Search

Nature-based solutions (NbS) offer a promising and sustainable approach to addressing multiple environmental challenges, including climate change, pollution, and biodiversity loss. Despite the potential of NbS, their actual effectiveness in solving these challenges remains uncertain. Therefore, this study evaluates the contribution of NbS implemented in a nature-inclusive scenario for six environmental challenges and associated policy targets in the Netherlands. Fifteen different NbS were applied in the scenario in urban, agricultural, aquatic, and protected nature areas, with measures like flower field margins, green roofs, groundwater level management, and river restoration. The spatially-explicit Natural Capital Model was used to quantify the effectiveness of all applied NbS at a national-scale. Results show NbS significantly contribute to simultaneously solving all six assessed environmental challenges. The most significant impact was seen in improving the quality of water bodies (+34 %), making agriculture more sustainable (+24 %), and protecting and restoring biodiversity (+22 %). The contribution of NbS to address the quality of the living environment (+13 %), climate change (+10 %), and the energy transition was less effective (+2 %). Furthermore, NbS can help to achieve sectoral policy targets at the global, EU, and national levels, including those related to the Birds Habitats Directives, carbon emission, and pesticide reduction targets. This study highlights the potential of NbS to effectively address multiple environmental challenges, although they do not provide a complete solution, and suggests that future research could focus on identifying even more effective ways to implement NbS, and to mainstream their use in policy and practice.

It is proving difficult to stop global biodiversity loss. In the Netherlands too, current nature conservation practice is not yet sufficient to achieve the goals. How can we bend the curve? Should we intensify the existing approach in nature policy aimed at protecting nature in reserves? Or is a transformative change as advocated by IPBES necessary? With the recent scenarios of both the Nature Outlook and the Spatial Outlook, we explore various options for nature in 2050. The analyses show that a significant expansion of the area of protected nature reserves can yield a significant gain in achieving the targets of the Birds and Habitats Directives (BHD). Our analyses also show that an important first step can be taken by reducing the environmental pressure on nature reserves by establishing buffer zones with extensive land use around the reserves. Our analyses further show that ecosystem services hardly benefit from measures specifically aimed at BHD objectives, while ecosystem services and BHD targets do benefit from a transition to nature-inclusive land use., Het blijkt lastig om het wereldwijde biodiversiteitsverlies te stoppen. Ook in Nederland is de huidige praktijk van natuurbescherming vooralsnog niet afdoende om de doelen te realiseren. Hoe kunnen we de neergaande trend ombuigen? Met de recente scenario’s van zowel de Natuurverkenning als de Ruimtelijke Verkenning onderzoeken we van verschillende opties wat die in 2050 voor de natuur zouden kunnen betekenen.

Background report on model analyses of biodiversity and ecosystem services for the Spatial Outlook. In early 2023 the Netherlands Environmental Assessment Agency (PBL) published its Spatial Outlook (Ruimtelijke Verkenning), which describes four possible spatial development futures for the Netherlands in 2050. Scenario maps illustrate the consequences of the choices made in the scenarios. The present report describes the technical aspects of the development of these scenarios and the indicators for biodiversity calculated with the Model for Nature Policy and the indicators for the supply of ecosystem services calculated with the Natural Capital Model. It is a technical supplement to the background report published by the Netherlands Environmental Assessment Agency (PBL) and documents the model analyses carried out by Wageningen Environmental Research (WENR)., Begin 2023 heeft PBL de Ruimtelijke Verkenning uitgebracht. Hierin zijn vier mogelijke ruimtelijke toekomsten voor Nederland in 2050 gepresenteerd. Met scenariokaarten is in beeld gebracht wat gevolgen zijn van de verschillende keuzes die zijn gemaakt in de scenario’s. Het voorliggende rapport beschrijft de technische achtergrond van de uitwerking van deze scenario’s en de berekende indicatoren voor biodiversiteit met het MNP model en de levering van ecosysteemdiensten met het NKM model. Het is een aanvulling op het achtergrondrapport dat door het PBL is uitgebracht en heeft tot doel de modelanalyses te borgen die door WENR zijn uitgevoerd.

Dit rapport bevat tussentijdse resultaten van het KB-WOT-project ‘Governance of Evidence’. Het presenteert diagrammen met de bijbehorende toelichting die zijn ontwikkeld ten behoeve van het werkprogramma ‘Evaluatie ex post en ex ante - Programma Stikstofreductie en Natuurverbetering (programma SN)’. De diagrammen geven de stand van zaken weer in de gedachtevorming over een aantal voor dit programma belangrijke processen en instrumenten in relatie tot de monitoring- en beoordelingssystematiek van de Vogelrichtlijn en Habitatrichtlijn. Daarnaast geeft het rapport een kort overzicht van principes van kennisvisualisaties en een reflectie op het proces waarin de diagrammen tot stand zijn gekomen.---This report contains the interim results of the KB-WOT project ‘Governance of Evidence’. It presents diagrams, with explanatory notes, developed for the work programme ‘Ex post and ex ante evaluation of the Nitrogen Reduction and Nature Improvement Programme (SN programme)’. The diagrams illustrate current thinking on several processes and instruments that are important for this programme in relation to the monitoring and assessment system for the Birds Directive and Habitats Directive. In addition, it contains a brief summary of the principles of knowledge visualisation and a reflection on the process of creating the diagrams.

