Search

The aim of the presented work is to describe the different trends in race walkers training and the biological adaptation of the body to the applied stresses, and to characterize the other phenomena accompanying this sport. The article is equally concerned with the scientific premises as well as the practical training indications. For a deeper characterization of the discussed problems, the biological considerations that underpin the selection of people to practice race walking are broadly described. It has been shown that diagnostic test that reveal the overall exercise potential of the body are useful tools in this area, and its specific development is related to the use of balanced training in which the most difficult part is to strive for optimal mastery of the sport walking technique. It was also suggested, that physiological, biomechanical and dietary determinants, which are assessed in scientific laboratories would be helpful for trainers and race walkers in achieving championship in race walking. The general nature of race walking was supplemented with a description of the social phenomena associated with this sport competition. The conclusions drawn in this article indicate the importance of mastering the technique of walking, the predisposition to practicing this sport, the importance of a coach in achieving high sports results, and the opportunity of health benefits mainly through the practice of recreational walking.

Introduction. Anaerobic power is an important factor determining the physical performance in various kinds of sports. Therefore, the aim of this paper is to present women’s anaerobic power in soccer players (SP), table tennis players (TT) and weightlifters (WL). Methods. This study involved 3 groups of professional athletes women: 15 SP, 12 TT and 12 WL, which are of a similar age and sports’ level. Anaerobic power in all athletes was recorded during 30-second Wingate test, with resistance set at 0,075 kp x kg (–1). Results. Relatively expressed total external work (TW), maximal power output (Pmax) and the fatigue index (FI) of tested athletes were similar. Mean power (Pmean) was different among the treatment groups (F=12,445; p, Актуальность. Анаэробная мощность – это важный фактор, который определяет физическую результативность в разных видах спорта. Таким образом, целью исследования было определение анаэробной мощности у женщин, которые являются футбольными игроками (ФИ), игроками в настольный теннис (НТ) и штангистами (ШТ). Методы исследования. Исследование проводили на трех группах женщин, сходных по возрастному и спортивным показателям, все они являются профессиональными спортсменками: 15 ФИ, 12 НТ и 12 ШТ. Анаэробную мощность у всех спортсменок определяли при помощи 30-секундного Вингейт-теста, с применением наборасопротивлений 0,075 кгс x кг (–1). Результаты. В целом, общая внешняя работа (ОВР), максимальнаявыходная мощность (МВМ) и коэффициент усталости (КУ) одинаковы во всех группах. Средняя мощность (Рср) различалась в тестируемых группах (F=12.445; p, Актуальність. Анаеробна потужність – це важливий фактор, який визначає фізичну результативність у різних видах спорту. Отже, мета дослідження – визначення анаеробної потужності в жінок, які є футбольними гравцями (ФГ), гравцями в настільний теніс (НТ) і штангістів (ШТ). Методи дослідження. Дослідження проводили на трьох групах жінок, схожих за віковими й спортивним показниками, усі вони є професійними спортсменками: 15 ФГ, 12 НТ і 12 ШТ. Анаеробну потужність у всіх спортсменок визначали за допомогою 30-секундного Вінгейт-тесту із застосуванням набору опорів 0,075 кгс x кг (–1). Результати. У цілому загальна зовнішня робота (ЗЗР), максимальна вихідна потужність (МВП) і коефіцієнт утоми (КВ) однакові у всіх групах. Середня потужність (Рср) різниться в тестованих групах (F = 12.445; p

