Search

Purpose: This study evaluated the effect of an increase in the time interval between hepatic intra-arterial injection of 99mTc-macroaggregated albumin (MAA) and hepatic artery perfusion scintigraphy (HAPS) on the lung shunt fraction (LSF) and perfused volume (PV) calculations in the treatment planning of selective internal radiation therapy (SIRT). Methods: The authors enrolled 51 HAPS sessions from 40 patients diagnosed with primary or metastatic liver malignancy. All patients underwent scan at the first and fourth hour after hepatic arterial injection of 99mTc-MAA. Based on single-photon emission computed tomography images, LSF values were measured from each patient's first and fourth hour images. PV1 and PV4 were also calculated based on three-dimensional images using 5% and 10% cutoff threshold values and compared with each other. Results: The authors found that the median of LSF4 was statistically significantly higher than LSF1 (3.05 vs. 4.14, p ≤ 0.01). There was no statistically significant difference between PV1 and PV4 on the 10% (p = 0.72) thresholds. Conclusions: LSF values can be overestimated in case of delayed HAPS, potentially leading to treatment cancellation due to incorrectly high results in patients who could benefit from SIRT. Threshold-based PV values do not significantly change over time; nevertheless, keeping the short interval time would be safer. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Introduction: Lutetium-177 (177Lu) prostate-specific membrane antigen (PSMA) was first applied for treating castration-resistant prostate cancer (CRPC) in 2015, and PSA changes, low side effects, and good responses have been reported in the literature. Dosimetric calculations are required to determine the optimum number of treatments and prevent damage to critical organs. The aim of this study was to retrospectively investigate the feasibility of dosimetric calculations with fewer than four scans and to determine the most optimum imaging hours if dosimetric calculations can be performed with fewer than four scans. Methods: Whole body and single-photon emission computed tomography/computed tomography scans (4th hour, 24th hour, 48th hour and 96th hour) were performed on the patients after 177Lu-PSMA infusion. A comparison was made between doses calculated using four images, doses calculated using three images, and doses calculated using two images. The calculations were repeated with four images in nine configurations: 1st, 2nd, 3rd and 4th. Scan configurations were classified as C1-C9. C1 was accepted as the reference and evaluated statistically for significance research between other groups. Results: For an amount of 177Lu-PSMA activity of 3.7 GBq (100 mCi) per treatment, the mean kidney doses for C1, C2, C3, C4, C4, C5, C6, C7, C8, and C9 were calculated as 1.8±0.54 Gy, 1.83±0.57 Gy, 1.7±0.47 Gy, 1.91±0.57 Gy, 1.82±0.54 Gy, 1.59±0.47 Gy, 1.90±0.58 Gy, 1.82±0.57 Gy and 1.75±0.52 Gy, respectively. A significant difference was found in all groups among C2-C9 compared to C1. Conclusion: Optimum dosimetric calculations for treating CRPC should be performed with C5 (three images taken at the 4th, 24th and 48th hours) after 177Lu-PSMA injection. The error rate increases in calculations performed with a lower number of images. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Purpose: We aimed to investigate the potential of [68Ga]Ga-FAPI-04 PET/CT as an alternative diagnostic and theranostic tool in well-differentiated NETs refractory to [177Lu]Lu-DOTATATE therapy. Methods: Patients who received at least two cycles of [177Lu]Lu-DOTATATE therapy for metastatic NETs and progressed under treatment were included. All patients had performed [68Ga]Ga-DOTATATE and [68Ga]Ga-FAPI-04 PET/CT within 3 weeks. The number of PET-positive lesions related to NETs and tumor sites was documented. Mann-Whitney U and chi-square tests were used to compare SUVmax levels of tracers and the number of detected metastases. Results: Twelve patients (7 male, 5 female) who met the eligibility criteria were included in the study. Ten patients had grade 1–2 NET of various origins, and two had paraganglioma and pheochromocytoma. One hundred ninety-eight of 230 lesions (86%) were SSTR positive with a median SUVmax of 16.6 (2.2–76.5), and 88 of 230 lesions (38.2%) were [68Ga]Ga-FAPI-04 positive with a median SUVmax of 5.1 (2.3–21). Median SUVmax level and detected number of tumors were significantly higher in [68Ga]Ga-DOTATATE PET/CT (p=<0.001). [68Ga]Ga-FAPI-04 PET/CT was completely (n:2) or almost completely (n:3) negative in 5 (42%) patients. Two (17%) patients had flip-flop SSTR/FAPI uptake in tumors. In four patients (33%), tumor uptake or the number of PET-positive lesions was inferior in [68Ga]Ga-FAPI-04 PET/CT. In only one patient (8%), tumor uptakes were higher in [68Ga]Ga-FAPI-04 PET/CT. Low-dose [177Lu]Lu-FAPI-46 dosimetry was performed on the FAPI-dominant patient; absorbed radiation doses per GBq were 1.26 Gy, 0.36 Gy, 0.32 Gy, and 0.2 Gy for kidneys, liver, spleen, and total body, respectively. The mean absorbed dose per GBq was 0.33 Gy for liver mass and 0.41 Gy for metastatic lymph nodes. Conclusion: Our preliminary results demonstrated that [68Ga]Ga-FAPI-04 PET/CT mainly failed in well-differentiated NETs refractory to [177Lu]Lu-DOTATATE therapy and had a limited role as an alternative diagnostic or theranostic agent. Further investigations with a larger patient population are required to determine the impact of [68Ga]Ga-FAPI-04 PET/CT on NETs. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Background: The aim of this study is to clarify the critical organs that limit treatment scheme and also evaluate the validity of currently used critical organ threshold values in neuroendocrine tumor (NET) patients, receiving peptide receptor radionuclide therapy (PRRT) with Lutetium 177 (177Lu)-DOTATATE. Materials and Methods: Thirty-six NET patients (ages 16-73 years) who received 177Lu-DOTATATE treatment were evaluated retrospectively in this study. Dosimetric calculations were made using medical internal radionuclide dose method. For calculation of organ doses, Internal Dose Assessment at Organ Level/Exponential Modelling 1.1 software program was used. Follow-up data were used to determine the organ failure. Results: A total of 141 cycles and mean of 3.91 (±1.33) cycles were applied to the patients. A mean of 691 mCi (±257 mCi) 177Lu-DOTATATE infusion in total and a dose between 70 and 200 mCi per treatment was applied to patients. Seven of 36 patients reached 23 Gy renal dose limit. In these patients, although kidney doses were between 23 and 29 Gy, there was no diminution in renal functions during follow-up. Two of 36 patients reached total bone marrow dose of 2 Gy limit. Bone marrow suppression did not develop in these patients. Conclusion: The critical organs that seem to affect the treatment scheme in PRRT with 177Lu-DOTATATE are kidney and bone marrow. Although there are established threshold levels, derived from radiotherapy experience, more studies are needed to clarify these dose limits in systemic radionuclide therapies such as PRRT. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Osteoporosis is the most common metabolic bone disease and can result in devastating physical, psychosocial, and economic consequences. It occurs in women after menopause and affects most elderly. Dual-energy x-ray absorptiometry (DXA) is currently the most widely used method for the measurement of areal Bone Mineral Density (BMD) (g/cm2) .DXA is based on the variable absorption of X-ray by the different body components and uses high and low energy X-ray photons. There are two important values in the assessment of the DXA. These values are T-score and Z-score. The T-score is calculated by taking the difference between a patient’s measured BMD with the mean BMD of the young normal population, matched for gender and ethnicity, and then by dividing the difference with the standard deviation (SD) of the BMD of the young normal population. T-score and also Z-score are directly depends on the Bone Mineral Density (BMD). BMD measurements should be made periodically in a patient life. But mostly, it is not possible with the same device. Therefore, in this study, for the quality assurance of bone densitometry devices, we evaluated the BMD results measured in the different Bone Densitometry (DXA) devices using a spine phantom.

Neuroendocrine tumours (NET) are cancers usually observed and arisen in the stomach, intestine, pancreas and breathing system. Recently, radionuclide therapy applications with Lu-177 peptide compound are rapidly growing; especially effective clinical results are obtained in the treatment of well-differentiated and metastatic NET. In this treatment, Lu-177-DOTA, a beta emitter radioisotope in the radiopharmaceutical form, is given to the patient by intravenous way. Lu-177 has also gamma rays apart from beta rays. Gamma rays have 175 keV average energy and these gamma rays should be under the control in terms of radiation protection. In this study, we measured the exposure dose from the Lu-177 patient.

