Search

Helaas gaat de weidevogelstand al jaren achteruit. Dit geldt zowel voor graslanden zonder weidevogelbeheer als graslanden met beheer. Er zijn sterke aanwijzingen dat dit niet zozeer te maken heeft met een lage uitkomst van nesten maar met een lage kuikenoverleving. Waar ligt dit aan? En hoe kan dat worden verbeterd? Dat leest u in dit dossier over kuikenoverleving. Hierbij richten we ons op de grutto, kievit en tureluur.

Kruidenrijk grasland staat volop in de belangstelling. Melkveehouders ontdekken steeds meer de positieve kanten van grasland met een grotere diversiteit aan kruiden, vlinder­bloemigen en grassen. Dit is in de afgelopen jaren versterkt doordat de zuivelketen in samenwerking met de supermarktketens en ngo’s programma’s hebben ontwikkeld voor duurzame zuivel, waarbij meer biodiversiteit in het grasland een belangrijk thema is. Met toenemende belangstelling in de praktijk komen ook de vragen: hoe krijg je dan meer kruiden in het grasland, hoe hou je ze erin, hoe win je daar het beste ruwvoer van en hoe gebruik je dat in het rantsoen. Kortom, hoe maak je het een duurzaam onderdeel van je bedrijf. Om die redenen is in Friesland in 2017 het project Koeien en Kruiden gestart. Samen met de agrarische collectieven in Friesland, het Louis Bolk Instituut, Dairy Cam­pus, de Vlinderstichting en Hogeschool Van Hall Larenstein is onderzoek gedaan naar biodiversiteit in kruidenrijk grasland, het beheer daarvan en de inpassing in het bedrijf. Het project bestond uit drie onderdelen: - In kaart brengen van de best practices van kruidenrijk grasland op 5 praktijkbedrijven - Demo’s op 6 bedrijven met het inzaaien en doorzaaien van kruidenrijke mengsels - Experiment Mengsels en Management op Dairy Campus Goed zicht op de voordelen en meer toepasbare vakkennis over aanleg en beheer van kruidenrijk grasland verlaagt de drempel om er in de praktijk mee aan de slag te gaan.

Op 16 september 2020 bespraken dertig beleidmakers, onderzoekers en beheerders op initiatief van BoerenNatuur in samenwerking met de WUR, Hogeschool van Hall Larenstein, Sovon, LandschappenNL en Vogelbescherming Nederland, de vraag hoe we het weidevogelbeheer in Nederland naar een hoger plan kunnen tillen. Want het gaat nog steeds niet goed met de weidevogels en steeds vaker rijst de vraag of we, ondanks alle goede wil en inzet, de weidevogels nog wel kunnen redden in Nederland. De experts brachten in beeld waar de kansen liggen in beleid, onderzoek en praktijk. Zij vinden unaniem dat intensief graslandgebruik niet verenigbaar is met een goede bescherming van weidevogels.

Iedereen op het platteland kent het geluid van buitelende kieviten in het voorjaar wel. Een parmantige vogel met zijn zwart-witte verenkleed, brede vleugels en statige kuif. De kievit hoort bij het Nederlandse weidelandschap. Overal in Nederland kun je de kievit aantreffen. Een soort die daarnaast sterk verbonden is met onze cultuur. De kievit en de mens hebben al een lange geschiedenis samen, ook in de bescherming van deze soort.

Waarom is het zo belangrijk dat wij in Nederland de weidevogels beschermen? Daarnaast legt Astrid Manhoudt van Hogeschool Van Hall Larenstein uit wat de weidevogels in Nederland nodig hebben.

Voor de bescherming van de weidevogels worden beheermaatregelen in onder andere boerenland uitgevoerd. In dit korte webinar legt Astrid Manhoudt van Hogeschool Van Hall Larenstein uit welke maatregelen effectief zijn en met welke maatregelen een boer ook in het kader van natuurinclusieve landbouw aan de slag kan.

Melkveehouders, zuivelverwerkers en natuurbeheerders zien kruidenrijk grasland als een belangrijk onderdeel van een meer natuurinclusieve landbouw. Het draagt immers bij aan het verbeteren van de biodiversiteit én levert een positieve bijdrage aan de agrarische bedrijfsvoering. Maar het ene kruidenrijke grasland is het andere niet. In de praktijk zijn er verschillende doelen en vormen van kruidenrijk grasland. Boeren en natuurbeheerders hebben veel vragen over de toepassing van kruiden in grasland, waaronder de realisatie, het beheer en de voordelen voor bedrijf en biodiversiteit.

