation.Result: The cochlear implant has a positive effect on the quality of life in children, as well as some anxieties in the patients' families before and after the operation. More detailed elucidating about this issue may be needed to reduce parental concerns. Cochlear implantation contributes to the development of children's receptive and expressive language skills, to increased quality of life, to the strengthening of interpersonal communication and socialization.Keywords: Cochlear implantation, vineland, quality of life, quality of life scale 79

Bu araştırma, riskli yenidoğan bebeklerde işitme tarama programının değerlendirilmesi ve bu grup için en pratik ve en güvenilir test protokolünün oluşturulması amacıyla planlanmıştır.Bu araştırma, Yenidoğan Yoğun Bakım Ünite'sinde tedavi gören 100 yenidoğan ile gerçekleştirilmiştir. Bebeklere hastaneden taburcu olmadan önce, timpanometrik değerlendirme, TEOAE (Transient Otoacoustic Emission), DPOAE (Distortion Product Otoacoustic Emission) ve A-ABR(Automated Auditory Brainstem Response) ölçümleri yapılmıştır. Ayrıca testlerden önce bebeklerin klinik hikâyesi ve doğum anı ile ilgili bilgileri sorgulanarak, sahip oldukları risk faktörleri belirlenmiştir. Elde edilen verilerin istatistiksel analizi `SPSS for Windows version 17.0'' yazılımı kullanılarak yapılmıştır.Bebeklerin %51'i (n=51) erkek, %49'u (n=49) kız idi. Bebeklerin doğum ağırlığı ortalaması 2723.7 ± 790.2 gr, doğum haftası ortalaması 36.3 ± 2.9 ve test yaşı (gün) ortalaması 11.0 ± 8.3 olarak tespit edildi. Bebeklere uygulanan düşük frekans ve yüksek frekans timpanometri ölçümünde, her iki kulak için de yüksek frekans timpanometri ile daha çok Tip B (kaldı) timpanogram elde edildi. TEOAE uygulamasında geçiş oranı sol kulak için %78, sağ kulak için %75, DPOAE uygulamasında geçme oranı sol kulak için %87, sağ kulak için %90 olarak tespit edildi. A-ABR uygulamasında her iki kulak için `geçti/pass` oranı %80 , `kaldı/refer'' oranı %20 olarak tespit edildi. DPOAE ve A-ABR kombinasyonunda TEOAE ve A-ABR kombinasyonuna oranla işitsel nöropati bulgusu olan daha çok bebek tespit edildi. Çalışmaya dahil edilen bebeklerde en fazla bulunan risk faktörleri, ototoksite (%46), hiperbilirubinemi (%44) ve prematürite (%40) olarak tespit edildi. Ototoksite, prematürite, ailede işitme kaybı öyküsü, düşük doğum ağırlığı, kraniofasiyal anomali ve işitme kaybına eşlik eden sendrom varlığı işitme kaybı için anlamlı risk faktörleri olarak saptandı. Ancak yüksek oranda görülmesine rağmen, hiperbilirubinemi ve akraba evliliği işitme kaybı için anlamlı risk faktörleri olarak saptanmadı.Sonuç olarak; riskli yenidoğanlar arasında daha sık rastlanan orta kulak patolojilerinin ortaya çıkarılmasında ve yalancı pozitif sonuçların engellenmesinde yüksek frekans timpanometrinin düşük frekans timpanometriye göre daha üstün olduğu görüşüne varıldı. Riskli yenidoğanların işitme taramasında, özellikle bu grupta sık rastlanan işitsel nöropati bozukluğunun da tespit edilebilmesi için öncellikle A-ABR'nin kullanılmasını ve testin başarısız sonuçlanması durumunda, DPOAE ile kombine kullanılmasının doğru, güvenilir ve hızlı bir tarama protokolü olacağı görüşüne varıldı.Anahtar Kelimeler: İşitme Taraması, Riskli Yenidoğan, Yüksek Frekans Timpanometri, Distorsiyon Ürünü Otoakustik Emisyon, Risk Faktörleri. The Evaluation of The Hearing Screening Program in Newborn at RiskThis study has been performed for the evaluation of hearing screening program in neonates at risk to find the most practical and reliable test protocol.This study was carried out with 100 newborn infants in the Neonatal Intensive Care Unit. Tympanometric evaluation, TEOAE (Transient Otoacoustic Emission), DPOAE (Distortion Product Otoacoustic Emission) and A-ABR(Automated Auditory Brainstem Response) measurements were performed in the newborns before