Search

Introduction: The clinical symptoms of pulmonary embolism are diverse and in some patients, pulmonary embolism can be easily overlooked and cause serious clinical consequences. Case Report This report describes a case of acute pulmonary embolism whose first symptom was presyncope. A 23-year-old male patient presented with presyncope and dyspnea. Acute coronary syndrome and neurological disorders such as stroke and seizures were excluded by clinical history and dynamic changes in the electrocardiogram. After the diagnosis was completed with computed tomography pulmonary angiogram, the severity of acute pulmonary embolism was evaluated and then the fibrinolytic drug was given to the patient. Conclusion: This case is of guiding importance for the eariy diagnosis and treatment of these patients who had pulmonary embolism after long-term immobilization, which poses a potential risk for venous thromboembolism. Cardiopulmonary diseases should be highly suspected in patients with problems with basic vital signs. After evaluating the possibility of pulmonary embolism and performing a D-dimerscan, a computed tomography pulmonary angiogram should be performed as soon as possible. Additionally, the critical degree of pulmonary embolism should be assessed and appropriate reperfusion and anticoagulation therapy should be administered. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Signet ring cell lymphoma (SRCL) is a non-Hodgkin's lymphoma with a very rare variant. Although this morphology is frequently seen in follicular lymphoma, it can also be observed in the group of diffuse large B-cell lymphomas. A seventy-six year old woman with known diagnosis of gastric adenocarcinoma, tubular type, moderately differentiate presented with a mesenteric lymphadenopathy with high FDG uptake (SUVmax: 21.3) in PET/CT during follow-up. A tru-cut biopsy was performed for histopathological diagnosis. Diffuse infiltrative singet ring neoplastic cells showed negativity for PanCK, CK7, CK20, S100, SMA, calretinin and vimentin. The panel was then expanded to include SRCL, a rare variant of lymphoma. Additional immunohistochemical evaluation revealed positivity for CD20, CD19, PAX-5 and Bcl-2. Ki-67 proliferation index was about 80%. CD3, CD30, Myc, Bcl-6, ALK, Cyclin-D1, CD23, CD10, CD21, and MUM-1 were negative. EBER was also negative by chromogen in situ hybridization (CISH). Based on these data, diffuse large B-cell lymphoma (DLBCL) was considered. We herein reported a case of signet ring cell lymphoma discussed its clinical and morphological features with regard to the literature. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Diabetic foot ulcers (DFUs) are a growing public health problem, paralleling the increasing incidence of diabetes. While prevention is most effective treatment for DFUs, challenge remains on selecting the optimal treatment in cases with DFUs. Health sciences have greatly benefited from the integration of artificial intelligence (AI) applications across various fields. Regarding amputations in DFUs, both literature and clinical practice have mainly focused on strategies to prevent amputation and identify avoidable risk factor. However, there are very limited data on assistive parameters/tools that can be used to determine the level of amputation. This study investigated how well ChatGPT, with its lately released version 4o, matches the amputation level selection of an experienced team in this field. For this purpose, clinical photographs from patients who underwent amputations due to diabetic foot ulcers between May 2023 and May 2024 were submitted to the ChatGPT‐4o program. The AI was tasked with recommending an appropriate amputation