Search

In this study, a monitor was developed and a baseline measurement for the year 2022 was carried out to gain insight into the development of organic production, organic consumption and marketing, and knowledge and innovation. The Action Plan for the Growth of Organic Production and Consumption has defined actions on these themes to help increase organic production and consumption. Indicators have been developed for the output themes of production capacity, strengthening the commitment of the chain, distinctiveness in terms of sustainability, the application of knowledge of organic farming, sharing knowledge and learning from each other, supply in sales channels and the price of organic products. Development is still taking place on a number of themes for the follow-up measurement over the year 2024. These indicators are intended to be measured every two years., In dit onderzoek is een monitor ontwikkeld en een nulmeting over het jaar 2022 uitgevoerd voor het verkrijgen van inzicht in de ontwikkeling van biologische productie, biologische consumptie en afzet, en kennis en innovatie. In het actieplan Groei van biologische productie en consumptie zijn op deze thema’s acties gedefinieerd die moeten helpen om biologische productie en consumptie te laten groeien. Er zijn indicatoren ontwikkeld voor de outputthema’s productiecapaciteit, versterken van de inzet van de keten, onderscheidend vermogen op duurzaamheid, het toepassen van kennis van biologische landbouw, kennis delen en leren van elkaar, aanbod in verkoopkanalen en de prijs van biologische producten. Op enkele thema’s vindt nog ontwikkeling plaats voor de vervolgmeting over het jaar 2024. Het ligt in de bedoeling dat tweejaarlijks deze indicatoren worden gemeten.

Door de bedrijfsvoering te verduurzamen, kunnen boeren bijdragen aan het realiseren van doelen op het gebied van klimaat, milieu en biodiversiteit. Duidelijke doelen en ecologische kaders kunnen deze uitdaging behapbaar maken. Een systeem van kritische prestatieindicatoren (KPI’s) voor kringlooplandbouw kan hierbij helpen. Er zijn vele mogelijke toepassingen van de KPI-K-systematiek in de praktijk denkbaar. In een reeks factsheets worden deze toepassingen voor het waarderen van duurzaamheidsprestaties met KPI’s verkend, met als de doel de potentiële gebruikers van KPI’s inzicht te verschaffen in de mogelijkheden die KPI’s bieden. In deze factsheet worden toepassingsmogelijkheden voor de Rijksoverheid verkend. Uitgebreidere informatie over de KPI-K-systematiek, waaronder waarom deze wordt ontwikkeld, hoe KPI’s werken en hoe ze kunnen worden geborgd, is te vinden in de notitie "Toepassing van kritische prestatie-indicatoren voor de landbouw". De Nederlandse land- en tuinbouw staat voor grote uitdagingen op het gebied van klimaat, milieu en biodiversiteit. Om deze uitdagingen het hoofd te bieden, wil de Rijksoverheid een transitie realiseren naar duurzamere vormen van land- en tuinbouw (zoals kringlooplandbouw). Doelsturing kan hierbij een belangrijke rol spelen. Dit is een vorm van sturing die ondernemers prikkelt, in staat stelt en de vrijheid geeft om binnen bepaalde grenzen zo te handelen dat zij publieke doelen op overtuigende wijze helpen te realiseren.

Nederland staat voor grote maatschappelijke uitdagingen op het gebied van onder meer het herstel en behoud van biodiversiteit, tegengaan van en omgaan met klimaatverandering, verbeteren van lucht-, bodem- en waterkwaliteit en dierenwelzijn. De Nederlandse land- en tuinbouw spelen bij deze uitdagingen een belangrijke rol. n. In verschillende sectoren wordt daarvoor gewerkt met kritische prestatie-indicatoren (KPI’s). Samen met onder andere Louis Bolk Instituut en adviesbureau Boerenverstand ontwikkelt Wageningen University & Research (WUR) in opdracht van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) een KPI-systematiek voor kringlooplandbouw (kortweg KPI-K-systematiek). Dit moet een robuuste integrale set aan KPI’s opleveren waarmee de duurzaamheidsprestaties van boerenbedrijven gekoppeld aan doelen van kringlooplandbouw op een eenduidige manier en in samenhang worden gemeten. Daarnaast zijn er verschillende andere mogelijkheden om KPI’s te gebruiken. Een voorbeeld hiervan is wanneer een boer een bepaalde KPI-score bepaalt en hiervoor een beloning ontvangt vanuit de publieke en/of private sector. Denk aan bijvoorbeeld een zuivelverwerker die een duurzaamheidspremie verstrekt aan melkveehouders of een bank die rentekorting geeft. Naast dit voorbeeld zijn er verschillende andere toepassingsvormen voor de KPI-K-systematiek denkbaar binnen beleid, ketens en gebiedsprocessen. In dit onderzoek worden deze toepassingen geïdentificeerd en verkend.

