Search

Finansal okuryazarlık seviyesi ile bireylerin finansal sisteme katılması ve bu sistemin gelişmesi arasında doğru orantı bulunmaktadır. Yani bir toplumun bireylerinin finansal okuryazarlık oranı ne kadar yüksekse o toplumdaki finansal piyasaların da o kadar gelişmiş olduğu söylenebilir. Bu açıdan finansal piyasasının büyümesi ve gelişmesini isteyen toplumların, bireylerin finansal okuryazarlık seviyelerini artırmaları gerekmektedir. Bu bağlamda çalışmada, finansal okuryazarlık kapsamında SBF öğrencilerinin ekonomi ve maliye okuryazarlık seviyelerinin tespit edilmesi amacıyla sosyal bilimlerde sıkça kullanılan anket yöntemi kullanılmıştır. Elde edilen veriler analize tabi tutulduğunda SBF öğrencilerinin ekonomi ve maliye okuryazarlık seviyeleri %48,3 olarak tespit edilmiştir.

19. yüzyılın ikinci çeyreğinden itibaren hızlanan reform süreci Tanzimat Dönemi’yle birlikte önemli bir boyuta ulaşmıştır. Öncelikle yönetim düşüncesindeki değişimle birlikte Klasik Dönem’de padişahın şahsıyla bütünleşik bir meşruiyet anlayışı temelinde oluşturulan devlet ve onun bahşettiği statülerle meydana gelen toplumsal ilişkiler yerini merkezî bürokrasinin etkinliği ve onların çıkardığı kanun ve nizamnâmeler ölçüsünde oluşan meşruiyet ve toplumsal ilişkilere bırakmıştır. Böylelikle Klasik Dönem’de padişahın üstlendiği rolü bir anlamda merkezî bürokrasi üstlenmiş ve toplumsal refah ve adaleti sağlamaya çalışmıştır. Bürokrasi bu yeni düzeni meydana getirirken iktisadi gelişme, vergilere merkez olarak el koyma ve kaynakları geliştirme, dış dünyayla uyumlu bir idari yapı oluşturma amaçlarıyla hareket etmiş, reformları da bu çerçevede hayata geçirme uğraşı vermiştir. Çalışmanın amacı Tanzimat Dönemi idari reform siyasetinin hukuk ve maliye ile Osmanlı idari yapılanmasının temelini oluşturan toprak rejiminin dönüşümüne etkilerini ortaya koymaktır. Literatür taraması yönteminden yararlanılan çalışma sonucunda süreci etkileyen en önemli konuların yeni bir üretim ve mülkiyet ilişkileri temelinde oluşturulacak iktisadi sistemle uyumlu idari ve mali sistem ve bunların dünya iktisadi sistemiyle olan eşgüdümünün sağlanması olduğu görülmüştür. Bu bağlamda idari reformlar merkeziyetçi bir yapı içerisinde hukuki, mali düzenlemelerle bunların belki de en belirleyici unsuru olan özel mülkiyet ilişkileri temelinde oluşturulmaya çalışılan yeni bir toprak rejimi çerçevesinde gerçekleştirilmiştir., The reform process, which accelerated from the second quarter of the 19th century, reached an important dimension with the Tanzimat Period. First and foremost, with the change in the idea of administration, the state, which was formed on the basis of an integrated understanding of legitimacy with the sultan in the Classical Period, and the social relations that emerged with the statuses bestowed upon him, were replaced by the legitimacy and social relations formed within the scope of the efficiency of the central bureaucracy and the laws and regulations enacted by them. Thus, in a sense, the central bureaucracy undertook the role of the sultan in the Classical Period and tried to provide social welfare and justice. While the bureaucracy was creating this new order, it acted with the aim of economic development, seizing taxes as a center and developing resources, creating an administrative structure in harmony with the outside world, and tried to implement the reforms within this framework. The aim of the study is to reveal the effects of the administrative reform policy of the Tanzimat Period on the transformation of the law, finance and the land regime which is the basis of the Ottoman administrative structure. As a result of the study using the literature review method, it has been seen that the most important issues affecting the process are the administrative and financial system compatible with the economic system to be created based on a new production and property relations, and their coordination with the world economic system. In this context, administrative reforms were carried out within the framework of a new land regime, which was tried to be formed based on legal and financial regulations in a centralized structure and private property relations, which is arguably the most determining element of them.

16. yüzyıldan itibaren iktisadi sorunları çözmek için iktisat akımları ortaya çıkmıştır. İktisat akımları, ekonomik sorunlara çare bulurken, yüzyıllarca tamamen çözülememiş bir sorun olan yoksulluğa da çözüm bulmanın yollarını aramaktadırlar. İktisat akımları gerek birbirleriyle bağlantılı gerekse birbirleriyle zıt olsalar da hepsinin yoksulluk tanımı ve yoksulluktan kurtulma önerileri vardır. Çalışmamızda 16. yüzyılda merkantilizm ile başlayıp günümüze kadar gelen iktisat akımlarının yoksulluğa bakış açıları ve bu soruna yönelik çözüm önerileri değerlendirilecek en son birbirleriyle karşılaştırılıp akımların yoksulluk ile alakalı bakış açıları literatüre katkı amacıyla değerlendirilecektir. From the 16th century, economic movements emerged to solve economic problems. While the economic movements find a solution to economic problems, they seek ways to find solutions to poverty, a problem that has not been solved for centuries. Although the economic flows are both interconnected and opposite, they all have the definition of poverty and suggestions for getting rid of poverty. In our study, the poverty persperctives of the economic flows that started with mercantilism in the 16th century and have survived until today and the solution suggestions regarding the problem will be compared and evaluated with the aim of contributing to the literatüre.

Naci Tolga Saruç tarafından yazılan “Obezite Ekonomisi” adlı kitapta, temelinde vergi politikası aracı olan obezite vergisinin Türkiye’de gerekli olup olmadığı bunun yanında etkin bir şekilde uygulanıp uygulanamayacağı incelenmiştir. Kitabın ilk cümlesinde, “eski çağlarda obez olmak zenginliğin ve gücün bir göstergesi olarak kabul edilirken; günümüz modern ekonomilerin en büyük sağlık sorunlarından bir tanesi olmuştur” şeklinde ifade edildiği üzere obezite, günümüz dünyasının en önemli sorunlarındandır. Bu sorun, sadece gelişmiş ülkelerin sorunu olmayıp, Türkiye, Meksika, Brezilya gibi gelişmekte olan ülkelerde de önemli boyutlara ulaşmıştır. Kötü beslenme alışkanlıkları, yaşam biçiminin değişikliği, teknolojik ilerlemeler ve ülkelerin refah artışları, insan vücudunda yağ miktarının artmasına, diğer bir ifadeyle insanların obez olmasına yol açmıştır.

ÖZETGELİR EŞİTSİZLİĞİ VE YOKSULLUĞUN EKONOMİK BÜYÜME İLE İLİŞKİSİ: DOĞU VE BATI AVRUPA KARŞILAŞTIRMASIGelir eşitsizliği, ekonomik büyüme ve yoksulluk arasındaki ilişki oldukça karmaşık bir yapıya sahiptir. Doğu Avrupa planlı ekonomi ve sosyalist (komünist) ekonomi etkilerini taşımakla birlikte, Batı Avrupa ülkelerinde (Almanya hariç) sosyalist (komünist) devlet yönetimi biçimi yaşanmamıştır. Kişi başına düşen reel gayri safi yurt içi hasıla (GSYİH) verilerine göre Doğu Avrupa, Batı Avrupa’ya göre daha yoksuldur. Ayrıca, gelir dağılımı, Doğu Avrupa’da Batı Avrupa’ya nazaran daha çarpıktır. Çalışmada 1990-2015 yılları için Doğu Avrupa ve Batı Avrupa’da gelir eşitsizliğinin ekonomik büyüme ile ilişkisi Kuznets hipotezi çerçevesinde panel veri analizi kullanılarak incelenmiştir. Ayrıca, 1995-2016 yılları için, gelir eşitsizliği, ekonomik büyüme ve yoksulluk arasındaki ilişki, eşitsizlik ve yoksulluk değişkeninin bağımlı değişken olduğu iki denklem kurularak, panel veri analizi yoluyla incelenmiştir. Kuznets’in ters U hipotezi, ekonomik gelişmenin başlangıç dönemlerinde gelir eşitsizliğinin arttığını, gelir eşitsizliğinin ulaştığı en yüksek noktada bir müddet sabit kaldığını, ondan sonraki dönemde de düşüşe geçtiğini öne sürer. Gelir eşitsizliği ve ekonomik büyüme arasında ilişki Doğu Avrupa ülkelerinde Kuznets hipotezinin aksine U şeklinde seyretmektedir. Kişi başına düşen reel GSYİH arttıkça gelir eşitsizliği önce azalmakta daha sonra artış göstermektedir. Batı Avrupa ülkelerinde ise gelir eşitsizliği ve ekonomik büyüme arasında anlamlı bir ilişkiye rastlanmamıştır. Çalışma sonuçları, Doğu ve Batı Avrupa’da ekonomik büyümenin mutlak yoksulluğu (3,2 ABD Doları yoksulluk sınırı) azalttığını göstermektedir. Ancak ekonomik büyüme, Doğu Avrupa’da gelir eşitsizliğini arttırırken, Batı Avrupa’da bu iki makro ekonomik gösterge arasında ilişki olduğuna dair sonuç elde edilmemiştir. ABSTRACTINCOME INEQUALITY, POVERTY AND ECONOMIC GROWTH: COMPARATIVE STUDY OF EASTERN AND WESTERN EUROPEThe relationship between income inequality, economic growth and poverty has a very complex structure. Although Eastern Europe carries the effects of planned economy and socialist (communist) economy, socialist (communist) form of state administration has not been experienced in Western European countries (except for Germany). According to real gross domestic product (GDP) per capita data, Eastern Europe is poorer than Western Europe. In addition, income distribution is more skewed in Eastern Europe than in Western Europe. In the study, the relationship between income inequality and economic growth in Eastern Europe and Western Europe for the years 1990-2015 was examined using panel data analysis within the framework of the Kuznets hypothesis. In addition, for the years 1995-2016, the relationship between income inequality, economic growth and poverty was examined through panel data analysis by establishing two equations in which the inequality and poverty variables are dependent variables. Kuznets' inverted U hypothesis suggests that income inequality increases in the early stages of economic development, remains stable for a while at the highest point reached, and then declines in the following period. Contrary to Kuznets hypothesis, the relationship between income inequality and economic growth is U-shaped in Eastern European countries. As real GDP per capita increases, income inequality first decreases and then increases. In Western European countries, however, no significant relationship was found between income inequality and economic growth. The study results show that economic growth reduces absolute poverty ($3.2 poverty line) in Eastern and Western Europe. However, while economic growth increases income inequality in Eastern Europe, there is no relationship between these two macroeconomic indicators in Western Europe.Keywords: Income Inequality, Economic Growth, Poverty, Kuznets Hypothesis, Panel Data Analysis.

