Search

İskelet sisteminin en büyük yassı kemiklerinden olan skapula göğüs duvarının arkasında yer almaktadır. Skapulanın kendine has morfometrik özellikleri ve anatomik varyasyonları bulunmaktadır. Glenoid yapısı ve akromiyon tipi varyasyon gösteren yapılarındandır. Bu çalışmada skapulanın morfometrik özellikleri ile birlikte anatomik varyasyonlarının değişkenliği değerlendirilmiş, literatürde yapılan çalışmalar ile karşılaştırılıp sonuçları ortaya konmaya çalışılmıştır. Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Anatomi Anabilim Dalı’nda mevcut olan 16 sağ ve 24 sol olmak üzere toplam 40 adet skapula, milimetrik hassasiyet gösteren dijital kumpas ile ölçülmüştür. Bunun yanında tüm skapulaların akromiyon ve glenoid yapıları değerlendirilip tiplendirilmesi yapılmıştır. Kırk skapulanın ortalama yüksekliği 14,7 mm, genişlik ortalaması 10,5 mm olarak bulunmuştur. Spina scapulae’nin uzunluk ortalaması 13,3 mm ölçülmüştür. Ortalama akromiyon uzunluğu ve genişliği sırasıyla 4,7 mm ve 2,3 mm olarak saptanmıştır. Akromiyon tiplendirilmesinde 10 akromiyonun düz, 15’inin konkav, 15’inin ise çengelli olduğu görülmüştür. Akromiyonlar şekillerine göre ayrıldığında 14’ü kobra şekilli, 13’ü ara, 13’ü de kare şekilli olduğu izlenmiştir. Glenoidlerin 18’i virgül şekilli, 13’ü oval, 9’u ise armut şekilli olarak bulunmuştur. Anatomi laboratuvarında bulunan kırk skapulanın uzunluk parametrelerini ve tiplerini ortaya koymaya çalıştığımız bu çalışmada ulaşılan sonuçları literatürdeki diğer araştırmalarla karşılaştırdığımızda biyolojik çeşitlilikler görülmüştür. Bu tip antropometrik çalışmaların daha geniş serilerde, çok merkezli ve karşılaştırmalı olarak yapılmasına ihtiyaç duyulmaktadır., The scapula, one of the largest flat bones of the skeletal system, is located behind the chest wall. Scapula has unique morphometric features and anatomical variations. Glenoid structure and acromion type are the structures that show variations. In this study, the morphometric properties of the scapula and the variability of the anatomical variations were evaluated, and the results were compared with the studies in the literature. 40 scapulae, 16 right and 24 left, which are available at the Anatomy Department at Pamukkale University Faculty of Medicine, were measured with an electrocronic digital caliper with a millimeter precision. In addition, the acromion and glenoid structures of all scapulae were evaluated and typed. The mean height of the 40 scapulae was 14.7 mm and the mean width was 10.5 mm. The average length of spina scapulae was 13.3 mm. The mean length and width of the acromion were 4.7 mm and 2.3 mm, respectively. Acromion typing showed 10 straight, 15 concave and 15 notched acromia. When acromion was separated according to its shape, 14 were cobra shaped, 13 were intermediate and 13 were square shaped. 18 glenoid were comma-shaped, 13 were oval and 9 were pear-shaped. When we compared the results obtained in this study, which we tried to reveal the length parameters and types of the forty scapulae in the anatomy laboratory, biological diversities were observed. This type of anthropometric studies needs to be performed in larger series, multicentrally and comparatively.

