Olağanüstü hallerde Devlet, varlığını korumak için temel hak ve hürriyetlerde kısıtlamaya gidebilir. Bu kısıtlamalar, normal zamanlara göre daha fazla olabilir. Çünkü, bu dönemde kabul edilen kanun hükmünde kararnameler, olağan dönemde çıkarılanların tabi olduğu sınırlamalara bağlı değildir. Üstelik olağanüstü hal kapsamında kabul edilen kanun hükmünde kararnameler ile, diğer mevzuatta da değişiklik yapılabilir. Hatta, bu değişiklikler, sadece olağanüstü hal süresi ile sınırlı olmayıp, kalıcı nitelik taşırlar. Nihayet, bir ülke kendi rejimini devirmeye yönelik bir tehlike ortaya çıktığında, insan hakları sözleşmesini askıya almak suretiyle, temel hak ve hürriyetlere kısıtlama getirebilir. Söz konusu kısıtlamaların dayanağı iç hukukta AY. m. 15/II ve 121/III, 122/II hükümleri; milletlerarası hukukta ise AİHS. m. 15/II hükmüdür, In states of emergencies, the government can restrict fundamental rights and liberties to protect its own existence. These restrictions can be more than the ones in regular times. The reason for this is that statutory decrees issued within the scope of state of emergency is not subject to the same restrictions with regular statutory decrees. Furthermore, changes can be made to the other laws and regulations by these statutory decrees. Moreover, these changes are not limited with the timeframe of state of emergency but they are permanent. Finally, a country can restrict fundamental rights and liberties by suspending European Convention of Human Rights when a threat emerges to take down its regime. Basis for this restriction is in domestic law Articles 15/II, 121/III and 122/II, and in international law ECHR Article 15/II