Search

Amaç: Bu araştırmada amaç 0-6Yaş Psikososyal Gelişim DönemiTutumları Ölçeği’nin (0-6 PGDTÖ) geliştirilmesi ve eğitim müdahalesiyle ölçeğin ilk uygulamasını yapmaktır. Yöntemler: Araştırma metodolojik ve girişimsel bir araştırmadır. Ölçek araştırmacılar tarafından geliştirilmiştir. İzmir ilinde hizmet veren iki ana okul öğrencilerinin annelerine ölçek uygulanmıştır (n = 151). Ölçeğin zamana karşı değişmezliğini ölçmek için ölçek 30 anneye yeniden uygulanmıştır. Etik kurul, araştırma yeri ve araştırmaya katılmayı kabul eden bireylerden izin alındıktan sonra, eğitim öncesi veri toplama araçları uygulanmıştır. Eğitim sonrası ölçekler yeniden uygulanmıştır. Bulgular: Ölçeğin geçerlilik çalışması için içerik geçerliliği yöntemi uygulanmıştır. Uzman görüşleri ara- sında fark olmadığı saptanmıştır (P=,810). Ölçeğin güvenirlik çalışması aşamasında, ölçekte yer alan 30 maddenin toplam puan korelasyonları incelenmiş olup, 0,20 korelasyon sınırının altında olan mad- deler ölçekten çıkarılmıştır. Ölçek bu hali ile 18 maddede bırakılmıştır. Ölçeğin iç tutarlılık analizlerinde ise Cronbach Alpha değeri 0,74 olarak bulunmuştur, bu doğrultuda ölçeğin kabul edilebilir düzeyde iç tutarlılık gösterdiği saptanmıştır. Ölçeğin zamana karşı değişmezliği için test-tekrar test arasındaki ilişki anlamlı (P=,000) bulunmuştur. Eğitim sonrası 0-6 PGDTÖ puan ortalaması yükselmiştir. Sonuç: Ölçek Türk toplumu için geçerli ve güvenilir bir ölçektir. Annelerin eğitim sonrası 0-6 PGDTÖ puan ortalaması yükselmiştir.

Kişinin yaşamında travmatik olaya maruz kalması sadece maruz kalan bireyi değil, kişinin etrafında iletişim kurduğu kişiler de etkilemesi muhtemeldir. Travma ile ilk karşı karşıya kalan (birincil) ile dolaylı olarak karşı karşıya kalan (sekonder) bireylerin travmaya gösterdikleri tepkilerde benzerlik olduğu ileri sürülmektedir. Birincil travmada tehdit olarak algılanan doğrudan olayın kendisi iken, sekonder travmatik etkide ise tehdit, iletişimde olunan bireyin travmatik olayıdır. Travmayı sekonder yaşamış kişide travmatik olayın merkezinde olan bireyin yaşantıladığı gibi tekrar yaşama, kaçınma, aşırı uyarılma belirtileri gözlemlenebilir ve rutin yaşamını idame ettirmekte güçlük çekebilir. Sekonder olay direkt olarak etkisinde kalan kişi üzerinde de en az birincil travmaya maruz kalan kişi kadar etki gösterebilmektedir. Afetlerde görev yapmakta olan yardım çalışanları sekonder travmaya maruz kalanlar arasında ön sıralarda yer almaktadırlar. Yardım çalışanlarının birtakım tedbirler alarak sekonder travmatik stresin olumsuz sonuçlarından sakınması mümkün olabilmektedir. Bu çalışmada, travmatik yaşantıya sahip kişilerde, travma sırasında ya da sonrasında müdahale eden yardım çalışanlarının uyguladığı yardım faaliyetleri neticesinde karşılaştıkları sekonder travma üzerinde durulmuştur. İkincil travmatik olayının olumsuz sonuçlarından sakınmaya yönelik girişimlerden söz edilerek, yardım çalışanlarını etkileyebilecek potansiyel sekonder travmatizasyonun önemi vurgulanmıştır., Exposure to a traumatic event in a person's life is likely to affect not only the exposed individual, but also the people around whom the person communicates. It is suggested that there is similarity in the reactions of individuals who are first confronted with trauma (primary) and indirectly confronted with trauma (secondary or secondary). In primary trauma, the threat is the Direct event itself, while in secondary traumatic effect, the threat is the traumatic event of the individual in communication. A person who has experienced secondary trauma may experience symptoms of reliving, avoidance, over-arousal, as experienced by a person who is at the center of a traumatic event, and may have difficulty maintaining a routine life. A secondary event can have at least as much effect on a person who is directly affected by it as on a person who is subjected to primary trauma. Aid workers who serve in disasters are among those decimated by secondary trauma. It is possible for aid workers to avoid the negative consequences of secondary traumatic stress by taking a number of measures. In this study, the focus was on the secondary trauma that people with traumatic lives face as a result of the relief activities carried out by aid workers who intervene during or after the trauma. Attempts to avoid the negative consequences of a secondary traumatic event were mentioned and the importance of potential secondary traumatization, which may affect aid workers, was emphasized.