Background: Malignant neoplasms constitute significant danger to humans on a global scale. However, the effects of oncological therapies continue to be unsatisfactory. In order to improve the treatment results, new or additional therapeutic and preventative methods are being researched. One of such methods is physical activity, carefully chosen and executed in safe conditions. Its values include: low cost, availability, safety and lack of side effects. Aim of the study: Assessing the current state of physical activity and the knowledge of its effect on health among oncological patients. Material and methods: The study was conducted on a population of 57 oncological patients using the diagnostic survey method with own questionnaire. Results: In the study population, 55 patients (96.49%) did different types of physical activity. 43 (75.44%) patients had proper knowledge on the lack of counter indicators for physical activity. 50 (87.72%) patients felt very good and good after completing physical exercise. Doing a physical activity had positive effect on the attitude of oncological patients, strengthening their resolve in achieving goals, improving their quality of life, helping them feel positive emotions and improving their relations with others. Conclusions: The studied oncological patients did different types of physical activity. They had positive attitude towards exercises, which in turn had positive effect on their social attitudes. Good mood after completing physical exercise stimulated them to continue being physically active. Wstęp: Nowotwory złośliwe stanowią istotne zagrożenie dla człowieka w skali globalnej. Jednak wyniki terapii onkologicznej są nadal niezadowalające. W cele poprawy wyników leczenia poszukuje się nowych lub dodatkowych metod leczenia i prewencji chorób nowotworowych. Należy do nich prawidłowo dobrana i bezpiecznie realizowana aktywność fizyczna. Jej istotnym walorem jest niski koszt, ogólna dostępność, bezpieczeństwo i brak skutków ubocznych. Cel pracy: Zbadanie aktualnego stanu aktywności fizycznej i stopnia wiedzy o jej wpływie na zdrowie pacjentów onkologicznych. Materiał i metody: Badania zostały przeprowadzone metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza ankiety w grupie 57 osób chorych onkologicznie. Wyniki: Różne formy aktywności fizycznej uprawiało 55 chorych (96,49%). Właściwą wiedzą o braku przeciwwskazań do uprawiania wysiłku fizycznego dysponowało 43 chorych (75,44%). U 50 (87,72%) badanych samopoczucie po zakończeniu ćwiczeń fizycznych było bardzo dobre i dobre. Aktywność fizyczna korzystnie wpływała na właściwe postawy pacjentów chorych onkologicznie, wzmacniając ich dążenia do osiągania celów, poprawiając jakość życia, wzmacniając odczuwanie pozytywnych emocji i poprawiając relacje międzyludzkie. Wnioski: Badani pacjenci onkologiczni uprawiali różne formy aktywności fizycznej. Cechowało ich pozytywne nastawienie do ćwiczeń fizycznych, których wykonanie wywierało korzystny wpływ na ich postawy społeczne. Dobre samopoczucie po zakończeniu ćwiczeniach fizycznych stymulowało ich do dalszej aktywności fizycznej. Natalia Ptak

Wstęp: Somatyczne wielkości, takie jak masa (Mc) i wysokość ciała (Wc), są używane do wyliczania wskaźników wagowo-wzrostowych i stanowią pomoc w diagnozowaniu nadwagi i otyłości. Cel pracy: Celem pracy jest ocena nadwagi i otyłości kobiet i mężczyzn w świetle prostych wskaźników somatycznych. Materiał i metody: W prezentowanej pracy porównano wskaźniki somatyczne 179 kobiet i 181 mężczyzn z nadwagą i otyłością. Do oceny somatycznej badanych użyto: Mc, Wc oraz wskaźników wagowo-wzrostowych: Queteleta, BMI, Rohrera i smukłości. Wyniki: W badanych grupach kobiety i mężczyźni byli w zbliżonym wieku, grupy te różniły się istotnie omawianymi wskaźnikami somatycznymi. Porównania podgrup kobiet i mężczyzn o podobnej wielkości BMI wykazały, że są oni w podobnym wieku i różnią się w zakresie Mc, Wc oraz wskaźników: Queteleta, Rohrera i smukłości. Natomiast między podgrupami kobiet, jak i między odgrupami mężczyzn, występowały istotne różnice wiekowe, Mc oraz wskaźników: BMI, Queteleta,Rohrera i smukłości. Wnioski: Powyższe dane wskazują, że pomimo braku różnic wieku między badanymi kobietami i mężczyznami z podobnym lub różnym BMI istnieje wyraźna somatyczna determinacja płciowa, natomiast w obrębie tej samej płci, różniącej się wskaźnikiem BMI, wiek badanych jest czynnikiem determinacji somatycznej. Wykazano też, że badane wskaźniki somatyczne mają różną moc predykcyjną w zakresie oceny nadwagi i stopnia otyłości badanych kobiet i mężczyzn. Background: The somatic measurements such as body mass (Bm) and body height (Bh) are used to calculate the massheight indices and are useful in the diagnosis of being overweight and obese. Aim of the study: The study aimed at the assessment of overweight and obesity in women and men with the use of some simple somatic indicators. Material and methods: In the study, the somatic indicators of overweight or obese women (179) and men (181) were compared. The indicators included Bm, Bh, and the weightheight indices such as Quetelet’s, BMI, Rohrer’s and the slenderness ratio. Results: The women and men examined during the research were of similar age and significantly differed within the somatic indices mentioned before. The comparison of female and male subgroups of similar BMIs has shown that the subjects were of a similar age, however, differed concerning Bms, Bhs and such indicators as Quetelet’s, Rohrer’s and a slenderness ratio. In contrast, female and male subgroups of different BMIs reflected significant differences as for age, Bm and such indicators as Quetelet’s, Rohrer’s and the slenderness ratio. Conclusions: The data collected indicate that, despite of the lack of age difference between the investigated women and men with similar and different BMIs, there is a clear somatic gender determination, while within the same gender with different BMIs, the age of the respondents is a factor in the somatic determination. It was also demonstrated that somatic indicators have different predictive powers in evaluating the degree of being overweight and obesity of the surveyed women and men. Natalia Ptak