Het Drouwenerzand is een klassiek heide- en stuifzandlandschap met veel reliëf, overgangen tussen tal van karakteristieke begroeiingen en vredig grazende Drentse heideschapen. Een schilderachtig decor waaruit toch steeds meer ‘bewoners’ vertrekken. Eens was het een bolwerk van typische dagvlinders van dit landschap, maar inmiddels zijn die verdwenen. Is de natuur hier nog even mooi als eerst, nu het er leger en stiller wordt? En zijn er nog herstelopties?

Op het beperkte grondgebied van Nederland komen steeds meer complexe opgaven samen. Mogelijke oplossingen hebben vaak gevolgen voor meerdere partijen. Bij het zoeken naar passende oplossingen moet beleid rekening houden met de veelheid van randvoorwaarden: ecologische, sociaaleconomische en bestuurlijke. Maar hoe krijg je inzicht in de verweving van die veelheid aan factoren? Hoe kun je de complexiteit hanteerbaar maken? Wij komen in dit artikel met een voorstel voor een dergelijke methodiek en illustreren dat aan de hand van het vraagstuk rond de adoptie van natuurinclusieve landbouw.

The functional diversity of local plant communities is considered to be an important driver of ecosystem resistance and resilience. Various landscape characteristics can influence local functional diversity, but their relative importance is poorly understood. We used a spatially explicit grassland model (TRANSPOP) to simulate competition between 19 functional plant strategies as defined by Grime's C-S-R framework, each with different affinities for levels of Nutrient availability (N) and Disturbance (D). First, we explore the effects of N and D levels on strategy preference. Subsequently, we studied functional diversity in patchy landscapes with various levels of heterogeneity, patch size, connectivity and environmental dynamics (with patches differing in N and D). We evaluated the relative importance of these factors in determining the functional diversity of permanent grasslands of the temperate climatic zone. Simulated N and D optima for occurrence of strategies matched those of Grime. Perpendicular N and D gradients were twice as diverse as correlated configurations. The results show that heterogeneity in N and D was the most important factor determining strategy diversity, followed by environmental dynamics, connectivity and patch size. Grasslands with large heterogeneity and patch size have a high functional diversity, whereas high values for dynamics and connectivity had, in general, a negative impact on functional diversity. The frequent occurrence of significant interactions among characteristics suggests that the optimal spatial design of landscapes with respect to functional diversity is context dependent. Contrary to expectations, connectivity generally had a negative effect on the diversity of plant strategies. This was attributed to the fact that connectivity intensifies competition between strategies. High connectivity and environmental dynamics, low patch size and low heterogeneity intensifies interspecies competition and causes rapid species loss, w

Gezonde en robuuste ecosystemen die in samenhang zijn met maatschappelijke en economische activiteiten, dat is de ambitie die het natuurbeleid richting 2030-2050 stelt. Daarbij wordt 'veerkracht' opgevoerd als criterium voor een gezond systeem dat tegen een stootje kan. Maar wanneer is een systeem veerkrachtig, en hoe beoordeel je dat? Hoe kunnen we de complexiteit van veerkracht zo operationaliseren dat het begrip eenvoudig toegepast kan worden door de diverse betrokkenen in de beleidspraktijk?

In mid-2020 the Netherlands Environmental Assessment Agency (PBL) and Wageningen University & Research (WUR) published an interim report on the Nature Outlook 2050. This contained two reference scenarios to inform the strategic choices to be made in the government’s nature policy: ‘Business as Usual’ and ‘Higher Ambition’. Estimates have been made of the effects of both scenarios on the objectives of the Birds and Habitats Directives, as well as their possible effects on the delivery of ecosystem services. The present report describes the technical background to these scenarios and the calculated indicators and explains the reasoning behind the methods used. The choices and assumptions made during the development of the scenarios are described. Consideration is given to the uncertainties surrounding these assumptions and the available knowledge, and what these uncertainties mean for the results and the policy messages contained in the interim report., Medio 2020 is er door PBL & WUR een beleidsrapport uitgebracht met de tussenrapportage van de Natuurverkenning 2050. Hierin zijn twee referentiescenario’s uitgewerkt die de strategische keuzes in het natuurbeleid kunnen voeden: Business as Usual en Hoger Doelbereik. Voor beide scenario’s is ingeschat wat het effect zal zijn op de doelstellingen ten aanzien van de Vogel- en Habitatrichtlijnen. Ook is gekeken naar de mogelijke effecten op de levering van ecosysteemdiensten. Het voorliggende rapport beschrijft de technische achtergrond van deze scenario’s en de berekende indicatoren en dient als borging van de gebruikte methoden. Keuzes en aannames die bij het ontwikkelen van de scenario’s zijn gemaakt, zijn beschreven en er wordt stil gestaan bij de onzekerheden in aannames en beschikbare kennis. Daarbij wordt aangegeven wat deze onzekerheden betekenen voor de resultaten en beleidsboodschappen uit de tussenrapportage.

