Search

Tıkanma sarılığı, mortalitesi yüksek olan bir klinik durumdur. Mortaliteye etki eden önemli faktörlerden biri oluşan Sistemik inflamatuar yanıt sendromu (SİYS)'dur. Ayrıca oluşan sitokin fırtınası ve sepsisin oluşturduğu organ hasarı bu sürece etki eder. SİYS'de etkili olan; ilk olarak salgılanan ve en etkin olan madde TNF-alfa dır, ayrıca IL-1 dir. Uzak organ hasarına sebep olan mediatörler ise IL-6 ve IL-8 dir. Oluşan sitokin fırtınası, bakteriyel translokasyona ve sepsise neden olur. Sepsisin oluşturduğu organ disfonksiyonu da çoklu organ yetmezliğine ve ölüme neden olur. İnfliximab, anti-TNF-alfa etkinliği bilinen ve klinikte Ülseratif Kolit, Crohn, Romatoid Artrit, Ankilozan Spondilit, Psöriazis, Hepatosplenik T-Cell Lenfoma gibi durumlarda kullanılan bir ajandır. Anti-TNF-alfa etkinliği kanıtlanmış olan infliximabın, sıçanlarda deneysel olarak oluşturulmuş tıkanma sarılığı modelinde, sitokin cevabını azaltabileceği buna ilintili olarak da bakteriyel translokasyon ve sepsisi önleyebileceği hipoteziyle, mortaliteye etkili olan akciğer hasarını azaltıp azaltmayacağının araştırılması amaçlanarak bu çalışma planlanmıştır. Elli yedi adet Sprague-Dawley rat, laparatomi kontrol (n=11), tıkanma sarılığı (n=23) ve tıkanma sarılığı + İnfliximab (n=23) grubu olmak üzere üçe ayrıldılar. I. gruba sadece laparatomi uygulandı. II. gruba ana safra kanalı ligasyonu yapıldı. III. gruba ise ana safra kanalı ligasyonu yapıldı ve günde 1 kez, 10 mg/kg dozunda İnfliximab 7 gün boyunca i.v. verildi. Sakrifikasyon sırasında inceleme için kan ve akciğer dokusu alındı. Kanda (serumda) ve akciğer dokusunda TNF-α, IL-6, IL-8, TAS (Total Antioksidan Seviye), TOS (Total Oksidan Seviye) ve OSI (Oksidatif Stres İndeksi) çalışıldı. Tıkanma sarılığına bağlı akciğer hasarı oluşmaktadır. Bu akciğer hasarının gelişmesinde; lipid peroksidasyonu, oksidatif stres ve nötrofil migrasyonu etkilidir. İnfliximab, tıkanma sarılığı ile artmış serum TNF-alfa ve IL-8 serum değerlerini azaltarak, antisitokin etkinlik göstermektedir. Böylece antinflamatuar etki göstererek akciğer hasarını azaltmaktadır. Ayrıca, serum TAS seviyesini artırarak, antioksidan etkinlik göstermektedir. İnfliximab, tıkanma sarılığı ile oluşan akciğer hasarını azaltmada histopatolojik düzeyde etkin bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Tıkanma sarılığı, infliximab, akciğer hasarı, oksidatif stres., Obstructive jaundice is a clinical condition with a high mortality rate. Systemic inflammatory response syndrome (SIRS) is one of the important factors affecting mortality. In addition, the cytokine storm and the organ damage caused by sepsis affect this process. The first secreted and most effective substance in SIRS is TNFalpha and also IL-1 is effective. The mediators that cause distant organ damage are IL-6 and IL-8. The cytokine storm causes to bacterial translocation and sepsis. The organ dysfunction that produced by sepsis also causes multiple organ failure and death. Infliximab is an agent known for its anti-TNF-alpha activity and used clinically in cases such as Ulcerative Colitis, Crohn's Disease, Rheumatoid Arthritis, Ankylosing Spondylitis, Psoriasis, Hepatosplenic T-Cell Lymphoma. This study was planned to investigate whether infliximab, has a proven anti-TNF-alpha activity, would reduce mortality-effective lung injury in the experimental obstructive jaundice model in rats based on the hypothesis that infliximab may reduce the response to cytokines and that it may prevent bacterial translocation and sepsis. Fifty-seven Sprague-Dawley rats were divided into three groups as laparotomy control (n=11), occlusion (n=23), and occlusion + infliximab (n=23). Only laparotomy was performed to Group I. The main bile duct ligation was done in Group II. The main bile duct ligation was done and i.v. infliximab was given at a dose of 10 mg / kg once a day for 7 days to Group III. Blood and lung tissue were taken for examination during sacrification.TNF-α, IL-6, IL-8, TAS (Total Antioxidant Status), TOS (Total Oxidant Status) and OSI (Oxidative Stress Index) were studied in blood (serum) and lung tissue. Lung injury occurs due to obstructive jaundice. Lipid peroxidation, oxidative stress, and neutrophil migration are effective in the development of this lung damage. Infliximab shows anticytokine activity by decreasing TNF-alpha serum and IL-8 serum levels which increased by obstructive jaundice. Thus, it reduces lung damage by anti-inflammatory effect. Infliximab was found effective in reducing lung damage caused by obstructive jaundice at the histopathological level. Keywords: Obstructive jaundice, infliximab, lung injury, oxidative stress., Tez (Tıpta Uzmanlık) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, 2016., Kaynakça var.

