Search

Bu çalışmada, 4-16 yaş grubunda kekemelik tanısı alan çocukların ebeveynlerinin yaşadığı kaygı ile başa çıkma stratejileri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın örnekleminde yer alan ebeveynler, 2014-2015 öğretim yılında Çorum, Bursa ve Ankara ilinde bulunan özel eğitim merkezine devam eden kekemelik tanısı alan çocukların anne babaları arasından seçilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Kişisel Bilgi Formu ile birlikte ebeveynlerin sürekli kaygı düzeylerini belirlemek üzere Spielberger Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri (Spielberger ve ark., 1970) ve ebeveynlerin başa çıkma stratejilerini belirlemek amacıyla Başa Çıkma Stratejileri (Amirkhan, 1990) ölçeği kullanılmıştır. Deneklerin kaygı düzeyleri ile başa çıkma stratejileri arasındaki ilişki belirlenmeye çalışılmıştır. Ayrıca kaygı ölçekleri veya başa çıkma stratejileri bakımından kekeme çocukların ebeveynleri ile kekeme çocuğu olmayan ebeveynlerin arasında fark olup olmadığı test edilmiştir.İstatistiksel değerlendirmede bağımsız gruplar arasında fark testleri ve korelasyon testleri uygulanmıştır. Parametrik test varsayımları kontrol edilmiş olup parametrik test varsayımlarının sağlanmadığı durumlarda parametrik olmayan testler kullanılmıştır. Çalışmamızda analizler `Statistical Package for Social Sciences` (SPSS v.22) paket programı kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın sonuçlarına göre; kekeme çocuğu olan bireylerin durumluk kaygılarının kekeme çocuğu olmayan bireylere göre daha yüksek olduğu görülmüştür, bunun yanında sürekli kaygı puanları bakımından kekeme çocuğu olan ebeveynler ile kekeme çocuğu olmayan ebeveynler arasında anlamlı farklılık görülmemiştir. Başa çıkma stratejileri bakımından da kekeme çocuğu olan ebeveynler ile kekeme çocuğu olmayan ebeveynler arasında anlamlı farklılık görülmemiştir. Kekeme çocuğu olan ebeveynlerin problem çözme puanları sürekli kaygı ölçeği puanları ile ilişkiliyken durumluk kaygı ölçeği puanları ile ilişkili değildir. Hem kekeme çocuğu olan ebeveynlerin hem de kekeme çocuğu olmayan ebeveynlerin sosyal destek arama puanları ile kaygı ölçeği puanları arasında ilişki bulunmamaktadır.Anahtar Kelimeler: Başa Çıkma Stratejileri, Ebeveyn Kaygısı, Kekemelik The current study aims to investigate the relationship between the anxiety experienced by the parents of children who are diagnosed with stuttering and the strategy to cope with it. The sample involved in the study, was choosen among parents whose children were diagnosed with stuttering problem and attended special education centers in the provinces of Çorum, Bursa and Ankara in the academic year of 2014-2015. The study involved data collection tools, such as the Personal Information Form within Spielberger State - Trait Anxiety Inventory (Spielberger et al., 1970) to determine the constant anxiety of the parents', and Coping Strategies Inventory (Amirkhan, 1990) to determine the coping strategies of the parents'. The relationship between coping strategies and the anxiety levels of the subjects were determined. Moreover, parents of stuttering children were compared to parents with children who did not have stuttering problems, to find out whether there is a difference in terms of their coping strategies. Difference tests and correlation tests were applied for statistical evaluation among independent groups. Parametric assumptions were tested. In cases where the parametric tests were not applicable for hypothesis testing, non-parametric testes were used. In our study, analysis has been performed using ''Statistical Package for Social Sciences` software. According to the results of the current study; the anxiety level of individuals who had stuttering children was found to be higher than individuals who had non-stuttering children. Moreover, in terms of State-Trait Anxiety Scores, there was no significant difference between parents with stuttering children and non-stuttering children. There was also no significant difference in terms of coping strategies between parents with stuttering children, and non-stuttering children. Parents with stuttering children had problem solving scores relevant to the Trait-Anxiety Scale Scores, while problem solving scores were not relevant to the State-Anxiety Scores. No relationship found between Social Support Scale Scores and Anxiety Scale Scores for both parents with stuttering and non-stuttering children.Keywords: Coping strategies, parental anxiety, stuttering 166

İnsanlar için ses yalnızca biyolojik bir fonksiyon olmayıp ayrıca iletişim sağladıkları temel bir faktördür. Öğretmenler için ise en birincil iletişim ve bilgi aktarma aracıdır. Öğretmenler seslerini yoğun kullandıkları için ses problemi ve hastalığı yaşamakta yüksek riske sahiptir.Ses sağlığında sürekliliğin sağlanması için dolaylı terapi yöntemlerinden biri olan ses hijyeni eğitimi ses terapilerinin temelini oluşturmaktadır.Bu çalışmanın amacı; öğretmenlerde ses hijyeni eğitimi öncesinde ve eğitimin tamamlanmasından 4 hafta sonrasında akustik analiz ile objektif, VHI puanları ve anket uygulaması ile subjektif olarak elde edilen bulgular karşılaştırılarak ses hijyen önerilerin ses kalitesi üzerinde etkisinin olup olmadığını değerlendirmektir.Prospektif randomize kesitsel çalışma olarak Ankara'da hizmet veren okullar ve dershanelerde görev yapan öğretmenlerde; anket uygulaması, subjektif ses şikayet sorgulaması Voice Handicap Index ve Elektroglottografi cihazı ve Laryngograph Speech Studio programı kullanılarak öğretmenlere ses ölçümleri yapıldı. Deneklerin K.B.B. hekimi tarafından VLS (Video-laringo-stroboskopi) ile ses tellerinin muayenesi yapıldı. Örneklem evreni; tam gün (6-12 saat) ders anlatan 10 kadın, 6 erkek ve yarım gün (1-5 saat) ders anlatan 10 kadın, 6 erkek olmak üzere toplamda 32 öğretmene ses hijyen eğitimi verilmiştir. Kontrol grubu olarak tam gün (6-12 saat) ders anlatan 9 kadın,12 erkek ve yarım gün (1-5 saat) ders anlatan 9 kadın, 8 erkek olmak üzere toplamda 38 öğretmene ses hijyen eğitimi verilmemiştir. Tüm çalışma evreni 70 kişiden oluşmaktadır. Çalışmada elde edilen akustik analizlerde temel frekans (F0), % Jitter ve % Shimmer, MFZ parametreleri ile VHI puanları ve anket verileri istatistiksel yöntemlerle karşılaştırıldı.Ses hijyeni eğitimi sonrası VHI puanlarında istatiksel olarak anlamlı azalmalar bulundu. Tam gün eğitim veren kadın ve erkek öğretmenlerin ses hijyeni eğitimi sonrası VHI puanları yarım gün derse giren hem cinslerinden anlamlı olarak yüksek bulundu. Denek grubundaki öğretmenlerin hijyen eğitimi öncesi ve sonrası MFZ değerleri arasında istatiksel olarak anlamlı bir farklılık elde edilmiştir. Kadın ve erkek öğretmenlerde MFZ süreleri ses hijyeni eğitimi sonrası artış göstermiştir. Ses hijyeni eğitimi sonrası temel frekans (F0), % Jitter parametreleri arasında anlamlı bir farklılık olmadığı görülmüştür. Ses hijyeni eğitimi verilen denek grubu ile kontrol grubu arasında %shimmer parametresi arasında istatiksel olarak anlamlı düzeyde farklılık gözlenmiştir. Öğretmenlerin günlük yaşam alışkanlıklarında anlamlı düzeyde değişim tespit edilmiş.Çalışmamız sonucunda elde edilen veriler değerlendirildiğinde öğretmenlere ses hijyeni eğitimi verilmesinin yarar sağladığı görülmektedir. Öğretmenlerin ses hijyeni eğitim konularının mesleki eğitim programı içine dahil edilmesi gerektiği sonucu çıkarılmıştır. Anahtar Sözcükler: Öğretmen, Ses kalitesi, Ses hijyen eğitimi, Elektroglottografi, Ses analizi Speech is not only a biological function but also a key factor in communication for human being. On the other hand, this is primary communication and information transfer tool for teachers. Teachers' voices have a higher risk of voice problems and diseases because of their intensive use. Voice health is one of the indirect methods of therapy to ensure continuity of voice hygiene education is the basis of voice therapy.The purpose of this study is evolution of the outcome of voice hygiene advice on teachers' voice quality by comparing the objective results obtained by using acoustic analysis, and subjective results obtained by using survey and VHI scores in pre-voice hygiene education and 4 weeks after completion of the training.As prospective randomized cross-sectional study; questionnaire, subjective voice handicap index (VHI), and voice measurements are done on the teachers working in the schools and private teaching institutions in Ankara, by using Electroglottography device and Laryngograph Speech Studio programme. Subjects' vocal cords are examined by an otorhinolaryngologist with VLS (Video-laryngo-stroboscopy). A comparison is done between the subjects and the population who do not need to use their voice professionally (assessments that are done using the same methods synchronously). Sample population is composed of 16 teachers (10 female and 6 male) lecturing full-time (6-12 hours daily) and 16 teachers (10 female and 6 male) lecturing part-time (1-5 hours), and control group is composed of 38 teachers 9 female and 12 male lecturing full time, 9 female and 8 male lecturing half time. The complete experiment group consists of 70 people. Fundamental frequency (F0), Jitter% and Shimmer% parameters of acoustic analysis MDVP programme that are obtained from the study are compared with VHI scores and questionnaire data using statistical methods.Statistically significant reductions are found in VHI scores after voice hygiene education. According to analysis VHI scores of male and female teachers lecturing full-time are found higher than teachers lecturing part-time. Before and after hygiene education, a statistically significant difference was obtained between MPT values among the teachers of experimental group. MPT periods increased after voice hygiene education for male and female teachers. No significant difference is detected between the fundamental frequency (F0), Jitter% parameters. Statistically significant differences are observed Shimmer% parameters between the experimental group given voice hygiene education and the control group. Major changes have been detected in teachers' daily habits.When we evaluate obtained data as a result of our work, it is observed that teachers have benefits of giving voice hygiene education which should be included their vocational training programs.Key Words: Teachers, voice quality, voice hygiene education, Electroglottograpy, voice analysis. 182

Meniere hastalığı, kulakta dolgunlukla birlikte progresif, dalgalı sensörinöral tip işitme kaybı, tinnitus, baş dönmesi atakları ile karakterize kronik bir hastalıktır. Bu çalışmanın amacı, Meniere hastalığının periferik ve santral vestibüler sisteme etkilerini videonistagmografi (VNG), Vestibular Evoked Myogenic Potentials (VEMP) ve Video Head Impulse Test (V-HIT) ile değerlendirmektir.Bu çalışmaya 16 bilateral, 17 unilateral Meniere hastası (23-66 yaş arası, ortalama yaş 43.9±15.6, 20 kadın ve 13 erkek) ile kontrol grubu için 39 sağlıklı gönüllü birey (21-60 yaş arası, ortalama 38.10, 22 kadın, 17 erkek) katılmıştır. Periferik ve santral vestibüler sistemin değerlendirilmesi için okulomotor testler, kalorik test, C-VEMP, O-VEMP testleri ile vestibülooküler refleksin değerlendirilmesi için V-HIT testi kullanılmıştır. Meniere hastalığından etkilenenen 49 kulağın 26' sında otolit ve ampullar disfonksiyon gözlendi. O-VEMP testinde ise 30 kulağın N1 ve P1 dalgaları elde edilemedi. Elde edilen N1 ve P1 dalgalarında ise latanslarda uzama, amplitüdlerde düşüş gözlendi. C-VEMP kayıtlarında 5 bilateral, 2 unilateral Meniere hastasının P1 ve N1 dalga latansları (etkilenen 49 kulağın 12'sinden) elde edilemedi (%23.9). Meniere hastalarının V-HIT testinin hız kazançlarında %44.9 patolojik bulgular elde edildi. Ayrıca Meniere'den etkilenen kulaklardan düşük hız kazançları ve yüksek asimetri oranları elde edildi.Bu sonuçlara göre, Meniere hastalığı periferik vestibüler sisteme zarar verirken, santral vestibüler sistemi etkilememektedir. Meniere's Disease (MD) is a chronic disorder that is characterized by intermittent episodes of tinnitus, vertigo, and progressive-fluctiating sensorineural hearing loss together with aural fullness. The aim of this study is to evaluate Meniere's disease patients with vestibular test battery as Videonystagmography (VNG), Vestibular Evoked Myogenic Potentials (VEMPs) and Video Head Impulse Test (V-HIT) to assess periferic and cental vestibular systems. 16 bilateral, 17 unilateral patients suffering from MD (mean age, 40.90 years, range, 23 to 66 years; 20 women and 13 men) comprised the study group, and 39 healthy (mean age, 38.10 years, range from 21 to 60 years; 22 women and 17 men) volunteers formed control group. Evaluation of peripheral and central vestibular systems changes with oculomotor tests, caloric test, C-VEMPs, O-VEMPs, and the evaluation of the vestibular ocular reflex (VOR) using the V-HIT. Twenty-six ears out of the forty-nine ears that were affected by Meniere's Disease were diagnosed as otolith or ampullary dysfunction. As to O-VEMPs testing, N1 and P1 waves could not be obtained from thirty of the forty-nine ears (61.2%) affected by Meniere's Disease. As for obtained N1 and P1 waves, prolonged N1 and P1 wave latencies, and reduced amplitude was observed in Meniere's group. P1 and N1 waves were not observed in 5 bilateral and 2 unilateral Meniere's patients (12 ears out of 49 affected ears) in C-VEMPs recordings (23.9%). In Meniere's patients' group, 44.9% of the velocity gain values were obtained in the pathologic borders of v- HIT. In addition to lower velocity gain, higher ratios of asymmetry were obtained from the ears affected with Meniere's disease. According to these results, it can be concluded that Meniere's Disease significantly affects the periferic vestibular system but the functions of the central vestibular system were not affected. 79

Çalışmamızın kapsamı normal işiten bireylerin odyolojik inceleme sonrası santral işitsel sisteminin kontralateral akustik stimülasyon testiyle değerlendirilmesidir. Bu bağlamda normal işiten bireylerin belirlenmesinde bir takım kriterlere dikkat edilmiştir.Normal işitme, bir kişinin bulunduğu sosyal ortamın içinde bağımsız yaşayabilmesi ve çevresiyle iletişimini sağlayabilmesi için gerekli olduğu düşünülen işitme düzeyidir. Çalışmamızda toplam 15 birey bulunmaktadır. Tüm bireylerde her iki kulak için 5 farklı frekans değerinde eşik değerleri elde edilmiştir. Frekans değerleri 1000 Hz, 1414 Hz, 2000 Hz, 2828 Hz ve 4000 Hz olup supresyonlu eşik değerleri ölçülmüştür. Çalışmamızın amacına yönelik olarak odyolojik test sonrası tekrar aynı ölçümler yapılmıştır. Çalışma sonucunda normal işitmeye sahip bireylerde sağ ve sol kulak için yapılan ölçüm sonuçları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur (P˂0.05). The scope of our study was to evaluate the contralateral acoustic stimulation tests of central auditory system after audiological examination of normal hearing individuals. In this context, attention was paid to a number of criteria for the determination of normal hearing individuals.Normal hearing is able to live independently in the social environment in which a person is found and the level of hearing is considered necessary to allow communication with its surroundings. In our study, a total of 15 individuals. 5 different frequency than the threshold value for both ears in all individuals were obtained. Frequencies are 1000 Hz, 1414 Hz, 2000 Hz, 2828 Hz and 4000 Hz is the suppression thresholds were measured. After audiological testing for the purpose of our study was carried out the same measurements again. A statistically significant difference between the measurement results for right and left ears in individuals with normal hearing on the results of the study were found (P0.05). 79

Amaç: Bu çalışmanın amacı, maksiller ilerletme cerrahisi öncesi ve sonrası hastaların ses kalitelerinin etkilenmesini ve konuşmanın akustik ve nazal yapısı üzerindeki değişiklikleri değerlendirmektir. .Metod: Çalışmaya 26-40 yaş arası 10 birey (5 erkek, 5 bayan) katılmıştır. Çalışmada katılımcılara 2 saniye süre ile /a/, /e/, /i/ ünlüleri söyletilmiştir. Elektroglottografi (EGG) cihazı ile sessiz bir ortamda ameliyat öncesi alınan kayıtlar ameliyattan 6-9 hafta sonra tekrarlatılmıştır. Multi Dimensional Voice Programı (MDVP) ile yapılan ses analizi ile vokal shimmer, vokal jitter yüzdelikleri ile temel frekans (F0) ve harmonikleri değerlendirilmiştir.Bulgular: Ameliyat öncesi ve 6-9 hafta sonrası yapılan ses analizleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark mevcut değildir (p˃0.01). Çalışmaya katılan 2 hastada rezonans farklılıkları gözlenmiştir. Bir hastada ise kısa dönem rezonans farklılıkları gözlense de ameliyat öncesi seviyesine gerİ dönmüştür. Bir hastada belirgin, 3 hastada ise kısa süreli F0 değişimleri gözlenmiştir.. Bir hastada ameliyat öncesi ve sonrası hiçbir değişim gözlenmemiştir. Değişimler 3 ünlü sesin sadece birisinde gözlenmiştir.Sonuç: Le fort-1 ameliyatı ünlü ses kalitesini kalıcı olarak değiştirme potansiyeline sahip değildir. Elde edilen bulgulara göre hafif düzeyde bir etkilenme gözlense de sesler tekrar eski durumuna dönmektedir. Bu ameliyatın ses üzerine etkisinin olmadığı düşünülmüştürAnahtar Kelimeler: Lefort-1, ses analizi, vocal jitter, vocal shimmer, formant; Objective: To evaluate the effects of maxillary advancement surgery (Le Fort-1) on acoustic structure of speech and voice quality.Methods: Ten volunteers (5 men, 5 women) between the ages 26 and 40 participated in this study. Preoperative records were taken in a quiet environment with an electroglottography (EGG), and were repeated during 6-9 weeks after the operation. Participants voiced /a/, /e/, /i/ vowels for two seconds. Percentage of vocal shimmer, vocal jitter, together with fundamental frequency (F0) and harmonics were analyzed with Multidimensional Voice Program® (MDVP).Result: There was no significant difference between preoperative and postoperative voice analyses (p˃0.01). Differences in resonance were observed in four patients. Although short-term differences in resonance were observed in a patient, he recovered back to the preoperative values. F0 changes were evident in one patient, and were short-termed in three patients. One patient showed no pre- and postop changes. Changes were observed only in one vowel among three. Conclusion: Le Fort-1 operation has no potential to change vowel voice quality permanently. According to our findings, despite the mild influences, voice recovers to the preoperative condition.Key Words: Le Fort-1, voice analysis, vocal jitter, vocal shimmer, formant 90

cVEMP Sternokleidomastoid kasının yüksek şiddetteki uyarıcıya bağlı olarak gerilmesi neticesinde elektrotlar aracılığıyla kaydedilen kısa latanslı elektromiyogram kaydıdır. Bu çalışmanın amacı hızlı bir gelişim grafiği gösteren adölesan bireylerin latans değerleri, amplitüd değerleri ve interpeak değerlerinin normatif datalarını oluşturmaktır. Çalışmamız Diyarbakır Merkez İmam Hatip Lisesi'nde yapılmıştır. Çalışmamıza 13 – 18 yaş aralığında, yaş ortalaması 15,35 olan 37 (18 kız 19 erkek) birey katılmıştır. Saf ses işitme eşikleri normal, Tip A timpanograma sahip ve vestibüler şikayeti olmayan gönüllü bireyler çalışmaya dahil edilmiştir. cVEMP değerlendirmeleri sonucunda tüm bireylerde eşik değerleri bakımından sağ ve sol kulak arasında anlamlı fark bulunmamaktadır (p>0,05). Bireylerin tamamında N23 latans değerleri bakımından 95, 90, 85, 80, 75 ve 70 dB şiddetlerinde kulaklar arasında anlamlı fark bulunmazken (p>0,05), sadece 90 dB şiddetinde sol kulaktaki P13 latans değerlerinin sağ kulak P13 latans değerlerinden fazla olduğu ve bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu gözlenmiştir (p0,05). Tüm bireylerde 95, 85, 80 ve 75 dB şiddetlerinde sol kulaktaki P13 - N23 amplitüd değerlerinin sağ kulaktaki P13 - N23 amplitüd değerlerine göre daha fazla olduğu ve bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu gözlenmiştir (p0,05). Gelişimin hızlı olduğu ergenlik dönemi cVEMP normatif verileri araştırmak, hızlı gelişmeye bağlı olarak oluşan farklılıkları gözlemlemek ve patolojik sonuçları belirleme adına önemli bir yol gösterici olacaktır. Anahtar sözcükler: cVEMP, Sakkül, Vestibüler sinir, Adölesan Cervical Vestibular Evoked Myogenic potentials (cVEMP) is a short latency electromyogram recordby means of electrodes as a result of the tonus of Sternokleidomastoid muscle due to high dose of stimulus. This study aims at establishing the normative data for rapidly developing adolescents' latency values, their amplitude values, and interspeaks values. The research was performed in the Merkez Imam Hatip High School in Diyarbakır. The indiviuals included in the research were 37 students- of whom 18 were girls and 19 were boys- in the 13-18 age range, with average age of 15.35. Volunteering individuals who had normal pure audio hearing threshold type A tympanogram, and who had no vestibular complaints were included in the research. In consequence of cVEMP analyses no significant differences were found between left and right ears in terms of cVEMP threshold values in individuals (p>0.05). While no significant differences were found between ears in terms of N23 latency values at 95, 90, 85, 80, 75 and 70 dB loudness levels (p>0.05), it was found that the P13 latency value in the left ear only at 90 dB loudness level was bigger than the one in the right ear; and that the difference was statistically significant (p0.05). Researching the cVEMP normative data for adolescence period, when development is rapid, would be an important guide in observing the differences occuring due to the rapid development and in determining the pathological results. Key Words: cVEMP, Saccul, Vestibuler nerve, Adolescent. 61