Küreselleşen dünyanın olumsuz bir sonucu olarak çevre sorunları karşımıza çıkmaktadır. Bu sorunları en aza indirip en düşük hasarla sonraki nesillere aktarmak her toplumun görevidir. Sürdürülebilir kalkınma kavramı bu noktada ortaya çıkmaktadır. Bu kavram, elimizde bulunan kaynakların ihtiyacımız kadarını kullanıp gelecek nesillerin kullanımına engel olmayacak şekilde aktarılması anlamına gelmektedir. Dolayısıyla çevreyi koruyarak ilerlememiz gerekmektedir. Bu da çevreci harcamaların ve çevreyi korumaya yönelik alınan önlemlerin arttırılmasını gerekli kılmaktadır. Karar alıcıların kamu bütçelerini hazırlarken çevreyi göz ardı etmemeleri gerekmektedir. Çevre sorunlarıyla mücadelede devlet, elinde bulunan ekonomik olanakları düzenleyerek çevreye duyarlı bütçe anlayışını gündeme getirmektedir. Bu bütçe anlayışı çevre ile ilgili son durum hakkında bilgi veren bir rapor özelliği taşımaktadır. Bu rapor sayesinde harcamalar kaynak dağılımında etkinlik ilkesi gereğince daha doğru bir şekilde yapılmaktadır. Sürdürülebilir kalkınma hedefleri ile çevreye duyarlı bütçeleme anlayışı gelir ve gider dengesini sağlayarak çevreye daha duyarlı politikalarla gelecek nesillere yaşanabilir bir dünya bırakmayı hedeflemektedir. Bu çalışmada sürdürülebilir kalkınma kavramı üzerinde durulup bu kavram çerçevesinde belirlenen çevreci hedeflerden bahsedilmiştir. Karar alıcıların bütçe hazırlarken çevreye duyarlılık esasına göre aldıkları kararlar ve bu kararların uygulanış biçimleri ülkeler açısından karşılaştırılmalı bir şekilde ele alınmıştır. As a negative consequence of the globalizing world, environmental problems emerge. It is the duty of every society to minimize these problems and transfer them to the next generations with the least damage. The concept of sustainable development emerges at this point. This concept means that we use the resources we have as much as we need and transfer them in a way that does not prevent the use of future generations. Therefore, we need to move forward by protecting the environment. This makes it necessary to increase environmental expenditures and measures taken to protect the environment. Decision makers should not ignore the environment while preparing public budgets. In the fight against environmental problems, the state brings the environmentally friendly budget approach to the agenda by regulating the economic opportunities it has. This budget approach has the feature of a report that gives information about the latest situation regarding the environment. Thanks to this report, expenditures are made more accurately in accordance with the principle of efficiency in resource allocation. Sustainable development goals and environmentally friendly budgeting approach aim to leave a livable world to future generations with more environmentally friendly policies by ensuring the balance of income and expenditure. In this study, the concept of sustainable development is emphasized and environmental objectives determined within the framework of this concept are mentioned. The decisions taken by the decision makers on the basis of environmental sensitivity while preparing the budget and the way these decisions are implemented are discussed in a comparative way in terms of countries.

Vergi hukukunu ilgilendiren uyuşmazlıklar sebebiyle Anayasal haklarının ihlal edildiğini ileri süren bireyler için, hukuk devleti ilkesi gereği idari ve yargısal çözüm yollarına başvuru imkanı bulunmaktadır. İhlal iddiaları kimi zaman idari aşamada çözüme kavuşurken, kimi zaman yargı aşamasında çözüme kavuşmaktadır. İstisnalar hariç olmak üzere iç hukukta tüketilmesi gereken yolları tüketen fakat hala hakkının ihlal edildiğini düşünenler, bireysel başvuru yoluna gidebilir. 23.09.2012 tarihinden sonra kesinleşen nihai kararlarda belirli hakların ihlal iddialarını inceleyen bireysel başvuru yolu on yıldır hukuk sistemimizde yer almaktadır. Bireysel başvuru kararlarının incelendiği çalışmada, ihlal iddialarının değerlendirilmesinde Anayasal vergilendirme ilkelerinin etkisi ve önemi ele alınmıştır. Kabul edilemezlik ve ret kararlarının fazla sayıda olması sebebiyle bireysel başvuru prosedüründe dikkat edilmesi gereken hususlara özellikle yer verilmiştir. Anayasal vergilendirme ilkeleri teorik ve pratik açıdan ayrı ayrı değerlendirilmiştir. İhlal edildiği ileri sürülen hakların neler olduğu, bireysel başvuruda ne tür kararlar verildiği, hukuki olayın özeti, hak ihlal edilmiş ise ihlalin giderim şekli tablo haline getirilmiştir. Konu edilen haklarda yaşanan ihlallerin azaltılması/yaşanmaması için Anayasal vergilendirme ilkelerinin teoriden pratiğe dönüşmesi önem arz etmektedir. Individuals who claim that their constitutional rights have been violated due to disputes concerning tax law have the opportunity to apply to administrative and judicial remedies in accordance with the principle of the rule of law. While allegations of violations are sometimes resolved at the administrative stage, they are sometimes resolved at the judicial stage. Except for the exceptions, those who have exhausted the means to be exhausted in domestic law, but still think that their right has been violated, can apply for an individual application. The individual application remedy, which examines the claims of violation of certain rights in the final decisions that became final after 23.09.2012, has been in our legal system for ten years. In the study, in which individual application decisions are examined, the effect and importance of Constitutional taxation principles in the evaluation of violation claims are discussed. Due to the high number of inadmissibility and refusal decisions, the issues that should be considered in the individual application procedure are especially included. Constitutional principles of taxation have been evaluated separately in terms of theory and practice. What the rights claimed to have been violated, what kind of decisions were made in the individual application, the summary of the legal event, and the remedy for the violation if the right was violated were tabulated. It is important to transform the constitutional taxation principles from theory into practice in order to reduce/prevent violations of the rights in question.

Ticari hayatın değişmez bir parçası olan paranın gelişimi, teknolojiye bağlı olarak şekillenmektedir. İnternetin hayatımıza kattığı e-ticaret ile insanlar alternatif ödeme araçlarına yönelmişlerdir. Bu yüzden dijital ve sanal paraların kullanımı da giderek artmaktadır. Gelişen teknolojinin parçası olan kripto paralar, merkezi otoriteye bağlı kalmadan bireyler arasında para transferine imkân vermektedir. Kripto paraların güvenlikleri ise çeşitli kriptolojik sistemlerle sağlanmaktadır. Temelleri 2008 yılında atılan kripto paralar, alternatif ödeme aracı olarak mevcut para birimlerinin muadilleri olarak görülmüşlerdir. Ancak kısa sürede finans alanında bazı zafiyetler doğurduğu tespit edilen kripto paraların devletler tarafından regüle edilme ihtiyacı ortaya çıkmış ve bu hususta yapılması gereken düzenlemeler Türkiye ile beraber Dünyada da tartışılmaya başlamıştır. Söz konusu düzenlemelerin başında ise kripto paraların vergilendirilmesi gelmektedir. Bu bağlamda da ülkeler farklı vergileme yaklaşımları benimsemekte ve vergilemede özelinde yeni yaklaşımlar geliştirmektedirler.Türkiye özelinde baktığımızda henüz kripto paralar ile ilgili bir mevzuat bulunmamaktadır. Türkiye’de tartışılan yaklaşımlardan kripto paranın emtia, menkul kıymet yahut para olarak tanımlanacak şekilde bir hukuki tanımlaması yapılmamıştır. Bununla birlikte kripto paraların; alımı, satımı, kullanımı veya madenciliği de yasaklanmamıştır.Bu kapsamda, çalışmada paranın tarihsel süreci ve evriminin son adımı olan kripto paralar incelenecek ve bu para birimlerinin özellikleri ve fonksiyonları da ele alınacaktır. Ayrıca blokzincir teknolojisi ve blokzincire özgü olan kavramlar açıklanacaktır. Son bölümlerde ise kripto paraların vergisel boyutuna değinilecek bazı ülkelerin vergileme anlayışlarının yanı sıra Türkiye’deki yaklaşımlara da yer verilecektir.