Organisations of land managers in landscape management face the challenge of combining the need to foster bonding social capital within their member groups with the need to develop bridging social capital with other stakeholders and linking social capital with public authorities. This paper compares the concepts of self-governing groups, boundary organisations and quangos, to analyse how agri-environmental collectives in the Netherlands navigate their identity in interactions with public authorities and manage potential trade-offs between different forms of social capital. It shows the paradoxical situation that these self-governing collectives have to adopt characteristics of public agencies, in order to meet the demands of the Dutch government and EU legislation, required to gain the trust of the authorities for more room for self-governance. The resulting ‘professionalization’ and enlargement of agri-environmental collectives is likely to reduce bonding social capital, which in turn is an important asset for effective landscape management. In order to prevent this counterproductive incentive of expecting self-governing groups to behave like public agencies, we recommend to nourish and protect the in-between identity of agri-environmental collectives, to acknowledge their variety, and to allow them to be self-governing groups as well as boundary organisations.

Er is al veel over geschreven: het gaat slecht met de insecten en weidevogels in het Nederlandse boerenland. Dit heeft verschillende oorzaken, maar wat kunnen wij nu doen om het tij te keren? Maatregelen voor de weidevogels kunnen ook de wilde bijen in Nederland helpen.

Een probleem van graslanden met een uitgestelde maaidatum vanwege weidevogels is dat het gewas zwaar is. Dat is niet ideaal voor de kuikens. In het kader van het project Winst en Weidevogels is onderzocht of beheerpakketten met voorweiden een goed alternatief zijn.

Ondanks jarenlange subsidies lukt het niet om de huidige weidevogelpopulaties in Nederland adequaat te beschermen en in stand te houden. Het digitaal kennissysteem Beheer-op-Maat moet een gebiedscoördinator gaan helpen om een beheerplan op te zetten. Hierin kan komen staan wat nodig is om de weidevogels en hun pullen door het broedseizoen heen te helpen. In twee series van werkplaatsen hebben de coördinatoren kunnen oefenen met dit systeem.

As a straightforward method of assessing on-farm biodiversity, plant species numbers were compared in a fixed sampling area for each type of habitat distinguished independent of farm size and applicable for comparing different farm strategies. Using the species–area relationship, the minimum sampling areas were determined. For ditch banks, crops and field margin strips sampling areas of 400 m2 (independent of the ditch bank width), 100 and 25 m2, respectively, were proposed. Indicator threshold values for conventional farms were defined based on the best 10% of the variation in species richness among farms. With appropriate farm management these targets could be achieved. In comparison to ditch banks, crops and sown field margin strips were relatively poor in plant species. The respective numbers of naturally occurring plant species found in crops and field margin were both significantly smaller than those found in ditch banks. In contrast, ecological management of ditch banks appeared to be a promising means of increasing species richness.

Link Aggregation is a mechanism used in enterprise networks to bundle Ethernet links. This paper proposes the use of such techniques in the Broadband Photonics (BBP) Network. This network is a dynamically re-configurable photonic access network.

We discuss service delivery aspects in a reconfigurable photonic access network. The network is viewed as a stack of logical PONs in which a DWDM overlay is used over TDM PONs operating in their native format. The use of optical routers in the network allows for a dynamic change in the network topology to optimize the bandwidth delivery to end users. The issues related to providing services to the customer in such a scenario is discussed in the paper

The broadband photonics project (BBP) under the Freehand consortium of projects looks into the design of an extended access network. The network is a photonic network which can be dynamically reconfigured to distribute bandwidth in an optimised manner. This paper presents linear programming based formulations to calculate implementation of bandwidth redistribution in the network.

The branch of network engineering that studies the distribution and quality of clock signals that are used in the public telecommunications network calls itself synchronization network engineering. In today’s telecommunications networks, the clocks in transmission and switching equipment are often required to operate at equal or almost equal frequencies in order to transport signals between them that carry digital information and to do so without introducing single bit errors or bursts of errors.

Plant species richness of ditch banks under different farming practices and management regimes was compared. To this end, species richness was inventoried on ditch banks on Dutch conventional and organic farms and on a number of experimental farms. Plant species richness was significantly higher on organic than conventional farms. On farms that had converted to organic agriculture more than 5 years ago, even more species were found. On all farms, including the experimental farms, higher plant species numbers as well as a higher share of nitrogen poor plant species were found on sandy soils than on clay soils. Also a change in plant species composition was found based on the rarity index and the Ellenberg nitrogen values which was most marked in ecologically managed ditch banks on the experimental farms. The results, therefore, indicated that the ecological management might enhance plant species richness more than organic farming alone in a 6-year period. In the context of environmental label, criteria designed to enhance on-farm biodiversity should therefore specify an ecological management on ditch banks buffered with a pesticide and nutrient free zone.

Passive Optical Networks (PONs) are a preferred architecture for distribution of bandwidth in the access network. The BSIK Freeband Broadband Photonics Project (BBP) looks at the design of a flexible DWDM PON which can be used to increase the bandwidth provided to the user. We present a control and management scheme for such a network which operates with the IEEE Ethernet Passive Optical Network (EPON) protocol. The design emphasis is on implementing such a scheme with a cost effective and practical approach.

