Search

As part of an analyses of the dairy sector in The Netherlands this report describes the answers to questions that contribute to the design of a subsidy to stimulate innovations in the dairy sector to reduce ammonia and methane emissions from housing and slurry storage. On the current list on annex 1 of the regulations on ammonia and livestock housing (‘Regeling ammoniak en veehouderij’) no system reduces ammonia as well as methane emission. Only by including slurry treatment combined with a low emission stable system model calculations show that an emission reduction of methane on farm level can be achieved. Aan Wageningen Livestock Research is gevraagd om middels een sectoranalyse inzicht te geven in de mogelijkheden om de emissie van ammoniak uit stallen en mestopslagen in de melkveehouderij met bestaande of nieuwe technieken of door combinaties daarvan te reduceren. In de eerste fase van deze sectoranalyse zijn de vragen beantwoord die direct bijdragen aan het opstellen van een Sbv-investeringsmodule. Op de lijst met erkende en beschikbare stalsystemen die met een (voorlopige) emissiefactor voor ammoniak in bijlage 1 van de Regeling ammoniak en veehouderij zijn opgenomen, staan geen systemen die aan de definitie van een integrale brongerichte aanpak voldoen. Al deze systemen missen een reducerend effect op de methaanemissie. Uit modelberekeningen blijkt dat voor melkvee alleen door het betrekken van mestverwerking buiten de stal gecombineerd met stalmaatregelen een integrale reductie van emissies (methaan en ammoniak) uit stal en mestopslag mogelijk is.

This report summarizes the results of emission measurements that were carried out on two houses with finishing pigs, two houses with piglets, and one house with gestation sows in the period October 2018 – October 2020. The measurements were performed continuously using a measurement system equipped with sensors for ammonia, methane and carbon dioxide. Besides,reference measurements were performed every 2 months. Goal of the measurements was to determine the average methane emission (CH4) from pigs and the variation within and between farm and to explore the effect of different farm characteristics on the emission. Beside methane emissions also emissions of ammonia (NH3) and nitrous oxide (N2O) have been measured. Based on reference measurements and a level of unoccupancy of the compartment of 9%, the average emission ± standard deviation between measurements (n=1) for piglets housed in a fully slatted floor was estimated to be 1.3 ± 1.0 kg CH4 per year per animal place, 0.40 ± 0.20 kg NH3 per year per animalplace and 33 ± 20 g N2O per year per animal place. For piglets in a compartment with partly slatted floor (n=1), the emissions were 6.4 ± 1.5 kg CH4 per year per animal place, 0.62 ± 0.11 kg NH3 per year per animal place and 34 ± 14 g N2O per year per animal place. For gestation sows in group housing (n=1), the emissions (± standard deviation between measurements and corrected by a leve of unoccupancy of 3%) were 18.5 ± 8.2 kg CH4 per year per animal place, 3.4 ± 1.1 kg NH3 per year per animal place and 50 ± 40 g N2O per year per animal location. For fattening pigs in a partly slatted floor (n=2), the emissions (± standard deviation between farms and corrected by a level of unoccupancy of 3%) were 16.4 ± 5.0 kg CH4 per year per animal place, 2.0 ± 0.3 kg NH3 per year per animal place and 41 ± 14 g N2O per year per animal place. No significant differences were found between the emissions determined by means of continuous measurements and based on the reference measurements. In dit rapport worden de resultaten gerapporteerd van de emissies van methaan, ammoniak en lachgas die in twee afdelingen met vleesvarkens, twee afdelingen met biggen, en één afdeling met dragende zeugen zijn uitgevoerd in de periode oktober 2018 – oktober 2020. De metingen zijn continu uitgevoerd (met behulp van een bedrijfsmonitoringssysteem met sensoren voor ammoniak, methaan en kooldioxide). Daarnaast zijn elke twee maanden referentiemetingen uitgevoerd. Doel van de metingen was de methaanemissie uit traditionele huisvestingssystemen voor varkens vast te stellen en zicht te krijgen op de variatie binnen en tussen bedrijven. Naast methaan zijn ook de emissies van ammoniak en lachgas gemeten. Op basis van referentiemetingen en een leegstand van 9% was de gemiddelde emissie ± standaarddeviatie tussen metingen (n=1) voor biggen gehuisvest in een volledig roostervloerstal 1,3 ± 1,0 kg CH4 per jaar per dierplaats, 0,40 ±0,20 kg NH3 per jaar per dierplaats en 33 ± 20 g N2O per jaar per dierplaats. Voor biggen in een gedeeltelijk roostervloerstal (n=1) waren de emissies 6,4 ± 1,5 kg CH4 per jaar per dierplaats, 0,62 ±0,11 kg NH3 per jaar per dierplaats en 34 ± 14 g N2O per jaar per dierplaats. Voor dragende zeugen in groepshuisvesting (n=1) waren de emissies (± standaarddeviatie tussen metingen, en gecorrigeerd voor een leegstand van 3%) 18,5 ± 8,2 kg CH4 per jaar per dierplaats, 3,4 ± 1,1 kg NH3 per jaar per dierplaats en 50 ± 40 g N2O per jaar per dierplaats. Voor vleesvarkens in een gedeeltelijk roostervloerstal (n=2) zijn de emissies ((± standaarddeviatie tussen bedrijven, en gecorrigeerd voor een leegstand van 3%) 16,4 ± 5,0 kg CH4 per jaar per dierplaats, 2,0 ± 0,3 kg NH3 per jaar per dierplaats en 41 ± 14 g N2O per jaar per dierplaats. Er zijn geen significante verschillen gevonden tussen de emissies die bepaald zijn door middel van continue metingen, en op basis van de referentiemetingen.