Amaç: Geriatrik grupta ipsi ve kontralateral akustik refleks eşikleri ve refleks decay testini değerlendirerek ortalama akustik refleks eşik değerlerini belirlemek. Ayrıca yüksek frekans bandlı, alçak frekans bandlı ve geniş bandlı gürültü ile akustik refleksleri değerlendirmektir.Materyal Metod: Çalışmaya 65-84 yaş arasında ortalama (74,3+5,4) 25 yaşlı birey ile 18-45 yaş arasında ortalama (30,4+4,2) 25 birey katılmıştır. Katılımcılara KBB muayenesinden sonra akustik refleks testleri yapılmıştır. 500, 1000, 2000 ve 4000 Hz ipsi ve kontralateral akustik refleks eşikleri ile kontralateral 500 Hz' de refleks decay testleri yapılmıştır. İpsilateral olarak yüksek frekans, alçak frekans ve geniş bandlı gürültü ile akustik refleks eşiklerine bakılmış ve ipsilateral 500, 1000, 2000 ve 4000 Hz akustik reflekslerle karşılaştırılmıştır. Bulgular: İpsi ve kontralateral akustik refleks ölçümlerinde 500, 1000, 2000 ve 4000 Hz' de gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamamıştır (p˃0,05). Tüm katılımcılarda refleks decay negatif olarak elde edilmiş ve refleks decay eşik karşılaştırmasında gruplar arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır (p˃0,05). 2000 ve 4000 Hz'de beraber ipsilateral akustik refleks elde edilemeyen 9 hastanın 5'inde yüksek frekans bandlı gürültü ile aksutik refleks elde edilirken, 4 hastada ise akustik refleks elde edilmemiştir. 500 ve 1000 Hz' de beraber akustik refleks elde edilemeyen 6 hastanın sadece 1'inde alçak frekans bandlı gürültü ile akustik refleks elde edilmiştir.Sonuç: Geriatrik grupta yaşa bağlı kulakta bazı değişimler olsa da orta kulak ve stapes kasının normal çalıştığı sonucuna varılmıştır. Refleks decay testinde ise kontralateral 500 Hz ile güvenilir sonuçlar elde edilebilmektedir. Alçak ve yüksek frekans bandlı gürültü ile akustik refleks ölçümleri de orta kulak fonksiyonlarını değerlendirmede kullanılabilmektedir. Anahtar Kelimeler: Akustik refleks ölçüm, refleks decay, geriatrik grup Goal: Aim of this study is to determine average acoustic reflex thresholds by assessing ipsilateral and contralateral acoustic reflex thresholds and reflex decay test in geriatric group. Secondary aim is to assess acoustic reflexes via noise with high frequency band, low frequency band and wide band.Materyal Metod: 25 elders between ages of 65 – 84 (74,3+5,4) on average and 25 individuals between ages of 18-45 (30,4+4,2) on average were included in the study. Acoustic reflex tests were carried out after participants went through ENT examination. Ipsilateral and contralateral acoustic reflex thresholds at 500, 1000, 2000 and 4000 Hz and reflex decay at cotralateral 500 Hz test were carried out. Acoustic reflex thresholds were measured,on ipsilateral, by noise with high frequency band, low frequency band and wide band and they were compared to ipsilateral 500, 1000, 2000 and 4000 Hz. acoustic reflexResults: There was no statistically significant differance between two groups at 500, 1000, 2000, 4000 Hz. in ipsilateral and contralateral acoustic reflex measurements, (p˃0,05). Negative reflex decay was obtained in all participants and no statistically significant differance between two groups was observed in the comparision of reflex decay thresholds, (p˃0,05). While acoustic reflex with high frequency band noise was observed in 5 patients of 9 whose acoustic reflexes were not obtained at 2000 and 4000 Hz, no acoustic reflexes were observed in 4 patients. Acoustic reflex was only observed in one patient of 6, whose acoustic reflexes at 500 and 1000 Hz were absent via low frequency band noise. Conclusion: It was concluded that altough some changes were observed due to age, middle ear and stapes muscle worked normally in geriatric group. In reflex decay test, reliable result might be obtained in contralateral 500 Hz. Acoustic reflex measurements with low and high frequency band noise may also be used to assess middle ear functions.Key words: Acoustic reflex measurements, reflex decay, geriatric group 85

Bu çalışmanın amacı, normal işitmeye sahip adölesanlarda immitansmetrik ölçüm ve akustik refleks test sonuçlarının normal değerlerini ortaya koymak ve tinnitus, kulakta basınç hissi ve gürültülü ortamlarda işitsel performansta azalma durumlarında elde edilen sonuçlarla karşılaştırmaktır.Bu çalışmaya 10-19 yaş arası toplam 61 kız, 58 erkek olmak üzere toplam 119 gönüllü birey katılmıştır. Tüm katılımcıların otoskopik muayeneleri yapılmış ve normal bulgulara sahip olanlar çalışmaya dahil edilmiştir. Çalışmaya katılan 21 adölesanın tek kulaklarında çınlama, 35 adölesanın tek kulağında basınç ve 29 adölesanda ise gürültülü ortamlarda anlama problemi mevcuttu (bu üç şikayeti olan toplam 57 adölesan mevcuttur). Tüm ölçümler Maico MI-34 H timpanometre cihazı ile yapılmıştır. İmmitansmetrik ölçümlerde kanal volümü, komplians, orta kulak basıncı ve gradient değerlendirilmiştir. Akustik refleks ölçümleri ise ipsi ve kontralateral olarak 500- 4000 Hz arasında her iki kulak için ayrı ayrı yapılmıştır.Çalışmaya katılan ve herhangi bir problemi olmayan adölesanların sağ ve sol kulakları için ipsilateral akustik refleks eşikleri 90-95 dB arasında, kontralateral akustik refleks eşikleri ise 95-100 dB arasında elde edilmiştir. Kulakta çınlama, basınç ve gürültülü ortamlarda anlama problemi yaşayan toplam 57 adölesanın ipsi ve kontralateral akustik refleks eşikleri normal adölesanlara göre yaklaşık 5 dB daha yüksek elde edilmiş ve gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark mevcuttur (p

Araştırmanın amacı, karşılaştırmalı yöntemle `Normal Gelişim Gösteren veOtizmli`Çocukların`İfade Edici ve Alıcı Dil` Becerilerinin İncelenmesidir.Sistematik gözlem tekniği olarak TEDİL yani `Türkçe Erken Dil GelişimTesti`uygulanmış, karşılaştırmalı betimsel yöntemle çocukların `İfade Edici ve Alıcı Dil`becerilerini incelemek üzere planlanmış, deney grubu Yalova' da yaşayan 2-7 yaşaralığında 30 `OSB` atipik otizm tanılı birey ve kontrol grubu olarak 30 `NormalGelişim Gösteren` birey olmak üzere araştırma evreninde 60 çocuk bulunmaktadır.TEDİL soruları sorulmuş ve alıcı, ifade edici ve toplam dil puanlarıhesaplanmıştır. 3 kategorik değişken oluşturulmuş, devamında gruplara göretanımlayıcı istatistiklere ve grafiklere yer verilmiş olup gruplar arası anlamlı farkolup olmadığı test edilmiştir.OSB grubu alıcı dil puanları, ifade edici dil puanları ve toplam dil puanlarıaçısından kontrol grubundaki çocuklara oranla düşük olduğu ve bu düşüklüğünistatistiki açıdan anlamlı olduğu, OSB grubu çocukların alıcı dil – dil bilgisi, alıcıdil–semantik, ifade edici dil – dil bilgisi, ifade edici dil – semantik puanlarınınkontrol grubundaki çocukların puanlarından daha düşük olduğu, bu farkların daistatistiki açıdan anlamlı oldukları gözlenmiştir.Sonuç olarak, OtizmSpektrum Bozukluğu tanılı deney grubunun ifade edicive alıcı dil becerileri puanlarında,kontrol grubuna oranla anlamlı bir düşüklük olduğuve hem alıcı hemde ifade edici dilin Semantik ve dil bilgisi bölümlerinde başarısızoldukları sonucuna ulaşılmıştır. This descriptive study aimed to compare the receptive and expressivelanguage skills of children with autism and normally developing children byanalyzing their responses to the Turkish Early Language Development Test (TEDİL).İn study, the experimental group Yalova between 2 and 7 years of age living in thecenter ASD diagnosed between 30 children and the control group `NormalDevelopment` There are 30 children in the study population, there are a total of 60children.Calculated languages TEDİL and 3 categorical variables were created. Dataentry and statistical tests of SPSS (v.22.0) was performed using software package.According to the group continued to descriptive statistics and graphics is tested withthe appropriate testing ground given that there is no significant difference betweengroups.ASD group receptive language scores of children in expressive languagescores and the lower than children in the control group in terms of total languagescores, and this difference was statistically significant and ASD group receptivelanguage - grammar, receptive language - semantic (meaning knowledge), expressivelanguage - grammar, expressive language - semantics (semantics) of children islower than the score in the score of the control group were observed to be statisticallysignificant these differencesIn summary, it was found that the children with autism have difficulties inreceptive and expressive language skills and are limited in aspects of language suchas syntax and morphology 93

Amaç: Sisplatin ototoksisitesinde N-asetil sisteinin olası koruyucu etkisinin işitme testleri ve kokleanın histopatolojik olarak incelenmesi ile araştırılması amaçlanmıştır.Gereç ve yöntemler: Çalışmada 21 adet, 17 haftalık, 300-350 gr ağırlığında Wistar Albino cinsi erkek ratlar kullanıldı. İlaç uygulamalarından önce (0. gün) tüm ratların her iki kulağına distorsiyon ürünü otoakustik emisyon (DPOAE) testi ve işitsel beyin sapı cevapları (ABR) testi yapıldı. Ardından ratlar dört gruba ayrıldı. 1. gruba (n = 5) serum fizyolojik (SF), 2. gruba (n = 5) 500mg/kg N-asetil sistein (NAC) , 3. gruba (n = 5) 15 mg/kg sisplatin, 4.gruba (n = 6) 15 mg/kg sisplatin ve 500 mg/kg NAC uygulandı. Sisplatin, sadece 1 kez olmak üzere bazal işitme ölçümü yapıldıktan hemen sonra uygulandı. Sisplatin verilen ratlara NAC uygulaması ise sisplatin dozundan 4 saat sonra yapıldı. NAC 1. ve 2. günlerde de olmak üzere toplam 3 kez uygulandı. Bazal İşitme ölçümlerinden 7 gün sonra ratların işitme testleri tekrarlandı ve kayıt altına alındı. Daha sonra ratlar sakrifiye edilerek kokleaları diseke edildi ve histopatolojik değerlendirme için elektron mikroskopisinde incelendi.Bulgular: Gruplar arasında işlem öncesi otoakustik emisyon (OAE) ve ABR ölçüm değerleri açısından anlamlı bir farklılık yoktu. Sisplatin verilen grupta işlem sonrası OAE ve ABR değerlerinde anlamlı bir bozulma saptandı. Sisplatin ile birlikte NAC , sadece NAC ve sadece SF verilen gruplarda OAE ve ABR değerlerinde istatistiksel olarak ototoksisite yönünde anlamlı bir fark saptanmadı. Histopatolojik bulgular OAE ve ABR testlerini destekler nitelikteydi.Sonuç: Ratlarda sisplatin kullanılarak oluşturulan işitme kaybının, sisplatinle birlikte NAC kullanıldığında anlamlı düzeyde azaldığı ve bu sonuçlarla güçlü bir antioksidan olan NAC'ın sisplatin ototoksisitesinde koruyucu etkisinin olduğu saptanmıştır. Objective: The purpose of this study is to evaluate the possible protective effect of n-acetyl cysteine against cisplatin-induced ototoxicity in rats with hearing tests and histopathology of cochlea.Material and Methods: This study was conducted on 21 Wistar Albino adult male rats which were 17 weeks old and 300-350 gr in weight. Before the drug administration, distortion product otoacoustic emission (DPOAE) and Auditory Brainstem Response (ABR) tests were performed in both ears of each rat. Rats were divided into four groups. Group 1 (n = 5), received saline 1 cc, Group 2 (n = 5) received n-acetyl cysteine (NAC) at 500 mg/kg, Group 3 (n = 5) received 15 mg/kg cisplatin and Group 4 (n = 6) received 15 mg/kg cisplatin and 500 mg/kg NAC. The rats in the third and fourth groups were administered cisplatin only once during the study. NAC was adminestered 4 hours after cisplatin injection. NAC was administered a total of three times on the first day, second day and three days. Control otoacustic emission (OAE) and ABR measures were performed in both ears at 7 days after the administration of drugs. At the end of study the rats were sacrificed and cochleas were dissected. Cochleas were evaluated for histopathologic changes in electron microscopy.Results: There was no statistically significant difference in OAE and ABR measures before the procedure between groups. OAE and ABR measures significantly decreased after the procedure in cisplatin group. There was no statistically significant difference in OAE and ABR measures after the procedure in cisplatin with NAC, NAC and saline groups. Histopathologic findings supported OAE and ABR measures.Conclusions: It has been found out that if NAC was administered with cisplatin, severity of cisplatin-induced hearing loss in rats was decreased. These findings suggest that NAC, a strong antioxidant, has a protective effect in cisplatin ototoxicity. 68

Amaç: Satranç oyununun bilişsel becerilerin gelişimine katkı sağladığı bilinmektedir. Bu çalışmanın amacı satranç oyuncularında işitsel uyarilmiş p300 kortikal cevapları değerlendirerek satrancın etkilerini ortaya koymaktı.Metod:Bu vaka control çalışmasında katılımcılar iki gruptan oluşmaktaydı. 50 profesyonel satranç oyuncusundan oluşan satranç grubu ve 30 hiç satranç oynamamış sağlıklı bireylerden oluşan kontrol grubu olarak ikiye ayrıldı.Bulgular:Çalışma satranç grubunda kontrol grubuna göre P300 latans değerlerinin daha düşük olduğunu gösterdi. P300 amplitüd değerlerinde ise her iki grup arasında satranç grubunda yüksek olacak şekilde fark vardı. İlaveten, gürültünün etkisine bakıldığında da gruplar arasında anlamlı farklılık bulundu. Sonuç:Satranç oyununun bilişsel becerilerin gelişimine ciddi olumlu katkı sağladığı sonucuna varılmıştır. Objective: The chess game is known to contribute to the development of cognitive skills. This study aimed to demonstrate the effects of chess on the cortical P300 auditory evoked responses.Method:This was a case-control study. Subjects were divided in two groups: Chess group; com¬prised of 50 professional chess players, and control group; comprised of 30 healthy individuals who don't know playing chess.Results: The present study showed that the chess group had significantly lower p300 latencies than the controls. And the chess group had significantly higher p300 amplitudes than study group (p

Diabates Mellitus'un vestibüler sistem üzerinde yarattığı etkiler ile ilgili literatürde farklı çalışmalar olmakla birlikte, vestibüler sensör organlar üzerinde yarattığı işlevsel etkiler ile ilgili detaylı değerlendirmelerin sayısı kısıtlıdır. Özellikle uzun süreli hiperglisemi nedeniyle doku ve organlarda ortaya çıkan hasarlar, oküler ve spinal bağlantıları ile hayati öneme sahip olan vestibüler sistem üzerinde de yıkıcı etkiler ortaya çıkarabilir. Çalışmamız vestibüler sistemin en önemli kısımlarından semisirküler kanalların değerlendirilmesinde kullanılan ve göreceli olarak yeni bir yöntem olan Video Head Impulse Test (vHIT) ile diabetes mellitus hastalarının semisirküler kanal işlevselliği açısından değerlendirilmesini hedeflemektedir.Söz konusu amaç doğrultusunda 30 diabetes mellitus tip 2 hastası ve 30 sağlıklı bireyden oluşan iki grup değerlendirmeye alınmıştır. Hastaların odyolojik ve otolojik değerlendirmeleri gerçekleştirilmiş ve ardından Otometrics Impulse vHIT cihazı ile vestibüler açıdan incelenmişlerdir. vHIT ile her bir semisirküler kanalın vestibülo-oküler refleks (VOR) kazancı ve semisirküler kanalların arasındaki VOR kazanç asimetri değerleri elde edilmiş ve karşılaştırılmıştır. Değerlendirmeler neticesinde diabetes mellitus hastalarının posterior semisirküler kanal VOR kazançları ve anterior semisirküler kanal VOR kazanç asimetrilerinde sağlıklı bireylere göre gerilemeler gözlenmiştir. VOR kazançlarının düşmesi ve bilateral asimetrinin artması vestibülo-oküler refleks üzerinde bozucu etkiler olabileceğini düşündürmektedir. Bu açıdan çalışmamız literatürdeki benzer çalışmalar ile tutarlı gözükmektedir. There are several researches conducted about the effects of diabetes mellitus on vestibular system in the literature, however detailed investigations regarding to functional effects on the vestibular end organs are limited. Hyperglycemia has some serious damaging effects on tissues and organs; and that destructive effect might take place in vestibular system which has a vital importance in life with spinal and ocular connections. Our research aims to evaluate semicircular canals of diabetes mellitus patients with a Video Head Impulse Test (vHIT) which is a relatively new method. With that aim we evaluated the diabetes mellitus patients (N=30) as a experimental group and healthy subjects (N=30) as a control group. Initially audiological and otological assessments of patients have been carried out and then patients evaluated with Otometrics Impulse vHIT device. Vestibulo-oculer reflex (VOR) gains of each semicircular canal and asymmetry between VOR gains of these canals were investigated and compared between groups. As a result, posterior semicircular canal VOR gains and anterior semicircular canal VOR gain asymmetries of diabetes mellitus patients found out to be worsen compared to healthy subjects. Reduced VOR gains and increased asymmetries between contralateral semicircular canals may be a sign of weakened VOR. Our findings are similar with the literature. 60

Bu çalışmanın amacı, bugüne kadar afazi çalışmalarında ayırıcı tanısında çokfazla değinilmeyen bir olgu olan konuşma apraksisi ile pure Broca Afazisi arasındasözdizimsel işlemlemede oluşan farklılıkları araştırmaktır. Ek olarak her iki hastalıkgrubunun sağlıklı kontrol grubu ile karşılaştırması yapılacaktırÇalışmaya 18 yaş üstü 300 hasta ve 150 sağlıklı yetişkin dahil edilmiştir.Çalışmada yer alan hastalara Boston Afazi Bataryası ve apraksi tanısınıkesinleştirmek için Non verbal Gesture Bataryası uygulanmıştır. 29 adet ilgitümceciğinden oluşan resimler gösterilmiş ve uygulayıcı tarafından sorulan resmigöstermesi istenmiştir. Uygulayıcı yanıtları doğru veya yanlış olarak işaretlemiştir.Çalışmamızın bulgularına göre kontrol grubu v her iki hastalık grubuarasındaki sözdizimsel işlemlemenin algılaması istatistiksel olarak anlamlıdır, (p

