Search

Dit hoofdstuk beschrijft het verloop van een schematherapeutische behandeling van een vijftienjarig meisje, Jessica. Zij is wegens ernstige gedragsproblemen opgenomen in een instelling voor gesloten jeugdzorg en doorloopt hier een behandeltraject, waar individuele schematherapie onderdeel van uitmaakt. Daarnaast wordt in het therapeutisch milieu, vormgegeven door pedagogisch medewerkers, gebruikgemaakt van schematherapeutische principes en technieken. Jessica kampt naast de gedragsproblemen, geclassificeerd als een oppositionele-opstandige stoornis, met een PTSS, en er is bovendien sprake van een bedreigde persoonlijkheidsontwikkeling en ouder-kindrelatieproblematiek. De behandeling is multidisciplinair en betrekt er ook haar ouders bij. Besproken wordt hoe de behandeling kan worden vormgegeven, tegen welke zaken men aan kan lopen bij het werken met deze doelgroep en hoe daarmee om te gaan. Enkele technieken worden geillustreerd aan de hand van deze casus. Tot slot wordt teruggekeken op het behandeltraject en worden conclusies getrokken met betrekking tot de haalbaarheid en voorwaarden van schematherapie met deze doelgroep.

Sommige adolescenten kampen met dusdanige persoonlijkheidsproblematiek dat hun functioneren op alle belangrijke levensdomeinen verstoord is. Een opname in een klinische setting kan noodzakelijk zijn om te kunnen profiteren van een behandelmodel geent op schematherapie, waarbij het therapeutisch milieu als aparte interventievorm een centrale rol speelt. In dit hoofdstuk wordt beschreven hoe een schematherapeutisch milieu vormgegeven kan worden binnen verschillende fases van de behandeling: opname, observatie en diagnostiek, bewustwording, verandering, en zelfstandigheid en de toekomst. Ook wordt beschreven hoe in het klinisch therapeutisch milieu verschillende behandelvormen geintegreerd kunnen worden en hoe de multidisciplinaire samenwerking wordt vormgegeven.