Search

Bilim ve teknolojide meydana gelen gelişmelerin sonucu olarak toplumun ve kuruluşların ihtiyaçları farklılaşmaktadır. Bu da yeniliklere adapte olabilecek mesleki ve teknik kalifiye ara eleman eksikliğine neden olmaktadır. Üniversiteler eğitim sisteminin vazgeçilmez ve esas unsurudur ve stratejik öneme sahip kurumların başta gelenidir. Üniversitelerin bu misyona uygun çalışmaları ise; başta iyi bir planlama ve bu planlamanın etkin bir şekilde uygulanmasıyla mümkündür. Küresel ölçekte bilim, teknoloji, sosyal ve ekonomik alanda meydana gelen gelişmeler sonucunda Yükseköğretim kurumları da ciddi değişimlerden geçmektedir. Bu durum kalifiye iş gücü yetiştiren Meslek Yüksek Okullarının bilim ve teknolojideki değişim ve yenilikleri eğitim sistemlerine entegre etmek için stratejik planlamalarını zorunlu kılmıştır. Bu stratejik planlarda Meslek Yüksek Okullarının misyon ve örgüt stratejisine uygun öncelikleri ve ihtiyaçları belirlenmektedir. Ayrıca Meslek Yüksek Okullarının güçlü ve zayıf yönleri ile fırsat ve tehditleri tespit edilmekte ve kurumun iç ve dış paydaşlarıyla koordineli bir şekilde buna dair çözüm önerileri aranmaktadır ki buda üniversitelerin üreteceği hizmet değeri ve başarısını arttırmaktadır. Bu çalışmada, Meslek Yüksek Okullarındaki sorunların çözümünü ilgilendiren stratejik yönetim ve stratejik planlamanın önemi genel olarak değerlendirilmektedir. Ayrıca ilgili çözüm önerileri sunulmaktadır. Meslek Yüksekokullarında yaygın stratejik plan ve stratejik yönetim çalışmalarının yükseköğretimde eğitim çıktısının kalitesini nitelik ve nicelik olarak artıracağı düşünülmektedir., Needs of society and institutions differentiate as a result of developments in science and technology. This leads to the lack of vocationally and technically qualified secondary employees who can adapt to innovations. Universities are indispensable and fundamental components of education system and they are the primary institutions which possess strategic significance. The actions of universities in accordance with this mission are feasible through a good planning and the effective application of this planning. Higher education institutions are going through serious changes as a result of scientific, technological, social and economic developments on a global scale. This requires Vocational High Schools, which educate qualified labor force, to plan strategically to integrate changes and innovations in science and technology into their education systems. In these strategic plans, the priorities and needs of Vocational High Schools in accordance with their mission and organization strategy are assessed. Additionally, strengths and weaknesses of Vocational High Schools as well as opportunities and threats are determined and solutions are sought through coordination of domestic and foreign stakeholders, which enhances service value and success of universities. In this study, the significance of strategic management and strategic planning regarding the solution of issues in Vocational High Schools is evaluated in general. Besides, relevant solution suggestions are presented. It is thought that widespread practices of strategic management and strategic planning in Vocational High Schools will enhance the quality of educational output in terms of quality and quantity in higher education.

The shibboleth of global environmental politics today, sustainable development has got a variety of implications and definitions. Some of these definitions and interpretations overlap, whereas some of them openly contest and conflict with one another. This controversial nature of the term turns it into an overarching discourse which becomes a parameter with many other derivatives for all developmentrelated discussions. Having too many definitions and therefore being ambiguous and unclearly defined, the politics of sustainable development is moving towards futility, or in other terms complete inefficiency. In order to settle down this interpretation debate, I propose a heuristic scheme in which the most basic perspectives are introduced while at the same time listing the basic weaknesses in this interpretation procedure, so as to clarify the inherent paradox in sustainability, Bugünkü küresel çevre politikasının sloganı haline gelen sürdürülebilir kalkınmanın birçok anlam ve tanımı bulunmaktadır. Bu anlam ve tanımların bazıları örtüşürken diğerleri açık bir biçimde birbiriyle çatışmakta ya da bir diğerini reddetmektedir. Terimin tartşmalı doğası terimi merkezi bir söylem haline dönüştürmüş ve kalkınmayla ilgili bütün tartışmalarda birçok türevi de olan bir parametre haline getirmiştir. Çok çeşitli tanımlara sahip olduğundan belirsizleşen ve tanımı zorlaşan sürdürülebilir kalkınma sonuçsuzluğa, diğer bir deyişle de topyekün başarısızlığa doğru ilerlemektedir. Çalışmada, bu yorumlama tartışmasını oturtmak ve sürdürülebilirliğin kendi içindeki paradoksu netleştirmek adına, yorumlama sürecindeki temel sorunların belirlenmesi kaydıyla,temel bakış açılarının takdim edildiği analitik bir şema sunulacaktır