De biodiversiteit op akkerbouwbedrijven staat nog steeds sterk onder druk. Het toevoegen van criteria voor natuur aan keurmerken voor de landbouw zou mogelijkheden kunnen bieden om de biodiversiteit in het landelijk gebied te kunnen verbeteren. Tot nu toe wordt er echter nog weinig aandacht aan natuur besteed in bestaande keurmerken voor akkerbouwproducten en -bedrijven. Naar aanleiding hiervan zijn een aantal indicatoren voor natuur op akkerbouwbedrijven ontwikkeld. Deze indicatoren richten zich op de oppervlakte natuur per bedrijf, de plantensoortenrijkdom van slootkanten en de schuilplaatsgelegenheid voor vogels en kleine zoogdieren.De toepassing van deze indicatoren liet zien dat de ontwikkelde methoden geschikt zijn voor het vaststellen van verschillen in soortenrijkdom naar aanleiding van verschillen in beheer, landbouwpraktijk en regio’s onafhankelijk van de grootte van het landbouwbedrijf. Op basis van de gevonden resultaten zijn de volgende natuurbeheer criteria voorgesteld voor opname in een bedrijfskeurmerk voor akkerbouwbedrijven: 1) 5% landschapselementen per landbouwbedrijf; 2) bufferzones langs alle landschapselementen afhankelijk van de methode van bemesten en spuiten; 3) ecologisch beheer (maaien en afvoeren) van slootkanten gebufferd met een akkerrand; 4) aanleg van akkerranden en een gevarieerd slootkantbeheer.Daarnaast kunnen de ontwikkelde indicatoren gebruikt worden om de natuurresultaten te volgen en te beoordelen of de boer voldoet aan de gestelde eisen van het keurmerk.

This article compares four Dutch environmental certification schemes for agricultural food crops, analysing their methodology and the completeness of their criteria on five aspects: pesticide use, nutrient use, water management, energy and materials consumption, and habitat management. The least stringent of the labels, the MBT ('Environmentally Aware Cultivation') certificate, serves mainly to increase farmers' awareness of nutrient and pesticide use. With regard to both administrative obligations and actual management practices, the MBT label largely mirrors the terms of standing Dutch legislation. The CC ('Controlled Cultivation') and AMK ('Agro-Environmental') labels comprise more and more stringent criteria. With their restrictions on nutrient and pesticide use, these two labels serve as the two principal labels in the field of integrated agriculture. There is little difference between the two and it is recommended that they be merged, on the basis of a standardised definition of integrated agriculture. The EKO ('Organic Agriculture') label proceeds from different principles, but as a minimum should also comply with Dutch legislation without exception. For both integrated and organic agriculture, in addition to criteria on pesticide and nutrient use, criteria should also be developed for water management, energy and materials use and habitat management. The relationship between the criteria and their respective thresholds and Dutch legislation is also addressed. Existing criteria are frequently specified in such a way that the environmental benefits cannot be ascertained. This is a serious drawback for the parties further down the chain: auctioneers, retailers and consumers. It is recommended to develop qualitative guidelines for an Agricultural Stewardship Council at international level, like the Forest Stewardship Council, and a separate label for integrated agriculture per country comprising quantitative criteria for all relevant aspects of farming operations.

An optical-router-based dynamically reconfigurable photonic access network is described. The network is a dense wavelength division multiplex overlay over legacy time division multiplexed passive optical networks (PONs), each operating in its native format. A single such fiber plant deployment can support multiple logical PONs, each operating on a unique wavelength pair. This stack of logical PONs can be configured for optimal bandwidth delivery to the end user by controlling the number of optical network units (ONUs) supported in every such logical PON. Microring-resonator-based optical routers are used to dynamically manage the logical network topology to control the number of ONUs supported per logical PON. We present techniques to calculate an optimal network configuration and its use in a typical evolving access scenario. The network view from a data transport perspective and from a control and management perspective is also presented.

Bending losses lower than 0.7 dB for 90 degrees bend sections with radii of curvature as small as 75 mu m were measured on silicon-based Al/sub 2/O/sub 3/ ridge waveguides with SiO/sub 2/ cladding layers at a wavelength of 632.8 nm. These values, which are close to the calculated values, are the lowest thus far reported

In het project Winst & Weidevogels is samen met collectieven en melkveehouders gewerkt aan meer biodiversiteit en het behoud van weidevogels. In deze brochure is de kennis, ervaring en onderzoek zoveel mogelijk gebundeld. Het levert aanbevelingen voor de praktijk.

Bending losses lower than 0.7 dB for 90 degrees bend sections with radii of curvature as small as 75 mu m were measured on silicon-based Al/sub 2/O/sub 3/ ridge waveguides with SiO/sub 2/ cladding layers at a wavelength of 632.8 nm. These values, which are close to the calculated values, are the lowest thus far reported