Müzikal Algı Testi'nin Türkçe Adaptasyon, Geçerlik ve Güvenirlik ÇalışmasıGünümüzdeki işitme cihazı teknolojileri işitme kayıplı hastaların konuşma seslerini işitme ve anlama becerileri üzerinde oldukça iyi performans gösterirken, müzikal algı becerilerinde istenilen düzeye ulaşılamamıştır. Müzikal algı, işitme kayıplı hastaların yaşadığı problemlerin içerisinde hala önemli bir yere sahiptir. Fakat ülkemizde hem normal işiten hem de işitme kayıplı (işitme cihazı ve koklear implant kullanıcısı) bireylerin müzikal algı becerilerini değerlendiren geçerli ve güvenilir bir müzikal algı testi bulunmamaktadır. Çalışmanın amacı uluslararası bilimsel araştırmalarda yaygın olarak kullanılan 'Musical Perception Test (MPT)'in Türkçe çeviri ve adaptasyonunun yapılarak geçerlik ve güvenirliğinin belirlenmesi ve ülkemize müzikal algı becerilerini objektif olarak değerlendiren bir testin kazandırılmasıdır.Çalışmaya 18-40 yaş arası normal işitmeye sahip ve profesyonel müzik eğitimi olmayan 100 birey dâhil edilmiştir. Ritim, Ses Perdesi, Enstrüman Sesi ve Melodi olmak üzere 4 alan ve 11 alt test basamağından oluşan Müzikal Algı Testi (MAT)'nin Türkçe'ye çeviri ve adaptasyonu tamamlandıktan sonra, profesyonel stüdyo ortamında ses kayıtları tamamlanarak gönüllü bireylere uygulanmıştır. Katılımcıların sosyodemografik özellikleri ve müzik ilgi ve deneyimleri ile ilgili bilgiler 'Katılımcı Genel Bilgi Formu' ile sağlanmıştır. Elde edilen veriler istatistiki olarak değerlendirilmiş, testin geçerlik ve güvenirlik bulguları analiz edilmiştir.Çalışma sonucunda, katılımcıların MAT toplam puan ortalamaları 97,5±12,2 (Min: 69, Maks: 120), testin İç Tutarlılık Değeri 0,898, test-re-test korelasyonu ise 0,997 olarak belirlenmiştir. Bu sonuç, MAT'ın oldukça güvenilir bir test olduğunu göstermektedir. Çalışmada katılımcıların en yüksek puan aldıkları alan Ritim Tanıma (9,2±1,2) iken, en düşük puan Enstrüman Sayısını Tanıma (4,2±1,3)'dan alınmıştır. Ayrıca, MAT toplam puanı ile katılımcının yaşı arasında bir ilişki bulunmamasına rağmen, cinsiyet ve öğrenim durumu MAT toplam puanında istatistiki olarak anlamlı bir belirleyici olarak göze çarpmaktadır. Bununla beraber, müziğe ilgi durumu, müzik dinleme sıklığı ve müzik türü ile müzikal algı toplam puanı arasında istatistiki olarak anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Yaşamımızda vazgeçilmez unsurlardan biri olan müzik, işitme kayıplı bireyler için de oldukça önemlidir. Müzikal Algı Test (MAT) ülkemizde müziğin tüm alanlarını objektif olarak değerlendirebilen, geçerli ve güvenilir bir test olarak hem normal işiten bireylerde hem de işitme kayıplı hastalarda ilk ve tek test olma özelliğine sahiptir. Bireylerin müzikal algı becerilerinin objektif olarak değerlendirilmesi, normal bireyler için mevcut müzik performansının belirlenmesinde, işitme kayıplı bireylerde ise tanı, re/habilitasyon ve amplifikasyon sistemlerinin geliştirilmesinde önemli bir fayda sağlayacaktır. A Study on the Turkish Adaptation, Validity and Reliability of Musical Perception TestThe hearing aid technologies at present day perform well on the skills of patients with hearing loss to hearing and understanding of speech sounds, but not on the skills of musical perception as much as expected. Musical perception is still one of the most important problem suffered by patients with hearing loss. However, there is no valid and reliable musical perception test in our country to assess the skills of musical perception of both patients with normal hearing and those with hearing loss. The purpose of this study is to translate and adapt to Turkish the `Musical Perception Test` widely used for international scientific research, determine the validity and reliability thereof and, bring to our country a test that objectively assesses the skills of musical perception. 100 individuals at the age of 18-40 with normal hearing and without any professional music education have participated in the study. After the translation and adaptation to Turkish the Musical Perception Test (MPT) consisting of 4 fields including Rhythm, Pitch, Timbre and Melody and, 11 sub test steps, sound records have been completed in a professional studio and, the volunteers took part in the test. A `Participant General Information Form` was provided to collect information on the sociodemographic attributes of the subjects and, their interest and experience in music. The data obtained in this manner have been statistically assessed and, the findings on the validity and reliability of the test have been analyzed. As a result of this study, it is found out that the total point average of the subjects for the Musical Perception Test is 97,5±12,2 (Min: 69, Max: 120), the Internal Consistency Value is 0,898, and the test-re-test correlation is 0,997. This result shows that the Musical Perception Test is a very reliable test. In the study, the highest point received by the subjects was for Rhythm Identification (9,2±1,2), while the lowest point was for the Identification of Number of Instruments (4,2±1,3). In addition, although there is no relationship between the total point from the Musical Perception Test and, the age of the subjects, the gender and educational background is a statistically significant determinant on the total point of the Musical Perception Test. Nonetheless, it has concluded that there is a statistically significant relationship between the level of interest in music, frequency of listening to music and music genre, and the musical perception total point. Music, one of the indispensable factors in our lives, is also very important to those with hearing loss. As a valid and reliable test that objectively assess all the fields of music in our country, the Turkish Musical Perception Test (T-MPT) is the first and only test both for people with normal hearing and those with hearing loss. An objective assessment of musical perception skills of people will provide benefit in the determination of musical performance for those with normal hearing and, in the development of diagnosis, re/habilitation and amplification systems for those with hearing loss. 108

Direkt travmanın veya barotravmanın iç kulağa olan etkileri yapılan birçok çalışma ile kanıtlanmıştır. Paraşütle atlayış yapanlarda; paraşüt açılma şoku, G kuvveti ve rakım değişiklikleri sonucu iç kulakta geçici veya kalıcı etkilenmelere neden olabileceğini düşünmekteyiz. Bu çalışmanın amacı; paraşüt sporu ile uğraşanlarda, paraşütle atlama sonrası vestibüler sistemdeki etkilenmeleri çeşitli objektif testlerle ortaya koymaktır.Çalışma, Türk Hava Kurumu (THK) Genel Müdürlüğü'nden izin alınarak, THK Selçuk (Efes/İzmir) Havacılık Eğitim Merkezinde gerçekleştirilmiştir. Çalışma, Kasım 2015'te 15,000 feet yükseklikten çoklu tutuş rekor atlayışı yapmak üzere Selçuk Havacılık Merkezinde toplanan paraşütçülerden 19 erkek 1 bayan toplam 20 paraşütçü üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmamıza dahil olan katılımcılar en az 9 yıldır düzenli olarak paraşütle atlayan deneyimli paraşütçülerden oluşmaktadır. Grubun 16 kişisi paraşüt eğitmenlerinden oluşmaktadır. Paraşütçülere atlayış sonrası, vestibüler sistemlerini değerlendirmek amacıyla oküler vestibüler uyarılmış miyojenik potansiyeller (oVEMP (Vestibular Evoked Myogenic Potentials)), servikal VEMP (sVEMP), video baş itme testi (video Head Impulse Test, v-HIT) ve Östaki fonksiyon testleri yapılmıştır. Sonuçlar 25 kişilik kontrol grubuyla karşılaştırılmıştır. Çalışmamız kesitsel araştırma olarak tasarlanmıştır.Oküler VEMP latans ve amplitüd asimetri oranları ve n1-p1 amplitüdleri kontrol grubuyla karşılaştırılmış olup istatistiksel olarak anlamlı farklar bulunmuştur. Aynı şekilde servikal VEMP latans ve amplitüd asimetri oranları kontrol grubuyla karşılaştırıldığında anlamlı farklar olduğu görülmüştür. Altı semisirküler kanalın (SSK) Vestibulo-okuler refleks (Vestibulo-ocular Reflex, VOR) kazancına v-HIT testi ile bakılarak çalışma grubu ve kontrol grubu test değerleri karşılaştırılmış olup, sağ posterior SSK'da anlamlı farklar bulunmuştur. VOR kazanç asimetri oranlarından sol anterior-sağ posterior SSK ile sağ anterior-sol posterior SSK'da anlamlı farklar bulunmuştur.Bizim araştırmamızda oVEMP, sVEMP, v-HIT test değerleri çalışma grubu ve kontrol grubu karşılaştırmalarında anlamlı farklar bulunmuştur. oVEMP, sVEMP, v-HIT test sonuçlarındaki problemli vakaları Östaki fonksiyon test sonucundaki patolojik vakalarla karşılaştırdığımızda, Östaki fonksiyon testlerinde eşitleme problemi olanların diğer test sonuçlarında da problemli olarak görmekteyiz. Bununda nedeni olarak otik barotravmanın iç kulak denge sistemine bir etkisinin olduğunu düşünmekteyiz.Paraşütle atlayanlarda, otik barotravmanın, G kuvvetinin ve paraşüt açılma şokunun vestibüler sisteme önemli bir etkisinin olduğunu düşünmekteyiz.Anahtar Sözcükler: oVEMP; Östaki Fonksiyon;Testi; sVEMP; v-HIT Impacts of direct trauma or barotrauma on the internal ear have been proven with various studies. We think that parachute opening shock, G-force and altitude changes might cause temporary or permanent impacts in the internal ear in skydivers. The aim of this study is to present the impacts on the vestibular system following skydiving using various objective tests.The study was carried out in THK Selçuk (Efes/İzmir) Aviation Training Centre with the permission of Turkish Aeronautical Association (THK). Study was conducted on 20 skydivers, 19 male and 1 female, who gathered in Selçuk Aviation Training Centre to break a record in formation skydiving from 15,000 feet in November 2015. Population of our study consists of experienced skydivers who have been skydiving regularly for at least 9 years. 16 of the participants are skydiving instructors. In order to assess vestibular systems after skydiving, oVEMP (Ocular Vestibular Evoked Myogenic Potential), cervical VEMP (cVEMP), video Head Impulse Test (v-HIT) and Eustachian Tube Function Test have been conducted to skydivers. Results were compared to the control group consisting of 25 people. Our study was designed as a cross-sectional research.Ocular VEMP latency and amplitude asymmetry rates and nl-pl amplitudes are compared to the control group and statistically significant differences were found. Similarly, when cervical VEMP latency and amplitude asymmetry rates are compared to the control group, statistically significant differences were observed. Vestibulo-ocular Reflex (VOR) gain of six Semi-Circular Channels was checked with v-HIT test and the test readings of the study population and control group were compared and significant differences were found in the right posterior semi-circular channel. In terms of VOR gain asymmetry rates, significant differences were found in left anterior-right posterior semi-circular channel and right anterior-left posterior semi-circular channel.In our study, when oVEMP, cVEMP and v-HIT test readings of the study population and the control group were compared, significant differences were found. When we compared problematic cases in oVEMP, cVEMP and v-HIT test readings to the pathological cases in Eustachian Tube Function Test readings, we saw that the ones who had synchronization problem in Eustachian Tube Function Tests had problems in other tests as well. We think that this is caused by the impact of Otic Barotrauma on the internal ear balance system.We think that Otic Barotrauma, G-force and parachute opening shock have a significant impact on the vestibular system in skydivers.Keywords: oVEMP; Eustachian Tube Function Test; cVEMP; v-HIT 130

Çalışmanın amacı, 1-12 yaş grubu, işitme kaybı dışında ek engeli olmayan koklear implantasyon uygulanmış çocukların ebeveynlerinin koklear implantla(Kİ) ilgili bilgi ve beklentilerini incelemektir. Araştırmamızda elde edilen verilerin ebeveynlerden aldığımız bilgiler doğrultusunda, koklear implantasyon ameliyatı öncesi ve sonrası hizmetlerin ve desteklerin artırılmasında kullanılması amaçlanmıştır.Bu çalışmada veri toplama aracı olarak `Aile/Çocuk Genel Bilgi Formu` ve uluslararası platformda kullanılan `Koklear implantlı çocuklara ebeveynlerin bakış açısı` anketinin Türkçe'ye çevirisi ve adaptasyonu yapılarak oluşturulan `Koklear İmplantlı Çocuğu Olan Aileler İçin Bilgi ve Beklenti Değerlendirme Formu` kullanılmıştır. Ebeveynlere koklear implantasyon ameliyat öncesi konu başlığından oluşan bölümde 19 soru, koklear implantasyon ameliyat sonrası konu başlığından oluşan bölümde 29 soru soru olmak üzere toplam 48 soru sorulmuştur.Araştırma grubunu işitme kaybı dışında ek engeli olmayan 1-12 yaş aralığında Kİ'lı çocuğu olan 111 ebeveyn (anne veya baba) oluşturmuştur. Tüm testlerin sonuçlarının yorumlanmasında anlamlılık düzeyi olarak p değeri 0,05 belirlenmiş ve anlamlılık p

Bu araştırma, 6-10 yaş arası artikülasyon bozukluğu olan çocukların akademik becerileri ile artikülasyon düzeyleri arasında bir ilişki olup olmadığını araştırmaktır.Artikülasyon bozukluğu olan 6-10 yaş arası 50 çocuk ile yine aynı yaşlarda artikülasyon bozukluğu olmayan 50 çocuğa Akademik Benlik Kavram Ölçeği, Ankara Artikülasyon Testi ve Ayrıntılı Değerlendirme Ölçeği kullanılmış ve elde edilen sonuçlar karşılaştırılmıştır.Artikülasyon bozukluğu olan öğrencilerin akademik başarıları incelendiğinde Türkçe, Matematik ve Hayat Bilgisi ders programlarında belirlenen kazanımlar açısından artikülasyon bozukluğu olan öğrencilerin artikülasyon bozukluğu olmayan öğrencilere göre daha düşük akademik becerilere sahip olduğu görülmüştür.Sözel, Şekil-Uzay, Göz-El Koordinasyonu, Ziraat, Ticaret, İş Ayrıntıları, Müzik, Sosyal Yardım, Sosyal Bilimler ve Sayısal puanlar bakımından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmaktadır. Artikülasyon bozukluğu olan öğrencilerin, Sözel ve Sayısal yetenek puanları ile Şekil-Uzay, Göz-El Koordinasyonu, Ziraat, Ticaret, İş Ayrıntıları, Müzik, Sosyal Yardım, Sosyal Bilimlere karşı ilgi puanları artikülasyon bozukluğu olmayan öğrencilere göre daha düşük olduğu bulunmuştur. Elde edilen verilerde cinsiyet değişkenine göre tek farklılaşma Ankara Artikülasyon Testinde görülmektedir. Kız öğrencilerin Ankara Artikülasyon Testinden aldıkları puan anlamlı derecede düşük bulunmuştur. Ankara Artikülasyon Testinden elde edilen puanların yaş değişkenine göre aralarında anlamlı bir farklılık olmadığı görülmüştür.Artikülasyon bozukluğu olan ilkokul öğrencilerinin akademik becerilerinde artikülasyon bozukluğu olmayan öğrencilere göre anlamlı bir farklılık bulunmuş olup bu farklılık gerekli eğitim-öğretimle geliştirilip düzeltilmelidir.Anahtar kelimeler: Ankara artikülasyon testi, artikülasyon bozukluğu, akademik benlik kavram ölçeği, akademik beceri. The purpose of this study is to research whether there is a relationship between their academic skills and the level of articulation of children in 6-10 age range who have articulation disorders.Academic Self-Concept Scale, Ankara Articulation Test and Detailed Assessment Scale are implemented to 50 children between ages of 6 and 10 who have articulation disorders and, 50 agemate children who have non-articulation disorders and obtained results are compared.When academic achievements of students who have articulation disorders are examined, it is showed that students who have articulation disorders have lower academic skills than students who have non-articulation disorders in terms of the gains identified in curriculums of Turkish, Mathematics and Life Science.There are statistically significant difference between groups in point of Linguistic, Shape-Space, Eye-Hand Coordination, Agriculture, Trade, Job Details, Music, Social Aid, Social Science and Numerical Scores. It is discovered that scores of students who have articulation disorders which are Linguistic and Numerical skills and, interest against Shape-Space, Eye-Hand Coordination, Agriculture, Trade, Job Details, Music, Social Aid, and Social Science are lower than students who have non-articulation disorders. The only differentiation in comparison with gender variable is seen in Ankara Articulation Test. It is found that female students'score from Ankara Articulation Test is significantly lower. It is showed that there is no significantly difference between scores obtained from Ankara Articulation Test according to age variable.Conclusion: It is showed that whether there is a significant difference in primary school students'academic skills that have articulation disorders according to students who have non-articulation disorders, this differentness should be developed and improved with necessary educational system.Keywords: Ankara Articulation Test, articulation disorders, academic self-concept scale, academic skill. 73

Benign paroksismal pozisyonel vertigo, vestibüler rahatsızlıklardan en sık görülenidir. Ayırıcı tanısı ve tedavisi oldukça güçtür.Çalışmamızda baş dönmesi şikâyeti ile kliniğimize başvuran Benign Paroksismal Pozisyonel Vertigo (BPPV) tanısı alan hastaların, Nötrofil/Lenfosit (N/L) ve Platelet/Lenfosit (P/L) hastalık süresince değişimininin incelenmesi amaçlanmıştır.Uygun koşullar taşıyan ve çalışmaya katılmayı kabul eden baş dönmesi şikâyeti ile başvuran ve BPPV tanısı konulan 30 gönüllüye epley ve roll manevraları yapılarak 1. gün ve 10. gün bir tüp kan alınarak N/L ve P/L oranları karşılaştırılmıştır. Kontrol grubu da 22 gönüllü bireyden oluşmuştur. Bireylerin cinsiyet dağılımları gruplara göre incelendiğinde kontrol grubunda 16 erkek 6 kadın bulunurken denek grupta 8 erkek 22 kadın bulunmaktadır. Denek grupta yaş ortalaması 34,5 ±10,1 olup kontrol grupta yaş ortalaması 43,8 ±14,6 dır. Denek grubunun 1.gün N/L oranları ortalaması: 2,63±1,68 10.gün N/L oranları: 2,18±0,84 Kontrol grubunun N/L oranları ortalaması: 2,23±1,54 Aradaki fark BPPV hastalarıyla karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Denek grubunun 1. gün N/L oranları:117,90±28,76 10.gün platelet/lenfosit oranları: 122,90±42,22 Kontrol grubunun P/L oranları:119,68±41,25 Aradaki fark BPPV hastalarıyla karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. BPPV tanı ve tedavisinde pozisyonel manevraların önemli yeri vardır. Bunun yanında BPPV tanı ve tedavisinde bir takım farklı serolojik belirleyicilerin kullanılmasının yeri ile ilgili birçok çalışma yapılmaktadır. Henüz net bir sonuç elde edilememiş ve spesifik bir belirleyici bulunamamıştır. Bizim çalışmamızda da N/L oranındaki düşüş ile BPPV hastalarının iyileşmesi arasında korelasyon olduğu saptanmıştır. P/L oranında düşüş saptanmasına rağmen istatistiksel olarak anlamlı değildir.Anahtar Kelimeler: BPPV; Nötrofil; Lenfosit; Platelet; Epley Manevrası Bening Paroxysimal Pozitionel Vertigo (BPPV) is one of the most frequent vestibular disorders.Aim of our study is to evaluate the values of neutrophile/lymphocyte and platelet/lymphocyte ratios in BPPV patients during the disease course. Neutrophile 30 volunteers, accepting the participation, who have consulted with the complaint of dizziness and have been diagnosed with Bening Paroxysimal Pozitionel Vertigo, have been exposed to epley and roll maneuver. On 1st and 10th day, neutrophile/lymphocyte and platelet/lymphocyte ratios have been calculated. Also neutrophile/lymphocyte and platelet/lymphocyte ratios of the the control group which consists of 22 voluntary individuals have been calculated. When the distribution of genders of the individuals is examined due to the gro while there are 16 males and 6 females in the control group, there are 8 males and 22 females in the subject group. In the subject group, age average is 34,5 ±10,1 and the age average is 43,8 ±14,6 in the control group.1st day average of neutrophile/lymphocyte ratio of the subject group is 2,63±1,68 and neutrophile/lymphocyte ratio of the control group is 2,23±1,54. The difference between the two groups is not statistically significant1st day average of platelet/lymphocyte ratio of the subject group is 117,90±28,76 and platelet/lymphocyte of the control group is 119,68±41,25. 1st day average of neutrophile/lymphocyte ratio is 2,63±1,68 and 10th day average of neutrophile/lymphocyte ratio of the subject group is 2,18±0,84. The difference between the two groups has been considered statistically significant 1st day average ofplatelet/lymphocyte ratio is 117,90±28,76 and 10th day average of platelet/lymphocyte ratio of the subject group is 122,90±42,22. The difference between the two values has not been considered statistically significant. There are many studies regarding the usage of a set of different serological determinants along with the definitive diagnosis of vertigo. However, a clear result has not been reached yet and a specific determinant could not be found. In our study, too, it has been detected that there is a correlation between the decline in neutrophile/lymphocyte ratio and the recovery of patients with Bening Paroxysmal Positional Vertigo. Further studies are warranted in order to reveal the exact relation between BPPV and the neutrophile/lymphocyte ratio and platelet/lymphocyte ratio.Key words: BPPV; neutrophile/ lymphocyte; platelet; epley maneuver 98