Bu çalışma, Somali'nin Banaadir bölgesinde yolsuzlukla mücadele uygulamaları ile ekonomik kalkınma arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada özellikle, Somali'nin Banaadir bölgesindeki yolsuzlukla mücadele uygulamalarının ekonomik büyümeyle nasıl ilişkili olduğu anlaşılmaya çalışılmıştır. Nicel araştırma yöntemi kullanılarak, ele alınan bağımsız değişken olan Ekonomik Kalkınma ile bağımsız değişkenler İyi Yönetişim; Şeffaflık Stratejisi ve Sosyal Bütünleşme arasında ilişkiyi anlamak için korrolesyon analizi yapıldı. Veriler anket yöntemiyle toplanmıştır, anket için 130 kişilik popülasyondan 98 katılımcıyı seçmek için tabakalı rastgele örnekleme tekniği kullanılmıştır. Araştırma değişkenleri arasındaki ilişkiyi belirlemek için Pearson korelasyon analizleri kullanılmıştır. Korelasyon, iyi yönetişimin Somali'nin Banaadir bölgesinin ekonomik gelişimi ile güçlü, pozitif ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkiye sahip olduğunu (r.=0.614. sig değeri = 0.000, p-değeri 0.05), şeffaflık stratejisinin Somali'nin Banaadir bölgesinin ekonomik gelişimi ile güçlü, pozitif bir ilişkiye sahip olduğunu, istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki tespit etmiş (r=0.571. Sig= 0.000 p-değeri=0.05) ve sosyal bütünleşmenin Somali'nin Banaadir bölgesinin ekonomik gelişimi ile güçlü, pozitif ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkiye sahip olduğunu (r. =0.685. sig değeri = 0.000 p değeri = 0.05) ortaya koymuştur. Çalışmada elde edilen sonuçlar ve incelenen literatür çalışmalarının önerileri doğrultusunda yolsuzluğun gerilemesi için iyi yönetişime dair düzenlemelerin yapılması önemlidir. Ayrıca, Somali'nin Banaadir bölgesinin ekonomik büyümesi açısından şeffaflığın sürdürülmesi doğru bir seçenek iken ek olarak toplumda sosyal bütünleşmeyi sağlayacak tedbirlerin alınması yolsuzluğa yol açan uygulamaların azalmasını sağlayacaktır. This study was carried out to examine the relationship between Anti-corruption practices and Economic development in the Banaadir region of Somalia. Especially, it sought to establish how Anti-corruption practices relate to economic development in the Banaadir region of Somalia. The study used the correlational research design to establish the relationship between Economic Development and Good Governance; Transparency Strategy; Social Integration variables. The methodology used was the quantitative method. Data were collected from respondents by use of a questionnaire. Census and stratified random sampling were used as sampling techniques to select 98 respondents out of the study population of 130 people. Pearson correlations analyses were used to establish the relationship among the study variables. The correlation revealed that good governance has a strong, positive, and statistically significant relationship with the Economic Development of the Banaadir region of Somalia (r. 0.614. sig value = 0.000 p-value at 0.05), the Transparency Strategy has a strong, positive, and statistically significant relationship with the economic development of the Banaadir region of Somalia (r. 0. 571. Sig value = 0.000 p-values at 0.05) and the Social Integration has a strong, positive and a statistically significant relationship with the economic development of the Banaadir region of Somalia (r= 0.685. sig value = 0.000 p-value at 0.05). All these findings are economic development perceptions of the surveyed people. The study recommends that Anti-corruption practices should be mitigated through good governance arrangements since this is what many scholars advocate for. Additionally, sustaining transparency when it comes to economic development eventually brings the smart way to develop terms of economic development of the Banaadir region of Somalia. The study recommends that Anti-corruption practices control more social integration arrangements and mutual interests in the society relating to the economic development of the Banaadir region of Somalia. Additionally, the study recommended promoting more and more social integration by building mutual contribution and demotivating all kinds of Anti-corruption practices.

İnsan faktörü iktisadi kararların analiz edilmesindeki en temel ve önemi yadsınamaz bir husustur. İnsanı tanımak ve anlamak, insanların iktisadi kararlar alırken ne tür motivasyonlar ile hareket ettiklerini ya da edebileceklerini öngörmek için iktisadın insana bakış açısının da buna göre düzenlemesi gereklidir. "Rasyonellik" açısından bakıldığında; bireylerin vergi ödemekten hoşlandıklarını iddia etmek güçtür, hatta rasyonellik ilkesine göre, mükellefler genellikle vergiyi hoş karşılamamakta bunun sonucunda da vergiye uyum açısından problemler ortaya çıkmaktadır. Bu durumda varılan sonucun gerçekliği ne kadar doğru yansıttığı sorgulanmalıdır. Zira mükelleflerin diğer bütün konularda olduğu gibi vergiye olan tutumlarını belirleyen hususları yalnızca "rasyonalite" açısından incelemek ne kadar mümkün olabilir? Davranışsal iktisadi yaklaşıma göre mükelleflerin vergiye yaklaşımlarını belirleyen oldukça önemli faktörler vardır. Mükelleflerin vergiye karşı uyum ve dirençlerini analiz edebilmek açısından, davranışsal iktisat literatüründe yapılan çalışmalar, mükelleflerin vergiye uyumunun anlaşılmasında bilişsel yanlılıklarının, dolayısı ile sosyal ve psikolojik unsurların önemli bir rolü olduğunu göstermektedir. Bu çalışmada kamu kesiminin, kamu gelirlerinde önemli bir paya sahip olan kurumlar vergisi gelirini elde etmek amacıyla uygulamış olduğu politikalar davranışsal çerçevede değerlendirilip, 2006 yılında kurumlar vergisine yönelik bir reform niteliğinde olan 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu sonucunda uygulanan politikaların, mükelleflerin vergiye ve vergi erkine bakışını ne ölçüde biçimlendirdiği ve kurumlar vergisi gelirlerinin reformdan sonra ne ölçüde etkilediği incelenmeye çalışılacaktır. The "human" factor is the most fundamental and undeniable issue in the analysis of economic decisions. To know and understand the individual, and to predict what kind of motivations individuals act or may act on while making economic decisions, the perspective of economics on the individual should be regulated accordingly. From the point of view of "rationality"; It is difficult to argue that individuals like to pay taxes, and even according to the rationality principle, taxpayers generally do not welcome taxes, and as a result, problems arise in terms of tax compliance. In this case, it should be questioned how accurately the result reached reflects the reality. Because, as in all other issues, how much is it possible to examine the issues that determine the attitudes of taxpayers towards tax only in terms of "rationality"? According to the behavioral economic approach, there are very important factors that determine the approach of taxpayers to tax. To analyze tax compliance and resistance of taxpayers, studies in the behavioral economics literature show that cognitive biases, and therefore social and psychological factors, play an important role in understanding the tax compliance of taxpayers. In this study, the policies implemented by the public sector to obtain corporate tax income, which has a significant share in public revenues, are evaluated in a behavioral framework, and the policies implemented as a result of the Corporate Tax Law No. In this study, it will be tried to examine how the corporate tax revenues have been shaped and to what extent corporate tax revenues have been affected after the reform.

Bu tezde, BRICS (Brezilya, Rusya, Çin, Güney Afrika) ve MINT (Meksika, Endonezya, Türkiye) ülkelerinin kredi temerrüt riski, en yeni yöntemler olan makine öğrenmesi ile tahmin edilmiştir. Bu teknikler arasında Ridge regresyonu, LASSO tahmin edicisi ve tekrarlayan sinir ağları (Elman RNN, NARX, LSTM, GRU) kullanılmıştır. Kullanılan metotların tahmin kuvveti, ortalama mutlak hata, ortalama karekök hatası ve anlamlılık katsayısı R ile karşılaştırılmıştır. Sonuçlar ülke ve kullanılan metot bazında farklılıklar göstermektedir. Kullanılan açıklayıcı değişkenlerin, hesaplanan tahminlere katkıları, SHAP değerleri analiz edilerek açıklanmıştır. Çalışmada 03/01/2012’den 29/11/2019 tarihine kadar olan günlük veri kullanılmıştır. Tahmin edilen değişken, 5 yıl vadeli kontratlı kredi temerrüt risk birimi olarak seçilmiştir. İlk bölümün sonucunda, LASSO tahmin edicisi ile daha yüksek R katsayısı elde edilmiştir. Ancak Ridge regresyonu ile daha düşük ortalama mutlak hata ve ortalama karekök hatası elde edilmiştir. İkinci bölümün sonucunda, Çin haricindeki ülkelerde, NARX tekrarlayan sinir ağı, Elman tekrarlayan sinir ağından daha iyi sonuçlar üretmiştir. Son bölümde ise, Brezilya ve Endonezya için GRU tekniği ile LSTM tekniğinden daha iyi sonuçlar elde edilmiştir. Fakat LSTM, Rusya, Güney Afrika, Meksika ve Türkiye için daha iyi sonuçlar çıkarmıştır. Çin için iki yönteminde sonuçları yakındır. Tahmin modellerinin performansını ülke bazlı kıyaslarsak, sinir ağı en yüksek tahmin kuvvetini Türkiye için ulaşmıştır. Sonuç olarak, derin öğrenme yöntemi olan tekrarlayan sinir ağları, makine öğrenmesi olan Ridge regresyonu ve LASSO tahmin edicisinden daha yüksek doğrulukta tahminler hesaplamıştır. In this dissertation, credit default swap risk premiums of BRICS (Brazil, Russia, China, South Africa) and MINT (Mexico, Indonesia and Turkey) countries are predicted by applying the most recent ground-breaking techniques in machine learning. These techniques include Ridge regression, LASSO estimator and recurrent neural networks, which are Elman’s RNN, NARX, GRU and LSTM. The predictive powers of these methods are compared by the mean absolute error, mean squared error and R-squared and these results differ by country and the type of the state-of-the-art forecaster. The contribution of each feature to the prediction is discussed by analyzing the SHAP values. The daily data is collected from 03/01/2012 and ends on 29/11/2019 to avoid COVID-19 effects on the state of the global economy. CDS risk premium for 5-year maturity contracts is used as an output variable and it is predicted by the selected local variables and global variables. In first chapter, in terms of higher R-squared obtained, LASSO outperforms Ridge regression in all selected countries. However, in terms of lower RMSE and the MAE scores, the lowest values are obtained by ridge regression for all selected countries. In second chapter, in all countries except China, the results of NARX outweigh Elman’s RNN. In third chapter, GRU outperforms LSTM network for Brazil and Indonesia. LSTM network outperforms GRU in Russia, South Africa, Mexico and Turkey. Both networks perform similarly for China. The results of Turkey model reached the highest forecast accuracy among the selected countries. Overall, recurrent neural networks outperform the ridge regression and LASSO estimator.