Between October 2018 and October 2020 measurements have taken place on 18 dairy farms in The Netherlands based on which their ammonia- (NH3) and methane (CH4) emissions were determined. With the measurement equipment, an emission estimation was made per day and compared with a reference measurement. The aim of this study was to determine the methane emissions and its variation from dairy houses in the Netherlands. Besides that, an aim was to find relations with farm management factors. Another aim was to investigate how such a measurement system could support farmers to apply measures in order to reduce ammonia- and methane emissions. The mean emission ± standard deviation was 13,8 ± 3,2 kg NH3 per animal place per year and 193 ± 56 kg CH4 per animal place per year based on the reference measurements. Based on thedaily averages (from the continuous measurements), the average ammonia emissions were 12,0 ±2,9 kg per animal place per year and the average methane emissions 184 ± 50 kg per animal place per year. Based on continuous measurements, the variation in methane emissions was 27% between farms and 29% within farms (i.e. the variation between days). The outside temperature is found to be a good predictor for the ammonia emissions pattern throughout the year. In addition to that, the CH4-CO 2 ratio at concentration level of house air can be used as a predictor for the total methane emission of a certain farm. Quantifying emission levels by a measurement system can help the farmer to implement farm specific measures. Tussen oktober 2018 en oktober 2020 is op 18 melkveebedrijven verdeeld over Nederland de ammoniak- (NH3) en methaan- (CH4) emissie bepaald. Hiervoor is een stalmeetsysteem toegepast waarbij emissies op dagbasis zijn bepaald en dit is vergeleken met 24-uurs metingen die als referentie dienen. Het doel van dit onderzoek was om de niveaus en variatie in methaanemissie vast te stellen, relaties met bedrijfsgegevens te achterhalen en aan te tonen hoe een stalmeetsysteem kan bijdragen aan de reductie van ammoniak- en methaanemissie via bedrijfsspecifieke maatregelen. De gemiddelde emissie ± standaarddeviatie is 13,8 ± 3,2 kg NH3 per dierplaats per jaar en 193 ± 56 kgCH4 per dierplaats per jaar op basis van de puntmetingen (referentie). Op basis van de continue sensoren is de gemiddelde ammoniakemissie 12,0 ± 2,9 kg per dierplaats per jaar en de gemiddelde methaanemissie 184 ± 50 kg per dierplaats per jaar. De spreiding in methaanemissie is 27% tussenbedrijven en 29% spreiding binnen een bedrijf (dat wil zeggen: tussen dagen) op basis van de continue metingen. De buitentemperatuur is een indicator voor het verloop van de ammoniakemissie door het jaar heen en de CH4-CO 2 concentratieverhouding van de stallucht is een indicator voor de methaanemissie op een bedrijf. Het inzicht in het verloop van de emissies via het stalmeetsysteem geeft handvatten voor de implementatie van bedrijfsspecifieke maatregelen en een verbetering van de meetmethodiek.

Four experiments have been conducted between 2016 and 2018 at Dairy Campus in Leeuwarden, The Netherlands with the aim to measure the effect of daily mixing of dairy slurry on the emission of ammonia. Daily mixing of slurry either with air pumped into the slurry or with an electrical mixer did not result in reduction of ammonia emission. The assumption that preventing a crust to be formed on top of the slurry by frequent mixing would reduce ammonia emission was not supported by the results found the emission measurements units at Dairy Campus (The Netherlands) in four experiments. In vier experimenten, in een periode van drie jaar (2016-2018) uitgevoerd op Dair y Campus, is het effect van frequent mixen van drijfmest op de ammoniakemissie onderzocht. Het mixen van mest is uitgevoerd met twee luchtmixsystemen en een mechanische dompelmixer. In geen van de systemen werd reductie van de ammoniakemissie gemeten ten opzichte van een ongemixte referentie. De aanname dat het voorkomen van korstvorming op de drijfmest in putten in melkveestallen leidt tot reductie van ammoniakemissie kon niet worden onderbouwd.