The one of the aim of nuclear medicine is diagnosis of an abnormal metabolic activities in target organs. In a routine nuclear medicine imaging procedure, a radiopharmaceutical is used. Radiopharmaceutical’s radionuclide part emits gamma radiation. This radiation is dedected by Gamma Camera or Single Photon Emission Computed Tomography (SPECT). A computed tomography (CT) device was added to the SPECT(SPECT- CT). To combine anatomical images. Image quality of this device is important for accurate diagnosis and treatment of diseases. By means of quality control tests, performance changes of device are dedected. A various quality control parameters such as uniformity, sensivity, resolution, linearity have been developed for Gamma cameras, SPECT. Quality control test results are should be verify by comparing acceptable results. In this study, quality control tests of SPECT-CT are performed as proposed by the National Electrical Manufacturers Association ( NEMA) and it was aimed to investigate some correction methods. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Preoperatif kantitatif akciğer perfüzyon sintigrafisi ameliyat sonrası akciğer fonksiyonunu ön görmede yıllardır kullanılan etkin bir sintigrafik yöntemdir. Kantitatif değerlendirme genellikle planar görüntüler üzerinden yapılırken SPECT-BT cihazlarının günümüzde yaygın kullanılmasıyla birlikte kantitatif akciğer perfüzyon sintigrafisinde de her iki akciğer lob ve segmentlerinin perfüzyonunu ve volümünü değerlendirme açısından SPECTBT'nin daha doğru sonuç vereceği düşünülmektedir. Bu olgu sunumunda sol lobektomi planlanan ve preoperatif kantitatif akciğer perfüzyon sintigrafisi çekilen hastada yapılan SPECT-BT'nin katkısını sunmayı amaçladık. Olgu: Preoperatif kantitatif akciğer perfüzyon sintigrafisi için kliniğimize başvuran, geçirilmiş pulmoner emboli öyküsü bilinen ve sol akciğerden lobektomi planlanan 45 yaşında kadın hastaya planar görüntülerine ek olarak SPECT-BT çalışma yapıldı. Hibrid SPECT-BT bulguları Q-Lung yazılımı kullanılarak hesaplandı. Planar görüntüler tek başına değerlendirildiğinde sol akciğer alanında düşük düzeyde perfüzyon izlendi. Planar görüntülerle yapılan kantitatif değerlendirmede sağ akciğer perfüzyonunun %88, sol akciğer perfüzyonunun %12 olduğu hesaplandı. SPECT-BT görüntüleri incelendiğinde ise, sol akciğere ait belirgin perfüzyonun olmadığı, planar görüntülerde izlenen perfüzyonun sağ akciğerin anterior ve sola doğru yer değiştirmesinden kaynaklandığı görüldü. Q-Lung yazılımıyla yapılan kantitatif değerlendirmede, sağ akciğer perfüzyonunun %100, sol akciğer perfüzyonunun ise %0 olduğu; volümetrik değerlendirmede ise sağ akciğer volümünün 1651 ml, sol akciğer volümünün 217 ml olduğu tespit edildi. Sonuç: Postoperatif akciğer fonksiyonunu ön görmede kantitatif akciğer perfüzyon sintigrafisi yıllardır kullanılmakla birlikte SPECT-BT'nin kullanılması ameliyat kararını verme konusunda klinisyeni daha doğru bir şekilde yönlendirecektir. Bu olguda SPECT-BT görüntüleri kullanılarak Q-Lung yazılımı ile yapılan hesaplama sonucunda sol akciğerin fonksiyonel olmadığını göstermiş ve ameliyat kararını kolaylaştırmış olduk. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Nükleer tıp görüntülemelerinde tekrar çekimler, görüntü kalitesinin düzgünlüğü, hastaların klinikteki bekleme süresi ve hasta radyasyon dozu açısından önemlidir. Hasta yoğunluğunun çok, cihaz sayısının az olduğu kliniklerde; hasta görüntülemelerindeki tekrarlar, hastaların bekleme süresini uzatmakla birlikte, hasta ve hasta yakınları ile ilgili personeller arasında istenmeyen diyaloglara sebep olabilmektedir. Bu çalışmanın amacı, görüntülemelerdeki tekrar sebeplerinin araştırılması ve yaşanan sorunların en aza indirilmesini sağlamaktır. Yöntem: Çalışmamıza Ocak-Aralık 2019 tarihleri arasında nükleer tıp departmanı sintigrafi ünitesinde yapılan 3512 hasta dahil edilmiştir. Görüntülemeler