Süleyman Demirel Üniversitesi İç Hastalıkları Geriatri Bilim Dalı'nda 2005-2013 yılları arasında yatışı sırasında izlediğimiz ?65 yaş, NVAF'li hastalardan varfarin kullanamadağı için enoksaparin önerilen 36 hasta retrospektif olarak incelendi. Hastaların enoksaparin önerilen tarihten değerlendirme veya vefat tarihine kadar geçen süre içerisinde tromboembolizm, kanama ve ölüm olayları; ilk yatışlarındaki komorbiditeleri (Charlson Komorbidite indeksi), tromboembolizm riskleri (CHA2DSVASc skoru), kanama riskleri (HASBLED skoru); ayrıca yatış ve ölüm/anket tarihlerindeki fonksiyonel (Barthel ve Lawton ölçeği), mental durum ve iletişim becerileri (Lawton ve SMAF ölçekleri) bizzat hasta ve yakınlarına ulaşılarak değerlendirildi.Ortalama CHA2DSVASc skoru 4,8, CHADS2 skoru 2,6 ve HASBLED skoru 2 olan, hasta grubumuzun takipte, %22,2'si tromboembolik olay geçirirken; %5,6'sı ciddi (retroperitoneal ve üst gastrointestinal sistem kanama), %2,8'i hafif kanama (travmatik cilt altı hematom) geçirdi. Ortalama 15.7 aylık takip süresi için hesaplanan 100 hasta yılı başına olay sayısı embolik olay için 17, ölüm için 49, ciddi kanama için 4.2 idi.Çalışmada tedavi uyumu sadece hastaların üçte birinde söz konusuydu.Embolik olay oranı tedaviyi aksatan grupta (8/24) aksatmayan gruptan (0/12) daha yüksek olup bu fark istatistiksel olarak anlamlıydı (P=0.0334). Benzer şekilde ölüm oranı da tedaviyi aksatan grupta daha yüksek olup (18/24 e karşın 5/12); fark istatistiksel anlamlılığa yakındı (P=0,714). Kanama ve ağır kanama oranlarında ise anlamlı bir fark saptanmadı.Tedaviyi aksatmayan grupta Barthel skorunda artış (11,5±20 puan) saptanırken aksatan grupta azalma (-1,56± 30,41) saptandı. Her iki grupta da Lawton ve SMAF skorlarında düşüş olup tedavi aksatan grupta daha belirgindi. Barthel Lawton ve SMAF skorlarındaki değişimler gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılığa ulaşmadı. Anahtar Kelimeler : Atriyal fibrilasyon, enoksoparin, tromboembolizm, kanama, ölüm, We retrospectively evaluated a group of 36 patients aged 65 with NVAF, admitted to Geriatrics Department of Süleyman Demirel University Hospital between 2005-2013 who were prescribed enoxaparin as they could'nt use warfarin.Thromboembolism, bleeding and death were assessed from time of admission to time of final evaluation/death. Patient comorbidities (Charlson Comorbidity Index), thromboembolism risk (CHA2DSVASc Score) and bleeding risk (HASBLED Score) were evaluated for time of admission. Functional (Barthel and Lawton Scales), mental and communication abilities (Lawton and SMAF Scales) were assessed for time of admission and final evaluation/death. By contacting patients and caregivers (trough phone &home visits).The group had a mean CHA2DSVASC score of 4,8, CHADS2 score of 2,6, HASBLED score of 2. Overall 22,2% had a thromboembolic event, 5,6% had major bleeding (retroperitoneal and upper gastrointestinal), 2,8% had minor bleeding (superficial haematom) during 15,7 month follow-up. Event rates for 100 patientyears were 17 for thromboembolism, 49 for death, 4,2 for major bleeding.Only 1/3 patients were compliant with treathment. The rate of thromboembolism was greater in uncompliant (8/24) compared to compliant (0/12) patients (p=0,0334). Mortality rate also seemed to be higher in the uncompliant (18/24) compared to compliant (5/12) patients (p=0,054). Overall and major bleeding rates were not different.An increase in Barthel score (11,5±20) was detected in compliant group whereas the score decreased in uncompliant group (-1,56± 30,41). Both groups seemed to experience a fall in SMAF and Lawton scores which was more pronounced in the uncompliant group. None of the changes in Barthel, Lawton and SMAF scores were significantly different between groups. Keywords: Atrial fibrillation, enoxaparin, thromboembolism, bleeding, death, Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, 2015., Kaynakça var.