ÖZETOsman Günaç Konuşma Gecikmesi Olan Çocuklarda Sosyal Becerilerin Değerlendirilmesi, Turgut Özal Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Odyoloji ve Konuşma bozuklukları Programı, Yüksek lisans Tezi, Ankara, 2016.4-6 yaş Konuşma Gecikmesi tanısı almış olan çocukların ebeveyn/çocuğa bakan kişiye/öğretmenine `Sosyal Beceri Ölçeği` uygulanarak sosyal becerilerinin değerlendirilip, konuşma gecikmesine neden olan etiyolojik faktörlerinin belirlenmesi.Çalışmaya 4-6 yaş aralığındaki 44'ü (%88) erkek 6'sı kız (%12) gecikmiş konuşma tanısı almış 50 çocuk dahil edildi. Çalışmamızda, çocukların ve ailelerin, sosyo-demografik özelliklerini ve çocuklar hakkında bilgi edinmek için aileye ve çocuğa yönelik soruları içeren 'Genel Bilgi Formu' doldurulmuştur. Çalışmaya katılan çocukların sosyal becerilerini belirlemek için, 4-6 yaş aralığındaki sosyal becerileri içeren ''Sosyal Beceri Ölçeği'' kullanılmıştır. Sosyal Beceri Ölçeği, kişiler arası becerileri, kızgınlık davranışlarını kontrol etme ve değişikliklere uyum sağlama becerileri, akran baskısı ile başa çıkma becerileri, sözel açıklama becerileri, kendini kontrol etme becerileri, amaç oluşturma becerileri, dinleme becerileri, görevleri tamamlama becerileri ve sonuçları kabul etme becerileri olarak 9 kategoriden oluşmaktadır. Aileler ölçeğin içeriği ve amacı hakkında bilgilendirilmiştir. Ölçekteki sorular, ailelere sıralı olarak sorularak çocukların sosyal becerileri gerçekleştirme sıklığı ölçek üzerine işaretlenmiştir. Değerlendirme sonunda veriler kontrol edilerek kayıt altına alınmıştır.Sosyal Beceri Ölçeği'nin kategorilerine ilişkin güvenirlik katsayılarının en düşük 0,710 en yüksek 0,934 olduğu gözlenmiştir. Tüm alt boyutlar için güvenirlik katsayılarının 0,70 değerinden yüksek olduğu gözlenmiştir. Güvenirlik katsayılarının 1'e yakın olması güvenirliğin yüksek olduğunu göstermiştir. Çocukların cinsiyetine, anne-baba eğitim düzeyine, anne-baba mesleğine, ailenin ekonomik düzeyine göre, kişiler arası becerileri, kızgınlık davranışlarını kontrol etme ve değişikliklere uyum sağlama becerileri, akran baskısı ile başa çıkma becerileri, sözel açıklama becerileri, kendini kontrol etme becerileri, amaç oluşturma becerileri, dinleme becerileri, görevleri tamamlama becerileri ve sonuçları kabul etme becerileri arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır (p>0.05).Konuşma gecikmesi tanısı almış çocukların yaş düzeylerine uygun sosyal becerilerin değerlendirilerek sınırlı olan sosyal becerileri belirlenip konuşma terapisi programları planlanırken sosyal becerilerinde bu programa dahil edilmesi gerektiği düşünülmektedir. Çocukların eksik olan sosyal becerilerinin uygun yaş düzeyinde kazandırılması sonraki dönemlerde çocukların sosyal ortamlardaki başarısını artıracağı ve iletişim problemlerini azaltacağı düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler: Konuşma Gecikmesi, Sosyal Beceri Ölçeği, Sosyal Beceri ABSTRACTOsman GÜNAÇ, Assesment of Social Skills in Children with Delayed Speech, Turgut Özal Üniversity Health Sciences Institute, Audiology and Speech Dis orders Programme, Master of Sciance, Thesis, Ankara, 2016To determine ethiologie factors that causad late speech by assessing social skills by '' Social Skill'' to the parents/ care taker/ teacher of children with delayed speech between 4-6 age.50 children - 44 males (%88) and 6 fameles (%12)- between 4-6 ages with the diognosis of delayed speech were included in the study. İn our study, ''General Information Form'' was appli to be informed about socio-demographic featureschildren and their parents and children. '' Social Skills '' that includes social skills between 4-6 age was applied to determine social skills of children included in the study.Social Skills Scale is formed in nine groups; skills between persons, controlling anger behaviours, verbal explanation skills, self control skills, goal creating skills, listenning skills, task completing skills and result approving skills. Parents were informed about content and goal of scale. Questions in the scale were asked parents in sequence and accualication frequency of social skills of the children were marked on the scale. At the end of assessment, data were checked and recorded.It is abserved that reaibility rations of categories in social skills scale are 0.710 in minimum and 0.934 in maximum. ıt is scen that reaibility rations for all subdimensions are higher than 0.70 valve. Reliabilit rations that are close to 1 were considered as high reliable valves. Deperding on gender of the children education level of parent, occupation of parents and economik level of parents, there was no significant correlation between skills between persons, controlling anger behaviours and adaptating to changes skills, handling peer pressure skills, vebal explanation skills, self controlling skills, goal creating skills, listening skills, task completing skills and result approving skiils.It is thought that while speech therapy programmes are planned, it is necessery to add social skills after assessing social skills appropriate for the age levels of children diagnosed with late speech. It is considerea that regaining the missing social skills to children on appropriate age level, will increase the success in social environment and decreas communication problems afterwards.Keywords: Delayed Speech, Social Skills Scale, Social Skills 73

Gürültü, tüm frekans bandlarındaki seslerin karışımı olarak ortaya çıkmakta ve istenmeyen sesler olarak tanımlanmaktadır. Gürültülü ortamlarda konuşmayı anlamadaki güçlük olması nedeniyle bireylerin iletişim problemleri ortaya çıkmaktadır. İşitsel sistemin aktivasyon fonksiyonel etkisi bireylerde gürültülü ortamlarda supresyon yaparak konuşma anlaşılırlığını kazanmasına izin vermektedir. Supresyonun olmayışı, efferent işitsel sistemin disfonksiyonunu gösteren patolojik bir bulgudur. Gürültülü ortamlarda konuşmayı anlamadaki güçlük saf ses odyometrik bulgularını çok iyi yansıtmamaktadır. Bir hastanın sorununu daha iyi anlamak için, hastanın gürültülü ortamlardaki iletişim yeteneğini değerlendirmek gereklidir. Son zamanlarda yapılan çalışmalarda, konuşma anlaşılırlığını değerlendirmek için kelimeden daha çok cümle testlerinin kullanılması önerilmektedir. Türkçe Matris Testi, kendilerinden söz dizimsel kurallara uygun olarak rastgele cümleler oluşturulan ve bilinen on adet Türkçe isim, numara, sıfat, nesne ve fiil içeren sinyal gürültü oranını ve konuşma anlaşılırlığını değerlendiren bir test yöntemidir. Bu çalışmanın amacı; yaşla birlikte ortaya çıkan hafif ve orta derece sensorinöral işitme kayıplı hastalarda gürültüde Türkçe Matris testi kullanılarak işitme cihazı kullanmadan ve 3 ay kullanımından sonra konuşma anlaşılırlık düzeyinin sinyal gürültü oranına bağlı değişimini değerlendirmektir.Çalışmada, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Odyoloji Anabilim dalına işitme şikayeti ile başvuran (yaş ortalamaları 43,52 ± 15,94) 29 birey dahil edilmiştir. Çalışmaya dahil olan tüm bireylere işitme anlaşılırlığını değerlendirmek için Türkçe Matris testi kullanılmıştır.İşitme kayıplı bireyler işitme cihazı olmaksızın ve 3 aylık işitme cihazı kullanımından sonra test edilmiştir. Cihaz kullanmaksızın bireylerin konuşma anlaşılırlık düzeyindeki sinyal gürültü değeri 15,11 ±10,90 dB ve cihaz kullanımından sonraki aynı gruptaki bireylerin sinyal gürültü değerleri 8,00 ±11,05 dB arasında istatiksel olarak bir fark bulunmuştur. Bireylerin cinsiyetleri arasında ilişki bulunmamıştır.Bireylerin işitme cihaz kullanımından sonra sinyal gürültü oranı ve konuşma anlaşılırlık skoru artmıştır. Türkçe Matris testinin işitme kayıplı bireylerde daha güvenilir bir test bataryası olarak kullanılabilir. Noise is emerging as a mixture of all frequencies in the audio band and is defined as unwanted sound. Because of the difficulty in understanding speech individual communication problems arise in noisy environments. The effect of functional activation of the auditory system speech intelligibility by suppression allows individuals in noisy environments. In the absence of suppression, efferent auditory system dysfunction indicates pathological finding. The difficulty of understanding speech in noisy environments is notvery well reflected by pure-tone audiogram findings. To better understand a patient's problem, it is necessary to assess his or her communication ability in noisy environments. In recent studies, suggested the use of a test to assess speech intelligibility more than words is a sentence. The Turkish Matrix Test comprises a base matrix of ten well-known Turkish names, numbers, adjectives, objects, verbs, from which syntactically fixed sentences were randomly composed.The purpose of this study; Arise with age in mild and moderate sensorineural hearing loss the level of speech intelligibility the signal to noise ratio changes depending on to evaluate without hearing aid and with hearing aid after 3 months using Turkish Matrix Test in noise.In this Study, Department of Audiology, Hacettepe University Medical Faculty admitted with complaints of hearing (age avearage 43,52 ± 15,94) 29 individual included. All individuals who are involved in the study to assess the intelligibility of the Turkish Matrix Test was used to hearing.Individuals with hearing loss without hearing aid, and 3 months after using hearing aids were tested. The use of the without hearing aid in individuals the level of speech intelligibility the signal-to-noise value 15,11 ±10,90 dB and for same group after use of hearing aid individuals signal-to-noise value 8,00 ±11,05 dB.Between this two group was a statistically significant difference. There was no correlation between the gender of the individuals in the comparison. İndividuals after using the hearing aid signal – noise ratio and speech intelligibility score increased. Turkish Matrix test is more reliable in individuals with hearing loss can be used as a testing battery. 78

Amaç: Bu çalışmanın amacı, odyolojik değerlendirmelerde kullanılan insert kulaklıkta İnteraural Attenuasyon (IA) değerini frekans bazında değerlendirmektir.Materyal-Metot: Bu çalışmaya 18-65 yaş arasında 30 sağlıklı birey (14 kadın ve 16 erkek) katılmıştır. Tüm katılımcılara otoskopik muayeneden sonra odyolojik incelemeler Interacoustics AC 40 klinik odyometre cihazı ve ER-3A insert kulaklıklar ile yapıldı. Saf ses hava yolu işitme ölçümleri 250-6000 Hz arasında bakılmıştır.Bulgular: Saf ses hava yolu işitme eşikleri için IA değeri 1000 Hz ve altındaki frekanslarda 75-110 dB arasında olup, ortalama 89±5dB, 1000 Hz üzerindeki frekanslarda ise 50-95 dB arasında olup, ortalama 69±5dB olarak tespit edilmiştir.Sonuç: Elde edilen bulgulara göre insert kulaklıklar ile kulaklar arası geçişteki erime miktarı artmaktadır. Kliniklerde rutin olarak kullanılan supraaural kulakların yanında insert kulaklıkların da olması gerekmektedir. İnsert kulaklıklar ile IA değerinin artmasından dolayı zor maskeleme uygulamaları kolaylıkla yapılabilir.Anahtar Sözcükler: İnteraural atenuasyon (IA), saf ses odyometre, insert kulaklık Purpose: The purpose of this study to evaluate the Interaural Attenuation (IA) in frequency base the insert earphones used in audiological assessments. Material – Method: 30 healthy subjects between 18-65 years of age (14 women, 16 men) participate in our study. Otoscopic examination was performed on all participants. Audiological evaluations were performed using the interacoustics AC40 clinical audiometer and EAR 3A insert earphones. Findings: In our measuring for 0.25-6 GHz frequency were performed in our audiometry device separately for each frequency . IA amount in the results we found in 1000 Hz and below frequencies about 75-110 dB range avarage is 89±5dB, in 1000 Hz and above frequencies in 50-95 dB range and avarage it is changed to 69±5dB. Result: According to a decrease in the passage of sound energy between the ears with because of IA amount reducement, air and bone conduction hearing tests in the contralateral mask applications should prefer to use insert earphones. Audiology specialists should increase their experience in clinics with using insert earphones, even companies that provide audiometer should forced to give insert earphone with a supra-aural headphones. But especially for external ear atresia insert headphones can not be used supra aural headphones should be noted that it would be preferable to mandatory.Conclusion: According to the obtained findings the quantity of melting in the transition between the ears are increasing with the insert earphones. The insert earphone should be beside supraaural earphone that is routinely used in clinics. Difficult masking applications due to the increase in the value of IA can be easily done with insert earphones.Key words: Interaural Attenuatıon(IA), Puretone Audıometer, Insert Earphone 52

Video baş itme testi (vHIT), vestibüler sistem değerlendirilmesinde kullanılan bir test bataryasıdır. Çalışmamızın amacı fiziksel yönden büyük değişimlerin yaşandığı adölesanlarda semisirküler kanal fonksiyonunun vHIT bataryası ile normatif değerlerinin hesaplanmasıdır. Bu çalışmada sağ ve sol kulaktaki lateral, anterior ve posterior olmak üzere 3 semisirküler kanalda başın bulunduğu düzlemdeki ani rotasyonuyla göz hareketlerindeki cevapları ölçülmüştür. Baş hareketleriyle meydana gelen uyarının göz hareketlerindeki cevaba oranı hesaplanarak vestibulooküler refleks(VOR) kazanç değerleri elde edilmiştir. Çalışmamız Turgut Özal Üniversitesi Odyoloji ve Konuşma Bozuklukları Ünitesinde yapılmış olup 11-18 yaş aralığında 50 erkek ve 50 kız olmak üzere toplam 100 birey katılmıştır. Tüm bireylerin yaşları ortalaması 14,99 olup kız bireylerin yaşları ortalaması 14,62 erkek bireylerin yaşları ortalaması ise 15,36'dır. Çalışmamıza saf ses işitme eşikleri normal, Tip A timpanograma sahip, herhangi akut ya da kronik vestibüler hikâyesi olmayan gönüllü bireyler dâhil edilmiştir. Ayrıca çalışmamıza katılan tüm bireylere baş dönmesi engellilik anketi doldurtuldu. Çalışmamızda, vHIT Otometrics ICS Impulse A/S Taastrup, Danimarka cihazı ile gerçekleştirdiğimiz vHIT değerlendirmeleri sonucunda lateral kanal VOR kazanç değerleri ortalaması 0.96, anterior kanal VOR kazanç değerleri ortalaması 0.89, posterior kanal VOR kazanç değerleri ortalaması 0.87 olup normal değer aralığında bulundu. Lateral kanal asimetri değerleri ortalaması %7.63, anterior kanal asimetri değerleri ortalaması %17.35, posterior kanal asimetri değerleri ortalaması %17.23 olup normal değer aralığında bulundu. Sonuç olarak vHIT test bataryası adölesan dönem bireylerinde kullanımı kolay, hızlı ve pratik bir test yöntemidir.Anahtar SözcüklerAdölesan; vHIT; semisirküler kanal; VOR; normatif data Video Head Impulse Test (vHIT) is a test battery used in the evaluation of the vestibular system. This study aims at calculating the normative values of semi-circular channel function through vHIT in adolescents who undergo great physical changes. The responses of eye movements to sudden rotation of the head on its plane in the channels of the ears – namely, lateral, anterior and posterior channels- were measured in this study. The ratio of stimulants occuring as a result of head movements to the responses in eye movements was calculated and the values for vestibuloocular reflex (VOR) gain were found. The study was conducted in the Audiology and Speech Disorders department of Turgut Ozal University with the participation of 100 individuals in the 11-18 age range. The average age of the group was 14.99 and the average age was 14.62 for the girls while it was 15.36 for the boys. Volunteering individuals who had normal pure audio hearing threshold with type A timpanogram and who did not have any acute or chronic vestibular history were included in the research. Besides, all the participants were asked to complete a questionnaire on dizziness disability. In consequence of vHIT analyses performed with vHIT Otometrics ICS Impulse A/S Taastrup, Denmark device, it was found that the average for lateral channel VOR gain values was 0.96, for anterior channel VOR gain was 0.89, for posterior channel VOR gain was 0.87; and they were all within acceptable intervals. The average for lateral channel asymetry values was 7.63%, for anterior channel asymetry values was 17.35 %, and for posterior channel asymetry values was 17.23; and they were all within normal intervals. Therefore, video head impulse test can be easily used as a screening tool to detect in adolescents.Key WordsAdolescent, vHIT, semicircular channel, VOR, normative data 59

Amaç: Odyolojik incelemede saf ses hava yolu işitme eşiklerinin belirlenmesinde kullanılan supraaural kulaklıklar ile kulaklar arası geçişte azalma miktarını (IA) ve elde edilen değerlere göre maskeleme başlangıç seviyelerini tespit etmektir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya 18-50 yaş aralığında (ortalama erkeklerde 44,5, kadınlarda 42,5) gönüllü 50 kişi (27 erkek, 23 kadın) katıldı. Kulak Burun Boğaz muayenesinden sonra odyolojik incelemeler çift cidarlı sessiz kabinde (Odiotek-Türkiye), saf ses hava yolu ve kemik yolu eşikleri İnteracoustics Marka AC 40 model (Assens, Denmark) odyometre, TDH-39 (Assens, Denmark) supra-aural kulaklık ve Radioear B 71(Assens, Denmark) kemik vibratörü kullanılarak yapıldı. Tüm katılımcıların immitansmetrik ölçümleri yapıldıktan sonra 125-8000Hz aralığında saf ses işitme eşiklerine bakıldı. 500-4000 Hz aralığında IA değeri kötü kulak maskesiz hava yolu işitme eşiklerinden iyi kulak kemik yolu eşikleri çıkarılarak, diğer frekanslarda ise hava yolu işitme eşiklerine göre bulundu.Bulgular: Çalışmamızda bulduğumuz IA değerleri; 125 Hz'de;48.40dB±07,17 250 Hz'de;52.20 dB±08,81 500 Hz'de;54,20 dB±07,09 1000 Hz'de;55,80 dB±07,91 2000 Hz'de;56,20 dB±08,89 4000 Hz'de;57,50 dB±10,128000 Hz'de; 62,70 dB±11,57 olarak tespit edildi.Sonuç: Saf ses işitme eşiklerinin belirlenmesinde kullanılan supraaural kulaklıklar ile IA değerlerinin belirlenmesi maskelemeye karar vermek için son derece önemlidir. Maskeleme odyolojinin zor konularından birisidir. Bu nedenle gereksiz yere maskeleme yapmak odyolojik test sonuçlarını etkilemektedir. Klinik uygulamada 40 dB olarak uygulanan IA değerinin frekansa bağlı olarak 8-22dB arasında arttığı görüldü. Anahtar Kelimeler: Saf ses odyometri, maskeleme, IA. Objective: It was aimed to determine interaural attenuation (IA) values for supra-aural earphones used to measure pure tone air conduction thresholds in auditory evaluations and to identify initial masking level based on IA values detected. Material and methods: The study included 50 healthy volunteers (27 men, 23 women) aged 18-50 years. Mean age was 44.5 years in men and 42.5 years in women. After ETN examination, pure tone air and bone conduction thresholds were measured by using an Interacoustics AC 40 audiometer (Assens, Denmark), TDH-39 supra-aural earphones (Assens, Denmark) and Radioear B71 bone vibrator (Assens, Denmark) in a silent cabinet (Odiotek, Turkey). Pure tone thresholds were measured at frequencies of 125-8000 Hz. The IA value was calculated by subtracting bone conduction threshold in better ear from non-masked air conduction thresholds in poorer ear at the frequencies of 500-4000 Hz while it was calculated according to air conduction thresholds in remaining thresholds.Findings: The following IA values were found in our study: 48.40 ± 07.17 dB at 125 Hz; 52.20 ± 08.81dB at 250 Hz; 54.20 ± 07.09 dB at 500 Hz; 55.80 ± 07.91 dB at 1000 Hz; 56.20 ± 08.89 dB at 2000 Hz; 57.50 ± 10.12 dB at 4000 Hz; and 62.70 ± 11.57 dB at 8000 Hz. Conclusion: It is of importance to determine IA values for supra-aural earphones used in measurement of pure tone thresholds in order to decide masking. Masking is one of the challenging issues in audiology. Unnecessary masking affects auditory tests results. It was seen that IA value was increased by 8-22 dB based on frequency used, which was applied as 40 dB in clinical practice.Keywords: Pure tone audiometry, masking, IA 57

Amaç: Bu çalışmada bir sinema seansı öncesinde ve sonrasında, bireylerin iç kulak fonksiyonlarındaki akut değişim değerlendirilmiştir.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 19-55 yaş aralığında 14 erkek ve 16 kadın toplam 30 gönüllü katılmıştır. Tüm bireylere ayrı ayrı 25 soruluk anket uygulanmış olup anket sorularına verilen cevaplar analiz edilmiştir. Koklear fonksiyonların değerlendirilmesi için distortion product otoakustik emisyon kullanılmıştır. Tüm katılımcılar aynı sinemadaki aynı salonda, aynı sinema filmine (Star Wars) gitmişlerdir. İlk ölçüm sinema öncesi, ikinci ölçüm ise sinemadan çıktıktan 15 dakika içinde yapılmıştır ve her katılımcı için Dp-gramlar elde edilmiştir. Ayrıca sağ ve sol kulak arasında asimetri olup olmadığı test edilmiştir.Bulgular:30 bireyin 1000, 2000, 4000 ve 8000 Hz olmak üzere dört farklı frekansta OAE testleri yapılmıştır. Sinema öncesi ve sonrası olmak üzere tüm bireylerin sağ ve sol kulakları için ayrı ayrı sinyal gürültü oranı (SNR), gürültü frekansı (NF) ve DP değerleri ölçülmüştür.Bireylere yapılan Otoakustik emisyon testinde her iki kulakta da SNR,NF ve DP değerlerinde anlamlı farklar bulunmamıştır. Kulaklar arasında asimetri olup olmadığına bakıldığında ise çalışma grubunun sağ ve sol kulakları arasında elde edilen değerler arasında asimetri saptanmamıştır (p>0,05).Sonuç: Sinema gürültüsünün insan iç kulağındaki dış tüylü hücrelerde yol açtığı akut olumsuz etkilerin incelendiği çalışmamızda, hem sağ hem de sol kulakta sinema sonrasında anlamlı fark görülmemiştir. Kulaklar arasında asimetri olmadığı da çalışmamızın diğer bir sonucudur.Sonuç olarak sinema gürültüsünün koklear fonksiyonlar üzerinde akut dönemde negatif etkisinin bulunmamaktadır. Verilerin daha geniş örneklemli çalışmalarla desteklenmesi gerekmektedir.Anahtar Kelimeler: Sinema, gürültü, koklea, otoakustik emisyon, SNR Objective: It was aimed to assess acute changes in cochlear functions before and after a cinema session. Material and method: The study included 30 healthy volunteer aged 19-55 years (14 men, 16 women). All subjects completed a 25-items questionnaire. To assess cochlear function, distortion product otoacoustic emissions (DPOAEs) were used. All subjects watched same movie (Star Wars) in the same saloon at the same movie theatre. The DPOAE measurements were performed before session and within 15 minutes after session and DP-grams were obtained for each subject. In addition, we tested whether asymmetry between right and left ear. Results: DPOAE measurements were performed at 4 different frequencies including 1000 Hz, 2000Hz, 4000 Hz and 8000 Hz. Before and after session, signal-noise ratio (SNR), noise frequency (NF) and DP values were measured separately at right and left ears in all participants. In the DPOAE measurements, no significant difference was detected between SNR, NF and DP measurements obtained before and after cinema session. When asymmetry between ears was considered, no significant difference was detected between values obtained from right and left ear (p>0.05). Conclusion: In this study in which acute adverse effects of cinema noise on outer hairy cells in inner ear were assessed, no significant difference in either right or left ear was detected before and after cinema session. Another finding in this study was lack of asymmetry between ears.In conclusion, cinema noise has no acute adverse effect on cochlear function. These findings should be supported by further studies with larger sample size. Keywords: Cinema noise, cochlea otoacoustic emission, SNR 136