sonucunda gerçekleşen tekrar çekim gerektiren durumların nedenleri ve bu durumun oluşmasını sağlayan sebepler araştırılmıştır. Bulgular: Çalışmaya 86 miyokard perfüzyon sintigrafisi, 43 kemik sintigrafisi (MDP, HDP), 32 statik böbrek sintigrafisi, 16 dinamik böbrek sintigrafisi, 10 I-123 MIBG sintigrafisi ve 19 akciğer perfüzyon sintigrafisi görüntülemesi olmak üzere çekim tekrarı gerektiren toplam 206 hasta alınmıştır. Çekim tekrarı gerektiren durumlar; hastanın ağrısının olması, immobilizasyon, umumi tuvalet kullanmak istenmemesi, yeterli sıvı tüketmemek, intravasküler enjeksiyonun ekstravaze olması, kontaminasyon, görüntülemedeki teknik aksaklıklar, hasta anamnez eksiklikleri nedeniyle meydana gelmiş olup, tekrar gerektiren durumlar Tablo 1'de verilmiştir. Sonuç: Hasta potansiyelinin yüksek olduğu, sınırlı sayıda cihaza sahip kliniklerde ideal görüntülemenin yapılabilmesi için hasta ve hasta yakınlarının görüntüleme bilgilendirme formlarını dikkatlice okumaları sağlanmalıdır. Enjeksiyon öncesinde radyasyon güvenliği ve çekim protokolü ile ilgili detaylı bilgiler, ilgili personel tarafından eksiksiz ve hastanın anlayacağı şekilde verilmelidir. Görüntüleme öncesinde hastalara idrar kontaminasyonu riski ve bazı görüntülemeler için hastanın mesanesinin boşaltılması gerekliliği anlatılmalıdır. Görüntüleme esnasında çekim süresi, cihaz hareketleri ve hasta pozisyonu hakkında tüm bilgiler hastaya verilmelidir. Klinikte kaliteli ve nitelikli hizmetin sürdürülebilir olması için tüm personele periyodik hizmet içi eğitimler verilmelidir. Bu eğitimlerin amacı bilgi güncelliğinin devamını sağlamak ve yanlış alışkanlıkların giderilebilmesini hedeflemektir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Nuclear Medicine Seminars is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Amaç: İleri evre primer ve metastatik karaciğer tümörlerinde uygulanan Yitrium-90 (Y90) mikroküre tedavisinde kişisel dozimetrik yaklaşımların geliştirilmesi ile tedaviye yanıtlarında belirgin artış görülmektedir. Dozimetrik hesaplamada tedavi simulasyonu için hepatik arterden verilen Tc-99m-Makro Agregat Albümin (MAA) hepatik arter perfüzyon sintigrafisi görüntüleri kullanılmaktadır. Tc-99m-MAA'nın fiziksel ve kimyasal yapısı nedeniyle serbestleşme, form değişikliği gibi sebepler ile aktivite dağılımında değişiklikler görülebilmektedir. Bu çalışmada hepatik arterden verilen Tc- 99m-MAA'nın 1. saat ve 4. saatlerde yapılan görüntülemeleri incelenerek, hesaplanan dozimetrik sonuçlar karşılaştırılmıştır. Yöntem: Çalışmaya hepatik arter perfüzyon sintigrafisi yapılan 23 hasta (13 erkek, 10 kadın) dahil edildi. Tanı (hastaların Tc-99m-MAA enjeksiyonu sonrası 1. ve 4. saatte toraks ve batın bölgesinden tek foton emisyon bilgisayarlı tomografi/bilgisayarlı tomografi görüntüleme yapıldı). (GE Healthcare NM 670). Atenüasyon düzeltmeli ve atenüasyon düzeltmesiz hasta görüntüleri MİRADA DBxSİMPLİCİTY-90 programı ile analiz edilerek 1. ve 4. saat akciğer şant oranları ve karaciğerin ilgili alanları çizildi. Perfüze karaciğere 150 grey lobar doz verilecek biçimde tedavi simülasyonu yapılarak aktivite, tümör dozu ve sağlıklı parankimin alacağı dozlar hesaplandı. Bulgular: Dozimetri sonuçlarına göre, 1. saat akciğer şant oranı, akciğer absorbe radyasyon dozu ve tümör dozu sırasıyla ortalama 4,53±2,63 (1,1- 11,3), 2,05±2,11 (0,19-8,06), 175,89±33 (111,2-247,6) iken 4. saat akciğer şant oranı, akciğer absorbe radyasyon dozu ve tümör dozu sırasıyla 5,83±3,16 (1,6-12,7), 2,11±2,19 (0,19-8,67) ve 174,5±32,75 (116,5-259,2) idi. İstatistiksel olarak 1. ve 4. saat akciğer şant oranları arasında zayıf da olsa anlamlı farklılık bulundu (p=0,056, t-test). Akciğer şant oranları düşük olmasına rağmen akciğer absorbe radyasyon dozu ve tümör dozlarında 1. ve 4. saat görüntülerinde anlamlı farklılık tespit edildi (p=0,001, t-test). Sonuç: Radyoembolizasyon tedavisi öncesi Tc-99m-MAA ile yapılan hepatik