Amaç: Pelvis sakrum ve üç ayrı ossifikasyon merkezinin ilium, ischium vepubis’in füzyonuyla meydana gelen iki innominat kemikten oluşan bir halkayapısındadır. Bu kemik yapılarda çeşitli bağ ve kasların yapıştığı çıkıntılar vedamar ve sinir gibi önemli yapıların geçtiği girintiler bulunmaktadır. Büyük siyatikçentik bunardan bir tanesidir. Yapılan çalışmalarda çeşitli varyasyonlarıgösterilmekle birlikte diğer kemik yapılarla ilişkisi incelenmemiştir. Buçalışmadaki amacımız pelvisin çeşitli bölgelerinin morfometrik ölçümleriniyapmak ve yapıların boyutlarını birbirleriyle korelasyonunu incelmektir.Gereç ve yöntem: Anatomi Ana Bilim Dalından temin edilen 18 sağ ve 24 sololmak üzere 42 adet hemipelvis belirlenen ölçüm noktalarından 0,01 mmhassasiyet ile dijital kaliper ile ölçüldü. Ölçüm sonuçları bulunan oranlar SPSSversiyon 23 ile kaydedildi ve birbirleri ile korelasyonun Pearson korelasyon testiile hesaplandı. p˂ 0.05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.Bulgular: Siyatik çentik uzun kenarı ortalama 49,5 mm olarak kısa kenarıortalama 30,5 olarak bulundu. Siyatik çentik açıklığı uzunluğu ortalama 35,5 mmolarak ölçüldü. Siyatik çentik açısı ortalama 80,6 mm olarak bulundu.Siyatikçentik açıklığı ile siyatik çentik açısı arasında pozitif yönde istatistiksel olarakanlamlı korelasyon saptandı (p=0.000). Siyatik çentik açıklığı ile siyatik çentikkısa kenarı arasında pozitif yönde istatistiksel olarak anlamlı korelasyon saptandı(p=0.001).Sonuç: Siyatik çentik açısı en düşük 48,2° en yüksek 108,8° ortalama 80,6° olarakbulundu. Bu sonuçlara göre siyatik çentik açısının kişiye göre değişebileceğisöylenebilir. Ancak bu çalışmada daha önce yapılan çalışmalarda cinsiyettayininde kullanılan siyatik çentik parametreleri ve pubik kol uzunluğu arasındailişki saptanmamıştır

Amaç: Non-anevrizmatik ''Baziller Tepe'' (BTS) sendromunda nöroradyolojik bulguların değerlendirilmesi. Metod: BTS tanısı alan otuz hastanın klinik ve görüntüleme bulguları retrospektif olarak incelendi. İskemik parenkimal ve vasküler lezyonlar anatomik korelasyonlarıyla birlikte manyetik rezonans görüntüleme (MRG), diffüzyon ağırlıklı görüntüleme (DAG), bilgisayarlı tomografik anjiografi (BTA) ve dijital subtraksiyon anjiografi (DSA) metodlarıyla incelendi. Bulgular: Otuz hastaya (14 erkek-16 kadın) ortalama yaş 61 (32-78 arası) klinik ve nöroradyolojik görüntüleme ile BTS tanısı kondu. Büyük arter aterosklerozu (BAA) en yaygın etyoloji olup (%66.6) in-situ stenookluziv, arter-arter (AA) embolisi, arteryel dal (AD) oklüzyonu ve AA+AD kombinasyonları olarak alt gruplara ayrılarak incelendi. Takip eden diğer etyolojiler kardiyoembolizm (KE) (%16.6), arteryel disseksiyon (%10.0), vaskülit (%6.6) ve belirlenemeyen (%3.3) idi. Hastalarda iskemi ''süperfisyal'', ''' derin'' ve '''süperfisyal+derin'' lokalizasyonlarda olup segmental, teritoryal ve multipl dağınık küçük infarkt paternleri şeklinde görüldü. En sık görülen klinik bulgular, motor bozukluklar, bilinç değişiklikleri, vizual/okülomotor bozukluklar, serebellar disfonksiyon ile davranış ve konuşma bozukluklarıydı. Sonuç: BTS tanı ve tedavisinde etkin nöroradyolojik görüntüleme önemlidir. Bu bölgedeki vasküler anatomi ve besleme alanları ile iskemik infarkt paternlerinin iyi bilinmesi hayati önem taşır.