level based on these clinical photographs. Data from a total of 60 patients were analysed, with a median age of 64.5 years (range: 41–91). According to the Wagner Classification, 32 patients (53.3%) had grade 4 ulcers, 16 patients (26.6%) had grade 5 ulcers, 10 patients (16.6%) had grade 3 ulcers and 2 patients (3.3%) had grade 2 ulcers. A one‐to‐one correspondence between the AI tool's recommended amputation level and the level actually performed was observed in 50 out of 60 cases (83.3%). In the remaining 10 cases, discrepancies were noted, with the AI consistently recommending a more proximal level of amputation than what was performed. The inter‐rater agreement analysis between the actual surgeries and the AI tool's recommendations yielded a Cohen's kappa coefficient of 0.808 (SD: 0.055, 95% CI: 0.701–0.916), indicating substantial agreement. Relying solely on clinical photographs, ChatGPT‐4.0 demonstrates decisions that are largely consistent with those of an experienced team in determining the optimal level of amputation for DFUs, with the exception of hindfoot amputations. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of ANKEM Antibiyotik & Kemoterapi Dergisi is the property of ANKEM Antibiyotik & Kemoterapi Dergisi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

3-Dimensional (3D) printable polymeric structures have lower mechanical properties than parts produced by existing conventional methods. It is still a challenge to obtain high elongation and more ductile on 3D polymeric structures even though photocurable resin cross linked with among polymer chains during UV-irridation and applied post-heat treatment steps. Filler materials as reinforcement agents such as silica, alumina, zirconia and multi-walled carbon nanotube, graphene, etc. were used to enhance its mechanical properties in the past decades. In this study, montmorillonite nanoclays including amine and silane functional group, which provides high dispersibility and homogeneity in photocurable resin, are added and mixed into acyrlate based photocurable resin with four different (pure, 0.25%, 0.5% and 1%) concentration. By using a 3D laser stereolithography printer, test samples are produced and characterized by tensile test, dynamic mechanical analyzer (DMA) and scanning electron microscope (SEM). As a result, it has been observed that by increasing the concentration of nanoclay, 3D polymeric structures gradually enhances its mechanical strength compared to pure polymer structures. Due to the agglomeration observed on %1 nanoclay concentration, their mechanical strength is lower than that of 0.5% nanoclay. Also, thermal stability gradually decreases with increasing nanoclay concentration due to its insulating properties. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Mediterranean Journal of Infection, Microbes & Antimicrobials is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Giriş: Akut bakteriyel septik artrit, artmış morbidite ve mortalite riski yaratan, tedavisiz kalması durumunda kalıcı eklem hasarıyla sonuçlanabilecek bir ortopedi ve enfeksiyon hastalıkları acilidir. Bu olası yıkıcı komplikasyonlar bilinmekle beraber, septik artritlerin tanı alma süreci klinisyenler için pek çok tuzak içermektedir. Fizik muayene ve laboratuvar bulguları açısından septik artiriti taklit edebilecek farklı klinik tabloların arasından doğru tanıyı koymak, klinik ve laboratuvar verilerin yerel değişkenleri de göz önüne alarak klinik deneyim potasında eritilmesiyle mümkün olabilmektedir. Gereç ve Yöntem: Ocak 2020- Mart 2022 tarihleri arasında enfeksiyon hastalıkları ve ortopedi kliniğine konsülte edilen diz ekleminde septik artrit şüphesiyle artrosentez yapılan olgular