Amaç: Caerulein ile indüklenen deneysel akut pankreatitte Thymoquınonin (TQ) proflaktik ve tedavi edici etkisinin araştırılması.Materyal ve Metod: Toplamda 42 adet wistar albino cinsi erkek rat kullanılarak caerulein ile indüklenmiş akut pankreatit modeli yapılmıştır. Ratlar rastgele 5 gruba ayrıldı, gruplar şöyledir. Kontrol grubu 1 (6 rat), Kontrol grubu 2 (6 rat), Akut pankreatit grubu (10 rat), pretreatment grubu (10 rat), postreatment grubu (10 rat) olarak ayrıldı. Akut Pankreatit 50 mcg/kg İntraperitoneal (İP) caerulein ile oluşturuldu. Pretreatment grubuna iki doz 20 mg/kg/ip TQ uygulandıktan sonra caerulein ile AP indüklenmiştir, Postreatment grubuna ise caerulein ile AP indüklendikten sonra 2 doz 20 mg/kg/ip TQ uygulandı. Gruplar arsında serum amilaz, lipaz, TNF alfa, NF-kß düzeyleri ve pankreas dokusunda MDA düzeyleri ve TUNEL methodu ile pankreatik asiner hücrelerde apipitozis değerleri çalışıldı.Pankreas dokusunda histopatolojik olarak alveolar dejenerasyon, yağ nekrozu, parankim nekrozu, vasküler konjesyon ve pankreas dokudaki mononükleer hücre infiltrasyonunu açısından değerlendirildi.Bulgular: Akut Pankreatit, Pretreatment ve postreatment grubunda amilaz lipaz düzeyleri kontrol grublarına göre yüksekti ve bu yükseklik ileri derecede anlamlıydı. Grublar arası TNF alfa düzeyleri arasında anlamlı faklılık saptanmadı.Pretreatment ve posttreatment grubunda serum NF-kß düzeyleri ve pankreatik dokuda MDA düzeyleri Akut Pankreatit grubuna göre azalmıştı ve bu fark postreatment grubunda daha belirgindi, istatiksel olarak anlamlıydı.Pretreatment ve posttreatment grubunda alveolar dejenerasyon, yağ nekrozu, parankim nekrozu, vasküler konjesyon ve pankreas dokudaki mononükleer hücre infiltrasyonunu ve asiner hücrelerdeki apipitozis skorları Akut Pankreatit grubuna göre azalmıştı ve bu fark istatiksel olarak anlamlıydı.Sonuç: Sonuç olarak, çalışmamızda TQ'nin caerulein ile indüklenen AP de histolojik olarak inflamasyon değerlerini ve asiner hücrelerde apipitozisi azalttığını gösterdik. TQ'nin AP tedavisinde ve proflaksisinde yararlı olabileceğini düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: Deneysel Akut Pankreatit, Caerulein, Thmoquinon, Aims: It was aimed that prophylactic and therapeutic effects of thymoquinone (TQ) in caerulein induced experimental acute pancreatitis.Materials and Methods: The model of caerulein induced acute pancreatitis was created by using 42 wistar albino male rats in total. The rats were randomly divided into 5 groups. These groups are control group 1 (6 rats), control groups 2 (6 rats), acute pancreatitis groups (10 rats), pretreatment group (10 rats) and posttreatment group (10 rats). Acute pancreatitis was created with 50 mcg/kg intraperitoneal (ip) caerulein. In pretreatment group, acute pancreatitis was induced with caerulein after applied two doses 20 mg/kg/ip TQ, but in post-treatment group two doses TQ 20 mg/kg/ip TQ were applied after induced acute pancreatitis with caerulein. Serum amylase, lipase, TNF alpha, NF-kβ levels, MDA levels in pancreatic tissue and apoptosis values in pancreatic acinar cells were studied in between groups.The pancreatic tissue was evaluated as histopathological in terms of alveolar degeneration, fat necrosis, parenchymal necrosis, vascular congestion and mononucleer cells infiltration in pancreatic tissue.Findings: Amylase and lipase levels in acute pancreatitis, pretreatment and post-treatment groups were higher than control groups and this was statistically significant. TNF alpha levels in between the groups were no significant.Serum NF-kβ levels and MDA levels in pancretatic tissue in the pretreatment and post-treatment groups decreased compared to acut pancreatitis group. This differance was more apparent in post-treatment group and statistically significant.Alveolar degeneration, fat necrosis, parenchymal necrosis, vascular congestion, mononucleer cells infiltration in pancreatic tissue and apoptosis scores in acinar cells in the pretreatment and post-treatment groups decreased compared to acute pancreatitis group and this differance was statistically significant.Results: As a result, in this study we showed that TQ reduced inflammation values in caerulein induced acute pancreatitis and apoptosis in acinar cells. We think that TQ may be useful in treatment and prophylaxis of acute pancreatitis. Keywords: Experimental Acute Pancreatitis, Caerulein, Thymoquinon, Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, 2015., Kaynakça var.