arter perfüzyon sintigrafisinde 1. ve 4. saat görüntülemede hesaplanan akciğer şant oranı, akciğer absorbe radyasyon dozu ve tümör dozlarının anlamlı olarak farklı olduğu görülmüştür. Sonuçlara göre görüntüleme zamanının hasta bazlı tedavi sonuçlarını etkileyecek oranda değişimlere neden olabileceği tespit edilmiş olup işlem sonrası görüntülemenin geciktirilmeden yapılması önerilmektedir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Aim: We present our initial experience on transarterial radioembolization (TARE) in a pediatric case with unresectable hepatocellular carcinoma. Case: A 12-year-old boy who presented pediatry clinic with diarrhea, vomiting and abdominal distension underwent an abdominal magnetic resonance imaging (MRI) due to suspicious laboratory tests results for liver pathologies. (AST:136 U/L, ALT: 223 U/L, hepatitis B sAg: +, HBVDNA: +) Abdominal ultrasonography and MRI detected a mass in the right lobe of the liver, suspicious for hepatocellular carcinoma (HCC). AFP was 10.3 IU/mL and biopsy was done for final diagnosis. Histopathologic results confirmed the fibrolamellar HCC. Additionally, intrathoracic metastases were detected in thorax computerized tomography (CT) and the patient was referred to pediatric oncology for systemic treatment. Systemic chemotherapy (cisplatin, carboplatin, and doxorubicin) was given as first-line therapy. Tyrosine kinase inhibitor was started 18 months after chemotherapy, due to the partial response of tumors. In follow-up, the patient was evaluated for surgery but was not suitable for resection. TARE was planned as third-line therapy. In Tc-99m MAA single photon emission computerized tomography (SPECT)-CT, increased activity was detected in the tumor localized in the right posterior lobe of the liver and no extrahepatic uptake was detected. The lung shunt fraction was calculated as 2.3 Gy based on SPECTCT images. 1.95 GBq Yttrium90 glass microspheres were administered to the tumor (calculated tumor dose: 177 Gy) without complications. In a 3-month-follow-up, increased tumor necrosis and approximately 40% response of tumor size was observed in abdominal MRI. Conclusion: TARE is a promising, safety therapeutic option for unresectable HCC in children. It should be considered if the tumor is not responding to systemic therapy or surgery is not an option. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Nükleer tıp görüntülemelerinde, anatomik korelasyonun ve atenüasyon düzeltme yapabilme gibi üstün özelliklerinden ötürü SPECT/ BT tercih edilmektedir. SPECT/BT, BT taramasından elde edilen vücut yoğunluk haritasını kullanılarak fotonun enerjisine bağlı olarak atenüasyon düzeltme işlemi yapmaktadır. BT taraması yapılırken, gerilim (kV) ve akım (mAs) değerleri arttırıldığında hastanın maruz kaldığı radyasyon dozunun artmaktadır. Bu çalışmada, SPECT sayım değerlerinden ödün vermeden en düşük kV ve mAs değerlerinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Bu çalışmaya Tc-99m, I-131, In-111, Lu-177 ve I-123 dahil edilmiştir. Gama ışınlarının atenüasyona uğramadan sayım istatistiğinin belirlenmesi için radyoizotop doz kalibratöründe ölçülerek Jaszczak fantomunun 37 mm çapındaki küresi içerisine konuldu ve Mediso Anyscan SPECT/BT cihazı ile SPECT taraması yapıldı. Aynı aktivite dolu kürecik Jaszczak Fantomu içerisine konularak tekrar SPECT taraması yapıldı. Atenüasyon düzeltme için fantomun 10 mAs 80 kV - 300 mAs 140 kV arasındaki değerlerde BT taraması yapıldı. Atenüasyona uğramış SPECT görüntüleri, farklı değerlerdeki BT görüntüleri kullanılarak atenüasyon düzeltme işlemi yapıldı. Elde edilen sayım istatistikleri karşılaştırıldı. Her BT taraması için fantomun aldığı radyasyon dozları hesaplandı. Bulgular: Tc-99m için: Atenüasyona uğramamış ölçümde 1,972,934 sayım, atenüasyon düzeltme işlemi sonrası ortalama 2,773,795±53,533 sayım bulunmuştur. I-131 için: Atenüasyona uğramamış ölçümde 992,607 sayım, atenüasyon düzeltme işlemi sonrası ortalama 1,278,133±34,786 sayım bulunmuştur. Lu-177 için: Atenüasyona uğramamış ölçümde 5,262,542 sayım, atenüasyon düzeltme işlemi sonrası ortalama 7,376,728±136,213 sayım bulunmuştur. In-111 için: Atenüasyona uğramamış ölçümde 4,288,700 sayım, atenüasyon düzeltme işlemi sonrası ortalama 7,153,180±34,786140,214 sayım bulunmuştur. I-123 için: Atenüasyona uğramamış ölçümde 1,801,766 sayım, atenüasyon düzeltme işlemi sonrası ortalama 2,648,543±148,196 sayım bulunmuştur. 