İslami Bankacılık İslam'ın emirlerine uyan yasaklarından sakınan, Kur'an ve hadislerle çelişmeyen kâr-zarar ortaklığına dayanan finansal sistemdir. Faiz nedeniyle meydana gelen aşırı borçlanma dünyada büyük ekonomik krizlere zemin hazırlamaktadır. İslami finansal sistemlerin temelinde üretim ve ticaret olduğu için faizden kaynaklı ekonomik krizlerde bir nebze de olsa sistemi koruyabilmektedir. Bu nedenle İslami Bankacılık dünyada kendi içinde çok hızlı bir gelişme göstermiştir. Bu gelişme ışığında İslami bankacılık faaliyetleri hem artmakta hem de çeşitlenmektedir. Çalışmada ülkemizde Katılım Bankaları olarak faaliyet gösteren bu kuruluşların, üretim odaklı faaliyet gösteren firmalarla finansal ilişkileri ve Diyarbakır Organize Sanayi Bölgesinde faaliyet gösteren firmaların finansmana erişimde Katılım Bankacılığının rolü araştırılmıştır. Çalışmada veriler, yüz yüze yapılan anket yöntemi ile firmaların Katılım Bankalarının hangi finansman yöntemlerini kullandığı, karşılaştıkları finansal sorunların neler olduğu, firmaların Katılım Bankası algısı ve Katılım Bankalarının tercih nedenleri araştırılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 26.0programı ile analiz edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Katılım Bankacılığı, İslami Finans, Diyarbakır Organize Sanayi Bölgesi, Finansal Katılım Araçları, Küçük ve Orta Büyüklükteki İşletmeler Islamic banking is a financial system that abides by the orders of Islam, avoids the prohibitions, and is based on profit-loss sharing that does not contradict the Qur'an and hadiths. The excessive borrowing due tointerest paves the way for major economic crisesin the world. Since the basis of Islamic financial systemsis production and trade, it can protect the system to some extent in economic crises caused by interest. This, in turn, can protect the Sistem to some extent in economic crises caused by interest. For this reason, Islamic Banking has shown a very rapid in it self development in the world. In the light of this development, Islamic banking activities are both increasing and diversifying. In the study, the financial relations of these institutions operating as participation banks in our country with productionoriented companies and the roleof participation banking in access to finance of companies operating in Diyarbakır Organized Industrial Zone were investigated. In the study, the data, which financing methods the participation banks use, the financial problems they encounter, the perception of the participation banks of the companies and the reasons for the preference of the participation banks were investigated with the face-to-face survey method. It was obtained and analyzed with SPSS 26.0 analys is program. Keywords: Participation banking, Islamic Finance, Diyarbakir Organized Industrial Zone, Financial Participation Tools, Small and Medium Enterprises

Yüksek Lisans Tezi, Osmanlı Devleti'nde bir yıllık olayları göstermek amacıyla hazırlanan eserlere salname adı verilmiştir. Bu yıllıklarda devlet teşkilatı, eğitim durumu, ekonomik hayat, sosyal yaşam, yüksek devlet memurlarına ait bilgilere yer verilmiştir. Ayrıca Ticaret, Maliye, Adliye ve Maarif nezaretlerine bağlı okul, matbaa, kütüphaneler ve İstanbul'da çıkan gazetelerin adları da salnamelerde yer almaktadır. Osmanlı Devleti'ndeki ilk resmi salname, 1847 yılında ''Salname-i Devlet-i Osmaniye'' olarak yayınlanmaya başlanmıştır. Bu tarihten itibarende periyodik olarak çıkarılmaya devam etmiştir. Devlet salnamelerinin Cumhuriyet döneminde yayımına devam edilmiş, ilk ikisi Türkiye Cumhuriyeti Devlet Salnamesi adıyla 1925-1926 ve 1927-1928 yıllarında Osmanlı alfabesiyle, üçüncüsü Türkiye Cumhuriyeti Devlet Yıllığı adıyla 1928-1929 yıllarında Latin harfleriyle basılmıştır. Bu çalışma Türkiye Cumhuriyeti Devlet Salnamelerinin 1925-1926 yıllarında Osmanlı alfabesi basılan nüshasından oluşmaktadır. Maliye ve Ticaret Vekâleti'ne ait olan kısımları günümüz alfabesiyle transkribe edilerek değerlendirilmiştir., The works prepared to show the events of one year in the Ottoman Empire were called salname. In these annals, information about the state organization, educational status, economic life, social life, and high civil servants are included. In addition, the names of schools, printing houses, libraries and newspapers published in Istanbul are included in the yearbooks, which are affiliated to the Ministry of Commerce, Finance, Courthouse and Education. The first official yearbook in the Ottoman Empire began to be published as "Salname-i Devlet-i Osmaniye" in 1847. Since then, it has continued to be issued periodically. Publication of the state yearbooks continued in the Republican period, the first two were published under the name of the Turkish Republic State Yearbook in 1925-1926 and 1927-1928 in the Ottoman alphabet, and the third was published in Latin letters in 1928-1929, under the name of the Republic of Turkey State Yearbook. This study consists of the copy of the State Yearbooks of the Republic of Turkey, which was printed in the Ottoman alphabet in 1925-1926. The parts belonging to the Ministry of Finance and Trade have been transcribed and evaluated with today's alphabet.

Bütçe hakkı, kamu mali kararları olan gider ve gelirlerin belirlenmesinde halkın söz sahibi olması anlamına gelmektedir. Bu bağlamda bütçe hakkının varlığı ve etkin işlemesi bir ülkedeki millet iradesinin kesin bir şekilde ifadesi olmaktadır. Demokrasi ise mali kararlarda dahil olmak üzere egemenliğin halka ait olduğu bir yönetim biçimidir. Tarihi süreçte bütçe hakkı geliştikçe demokrasiler de gelişme göstermiştir. Bütçe hakkı uzun yıllardır halk adına, halkın seçtiği temsilciler tarafından kullanılmaktadır. Ancak temsili demokrasinin krizde olduğu dönemlerde bütçe hakkının kullanımı zedelenmektedir. Bu çalışma ilgili literatür ışığında demokrasi ve bütçe hakkının birbiriyle ilişkili ve birbirini tamamlayan süreçleri ifade ettiğini savunmaktadır. Demokratik değerlerin artması bütçe hakkının tesisini ve kullanımını kolaylaştırmaktadır. Bütçe hakkının kullanılamadığı bir ortamda demokrasi açığı olduğu düşüncesinden yola çıkılarak bütçe hakkının nasıl geliştirilebileceği sorusuna demokrasi boyutunda cevap aranmaktadır. Demokrasinin öngördüğü temel ilkelerle bağlantılı olan ve bütçe hakkını güçlendiren şeffaflık, katılım ve hesap verebilirliğin hayata geçirilmesinin hem demokratik yapıyı güçlendirdiği hem bütçe hakkının kullanımını kolaylaştırdığına dair kanıtlar sağlanmaktadır. Bu çalışmada, demokratik değerlerin bütçe hakkı üzerindeki etkisi ampirik bir analiz aracılığıyla incelenmiştir. OECD üyesi 19 ülkenin açık bütçe endeksi, demokrasi endeksi, politik istikrar endeksi, kişi başına gelir değişkenlerine ilişkin 2012-2021 dönemine ait verileri panel regresyon analizi aracılığıyla çözümlenmiştir. Ekonometrik analizler sonucunda bütçe şeffaflığı ile demokrasi arasında pozitif ve anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Araştırma konusu ve ana hipotezi ifade eden bütçe şeffaflığı ve demokrasi ilişkisinin desteklendiği görülmüştür. Daha demokratik ülkelerin daha fazla bütçe şeffaflığı sağladığı ve neticede bütçe hakkının kullanımını kolaylaştırdığı sonucuna ulaşılmıştır. Benzer şekilde çalışmada ele alınan diğer bağımsız değişkenler ile bütçe şeffaflığı arasında da pozitif ve anlamlı ilişki tespit edilmiş ve bu faktörlerin de bütçe şeffaflığı sürecine katkı sağladığına dair kanıtlar elde edilmiştir. The right to budget, means that the public has a say in the determination of expenditures and revenues, which are public financial decisions. In this context, the existence and effective functioning of the budget right is a definite expression of the will of the people in a country. Democracy, on the other hand, is a form of government in which sovereignty, including financial decisions, belongs to the people. In the historical process, as the right to budget has developed, democracies have also developed. The budget right has been used for many years on behalf of the people, by the representatives elected by the people. However, in periods when representative democracy is in crisis, the use of the budget right is damaged. In the light of the relevant literature, this study argues that democracy and the right to budget express interrelated and complementary processes. The increase in democratic values facilitates the establishment and use of the budget right. Based on the idea that there is a democracy deficit in an environment where the right to the budget cannot be exercised, an answer is sought in the dimension of democracy to the question of how the right to the budget can be improved. Evidence is provided that the implementation of transparency, participation and accountability, which is linked to the basic principles of democracy and strengthens the right to the budget, both strengthens the democratic structure and facilitates the exercise of the right to the budget.In this study, the effect of democratic values on the right to the budget was examined through an empirical analysis. The data of 19 OECD member countries on the open budget index, democracy index, political stability index, per capita income variables for the period 2012-2021 were analyzed through panel regression analysis. As a result of econometric analysis, a positive and significant relationship was found between budget transparency and democracy. It has been observed that the relationship between budget transparency and democracy, which expresses the research subject and the main hypothesis, is supported. It has been concluded that more democratic countries provide more budget transparency and consequently facilitate the use of the budget right. Similarly, a positive and significant relationship was found between other independent variables discussed in the study and budget transparency, and evidence was obtained that these factors also contribute to the budget transparency process.