Çevre bütüncül bir söylemdir. 21 yy. güçlü bir çevresel tahribata tanıklık etmektedir ve işbirliğine daha fazla ihtiyaç duyulmaktadır. Doğla kaynaklar tükenmekte; hava, su ve kara gitgide kirlenmektedir. İnsanoğlu çevreye sürekli zarar vermekte ve çevresel söylemi ekonomik bir tabanda şekillendirmektedir. Gelişmekte (Güney ülkeleri) ve gelişmiş (Kuzey ülkeleri) olan ülkeler arasındaki ekonomik ve endüstriyel rekabet küresel çevre yönetişimini, aslen çevreyi gözeten bir süreç gibi gösterse de temel mücadele daha fazla kazanç elde etmek adınadır. Buradaki tartışmanın temelini oluşturacak durum budur. Makalede hem küresel çevre yönetişiminin evrimi ele alınacak hem de çevrenin nasıl perde arkasına atıldığı ve kalkınma çerçevesine yerleştirildiği irdelenecektir

ÖZET Bu çalışmada, iklim değişikliği bağlanımda, Avrupa Birliği'nin Kyoto Protokolünden dolayı aldığı yükümlülükleri yerine getirebilme olasılığı irdelenmektedir. AB enerji politikasının, iklim değişikliği politikası ile uyumu başta olmak üzere, küresel ısınmaya neden olan fosil yakıtlar ve bunların alternatiflerini oluşturan yenilenebilir enerji kaynaklarının gelecekteki projeksiyonları ele alınmaktadır. Böylece İklim Değişikliği politikasının özünü oluşturan enerji ve çevre politikaları karşılaştırılarak, AB'nin iklim değişikliği çalışmalarına bugüne kadar yaptığı ve bundan sonra da yapabileceği katkı ortaya konmaktadır. Bilindiği gibi Türkiye OECD üyesi olduğu için sera gazı emisyonlarını indirme yükümlülüğü bulunmaktadır. Aynı zamanda, AB 'ye katılmak için aday ülke konumunda bulunması, iklim değişikliğine dönük politikaların uygulanması açısından ayrıca büyük önem taşımaktadır. Türkiye'nin iklim değişikliği bağlamında, AB'nin sahip olduğu enerji ve çevre standartlarına ulaşması gerekmektedir. Bu nedenle burada, adaylık sürecinde bulunan Türkiye'nin, iklim değişikliği ile ilgili mücadelede içinde bulunduğu şartlar ve uyguladığı politikalar değerlendirilerek, AB ile karşüaştınlmaktadır. Bu değerlendirme Türkiye'nin İDÇS'nin getirdiği yükümlülükleri yerine getirip getiremeyeceğinin anlaşılmasına yardımcı olmasının yanında, AB'ye aday ülke konumunda olan Türkiye'nin iklim değişikliği politikaları ve gelinen süreç açısından çevre ve enerji politikalarının AB ile uyumunu da ortaya koymaktadır. Bir başka anlatımla, iklim değişikliği konusunda AB'nin ortaya koyduğu standartların Türkiye tarafından gerçekleştirilme düzeyi anlaşılmaya çalışılmaktadır. Yapılan değerlendirmeler sonucunda AB'nin emisyon indirim hedefini 273kısmen geçekleştirdiğini buna karşın Türkiye'nin herhangi bir emisyon indirimini gerçekleştirme olasılığının bulunmadığı ortaya çıkmıştır. Yıllara göre kullanılan enerji miktarına bakıldığında bu durum kolaylıkla görülmektedir, iklim değişikliği ile mücadelede uygulamaya konan araçların etkinliği, belli bir oranda ekonomik güç gerektirmektedir. Bu durum, gelişmekte olan ülkeler açısından içinden çıkılmaz bir sorun oluşturmasının ötesinde, gerçekte gelişmiş ülkelerden oluşan AB için bile henüz aşılabilmiş bir konu değildir. İklim değişikliği ile mücadelede gerekli olan ekonomik kaynak sorunu uluslararası alanda yürütülmeye çalışılan politikaların odağında bulunmaktadır. 274 İNGİLİZCE ÖZET (SUMMARY) In this study, in terms of climate change, EU's legal responsibilities because of Kyoto Protocol and the possibility to meet these obligations have been examined. EU's energy policies and the adjustment of these policies to climate change, renewable energy sources, non-fossil fuel and other projections for future energy resources were the main subject of this study. The comparison of these policies with the related international studies and agreements such as Framework of Climate Change Convention and Kyoto Protocol and the possible contributions of EU's for climate change are being displayed accordance with the main aim of this thesis. EUs contribution to climate changes studies so far and future initiatives about this subject are studied. Since Turkey is a candidate country for full membership to EU, she has to adjust its energy and environment policies according to EUs standarts. Therefore, in this study, conditions and policies related to climate changes are being evaluated and compared with EU's conditions and policies. It is expected that, this evaluations will be helpful to understand whether Turkey will be able to meet the EU policies on energy and climate change. In another word, EU Standards about climate change, the possibility of realization of these standards and the level of application by Turkey have been searched and debated. Analaysis showed that EU has achieved to decrease emission rates since Turkey has no possibility to achieve this. Annual energy expenditure rates proved this. Acquiring necessary equipments needed for climate change struggle highly depends on economic power. This fact causes a big obstacle to overcome for developing countries as well as developed EU countries. Funding of economic 275sources that required for solving climate change problem is the main matter for arragement of environmental policies in international arena. 276 276