Dit rapport beschrijft de resultaten van metingen van de emissies van methaan, ammoniak en lachgas die op 2 bedrijven voor geiten zijn uitgevoerd in de periode van oktober 2018 t/m oktober 2020. De metingen zijn continue uitgevoerd (met behulp van een bedrijfsmonitoring systeem met sensoren voor ammoniak, methaan en kooldioxide). Daarnaast zijn elke twee maanden referentiemetingen (volgens de huidige meetprotocollen) uitgevoerd. Doel van de metingen was de emissies van methaan, ammoniak en lachgas uit traditionele huisvestingssystemen voor geiten vast te stellen. Op basis van referentiemetingen is de gemiddelde emissie ± standaarddeviatie tussen bedrijven (n=2) 27,7 ± 0,4 kg CH4 per jaar per dierplaats, 3,6 ± 0,1 kg NH3 per jaar per dierplaats en 61 ± 10 g N2O per jaar per dierplaats. Voor geiten wordt geen leegstand verrekend. Er zijn geen significante verschillen gevonden tussen de emissies die bepaald zijn door middel van continue metingen, en op basis van de referentiemetingen. De pot levert een grote bijdrage aan de totale CO2-productie in de stal is. De CO 2-productie uit de pot is, gemiddeld over de twee gemeten stallen, 50% van de CO 2-productie uit de dieren.---This report summarizes the results of emission measurements that were carried out on two goat farms in the period October 2018 – October 2020. The measurements were performed continuously using a measurement system equipped with sensors for ammonia, methane and carbondioxide. Besides, reference measurements (according to current measurement protocols) were performed every 2 months. Goal of the measurements was to determine the average methane emission (CH4) from goats. Beside methane emissions also emissions of ammonia (NH3) and nitrous oxide (N2O) have been measured. Based on reference measurements, the average emission ± standard deviation between farms (n=2) was estimated to be 27.7 ± 0.4 kg CH4 per year per animal place, 3.6 ± 0.1 kg NH3 per year per animal place and 61 ± 10 g N2O per year per animal place. For goats, no correction for unoccupancy of the livestock building is applied. No significant differences were found between the emissions determined by means of continuous measurements and based on the reference measurements. The deep-litter has a major contribution to the total CO 2 production inside the livestock building. The CO 2 production from the deep-litter was, averaged over the two measured farms, 50% of the CO 2 production from the animals.

Frequent application of around 10 liter water per m2 concrete slatted floor per day resulted in reduced ammonia emission of 37-40% from a unit for 16 dairy cows compared to a reference situation without the use of water. Frequent scraping of the floor did not result in further emission reduction. When the total amount of water was applied to the slurry in the pits at once the emission was only reduced with 7%. The emission reduction was caused by a decrease of the ammonia concentration on the floor and in de top layer of the slurry in de pits. Water was frequently applied with a nozzle system mounted at one side of the walking alley just above the floor. When these amounts of water are applied extra slurry storage capacity is needed but additional emission reduction can be achieved during application of the diluted slurry onto the field. Door in een afdeling voor 16 melkkoeien, meerdere keren per dag ca. 10 liter water per m2 loopoppervlak toe te dienen over een roostervloer, werd de ammoniakemissie met 37-40% verlaagd ten opzichte van een referentieafdeling waar geen water werd gebruikt. Frequent schuiven van de roostervloer droeg niet extra bij aan de emissiereductie. Als al het water in één keer in een vrijwel lege kelder wordt gebracht daalt de emissie echter nauwelijks (7%). De reductie door het frequent spoelen van de roosters wordt veroorzaakt door het lagere ammoniumgehalte op de vloer en in de toplaag van de mest in de kelder. Het water werd toegediend met een sproeisysteem dat onder het voerhek net boven de roostervloer was gemonteerd. Toevoeging van water kan ook bij uitrijden van de mest verdere emissiereductie geven maar vraagt wel om meer opslagcapaciteit van zowel regenwater als mest.