De teloorgang van de natuur is alleen te stoppen wanneer we onze economie en onze samenleving fundamenteel anders inrichten. De huidige manier van natuur beschermen is niet afdoende, zeggen wetenschappers van Wageningen UR en Planbureau voor de Leefomgeving. Met de nieuwe Natuurverkenning die in 2021 verschijnt leveren ze bouwstenen voor een natuurinclusieve economie en samenleving, en een natuurbeleid dat wél werkt.

Wageningen Environmental Research and PBL Netherlands Environmental Assessment Agency have developed MNP version 4.0 (Model for Nature Policy; MetaNatuurplanner) to determine the impacts of policy and management activities on biodiversity at the national and regional scale. The model predicts the persistence of species protected under nature policy by assessing the availability of sufficiently large connected areas of good habitat quality in the landscape . It does not assess the actual presence of these species. The model uses correlations between environmental, water and land use parameters and the sustainable conservation of biodiversity, and is used for identifying conflicts, policy evaluation and national and regional scenario studies. Results are aggregated to form indicators for Dutch and European policy. This report describes all the aspects of the model that are needed to obtain the Statutory Research Tasks Unit for Nature & the Environment quality status A for models. MNP will be further developed and validated in the coming years, Wageningen Environmental Research en het Planbureau voor de Leefomgeving hebben de MetaNatuurplanner versie 4.0 (Model for Nature Policy, MNP) ontwikkeld om op nationale of regionale schaal de effecten van beleid en beheeringrepen op de biodiversiteit te bepalen. Het model beoordeelt of er voldoende grote aaneengesloten gebieden met een goede kwaliteit in het landschap aanwezig zijn, zodat soorten die in het natuurbeleid worden beschermd potentieel duurzaam voor kunnen komen. Er wordt niet beoordeeld of soorten daadwerkelijk voorkomen. Het model legt daarbij relaties tussen de milieu-, water- en ruimtecondities en de duurzame instandhouding van de biodiversiteit en wordt gebruikt voor zowel signalering, beleidsevaluatie en (nationale) verkenningen. Resultaten worden geaggregeerd tot indicatoren die aansluiten op het Nederlandse en Europese beleid. In deze rapportage worden alle facetten beschreven van het model die nodig zijn om de kwaliteitsstatus A voor modellen van de WOT Natuur & Milieu te verkrijgen. De MNP zal de komende jaren verder ontwikkeld en onderbouwd worden.

Het Planbureau voor de Leefomgeving en Alterra Wageningen UR hebben de MetaNatuurplanner ontwikkeld om op nationale of regionale schaal de effecten van beleid en beheeringrepen op de biodiversiteit te bepalen. Het model legt relaties tussen de milieu-, water- en ruimtecondities en de duurzame instandhouding van de biodiversiteit en wordt gebruikt voor zowel signalering, beleidsevaluatie en (nationale) verkenningen. De soortresultaten en het realiseren van duurzame leefgebieden worden geaggregeerd tot indicatoren die aansluiten op het Nederlandse en Europese beleid. In deze rapportage worden alle facetten beschreven van het model die nodig zijn om de kwaliteitsstatus A voor modellen van de WOT Natuur & Milieu te verkrijgen.

Provincies in Nederland zijn na de decentralisatie meer verantwoordelijk voor de natuurkwaliteit in de provincies. Om de outcome van het natuurbeleid te kunnen monitoren en hierover de Provinciale Staten te kunnen informeren, hebben provincies behoefte aan indicatoren die de kwaliteit van de natuur in de provincie weergeven. De afgelopen jaren is deze kwaliteit in Nederland op verschillende wijzen beoordeeld. Ook zijn enkele provincies gestart met het ontwikkelen van provinciale indicatoren. Het is echter onbekend of alle provincies dezelfde indicatoren willen gebruiken en in hoeverre deze samenhangen met indicatoren op landelijk schaalniveau. In dit project wordt een overzicht gegeven van indicatoren voor de terrestrische natuur en op basis van enkele schema’s wordt de samenhang van de indicatoren weergegeven. Deze schema’s geven inzicht waar provinciale indicatoren mogelijk goed aansluiten bij nationale indicatoren en waar eventuele knelpunten liggen voor een uitwerking op provinciaal niveau. Aandachtspunt daarbij is optimaal gebruik van monitoringssystemen. Naast de indicatoren die momenteel gebruikt worden, is er behoefte aan indicatoren voor het agrarisch gebied en het stedelijk gebied.