Purpose: We aim to evaluate the clinical and imaging features of “Top of the basilar” syndrome (TOB-S). Method: We retrospectively evaluated the clinical and imaging features of thirty consecutive TOB-S patients. We analyzed the ischemic parenchymal lesions and vascular disturbances with anatomic correlation by using magnetic resonance imaging (MRI), diffusion-weighted MRI (DWI), computed tomography angiography (CTA), magnetic resonance angiography (MRA), and digital subtraction angiography (DSA). Results: Thirty patients (14 males and 16 females) with a mean age of 61 years (range: 32–78 years) were diagnosed as TOB-S based on the neuroimaging and clinical findings. Large artery atherosclerosis (LAA) was the common etiology (63.3%), including the subgroups of in situ steno/occlusive, artery to artery embolus (AA), arterial branch (AB) occlusion, and AA+AB combination. The other etiologies were cardioembolism (CE) (16.6%), arterial dissection (AD) (10.0%), vasculitis (6.6%), and undetermined (3.3%). The patients represented ‘superficial', ‘deep' and ‘superficial plus deep' infarcts with segmental, territorial or scattered patterns. The most clinical manifestations were motor deficits, alteration of consciousness, visual/oculomotor disturbance, cerebellar dysfunction, behavioral disorder and speech disorder. Conclusion: The accurate evaluation of imaging findings in TOB-S is essential for diagnosis and appropriate management. Familiarity with the vascular anatomy, supplying territories, and infarction patterns of the ischemic lesions is crucial. © 2016, Ege University Press. All Rights Reserved.

Coccydynia is pain in the area of the coccyx, or tailbone. The coccyx is a small, curved, V-shaped bone at the bottom of the spine. The diagnosis of coccydynia was based on clinical history, local of pain, and response to previous diagnostic ve therapeutic procedures. In sitting position from falling coccyx fracture, dislocation, or arthrosis is a result of forced labor or the tip of coccyx, and mobile becomes displaced forward or sideways. A result of the movement of the patient severe pain occurs when seated on the tip of coccyx. sitz baths. Conservative treatment, the chances of success are high. Also in the treatment of coccydynia used physical methods such as cryotherapy, thermotherapy and TENS. Patients sit in the company and sponge donut-shaped pillow rest on hard surfaces.Analgesic, to reduce pain, non-steroidal anti-inflammatory drugs, and should be given myorelaksan.Coccyx pain treatment injections can be tried on. If conservative treatment fails and the patient's daily life difficult situations is coccygectomy., Koksidinia koksikste veya kuyruk sokumu kemiğinde ağrı demektir. Kuyruk sokumu kemiği guguk kuşunun cuckoo gagasına benzetilerek adını yunanca karşılığı olan coccyx'ten almıştır. Dynia bilindiği üzere kronik ağrı demektir. Oturur durumda düşme sonucu koksikste kırık, çıkık olması yada doğum zorlamasıyla veya artroz sonucu koksiksin ucu öne veya yana doğru yer değiştirir ve mobil hale gelir. Koksiks bölgesinde görülen rahatsız edici bu ağrılı klinik tabloya Koksidinia adı verilir. Hasta oturduğu zaman koksiksin ucunun hareketi sonucu şiddetli ağrı ortaya çıkar. Tanı genellikle öykü ile ve anorektoskopinin negatif olması ile konur. Rektal tuşe sırasında koksiksin palpasyonunda ağrılı olduğu saptanırsa koksidinia tanısı kuvvetle muhtemeldir. Taze kırıklarda 3 hafta kadar yatak istirahati uygulanır. Daha sonra sıcak oturma banyoları önerilir. Konservatif tedavinin başarı şansı yüksektir. Ayrıca koksidinia tedavisinde kriyoterapi, termoterapi,TENS gibi fiziksel yöntemler de kullanılır. Hastalar sert zeminlere oturmamalı ve sünger simit şeklinde yastık üzerine oturmalıdır. Ağrıyı azaltmak için analjezik, non-steroid antienflamatuvar ve myorelaksan ilaçlar verilmelidir. Koksiks üzerine enjeksiyonlar ile ağrı tedavisi denenebilir.. Konservatif tedavinin başarısız ise ve hastanın günlük yaşamının zorlaştığı durumlarda koksektomi yapılır.