This report describes the results of ammonia, methane and nitrous oxide emission measurements on 2 farms for red meat veal calves between October 2018 and October 2020. The measurements were performed continuously using a measurement system equipped with sensors for ammonia, methane and carbon dioxide. Besides, reference measurements (ammonia, methane, nitrous oxide) according to current measurement protocols were performed every 2 months. Goal of the measurements was to determine the average emissions of methane (CH4), ammonia (NH3) andnitrous oxide (N2O) from red meat veal calves. No significant differences were found between the emissions determined by means of continuous measurements and based on the reference measurements. Due to the limited number of farms that were measured (n=2, of which 1 for youngred meat veal calves and 1 for old red meat veal calves), it was not possible to determine the variation between farms. For young red meat veal calves was the average emission ± standard deviation between measurements (SD; for the protocol measurements) 65.3 ± 35.4 g CH4 per day per animal, 7.6 ± 1.9 g NH3 per day per animal and 0.31 ± 0.13 g N2O per day per animal during the rearing period, and 141.3 ± 60.3 g CH4 per day per animal, 6.9 ± 1.9 g NH3 per day per animal and 0.23 ± 0.14 g N2O per day per animal for the fattening period. For the continuous measurements was for the rearing period the average emission 70.2 ± 38.7 g CH4 per day per animal and 8.0 ± 2.5 g NH3 per day per animal. For the fattening period was the average emission 143.5 ± 65.8 g CH4 per day per animal and 7.5 ± 2.7 g NH3 per day per animal. For old red meat veal calves was for the protocol measurements the average emission ± standard deviation between measurements (SD) 114.0 ± 51.6g CH4 per day per animal, 7.3 ± 3.6 g NH3 per day per animal and 0.23 ± 0.08 g N2O per day per animal for the rearing period, and 275.5 ± 129.1 g CH4 per day per animal, 11.5 ± 4.4 g NH3 per day per animal and 0.81 ± 0.57 g N2O per day per animal for the fattening period. For the continuous measurements was for the rearing period the average emission 114.1 ± 60.7 g CH4 per day per animal and 6.5 ± 3.8 g NH3 per day per animal. For the fattening period was the average emission 304.5 ± 107.6 g CH4 per day per animal and 13.9 ± 6.0 g NH3 per day per animal. No significant differences were found between the emissions determined by means of continuous measurements and those based on protocol measurements. Dit rapport beschrijft de resultaten van metingen van de emissies van methaan, ammoniak en lachgas die op 2 bedrijven voor roséleeskalveren zijn uitgevoerd in de periode van oktober 2018 t/m oktober 2020. De metingen zijn continue uitgevoerd (met behulp van een bedrijfsmonitoring systeem met sensoren voor ammoniak, methaan en kooldioxide). Daarnaast zijn elke twee maanden referentiemetingen volgens de huidige meetprotocollen uitgevoerd. Doel van de metingen was de emissies van methaan, ammoniak en lachgas uit traditionele huisvestingssystemen voor rosévleeskalveren vast te stellen. Het betrof één stal met jong rosë- en één stal voor oud rosékalveren. Door het leeftijdsverschil van de kalveren was het niet mogelijk om inzicht te krijgen in de spreiding tussen bedrijven. Voor jong rosé was voor de protocollaire metingen de gemiddelde emissie ± standaarddeviatie tussen metingen (SD) in de opfokfase 65,3 ± 35,4 g CH4 per dag per dier, 7,6 ± 1,9 g NH3 per dag per dier en 0,31 ± 0,13 g N2O per dag per dier, en in de afmestfase141,3 ± 60,3 g CH4 per dag per dier, 6,9 ± 1,9 g NH3 per dag per dier en 0,23 ± 0,14 g N2O per dag per dier. Voor de continue metingen was in de opfokfase voor jong rosé de gemiddelde emissie 70,2 ±38,7 g CH4 per dag per dier en 8,0 ± 2,5 g NH3 per dag per dier. Voor de afmestfase was de gemiddelde emissie 143,5 ± 65,8 g CH4 per dag per dier en 7,5 ± 2,7 g NH3 per dag per dier. Voor oud rosé was voor de protocollaire metingen de gemiddelde emissie ± standaarddeviatie tussen metingen (SD) in de opfokfase 114,0 ± 51,6 g CH4 per dag per dier, 7,3 ± 3,6 g NH3 per dag per dieren 0,23 ± 0,08 g N2O per dag per dier, en in de afmestfase 275,5 ± 129,1 g CH4 per dag per dier,11,5 ± 4,4 g NH3 per dag per dier en 0,81 ± 0,57 g N2O per dag per dier. Voor de continue metingen was bij de opfokfase de gemiddelde emissie 114,1 ± 60,7 g CH4 per dag per dier en 6,5 ± 3,8 g NH3 per dag per dier. Voor de afmestfase was de gemiddelde emissie 304,5 ± 107,6 g CH4 per dag per dier en 13,9 ± 6,0 g NH3 per dag per dier. Er zijn geen significante verschillen gevonden tussen de emissies die bepaald zijn door middel van continue metingen, en op basis van de protocollaire metingen.