Door de bedrijfsvoering te verduurzamen, kunnen boeren bijdragen aan het realiseren van doelen op het gebied van klimaat, milieu en biodiversiteit. Duidelijke doelen en ecologische kaders kunnen deze uitdaging behapbaar maken. Een systeem van kritische prestatieindicatoren (KPI’s) voor kringlooplandbouw kan hierbij helpen. Er zijn vele mogelijke toepassingen van de KPI-K-systematiek in de praktijk denkbaar. In een reeks factsheets worden deze toepassingen voor het waarderen van duurzaamheidsprestaties met KPI’s verkend, met als de doel de potentiële gebruikers van KPI’s inzicht te verschaffen in de mogelijkheden die KPI’s bieden. In deze factsheet worden toepassingsmogelijkheden voor marktpartijen verkend. Uitgebreidere informatie over de KPI-K-systematiek, waaronder waarom deze wordt ontwikkeld, hoe KPI’s werken en hoe ze kunnen worden geborgd, is te vinden in de notitie Toepassing van kritische prestatie-indicatoren voor de landbouw. Private partijen (ketenpartijen, financiers, etc.) kunnen op verschillende manieren bijdragen aan de verduurzaming van de landbouw, bijvoorbeeld door boeren te belonen voor betere duurzaamheidsprestaties. De boer wordt dan niet alleen beloond voor het leveren van landbouwproducten zoals gewassen, zuivel en vlees, maar ook voor duurzaamheidsprestaties, bijvoorbeeld in de vorm van betere waterkwaliteit, aanleg van landschapselementen (bosjes en bomen), reductie in broeikasgasemissies, meer biodiversiteit en verbeterd dierenwelzijn.

Door de bedrijfsvoering te verduurzamen, kunnen boeren bijdragen aan het realiseren van doelen op het gebied van klimaat, milieu en biodiversiteit. Duidelijke doelen en ecologische kaders kunnen deze uitdaging behapbaar maken. Een systeem van kritische prestatieindicatoren (KPI’s) voor kringlooplandbouw kan hierbij helpen. Er zijn vele mogelijke toepassingen van de KPI-K-systematiek in de praktijk denkbaar. In een reeks factsheets worden deze toepassingen voor het waarderen van duurzaamheidsprestaties met KPI’s verkend, met als de doel de potentiële gebruikers van KPI’s inzicht te verschaffen in de mogelijkheden die KPI’s bieden. In deze factsheet worden toepassingsmogelijkheden voor regionale overheden verkend. Uitgebreidere informatie over de KPI-K-systematiek, waaronder waarom deze wordt ontwikkeld, hoe KPI’s werken en hoe ze kunnen worden geborgd, is te vinden in de notitie "Toepassing van kritische prestatie-indicatoren voor de landbouw". Regionale overheden (provincies, gemeenten en waterschappen) staan voor grote opgaven ten aanzien van klimaat, milieu en biodiversiteit. Reductie van uitstoot broeikasgassen, instandhouding van natuurkwaliteit, leefbaarheid van het platteland waarborgen en water- en bodemkwaliteit verbeteren zijn voorbeelden hiervan. De landbouw speelt een belangrijke rol in deze opgaven. De KPI-K-systematiek biedt een integraal doelenkader en meetmethode om duurzaamheidsprestaties met betrekking tot de bovengenoemde opgaven op bedrijfsniveau te meten, en zo praktische handvatten te bieden aan boeren die hun bedrijf willen verduurzamen.

Wat is het ingeschatte effect van een daling van het productievolume van de melkveehouderij met 35% voor de internationale positie van de melkveehouderij?

Welke vormen van melkveehouderij zijn nog mogelijk binnen de condities van het NPLG en welke verdienmodellen zijn daaraan te hangen?

Het is positief dat doelsturing met KPI’s een centrale plek in het akkoord heeft gekregen. Een belangrijke sleutel tot transitie in de landbouw is om boeren inzicht te geven in hun bijdrage aan duurzaamheidsopgaven en om goede prestaties te belonen. KPI’s kunnen daarin een belangrijke rol vervullen. Wel lijkt de ontwikkeling van de KPI systematiek en mogelijke functie daarvan in de landbouwtransitie nog niet goed doorgrond en geduid.

