Search

In deze rapportage worden de oostelijke, buitendijkse delen van de Nederlandse Waddeneilanden behandeld, de zgn. eilandstaarten. Wanneer deze volledig ontwikkeld zijn bestaat ze uit wadplaten, kwelders en duinen. Dit rapport behandelt de geomorfologie, waterhuishouding en vegetatie van eilandstaarten. De ontwikkeling van eilandstaarten is mede van belang voor de functie die ze hebben in de waterveiligheid.

Het Waddengebied krijgt de komende eeuw te maken met klimaatverandering. Naarmate de zeespiegel verder stijgt, vraagt het intergetijdengebied van de Waddenzee meer zand en onttrekt dat naar verwachting aan de buitendelta’s en de eilandkusten. Het is dan de vraag of het meegroeivermogen van het gebied voldoende is om de zeespiegelstijging bij te houden.

The report proposes a research framework which follows a learning-by-doing approach along the three research lines: monitoring & data analysis, system research & modelling and field experiments (pilots). All studies together will take several decades, partially due to the many questions, partially because studying changes in the system via the above-mentioned research lines takes time. Research programs developed on basis of this framework may focus on a part of the research issues

In dit rapport staan de Nederlandse kwelders en schorren centraal. Nederland heeft een bijzondere verantwoordelijkheid voor handhaving van de kwantiteit en kwaliteit van de drie betreffende habitattypen ‘eenjarige pioniervegetatie van slik- en zandgebieden met Zeekraal (Salicornia spp.) en andere zoutminnende soorten’ (H1310), meerjarige pioniervegetatie met Slijkgrassen (Spartina spp.) (H1320), en Atlantische kwelders en schorren (H1330). Dit rapport beperkt zich tot de vastelandkwelders. Deze kwelders zijn in grote mate menselijk beïnvloed en kunnen daarom het beste als halfnatuurlijk worden omschreven.

Dit rapport geeft een samenvatting van relevant onderzoek naar de golfreducerende werking van kwelders en schetst de randvoorwaarden voor kweldervorming. Kwelders vormen een zone in het intergetijdengebied die de golven beïnvloeden door de weerstand van de bodem en de kweldervegetatie. De golfreducerende werking is afhankelijk van de hoogte en breedte van de kwelder, maar ook van de optredende waterstanden. Het is nog onduidelijk in hoeverre kwelders een bijdrage kunnen leveren aan de waterveiligheid in een veranderend klimaat. De studie is verricht in opdracht van het Deltaprogramma Deelprogramma Waddengebied en vormt een stap in het verkennen van geschikte waterveiligheidsstrategieën in het Waddengebied die zich naast waterveiligheid richten op doelstellingen voor natuur en ruimtelijke kwaliteit.

The Rif and the Engelsmanplaat form together a supra- to intertidal flat-complex at the fringe of the ebb-tidal delta and the back barrier area in the Frisian Inlet, located between the Dutch Wadden Sea Islands Ameland and Schiermonnikoog. The complex divides the Frisian Inlet into the Pinkegat Inlet in the west and the Zoutkamperlaag Inlet in the east. During the last decades the Engelsmanplaat has been suffering from serious erosion. This paper presents a study meant to find the causes for the recent erosion, especially to answer the question if the erosion is related to the human interferences in the area. The study is based on literature survey, data analysis and modelling of hydrodynamic processes. It is concluded that the recent erosion fits into the pseudo-cyclic development of the intertidal flat complex. However, the period of erosion may have been longer than normal and the rate of erosion may have been higher than normal. It is also concluded that such abnormal development is probably effects of the closure of the Lauwerszee in 1969 and not due to land subsidence caused by gas mining.

Contains fulltext : 75236.pdf (Publisher’s version ) (Open Access) 6 p.

Item does not contain fulltext 95 p.

Historical maps of southwest Texel and the adjacent ebb-tidal delta, supplemented with quartz OSL (Optically Stimulated Luminescence) ages of dune sand, span four centuries and show several links between coastal development and ebb-tidal-delta behavior. Updrift inlet migration governed recurved-spit formation, and changes in ebb-tidal-delta size and shape resulted in the formation of a bulge at the island terminus. Sustained updrift migration of the ebb-tidal delta resulted in a commensurate position shift of the bulge and eventually in flattening of the coastline. Regional coastal-management measures have had a strong influence on tidal-inlet and ebb-tidal-delta behavior, and therefore also on the changing shape of southwest Texel. Identification of relationships between ebb-tidal-delta behavior and changing barrier-terminus erosion-and-accretion patterns on a decadal to century time scale contributes to our understanding of coastal-system dynamics. Any barrier terminus with preserved sets of dune ridges holds a potential record on past ebb-tidal-delta orientations, which provide clues on past changes in tidal prisms and wave versus tide dominance. Under the current ebb-tidal-delta configuration, the entire westward-oriented coast of southwest Texel is too exposed for lasting accretion. Bulges resulting from future merger of shoals with the coast in this area will be eroded rapidly. © 2006.

The Wadden Sea, along the coasts of The Netherlands, Germany and Denmark, forms one of the major nature reserves in western Europe and one of the major intertidal areas on Earth. Numerous observations are available from this highly dynamical area, collected over the many centuries that Man has been wrestling with the sea. The growing concern about the fate of the Dutch coast in the next century, when an increase of the rate of sea-level rise is expected, has recently triggered extensive interdisciplinary research on coastal dynamics. This offered the opportunity to study in detail the dynamics and development of the Dutch Wadden Sea system, especially of the Frisian Inlet. The central theme in this study is the detailed understanding, from a geologists' point of view, of the dynamics of the morphological and sedimentological development of the Dutch Wadden Sea on different temporal and spatial scales. Special attention was given to interactions and feedbacks between sedimentary processes, sedimentary deposits and morphological elements, in order to promote a more dynamic approach of fossil analogues.