tarandı. Tarama sonucunda 80 hastanın verisi analize dahil edildi. Septik artrit için tanımlanmış risk faktörlerinin varlığı, demografik veriler, synovial sıvı örneklemesi sonuçları, laboratuvar verileri, fizik muayene verileri, uygulanan tedavi protokolleri, yatış süreleri, tedavi süreleri retrospektif olarak incelendi. Bulgular: İki yıllık sürede, cinsiyet dağılımı 41E/39K; ortalama yaş 58,7 (22- 88) idi. Kırk bir hasta risk faktörü olarak tanımlanmış sınır olan 60 yaşın üzerindeydi. Ortalama beyaz küre 10.648/ml (1680-23.000), ortalama CRP: 103,87 mg/l (1-393) idi. Kültür direkt bakısında lökosit sayısı 47 hastada <25.000 iken 16 hastada 25.000-50.000 ve 17 hastada >50.000 saptandı. Toplam 13 hastada kültürde üreme saptandı. En sık FM bulguları şişlik (n=75), ağrı (n=73) idi. Kızarıklık (n=25), ısı artışı (n=49), hareket kısıtlılığı (n=64) diğer FM bulgularıydı. Otuz altı hastada veriler septik artrit olarak yorumlandı bu grupta 13 hastada kültürde üreme mevcuttu (Tablo 1). Bu hastaların 11’inde ampirik tedavi olarak ampisilin + sulbaktam tedavisi, 13 hastada seftriakson + teikoplanin başlanmıştı. Septik artrit düşünülen grupta ortalama CRP: 125,8 (4-393), ortalama beyaz küre: 10762 (3610- 23.000) idi. İki hastada romatoloji polikliniğinde alınan örnekte olan üremenin geç saptanması üzerine tedavi gecikmesi yaşanmıştı. Sonuç: Subakut okkült enfeksiyonların atlanmasının önlenebilmesi için, septik artritle birincil olarak ilgilenmeyen ancak artrosentez uygulayan romatoloji, algoloji, fizik tedavi gibi branşlardan gönderilen numunelerin takibiyle ilgili düzenlemeler optimize edilmelidir. Klinik şüphe ve pozitif eklem kültürü arasındaki korelasyon çok zayıf olarak saptanmakta, synovial sıvı direkt bakısında 50.000 lökosit sınır değer olarak kabul edilse de tek başına çok anlam ifade etmeyebileceği göz önünde bulundurulmalıdır. Romatolojik hastalıklar ve kristal artropatilerinde septik artrit riskinin 4-15 kat arttığı unutulmamalı, tekrarlayan artrit ataklarında septik artrit her zaman dışlanmalıdır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: Atipik mikobakterilerin günümüzde bilinen 250’den fazla türü vardır. Tüberküloz insidansının azalmasına karşın non-tüberküloz (atipik) mikobakteri enfeksiyonları artış göstermektedir. Toprak, hava, toz, bitki gibi pek çok doğal ortamdan izole edilebilmeleri enfeksiyon/kontaminasyon ayrımını da zorlaştırmaktadır. Bu çalışmamızda bir üniversite hastanesi olan merkezimizde kültüründe atipik mikobakteri izole edilen hastaların değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bir üniversite hastanesi olan merkezimizde Ocak-Aralık 2021 tarihleri arasında kültürden izole edilen atipik mikobakteri izolatları değerlendirilmiş, hastaların klinik ve demografik verileri retrospektif olarak incelenmiştir. Bulgular: Toplam 12 hastada atipik mikobakteri etkeni izole edilmiştir. Örneklerin tamamı solunum yolu örneği olup 5 örnek bronskopik aspirasyon, 2 örnek derin trakeal aspirat ve 5 örnek balgam kültürü olarak laboratuvara gönderilmiştir. On iki örneğin tiplendirmesine bakıldığında 4 adet Mycobacterium avium complex (MAC), 3 adet Mycobacterium kansasii, 3 adet Mycobacterium abscessus, 2 adet Mycobacterium szulgai, izole edildi. Beş hastada ARB pozitif saptandı. Hastalardan sadece 4 tanesinde kültür sonucu enfeksiyon etkeni kabul edilerek uygun tedavi başlanmıştı. Hastalardan 2 tanesi halihazırda tüberküloz tedavisi almakta idi. Bir hasta nokardiyoz nedenli tedavi ile izlenmekteydi. En sık altta yatan hastalık 4 hastada KOAH’ydi. Tedavi alan 4 hastaya bakıldığında 1 hastanın lenfoma, 2 hastanın KOAH, 1 hastanın diyabet tanısı mevcuttu. Diyabeti olan hastada post-COVID dönemde nekrotizan pnömoni gelişmiş