Sensörinöral işitme kayıpları işitme sistemindeki frekans seçiciliğini zarar vererek, konuşma spektrumundaki konuşmayı tanıma yeteneğine etki eder. Buna bağlı olarak işitme sistemimiz de sesli fonemlerin ayırt edilmesinde bozukluklara yol açmaktadır. Kelime listelerin de fonem ve frekans özelliklerinin belirlenmesi ile konuşmanın algılanmasında önem arz eden frekans değerlerinin belirlenmesi mümkün olacaktır. Bunun nedeni olarak, işitme cihazı teknolojisindeki gelişmeler ve koklear implant uygulamalarının giderek yaygınlaşmasıdır. Konuşma ayırt etmeye etki eden frekans değerleri belirlendikten sonra, işitme cihazları ve koklear implant performanslarının değerlendirmesinde, Türkçe için yeni test modellerinin geliştirilmesinin mümkün olabileceği düşünülmektedir. Yüksek frekans kelimeler de, alçak frekans kelimelere göre cevap daha hızlı verilmektedir. Bu etki `kelime frekansı etkisi` olarak bilinmektedir. Çalışmanın amacı, yüksek frekans işitme kayıplı kişilerin işitme cihazı frekans kaydırma yöntemlerinin konuşmayı ayırt etmeye ne düzeyde etki ettiğini belirlemektir.Sonuç olarak; Konuşma, işitme sisteminde tanımı zor olan karmaşık bir uyaran şeklidir. Konuşmanın içeriğin de faklı dinleme durumu, farklı konuşmacı, çevre ve bozulma etkisiyle değişim göstermektedir. Çalışmamızdaki sonuçlar konuşmayı ayırt etmenin hem spektral olarak hem de temporal ipuçlarına göre değerlendirilmesi gerekliliğini düşündürmektedir. İşitme kaybından dolayı spektral çözümlemenin bozulduğu veya zarar gördüğü durumlarda daha iyi konuşmayı ayırt etme için işitme cihazlarının alternatif frekans kaydırma özelliklerinin kullanılmasını olanak sağlayacaktır.Anahtar Kelimeler: İşitme cihazı, konuşmayı ayırt etme skoru, frekans kaydırma Sensorineural hearing losses disrupt frequency selectivity on hearing system, affect the ability to recognize the difference at speech spectrum. Therefore, it causes disruptions on recognizing vowel phonemes. At phoneme and frequency features of word lists after making specification, it is possible to specify significant frequency values in the perception of speech.The reason of this thought is technological improvements and the spread of cochlear implants. After frequency values are specified at speech discrimination, it is possible to develop new tests for Turkish on making cochlear implant performance evaluations. High frequency words are replied faster than low frequency words. This effect is known for `word frequency effect`. Aim of this study is to specify how hearing aid frequency shift feature affects the people's speech discrimination with high frequency hearing losses.In conclusion; Speech is a kind of complex stimulus of which definition is difficult in hearing system. The content of the speech changes according to different listening situation, different speaker, environment and disruption effect. The results in our research tell us to evaluate speech discrimination cues both spectral and temporal. According to hearing losses, when spectral analysis is disrupted or losses, temporal cues for speech discrimination create requirements to use alternative frequency shift strategies.Key Words: Hearing Aid, Word Discrimination Score, WDS, frequency shift 74

İşitme kayıplı hastaların kemik yolu işitme ölçümlerinde interaural attenuasyon değerlerinin incelenmesi, forehead ve mastoid yerleşimli IA değerlerinin karşılaştırılarak; yerleşim yerine göre interaural attenuasyon değerinde farklılık olup olmadığının araştırılması amaçlanmıştır. Bu çalışmaya 18-55 yaş aralığında gönüllü 30 kişi katıldı. KBB muayenesinden sonra odyolojik incelemeler çift cidarlı sessiz kabinde (Odiotek-Türkiye), saf ses hava yolu ve kemik yolu eşikleri İnteracoustics Marka AC 40 model (Assens, Denmark) odyometre, TDH-39 (Assens, Denmark) supra-aural kulaklık ve Radioear B 71 (Assens, Denmark) kemik vibratörü kullanılarak yapıldı. Tüm katılımcıların immitansmetrik ölçümleri yapıldıktan sonra 125-8000Hz aralığında saf ses işitme eşiklerine bakıldı. 250-4000 Hz aralığında önce mastoid yerleşimli sonra forehead yerleşimli kemik vibratör ile kemik yolu işitme eşikleri belirlendi. IA değerleri; önce mastoid yerleşimli kemik yolu işitme eşiklerinde iyi kulaktan kötü kulağın kemik yolu işitme eşiği çıkarılarak bulundu. Sonra forehead yerleşimli kemik yolu işitme eşiklerinden, mastoid yerleşimli iyi kulak kemik yolu işitme eşikleri çıkarılarak elde edildi. Çalışmaya katılan 30 hastanın %60'kadın, %40 erkektir. Mastoid yerleşimli ölçümlerde:250 Hz'de :5.667 dB 500 Hz'de: 6,500 dB, 1000Hz.de: 6,833 dB, 2000 Hz'de7,167 dB; 4000 Hz'de: 7,500 dB; forehead için; 250 Hz'de: 4,833 dB, 500 Hz'de: 5,167 dB, 1000 Hz de 6 dB, 2000 Hz'de 6.333 dB, 4000 Hz'de 6,667 dB olarak bulunmuştur. Mastoid ve forehead yerleşimli kemik vibratörle elde edilen interaural attenuasyon sonuçları sıfırdan farklı çıkmıştır. Mastoid ve forehead yerleşimli elde edilen IA değerleri arasında anlamlı bir fark çıkmamıştır.Anahtar sözcüklerİnteraural attenuasyon; kemik yolu odyometri; odyolojide klinik maskeleme; Hearing loss patients are examined about interaural attenuation and forehead and mastoid localized patients are evaluated according to comparison between their IA values. This evaluation is determined to realise any difference between the location of mastoid and forehead bone vibrator.The study included 30 volunteers (12 men, 18 women) aged 18-55 years. After ETN examination, pure tone air and bone conduction thresholds were measured by using an Interacoustics AC 40 audiometer (Assens, Denmark), TDH-39 supra-aural earphones (Assens, Denmark) and Radioear B71 bone vibrator (Assens, Denmark) in a silent cabinet (Odiotek, Turkey). Pure tone thresholds were measured at frequencies of 125-8000 Hz. 250-4000 Hz according to IA values; at first, mastoid localized bone way thresholds are subsituting of defected ear. After that forehead localized bone way hearing thresholds are evoluated via subsituting the mastoid localized good ear values from there values that gained from forehead localization.The patients that were got in this evaluation were 30 people and %60 of this group were women, %40 of the group were men. Mastoid measurement; 250 Hz. ; :5.667 dB, 500 Hz; 6,500 dB, 1000Hz. 6,833 dB, ; 2000 Hz. 7,167 dB;4000 Hz. 7,500 dB; datas and forehead; 250 Hz. 4,833 dB, 500 Hz.5,167 dB,1000 Hz.6 dB, 2000 Hz.6.333 dB, 4000 Hz. 6,667 dB datas were defined. Mastoid and forehead localized bone measurements about interaural attenuation from zero. Mastoid and forehead localized bone measurements about IA do not show significant differences.Keywords: İnteraural attenuation, bone way odiometrics, clinical masking in odiology. 63

Bu çalışma SADL (Günlük Hayatta Amplifikasyonu Artırma Memnuniyeti) anketini Türkiye'de kullanmak adına kültürel adaptasyonunu gerçekleştirmek, yeniden üretilebilirliğini değerlendirmek ve SADL kullanan hastalardaki sonuçlarını değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya altı aydan fazla düzenli olarak işitme cihazı kullanan, sensörinöral işitme kaybı bulunan 18-90 yaş arasında 160 işitme cihazı kullanıcısı katılmıştır. Katılımcıların 73'ü erkek (%45,1), 87'si ise kadındır (%54,3). Anket aynı katılımcılara, ilk uygulamadan üç ay sonra ikinci kez uygulanmıştır.Anketin faktör analizi yapıldığında, faktör yüklerinin olumlu etki için 0,744 ile 0,854 arasında, kişisel imaj ve görünüm 0,62 ile 0,985 olumsuz özellikler alt boyutu 0,903 ile 0,913 arasında değişirken maliyet alt boyutunun faktör yükü 0,983 olarak bulunmuştur. Ölçek orijinalindeki gibi 4 faktörlü ölçek olma özelliğini korumaktadır. SADL-TR anketinin Genel Cronbach alfa değeri 0,848 bulunmuştur. Testin bütün maddeleri Cronbach alfa değeri ise 0,828 ile 0,866 arasında değişmektedir. Bu kapsamda test maddelerinin iç tutarlılıklarının yeterli düzeyde olduğu sonucuna varılmıştır. Yapılan tüm analizler neticesinde SADL-TR ölçeğinin, Türkiye'de yapılacak klinik çalışmalarda hasta memnuniyetini kısa sürede değerlendirmek, iki farklı durumda olan hastaların memnuniyet düzeylerini karşılaştırabilmek, normatif açıdan memnuniyet düzeyini tespit etmek, farklı amplifikasyon tiplerini kendi içinde kıyaslayabilmek ve yönetimsel anlamda sonuç verisi toplayabilmek gibi amaçlara yönelik yapılacak çalışmalarda kullanılması açısından oldukça güvenilir olduğu sonucuna varılmıştır. The aim is to make the cultural adaptation in order to use the SADL (Satisfaction with Amplification in Daily Life) questionnaire in Turkey, and to evaluate its reproducibility. The questionnaire was translated from English into Turkish; its linguistic adaptation was applied and the in-field researchers' evaluations were measured. A total of 160 hearing aid users with sensorineural hearing loss who use hearing aids on a regular basis more than six months and whose ages range between 18 and 90 years were included in the study. Of the 160 participants, 73 were male (45,1%) and 87 were female (54,3%). A second questionnaire was applied to the participants three months after the first application. The factor loads were found to range between 0,744 and 0,854 for positive impact, 0,62 and 0,985 for personal image and appearance and between 0,903 and 0,913 for the sub-dimension of negativities, and the factor load for the cost was found to be 0,983. The general Cronbach's alpha value of the questionnaire was found to be 0,848. The Cronbach's alpha value of all items in the test ranges from 0,828 to 0,866. In this context, it was concluded that the internal consistency of the test items was at a sufficient level. The correlation coefficients of the items were found to be between -0,070 and 0,710, and since the item (question 14) which was assigned a negative value factorized by itself, it was determined that the correlation coefficient was negative and weak. Examining the half-test reliability analysis, the Cronbach's alpha value was calculated as 0,870 for the half 1 (Part 1) and 0,856 for the half 2 (Part 2). In conclusion of all analyzes conducted, it was concluded that the SADL-TR scale is highly reliable in terms of its use in the studies to be carried out for such aims as assessing the satisfaction of patients in a short time in clinical trials to be held in Turkey, evaluating patient satisfaction in a short time, comparing the satisfaction levels of the patients in two different cases, determining the level of satisfaction from the normative point of view, comparing different types of amplification in themselves and collecting outcome data in managerial terms. 79

Bu çalışmanın amacı, Hareket Hastalığı (HH) içinde yer alan `araç tutması` ile uyumlu yakınmaları olan hastalardaki C-VEMP ve O-VEMP sonuçlarının normal popülasyondaki sonuçlarla karşılaştırılması ve elde edilen bulguların literatür bilgileri ışığında yorumlanması amaçlanmaktadır.Bu çalışmaya 18-55 yaş arası 30 HH ve 30 gönüllü katılmıştır. Tüm katılımcılara Kulak Burun Boğaz muayenesinden sonra immitansmetrik ölçüm, saf ses odyometri, C-VEMP ve O-VEMP testleri yapılmıştır. HH' na yatkınlığını belirlemek için Graybiel skalası kullanılmıştır. C-VEMP ve O-VEMP testlerinde P1, N1, P1-N1 latansları ile P1-N1 amplitüdleri ve asimetri oranları karşılaştırılmıştır. HH olan grubun C-VEMP testinde P1 latansı normal gruba göre uzamış olarak elde edilmiştir (p˂0.05). N1 latansı ile P1-N1 latansları ise normal sınırlardadır. P1-N1 amplitüdleri ve asimetri oranları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark mevcuttur (p˂0.05). O-VEMP testinde ise P1, N1, P1-N1 dalga latansları ile P1-N1 amplitüdleri ve asimetri oranları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark mevcut değildir (p˃0.05).Elde edilen bulgulara göre HH olan grubun utrikul fonksiyonlarının normal, sakkül fonksiyonlarının ise patolojik olduğu düşünülmüştür. Bu bulguların diğer vestibüler testlerle desteklenmesi gerekmektedir. Anahtar Kelimeler: C-VEMP, O-VEMP, hareket hastalığı, The purpose of this study is to compare the C-VEMP and O-VEMP results of the patients having compatible symptoms with `car sickness` located in the Motion Sickness (MS) with the results of the normal population and the findings are to be interpreted in the light of literature.30 MS patients and 30 volunteers between 18-55 years of age have been participated to this study. Immitansmetric measurements, pure tone audiometry, C-VEMP and O- VEMP tests were conducted after the ear nose throat examination to all participants. Graybiel scale is used to determine the susceptibility to MS. P1, N1, P1-N1 latencies with P1-N1 amplitudes and the asymmetry ratios were compared in the C-VEMP and O-VEMP tests. The P1 latency was obtained as prolonged in MS group compared to the normal group (p˂0.05) at the C-VEMP test. N1 latencies and P1-N1 latencies are within normal limits. There are a statistically significant difference between P1-N1 amplitudes and asymmetry ratios, (P˂0.05). There is no statistically significant difference between the P1, N1, P1-N1 wave latencies and P1-N1 amplitudes and the asymmetry ratios in the O-VEMP test (p˃0.05).According to the findings of the MS group the utricule functions is thought to be normal, saccule functions were pathological. These findings must be supported by the other vestibular tests. Key Words: C-VEMP, O-VEMP, motion sickness 74

Opiat madde bağımlılarında alınan maddenin ototoksik etkisini araştırmak için uygulaması rahat ve objektif olan Transient Otoakustik Emisyonla (TEOAE) ölçüm yapılarak kontrol grubu ile sonuçlarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Bu çalışmaya 30 opiat madde bağımlısı (yaş aralığı 18-45) ve 30 kontrol grubu (ort. yaş.. dağılım; 18-45) olmak üzere 60 kişi katılmış ve 120 kulak üzerinde çalışma yapılmıştır. Bağımlı grupta TEOAE testi, madde kullanımın en geç altı saat sonrasında ve madde kesilmesini takiben 1., 2. ve 3. günlerde tekrarlanarak tedavi sürecindeki değişiklik ayrıca gözlenmeye çalışılmıştır. Çalışmaya katılanların otoskopla dış ve orta kulak muayeneleri yapılmış ve odyolojik anamnezde herhangi bir kulak rahatsızlığı olmayanlar tercih edilmiştir. Madsen Capella işitme cihazıyla nonlinear modda 80 dB SPL şiddetinde klik uyaran kullanılarak geniş bantta kayıt alınmıştır. Frekansa özgü (1000 Hz, 1500 Hz, 2000 Hz, 3000 Hz ve 4000 Hz) elde edilen değerler (Sinyal Gürültü Oranı; SNR) kontrol grubuyla karşılaştırılarak çalışma parametresi olarak kullanılmıştır. Opiat bağımlı grupla kontrol grubunun 1000 Hz, 1500 Hz, 2000 Hz, 3000 Hz ve 4000 Hz değerleri karşılaştırıldığında aralarında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p

Sinem Evcimen, Migren Atağı Geçirenler Ve Migren Olmayan Baş Ağrısı Geçirenlerde Klik ABR Değişimlerinin Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2016.Amaç: Bu çalışmada migren atağı geçiren ve gerilim tipi baş ağrısı olan yetişkin hastaların işitsel uyarılmış beyin sapı cevaplarının ABR testi ile değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 18 ve 50 yaş aralığında toplam 60 hasta dahil edilmiştir. Migren olan 30 hasta (25 kadın ve 5 erkek) çalışma grubunu oluşturmakta ve yaş ortalamaları 37' dir. Gerilim tipi baş ağrısı olan 30 hasta (17 kadın ve 13 erkek) kontrol grubunu oluşturmakta ve yaş ortalamaları 27' dir. Tüm hastalara, otolojik ve nörolojik muayenesinden sonra saf ses odyometri testi yapılarak işitmesi normal olan hastalar çalışmaya dahil edilmiştir. Çalışmaya dahil edilen hastalara baş ağrılarının olduğu sırada her iki kulakta 70 dB nHL şiddetinde klik uyaran ile ABR testi uygulanmıştır. ABR test kayıtlarında elde edilen veriler SPSS istatistik programı ile analiz edilmiştir. Hastaların I. III. ve V. dalga latansları saptanmış, interpik interval latans süreleri hesaplanmıştır. Elde edilen bu değerler kliniğimizin normatif dataları ile karşılaştırılmıştır. Bulgular: I-III interpik interval latans süresindeki uzama gerilim tipi baş ağrısı grubu için anlamlıyken (p0,05). Çalışma grubunda III-V uzaması gözlenirken kontrol grubunda gözlenmemektedir (p0,05). In study goup, latencies of I, III, and V.waves for right ear were nor statistically significant, but a significant differance was observed for V. wave latency amplitude,(p

Çalışmamız 7-10 yaş aralığındaki devlet okullarından rastgele seçilmiş 500 çocuktan oluşturuldu. 500 çocuktan 80'i kulak zarı perforasyonu, buşon, ventilasyon tüpü ve aktif enfeksiyonun mevcut olması sebebi ile çalışmaya dahil edilmedi. Toplam 420 çocuğa Kulak Burun Boğaz hekiminin otoskopik muayenesinden sonra Otoakustik Emisyon, Timpanometrik Değerlendirme ve Akustik Refleks Testleri yapıldı. Çalışmaya dahil edilen çocuklardan 204'ü kız (%48,6), 216'sı erkek (%51,4)'ti. Çalışmaya katılan 420 çocuğun timpanometri sonuçları 341'1 (%81,1) Tip A, 41'i (%9,7) Tip B, 38'i (%9,04) Tip C şeklindeydi. EOM prevalansını %9,2 olarak bulundu. Çalışmamızda İlkokul çağı çocuklarında EOM prevalansını %9,2 olarak bulduk. Okul başarısı ve çocuk sağlığı açısından ilkokul çağı çocuklarında belirli aralıklarla kulak muayenesi ve odyolojik testlerin yapılması faydalı olacaktır Our work consisted of 500 children randomly selected from public schools in the range of 7-10 years old. 80 of the 500 children were added to the study fort he reason of eardrum, perforation, cerumen, ventilation tube and active infection. Total 420 children were evaluated with Otoacoustic emissions, Tympanometric Evaluation and Acoustic Reflex Test after otoscopic examination of pediatric Otolaryngologist. 204 of the children, who were included to the study, were comprised of girls (48,6%), and 216 of the children, who were included to the study, were comprised of boys (51,4%). Tympanometry results of 420 children, who participated to the study, are as below; 341 (81,1%) of the children were diagnosed with Type A, 41 (9,7%) of the children were diagnosed with Type B, 38 (9,04) of the children were diagnosed with Type C. Accordingly, we detected EOM prevalence as 9,2%. In this study, we found that EOM prevalence in the children of primary school age was 9,2%. In terms of school success and child health in primary school age children to examine at regular intervals of ear examination and audiological testing will be beneficial. 62

Amaç: Obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS) hastalarının kortikal ve subkortikal bölgede nöral cevapları daha zayıf ve yetersizdir. Bu çalışmanın amacı OUAS olan ve olmayanlar arasında P300 latans ve amplitüd özelliklerini doğrulamaktı.Metod: Bu vaka control çalışmasında katılımcılar iki gruptan oluşmaktaydı. Katılımcılar, 40 kişiden oluşan OUAS hasta grubu ve 30 basit horlamalı kişiden oluşan kontrol grubu olarak ikiye ayrıldı. Katılımcıların hepsine tam bir odyolojik değerlendirme ve işitsel uyarılmış potansiyel değerlendirilmesi yapılmıştır.Bulgular: Çalışma grubunda kontrol grubuna göre P300 latansında istatistiksel olarak anlamlı uzama saptandı ve kontrol grubunda P300 amplitüd değerlerinde, çalışma grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı artış saptandı (p