discharging from the hospital. Before the audiolgical evaluation, the story of the baby before and after the birth time have been performed to explore the risk factors that have been identified. Statistical analysis of the data obtained 'SPSS for Windows version 17.0' 'was conducted using the software.51% of infants (n = 51) were male, 49% (n = 49) were female. The average birth weight of babies 2723.7 ± 790.2 g, mean gestational age of 36.3 ± 2.9 and test age (in days) was found to be 11.0 ± 8.3 average. Low frequency and high frequency tympanometry measurement performed for babies, for both ears with high frequency tympanometry more Type B (left) tympanogram was obtained. 78% pass rate for TEOAE practice in the left ear, right ear for 75%, 87% pass rate for the left ear DPOAE application was found to be 90% for the right ear. A-ABR application for both ears, pass rate of 80%, refer ratio was found to be 20%. DPOAE and TEOAE combinations compared to the combination of A-ABR and more baby auditory neuropathy symptoms were observed. The most abundant of which are risk factors in infants enrolled in the study, the ototoxic (46%), hyperbilirubinemia (44%) and prematurity (40%) which was determined. Ototoxic to, prematurity, family history of hearing loss, low birth weight, kraniofacial syndrome abnormalities and the presence of concomitant risk of hearing loss were significant risk factors for hearing loss. However, despite the high incidence, hyperbilirubinemia and consanguineous marriages were not significant risk factors for hearing loss.As a result; in uncovering the more common middle ear pathology in risky newborns and prevention of false positive results was concluded that low-frequency tympanometry is better than the high frequency tympanometry. Hearing screening those at risky newborns, especially if these groups were frequent auditory neuropathy to detect the disorder first A-ABR of the use and test result fails, the right of use combined with DPOAE reliable and we can suggest it would be a rapid screening protocol.Keywords: Hearing Screening, Risky Newborn, High Frequency Tympanometry, Distortion Product Otoacoustic Emission, Risk Factors. 97

Dünyada ve ülkemizde önemli bir halk sağlığı problemi olan OUAS basit bir uyku problemi olmayıp, vücuttaki bütün sistemleri etkileyebilen sistenik bir hastalıktır. OUAS tanı ve tedavisinde; KBB, Göğüs hastalıkları, nöroloji, kardiyoloji ve dahiliye uzmanları ve uyku fizyologlarının multidisipliner bir şekilde çalışması gerekmektedir. Bu çalışmada OUAS' da oluşan hipoksi ve hiperkapni ataklarının işitme ve denge sistemi üzerine olan etkilerini psikosomatik ve akustik testlerle araştırıldı.Bu çalışma İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi İnsan Araştırmaları Etik Kurulunun izni alındıktan sonra, İnönü Üniversitesi Odyoloji Laboratuvarında gerçekleştirildi. Çalışmada toplam 95 olgu dahil edildi. Bu olguların 71'i OUAS'lı hasta grubunu, 24 `ü ise kontrol grubunu oluşturmaktaydı. Çalışmaya katılan tüm bireylerin KBB muayeneleri yapıldı. Anamnezinde odyovestibüler patoloji geçirmeyeneler ve kulak patolojisi saptanmayan olgular çalışmaya dahil edildi. Çalışma için tüm olgulara odyoloji labaratuvarında timpanometri, saf ses odyometri, yüksek frekans odyometri, otoakustik emisyon testi, Kalorik test ve ENG testi yapıldı. Aynı zamanda tüm olgulara Tinnitus engellilik Anketi, Beck Depresyon Ölçeği, Vizüel Analog Skalası anketi uygulandı. Sonuçlar istatiksel olarak değerlendirildi.OUAS hastalarda yüksek frekans odyometri ile saptanan değerler hem kontrol grubuna hemde hafif OUAS'lu gruba göre anlamlı farklılıklar saptandı. Ağır OUAS' lı hastaların BDÖ ölçek puanlaması hem kontrol grubuna göre hemde hafif OUAS hastalarına göre anlamlı farklılıklar saptandı. Diğer parametrelerde istatiksel olarak analmalı fark tespit edilmedi.Sonuç