bunun sonucunda MAC izole edilmişti. Tedavi alan diğer 3 hastada MAC, M. abscessus ve M. szulgai mevcuttu. Bu hasta grubunda 2 bronkoskopik aspirasyon, 2 balgam kültürü sonucu ile tedavi başlanmıştı. Ardışık 2 balgam kültürü üremesi anlamlı kabul edilmişti. Hastaların tedavisinde en sık kullanılan antibiyotik azitromisin idi. Sonuç: Bu retrospektif analizde en çok karşılaştığımız 3 tür MAC, M. kansasii ve M. abscessus olarak görülmüştür. M. kansasii genellikle içme sularında bulunmakla birlikte toprak ve doğal kaynak sularında bulunmamaktadır. M. abscessus hızlı üreyen mikobakterilerin en patojenik olanıdır ve altta yatan akciğer hastalığı olanlarda sıklıkla karşımıza çıkmaktadır. MAC ise artan HIV enfeksiyonları ile önem kazanmış tüberküloz benzeri klinik ile karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışma ile merkezimizde bir yıl boyunca sadece 12 atipik mikobakteri etkeninin izole edildiği görülmüş, bu sayının COVID pandemisi nedeniyle bu denli düşük olabileceği düşünülmüştür. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: COVID-19 pandemisinin 2. yılını tamamladığı şu günlerde artık pek çok farklı klinikle değerlendirilen hastalarda rastlantısal COVID-19 pozitifliği görülebilmektedir. Bazen bu süreçler tedavi konusunda işimizi zorlaştırmakta ve hastalar için durumu karmaşıklaştırmaktadır. Olgu: Otuz yedi yaş erkek hasta bilinen kronik hastalık yoktu. Üç biontech aşısı mevcuttu. 9 Şubat 2022’de solunumsal yakınmalarla hastaneye başvurmuştu ve COVID-19 PCR negatif çıkmıştı. Radyolojik bulguların uyumlu olması üzerine hastaneye yatırılmıştı ve 1 hafta tedavi ve takip sonrası taburcu edilmişti. 22 Şubat’ta tekrar nefes darlığı ile hastaneye başvurmuştu. Toraks BT viral pnömoni CORADS-4 olarak raporlanmıştı; ancak hastanın COVID-PCR sonucu tekrar negatif çıkmıştı. Oksijen ihtiyacı artan hasta steroid, piperasilin tazobaktam gibi destek tedavileri almıştı. Klinik olarak gittikçe kötüleşmesi üzerine ek tetkikler yapılan hastada antiHIV pozitif saptanmıştı. İleri tetkik ve tedavi için tarafımıza yönlendirildi. Gelişinde bilinci açık, maske ile 15 lt/dk O2 ihtiyacı mevcuttu. Toraks BT: “Her iki akciğer parankiminde alt loblara perifere gidildikçe artan yaygın buzlu cam infiltrasyonları izlendi, immünosüpresyon öyküsü eşliğinde PCP, CMV ve benzeri fırsatçı enfeksiyonları düşündürdü. ARDS’ye gidiş açısından klinik ile birlikte değerlendirme önerilir.” şeklinde raporlandı (Şekil 1). Hastaya hızlı bir şekilde antiretroviral tedavi (raltegravir+emtrisitabin+tenofovir disoproksil), 1 mg/kg metil-prednizolon, gansiklovir ve TMP-SMX tedavisi başlanarak yoğun bakım izlemine alındı. Anti-HIV doğrulama testi, HIV-RNA, CMV-DNA ve COVID-19 PCR testi istendi. Balgam kültürü bakteriyolojiye, PCP için parazitolojiye, mikobakteriyolojiye gönderildi. Dış merkezde 3 kez COVID-19 PCR testi negatif olan hastanın testi merkezimizde pozitif saptandı. COVID-19 yoğun bakımda izlemi başlayan hasta NİMV desteğine alındı. Antibiyoterapisi piperasilin-tazobaktam olarak düzenlenen hastanın 2 farklı balgam kültüründe Corynebacterium striatum üremesi oldu. Tedaviye linezolid 600 mg 2x1 eklendi. CMV-DNA düzeyi 73.400, CD4 16 hc/mm3 olarak sonuçlandı. Mikobakteriyoloji ve parazitolojiye gönderilen balgam örneklerinde üreme olmadı. On dört günlük yoğun bakım izleminin ardından hasta servise alındı, 7 günlük servis izleminin ardından oksijen ihtiyacı kalmayan ve genel durumu iyi olan hasta oral gansiklovir +TMPSMX ve antiretroviral tedaviyle taburcu edildi. Taburculukta görülen PAAC belirgin regrese olarak değerlendirildi. Sonuç: COVID-19 pnömonisi ile yoğun bakımda izlenen ve 3 farklı COVID-19 PCR testi negatif saptanan olgumuzda anti-HIV testinin pozitif