Objective: The aim of this study was to develop the 0-6 Age Psychosocial Development Period Attitudes Scale and to make the first application of the scale with an educational intervention.Methods: This is a methodological and educational intervention study. The scale was developed by the researchers. The scale was first administered to 151 mothers of children who were attending 2 kindergartens in the province of İzmir (n=151). The scale was then administered to 30 mothers to measure the invariance of the scale against time. After Ethical Committee approval was taken and the necessary permissions were taken from the institution the study was performed in and from the investigators, the scales were administered before education and again after education.Results: Content validity was used to determine the validity of the scale. No differences were found between the opinions of the experts (P=.810). During the reliability study of the scale, the total score correlations of the 30 items on the scale were examined, and the items that were below the .20 correlation limit were removed from the scale. This left the scale with 18 items. The internal consistency analyses of the scale determined a Cronbach’s alpha value of 0.74, an acceptable level of internal consistency. A significant relationship between the test–retest (P=.000) was found for the invariance of the scale against time. The mean PDPAS score rose after the training.Conclusion: This scale is a valid and reliable scale for Turkish society. The mean scale score rose after the training., Amaç: Bu araştırmada amaç 0-6 Yaş Psikososyal Gelişim Dönemi Tutumları Ölçeği’nin (0-6 PGDTÖ) geliştirilmesi ve eğitim müdahalesiyle ölçeğin ilk uygulamasını yapmaktır.Yöntemler: Araştırma metodolojik ve girişimsel bir araştırmadır. Ölçek araştırmacılar tarafından geliştirilmiştir. İzmir ilinde hizmet veren iki ana okul öğrencilerinin annelerine ölçek uygulanmıştır (n=151). Ölçeğin zamana karşı değişmezliğini ölçmek için ölçek 30 anneye yeniden uygulanmıştır. Etik kurul, araştırma yeri ve araştırmaya katılmayı kabul eden bireylerden izin alındıktan sonra, eğitim öncesi veri toplama araçları uygulanmıştır. Eğitim sonrası ölçekler yeniden uygulanmıştır.Bulgular: Ölçeğin geçerlilik çalışması için içerik geçerliliği yöntemi uygulanmıştır. Uzman görüşleri arasında fark olmadığı saptanmıştır (P=,810). Ölçeğin güvenirlik çalışması aşamasında, ölçekte yer alan 30 maddenin toplam puan korelasyonları incelenmiş olup, 0,20 korelasyon sınırının altında olan maddeler ölçekten çıkarılmıştır. Ölçek bu hali ile 18 maddede bırakılmıştır. Ölçeğin iç tutarlılık analizlerinde ise Cronbach Alpha değeri 0,74 olarak bulunmuştur, bu doğrultuda ölçeğin kabul edilebilir düzeyde iç tutarlılık gösterdiği saptanmıştır. Ölçeğin zamana karşı değişmezliği için test-tekrar test arasındaki ilişki anlamlı (P=,000) bulunmuştur. Eğitim sonrası 0-6 PGDTÖ puan ortalaması yükselmiştir.Sonuç: Ölçek Türk toplumu için geçerli ve güvenilir bir ölçektir. Annelerin eğitim sonrası 0-6 PGDTÖ puan ortalaması yükselmiştir