Tez (Uzmanlık) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, 2017., Kaynakça var.

Bu çalışmada hemodiyaliz tedavisi gören hastalarda vasküler erişim yolunun kullanımı ve bakımına ilişkin yaptıkları uygulamaların incelenmesi, sorunların belirlenmesi ve kateter bölgesinin gözlemsel olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Araştırma örneklemini Mayıs 2013-Ağustos 2013 tarihleri arasında Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Sağlık Bakanlığı Atatürk Devlet Hastanesi, Akdeniz Tıp Fakültesi ve Özel Olbia Antalya Diyaliz Merkezi’nde hemodiyalize giren ve belirlenen kriterlere uygun olarak seçilen 255 kronik böbrek yetmezlik hastası oluşturmuştur. Araştırmanın uygulanması için etik kurul izinlerin tümü alınmıştır.Veriler anket formu kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde Standart Sapma ve Ki-Kare testi kullanılmıştır.Araştırmamızda hastaların çoğunluğunda (% 66,3) arteriyovenöz fistül kullanıldığı görülmektedir.Araştırmamızda hastaların diyaliz kateterleri sıklıkla sağ tarafta bulunurken arteriyovenöz fistül ve arteriyovenöz greftlerin sıklıkla sol tarafta olduğu görülmektedir.Araştırmamızda hastaların vasküler erişim yolu bakımına yönelik % 31,9'unun su, % 21’inin povidon iyot ve % 18’inin sabunlu su kullandıkları saptanmıştır. Hastalarda klorheksidin glukonat ve sitrik asit kullanımına ise rastlanmamıştır. Ayrıca vasküler erişim yolu bakımına yönelik AV Fistül/Grefti bulunan hastaların % 46,3’ü krem, % 14,7’si bebe yağı, % 7,3’ü bitkisel yağ, % 4,9'u şampuan, % 2,4’ü ıslak mendil, % 2,4’ü dezenfektan kullandığı, % 14,7’si ise ılık su ile yıkadığını ifade etmişlerdir.Araştırmamızda hastaların büyük çoğunluğunun (% 54) diyaliz kateter pansumanlarını her diyalizde değiştirdikleri saptanmıştır. Çalışma durumu ile pansuman değişim sıklığı arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur (X2=7,347–p=0,025). Cinsiyet, eğitim durumu ve gelir durumu ile hemodiyaliz kateter pansuman değişim sıklığı arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı saptanmıştır.Hastaların cinsiyeti ve eğitim durumu ile vasküler erişim yolu bakımı için kullanılan maddelerin dağılımları incelendiğinde aralarında istatiksel olarak anlamlı bir fark bulunmasına rağmen çalışma durumu ve gelir durumu ile vasküler erişim yolu bakımı için kullanılan maddelerin dağılımları incelendiğinde aralarında istatiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı saptanmıştır.Araştırmamızda hastaların % 20’si vasküler erişim yolu bakımı ile ilgili, hastaların % 11'si ise vasküler erişim yolunun korunması ile ilgili kendilerinin yaptıkları uygulamaların olduğunu ifade etmiştir.Araştırmamızda hastalar daha çok uyumakta güçlük çektiğini (% 27,3), sosyal hayatta kısıtlandığını (% 19,5), vasküler erişim yoluna zarar gelirse diye kaygı duyduklarını (% 17,5), banyo yapmakta zorlandıklarını (% 16,5) ifade etmişlerdir. Anahtar Kelimeler: Vasküler Erişim Yolu, Kronik Böbrek Yetmezliği, Hemodiyaliz, AV Fistül, AV Greft, Kateter, In our study we aimed to evaluate the use of the vascular access and the care of it in the hemodialysis patients in order to find maintenance problems and to evaluate the catheter area visually.The study samples were collected March and August 2013 from 255 hemodialysis patients coming to hospitals Antalya Training and Reserch Hospital, Antalya Atatürk Hospital, Akdeniz Medical Faculty, Private Olbia Dialysis Center.All the ethical board permissions were obtained. Paremeters were obtained by the surveys. Standart deviation and the chi square test were used in our study and the results were at % 95 confidence interval reflecting a significance level of p, Tez (Tıpta Uzmanlık) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, 2014., Kaynakça var.