Amaç: Obezitenin orta ve iç kulak fonksiyonlarına etkisini değerlendirmek.Yöntem: Çalışmaya 30 obez hasta ve kontrol grubu olarakta obez olmayan 30 sağlıklı kişi katıldı. Tüm katılımcılara saf ses odyometrisi, konuşma odyometrisi, timpanometri ve Transient Otoakustik Emisyon ölçümleri yapıldı. Çalışma ve kontrol grubundan elde edilen sonuçlar karşılaştırıldı.Bulgular: Her iki kulakta da 125 Hz de gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmasına rağmen 250, 500,1000, 2000, 4000, 6000 ve 8000 Hz de gruplar arasında anlamlı bir fark bulunamadı. Çalışma grubu ile kontrol grubunun timpanometri değerleri de normal sınırlar içerisinde elde edildi.Sonuç: Tüm hastaların işitme eşiklerinin normal değerlerde olduğu, obezitenin 125 Hz gibi alçak frekanslarda işitmeyi etkilediği görüldü. Aim: The aim of this study is to evaluate middle and inner ear function. Method: 30 obese patients and 30 non-obese healthyindividuals as control groupparticipated voluntarily in the study. All patients were performed of pure tone audiometry, speech audiometry, tympanometry and transient otoacoustic emission measurements. The information getting from obese and non-obese groups was compared.Findings: Although meaningful difference was found in 125 Hz for both of ears, there was not and meaningful difference in 250 Hz, 500 Hz, 1000 Hz, 2000 Hz, 4000 Hz and 8000 Hz. Timpanometri value is in the normal border for both of the groups.Result: It was found that all participants hearing value is in the normal threshold and obesity is affected on the hearing in low frequency such as 125 Hz. 62

Hareket hastalığı, taşıt tutması olarak bilinen ve denge sisteminin uyumunu bozacak şekilde veya algılanan hareket sonrası gelişen dengesizlik, bulantı, baş dönmesi, cilt reninde solma, aşırı tükrük salınımı, uyku hali, baş ağrısı ile birlikte kusma, soğuk terleme gibi karakteristik bazı belirti ve bulgularla ortaya çıkan bir klinik bir tablodur. Bir çok neden hareket hastalığına sebep olmaktadır. Bunlar arasında kara, hava, deniz araçlarıyla seyahat ve son elli yılda ortaya çıkan durum olan uzay araçlarıyla seyahat sayılabilir. Hareket hastalığı bireylerde farklı şekillerde ortaya çıkmaktadır. Bazı kişilerde hiç hareket hastalığı olmazken bazılarında zaman zaman, bazılarındaysa neredeyse her yapılan hareketle hareket hastalığı oluşmaktadır. Ancak hareket hastalığının ortaya çıkması için mutlaka hareket olması gerekmemektedir. Hareket eden görsel alanlarda hareket hastalığı yaratabilir. Bu çalışmanın amacı, uzaysal oryantasyonda (taşıt ve deniz tutması) olan hastaların vestibüler sistemlerinin sağlıklı bireylerin vestibüler sistemi ile karşılaştırmaktır.Çalışma, Turgut Özal Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Ülkü Ulusoy Polikliniği'ne başvuran ve çalışmaya gönüllülük esasına dayanarak katılmayı kabul eden 18-50 yaş arasında olan 30 motion sickness (hareket hastalığı) hastası olma ihtimali olan ve 30 sağlıklı bireylerle olmak üzere toplamda 60 gönüllü katılımcıdan oluşmaktadır.Araştırmanın uzaysal oryantasyonda (taşıt-deniztutması) vestibüler sistemin değerlendirilmesi için Videonistagmografi (VNG), Dix-Hall-pike manevrası kullanılarak, vestibüler fonksiyonların değerlendirilmesi amacıyla prospektif deneysel olarak yapılmıştır.Hasta ve kontrol grubundaki tüm hastaların Gaze Vertical ve Gaze Horizontale sonuçları normal çıkmıştır.Kalorik test sonuçları normal çıkmış ve istatistiksel olarak hasta ve kontrol grupları arasında anlamlı bir farklılık saptanmamıştır.Çalışmaya katılan hasta ve kontrol gruplarının tamamında spontan nistagmus'a rastlanmamıştır.Saccade test sonuçları normal çıkmış ve istatistiksel olarak hasta ve kontrol grupları arasında anlamlı bir farklılık saptanmamıştır.Pursuit 0.2 Hz Asymmetry Sol Göz ve Sağ Göz için hasta ve kontrol gruplarının ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmıştır. Optokinetik test sonuçları normal çıkmış ve istatistiksel olarak hasta ve kontrol grupları arasında anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Motion sickness also known as travel sickness, is a condition in which a disagreement exists between visually perceived movement and the vestibular system's sense of movement. It is characterized by the feelings of dizziness, bodily warmth, sweating drowsiness, yawning, variations inmouth dryness levels, headaches, stomach awareness, severenausea and emesis (vomiting). Motion sickness occurs differently in individuals. Motion sickness can be caused by a variety of factors. These include travel on land, air and sea vehicles and spacecraft. While there was no motion sickness in some people some times, and in some almost every move made by motion sickness. However movement need not necessarily move to the emergence of the disease. The moving image areas can cause motion sickness.The purpose of this study is to compare the vestibular system of healthy patients with vestibular motion sickness.The study is including the 30 healthy person and 30 motion sickness patients who are between 18-50 ages and applicated to Turgut Ozal University Medical Faculty Hospital Ulku Ulusoy Clinic. The study consists of a total of 60 volunteers, The study is porspective experimental study. To evealute the vestibular system used the study motion sickness (VNG), Dix-Hall-Pike maneuver, In all patients in the control group patients and normal group patients the results of Vertical and Horizontal Gaze are normaly.Caloric test results were normal, and statistically no significant differences were found between patients and control groups.Spontaneous nystagmus was not observed in all patients and controls groups who was participate to the study.Saccade test results were normal, and statistically no significant differences were found between patients and control groups.Pursuit of 0.2 Hz Asymmetry left eye and for the right eye results were different and the results was statistically significant difference between the patient and control groups.Optokinetic test results were normal, and statistically no significant differences were found between patients and control groups. 125

Bu çalışmanın amacı koklear implantasyondan sonra ilk 6 ay boyunca işitsel maturasyonun takip edilmesi, P1 latansının oluşması için gerekli zamanın tespit edilmesi ve normal işiten yaş grubları ile karşılaştırılmasının yapılmasıdır. Çalışma 4 yaş altında 45 MEDEL SonataTI100 CI ve OPUS2 ses işlemcisi kullanan, ortalama ilk fittingdeki yaşı 25 ay olan ve tekrarlanmış ACA sonuçları alınan kullanıcılardan oluşmaktadır. Koklear implant kullanıcılarının ACA (Aided Cortical Assessment) ölçümleri 55dB SPL şiddetinde /m/, /g/, /t/ konuşma uyaranları ile otomatik olarak Fonix® HEARLab System by Frye ile değerlendirilmiştir. Ölçümler koklear implant ses işlemcisinin ilk fitting seansından itibaren 6 ay boyunca, ilk aktivasyondan 1 hafta sonra, 1 ay, 2 ay, 3 ay, 4 ay, 5 ay ve 6 ay olmak üzere 7 test aralığında gerçekleştirilmiştir. ACA ölçümleri sonrasında her alınan P1 cevabı için 1'er puan verilmiştir, P1 latansları HEARLab'ın belirlediği referans latans ranjının sınırlarında ise birer puan daha verilmiştir. Toplamda 6 puan verilmiştir. Koklear implant kullanan çocuklarının ilk fitting seansından sonra 1 hafta içinde yapılan ölçümlerde elde edilen median ACA skoru 2, birinci ayda 3,5 ikinci ayda 4, üçüncü, dördüncü, beşinci ve altıncı ayda 5 olarak elde edilmiştir. ACA skoru olarak elde edilen 5, bütün konuşma uyaranlarında (/m/g/t/) uygulanan P1 latansının 2 tanesinin normal, 1 tanesinin referans alanın dışında olduğunu göstermektedir. Bu durum /m/ uyaranın latansının biraz uzun elde edilmesinden kaynaklanmaktadır. KI kullanıcılarının ilk aktivasyondan bir ay içinde /m/g/t/ latansları önemli ölçülde kısalmaya başlamıştır. 3-4 ay içinde /g/ ve /t/ latansları normal işiten çocukların latanslarına yaklaşmıştır, /m/ latansının kısalması uzun zaman almaktadır. KI kullanım süresinin 6 ay geçmesiyle ancak normal işiten çocuklara ulaştığı sonucu ortaya çıkmıştır.ACA median skorlarının KI kullanım süresine göre artış göstermesi, P1 latanslarının kısalması, KI kullanıcılarının yeterli konuşma sesine erişiminin olduğunu ve normal işiten yaşıtlarıyla benzer işitsel maturasyon gösterdiğini desteklemektedir.Anahtar kelimeler: Yeni Koklear İmplant Kullanıcısı, ACA, eSRT The aim of this study was to monitor auditory maturation for six months following cochlear implantation, determine the time required for the formation of the P1 cortical response and to compare the results to their aged-matched peers with normal hearing. This study included 45 MEDEL SonataTI100 CI and OPUS2 audio processor users, children under the age of 4, with a mean age of 25 months at first fitting and repeated ACA testing. CI users' cortical responses to speech tokens, /m/, /g/ and /t/, presented at 55 dBSPL were checked using the automated Fonix® HEARLab System by Frye. Repeated measurements were taken starting from the first cochlear implant speech processor fitting session until 6 months post-implantation. The test intervals were at 1 week after the first activation, 1 month, 2 months, 3 months, 4 months, 5 months and 6 months until 7 tests were carried out. Following every ACA measurement, points were assigned. One point was given if a P1 response was obtained. If the P1 response fell within the normative latency range as determined by HEARLab, another point was assigned. A maximum total of 6 points were given. The median ACA score obtained after the first cochlear implant fitting sesion was 2 points, 3.5 points at the first month, 4 points at the second month, and 5 points were obtained at the third, fourth, fifth, and sixth months. For those subjects that obtained an ACA score of 5, responses to all speech stimuli (m/g/t) were present; however, the latency of one response did not fall within the normative reference range, resulting in a score of 5 instead of 6. The aforementioned scenario typically occurred with the /m/ stimulus, as its latency was generally prolonged compaired to the other stimuli. The /m/, /g/ and /t/ latencies for the CI users significantly shortened within one month of the initial activation. Within 3-4 months of activation the /g/ and /t/ latencies caught up to the latencies of their normal hearing peers, while the latency of the /m/ stimulus took longer to decrease the /m/ latency of CI users caught up to their normal hearing peers within 6 month of CI use. Increase in ACA scores, representing shortening of P1 latencies shows that their CI accesses them adequately to sound and allows for auditory maturation similar to that of hearing peers.Key words: New cochlear implant users, ACA, eSRT 134

Amaç: Sesini kullanarak mesleklerini icra eden profesyonel meslek gruplarında ses bozukluklarına sıkça rastlanmaktadır. Bu meslek gruplarından biri de öğretmenliktir. Ülkemizde öğretmenlerin ses problemleri ile ilgili yapılmış birçok araştırmalar mevcuttur. Bu çalışmada farklı yaş gruplarına hitap eden öğretmenlerin ses analizleri, kontrol grubu akustik analiz parametreleri ile kıyaslanarak farklar ortaya konulmuştur. Ayrıca sigara kullanım durumu da dikkate alınarak, sigara kullanımının öğretmenlerin ses parametrelerine etkisi araştırılmıştır.Materyal Metod:Bu tez çalışmasına 26-40 yaş arası, en az 4 yıllık mesleki geçmişi olan, 60 bayan öğretmen (10 anaokulu, 10 ilkokul, 10 ortaokul, 10 lise, 10 sigara kullanan lise öğretmeni) ve aynı yaş aralığında kontrol grubu olarak 10 çocuksuz ev hanımı katılmıştır. Çalışmada katılımcılara 2 saniye süre ile /a/, /e/, /i/ ünlüleri ve konuşma paterni olarak bu ünlü fonemlerin /b/ fonemi ile oluşturulmuş farklı bileşenleri söyletilmiştir. EGG cihazı ile sessiz bir ortamda ders öncesi alınan kayıtlar 3 ders sonrası tekrarlatılmıştır. Multi Dimensional Voice Programı (MDVP) ile yapılan analizinden shimmer ve jitter yüzdelikleri ve temel frekans (F0) değerleri elde edilmiştir. LPC analizi ile formantlar elde edilmiştir. İstatistiksel analizleri yapılarak farklı yaş gruplarına hitap eden öğretmenlerin ses parametrelerindeki farklar kontrol grubu ile kıyaslanmıştır. Sigara kullanan lise öğretmenleri ile kullanmayan lise öğretmenlerinin ses parametreleri de istatistiksel olarak analiz edilerek farklılıklar incelenmiştir.Bulgular: Genel olarak tüm grupların ders öncesine göre 3 ders sonrası shimmer ve jitter yüzdeliklerinde anlamlı artışlar kaydedilmiş olup (p

Bu çalışmanın amacı; zihinsel engelli çocuklarda görülen artikülasyon bozukluklarını normal çocuklar ile karşılaştırıp zihinsel yetersizliğin artikülasyon bozukluğuna etkisini bilimsel olarak araştırarak ortaya koymaktır. Bu amaca yönelik olarak araştırmanın örneklemini, Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı, İstanbul ilinde yer alan, özel eğitim ve rehabilitasyon merkezine devam eden 3-7 yaş arasında 30 (23 erkek,7 kız) hafif düzey zihinsel engelli ve normal zihinsel gelişime sahip 30 (13 erkek, 17 kız) çocuk oluşturmaktadır.Her iki gruba Ege, Acarlar ve Turan (2004) tarafından geliştirilen Ankara Artikülasyon Testi (AAT) uygulanmıştır. Demografik değişkenlere ulaşmak için ebeveynlere `Aile Formu` uygulanmıştır. Ailenin gelir durumu, ebeveynlerin öğrenim durumu, cinsiyet ve yaş faktörlerinin artikülasyon bozukluğuna olan etkileri incelenmiştir.Araştırma sonucunda, hafif derece zihinsel engelli ve normal grup arasında artikülasyon puanı açısından anlamlı farklılık görülmüştür. Zihinsel engelli çocuklar normal çocuklara göre yüksek puan almışlardır ve gruplar arasında anlamlı bir fark mevcuttur. Her iki grup cinsiyete göre incelendiğinde artikülasyon puanı yönüyle anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Erkeklerde bu oran daha yüksek bulunmuştur. Gruplar ekonomik duruma göre incelendiğinde, orta ve altı gelir seviyesine sahip zihinsel engelli çocukların üst gelir grubundaki zihinsel engellilere göre daha az artikülasyon bozukluğu göstermiştir. Gruplar ebeveynlerin öğrenim durumuna göre incelendiğinde, lise altı anne ve babanın öğrenim durumuna göre gruplar karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı farklılık elde edilmemiş, lise üstü öğrenim durumuna göre gruplar arası anlamlı fark görülmüştür. Her iki grup yaşlara göre incelendiğinde artikülasyon puanı yönüyle 3-4 yaşta anlamlı bir fark bulunamamış, 5-6-7 yaşta her iki grup arasında anlamlı bir farklılık görülmüştür. The aim of this thesis is to make a scientific research about the effects of mental deficiency on articulation disorders in mentally retarded children by comparing those children to the regular ones and provide the findings. The sample group of the research consists of 30 children (23 males and 7 females) with mild mental retardation whose ages range from 3 to 7 years old and 30 children (13males and 17 females) with regular mental development. The participants receive education in a special education and rehabilitation centre located in İstanbul, Turkey and abiding by the Ministry of National Education.Both of the sample groups have received Ankara Articulation Test (AAT) developed by Ege, Acarlar and Turan (2004). A `Family Information Form` is applied to reach the demographical variables. The effects of family income, educational background of the family, gender and age factors on articulation disorders have been examined.According to the results of the research, it is seen that in respect to the articulation scores, there is a significant difference between the children with mild mental retardation and regular children. Mentally retarded children got higher scores than the children with normal development and there are significant differences between groups. When these two groups analysed in terms of gender, it is identified that there is a significant difference between the genders in respect to articulation sores. This rate was significant higher in men. When the groups analysed according to their economic situation, mentally retarded children coming from low and lower-middle income families have less articulation problems than those who are in the high- income group. When the groups analysed according to educational backgrounds of the parents, there is no statistically striking difference in lower education than high school while there is a noticeable difference in higher education than high school. When the groups analysed according to the age factor, articulation points with no meaningful difference in the direction 3-4 years but significant difference was observed between the two groups in age 5-6-7. 85

Amaç: Bu çalışmanın amacı gentamisinin sebep olduğu ototoksisitede kapsaisin' in olası koruyuculuğunu işitsel beyin sapı cevapları (ABR) ve distorsiyon ürünü otoakustik emisyon (DPOAE) testleriyle araştırılması.Materyal ve Metot: Bu çalışmada 48 adet yetişkin Sprague-Dawley cinsi sıçanlar randomize olarak 4 gruba ayrıldı. 1. gruba 1 cc'lik, tween 80(%10), etilalkol (%10) ve NaCL(%80) çözeltisini intraperitoanel olarak, 2. gruba intraperitoanel gentamisin 120mg/kg, 3. gruba inrtaperitoanel gentamisin 120 mg/kg ve kapsaisin 800 µg/kg, 4. gruba ise intraperitoneal kapsaisin 800µg/kg verildi. Tüm gruptaki hayvanların tedavi öncesinde her iki kulağınında ABR ve DPOAE ölçümleri yapıldı. Bazal ölçümler sonrasında yukarıda bahsedilen protokole göre günde bir kez olmak üzere bütün gruplar 15 gün boyunca ilaçlar verildi. 21.günde DPOAE ve ABR ölçümleri tekrarlandı. Bulgular: Bütün grupların bazal DPOAR ve ABR ölçümleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı.1. ve 4 grubun tedavi öncesi ve sonrası DPOAE cevapları ile ABR eşikleri arasında istatisiksel açıdan farklılık yoktu. Gentamisin alan grubun tedavi önce ve sonrası DPOAE cevapları ve ABR eşiklerindeki değişiklikler anlamlıydı. Gentamisin ve kapsaisin alan grubun ABR eşikleri sadece gentamisin alan gruba göre korunmuştur. Gentamsin ve kapsaisin alan grupta tedavi öncesi ve sonrası DPOAE (12000, 17000, 25000, 35000 Hz hariç) cevapları istatistiksel olarak anlamlı saptanmadı. Sonuç: DPOAE cevapları ve ABR eşikleri gentamisin–kapsaisin alan grupta yalnız gentamisin alan gruba göre korunmuştur. Bu sonuçlara göre Sıçanlarda gentamisin ototoksisitesinde kapsasisin kullanımı koruyucu olabilir.Anahtar Kelimeler: Kapsaisin, Gentamisin, Ototoksisite, İşitsel beyinsapı cevapları, Distorsiyon ürünü otoakustik emisyon. Objective: To investigate the potential protective effect of capsaicin in gentamicin-induced ototoxicity through auditory brain stem responses (ABR) and distortion product otoacoustic emissions (DPOAE).Materials and Methods: This study was conducted on 48 adult Sprague-Dawley rats that were randomized into 4 groups. Group 1 received intraperitoneal 1cc tween 80 (10%), ethanol (10%) and saline (80%) solution; group 2 received intraperitoneal gentamicin 120 mg/kg; group 3 received intraperitoneal gentamicin 120 mg/kg plus capsaicin 800 µg/kg; group 4 received intraperitoneal capsaicin 800 µg/kg. Pretreatment DPOAE and ABR testing from both ears were obtained from the animals in all groups. After the baseline measurements, all groups received the drugs (once daily) in the above-mentioned protocols over 15 days. At 21 th day, DPOAE and ABR measurements were repeated.Results: No statistically significant difference found between all group's basal DPOAE and ABR measurements. There was no statistically significant difference between pre and post-treatment DPOAE responses and ABR thresholds group 1 and 4. There was statistically significant difference between pre and post-treatment DPOAE responses and ABR thresholds group 2 and 3. However, ABR thresholds were preserved in the gentamicin plus capsaicin group when compared with the group receiving gentamicin alone. Additionally, there were no statistically significant difference between pre and post-treatment DPOAE values except 12000, 17000, 25000 and 35000 Hz in the gentamicin plus capsaicin group. Conclusion: Our results suggest that DPOAE responses and ABR thresholds were preserved in the gentamicin plus capsaicin treated group when compared with the group receiving gentamicin alone. According to these results, gentamicin induced ototoxicity may be prevented by capsaicin use in rats.Key words: Capsaicin, Gentamicin, Ototoxicity, Auditory brain stem responses, Distortion product otoacoustic emissions. 104