The costs and practical challenges of measuring individual feed efficiency on dairy farms have hampered its use both in farm management and genetic selection. The concept of residual carbon dioxide (RCO2) is similar to the index of residual feed intake (RFI), and used as a proxy, it could potentially enable ranking cows based on feed efficiency. In this study, we aimed to assess the relationship between RCO2 and RFI in mid-lactation (115 to 175 days in milk), using data of 313 cow-per-treatment observations from five experiments with individual feed intake records. Carbon dioxide production was measured by GreenFeed units. Residual CO2 (kg/day) and RFI (kg of dry matter/day) were estimated using a mixed model approach. Three cow groups (high/mid/low) of equal sizes were created both for RCO2 and RFI. Cows in the high-RCO2 group produced 1.92 kg/day (95% CI: 1.78 – 2.06, P < 0.0001) more carbon dioxide than their low-RCO2 herd mates. At the same time, high-RCO2 cows had 1.31 kg/day (95% CI: 0.95 – 1.67) higher RFI compared to their low-RCO2 counterparts (P

In this study, research was conducted at a number of pig houses locations into improving ammonia and odor removal efficiencies of combi air scrubbers. First, based on the existing situation, it was determined which possible technical improvements could be applied to these air scrubbers. These improvements were then implemented, after which the effect of the adjustments on the removal rates was measured. The technical improvements were especially effective for improving the ammonia removal rate. The information obtained from this research can be used to improve the efficiency of current combi air scrubbers on pig houses. In dit onderzoek is op een aantal bedrijfslocaties onderzoek gedaan naar verbetering van ammoniak- en geurverwijderingsrendementen bij combi-luchtwassers. Hierbij is eerst op basis van de bestaande situatie vastgesteld welke mogelijke technische verbeteringen bij deze luchtwassers konden worden toegepast. Deze verbeteringen zijn vervolgens doorgevoerd waarna het effect van deze aanpassing op de rendementen werd gemeten. De technische maatregelen waren vooral effectief voor het verbeteren van het ammoniakrendement. De verkregen informatie uit dit onderzoek kan ingezet worden voor verbeteringen van de rendementen van huidige combi-luchtwassers op praktijkbedrijven.

In dit artikel beschrijven we een eerste aanzet gegeven tot een kwantitatief microbieel verspreidingsmodel.Dit moet een onderdeel gaan vormen van een modelketen die leidt tot een risicobeoordelingsmodelvoor de volksgezondheidseffecten van endotoxinen uit de landbouw.

Grazing is a possible measure within PAS (Programmatic Approach Nitrogen) to reduce ammonia emissions from cattle farming (PAS 2015.08.02). In order to be applied, all dairy cows should be grazing for at least 720 hours per year. This measure is being assigned an ammonia emission reduction of 5%. The purpose of this desk study is to identify and quantify the effect of grazing on the ammonia emission from/in perspective of the whole manure chain for different grazing strategies. Beweiding is een PAS (Programmatische Aanpak Stikstof) maatregel om de ammoniakemissies uit de rundveehouderij te reduceren (PAS 2015.08.02). Een voorwaarde is dat alle melk- en kalfkoeien in de stal minimaal 720 uur per kalenderjaar geweid moeten worden. Aan deze maatregel wordt een ammoniakemissiereductie van 5% toegekend. Deze deskstudie is uitgevoerd om de ammoniakemissiereductie door beweiding te kunnen differentiëren naar beweidingsstrategie met daarbij oog voor de effecten in de gehele mestketen.

The objective of this study was to determine the ammonia emissions from houses for growing-finishing pigs with an outside yard. While regular emission measurements are not possible in these open systems another approach was used. Local parameters were measured and used in an existing NH3 emission model to calculate the ammonia emissions. The following local parameters were measured/determined: total urine fouled floor area, total manure area in the manure pit, surface temperature of fouled areas of floor and manure pit, air velocity above fouled floor areas. Parameters pH and NH4-N content were measured by filter absorption of the urine puddles on the floor and the upper layer of the manure in the pit. These measurements were done in 3 pig houses with outside yard and in 2 regular houses, serving as reference. From the results of this study the following was concluded: 1) The floor emission is generally higher in houses with outside yard compared with regular houses, mainly caused by a larger fouled floor area. 2) The emission per m2 pit surface area is significantly lower in houses with outside yard, especially as a result of the lower surface temperature of the manure in the pit. 3) The determination of ammonia emission in houses with outside yards using locally measured parameters provides a clear methodological perspective. Further validation of this method, however, is necessary. Particular attention should be given to what happens in the upper layer of the manure.