The aim of this study was to convert the DZK sector goals - for the themes covered by the Key Performance Indicators (KPIs) within the biodiversity monitor for dairy farms - into target values at farm level. Within the study, criteria were first identified and selected to determine whether generic target values can be applied for all farms or whether target values should be aligned with farm-specific characteristics. These criteria were applied to the KPIs involved. As a result, for 2 KPIs (share of protein from own farm and share of permanent grassland) it is recommended to apply generic target values. For the other three KPIs (CO2-eq emission per kg of fat and protein corrected milk, nitrogen soil surplus per ha and ammonia emission per ha) it is recommended to work with farm-specific target values that depend on farm characteristics., Het doel van deze studie was om de sectordoelen van DZK – voor de thema’s waarop de Kritieke Prestatie Indicatoren (KPI’s) binnen de Biodiversiteitsmonitor Melkveehouderij betrekking hebben - om te zetten naar doelwaarden op bedrijfsniveau. Binnen het onderzoek zijn eerst criteria geïnventariseerd en geselecteerd om te bepalen of generieke doelwaarden voor alle bedrijven gebruikt kunnen worden of dat doelwaarden afgestemd zouden moeten worden op bedrijfsspecifieke kenmerken. Die criteria zijn toegepast op de betrokken KPI’s. Met als resultaat dat voor 2 KPI’s (aandeel eiwit van eigen bedrijf en aandeel blijvend grasland) wordt geadviseerd om generieke doelwaarden toe te passen. Voor de overige drie KPI’s (CO2-eq emissie per kg meetmelk, stikstofbodemoverschot per ha en ammoniakemissie per ha) wordt geadviseerd om te werken met bedrijfsspecifieke doelwaarden die afhankelijk zijn van bedrijfskenmerken.

De Nederlandse Zuivel Organisatie (NZO) en de vakgroep melkveehouderij van LTO Nederland hebben hun krachten gebundeld in de Duurzame Zuivelketen. Via de Duurzame Zuivelketen stre-ven zuivelondernemingen en melkveehouders gezamenlijk naar een toekomstbestendige en ver-antwoorde zuivelsector en daarmee naar draagvlak in markt en maatschappij. De 13 zuivelon-dernemingen die lid zijn van de Duurzame Zuivelketen vertegenwoordigen 98% van de melk die in Nederland wordt geproduceerd. De Duurzame Zuivelketen heeft kwantitatieve doelen geformu-leerd op vier hoofdthema’s.

Jaarlijks wordt de voortgang binnen de verduurzaming van de zuivelketen in beeld gebracht door LEI Wageningen UR. Onlangs verschenen de resultaten van het jaar 2013. Naar aanleiding van dit rapport concludeert de Duurzame Zuivelketen dat er meer beweging nodig is om de doelen te realiseren.

De Duurzame Zuivelketen wil Nederland koploper maken op het gebied van duurzaamheid. Om dit te bereiken, zijn doelen geformuleerd op uiteenlopende thema’s. Op basis van gegevens uit 2011 is een nulmeting uitgevoerd, welke inzicht geeft in waar de sector staat en welke uitdagingen er nog liggen.

RIVM rapport:Het RIVM en het LEI hebben in 2006 in Nederland een monitoringnetwerk opgezet dat de gevolgen meet als landbouwbedrijven mogen afwijken (derogatie) van de Europese gebruiksnorm voor dierlijke mest. Het meetnet volgt driehonderd landbouwbedrijven die zich hebben aangemeld voor derogatie. Het legt de gevolgen vast voor de landbouwpraktijk en de waterkwaliteit. In dit rapport is de opzet van het monitoringnetwerk beschreven, evenals de wijze waarop vanaf 2008 over de resultaten zal worden gerapporteerd. Het rapport geeft onder andere aan wanneer welke cijfers beschikbaar zijn, en welke rekenmethoden gebruikt zullen worden om onder andere de bemesting en gewasopbrengst te berekenen. De Europese Nitraatrichtlijn verplicht lidstaten het stikstofgebruik via dierlijke mest te beperken tot maximaal 170 kg per hectare. Een lidstaat kan de Europese Commissie vragen hiervan onder voorwaarden af te wijken. Nederland heeft in december 2005 toestemming gekregen om vanaf 2006 tot en met 2009 onder voorwaarden af te mogen wijken van de gestelde norm. Dit betekent dat landbouwbedrijven 250 kilo stikstof per hectare mogen toedienen via dierlijke mest afkomstig van graasdieren (vooral koeien). Een van die voorwaarden is dat minimaal 70 procent van het totale areaal grasland is. Daarnaast is de Nederlandse overheid verplicht een monitoringnetwerk in te richten en de Commissie over de resultaten daarvan te rapporteren. De driehonderd deelnemers die worden gevolgd, zijn een steekproef van de circa 27.000 Nederlandse landbouwbedrijven die zich hebben aangemeld voor derogatie. Het netwerk is een onderdeel van het Landelijk Meetnet effecten Mestbeleid (LMM)., In 2006 RIVM and LEI set up a monitoring network that measures the consequences of the option for farmers to deviate from the European use-standard for animal manure (derogation). The monitoring network follows three hundred farms benefiting from individual derogations and records the consequences for agricultural practice and water quality. This report describes the design and set-up of the monitoring network, as well as the content and layout of the annual reports from 2008 onwards containing results of the monitoring network. The report indicates, for example, what data will be available at a certain point in time, and what methods will be used to calculate such factors as fertilisation and yield. The Nitrates Directive obliges Member States to limit the use of animal manure to a maximum of 170 kg of nitrogen per hectare. A Member State may request the European Commission to deviate from this obligation under certain conditions. In December 2005, the European Commission granted the Netherlands the right to derogate from the obligation from 2006 till 2009 inclusive, implying that farmers could use up to 250 kg of nitrogen via manure of grazing livestock (particularly cows). One of the conditions is that 70% or more of the acreage available for manure application is grass. The Netherlands authorities are also obliged to set up a monitoring network and to report the results of this network to the European Commission. The 300 farms participating in the monitoring represent a sample taken from the approximately 27,000 Netherlands farms benefiting from individual derogations. The network is part of the National Programme for Monitoring the Effectiveness of the Minerals Policy (LMM).