Horlama, toplumda neredeyse insanlığın başlangıcından itibaren mevcut olmasına rağmen genellikle normal bir durum olarak karşılanmış ve aile içinde problemlere neden olması dışında fazla ilgi çekmemiştir. Klasik horlama ve obstrüktif uyku apnesi sendromu OUAS'ın, bugün kullandığımız şekliyle tanımlanması ve bunun bir hastalık olarak önemli derecede morbidite ve mortaliteye sahip olabileceğinin anlaşılmasıyla, tedavide birçok seçenek kullanılmaya başlanmıştır. OUAS tedavisinde kullanılan uygulamalardan biri de daha az invazif bir yöntem olan yumuşak damağa ısı kontrollü radyofrekans uygulamasıdır. Radyofrekans doku ablasyonu, saf horlama üst hava yolu rezistans sendromu veya hafif OUAS (Apne-hipopne indeksi 5-15) gibi hastalıklarda yumuşak damağa uygulanarak horlama, solunum eforu ve gündüz uyuklamalarını azaltabilmektedir. Ancak tahmin edildiği gibi palatofarengeal bölgeye yapılan müdahalelerin orta kulağa bazı etkileri olması oldukça olasıdır. Çalışmamızda hafif OUAS' lı hastalarda tedavi seçeneği olarak yumuşak damağa, RFDA'nın velofarengeal mekanizmanın işleyişi nedeniyle östaki tüpünün etkilenmesine bağlı olarak orta kulak fonksiyonlarındaki olası değişiklikleri odyolojik testlerle incelemeyi hedefledik. Çalışma kriterlerine uygun olan 30 hastaya radyofrekans uygulamasından hemen önce ve sonrasında 3.gün, 7.gün, 1.ay ve 2.ayda odyometri testi, immitansmetrik tesler, östaki fonksiyon testleri ile değerlendirilmiştir. Anahtar Kelimeler: OUAS ,RFDA,Östaki Borusu Disfonksiyonu Snoring is a well known entity among public. However, it is considered as normal and did not draw too much attention unless it has caused family problems.When classic snoring and obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) is defined as we know it today and recognized as a serious disease which may cause significant morbidity and mortality, many treatment options started to emerge. One treatment option is minimally invasive soft palate intervention named as heat controlled radiofrequency. Radiofrequency tissue ablation can be applied to soft palate for the treatment of pure snoring, upper airway resistance syndrome, mild OSAS (apnea-hypopnea index: 5-15) and may reduce snoring, ventilation effort, day-time sleepiness. As one may guess, any intervention to the palatophryngeal region may have potential effects on middle ear. In this study, we aimed to investigate possible changes on middle ear functions through eustachian tube and velopharyngeal mechanisms caused by RFDA which was used for the treatment of mild OSAS patients as a treatment option. Thirty patients who were eligible for the study were evaluated by audiometry, immitance testingeustachian function test prior to radiofrequency treatment and on day 3 and 7 as well as first and second months after treatment. Key Words: OSAS,RFDA,Eustachian Tube Dysfunction 75

Bu araştırma ile sistemik bir hastalık olan romatoid artrit (RA) hastalığının işitme sistemini ve tinnitus semptomunu etkileme düzeyinin araştırılması; hastalığın süresi, hastaların yaşı ve cinsiyetleri ile işitme sağlığı ve tinnitus arasında bir bağlantı olup olmadığının tespit edilmesi hedeflenmiştir. Araştırmanın katılımcılarını 2015 yılında K.Maraş Sütçü İmam Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Hastanesi Romatoloji ve KBB Polikliniği'ne başvuran hastalar oluşturmuştur. Romatoloji polikliniğinde RA tanısı ile tedavi gören 50 hastadan bir vaka grubu oluşturulmuştur. Hastalara 18 - 60 yaş arası sınırlaması getirilmiş; hastalık süresine ise bir sınırlama getirilmemiştir. Ayrıca KBB Polikliniği'ne başvuran hiçbir sistemik hastalığı ve düzenli ilaç kullanımı olmayan; kulak muayenesi normal olan 18-60 yaş arası 50 hastadan da bir kontrol grubu oluşturulmuştur. Bu hastalara Odyoloji Biriminde tympanogram, stapes akustik refleksi testi, tuba östaki fonksiyon testleri, saf ses odyometrisi, konuşma odyometrisi, OAE testleri (TEOAE ve DPOAE) uygulanmıştır. Test sonuçları SPSS istatistik paket programı ile değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda, RA'lı hastaların kontrol grubuna göre, tinnitus şikayetinin değişmediği, işitme sağlığının anlamlı bir şekilde bozulmadığı görülmüştür. Ayrıca hastalık ile tinnitus ve işitme arasındaki ilişkinin hastalık süresi ve hastanın yaşı ile ilgili olduğu kanısına varılmıştır. Hastalığın süresinin artması ve kişinin yaşının ilerlemesi ile birlikte işitme kaybı ve tinnitus şikayetinde bir artış olduğu gözlenmiştir. 35yaş üstü, 5 yıldan fazla RA tanısı alan hastalarda işitme kaybı ve tinnitusun görülme oranı daha yüksek elde edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Romatoid Artrit, İşitme, İşitme Kaybı, Tinnitus, İşitme Testi In this research; rheumatoid arthritis disease, is a systemic disease, investigations of the effect level of the auditory system and the symptoms of tinnitus; the purpose of this investigation was to determine whether the relationship between the duration of the disease, the age and sex of the patients with the tinnitus and hearing health. Universe of the research has established by patients applied to Rheumatology and ENT Clinic of Kahramanmaraş Sütçü İmam University Health Practice and Research Hospital in 2015. A case group was formed from 50 patients treated with RA diagnosis in rheumatology clinic. 18-60 age limitation was brought to the patients; on the other hand, a limitation on the duration of disease was not brought. In addition, a control group was performed by matching 50 patients applied to ENT department, without any systemic disease and without any use of drugs regularly, between 18-60 years of age with normal ear examination. Tympanogram , the stapes acoustic reflex testing, eustechian tube function test , pure tone audiometry, speech audiometry, OAE testing ( TEOAE and DPOAE) were administered to these patients in Audiology unit. The test results were analyzed with SPSS statistical software package . As a result of research, the patients with RA compared to the control group , did not change the complaints of tinnitus and hasnt been found that a significant deterioration of the hearing health. Also the relationship between the disease with tinnitus and hearing health is related to patient's age and duration of the disease. An increase in hearing loss and tinnitus complaints were observed with the duration of the disease and progression of age. Hearing loss and tinnitus incidence obtained higher in RA patients diagnosed before 5 years or more, over 35 years.Key Words: Rheumatoid Arthritis, Hearing , Hearing loss , Tinnitus , Hearing test 122

Amaç: Vitamin B12 eksikliğine bağlı olarak santral sinir sisteminde değişiklikler görülmektedir. Buna bağlı olarak B12 vitamin eksikliğinin vestibüler sisteme etkisi olup olmadığını VEMP ile değerlendirmek.Materyal ve Metod: Çalışmaya vitamin B12 eksikliği olan 35 kişi (16 kadın, 19 erkek), kontrol grubu olarak herhangi bir işitme ve denge problemi olmayan vitamin B12 düzeyi normal 35 kişi (18 kadın, 17 erkek) katılmıştır. Vitamin B12 eksikliği olanların yaşları 18-45 arasında değişmekte olup, ortalama 27±8,6'dır. Kontrol grubunun yaşları ise 18-42 arasında ve ortalama 28±9,8'dir. Hastaların 500 Hz tone burst uyaran kullanılarak P1 ve N1 dalga latans ve amplitüdleri değerlendirilmeye alınmıştır.Bulgular: 500 Hz tone burst uyaran ile 100 dBnHL şiddet seviyesinde vitamin B12 eksikliği olan ve normal grup arasında istatistiksel olarak P1 ve N1 dalga latans ve amplitüd değerlerinde anlamlı bir değişiklik gözlenmedi.Sonuç: Vitamin B12 eksikliği santral sinir sistemini etkilemesine rağmen VEMP testinde normal bulgular elde edilmiştir. Bu sonuçlara göre vitamin B12 eksikliğinde VEMP arkını oluşturan sakkülüs, inferior vestibüler sinir, lateral vestibüler çekirdek ve medial vestibüler yolun etkilenmediği düşünülmüştür. Anahtar Kelimeler: Vitamin B12, VEMP, Vestibüler sistem Purpose: Changes in the central nervous system are observed due to vitamin B12 deficiency. In connection with this, the present study aims to assess whether vitamin B12 deficiency has an effect on the balancing system by using the VEMP test.Material and Method: 35 individuals (16 females, 19 males) with vitamin B12 deficiency and as a control group, 35 individuals (18 females, 17 males, without any hearing or balance problems) participated in the study. The ages of the individuals with vitamin B12 deficiency changed between 18 and 45, with a mean of 27±8.6. The ages of the individuals in the control group were between 18 and 42, with a mean of 28±9.8. The P1 and N1 wave latencies and amplitudes of the participants with vitamin B12 deficiency and with normal hearing were evaluated using 500 Hz tone burst stimulus.Findings: No statistically significant change was observed between the group with vitamin B12 deficiency and the normal group in the P1 and N1 wave latencies and amplitudes at 500 Hz tone burst stimulus and 100 dBnHL intensity level.Conclusion: Although vitamin B12 deficiency effects the central nervous system, normal findings were obtained in the VEMP test. According to these results, it is maintained that in vitamin B12 deficiency, the saccule, the inferior vestibular nerve, lateral vestibular nucleus and medial vestibular track that make the VEMP arc is not effected.Key Words: Vitamin B 12, VEMP, Balance 51

Çölyak hastalığı (Gluten sensitif enteropati, Gluten enteropatisi, Çölyak sprue, ÇH), genetik olarak yatkın bireylerde, gluten içeren besinlerin alınmasıyla ortaya çıkan ve glutene karşı kalıcı intolerans gösteren otoimmün bir enteropatidir [1-3]. Çölyak hastalığın da en belirgin olarak ince bağırsak etkilenir ve malabsorbsiyonla karakterizedir. İnce bağırsağın haricinde diğer organlarda etkilene bilir. Nitekim son yıllarda yapılan bazı çalışmalarda böbrek, karaciğer tutulumu, osteoporoz, vitamin eksikliği ve nörolojik bozukluklar incelendiğinde gluten diyetine uymayan bireylerde farklı etkiler gözlemlenmiştir.Amaç: Çölyak hastalığının vestibüler sisteme etkisinin olup olmadığını araştırmak.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya çölyak teşhisi almış 40 hasta ve kontrol grubunda sağlıklı 40 gönüllü dahil edildi. Bu katılımcıların KBB muayeneleri sonrasında işitme değerlendirme testleri; saf ses odyogram (SSO), emisyon (TEOAE) ölçümleri yapıldı. Bu testlerden sonra vestibüler sisteminin değerlendirilmesi için Videonistagmografi (VNG) ve Bitermal Test (Hava Kalorik ) ölçümleri yapıldı. Kategorik değişkenler bakımından kontrol ve hasta grupları arasında fark olup olmadığını test etmek için parametrik test varsayımlarının sağlandığı durumlarda pearson ki kare testi, parametrik test varsayımlarının sağlanmadığı durumlarda ise Fisher's exact testi uygulandı. Sürekli değişkenler bakımından kontrol ve hasta gruplar arasında fark değerlendirilmesi test etmek için ise t-testi kullanıldı. Bu testler SPSS (v.22.0) paket programı kullanılarak yapıldı.Bulgular: Çalışmaya 12-65 yaş arası kadın ve erkek hastalar dahil edildi. Gruplara göre yaş dağılımları incelendiğinde hasta grupta yaş ortalaması 35,00 (standart sapması 16,42), kontrol grubunda yaş ortalaması 26,63 (standart sapması 13,96) dür. SSO ve emisyon değerlendirilmesinde çalışma ve kontrol grubu değerleri arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Çölyak hastalarında VNG test bataryalarında (Gaze-Horizontal de 5, Gaze-Vertikal de 8, Spontan Nistagmus testinde 9, Sakkad Testinde 6, Pursuit Testin de 14, OPK de 20 olguda normal değerler dışında ölçüm yapıldı) kontrol grubuna göre istatiksel olarak anlamlı patolojik farklılıklar bulundu (p < 0,05). Sonuç: Çölyak hastalığı olan bireylerde vestibüler sisteminin de etkilendiği tespit edildi.Anahtar Kelimeler: Çölyak hastalığı, İşitme Sistemi, Vestibüler Sistem, SSO, VNG Celiac diseases (Gluten sensitive enteropathy, Gluten enteropathy, Celiac sprue, CD) is an autoimmune enteropathy and gluten intolerance which occurs when genetically prone individuals ingest food containing gluten [1-3].Malabsorption is characteristic for celiac disease and small intestine is most significantly affected site. Other internal organs can be affected along with small intestine as shown in related literature, for instance, recent studies indicated that there was notable difference when kidney, liver involvement, osteoporosis, vitamin deficiency, and neurological disorders investigated in individuals not following their gluten intolerance diet.Objective: to investigate whether celiac disease has an impact on vestibular system.Method: The study comprised of 40 celiac disease diagnosed patients and 40 healthy volunteers. All participants initially underwent an Ear-Nose-Throat examination, then were assessed by otologic examinations and followed by an audiological test; pure sound audiogram (PSO) and emission (TEOAE) test. Following these, videonystagmography (VNG) and Bi-thermal caloric test took place to evaluate vestibular system. In order to compare the control and the study groups in terms of categorical variables, Fisher Exact test was used when parametric assumption was not obtained and Pearson Chi-Square was used when it was obtained. All data collected in the study was analysed by SPSS 20.0 statistical program.Results: Individuals' age 12 to 65, male and female were included in the study. In categorization of age distribution, the median age of the study group was 35 (SD: 16.42) and the control group's was 26.63 (SD: 13.96). PSO and emission assessments indicated that there was no meaningful difference between the study and the control group. However, according to celiac patient's VNG battery measurements (Gaze-Horizontal 5, Gaze-Vertical 8, Spontaneous Nystagmus test 9, Sakkad test 6, Pursuit 14, abnormal OPK measurements for 20 cases), significant pathological discrepancies were found (p< 0.05).Conclusion: The study revealed that vestibular system was affected in individuals with celiac disease.Key Words: Celiac disease, auditory system, vestibular system, PSO, VNG 117

Bu çalışmanın amacı; Servikal Vestibüler Uyarılmış Miyojenik Potansiyellerin (SVEMP) yeni ve özel bir uyaran çeşidi olan Level Specific CE-Chirp ile değerlendirilmesidir. Normal işiten yetişkinlerde P13-N23 dalgasının eşik değerlerinin bu yeni uyaran ile kaydedilmesi; 500 Hz Darband Level Spesifik CE-Chirp uyaranı ile kaydedilen SVEMP cevaplarının, tone-burst ve klik uyaranlarla elde edilen cevaplar ile karşılaştırılması; Odyoloji alanında gerek klinik uygulamalarda, gerekse araştırma amacı ile alternatif bir yöntem olarak kullanılması planlanmıştır. SVEMP testi için sağlıklı ve normal işitmeye sahip olan bireylerden 25'i kadın 26'sı erkek olmak üzere toplam 51 kişi katılmıştır. Çalışmaya katılan bireylerin yaşları 20 ile 40 yaş arasında değişmekte olup, bireylerin yaş ortalaması 26,02 olarak saptanmıştır. Çalışmamız için 500 Hz Darband Level Spesifik CE-Chirp uyaran kullanılmış ve 100 dB nHL şiddet seviyelerinden başlanarak P13-N23 eşik seviyeleri tespit edilmiştir. Değerlendirmeye alınan diğer parametreler ise; P13 ve N23 latans değerleri, P13-N23 interpeak latans farkı, P13 ve N23 amplitüd değerleri, P13-N23 interpeak amplitud değerleri ve P13-N23 amplitüd asimetri oranları değerlendirilmiştir. Yapılan değerlendirmeler sonucunda sağ kulakta erkek ve kadınlarda P13 ve N23 latans değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmazken, sol kulakta kadınlarda P13 ve N23 latans değerleri erkeklere göre istatistiksel olarak daha geç elde edilmiştir (p

Literatürde Medial Olivo Koklear refleks aracılığı ile gerçekleşen kontralateral supresyon ve dış tüylü hücre fonksiyonu organizasyonu ile tinnitus arasındaki ilişki genel olarak çok fazla çalışılmamıştır. Bilateral tinnitus problemi olan normal işitmeye sahip saf ses işitme eşikleri ortalaması 25 dB'den daha iyi ve normal timpanometrik bulgular gösteren 20-50 yaş arası 40 birey toplam 80 kulak çalışma grubu olarak oluşturuldu. Bu gruba 125, 250, 500, 1000, 2000, 4000, 8000 Hz frekanslarında saf ses odyometrisi ve yüksek frekans odyometrisi, 1000, 1414, 2000, 2828, 4000Hz frekanslarında da TEOAE ölçümleri yapıldı. Supresyon ölçümü kontralateral kulağa beyaz gürültü verilerek yapıldı. Çalışma sonucunda normal işitmeye sahip bilateral tinnituslu bireylerde sağ ve sol kulak için yapılan ölçüm ve geniş band gürültü ile yapılan ölçüm sonuçları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur (P˂0.05). 38 hastanın sağ kulağında, 39 hastanın sol kulağında supresyon gözlenirken 3 kulakta gözlenmemiştir. Bu grupta yaşın artışı ile supresyon da herhangi bir değişikliğin olup olmadığına bakılmış ve herhangi bir anlamlı fark gözlenmemiştir (P˃0.05).Sonuç olarak; Normal işitmeye sahip bilateral tinnituslu bireylerin değerlendirilen 77 kulağında supresyon gözlenirken 3 kulakta gözlenmemiştir. Bu 3 kulağın santral patoloji açısından değerlendirilmesi gerekmektedir. Yaşın artışından supresyon mekanizması etkilenmemektedir.Anahtar Kelimeler: Otoakustik Emisyon, Tinnitus, Kontralateral Supresyon, Beyaz Gürültü, Normal İşitme The relationship between contralateral suppression that takes place via Medial Olivo Cochlear reflex and outer hair cell function organization, and tinnitus has not been studied much in general. Totally 80 ears of 40 individuals between 20-50 years of age, suffering from bilateral tinnitus and with normal hearing, having better than 25 dB pure sound hearing thresholds in average and with normal tympanometric findings were collected as subject group. Pure sound audiometry and high frequency audiometry measurements at the frequencies of 125, 250, 500, 1000, 2000, 4000, 8000 Hz; and TEOAE measurements at the frequencies of 1000, 1414, 2000, 2828, 4000 Hz were carried out on this group. Suppression measurement was performed by giving white noise to contralateral ear. As a result of the study, a statistically significant difference was detected between the measurements of right ear and left ear in the tinnitus-sufferer individuals with normal hearing, and the measurement that was performed by means of broadband noise (P0.05).As a result; while suppression was observed in 77 of the evaluated ears of tinnitus-sufferer individuals with normal hearing, it was not observed in 3 ears. Those 3 ears are required to be evaluated in terms of central pathology. Suppression mechanism is not affected by the increase in age.Key Words: Otoacoustic Emission, Tinnitus, Contralateral Suppression, Whit Noise, Norm Hearing 88

Amaç: Yaşa bağlı işitsel sistemde atrofi, orta kulak kası liflerinin, fibroz doku ligamentlerinin ve kemik gelişiminin dejenerasyonu yer almaktadır. Östaki tüpünün kıkırdaksı kısmında kireçlenmeler olduğu ve östaki borusunu açmaya yardımcı kaslarda atrofi oluştuğu rapor edilmiştir. Yaşlandıkça kasların fonksiyonelliğinde meydana gelen azalma, özellikle yutkunurken, östaki borusunun açılmasında sıkıntı oluşturabilmektedir. Orta kulak yapısı yaşlanma ile bağıntılı olarak bazı anatomik değişimlere uğrasa da, orta kulağın fizyolojisinde ve davranışsal testler üzerindeki etkisi oldukça azdır. Orta kulak sisteminin zamanla fonksiyonelliğini kaybettiğini belirten çalışmalar yetersizdir. Bu çalışmanın amacı; geriatrik grupta orta kulak sistemi ve östaki tüp fonksiyonlarını değerlendirmektir.Materyal Metod: Çalışmaya 65-84 yaş arasında ortalama (74,3+5,4) 30 yaşlı birey ile 18-45 yaş arasında (30,4+4,2) 30 birey katılmıştır. Katılımcılara KBB muayenesinden sonra immitansmetrik ölçüm ve östaki tüp fonksiyon testleri yapılmıştır. İmmitansmetrik ölçümlerde kulak kanal volümü, komplians, orta kulak basıncı ve gradient (eğim) değerlendirilmiştir. Östaki tüp fonksiyonları ise valsalva ve toynbee manevraları ile incelenmiştir.Bulgular: İmmitansmetrik ölçümler için gruplar arasında kulak kanal volümü ve orta kulak basıncı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktur (p˃0,05). Sol komplians değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark mevcut değilken (p˃0,05), sağ kulak komplians ve her iki kulak için gradient değerleri arasında istatistiksel olarak anlamalı bir fark mevcuttur (p˂0,05). Östaki tüp fonksiyon test sonuçlarında ise valsalva ve toynbee manevraları ile elde edilen değerler gruplar arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark olmadığını göstermiştir.Sonuç: Geriatrik grupta yaşa bağlı işitsel sistemde bazı değişimler mevcuttur. Elde edilen bulgulara göre geriatrik grubun östaki fonksiyonlarının normal fonksiyon gördüğü düşünülmüştür. Buna bağlı olarak da orta kulak basınçları ile normal grup arasında herhengi bir fark gözlenmemiştir. Gradient değerleri ve sağ kulak komplians değerleri normal gruba göre yüksek elde edilmiştir. Bu da geriatrik grupta orta kulak sisteminin daha hareketli olduğunu göstermektedir. Bu sonuçlara göre geriatrik grupta 226 Hz prob tone yerine daha yüksek prob tone kullanılabilir. Bununla ilgili çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır. Anahtar Kelimeler: İmmitansmetrik ölçüm, valsalva, toynbee, geriatrik grup Purpose: In relation to age, there are atrophy in the middle ear and degeneration of muscle fibres, fibrous tissue ligaments and bone development. It has been reported that there is calcification in the cartilage part of the eustachian tube and atrophy in the muscles which assist opening the eustachian tube. The reduction in the functionality of the muscles with age may present problems in opening the eustachian tube, especially when gulping. The purpose of the present study is to evaluate the middle ear system and the functions of the eustachian tube in a geriatric group. Material and Method: 30 older individuals between the ages 65-84 (74.3+5.4) and 30 younger individuals between the ages 18-45 (30.4+4.2) participated in thestudy. After he ENT examination, immitancemetric measurements and eustachian tube function tests were applied to the participants. In the immitancemetric measurements, the ear canal volume, compliance, middle ear pressure and gradient were evaluated. The eustachian tube function tests were investigated through the valsalva and toynbee manoeuvres. Findings: For the immitancemetric measurements, there is no statistically significant difference between the ear canal volüme and the middle ear pressure (p˃0,05). While there is no statistically significant difference between left compliance values (p˃0,05), there exists a statistically significant difference between the left ear compliance and the gradient values for both ears (p˂0,05). For the results of the eustachian tube function tests, the values obtained by the valsalva and toynbee manoeuvres demonstrate that there is no statistically significant difference between the groups. Conclusion: In the geriatric group, there are some changes in the auditory system depending upon age. According to the findings obtained, it was considered that the eustachian functions of the geriatric group are normal. Thus, no difference was observed between the middle ear pressures and the control group. The gradient values and the right ear compliance values were higher compared to the control group. This shows that the middle ear system in the geriatric group is moreactive. According to these results, a higher probe tone instead of 226 Hz probe tone may be used in the geriatric group. More studies are needed on this subject. KeyWords: Immitancemetric measurement, valsalva, toynbee, geriatric group 75