The study of Purchasing Power Parity (PPP) theorem and its geographical validity has gained a lot of attention lately among economists in a bid to solve the currency exchange puzzle. This paper looks into how the concept of PPP was formerly used in the case of Zimbabwe in estimating the inflation rate in 2008, one of the worst economic years of Zimbabwe, when the Country officially stopped issuing the nationwide headline inflation data. In 2008 Zimbabwe recorded the second highest ever reached inflation figure known to mankind, just behind Hungary in world history. The estimated yearly inflation figure in November 2008 was nearly 100 billion percent with a daily inflation rate of 98%. That means prices in general, including those on many essential items like goods and basic services, almost doubled every day. The government through the Central Bank printed notes in huge amounts. In this environment, the government stopped issuing official statistics figures creating a gap which was detrimental to the business world and the general public. A university professor, namely Steve Hanke, attempted to calculate the relative purchase power parity using a company’s share prices in different markets. Old Mutual plc was a company whose stocks were listed on the London Stock Exchange and Zimbabwe Stock Exchange. He used the fungibility of the stock to calculate the PPP against the USD and came up with a rate called Old Mutual Implied Rate (OMIR). In 2009 the economy was dollarized bringing stability and for a while the use of the OMIR was suspended. However, in 2016 the OMIR was back again and used by investors and in the parallel market. The government accused the parent company of manipulating exchange rate through its proxy the OMIR. This paper tests the validity of PPP for 2018 and 2019 to see if the concept was valid for Zimbabwe or not using the absolute and real exchange rate versions. There are three hypothesis tests conducted in this research: these are namely the 1) Multicollinearity test ii) Serial Correlation test and iii) Stationarity and cointegration tests. The model showed that there was no multicollinearity. However, the pure APPP proved to be autocorrelated and the AR (1) model was used to resolve the error. After the new lagged variable was introduced, there was no serial correlation in the new model. Applying the stationarity test the variables seemed to be all nonstationary. Commonly among econometricians would be to include the first differences in the model but however in this paper before we could do that cointegration test was used to see if the variables were cointegrated or not. The cointegration test showed that the variables were cointegrated. This means the model was not a spurious regression equation and was valid in the long-run. This paper concluded thus that PPP theorem was valid for Zimbabwe in the period selected and that the government had no economic basis to refute the OMIR. Satın Alma Gücü Paritesi (Purchasing Power Parity ya da kısaca PPP) ve bu paritenin coğrafi geçerliliği son zamanlarda iktisatçılar arasında döviz mübadelesi sorunu çerçevesinde yoğun ilgi çekmiştir. Bu çalışma PPP yaklaşımının daha önceden 2008 yılında Zimbabve’de enflasyon tahmini için nasıl kullanıldığına odaklanmaktadır. 2008 yılı Zimbabve ekonomisi için en kötü yıllardan biri olmuş, ülkede enflasyon rakamlarının yayınlanmasından vazgeçilmiştir. 2008’de Zimbabve tarihte Macaristan’ın ardından bilinen ikinci en yüksek enflasyon artış oranı rakamına ulaşmıştır. Kasım 2008 için tahmin edilen yıllık enflasyon oranı yüzde 100 milyar iken günlük enflasyon %98 olmuştur. Bunun anlamı hemen hergün fiyatlar genel seviyesinin, gıda ya da temel hizmetlerin fiyatları gibi önemli fiyatlar da dahil olmak üzere, hemen hemen iki katına çıkmasıdır. Hükümet, merkez bankası eliyle, büyük miktarlarda para basmak durumunda kalmıştır. Böyle bir ortamda hükümet hem kamu hem de iş dünyası açısından oldukça yaşamsal bir boşluk yaratacak olmasına ragmen enflasyon rakamlarını resmen açıklamayı durdurmuştur. Steve Hanke ismindeki bir üniversite profesörü göreli satin alma gücü paritesi yaklaşımıyla bir şirketin farklı ülkelerdeki hisse fiyatlarını kullanarak enflasyon tahminine yönelmiştir. Old Mutual Plc. Hisseleri hem İngiltere’de Londra borsasında hem de Zimbabve’de Zimbabve borsasında kote edilmiş bir şirkettir. Hisse senetlerinin takas edilebilirliğinden yararlanılarak ABD Doları üzerinden PPP yaklaşımı tahminiyle bir Old Mutual Zımni Oranı (OMIR) elde edilmiştir. 2009 yılında ülke ekonomisi dolarize olduğundan ötürü OMIR’in kullanımı havada kalmıştır. Ancak, 2016’da OMIR hem resmi olmayan piyasalarda hem de yatırımcıların kendi aralarında tekrardan yaygın bir biçimde kullanılmaya başlanmıştır. Hükümet OMIR üzerinden manipülasyon yapıldığı iddiasıyla bu zımni oranın referanslamada kullanılmasına karşı çıkmaktadır. Bu çalışma PPP’nin geçerliliğini Zimbabve için 2018 ve 2019 yıllarını kullanarak hem mutlak hem de göreli PPP yaklaşımları üzerinden test etmektedir. Bu çalışmada üç hipotez testine yer verilmiştir. Bunlar çoklu eşyönlülük, seri korelasyon ile durağanlık ve koentegrasyon testleridir. Modelde çoklu eşyönlülük durumu saptanmamıştır. Ancak mutlak PPP modelinin temel kurulumunda seri korelasyona denk gelindiği için bir gecikmeli otoregresif bir terimle düzeltmeye gidilmiştir. Modellerde kullanılan değişkenler durağan değildir ancak koentegre oldukları saptanmış ve hata düzeltmesi yapılarak modellemeye devam edilmiştir. Model tahminleri neticesinde Zimbabve için el alınan dönemde PPP yaklaşımının enflasyonun zımni tahmini için kullanılabileceği, OMIR’in kullanımına karşı resmi söylemin bu çerçevede temelsiz olduğu saptanmıştır.

Finansal Gelişme ve Ekonomik Sonuçlar Arasindaki Bağlant: Afrika ÖrneğiBu tezin temel amacı, hem mikro hem de makro değişkenleri kullanarak Afrika ülkelerinde finansal gelişme ve ekonomik sonuçlar arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. Bu amaçla, Dünya Bankası, IMF ve ICRG dahil olmak üzere birden fazla kaynaktan alınan bir panel veri seti kullandık ve çeşitli tahmin yöntemleri kullanarak analiz ettik. Sonuç olarak, bu ampirik çalışmalardan önemli sonuçlar çıkarılmıştır. Birincisi, finansal gelişme kurumsal kalite göstergesi ile etkileşime girdiğinde, sonuç değişkeni olan ekonomik büyüme üzerinde pozitif ve anlamlı bir etkiye sahiptir. İkincisi, finansmana erişimin firma verimliliği üzerinde önemli ve olumlu bir etkisi vardır. Üçüncüsü, kayıt dışı krediye erişim, bir firmanın yöneticisinin deneyimi ve şeffaflığından olumsuz etkilenirken, ihracat, teminat, faiz oranı, yabancı mülkiyet ve yenilikçi faaliyetlerde bulunma, kayıt dışı krediye erişimi önemli ölçüde ve olumlu yönde etkilemektedir. The Nexus between Financial Development and Economic Outcomes: The Case of AfricaThe primary goal of this dissertation is to examine the relationship between financial development and economic outcomes in African countries by employing both micro and macro variables. We used a panel dataset retrieved from multiple sources, including the World Bank, the IMF, and the ICRG, and analyzed it using various estimation methods. As a result of these empirical studies, important conclusions have been drawn. First, when financial development interacts with the institutional quality indicator, it positively and significantly affects the outcome variable, economic growth. Second, access to finance has a significant and positive impact on firm productivity. Third, access to informal credit is negatively influenced by a firm's manager's experience and transparency, whereas exporting, collateral, interest rate, foreign ownership, and engaging in innovative activities significantly positively affect access to informal credit.

Neoliberal kalkınma söyleminde girişimciliğin ekonomik kalkınma için itici güç olarak kabul edilmesiyle, gelişmekte olan ülkelerde yoksulluktan kurtulmak ve kalkınmak için girişimcilik teşvikleri yaygınlaşmıştır. Uluslararası kuruluşlar tarafından “gelişen ekonomilerin yeni kahramanları” olarak tanımlanmaya başlayan kadınlar birçok ülkede girişimcilik teşviklerinin ana hedef grupları olarak belirlenmiştir. Özbekistan’da Sovyetler sonrası piyasa ekonomisine geçiş sürecinde devletin sağladığı istihdamın büyük kısmının ortadan kalkması ve işsizliğin artması sonucunda kendi hesabına çalışma ve girişimcilik faaliyetleri hızla yaygınlaşmaya başlamıştır. Bu süreçte kadınların toplumdaki rollerini belirleyen ataerkil söylemlerin artması ile birlikte girişimcilik, Özbekistan kadınları için iş hayatı ve hane içindeki rollerini uzlaştıracak istihdam biçimi olarak teşvik edilmeye başlamıştır ve özel sektör geliştirme programlarının önemli bir odak noktası haline gelmiştir. Bu durum ülkedeki kadınların girişimcilik faaliyetini toplumsal cinsiyet açısından değerlendirmeye ihtiyaç olduğunu göstermiştir.Bu çalışma, Özbekistan’ın tarihsel gelişim sürecinde ortaya çıkan kendine özgü ekonomik ve toplumsal dinamiklerle etkileşim içerisinde girişimciliğin doğasını ve şekillenme biçimlerini, girişimciliğin kim için ve ne için teşvik edildiğini, kadınların girişimciliği nasıl deneyimlediklerini ve girişimciliğin kadınların toplumsal konumuna etki edip etmediğini, ettiyse bu etkinin ne yönde olduğunu anlamayı amaçlamıştır. Çalışmada kadınların deneyimlerini kadınların kendi açıklamalarından anlamaya imkân sağlayan yorumsamacı yaklaşım, niteliksel araştırma teknikleri olan derinlemesine görüşme ve dokümanlar kullanılmıştır.Araştırma sonucunda girişimciliğin ülkenin ekonomik ve kurumsal bağlamına özgü bir şekilde gerçekleştiği, kadınların girişimcilik deneyimlerinin de toplumsal cinsiyet uygulamalarından bağımsız olmadığı tespit edilmiştir. Mevcut kurumsal bağlamla birlikte toplumdaki ataerkil normların kadınların hem özel hem de kamusal yaşamlarını derinden etkilediği ve bu yönde önemli politikaların geliştirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. With the acceptance of entrepreneurship as the driving force for economic development in neoliberal development discourse, developing countries started widespread promotion of entrepreneurship for development and eradication of poverty. Women, who are defined as the “new heroes of developing economies” by international organizations, have become the main target groups of entrepreneurship support in many countries.During the transition to market economy in post-Soviet Uzbekistan, self-employment and entrepreneurship activities rapidly increased as a response to raising unemployment caused by elimination of most state-provided employment. With the increase in patriarchal discourses that determine women’s roles in society, entrepreneurship is being promoted as a form of employment that helps to combine income-earning and household roles for Uzbek women, and has become an important focus of private sector development programs. This situation points to the need for research of the entrepreneurial activity of women from gender perspective.This study aimed to understand the nature of entrepreneurship and its forms in interaction with the unique economic and social dynamics that emerged in the historical development process of Uzbekistan, to understand for whom and for what entrepreneurship is promoted, how women experience entrepreneurship and how entrepreneurship impacts women’s social position. The interpretative approach and qualitative research techniques as in-depth interviews and documents, which allow to understand women’s experiences from women’s own explanations, were applied in the study.As a result of the research, it has been determined that entrepreneurship takes place in a way specific to the economic and institutional context of the country, and women’s entrepreneurial experiences are not independent from gender practices. It has been concluded that, along with the existing institutional context, patriarchal norms in society deeply affect both private and public lives of women and it is important to develop policies in this direction.