RIVM rapport:Het RIVM en het LEI hebben in 2006 in Nederland een monitoringnetwerk opgezet dat de gevolgen meet als landbouwbedrijven mogen afwijken (derogatie) van de Europese gebruiksnorm voor dierlijke mest. Het meetnet volgt driehonderd landbouwbedrijven die zich hebben aangemeld voor derogatie. Het legt de gevolgen vast voor de landbouwpraktijk en de waterkwaliteit. In dit rapport is de opzet van het monitoringnetwerk beschreven, evenals de wijze waarop vanaf 2008 over de resultaten zal worden gerapporteerd. Het rapport geeft onder andere aan wanneer welke cijfers beschikbaar zijn, en welke rekenmethoden gebruikt zullen worden om onder andere de bemesting en gewasopbrengst te berekenen. De Europese Nitraatrichtlijn verplicht lidstaten het stikstofgebruik via dierlijke mest te beperken tot maximaal 170 kg per hectare. Een lidstaat kan de Europese Commissie vragen hiervan onder voorwaarden af te wijken. Nederland heeft in december 2005 toestemming gekregen om vanaf 2006 tot en met 2009 onder voorwaarden af te mogen wijken van de gestelde norm. Dit betekent dat landbouwbedrijven 250 kilo stikstof per hectare mogen toedienen via dierlijke mest afkomstig van graasdieren (vooral koeien). Een van die voorwaarden is dat minimaal 70 procent van het totale areaal grasland is. Daarnaast is de Nederlandse overheid verplicht een monitoringnetwerk in te richten en de Commissie over de resultaten daarvan te rapporteren. De driehonderd deelnemers die worden gevolgd, zijn een steekproef van de circa 27.000 Nederlandse landbouwbedrijven die zich hebben aangemeld voor derogatie. Het netwerk is een onderdeel van het Landelijk Meetnet effecten Mestbeleid (LMM)., In 2006 RIVM and LEI set up a monitoring network that measures the consequences of the option for farmers to deviate from the European use-standard for animal manure (derogation). The monitoring network follows three hundred farms benefiting from individual derogations and records the consequences for agricultural practice and water quality. This report describes the design and set-up of the monitoring network, as well as the content and layout of the annual reports from 2008 onwards containing results of the monitoring network. The report indicates, for example, what data will be available at a certain point in time, and what methods will be used to calculate such factors as fertilisation and yield. The Nitrates Directive obliges Member States to limit the use of animal manure to a maximum of 170 kg of nitrogen per hectare. A Member State may request the European Commission to deviate from this obligation under certain conditions. In December 2005, the European Commission granted the Netherlands the right to derogate from the obligation from 2006 till 2009 inclusive, implying that farmers could use up to 250 kg of nitrogen via manure of grazing livestock (particularly cows). One of the conditions is that 70% or more of the acreage available for manure application is grass. The Netherlands authorities are also obliged to set up a monitoring network and to report the results of this network to the European Commission. The 300 farms participating in the monitoring represent a sample taken from the approximately 27,000 Netherlands farms benefiting from individual derogations. The network is part of the National Programme for Monitoring the Effectiveness of the Minerals Policy (LMM).

Deze verkenning van mestkwaliteit valt uiteen in twee onderdelen. Het eerste deel betreft een set van 16 monsters die ten behoeve van dit onderzoek uitgebreid zijn geanalyseerd. De ene helft van deze set is afkomstig uit de Mestproductieproef van Joan Reijs. De andere helft van een achttal Bioveem-bedrijven. Er is informatie verzameld over de rantsoenen waarop deze drijfmest is geproduceerd.