olarak; OUAS' lı hastalarda yüksek frekanslarda işitme kaybı olduğu görüldü.Anahtar kelimeler: Obstrüktif Uyku Apne Sendromu, Odyolojik değerlendirme, Vestibüler sistem, Psikosomatik anket The OSAS (Obstruktive Sleep Apnea Syndrome) an important public problem in world and in our country is not only a basic sleep problem but also a serious systemic disease which effect the other physiological systems. The diagnosis and treatment of OSAS need cooperation with the departments of ENT, Thoracic medicine, norology, cardiology, internal medicine and sleep physiologists. İn our study we researched the effects of hypoxia and hypercapny attacks on auditive and equilibrium sytems with psychosomatic and acustic tests.This study was done at Inonu University Odiology laboratory with the permition of Inonu University Human Researches Ethical Committee. The 95 cases were included in study. The 71 of that cases were in OSAS disease group and 24 case were in control group. The whole people included in study were examined about ENT. The cases without audiovestibuler and ear pathology were included in study. The whole cases in study were tested in audiology laboratory with tympanometry, pure voice tympanometry, high frequency tympanometry, autoacustic emition tests.The results with audiometry test in patients with heavy OSAS were significantly different from both the patients who had mild OSAS and the control group. In Patients with heavy OSAS Beck Depression Scores were significantly different than both the patients with mild OSAS and control group. There were not a significantly difference in Other parameters.As a result İn Patients with heavy OSAS had hearing loss in high frequencies.Key words; OSAS, Audiological exemination, Vestibuler system, Psycosomatic survey 99

Bu çalışma, koklear implant uygulanmış yaşları 8 ay ile 72 ay arasında değişen, tümü prelingual, iç kulak anomalisi olmayan 41 ve iç kulak anomalisi bulunan 14 hastanın işitsel performansını, EARS test bataryası ile değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Hastalar iç kulak yapısı normal olan (Grup 1) ve iç kulak anomalisi mevcut olan (Grup 2) olmak üzere iki gruba ayrıldı. İmplant öncesi ve implant sonrası dönemdeki EARS test bataryasının alt test grupları olan LİP ve MTP skorları iki grup arasında karşılaştırıldı.İmplant öncesi dönemde LİP skorları, her iki grupta da ortalama 5 (%12) olarak saptandı. İlk fitting sonrası ortalama değerler: 1. ayda Grup 1'de 18.5(%44.1), Grup 2'de 19(%45.6); 3. ayda Grup 1'de 27(%64.2), Grup 2'de 28(%67.3); 6. ay'da Grup 1'de 31(%75), Grup 2'de 34(%83) olarak tespit edildi. İmplant öncesi dönemde MTP skorları %0 olarak saptandı. İmplant sonrası MTP testi skorları yaklaşık olarak: 3'lü kelime setinde Grup 1'de 7.5(%62), Grup 2'de 7.7(%64); 6'lı kelime setinde Grup 1'de 10.4(%58), Grup 2'de 10.6(%59); 12'li kelime setinde Grup 1'de 14.3(%60), Grup 2'de 14(%59) olarak tespit edildi. Elektrotların çalışma hızı incelendiğinde ortalama olarak Grup 1'de 1345 qu, Grup 2'de 1310 qu olarak saptandı.Tüm parametreler değerlendirildiğinde, istatistiksel olarak, iki grup arasında anlamlı bir farklılık saptanmadı.Özetle, koklear implant iç kulak anomalisi olmayan hastalarda güvenle uygulandığı gibi, iç kulak anomalisi bulunan hastalarda da güvenle uygulanabilir. Bu hastaların işitme ve konuşma gelişimlerinin değerlendirilmesi ve takibinde EARS test bataryası objektif bir değerlendirme yöntemi olarak kullanılabilir.Anahtar Kelimeler: Koklear İmplant, İç Kulak Anomalisi, EARS Test Bataryası, İşitsel Performans. The purpose of this study is to evaluate the auditory performances of total 55 prelingual hearing loss patients, using cochlear implant (whom are from 8 months of age and 72 months of age) 14 of them with inner ear anomalies and 41 of them with no inner ear anomalies by means of EARS (evaluation of auditory responses to speech) test battery. These patients were divided into two groups: Group 1?those with normal inner ear structure, and Group 2?those with inner ear anomalies. LIP and MTP scores (two sub-test groups of EARS test battery) were compared during the pre-implant and post-implant periods.LIP scores during the pre-implant periods were calculated as 5 on average (12%) in both groups. The average values after the first fitting are as follows: At the end of the first month: 18.5 (44.1%) for group 1.19 (45.6%) for group 2; In the third month: 27 (64.2%) for group 1.28 (67.3%) for group 2; In the sixth month: 31 (75%) for group 1, 34 (83%) for group 2. MTP test scores during the pre-implant periods were calculated as 0. MTP test scores of the post-implant are approxinately as follows: 3-word set: 7.5 (62%) for group 1, 7.7 (64%) for group 2; 6-word set: 10.4 (58%) for group 1, 10.6 (59%) for group 2; 12-word set: 14.3 (60%) for group 1, 14 (59%) for group 2. Functioning speed of electrodes was approximately: 1345 qu (quick/unit) for group 1, 1310 qu for group 2.When all these parametres were evaluated, no statistically significant difference was observed between the two groups.In conclusion, cochlear implants can be used safely for patients with or without inner ear anomalies. EARS test battery can be used as an objective evaluating method in the management and assessment the auditory and speech improvements of these patients.Key words: Cochlear Implant, Inner Ear Anomally, EARS Test Battery, Auditory Performance. 87

Bu çalısmanın amacı, otoskleroz cerrahisinde kullanılan farklı çaplardaki teflon pistonprotezlerinin isitme sonuçlarına olan etkilerini otoakustik emisyonlar (OAE) ile incelemektir.2002-2005 yılları arasında stapedotomi yapılan 0.3mm (grup A) ve 0.6mm (grup B)çaplı teflon piston yerlestirilen toplam 20 otoskleroz olgusu ve saglıklı bireylerden olusan 10olguluk kontrol grubu (grup K) retrospektif olarak incelendi. Hastalara OAE ile ölçümleryapıldı. Geçici uyarılmıs OAE (TEOAE), distorsiyon ürünleri OAE (DPOAE) ve DPOAEinput/output ölçümlerinin sonuçları, her iki grup ve kontrol gurubu ile istatistiksel olarakkarsılastırıldı.TEOAE amplitüdleri grup B'de, grup A'ya göre emisyon amplitüd oranlarının 2000 ve3000 Hz'lerde p0.05 olaraktespit edildi. Grup B'deki DPOAE I/O amplitüdleri ise grup A'daki emisyon amplitüdlerineoranla 2000 ve 3000 Hz'lerde 65, 60 ve 45 dB'de p0.05 idi. Bu sonuçlar grup B oto akustik emisyon sonuçlarınıngrup A'dan daha iyi oldugunu göstermektedir.Sonuç olarak otoskleroz cerrahisinde, postoperatif geç dönemde genis çaplı teflonpiston protezleri, isitme sonuçlarını daha iyi etkilemektedir. Teflon piston çaplarının artısı ilekoklear emsiyon yanıtlarda da artıslar olmaktadır. The aim of this study is to evaluate hearing results after stapes surgery by 0.3 mm and0.6 mm Teflon pistons prosthesis with otoacoustic emissions (OAE).Retrospective analysis studied 10 patients selected who underwent stapedotomy forotosclerosis with insertion of 0.3 mm (group A) Teflon piston prosthesis, 10 patients with 0.6mm (group B) Teflon piston prosthesis and 10 patients with normal control group (group K)between 2002 and 2005 years. OAE measurements were performed. The results of transientevoked OAE (TEOAE), Distortion product OAE (DPOAE) and DPOAE input/output betweengroups were compared statisticallyThe TEOAE amplitudes of group B was found better than group A as p0.05 at 1000, 2000 and 6000 Hz.The DPOAE input/output amplitudes of group B were found better than group A as p0.05 at 1000, 4000 and 6000 Hz.The hearing outcomes would be better as the diameter of Teflon piston prosthesis werewide at the late postoperative period. The increasing in the diameter of Teflon pistonprosthesis would be also cause of increasing on cochlear emission responses. 58