Yeşil büyüme ekonomilerde gün geçtikçe önem kazanmaktadır.Yeşil büyümenin amacı toplumsal refahı sağlamakla birlikte çevre kirliliğini minimum seviyede tutmaktır. Yeşil Yeni anlaşma yeşil büyüme literatüründe büyük bir paya sahiptir. Antlaşma ekonomik iyileşmeleri ve aynı zamanda iklim değişikliği için adımlar atılması gerektiğini savunur. Toplumsal refahı arttırmak, yoksulluğun azaltmak ve ekonomide sürdürülebilirlik Yeşil Yeni Anlaşmanın temelini oluşturur. Bu kapsamda özellikle Birleşmiş Milletler’in Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri birçok ülke için örnek oluşturmuştur.Çalışma Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri dikkate alınarak Asya Kalkınma Bankası tarafından takdim edilen Türkiye ve Avrupa Birliği ülkeleri Kapsayıcı Yeşil Büyüme Endeksini ve Dengeli Kapsayıcı Yeşil Büyüme Endekslerini sunmaktadır. Endeks sosyal eşitlik, ekonomik büyüme ve çeveresel sürdürülebilirlik başlıklarından oluşmaktadır. Öte yandan, teknoloji ve büyüme arasındaki ilişki her zaman tartışmaya açık bir konudur. Bu çalışma teknolojik gelişmeleri temsilen Ar-ge harcamalarının Gayrı safi yurtiçi hasıla içindeki payı, Bilgi İletişim Teknolojileri ihracatının toplam ihracat içindeki payı ve Bilgi İletişim Teknolojileri ithalatının toplam ithalat içindeki payından oluşan teknolojik gelişme göstergesi ile teknoloji bazlı yeni bir endeks ortaya koymuştur. Çalışmanın oluşturduğu endeks dört farklı yıl: 2005, 2010, 2015 ve 2019 için bize dört endeks sunar. Teknolojik gelişme göstergesiyle birlikte Almanya, Fransa, İrlanda gibi ülkeler Kapsayıcı Yeşil Büyüme Endeksi ile yakın değerlere sahipken; Polonya, Romanya, Letonya, Litvanya gibi ülkeler daha düşük değerlere sahiptir. Bunun temel sebebi ise teknoloji göstergesinin diğer üç ana göstegeden küçük değerlere sahip olmasıdır. Green growth gradually gains importance in economies. Green growth aims to foster social welfare by keeping environmental degradation at a minimum level. The green new deal plays a crucial role in green growth literature which defends economic improvements and steps for the climate change needs andargues that needed steps for economic recovery as well as for climate change. Fostering social welfare, poverty alleviation, and economic sustainability constitute the basics of the deal. In this context, the Sustainable Development Goals of the United Nations have set an example for many countries. The thesis presents the Inclusive Green Growth Index and Balanced Inclusive Green Growth Index for Turkey and the European Union countries. The indices consist of social equality, economic growth, and environmental sustainability pillars. Besides that, the relationship between technology and economic growth is always a controversial issue. For the measurement of technology the thesis utilizes Research and Development expenditure in GDP ,Information Communication Technology goods export in total goods export and Information Communication Technology goods import in goods import. With the technology pillar, the study introduces a new index that is Tech- oriented Inclusive Green Growth Index. It represents four indices for four different time period:2005, 2010, 2015, 2019. With the technology pillar, while countries like Germany, France, Ireland have similar values with the Inclusive Green Growth Index. Countries like Poland, Romania, Latvia, Lithuania have lower values because the technology pillar has smaller values than the other three pillars.

Osmanlı’daki iktisadi hayatın hangi kavram ve teoriler üzerinden anlaşılması ve açıklanması gerektiğine yönelik farklı ve çatışan yaklaşımlar bulunmaktadır. Bunlar arasında yer alan feodalizm, Asya Tipi Üretim Tarzı, patrimonyalizm, sui generisçilik, belli başlı yaklaşımları oluşturmaktadır. 1960’lardan itibaren yoğunlaşan ve “üretim tarzı” başlığı altında yürütülen tartışmalarda, Osmanlı’nın sui generis olduğunu iddia edenlere karşı feodalizm taraftarları, “Peki, Osmanlı feodalizm değildi, ama neydi?” diye haklı ve henüz cevaplanmamış bir soru yöneltmiştir. Bu tezin amacı, bu soruya cevap vermeye çalışmak, yani Osmanlı iktisadi hayatını Batı mer-kezci olmayan kavram ve teorilerle açıklama girişiminde bulunmaktır. Bunun için öncelikle üretim faktörlerinin “emek, sermaye ve devlet” veya “canlı emek, birikmiş emek ve örgütlü emek” olarak yeniden tanımlanması gerektiği önerilmiştir. Bu üç üretim faktörünün kendini yeniden üretebilmesi için gereken tutara “asgari değer” denilebilir. Sanayi Devrimi öncesinde asgari değeri üretebilen toplumlarda “üretim sistemi” ortaya çıkarken üretemeyenlerde ise “sömürü sistemi” hâkim olmuştur. Verimli nehir vadilerinde sulamalı tarımın yapılması, asgari değer üretimini sağlayarak emeğin özgür olduğu, iktidarın vergiyle finanse edildiği, toplumun meslek temelinde sınıflaştığı, dışarıya yönelik kapsayıcı-fetihçi bir tutumun sürdürüldüğü üretim sistemlerini ortaya çıkarmıştır. Buna karşın kuru tarım yapılan Avrupa’da asgari değer üretilemediği için emek köleleştirilmiş, iktidar rantla finanse edilmiş, mülk temelli sınıflar ortaya çıkmış ve dışarıya yö-nelik kolonyalizm ve emperyalizm geliştirilmiştir. Bir üretim sistemi olmasının yanı sıra Osmanlı’daki ekonomik yapının ikinci karakterini ise çoban-çiftçi diyalektiği belirlemiştir. Merkezî Dünya’da Farslar, Araplar ve Türklerden meydana gelen çoban toplumlar ile yerleşik çiftçiler arasındaki diyalektik ilişki ve bunun sonucunda ortaya çıkan sentez, “rakabe üretim sistemi” diye adlandırılabilecek olan yeni bir ekonomik sistemi şekillendirmiştir. There are various and sometimes contradictory ways to comprehending and describing economic life in the Ottoman State, based on various concepts and theories. Feudalism, asiatic mode of production, patrimonialism, and sui generisism are examples of them. In the debates that have intensified since 1960s and been carried out under the title of “mode of production”, the supporters of feudalism against those who claimed that the Ottoman system was sui generis, posed a legitimate and yet unanswered question: “Well, the Ottoman system was not feudalism, but what was it?”. The aim of this thesis is to attempt to answer this question, that is, to explain Ottoman economic life with non-Western concepts and theories. For this, it has been suggested that the factors of production should be redefined as “labor, capital and state” or “living labor, accumulated labor and organized labor”. The “minimum value” is the amount required for these three factors of production to reproduce themselves. Prior to the Industrial Revolution, the “pro-duction system” emerged in societies that could produce the minimum value, while the “exploitation system” prevailed in those that could not. Production systems arose in fertile river valleys in which irrigated agriculture was practiced, labor was free by providing minimum value production, power was financed by taxes, society was classified according to occupation, and an inclusive-conquering attitude towards the outside world was maintained. On the other hand, since the minimum value could not be produced in Europe, where dry farming was practiced, labor was enslaved, the power was financed by rent, property-based classes emerged, and colonialism and imperialism developed. The shepherd-farmer dialectic determined the second character of the Ottoman State's economic structure, in addition to being a production system. The dialectical relationship and resulting synthesis between shepherd societies in the Central World comprised of Persians, Arabs, and Turks and settled farmers shaped a new economic system that could be called as “rakabe production system”.

Bütçe ve bütçe hakkı kavramları son yıllarda vatandaşlar ve hükümetler tarafından üzerinde durulması gereken iki önemli konu haline gelmiştir. Artan kamu harcamalarının bir sonucu olarak bütçe hakkı, kamu maliyesi literatüründe önemli bir konu olmaktadır. Bu açıdan toplum içinde yaşayan tüm vatandaşların, hazırlanan ve uygulanan bütçe hakkındaki düşüncelerini ifade ve bilgi talep etmeleri bütçe hakkına işaret etmektedir. Bütçe hakkı ise genellikle, demokrasi seviyesinin önemli bir noktaya ulaştığı ve saydam bir bütçe sürecini yürüten ülkelerde kötüye kullanılmadan uygulanabilmektedir. Bu bağlamda çalışmanın amacı, bütçe saydamlığı ve demokrasi arasındaki ilişkinin seviyesini ortaya çıkarmaktır. Çalışmada bütçe hakkı, bütçe saydamlığı ve demokrasi konuları literatürde yer alan teorilere dayandırılmış ve açıklanmıştır. Ardından Açık Bütçe Endeksi, Demokrasi Endeksi ve diğer bağımsız değişken verileri yardımıyla 81 ülke altı ayrı yıl regresyon analizine tabi tutulmuştur ve bütçe saydamlığı ile demokrasi arasında anlamlı ve pozitif ilişki bulunmuştur. Çalışmanın sonunda bu ilişkinin ölçümüne dair bulgular ve teorik açıklamalar sunulmuştur. The concepts of budget and budget right have become two important issues that should be emphasized by citizens and governments in recent years. As a result of increasing public expenditures, budget right is an important topic in the public finance literature. From this point, the right of all citizens living in the society to express their thoughts and demand information about the prepared and implemented budget indicates the right to the budget. The budget right, on the other hand, can be used without being abused in countries where the level of democracy has reached an important point and which carries out a transparent budget process. In this context, the aim of the study is to reveal the level of the relationship between budget transparency and democracy. In the study, the budget right, budget transparency and democracy issues are based on the theories in the literature and explained. Then, with the help of Open Budget Index, Democracy Index and other independent variable data, 81 countries were subjected to regression analysis for six separate years and significant and positive relationship was found between budget transparency and democracy.. At the end of the study, findings and theoretical explanations about the measurement of this relationship are presented.