ÖZET Bu çalışmanın amacı, Sivas'ta modernleşme kuramı çerçevesinde kentlileşme olayım incelemektir. Kent sosyo-ekonomik açıdan farklı tabakalara bölünmüştür. Bu grupları demografik özellikler, konut tipi, yaşam biçimi, komşuluk ilişkileri, kent kültürü tüketim tarzları ve kentsel mekan ve kent toplumuna ilişkin imajlardaki farklılıklara bakarak birbirinden ayırt edebiliriz. Farklılığın bir diğer boyutu ise kentte geleneksel yapının bütünüyle yok olmadığı hatta üretildiğidir. Sosyo ekonomik açıdan alt düzeyden üst düzeylere doğru gidildikçe kentleşmenin daha olumlu ve kentleşmeyi hızlandırıcı etkide bulunduğunu söylenebilir. Kentin farklı tabakalara bölündüğü, üçlü bir yapının vurgulandığı meslek, gelir, eğitim gibi bağımsız değişkenler aracılığı ile kolayca anlaşılabilmektedir. Bireylerdeki tutum ve davranışlarının değişimi iki asamda gerçekleşmektedir. İlk olarak geleneksel tutum ve davranışları etkisi kaybolmakta daha sonra modern tutum ve davranışlar bunların yerine ikame olmaktadır. Demografik özellikler, sosyo-ekonomik özellikler, kent ve kente ilişkin özellikler ve aile içi değişim ile ilgili özellikler olmak üzere dört kısımdan oluşan alan araştırmasının sonucunda, Sivas'ta modern tutum ve davranışların yerleşmeye başladığım ancak geleneksel yapının da bazı kurumlarda devam ettiğini gözlemlenmiştir. Yalnız, gelenekselliğin derecesi ve şekli sosyo ekonomik düzeye bağlı olarak değişebilmektedir. II ABSTRACT This study examines the being urbanized phenomen within the modernization theory framework in Sivas. City has been divided into different classes by social- economic terms. These groups can be distinguished by exploring demographic patterns, house types, life style, neighborhood relations, the consuming types within the urban culture and differences about the image of urban society as well as urban space. Another aspect of the difference is the fact that the traditional structure has not been vanished but rather produced. We can put that the urbanization has a positive meaning and includes an effect which accelerates the being urbanized if we move from lower levels to upper levels with social-economic view. That the city has been divided into different classes, can be easily perceived by independent variables, such as work, income and education, in which a three-leveled structure is emphasized. The chance of the attitudes and behaviors of the individuals is existed in two stages. Firstly the effect of the traditional attitudes and behaviours disappears and then modern attitudes and behaviour are replaced. As a result of the survey, which contains four sections to put namely demographic patterns, social-economical characteristics, the qualities of urban and being urbanized and lastly the charecteristics of the transformation of inter-family relations, it can be said that though the modern attitudes and behaviours have begun to take place, the traditional structure has contuniued to exist in some institutions in Sivas. Yet, the degree and form of the traditionalism change by social-economical level. 142