Drainage of urine from concrete floors in dairy housing reduces the ammonia emission. Surface area of a urine puddle and puddle depth are among the five most determining parameters predicting ammonia emission. However a validatedmethod to estimate the amount of urine present on the floor at any time to characterize the drainage process of urine in practice is lacking. We propose a new method to estimate puddle volume based on measuring intensity of emitted light from a simulated urine puddle with a known concentration of soluble fluorescing tracer after exposure with light of an appropriate wavelength. To develop this new method an installation was constructed consisting of blue and white LED lights, a 1.4 MP 14-bit CCD camera and different filters. Calibrations of pixel size and flat field corrections were performed. Essential for this approach is an accurate calibration line between the amount of tracer and the intensity of emitted fluorescence light for use in field measurements. Objective of the research presented here was to establish a calibration line for different combinations of tracer concentration and layer thicknesses under controlled conditions. According to theoretical background a linear relationship between amount of a fluorescence tracer present and the fluorescence light intensity could be established.

Het gebruik van snijmaissilage als strooiselmateriaal in vleeskuikenstallen reduceert de ammoniakemissie met bijna 40 procent. Dit blijkt uit vergelijkende metingen op een praktijkbedrijf door Wageningen UR in opdracht van het ministerie van EL&I.

The formation of ammonia from litter in broiler houses depends on various factors such as climate (both inside and outside the house), dry matter content of the droppings, and dry matter content, pH, ammonium content and temperature of the litter. However, it is not known how these processes interact with and / or influence each other. For this reason, Wageningen UR Livestock Research performed a study in which the effect of environmental conditions and dry matter content of the droppings on litter characteristics (pH, temperature, dry matter, nitrogen and ammonium content) and ammonia emission was investigated. The objective of this study was to gain knowledge in the relationships between environmental climate conditions, litter characteristics and ammonia emission from broiler houses. This study shows that it is possible to reduce ammonia emissions from broiler houses through management measures. Especially measures that increase the dry matter content of the litter and / or decrease the ammonium content of the litter and / or decrease the pH of the litter will reduce the ammonia emission. De vorming van ammoniak uit het strooisel in vleeskuikenstallen is afhankelijk van verschillende factoren zoals het klimaat (zowel in als buiten de stal), het drogestofgehalte van de uitgescheiden mest, en het drogestofgehalte, het ammoniumgehalte, de pH en de temperatuur van het strooisel. Het is echter niet bekend hoe deze processen onderling op elkaar ingrijpen en/of elkaar beïnvloeden. Om deze reden heeft Wageningen UR Livestock Research onderzoek uitgevoerd naar het effect van het stalklimaat en het drogestofgehalte van de uitgescheiden mest op de strooiselkarakteristieken (drogestofgehalte, stikstofgehalte, ammoniumgehalte, pH en temperatuur) en de ammoniakemissie uit vleeskuikenstallen. Dit onderzoek had tot doel meer inzicht te krijgen in de relaties tussen omgevingsklimaat, strooiselkarakteristieken en ammoniakemissie. Uit dit onderzoek blijkt dat het mogelijk is via managementmaatregelen de ammoniakemissie uit vleeskuikenstallen te verminderen. Maatregelen die het drogestofgehalte van het strooisel verhogen en/of het ammoniumgehalte van het strooisel verlagen en/of de pH van het strooisel verlagen, zullen de ammoniakemissie reduceren.

In the Netherlands there are some regions with very high animal densities. From the sixties in the last century intensive livestock production has expanded largely, especially in the South and East of the Netherlands. The objective of this desk study was to describe the processes and factors that influences the formation and emission of bioaerosols. Based on this report priority and support can be given to those studies that help to prevent emission of pathogens from animal houses. Nederland heeft verschillende regio’s met zeer hoge concentraties landbouwhuisdieren. In de loop der jaren is ook de schaalvergroting sterk toegenomen. Het is van belang inzicht te krijgen in de eventuele effecten van (grootschalige) veehouderij op de gezondheid van omwonenden, en de mogelijkheden om deze effecten terug te dringen. Het doel van deze deskstudie is om de processen en factoren te beschrijven die van invloed zijn op de vorming en emissie van bioaerosolen. Op basis van dit rapport kan meer gericht onderzoek worden uitgezet om de emissie van bio-aerosolen (met ziektekiemen) uit stallen te voorkomen. In dit rapport hebben we ons niet beperkt tot de zoönosen, maar hebben we de vorming en emissie van bio-aerosolen in brede zin besproken.