Soğuk Savaş ve Soğuk Savaş sonrası dönemleri, Avrupa Birliği’nin genişleme-bütünleşme politikalarını doğrudan etkileyen dinamikleri içerisinde barındırmaktadır. İkinci Dünya Savaşı’nın olumsuz etkilerinin devam ettiği Soğuk Savaş döneminde, Batı Avrupalı devletler ekonomik ve siyasi istikrar sağlamak hedefiyle birleşme girişimlerine başlamışlardır. AKÇT’nin kurulması ile başlayan birleşme adımları, kısa bir süre içerisinde EURATOM ve AET’nin hayata geçirilmesi ile devam etmiştir. Bu entegrasyonlar, “uluslarüstü” örgütlenme anlayışı taşımaları ile birlikte, AB bütünleşme ve genişleme sürecinin temelini oluşturmaktadırlar. Soğuk Savaş’ın son bulmasıyla birlikte AB, yeni uluslararası sistem parametrelerini göz önüne bulundurarak, yeni bütünleşme-genişleme politikaları geliştirmek üzere çalışmalar yürütmüştür. Bu politikalar, Soğuk Savaş sonrası ortaya çıkan jeopolitik boşluğun doldurulması ve Merkezi ve Doğu Avrupa ülkelerinin AB içerisine entegre edilmesine yönelik olarak şekillenmiştir. The Cold War and post-Cold War periods contain dynamics that directly affect the European Union's enlargement-integration policies. During the Cold War period, when the negative effects of the Second World War continued, Western European states started to unify with the aim of providing economic and political stability. The merger steps, which started with the establishment of AKÇT, continued with the implementation of EURATOM and AET in a short time. These integrations, together with their \"supranational\" organizational understanding, form the basis of the EU integration and enlargement process. With the end of the Cold War, the EU carried out studies to develop new integration-enlargement policies, taking into account the new international system parameters. These policies have been shaped to fill the geopolitical gap that emerged after the Cold War and to integrate Central and Eastern European countries into the EU.

Bu çalışmada kuramsal bir çerçeve içinde demokrasinin önemi, neden tercih edildiği, özellikleri ve iktisadî özgürlükler bağlamında sendikacılık paralelinde makro iktisadi unsurlarla incelemek amaçlanmıştır. İlişkisel olarak belirli kriterler açısından literatür araştırmaları yapılarak demokrasi kavramının olması gerektiği ya da iktisadî özgürlüklerin ne ifade ettiği niteliksel boyutlarıyla araştırılmaktadır. Konu olarak sadece demokrasi veya sendika olarak değil ayrıca tarihsel ve farklı bakış açılarıyla mevcut diğer çalışmalardan farklı bir yol izlenmeye çalışılmıştır. Teorik olarak iktisat ile demokrasi, özgürlükler ve sendikacılık alanlarının çözümlen-mesine dayanmaktadır. Çalışmanın her alanında Türkiye ile ilgili örneklere yer veril-miştir. İktisat bilimi ile demokrasinin ülkedeki kurumlar çerçevesinde işleyişinin ne şekilde olduğu uluslararası demokrasi ve özgürlük ölçümleriyle değerlendirilmektedir. Ülkelerin demokratik sıralamalarına bakıldığında ilk sıralarda olanların aynı zamanda ekonomik olarak da güçlü ülkeler olduğu görülmektedir. Bir diğer deyişle demokrasi kavramının sadece yönetim şeklinden ibaret olmadığı çalışmalarda öne çıkan bir du-rumdur. Türkiye’de iktisadî özgürlüğün nasıl bir anlayışla ilerlediği, çalışmanın konusu içinde yer almaktadır. Ayrıca sendikal oluşumun temel amacının iktisadi hayattaki yeri ve öneminin araştırılması çalışmanın diğer bir yönünü oluşturmaktadır. Globalleşmeyle birlikte geçmişten bugüne iktisadın temel hedeflerinin farklı dallarla olan bağımlılığı incelenmeye çalışılmıştır.

İktisadi kıymete sahip olmak yerine kullanım hakkına sahip olmanın ön plana çıktığı günümüz ekonomilerinde alternatif bir yöntem olan finansal kiralama işlemlerinin hacmi giderek büyümektedir. Finansal kiralama, özellikle finansman ihtiyacı çeken işletmelerin öz kaynaklarını kullanarak bir mala sahip olmasının ekonomik olumsuzluklarını gidermek ve kredi imkânlarını tüketmeden ihtiyacı olduğu finansal kaynağa sahip olabilmek için başvurduğu bir yöntemdir. Ülkemizde finansal kiralama alanında ilk kanuni düzenleme 28.06.1985 tarih ve 18795 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunu” ‘dur. Ancak 13.12.2012 Tarih ve 28496 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 6361 sayılı “Finansal Kiralama, Faktoring, Finansman ve Tasarruf Finansman Şirketleri Kanunu” ile finansal kaynaklara ilişkin maddi hukuk yeniden düzenlenmiştir. Önemi giderek artan finansal kiralama işlemlerinin vergisel boyutunun incelendiği bu çalışmada, faaliyet kiralaması ve diğer kiralama türlerine finansal kiralama ile olan ilişkisi çerçevesinde değinilmiştir. Ayrıca 3226 sayılı mülga Finansal Kiralama Kanunu ve 6361 sayılı Finansal Kiralama, Faktoring, Finansman ve Tasarruf Finansman Şirketleri Kanunu ile finansal kiralama işlemleri açıklanarak, bu işlemlerin vergi kanunları karşısındaki durumu ele alınmıştır. Bu kapsamda başta “Vergi Usul Kanunu” mükerrer 290. madde olmak üzere gelir üzerinden alınan vergiler, katma değer vergisi ve diğer vergiler ayrımı yapılıp yargı kararları ve diğer yasal düzenlemeler dikkate alınarak finansal kiralama işlemlerinde vergilemeye ilişkin ön plana çıkan unsurlar irdelenmiştir. The volume of financial leasing transactions, which is an alternative method in today's economies, where the right to use rather than economic value comes to the fore, is growing. Financial leasing is a method used by businesses that need financing, in order to eliminate the economic problems of owning a property by using their own resources and to have the financial resources they need without depleting the credit opportunities. The first legal regulation in the field of financial leasing in our country is the “Financial Leasing Law No. 3226” published in the Official Gazette dated 28.06.1985 and numbered 18795. However, with the “Financial Leasing, Factoring, Financing and Savings and Financing Companies Law” numbered 6361 published in the Official Gazette dated 13.12.2012 and numbered 28496, the substantive law regarding financial resources was rearranged. In this study, which examines the tax dimension of financial leasing transactions, which are increasingly important, operating leases and other types of leasing are discussed within the framework of their relationship with financial leasing. In addition, financial leasing transactions are explained with the abolished Financial Leasing Law No. 3226 and Financial Leasing, Factoring, Financing and Savings Financing Companies Law No. 6361, and the situation of these transactions against tax laws is discussed. In this context, the prominent elements of taxation in financial leasing transactions have been examined by making a distinction between taxes on income, value added tax and other taxes, especially the 290th article of the \"Tax Procedure Law\", taking into account judicial decisions and other legal regulations.

Birkaç ülke arasındaki ekonomik yakınlaşma, gerçek ya da nominal ve ya yapısal olsun, iktisatçıların 18. yüzyıldan günümüze kadar özel ilgilerine giren önemli bir konudur. Bu nedenle, konuyla ilgili çok sayıda teorik ve ampirik literatür bulunmaktadır. Literatürde gerçek ve nominal yakınsama daha fazla ilgi görmüş ancak eşzamanlı yapısal dönüşümün bir sonucu olan ve ülkeler arasındaki sektörel yapısal benzerlik veya konjonktür senkronizasyonuna odaklanan yapısal yakınsama, 2000’li yılların başında ortaya çıkmış ve o günlerden beri literatürde artan bir ilgi görmüştür. Bu çıkışa rağmen Afrika ülkelerinin bu konuya çok az ilgi gösterdiği açıktır. Ayrıca Afrika, gençlerin büyük bir bölümünü göç etmeye iten, büyük bir işsizlik ve eksik istihdam sorunuyla karşı karşıyadır. Her yıl işgücüne katılan yaklaşık 12 milyon genç vardır (Afrika Kalkınma Bankası. 2018) Economic convergence between several countries, whether real, nominal, or structural, is an important issue, as evidenced by economists' special interest in it from the 18th century to the present. This is why there is a plethora of theoretical and empirical literature on the subject. Real and nominal convergence has received more attention in the literature, but structural convergence, which is the result of simultaneous structural transformation and focuses on sectoral structural similarity or business cycles synchronization between countries, appears to have emerged and has received increasing attention in the literature since the beginning of the 2000s. Despite this emergence, it is clear that African countries have received very little attention on this topic. In addition, Africa faces a major problem of unemployment and underemployment, which pushes a large proportion of young people to opt for immigration. There is about 12 million young First Name and Last Name ALI BAKO OUSMANEField: EconomicsProgramme: International EconomicsSupervisor: Prof. Dr. MEHMET ŞİŞMANDegree Awarded and Date Ph.D.- May, 2022Keywords Structural Convergence, Structural Transformation, Sectoral Relative Productivity Levels, trade, growth, African Economy, Panel-Corrected Standard Errors regression, Feasible Generalized Least Squares regression, tobit model, instrumental variable,Granger non-causality testvipeople who join its labor force every year (African Development Bank. 2018)