saptanması, bir anda tüm tedavi ve takip sürecini değiştirmiştir. Merkezimizde toraks BT’de fırsatçı enfeksiyonlar lehine bulgu olması üzerine COVID-19 dışı pnömonik süreçler için tedavisi başlanan hastanın COVID-19 PCR testinin pozitifleşmesi akıllara yoğun bakım izleminde iken ortaya çıkan bir enfeksiyon mu? sorusunu da getirmiştir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Bu çalışmada, Türkiye'de üçüncü basamak bir eğitim hastanesinde kültür kanıtlı Candida spp. enfeksiyonu olup nötropenik olmayan septik şok ön tanılı hastalarda mortalite ve klinik sonuçları etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Septik şok tanılı ve klinik örnek kültürlerinde Candida spp. üremesi olup, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji konsültan hekimleri tarafından Aralık 2013-Ocak 2021 tarihleri arasında değerlendirilmiş olgular prospektif olarak takip edildi. Candida spp., iki ardışık idrar kültüründe (direkt mikroskopide piyüri ile) üremişse veya iki ardışık alt solunum yolu örneklerinin direkt bakısında >25 lökosit, <10 epitelyal hücre görülüp akciğer grafisinde infiltrasyonu varsa etken olarak kabul edildi. Nötropenik septik şok olguları dışlandı. İstatistiksel analiz için SPSS 22 kullanıldı, p<0,05 anlamlı kabul edildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilme kriterlerini karşılayan 51 hasta (ortalama yaş 65,24±14,97 - %45 kadın) dahil edildi. En sık görülen enfeksiyon odakları idrar yolu enfeksiyonu (n=21), santral venöz kateter ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonları (n=11), pnömoni (n=9) ve kandidemi (n=8) idi. Kırk bir olguda (%80,3) Candida spp. tanımlandı. En sık görülen türler Candida albicans (n=28), Candida parapsilosis (n=5) ve Candida tropicalis (n=3) idi. Otuz iki (%60,7) olguda eşlik eden bakteriyel enfeksiyon mevcuttu. Ampirik antifungal tedaviye 30 (%58,8) hastada ilk olarak enfeksiyon hastalıkları konsültasyonu sırasında başlandı, 30. gün sağkalım bu grupta %16,6 (5/30) idi ve diğerleri ile 30. gün mortalite açısından anlamlı fark saptanmadı (6/21, p=0,321). En sık kullanılan ampirik antifungal tedavi seçenekleri 11 (%36,6) hastada mikafungin, 8 (%26,6) hastada flukonazol ve 8 (%26,6) hastada anidulafungin idi. 30. günde mortalite %78,4 (40/51) idi ve ampirik olarak ekinokandin başlanan grup ile diğerleri arasında anlamlı bir fark saptanmadı (25/30 - %83,3 vs. 15/21 - %71,4, p=0,327). Ayrıca idrar yolu enfeksiyonu, santral venöz kateter ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonu, kandidemi ve pnömoni alt grupları arasında da 30. gün mortalite açısından anlamlı bir fark saptanmadı (16/21 - %76,1 vs. 9/11 - %81,8 vs. 7/8 - %87,5 vs. 8/9 - %88,9, p=0,914). Sonuç: Mümkün olan en kısa zamanda uygun ampirik tedaviye başlamak önemli olmakla birlikte, doğru antifungal ajanın seçilmesi de septik şok tablosundaki hastalarda beklenen olumlu klinik sonuçlarla ilişkili bulunmadı. Fungal septik şok olgularında sağkalımı arttırmak için efektif yöntemler araştırılmalıdır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Monoklonal antikorlar günümüzde pek çok hastalığın tedavisinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Belirgin immünsüpresyon yapan bu ilaçların özgün yan etkilerinin de bulunması pek çok problemi de beraberinde getirmektedir. Bu yazıda bir olgu nedeniyle monoklonal antikor olan PD-1 inhibitörü nivolumaba bağlı gelişen yan etkiler ve ilişkili klinik komplikasyonlar irdelenmiştir. Olgu: 2016 yılında renal hücreli karsinom (RCC) tanısı ile parsiyel nefrektomi yapılan 72 yaş erkek hastaya, vena cava trombozu ve nüks gelişmesi üzerine total nefrektomi uygulanmıştı. Metastatik RCC tanısı ile Ekim 2018'de sunitinib, Ocak 2019'da nivolumab tedavisi