Varkensstallen worden tegenwoordig veelal voorzien van luchtwassers om de uitgaande lucht te reinigen van ammoniak, geur en fijnstof. Het nadeel van de huidige wijze waarop luchtwassers worden ingezet is dat het niets doet aan de luchtkwaliteit in de stal. In Denemarken wordt al een aantal jaren onderzoek gedaan naar lokale afzuiging en reiniging van de lucht. Hierbij wordt een deel van de lucht (ca. 10 à 20% van de maximum capaciteit) onder de roosters afgezogen en gereinigd, terwijl de rest van de lucht via het plafond wordt afgezogen. Volgens Deens onderzoek kan de ammoniakemissie hiermee met 50 à 70% worden gereduceerd. De doelstelling van dit onderzoek was te bepalen hoe het Deense partiële onderafzuigsysteem vertaald kon worden naar de Nederlandse situatie. Hiervoor zijn modelberekeningen gedaan aan luchtstromingen in de stal en is een proof of principle onderzoek uitgevoerd op VIC Sterksel bij vleesvarkens en drachtige zeugen.

In this study the diurnal variations in bacteria and endotoxin concentrations and emissions in houses for finishing pigs and broilers were determined. De doelstelling van dit onderzoek is om de binnen-dag variatie in bacterie- en endotoxineconcentraties en –emissies vast te stellen. Dit is gedaan voor twee belangrijke diercategorieën, namelijk vleesvarkens en vleeskuikens.

Sinds de uitbraken van besmettelijke veeziekten zoals de vogelgriep (AI) en vooral Q-koorts is er bij de Nederlandse bevolking een toegenomen bezorgdheid over de negatieve effecten van de veehouderij op de gezondheid van de mens. Gezondheidsproblemen kunnen ontstaan als gevolg van bepaalde micro-organismen, maar ook als gevolg van bepaalde componenten afkomstig van microorganismen. Deze kiemen en kiemcomponenten kunnen op zichzelf staande deeltjes in de lucht vormen, maar zijn vaak onderdeel van grotere stofdeeltjes. Stofdeeltjes die geheel of gedeeltelijk een biologische oorsprong hebben noemen we bio-aerosolen. Het doel van dit onderzoek is te inventariseren welke technieken potentie hebben om de emissie en/of de verspreiding van bio-aerosolen (met kiemen en kiemcomponenten) te reduceren en tevens te inventariseren welke daaruit direct beschikbaar zijn voor de praktijk. In dit rapport wordt vooral ingegaan op generieke methoden om de emissie van bio-aerosolen te reduceren.

De eisen die worden gesteld aan de biologische houderij van pluimvee hebben mogelijk een effect op de emissies van ammoniak (NH3), geur, fijnstof (PM10), methaan (CH4) en lachgas (N2O). Op basis van beschikbare kennis is een inschatting gemaakt van dit effect. Daarna is aangegeven of emissie reducerende systemen zoals toegepast in de reguliere houderij, een vergelijkbaar effect hebben in de biologische houderij. Bij de systemen is ook aangegeven of ze, eventueel met een kleine aanpassing in de beschrijving, toegepast kunnen worden bij biologisch gehouden pluimvee.

Beoordeling van de mogelijke werking van het AGRITON systeem om ammoniakemissie uit rundveestallen tegen te gaan. De maatregel behelst het op regelmatige basis toevoegen van een middel aan verse rundveedrijfmest in de mestkelder.

This report describes the results of emission measurements of ammonia, odour, PM10, methane and nitrous oxide from broiler houses bedded with white wood shavings (=control), fresh silage maize or pre-dried silage maize. Dit rapport beschrijft de resultaten van emissiemetingen van ammoniak, geur, fijnstof (PM10), methaan en lachgas uit vleeskuikenstallen ingestrooid met witte houtkrullen, verse snijmaissilage en voorgedroogde snijmaissilage.

In twee identieke afdelingen met vleesvarkens is het effect gemeten van het aanbrengen van probiotica (PIP) via het vernevelen er van in de afdeling. Uit de gemeten waarden blijkt er geen significant effect te zijn van het toepassen van probiotica op de emissies van ammoniak (NH3), geur en fijnstof (PM10) en de concentratie van ammoniak.