İlk olarak Çin Halk Cumhuriyeti’nin Wuhan kentin ‘de ortaya çıkan ve kısa zamanda bütün dünyayı saran Koronavirüs (COVID-19) Pandemisi rutin hayatımıza sosyolojik, siyasal, psikolojik, maddi ve manevi birçok etki oluşturmuştur. Pandeminin etkileri sosyal hayat ile sınırlı kalmamış kişilerin durumuna da etki etmiş olup, gerekli önlemlerin alınmaması durumunda daha ileri boyutlarda travmatik sonuçlar oluşturma riski bulunmaktadır. Tüm insanlığı etkileyen bu süreçte, özellikle hemşiresinden doktoruna ve acil sağlık hizmetleri personelinden filyasyon ekiplerine kadar görev yapan tüm sağlık çalışanları pandeminin yarattığı olumsuzluklardan daha fazla etkilenmiştir. Bu derlemede, pandemiye bağlı gelişen ruhsal sorunların sağlık çalışanlarında travma açısından değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Uzayan süreç beraberinde mevcut yaşanan travma ile artan anksiyete, depresyon, damgalama ve kullanılan kişisel koruyucu ekipmanın verdiği zararla oluşan psikolojik durum risk grupları içinde en önde gelenlerden sağlık çalışanlarının bu dönemin neden olduğu ruhsal travmanın olumsuz etkilerini en az şekilde yaşamaları için toplumsal ve sosyal yönden farkındalığın sağlanması ve erken dönem koruyucu önlemlerin alınması açısından çalışma önemlidir., The coronavirus (COVID-19) pandemic, which first appeared in Wuhan city of the people's Republic of China and soon engulfed the whole world, had many sociological, political, psychological, material and spiritual effects on our routine life. The effects of the pandemic have also affected the condition of people who are not limited to social life, and there is a risk of further traumatic consequences if the necessary measures are not taken. In this process, which affects all humanity, all health workers, especially from Nurse to doctor and emergency medical services personnel to filiation teams, were more affected by the negativity caused by the pandemic. In this review, it is aimed to evaluate the mental problems that develop due to the pandemic in terms of trauma in health workers. The protracted process increased with the trauma experienced with existing anxiety, depression, stamping and personal protective equipment used that occur with damage to the psychological condition of those who came ahead of most health care workers at risk for developing the mental trauma is the cause of the negative effects of this period, at least the way for us to live in community and social awareness it is important that the provision of work in terms of taking preventive measures and early.