başlanmıştı. Eylül 2019'da karaciğer fonksiyon testlerinde yükseklik saptanan hastaya nivolumaba bağlı otoimmün hepatit tanısı ile steroid tedavisi başlanmıştı. Tedavinin 10. gününde sol gözünde bulanık görme ve baş ağrısı olan hasta şikayetlerinin artması üzerine acil servise başvurmuştu. Acil serviste değerlendirildiğinde sol gözde görme kaybı, proptozis tespit edilmişti. Bilgisayarlı orbita tomografisinde fungal sinüzit tespit edilen hastaya kulak burun boğaz hekimleri tarafından örnekleme yapılmıştı. Direkt bakısında spor ve hif görülmesi patolojik boyamada görülen yapıların aspergillusa benzemesi üzerine tarafımızca konsülte edildi ve vorikonazol tablet 2x200 mg/gün önerildi. Klinik takibinde progresyon olması üzerine sol orbital ekzenterasyon ve sol maksillektomi uygulanan hastanın kültüründe Rhizopus üremesi olması üzerine kliniğimize devir alındı. Antifungal tedavisi lipozomal amfoterisin B 5 mg/kg/gün ve posakonazol 2x300 mg yükleme sonrasında 300 mg/gün olarak düzenlendi. Olası diyabet açısından ileri tetkik yapılan hastanın HbA1c %9 olarak sonuçlandı. Hastaya nivolumaba bağlı yan etki olarak gelişen diabetes mellitus tanısı ile insülin tedavisi başlandı. Kontrol kraniyal MRG'de trigeminal sinir trasesi boyunca ve ponsta fungal enfeksiyonun perinöral yayılımı ile ilişkili kontrastlanma artışı görüldü. Tedavinin 4. haftasında hasta posakonazol tablet idame tedavisi ile taburcu edildi. Tedavinin ikinci yılında yutma güçlüğü nedeniyle posakonazol şurup ile izlenen hastanın kontrol görüntülemesinde progresyon saptanmadı, infiltrasyon postoperatif dönemle benzer gözlendi. Hastanın takibine devam edilmektedir. Sonuç: Olgumuzda monoklonal antikor olan nivolumab kullanımı sonrası diyabet gelişmiş, diyabet zemininde fungal sinüzit meydana gelmiş ve steroid kullanımı da kliniği ağırlaştırmış olabilir. Henüz tüm klinik ve yan etkileri bilinmeyen monoklonal antikorların takibinin çok dikkatli yapılması gerekmektedir. Özellikle yan etki olarak diabetes mellitusa neden olduğu bilinen nivolumab kullanan hastaların izleminde düzenli kan şekeri takibi gerekmektedir. Hastamızın öyküsünde steroid kullanımı da mevcut ancak temel neden olarak düşünülmemiştir, tetikleyici unsur olması olasıdır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: Kas iskelet sistemi tutulumu ile giden maligniteler gerek laboratuvar ve radyoloji gerek de klinik olarak pek çok enfeksiyon hastalığı ile karışmakta bazen ise kolaylaştırıcı faktör olarak enfektif süreçlerin gelişimine sebep olmaktadır. Bu olguda acil servise düşme ile başvuran bir hastanın fraktür nedenli yapılan tetkikleri ve ayırıcı tanıları vurgulanmak istenmiştir. Olgu: Yetmiş altı yaş kadın hasta bilinen demans tanısı mevcuttu. Acil servise düşme sonrası parapleji ile başvuruyor. Olgu yaklaşık 20 gündür bacaklarda güçsüzlük, ayakta duramama ve emekleyerek yürüme tarifliyor, bu nedenle dış merkeze başvurmuş ve FTR'ye yönlendirilerek semptomatik tedavisi düzenlenmişti. Paraplejiye idrar inkontinansı da eşlik etmesi üzerine beyin cerrahisi ve ortopedi tarafından değerlendirilen hastanın L1 vertebrasında litik lezyon ve T11-12'de füzyon tespit ediliyor, ortopedi tarafından yatışı ve operasyonu planlanıyor. Vertebradaki fraktür hattının patolojik fraktür (Şekil 1) olarak değerlendirilmesi nedeniyle kasiskelet tümör konseyinde değerlendiren hastanın radyolojik bulgularının o bölgeyi ilgilendiren bir enfeksiyon kaynaklı olabileceği söylenmesi üzerine enfeksiyon hastalıkları konsültasyonu isteniyor. Tarafımızca Brucella serolojisi, IGRA, Leishmania serolojisi, Toxoplasma serolojisi isteniyor. Tümü negatif sonuçlanıyor, bu nedenle olgu operasyon materyalinden mikrobiyolojik örneklerin gönderilmesi önerilerek tedavisiz