People living in the vicinity of newly build or enlarged livestock farms are concerned about possible effects on their health and their quality of life. This concern is mainly related to expected increasing concentrations of particulate matter (dust) in the environment and possible transmission of airborne diseases from animals to humans (zoonotic diseases). The objective of this study was to develop a measuring protocol for determining emissions of bio-aerosols from animal houses and to determine the efficiency of potential reduction systems. Mensen die in de omgeving wonen van nieuw te bouwen stallen of te maken krijgen met uitbreiding van stallen zijn bezorgd over mogelijke effecten hiervan op hun gezondheid en op de kwaliteit van hun leefomgeving. Deze bezorgdheid is vooral gerelateerd aan de verwachte toename van stofconcentraties in de omgeving en aan de mogelijke verspreiding van ziektekiemen (zoönosen) die via de stallucht worden uitgestoten. De doelstelling van dit onderzoek was om een meetprotocol te ontwikkelen voor het bepalen van de emissie van bio-aerosolen uit stallen en voor het bepalen van de efficiëntie van potentiele reductiesystemen.

In dit onderzoek is de hypothese getoetst dat met het dagelijks afdraaien van alle stalmest naar een mestdroogsysteem (dagontmesting), gevolgd door snelle indroging, de extra ammoniakemissie uit deze droogsystemen aanzienlijk kan worden beperkt. Deze hypothese is bevestigd door het onderzoek. Daarnaast is gebleken dat de aangepaste manier van drogen nog steeds een aanzienlijke fijnstofreductie bewerkstelligt.

In this literature review, the state of knowledge is summarized on endotoxin emissions from animal production. Furthermore, the design of an assessment framework for endotoxins for use in permit granting is explored. Finally, lacking knowledge to develop such a framework has been determined. In deze literatuurstudie is de stand van kennis samengevat rondom endotoxine emissies uit de veehouderij. Verder is verkend langs welke lijnen een toetsingskader voor endotoxinen kan worden ontwikkeld en is bepaald welke aanvullende kennis daarvoor moet worden vergaard.

In this study, we investigated whether ammonia emissions from manure drying systems can be reduced by pre-drying the manure to ca. 55% of dry matter. This study shows that the ammonia emission of drying manure decreases with dry matter content. Pre-drying of manure to 55% of dry matter prevents the occurrence of high emissions in the first phase of the drying process and can reduce the emission from manure drying systems with 50–60%. In deze studie is onderzocht of de ammoniakemissie uit mestdroogsystemen kan worden beperkt door stalmest voor te drogen tot ca. 55% drogestof. Uit recent emissieonderzoek is gebleken dat de emissie van fijnstof uit pluimveestallen substantieel kan worden gereduceerd door het toepassen van mestdroogsystemen. Wanneer een deel van de warme ventilatielucht door de mestlaag in deze systemen wordt geblazen, functioneert de mestlaag als een stoffilter. Tegelijk bleek echter dat emissies van ammoniak uit deze systemen aanzienlijk hoger waren dan op basis van de emissiefactoren uit de Regeling ammoniak en veehouderij (Rav) verwacht mocht worden. Het voordrogen van de mest tot ca. 55% drogestof leidt er vooral toe dat hoge ammoniakemissies in het beginstadium van het droogproces niet meer voorkomen. Ook bij drogestofgehalten van 55% en hoger blijft er sprake van extra emissie van ammoniak uit de droogmest.

Deze studie heeft als doel de emissiefactoren voor de verschillende hokoppervlakken te evalueren en eventueel te herberekenen in het zicht van de huidige stand van zaken m.b.t. welzijnseisen, wetenschappelijke kennis en verwachte ontwikkelingen in de varkenshouderij

The objective of this study is to update ammonia emission factors of cattle categories in the Regulation on ammonia and livestock in the Netherlands. The study evaluates the representativeness of emission factors for current management conditions and the availability of new information on emission. It is advised to increase the emission factor for conventional housing of dairy cattle (loose housing with slatted floors) and listed low emission housing systems by 18%. Het doel van deze studie is de ammoniakemissie factoren in de Regeling ammoniak en veehouderij te actualiseren voor rundvee. De representativiteit van de emissiefactoren voor de huidige praktijk en nieuwe informatie wordt geëvalueerd. Geadviseerd wordt de emissiefactor voor conventionele huisvesting van melkvee en de huidige emissiearme huisvesting te verhogen met 18%.

In this study a research programme is presented to develop and facilitate the introduction of feed and management measures to mitigate ammonia emission of livestock facilities near Natura-2000 areas. In dit rapport wordt een plan van aanpak gepresenteerd voor de ontwikkeling van voer- en managementmaatregelen in het kader van de Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) voor Natura- 2000 gebieden.