Our research objective is based on the contribution of factors like population, finance, demography, foreign investment, technology, health, domestic investment, environment, and governance to economic growth in the CEMAC zone over the period 2000-2018, more precisely, our thesis objective is to identify factors which impact the development of countries of the CEMAC zone and not just taking into consideration control variables but adding to its foreign direct investment. This analysis is being done using data of the World development indicators 2018. On the one hand, we first showed a detailed comprehensive portrait of the relations that exist between foreign investment and economic growth, theoretically and later on present the united nation recommendation concerning the development of the 21st century, which is the sustainability of the economies in the CEMAC zone. We made use of the multiple linear regression model to explain our selected variables; and more still, we examine the effects of our control variables on economic growth to observe the potential limits of sustainable development in the CEMAC zone by estimating our model. Therefore, it appears that foreign direct investment does not contribute to the creation of economic growth within the CEMAC zone over the selected study period and that in the CEMAC zone, domestic investment favors foreign investment which is being proven by the fact that finance (domestic investment and foreign investment) influences economic growth in the CEMAC zone. It is therefore up to the States of the CEMAC zone to develop incentives to invest in every sector of activities since they are only investing in processing chains of extractive companies which do not affect the real standard of the economy and do not affect the standard of living. Araştırma hedefimiz 2000-2018 döneminde nüfus, finans, demografi, yabancı yatırım, teknoloji, sağlık, yerli yatırım, çevre ve yönetim gibi faktörlerin ekonomik büyümeye katkısı tez hedefimize dayanmaktadır. CEMAC bölgesindeki ülkelerin gelişimini etkileyen faktörleri belirlemek ve sadece kontrol değişkenlerini hesaba katmakla kalmayıp aynı zamanda doğrudan yabancı yatırıma da denkleme dahil ettik. Bu analiz, 2018 Dünya kalkınma göstergeleri verileri kullanılarak yapılmıştır. Bir yandan, önce teoride yabancı yatırım ile ekonomik büyüme arasında var olan ilişkilerin ayrıntılı ve kapsamlı bir portresini, ardından da 21. yüzyıl CEMAC bölgesindeki ekonomilerin sürdürülebilirliğini gösterdik. Seçilmiş değişkenlerimizi açıklamak için çoklu doğrusal regresyon modelini kullandık; ve modelimizi temel alarak CEMAC bölgesindeki sürdürülebilir kalkınmanın potansiyel sınırlarını gözlemlemek için kontrol değişkenlerimizin ekonomik büyüme üzerindeki etkilerini inceledik. Yabancı yatırımlar doğrudan, seçilen çalışma döneminde CEMAC bölgesindeki ekonomik büyümenin yaratılmasına katkıda bulunmaz ve CEMAC bölgesindeki yerel yatırım, CEMAC bölgesindeki ekonomik büyümeyi etkileyen yabancı yatırımı destekler. Bu nedenle, yalnızca ekonominin gerçek standardını etkilemeyen ve yaşam standardını etkilemeyen madencilik şirketlerinin işleme zincirlerine yatırım yaptıklarından, faaliyetlerin her sektörüne yatırım yapmak için teşvikler geliştirmek CEMAC bölgesinin Devletlerine kalmıştır.

Bu çalışmanın amacı, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası’nın (TCMB) geleneksel olmayan para politikası çerçevesinin, fiyat istikrarı ve finansal istikrara olan etkilerini analiz etmektir. Çalışmada aylık gözlem verilerinden oluşturulan “Geleneksel Olmayan Para Politikası” araç seti (Rezerv Opsiyon Mekanizması (ROM), Geç Likidite Faiz Oranı (GLP), TCMB Borç Alma / Borç Verme Faizi) ile finansal istikrarı temsilen döviz kuru ve fiyat istikrarını temsil eden TUFE değişkeni arasındaki ilişkiler incelenmeye çalışılmıştır. Bu bağlamda öncelikle Genişletilmiş Dickey Fuller Testi (ADF) ile verilerin zaman serisi özellikleri araştırılmış olup, Johansen Eşbütünleşme (Cointegration) Testi ile geleneksel olmayan para politikasının fiyat istikrarı ve finansal istikrar ile eşbütünleşme ilişkileri analiz edilmiştir. İÇİNDEKİLERÖNSÖZ IIIÖZET IVABSTRACT VİÇİNDEKİLER VITABLOLAR LİSTESİ IXŞEKİLLER LİSTESİ XGRAFİKLER LİSTESİ XIGİRİŞ 1BİRİNCİ BÖLÜMKÜRESELLEŞME OLGUSU VE FİNANSAL KRİZLER İLE İLİŞKİSİ1.1. Küreselleşme Kavramı 31.1.1. Küreselleşmenin Ekonomik Boyutu 51.1.1.1. Uluslararası Üretim 61.1.1.2. Uluslararası Ticaret 61.1.1.3. Uluslararası Sermaye 61.1.2. Uluslararası Sermaye Hareketleri ve Sıcak Para Akışı 71.2. Küreselleşmenin Maliyeti Olan Finansal Krizler 101.2.1. Küresel Finansal Krizlerin Nedenleri 161.2.2. Küresel Finansal Krizlerin Sonuçları 181.2.3. Küresel Finansal Kriz Örnekleri ve İncelenmesi 201.2.3.1. Dünya Ekonomik Bunalımı (Büyük Buhran-1929) 211.2.3.2. Meksika Krizi (1994) 261.2.3.3. Güneydoğu Asya Krizleri (1997) 291.2.3.4. Rusya Krizi (1998) 311.2.3.5. Latin Amerika Krizleri (1999) 341.2.3.6. Global Ekonomik Kriz (2008) 36İKİNCİ BÖLÜMMERKEZ BANKASI PARA POLİTİKALARI VE PARASAL AKTARIM MEKANİZMASI2.1. 2008 Küresel Finansal Krizi Öncesi Geleneksel Para Politikaları 432.1.1. Faiz Oranları 462.1.2. Zorunlu Karşılıklar 492.1.3. Açık Piyasa İşlemleri (APİ) 562.1.4. Döviz ve Efektif İşlemleri 622.1.5. Reeskont İşlemleri 632.1.6. Kredi Tavanı ve Selektif Kredi Politikaları 652.1.7. Diğer Para Politikası Araçları 672.2. 2008 Küresel Finansal Krizi Sonrasında Uygulanan Geleneksel Olmayan Para Politikaları 682.2.1. Faiz Koridoru 692.2.2. Rezerv Opsiyon Mekanizması (ROM) 712.2.3. İstisnai Gün Uygulaması 752.2.4. Likidite Yönetimi 762.2.5. Kaldıraç Uygulaması 782.2.6. Miktarsal Genişleme 792.2.7. Kredi Genişlemesi 812.2.8. Faiz Taahhüdü Politikası 832.2.9. Sözlü Yönlendirme ve İletişim Kanalları 842.3. Parasal Aktarım Mekanizması 852.3.1. Faiz Oranı Kanalı 892.3.2. Döviz Kuru Kanalı 932.3.3. Varlık Fiyatları Kanalı 972.3.4. Kredi Kanalı 992.3.5. Beklentiler Kanalı 102ÜÇÜNCÜ BÖLÜM2008 KÜRESEL KRİZİ SONRASINDA DÜNYADA VE TÜRKİYE’DE UYGULANAN GELENEKSEL OLMAYAN PARA POLİTİKALARI3.1. ABD Merkez Bankası (FED) Uygulamaları 1093.1.1. Miktarsal Genişleme 1093.1.2. Faiz Politikası 1163.1.3. Sözlü Yönlendirme (Forward Guidance) 1193.1.4. Diğer Politikalar 1223.2. Avrupa Merkez Bankası (ECB) Uygulamaları 1243.2.1. Miktarsal Genişleme 1273.2.2. Faiz Politikası 1333.2.3. Sözlü Yönlendirme (Forward Guidance) 1373.2.4. Diğer Politikalar 1393.3. Japonya Merkez Bankası (BOJ) Uygulamaları 1413.4. T.C.M.B. Uygulamaları 1463.4.1. Faiz Koridoru 1513.4.2. Rezerv Opsiyon Mekanizması (ROM) 1543.4.3. İstisnai Gün Uygulaması 1583.4.4. Likidite Yönetimi 1603.4.5. Kaldıraç Uygulaması 1623.5. Merkez Bankaları’nın Geleneksel Olmayan Para Politikası Uygulamalarının Genel Değerlendirilmesi 163DÖRDÜNCÜ BÖLÜMT.C.M.B’ NİN UYGULADIĞI GELENEKSEL OLMAYAN PARA POLİTİKALARININ FİYAT İSTİKRARI VE FİNANSAL İSTİKRAR ÜZERİNE ETKİLERİNİN EKONOMETRİK ANALİZİ4.1. Araştırmanın Amacı 1714.2. Geleneksel Olmayan Para Politikası Araçlarını İnceleyen Çalışmalara Yönelik Literatür Taraması 1714.3. Ekonometrik Yöntem ve Veri Setinin Tanımlanması 1784.4. Zaman Serilerinde Durağanlık Kavramı ve Eşbütünleşme Analizi 1804.4.1. Serilerin Durağanlık Araştırması ve Birim Kök Testleri 1844.4.2. Fiyat İstikrarını Temsil Eden TUFE Değişkeni ile Geleneksel Olmayan Para Politikası Araçlarının Johansen Eşbütünleşme Analizi 1864.4.3. TUFE Değişkenine Dayalı Varyans Ayrıştırması Sonuçları 1924.4.4. Finansal İstikrarı Temsil Eden Reel Efektif Döviz Kuru Değişkeni ile Geleneksel Olmayan Para Politikası Araçlarının Johansen Eşbütünleşme Analizi 1934.4.5. REDK Değişkenine Dayalı Varyans Ayrıştırması Sonuçları 1984.4.6. Toplam Kredi Hacmi Değişkeni ile Geleneksel Olmayan Para Politikası Araçlarının Johansen Eşbütünleşme Analizi 1994.4.7. Toplam Kredi Değişkenine Dayalı Varyans Ayrıştırması Sonuçları 202SONUÇ 204KAYNAKÇA 213