…

Introduction: Evaluating daily living activities and death anxiety, which is one of the psychological problems that elderly people experience, is important to provide the best quality of care for improving the psychological well-being and the quality of life of elderly people. the aim of this study was to analyse death anxiety and daily living activities of elderly people living in a nursing home. Materials and Method: This descriptive study was performed in a nursing home in Izmir in western Turkey. the sample comprised 150 elderly people who met the research inclusion criteria. Data were gathered with the use of the Demographic Information Form, the Templer Death Anxiety Scale and the Daily Life Activities Form. Results: the mean Templer Death Anxiety score of the participants was 5.44±1.05, and the mean Daily Life Activities Form score was 36.67±9.04. Among activities of daily living, using the toilet had the lowest score (7.48±2.62). Death anxiety was significantly higher among men (t=2.81, p0.05). Conclusion: Death anxiety was not associated with performance of activities of daily living., Giriş: Günlük yaşam aktivitelerini ve yaşlıların yaşayabileceği psikolojik problemlerden biri olan ölüm kaygısının değerlendirilmesi, verilecek bakımın kalitesi, yaşlıların psikolojik iyilik hali ve yaşam kalitesindeki artış açısından oldukça önemlidir. Bu çalışmanın amacı, yaşlı bakım evinde yaşayan yaşlıların ölüm kaygısı ve günlük yaşam aktivitelerini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Bu tanımlayıcı çalışma, Türkiye’nin batısında bulunan İzmir ilindeki bir yaşlı bakım evinde gerçekleştirildi. Örneklem, araştırmaya katılma kriterlerini taşıyan 150 yaşlı bireyden oluşmuştur. Veriler “Demografik Bilgi Formu”, “Templer Ölüm Anksiyetesi Ölçeği” ve “Günlük Yaşam Aktiviteleri Formu” kullanılarak toplanmıştır. Bulgular: Katılımcıların ortalama Templer Ölüm Anksiyetesi Ölçeği puanı 5.44±1.05, Günlük Yaşam Aktiviteleri Formu ortalaması 36.67±9.04’ tür. Günlük yaşam aktiviteleri arasında tuvaleti kullanma puanı en düşük olanıydı (X=7.48±2.62). Ölüm kaygısı erkekler arasında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulundu (t=2.81, p 0.05). Sonuç: Yaşlıların ölüm kaygı düzeyleri ile günlük yaşam aktiviteleri arasında anlamlı bir ilişki bulunmadı.

Bu çalışmada, 2015 yılında Kayseri yöresinde damla sulama ile sulanan T1 kabak anacı (Cucurbita maximaCucurbita moschata) üzerine aşılı kavun (Cucumis melo L. Sinem F1) bitkisinde su stresinin bitki su tüketimine, su kullanım randımanına, verim ve kalite parametrelerine etkileri araştırılmıştır. Bu amaçla aşısız ve aşılı fide kontrol konuları kök bölgesinde tüketilen suyun S1, S2, S3 ve AS1, AS2, AS3 konularına sırasıyla %100, %75 ve %50'si uygulanmıştır. S4 ve AS4 konuları doğal yağışlar ile yetiştirilmiştir. Tesadüf Bloklarında Tesadüf Parseller Deneme Desenine göre kurulan çalışmada her konu 3 kez tekrarlanmıştır. Aşılamayla ortalama meyve ağırlığı, meyve çapı, meyve boyu, yaprak alanı ve yaprak su potansiyeli artmış ancak bitki kuru yaprak oranı ve meyve yoğunluğunu azalmıştır. Bitki su tüketimi sulama uygulamalarına göre 196-668 mm arasında değişirken kavun verimi 14.32-49.63 t/ha arasında değişmiştir. Sulama uygulamalarının ve aşılamanın önemli bir değişikliğe yol açmadığı su kullanım etkinliği ortalama 8.25 kg/m3 olarak belirlenmiştir. Sinem F1 kavun çeşidi ky= 1.1 verim tepki faktörü ile su stresine karşı duyarlılık göstermiştir. Aşılama sonucunda bitki su tüketimi ve meyve veriminde önemli bir artış meydana gelmemesine karşın kavun tat ve kokusunu olumsuz yönde etkilemiştir. In this study, effects of water stress on water consumption, water use efficiency, yield and yield quality parameters of drip irrigated melon (Cucumis melo L. Sinem F1) and grafted melon on squash rootstock (Cucurbita maximaCucurbita moschata) were investigated in 2015 in Kayseri. For this purposes, 100%, 75%, 50% of depleted water from the control treatments of melon and grafted melon were supplied to S1, S2, S3 and AS1, AS2, AS3 treatments, respectively. S4 