Amaç: Gürültü, istenmeyen ses veya ses kirliliği olarak tanımlanabilir. Özellikle, büyük şehirlerde, önemli bir çevre kirliliği problemi olan gürültü, insanların işitme sağlığını ve algılamasını olumsuz yönde etkileyen, fizyolojik ve psikolojik dengelerini bozabilen, iş performansını azaltan, çevrenin sakinliğini yok ederek niteliğini değiştiren, çağımızın bir gerçeğidir. Gürültü, insanları işyerlerinde, konutlarında, ulaşımda araç ile ya da yaya olarak dolaşırken etkilemekte ve önemli sorunlar oluşturmaktadır. İşçi sağlığı ve iş güvenliği konusunda, gürültüden ileri gelen işitme kaybında, gürültüyü meydana getiren sesin basıncını ve frekansını belirlemek önemlidir. Çalışmamızın amacı; siren sesinin 112 Acil Ambulans Personeli'nin işitmesine olan etkilerinin odyolojik bulgularını ortaya koymaktır.Yöntemler: Çalışmada Ankara ili sınırlarında,112 Acil Ambulans çalışanı olarak görev yapan 30 gönüllü (23 erkek, 7 kadın) ve kontrol grubu olarak 30 gönüllü (17 erkek, 13 kadın) çalışmaya dahil edilmiştir. Çevre ve ambulans gürültüleri ses seviye ölçer (Sound Level Meter-SLM) cihazı ile ölçülmüştür. Çalışmada yer alan toplam 60 kişiye (120 kulak) otoskopik muayenenin ardından saf ses odyometri (yüksek frekans dahil), timpanometrik değerlendirme ve otoakustik emisyon (OAE) ölçümü yapılmıştır. Çalışmaya katılan gönüllülere çalışmanın kapsamı ve amacı anlatılarak, yazılı izinleri alınmıştır.Bulgular: Çalışmamızın sonuçlarına göre; çalışma grubunda kontrol grubuna göre konvansiyonel ölçümde 125-250-500-1000-2000-4000-6000-8000 Hz frekanslarda ve yüksek frekanslarda (12.500-14.000-16.000 Hz) hava yolu işitme eşiklerinde istatistiksel olarak anlamlı düşüşler tespit edilmiştir (P0.05). Anlık uyarılmış OAE (Transient Evoked Otoacoustic Emission-TEOAE) amplitüd karşılaştırmasında iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir sonuç elde edilememiştir (P>0.05).Sonuç: Konvansiyonel ölçümlerde ve yüksek frekanslarda Acil Ambulans servislerinde çalışan kişilerde kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düşüşler elde edilmiştir. SRT ve UCL değerlerinde her iki kulak için çalışma grubu aleyhine olan anlamlı sonuçlar bulunup, TEOAE amplitüd değerlerinde istatistiksel olarak fark saptanmamıştır. Ambulans çalışanlarının işitmelerinin, siren sesi ve çevre gürültüsüne bağlı olarak olumsuz yönde etkilendiğini söyleyebiliriz.Anahtar kelimeler: Ambulans Çalışanı, Siren, Saf Ses Odyogram, Timpanometri, Otoakustik Emisyon. Purpose: Noise can be defined as undesired sound or sound pollution. Being an important environmental pollution problem especially in big cities, noise is the fact of our time which affects the hearing health of people in a negative way, can upset physiological and psychological balances, reduces working performance and changes the quality of environment by neutralizing the calmness. Noise affects people and poses significant problems for them in their works, houses, and while driving or walking. On the subject of health and safety at work, in the case of noise-related hearing loss, it is important to determine the pressure and frequency of sound that generates noise. The aim of this study is to reveal the audiological findings of the effects of the siren sound on the hearing of 112 Emergency Ambulance Staff.Methods: In the study, within the boundaries of Ankara city, 30 volunteers (23 men, 7 women) who are working as 112 Emergency Ambulance Staff are involved as subject group and 30 volunteers (17 men, 13 women) are involved as control group. Ambient and ambulance noises have been measured by Sound Level Meter (SLM) device. Following the autoscopic examination; pure tone audiometry (including high frequency) measurement, tympanometric evaluation, and otoacoustic emission measurement are done for all 60 participants (120 ears) of the study. Purpose and scope of the study have been explained to participating volunteers and their written permission have been asked.Findings: According to the results of this study; statistically significant decreases have been determined in airway hearing thresholds of the subject group at 125-250-500-1000-2000-4000-6000-8000 Hz frequencies and at higher frequencies (12.500-14.000-16.000 Hz) during conventional measurement, when compared to control group (p0.05). In the comparison of transient evoked otoacoustic emission (TEOAE) amplitude, no statistically significant results have been achieved between two groups (p>0.05).Result: In conventional measurements and high frequencies, statistically significant decreases have been achieved in Emergency Ambulance Staff compared to control group. Significant results, which are against the subject group, have been achieved in SRT and UCL scores for both ears, however statistically no difference has been determined in TEOAE amplitude evaluation results. In conclusion, it can be said that the hearing of Emergency Ambulance Staff is affected negatively by the siren sound and environmental noise.Key Words: Ambulance Staff, Siren, Pure Tone Audiogram, Tympanometry, Otoacoustic Emission. 165

İşitsel işlemleme bozukluğu (İİB), normal periferik işitme eşikleri ve normal bilişsel kabiliyetlere rağmen, işitme sürecindeki fonksiyonel bir yetersizlik sonucu ortaya çıkan çeşitli bozuklukları kapsar. Beynimiz, kulağımızdan gelen işitsel sinyalleri, işitsel yollardaki (Cochlea, Cochlear Nucleus, Superior Olivary Complex, Inferior Colliculus, Medial Geniculate Body ve Auditory Cortex) herhangi bir bozulmadan dolayı işitir fakat algılayamaz ve dili öğrenme güçlükleri oluşur. Özel öğrenme güçlüklerinde de, dili öğrenme güçlükleri görülebilmektedir. Çalışmamızın hipotezi, özel öğrenme güçlüğü olan çocuklarda santral işitsel fonksiyonların ve dil baskınlığının zayıf olabileceğidir. Bu amaçla, çalışmamızda özel öğrenme güçlüğü olan çocukların santral işitsel işlemleme fonksiyonları gürültüde kelime ayırt etme ve dikotik testler ile incelenmiştir.Bireyler: Çalışmaya, yaş ortalaması 9 (en küçük 7, en büyük 13 yaş) olan, normal grupta 112, özel öğrenme güçlüğü grubunda 105, toplam 217 çocuk dahil edilmiştir.Metod: Normal ve özel öğrenme güçlüğü olan gruba, sessiz odada işitme seviyelerinde kulaklıkla compact disc (CD)'ten uyarılar verilerek, gürültüde kelime ayırt etme, dikotik kelime ve dikotik cümle testleri uygulanmıştır. Testte çocuklardan, sağ ve sol kulaktan ayrı ayrı işittikleri kelimeleri ve her iki kulağa aynı anda, aynı sürede ve şiddette iletilen (dichotic) farklı kelime ve cümleleri test talimatına göre tekrar etmeleri istenmiştir.Bulgular: Gürültüde kelime ayırt etme (GKA) testinde özel öğrenme güçlüğü olan grubun, kontrol grubuna göre sağ ve sol kulak puanları için istatistiksel anlamda düşük performans gösterdikleri tespit edilmiştir(p

Gerçek Kulak Ölçümü (Real Ear Measurument-REM) Uygunluğu Olan İşitme Cihazı Kullananlarda Abbreviated Profile of Hearing Aid Benefit (APHAB) Anketi ile Memnuniyet DeğerlendirmesiAmaç: İşitme cihazlarından fayda ve memnuniyet değişik şekillerde ölçülebilmektedir. Bu çalışmanın amacı; kulak kalıbı da dahil olmak üzere işitme kaybına göre uygun fittingi yapılmış olan işitme cihazı kullanıcılarının işitme cihazından fayda ve memnuniyetlerini değerlendirmektir. Materyal ve Metod: Bu çalışmada işitme cihazı memnuniyet değerlendirmesi için 24 sorudan oluşan Abbreviated Profile of Hearing Aid Benefit (APHAB) anketi kullanılmıştır. Çalışmaya değişik tip ve derecedeki işitme kaybına sahip toplam 301 kişi katılmıştır. 141 erkek, 160 kadın katılımcının yaşları 18-65 yaş arasında değişmekte olup ortalama yaş 49,11±13,89 yıldı. Çalışmaya katılan 187 birey tek kulakta, 114 birey ise çift kulakta işitme cihazı kullanmaktaydı. Anket sorularına verilen cevaplar 7 puan üzerinden değerlendirilmiş ve yüksek puanlar daha fazla memnuniyeti göstermiştir. Bulgular: Sağ kulakta işitme cihazı kullananların aldıkları puan ortalamaları 4,23-5,75 arasında, sol kulakta işitme cihazı kullananların aldıkları puan ortalamalarıise 4,20-5,72 arasındadır. Memnuniyet açısından işitme cihazının sağ ya da sol kulakta kullanılması istatistiksel olarak anlamlı bir fark oluşturmamaktadır (p>0,05). Çift taraflı işitme cihazı kullananların memnuniyet puanları tek taraflı işitme cihazı kullananlara göre daha yüksekti ve aralarındaki fark istatiksel olarak anlamlı bulundu (p0,05).Sonuç: İşitme kaybının derecesi hafiften çok ileriye kadar arttıkça işitme cihazından sağlanan memnuniyet azalmaktadır. İşitme kaybı tipleri arasında cihazdan memnun olma açısından ise istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır. Sağ ve sol kulak için en fazla memnuniyet hafif derecede iken, en az memnuniyet çok ileri derece işitme kaybında gözlenmiştir. Cihaz kullanımından memnuniyet cihazın sol ya da sağ kulakta kullanılmasına bağlı olarak değişmemektedir. Çift taraflı işitme cihazı kullanımında ise hasta memnuniyetini daha fazla artırmaktadır. Anahtar Kelimeler: İşitme cihazı, işitme kaybı, memnuniyet, APHAB anketi. Evaluation of Satisfaction with the Abbreviated Profile of Hearing Aid Benefit (APHAB) Questionnaire for Individuals Using Hearing Aid Optimised with Real Ear Measurements (REM) Aim: Benefit or satisfaction from hearing devices can be measured in various ways. The aim of the present study is to evaluate the benefit and satisfaction of hearing device users fitted appropriately according to their hearing loss with the ear mould.Material and Methods: In the present study, the Abbreviated Profile of Hearing Aid Benefit (APHAB) Questionnaire, composed of 24 questions, was used to evaluate satisfaction with the hearing device. 301 individuals (141 males, 160 females) with various types and degrees of hearing loss contributed in this study. Their ages varied between18 and 65, and the mean age was 49.11±13.89 years. Of the participating individuals, 187 were user of hearing device in one ear, and 114 were user of hearing devices in both ears. Each questions have 0-7 point scale and higher points show more satisfaction. Results: Mean score of right ear hearing aid users is between 4.23-5.75 and left ear hearing aid users is between 4.20-5.72. By means of satisfaction, there was no statistically significant difference using the hearing aid whether right or left ear (p>0.05). Bilateral hearing aid users satisfaction scores are higher than unilateral hearing aid users, and this difference is statistically significant (p0.05). Conclusion: The satisfaction from the hearing device reduces with the increase of the degree of hearing loss from mild to profound. By means of types of hearing loss, no significant difference found for satisfaction from the hearing device. For the left or right ears, mild hearing loss possess best satisfaction scores and profound hearing loss have the worst scores. Satisfaction does not depend on the side of hearing aid. Bilateral hearing device use increases patient satisfaction. Key Words: Hearing device, hearing loss, satisfaction, APHAB Questionnaire. 97

Amaç: Vitamin B12 eksikliğine bağlı olarak santral sinir sisteminde değişiklikler görülmektedir. Bu çalışmanın amacı; vitamin B12 eksikliğinin santral işitsel yollara etkilerini ABR ile değerlendirmektir. Materyal Metot: Çalışmaya vitamin B12 eksikliği olan 30 kişi (16 kadın, 14 erkek), kontrol grubu olarak herhangi bir işitme problemi olmayan vitamin B12 düzeyi normal 30 kişi (17 kadın, 13 erkek) katılmıştır. Vitamin B12 eksikliği olan katılımcıların yaşları 18-39 arasında değişmekte olup, ortalama 28±5,6 iken kontrol grubunun ise yaşları 18-42 arasında değişmekte olup ortalama 30±6,2'dir. Vitamin B12 eksikliği olan grupla kontrol grubundaki katılımcıların klik uyaran ile I, III ve V. dalga latansları ile I-III, I-V ve III-V dalgalararası latansları ve amplitüdleri değerlendirilmiştir. Bulgular: Klik uyaran ile 70 dBnHL şiddet seviyesinde vitamin B12 eksikliği olan bireyler ile kontrol grubu arasında I, III ve V. dalga latansları ile I-III, I-V ve III-V dalgalararası latans değerleri ile amplitüdleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır. Sonuç: Vitamin B12 eksikliği santral sinir sistemini etkilemesine rağmen ABR testinde normal latans ve amplitüdler elde edilmiştir. Özellikle I, III ve V. dalgaların kaynak aldığı beyinsapı bölgesinin vitamin B12 eksikliğinden etkilenmediği gözlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Vitamin B12, ABR, İşitme Purpose: Changes in the central nervous system are observed due to vitamin B12 deficiency. The purpose of this study to evaluate the effects of vitamin B12 deficiency on the central auditory pathways using ABR. Material and Method: 30 individuals (16 females, 14 males) with vitamin B12 deficiency and 30 individuals (17 females, 13 males) with no hearing problems and normal vitamin B12 levels participated in the study. The ages of the individuals with vitamin B12 deficiency changed between 18 and 39, with a mean of 28±5.6, the ages of the individuals in the control group were between 18 and 42, with a mean of 30±6.2. The I, III and V. wave latencies and I-III, I-V and III-V inter-wave latencies and amplitudes of the participants with vitamin B12 deficiency and with normal hearing were evaluated using click stimulus. Findings: No statistically significant change was observed between the group with vitamin B12 deficiency and the normal group in the I, III and V. wave latencies and the I-III, I-V and III-V inter-latency values and amplitudes.Conclusion: Although vitamin B12 deficiency effects the central nervous system, normal latencies and amplitudes were obtained in the ABR test. It was especially observed that the brainstem region, where the I, III ve V. waves originate, is not effected by vitamin B12 deficiency. Key Words: Vitamin B 12, ABR, Hearing 67

Burun başka hiçbir primat veya memelide olmadığı şekilde yüzün ortasında belirgin büyük dış görünüşü ile yer alan, kişinin psikolojik yapısı ile beden imajının oluşmasında ve sosyal yaşantısında önemli rolü olan ana yüz yapısıdır. Burnun posterior bölümü ile orta kulağı birleştiren östaki tüpünün septal deviasyon ile olan ilişkisi pek çok kez araştırılmış bir konudur. Bu çalışmanın amacı, izole septum deviasyonu nedeni ile operasyon planlanan hastaların, operasyon öncesi ve sonrasındaki östaki tüpü fonksiyonlarının ve potansiyel değişiminin objektif yöntemler kullanılarak değerlendirilmesidir. Çalışmaya 18 ve 50 yaş (ortalama 32.94) aralığında toplam 50 hasta (22 kadın, 28 erkek) dahil edilmiştir. Tüm hastalar otolojik muayenesi yapıldıktan sonra saf ses odyometrik değerlendirmesi yapılmıştır. İşitmesi normal sınırların dışında olan, kulak cerrahisi geçirmiş ve zar patolojisi olan ve nazal polipozisi olan hastalar çalışma dışı bırakılmıştır. Çalışmaya dahil edilen hastaların östaki fonksiyonlarını değerlendirmek için bazal, Valsalva ve Toynbee manevraları ardından yapılan timpanogramlar ile değerlendirilmiştir. Ölçümler Interacoustics AZ 26 (Interacoustics A/S,Assens, Danimarka) timpanogram kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Her iki kulağın östaki tüpü fonksiyonları ayrı ayrı değerlendirilmiştir ve deviasyon tarafı ile ilişkisi araştırılmıştır. Çalışmanın bulgularına göre hastaların operasyon öncesi ve sonrası, saf ses odyometre testinde her iki taraf için de anlamlı bir fark yoktur. Deviasyon tarafı kulak için yapılan bazal ve Valsalva'lı timpanogram testinde ameliyat sonrasında istatistiksel anlamlı düşüş gözlenmişken (p=0,00), Toynbee'li test sonrasında istatistiksel anlamlı fark gözlenmemiştir (p=0,19). Karşı taraf kulak için yapılan bazal timpanometrik ölçümlerde operasyon sonrasında anlamlı bir farklılık gözlenmişken (p=0,00) Valsalva ve Toynbee manevrası ile yapılan testlerde anlamlı fark gözlenmemiştir (p=0,12 ve 0,18). Valsalva ve Toynbee manevraları ile östaki tüpü işlevselliğine baktığımızda, ameliyat öncesinde, deviasyon tarafı kulak için 20 kulak (%40) işlevsel iken, ameliyat sonrasında bu sayı 36 (%72) olmuştur. Deviasyon karşı taraf için ise ameliyat öncesinde 29 (%58) olan östaki tüpü işlevselliği, ameliyat sonrasında 35'e (%70) çıkmıştır. Bu değişim hem deviasyon hem de karşı taraf için anlamlıyken (p=0,00), deviasyon tarafındaki değişim karşı tarafa göre daha fazladır (p=0,00).Çalışmamızın sonucunda elde edilen bulgulara göre nazal septum deviasyonu orta kulak basınçlarını ve fonksiyonlarını kötü yönde etkilemektedir. Operasyon öncesindeki bazal timpanometrik tepe basınçlarının operasyon sonrasında belirgin düzeldiği, östaki fonksiyonelliğinin her iki kulakta da belirgin düzeldiği fakat deviasyon tarafındaki düzelmenin çok daha belirgin olduğu sonucuna varılmıştır. Nose, which is located in the middle of the face with its unique and distinctive appearence and pivotal role in the formation of indivudal's physcological state and body image, is the main face structure. The relationship between eustachian tube that connects posterior part of the nose and middle ear and the septal deviation has been researched quiet a lot. The aim of this study is to assess eustachian tube functions and potential changes of patients, who were planned to have surgery due to isolated septal deviation, before and after the surgery by using objective methods. 50 patients (22 females and 28 males) between ages of 18 and 50 (mean 32.94) participated in our study. After all patient went through otological exam, pure tone audiometry assessments were carried out. Patients who had abnormal hearing levels, with ear surgery history and nasal polyposis were excluded in the study. Assessments of eustachian tube functions were carried out by tympanograms in basal, Valsalva and Toynbee maneveurs. Assessments were done by using Interacoustics AZ 26 (Interacoustics A/S,Assens, Denmark) tympanogram. Eustachian tube functions of each ear were assessed seperetaly and their relationship with the deviation side was evaluated. According to the results of our study, a statistically significant differeance was not observed in pure tone audiometry tests before and after surgery, while a significant decrease was observed in basal tympanogram and tympanogram with Valsalva maneveur for deviated side after surgery (p=0,00). There was no significant change in tympanogram with Toynbee maneveur (p=0,19). While a significant decrease was observed in basal tympanogram for contra side of deviation after surgery (p=0,00), there was no significant change in tympanogram tests with Toynbee maneveur and Valsalva maneveur (p=0,12 and 0,18, respectively). When eustachian tube functions was assessed with Valsalva and Toynbee maneveurs, it was clearly observed that while 20 ears (%40) had been functional before surgery for deviated side, the number was increased to 36 (%72) after surgery. Eustachian tube functionality for the contra side of deviation was seen in 29 ears (58) before surgery and the number increased to 35 (%70) after surgery. While this change is significant for both deviated and contra deviated side (p=0,00), change in the deviated side is much more than the contra side of deviation. With respect to our results, nasal septum deviation worsens middle ear pressure functions. It is observed that basal tymponometric peak pressure before surgery was distinctively recovered after surgery and eustachian functionality in both ears was improved but it was far more clear for the devited side. 82