10 mAs 80 kV'ta fantomun aldığı doz 0,037 mSv ve 300 mAs 140 kV'ta 10,50 mSv olarak hesaplanmıştır. Sonuç: En düşük ve yüksek BT değerleri ile yapılan atenüasyon düzeltme işlemi sonucunda SPECT sayımlarında anlamlı bir farklılık saptanmadığı için atenüasyon düzeltme işlemi için yapılan BT taramalarında en düşük değerlerin kullanılması önerilmektedir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Purpose: This study evaluated the effect of an increase in the time interval between hepatic intra-arterial injection of 99m Tc-macroaggregated albumin (MAA) and hepatic artery perfusion scintigraphy (HAPS) on the lung shunt fraction (LSF) and perfused volume (PV) calculations in the treatment planning of selective internal radiation therapy (SIRT). Methods: The authors enrolled 51 HAPS sessions from 40 patients diagnosed with primary or metastatic liver malignancy. All patients underwent scan at the first and fourth hour after hepatic arterial injection of 99m Tc-MAA. Based on single-photon emission computed tomography images, LSF values were measured from each patient's first and fourth hour images. PV1 and PV4 were also calculated based on three-dimensional images using 5% and 10% cutoff threshold values and compared with each other. Results: The authors found that the median of LSF4 was statistically significantly higher than LSF1 (3.05 vs. 4.14, p  ≤ 0.01). There was no statistically significant difference between PV1 and PV4 on the 10% ( p  = 0.72) thresholds. Conclusions: LSF values can be overestimated in case of delayed HAPS, potentially leading to treatment cancellation due to incorrectly high results in patients who could benefit from SIRT. Threshold-based PV values do not significantly change over time; nevertheless, keeping the short interval time would be safer.

Background: The aim of this study is to clarify the critical organs that limit treatment scheme and also evaluate the validity of currently used critical organ threshold values in neuroendocrine tumor (NET) patients, receiving peptide receptor radionuclide therapy (PRRT) with Lutetium 177 ( 177 Lu)-DOTATATE. Materials and Methods: Thirty-six NET patients (ages 16-73 years) who received 177 Lu-DOTATATE treatment were evaluated retrospectively in this study. Dosimetric calculations were made using medical internal radionuclide dose method. For calculation of organ doses, Internal Dose Assessment at Organ Level/Exponential Modelling 1.1 software program was used. Follow-up data were used to determine the organ failure. Results: A total of 141 cycles and mean of 3.91 (±1.33) cycles were applied to the patients. A mean of 691 mCi (±257 mCi) 177 Lu-DOTATATE infusion in total and a dose between 70 and 200 mCi per treatment was applied to patients. Seven of 36 patients reached 23 Gy renal dose limit. In these patients, although kidney doses were between 23 and 29 Gy, there was no diminution in renal functions during follow-up. Two of 36 patients reached total bone marrow dose of 2 Gy limit. Bone marrow suppression did not develop in these patients. Conclusion: The critical organs that seem to affect the treatment scheme in PRRT with 177 Lu-DOTATATE are kidney and bone marrow. Although there are established threshold levels, derived from radiotherapy experience, more studies are needed to clarify these dose limits in systemic radionuclide therapies such as PRRT.