for melon and AS4 for grafted melon treatments were grown under rain-fed conditions. The experiment was designed completely randomized plots in blocks and each treatment was replicated three times. Grafted melon on squash rootstock caused significant increases in mean fruit weight, fruit diameter, fruit length, leaf area and leaf water potential but significant decreases in dry leaf ratio of plant biomass and fruit density. Melon fruit yields varied between 14.32-49.63 t.ha-1 while plant water consumptions varied between 196-668 mm according to water deficit. Water use efficiency, not significantly changed according to water deficit and grafting, was determined as 8.25 kg.m-3. Sinem F1 melon variety was found sensitive against to water stress with ky= 1.1 yield response factor. Although melon grafting on squash rootstock did not resulted in increase in yield and water consumption, it affected melon fruit taste and odor, negatively. 98

Bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerini problemli internet kullanımı, şiddet eğilimi ve bazı demografik değişkenler arasındaki ilişkiler yönünden incelemektir. Yöntem: Çalışma bir devlet üniversitesinde öğrenim gören öğrenciler ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya 201'i kadın 174'ü erkek olmak üzere 375 kişi katılmıştır. Veriler Demografik Bilgi Formu, İnternet Bağımlılığı Ölçeği (İBÖ) ve Şiddet Eğilim Ölçeği (ŞEÖ) ile toplanmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, student t testi, ANOVA, Post hoc Tukey HSD testi, pearson korelasyon ve aşamalı hiyerarşik regresyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Öğrencilerin yaş ortalaması 21.04±1.65 yıl, yaş aralığı 18-28 yıldır. İnterneti bilgi edinme amacıyla kullanan öğrencilerin oranı %82.7, sosyal ve eğlence amacıyla kullananların oranı %78.4'tür. İBÖ puanlarına göre, öğrencilerin %3.7'si problemli internet kullanıcısı, %30.4'ü sınırlı semptom göstermektedir. ŞEÖ puanlarına göre, öğrencilerin %40'ında şiddet eğilimi yüksek, %2.7'sinde çok yüksektir. İBÖ ve ŞEÖ puan ortalamaları arasında pozitif yönde anlamlı ilişki saptanmıştır (r=0.346, p, The aim of this study is to investigate relations between problematic internet use, violence trend and some demographic variables in university students. Methods: the study was conducted with students studying at a state university. the sample consisted of 375 university students as 201 female and 174 male. the data were collected using Demographic Information Form, Internet Addiction Scale (IAS) and Violence Proneness Scale (VPS). in the analysis of the data; descriptive statistics student t test, ANOVA, Post hoc Tukey HSD test, pearson correlation analysis and stepwise hierarchical regression analysis were used. Results: the mean age of the students was 21.04±1.65 years (age range 18-28 years). It was found that 82.7% of the students in the study group use internet with the purpose of information, and 78.4% of the students use internet for social and entertainment purposes. According to IAS points; 3.7% of the students are problematic internet use, whereas 30.4% show borderline indications in terms of problematic internet use. According to VPS points; 40% of students have high trend of violence and 2.7% of the students have very high trend of violence. A positive relationship was determined between IAS and VPS mean scores (r=0.346, p

Constructivist approach is taking the students in the centre sees that learning is a process that students play effective role In this study investigation of students? problem solving skills ability of gaining autonomy and determination of the association between them and the area of intelligence was aimed The study population comprised 180 students from Ege University Atatürk Medical Technology Vocational Training School In the study socio demographic data form Inventory of Problem Solving Sociotrophy Scale which is Autonomy Scale?s farther scale and Multiple Intelligence Inventory were used for data collection Association between students? autonomy levels and the