Ankylosing spondylitis is a systemic rheumatic disease characterized by the formation of new bone. Increases the risk of progressive spinal fracture with spinal fusion. Patients who spinal trauma with ankylosing spondylitis during management must be taken. With a motor vehicle accident in the most common symptoms of ankylosing spondylitis patients, is local pain. Nonsteroidal analgesic do not respond to trauma and vertebral fractures in patients with ankylosing spondylitis should be suspected of.In this case, we aim which have applied an unusual instrumentation in a patients with trauma spinal vertebrae with ankylosing spondylitis, Ankilozan spondilit AS yeni kemik oluşumu ile karakterize sistemik romatizmal bir hastalıktır. Spinal füzyon ile birlikte ilerleyici spinal fraktür riski artmaktadır. Ankilozan spondilitli spinal travmalı hastaların yönetimi sırasında çok dikkatli olunmalıdır. AS’li kaza yapmış hastada en sık karşılaşılan bulgu, lokal ağrıdır. Nonsteroid analjeziklere yanıt vermeyen travmalı ve AS’li hastalarda vertebra fraktürlerinden şüphelenmek gerekir. Omurga kırıkları genelde alt torakal ve üst lomber bölgede meydana gelir. Biz bu sunuda, ankilozan spondilitli spinal travmalı bir hastaya, uygulanan sıradışı enstrümantasyon işlemini literatür eşliğinde sunmayı amaçladık.

Kronik Metabolik Asidoz (KMA) kronik diyare hastalığı, aşırı ilaç kullanımı ve ketojenik diyetler sonucunda ortaya çıkmaktadır. Bu durum vücuttaki pH seviyesinin düşmesi ve HCO3- seviyesinin azalmasıyla ortaya çıkan ve asit-baz bozukluğuna sebep olan metabolik bir klinik tablodur. Overektomi (OVX) ise postmenapozal dönemde meydana gelen özellikle kemik hasarı ve osteporoz ile karakterize bir durumdur. OVX’in kemik doku üzerine yapmış olduğu negatif etki yapılan çalışmalar ile ortaya konmuştur. Fakat KMA’nın kemik doku üzerinde yapmış olduğu etki üzerine çalışmalar sınırlıdır. Bizim amacımız, KMA’ nın kemik doku üzerinde meydana getirdiği hasarı ortaya koymak ve OVX’ in vermiş olduğu hasar ile karşılaştırmaktır. Bu çalışma ile; yapılan diğer çalışmalara ek olarak yapacağımız değerlendirmeler ve yöntemler, KMA’nın kemik doku üzerindeki etkisine geniş bir bakış açısı ile bakmaktadır. Bu amaçla 60 adet Spraque Dawley cinsi yetişkin dişi sıçanlar alınıp, Kontrol (KONT), Sahte operasyon (SHAM), Overektomi (OVX), Kronik Metabolik Asidoz (KMA) ve Overektomi+Kronik Metabolik Asidoz (OVX-KMA) grupları oluşturuldu. Deneyden önce OVX grubunda bulunan hayvanlara overektomi cerrahisi uygulanırken KMA grubu hayvanlara 10 hafta boyunca gavaj yoluyla günde iki kez 15 mEq/kg dozunda NH4CI (amonyum klorür) verildi. Tüm sıçanların ağırlıkları düzenli şekilde ölçüldü, 10. haftanın sonunda sıçanlar sakrifiye edilerek kan gazı analizi ve biyokimyasal testler için arteriyel kan alındı. RT-PCR, mikro-BT, biyomekanik testler, Raman spektroskopi ölçümleri için femur ve tibia kemikleri diseke edildi. İstatistiksel analiz (ANOVA) kullanılarak tüm gruplar karşılaştırıldı. KMA’ya maruz kalan kemik dokuda yapılan Raman spektroskopi analizleri sonucu mineral ve organik matriks oranlarında azalma, RT-PCR deneyleri ile kemik yapımından sorumlu proteinlerinde azalma ile yıkımından sorumlu proteinlerinde artış meydana geldi. Mikro-BT ve biyomekanik testler sonucunda mikro mimari ve makro yapıda hasar görüldü (p