izleniyor. Bu dönemde iç hastalıkları konsültasyonu da istenen olguda albümin/globülin oranının tersine dönüşü, anemi olması, vertebrada litik lezyonun (patolojik fraktür) da olması multipl miyelom ön tanısıyla tetkik ediliyor. Serum immünglobulin düzeyleri ve protein elektroforezi planlanan hasta ortopedi tarafından opere ediliyor. Operasyon materyalinden bakteriyoloji, mikoloji, mikobakteriyoloji kültürleri, tüberküloz PCR ve patoloji örneği gönderiliyor. PCR ile Mycobacterium tuberculosis saptanıyor. Tekrar enfeksiyon hastalıkları konsültasyonu istenen olguya 4'lü anti-tüberküloz tedavi başlanıyor ve akciğer görüntülemesi planlanıyor. Hastane yatışı süren olgunun akciğer ve batın BT görüntülemesinde tüberküloz tutulumu saptanmıyor bu esnada patolojiye gönderilen operasyon materyalinde neoplastik plazma hücre infiltrasyonu saptanıyor ve böylelikle olgumuz hem tüberküloz (Pott apsesi) hem de plazma hücre diskrazisi tanısı alarak ayaktan takip edilmek üzere taburcu ediliyor. Sonuç: Tüberküloz, endemik bir bölge olan ülkemizde, pek çok farklı klinik durumla karşımıza çıkmakta bu nedenle tüm branş hekimleri olarak hepimiz için güncelliğini korumaktadır. Parapleji ile başvuran bu olguda ise lezyon sahasında hem tüberküloz hem plazma hücre diskrazisi tespit edilmiştir. Öyküde düşmenin de yer alması fraktür sürecini hızlandırmış olsa da olgu tarafımızca hematolojik malignite zemininde meydana gelen immünsüpresyon ve bu nedenle gelişen Pott apsesi olarak değerlendirilmiştir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: 2020 Ege Denizi depremi İzmir şehrini derinden etkilemiş, 114 kişinin ölümü, 1,000'den fazla kişinin yaralanması ve 15.000 kişinin evsiz kalmasına sebep olmuştur. Merkezimiz enkazdan çıkarılan depremzedeler için afet hastanesi konumunda olmuştur. Bu çalışmada, enkaz altından çıkarılan yaralıların hastane izlemi ve operasyon sonrasında gelişen enfektif süreçlere dair komplikasyonları irdelenmiştir. Gereç ve Yöntem: Depreme bağlı yaralanması olan hastalar retrospektif olarak incelendi. Demografik bulgular, yapılan operasyonlar, operasyon sonrası gelişen enfektif süreçler ve kullanılan antibiyoterapi rejimi, komplikasyonlar, ölüm oranları ve ölüm nedenleri analiz edildi. Bulgular: Hastanemize başvuran 90 (37 erkek, 53 kadın) hastanın ortalama yaşı 36 (2-74) idi. Deprem anından acil servise kabulüne kadar geçen ortalama süre 3 (1-92) saat olarak bulundu. Kırk üç hasta enkaz altından çıkarılan yaralılardı. On dört hastaya kırığı için fiksasyon operasyonları uygulandı ve cerrahi profilaksi dışında hiçbir ek tedaviye ihtiyaç duyulmadı. Beş hastaya ezilmiş ekstremite (Crush yaralanma) nedenli fasiyotomi ve bir hastaya fasiyotomiden 2 gün sonra ampütasyon yapıldı. Dört hastada yara yeri enfeksiyonu gelişti. Bu hastalardan biri cerrahi alan enfeksiyonu nedeniyle ampirik antibiyoterapi alırken kaybedildi. Bir hasta ise meropenem, linezolid, kaspofungin kombinasyonunu ampirik olarak aldı ve kültür sonuçlarından sonra meropenem + tigesiklin tedavisi ile izlendi. Sonuç: Ezilmiş ekstremite nedenli fasiyotomi yapılan grupta mortalite yüksek bulundu (2/5). Bu özel hasta grubunda, ezilme yaralanmasının elektrolit dengesizliği, asidoz ve multipl organ disfonksiyonu gibi bazı sistemik etkilere sahip olduğunu unutmamalıyız. Metabolik sorunların yanı sıra yara yeri enfeksiyonu da hastalar için ölümcül olabilmektedir. Bu nedenle bu hasta grubunda ampirik antibiyoterapi seçiminde yara yeri enfeksiyonu riskinin yüksek ve bu nedenle mortalite oranının fazla olduğu göz önünde bulundurulmalıdır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Mediterranean Journal of Infection, Microbes & Antimicrobials is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)