scores that they have taken from problem solving inventory was studied and a negative correlation between students? autonomy level and their problem solving capacity was found p, Öğrenciyi merkeze alan yapısalcı yaklasım öğrenmeyi öğrencinin etkin rol aldığı bir süreç olarak görmektedir Bu arastırmada yapısalcı yaklasımda dikkate alınması gereken öğrencinin problem çözme becerisi otonomi kazanabilme yeteneği ve bunların zeka alanlarıyla iliskisinin belirlenmesi amaçlanmıstır Arastırmanın örneklemini Ege Üniversitesi Atatürk Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksek Okulunda okuyan 180 öğrenci olusturmustur Arastırmada veri toplama aracı olarak Sosyo Demografik Veri Formu Problem Çözme Envanteri Sosyotropi Otonomi Ölçeğinin Otonomi Ölçeği ve Çoklu Zeka Envanteri kullanılmıstır Öğrencilerin otonomi düzeyi ile problem çözme envanterinden aldıkları puanlar arasında olumsuz yönde korelasyon saptanmıstır En yüksek olumsuz korelasyonun sözel dilsel zekâ ve öze dönük içsel zekâ ile problem çözme becerisi arasında olduğu belirlenmistir En yüksek olumlu korelasyonun öze dönük içsel zekâ ile otonomi arasında olduğu belirlenmistir Sonuç olarak öğrencilerin en fazla öze dönük içsel ve sözel dilsel zekâ en az mantık matematiksel zeka alanlarında basarılı oldukları saptanmıstır

Amaç: İnfertilite tıbbi, psikiyatrik, psikolojik ve sosyal yönleriyle psişik travmaya neden olan bir kriz durumudur. Üreme tekniklerindeki gelişmeler, hastalara bir yönüyle umut olurken, diğer yandan özellikle kadınlarda üzüntü, kontrol kaybı, damgalanma gibi durumlar da yaratmaktadır. Bu doğrultuda bu çalışmada infertilite tedavisi gören kadınlarda umutsuzluk ve umutsuzluğu etkileyebilecek benlik saygısı, çift uyumu, kişilik özellikleri ve sosyodemografik değişkenlerin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Kesitsel ve tanımlayıcı nitelikteki bu araştırma Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Aile Planlaması ve Kısırlık Uygulama ve Araştırma Merkezi’nde 2009-2010 tarihleri arasında yapılmıştır. Çalışmanın örneklemini 141 kadın oluşturmuştur. Veriler, Tanıtıcı Bilgi Formu, Beck Umutsuzluk Ölçeği (BUÖ), Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (RBSÖ), Çift Uyum Ölçeği (ÇUÖ) ve Mizaç ve Karakter Envanteri (MKE) kullanılarak toplanmıştır. Bulgular: Yaş ortalaması 32.21 (SD=4.73) olan infertil kadınların RBSÖ’den aldıkları puan ortalaması 5.13 (SD=3.52), BUÖ’den aldıkları puan ortalaması 7.52 (SD=3.82) olarak belirlenmiştir. Çalışma grubu- nu oluşturan kadınlarda benlik saygısı %37.3’ünde düşük, %45.6’sında orta, %17.9’unda yüksektir. Düşük gelirli grupta BUÖ’den alınan puanlar anlamlı düzeyde daha düşüktür (F=12.35, p, Objectives: An Infertility medical, psychiatric, psychological, and social aspect of the psychic trauma is causing a crisis situation. Developments in reproduction techniques and patients with a direction of hope, especially in women dealing with sadness and loss of control, are creating situations such as stigma. in this study, women dealing with despair and hopeless- ness undergoing infertility treatment were examined for variables that may contribute to the symptoms, including self-esteem, dyadic adjustment, per- sonality traits, and socio-demographics. Methods: the cross-sectional and descriptive nature of this research was granted by Ege University Medical Faculty Hospital. Patient history between 2009-2010was obtained from the Family Planning and the Infertility Re- search Center. the study sample consisted of 141 women. Data was collect- ed using an Information Form, Beck Hopelessness Scale (BHS), Rosenberg Self-Esteem Scale (RSES), Dyadic Adjustment Scale (DAS), and the Tempera- ment and Character Inventory (TCI). Results: the mean age was 32.21 (SD=4.73) and infertile women received a mean RSES score of 5.13 (SD=3.52). BHS scores were taken from the average of 7.52 (SD=3.82). Self-esteem for the women in this study group was 37.3% low, 45.6% moderate, and 17.9% higher, respectively. in low-income groups, the BHS scores was significantly lower (F=12.35, p