Vitamin D eksikliği ve proteinüri ilişkisi, her ikisinin de önemli bir sağlık sorunu olmasından dolayı araştırılmaya gidilmiştir. Çalışmalardan elde edilen bilgilere göre diyabetik nefropatili hastalarda vitamin D eksikliği albuminüri patogenezi ile ilişkilendirilmiştir. Bu çalışmada amacımız diyabetik olmayan, böbrek fonksiyon testleri normal hipertansif bireylerde 25 OH vitamin D düzeyinin kantitatif proteinüri ve sirkadiyen kan basıncı değişikliği ile ilişkisi olup olmadığını araştırmaktır. Diyabetik olmayan, böbrek fonksiyon testleri normal, hipertansif bireyler 25 OH vitamin D düzeyi 15 ng/mL’nin altında (1.grup), 25 OH vitamin D düzeyi 15 ng/mL dahil ve üstünde (2.grup) olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. Iki grup arasında parathormon, kalp atım hızı, trigliserit, sigara tüketimi ve proteinüri arasında anlamlı farklılık saptanmıştır. 1.grup‘da proteinüri 85.96 ± 30.21 iken, 2. grupta 77.63 ± 30.66 olarak sonuçlanmıştır. Sonuç olarak 25 OH vitamin D düzeyi 15 ng/mL’nin altında mikroprotein kreatinin oranı daha yüksek çıkmıştır. Yapılan korelasyon analizinde 25 OH vitamin D düzeyi arttıkça proteinüri azalmaktadır. Lineer univariate analizde tek başına anlamlı olduğu halde, bu anlamlılık yaş, cinsiyet, vücut kitle indeksi ve sigaranın dahil olduğu multivariate analizde kaybolmaktadır. Bu nedenle 25 OH vitamin D ‘nin vücut kitle indeksi, yaş, cinsiyet, sigara tüketiminden bağımsız etkinliği var denemez. Sonuç olarak 25 OH vitamin D düzeyi 15 ng/mL’nin altında kantitatif proteinüri daha yüksek çıkmıştır. Diyabetik olmayan, böbrek fonksiyon testleri normal olan hipertansif bireylerde proteinürinin kronik böbrek yetmezliğine gidişte önemli bir gösterge olduğunu bilmekteyiz ve çalışmamızda 25 OH vitamin D’nin eksikliğinde (< 15 ng/ML) proteinüri düzeyinin arttığı gösterilmiş olup bu da hipertansif bireyde 25 OH vitamin D replasmanı ile proteinüri düzeyinin azaltılabileceği konusunda yeni araştırmalara yön verebilir. Anahtar Kelimeler: Hipertansiyon, 25 hidroksi vitamin D, proteinüri, sirkadiyen kan basıncı değişikliği, The relationship between vitamin D deficiency and proteinuria is investigated due to their existence as major health problems. Based on the information obtained from the studies, vitamin d deficiency in patients with diabetic nephropathy is associated with the pathogenesis of albuminuria. Our aim in this study is to investigate whether 25 OH vitamin D levels in hypertensive individuals with normal renal function tests are correspondent with quantitative proteinuria or circadian blood pressure changes or not.In hypertensive individuals who are neither diabetic nor have altered kidney function tests are grouped as 25 OH vitamin D levels below 15 ng/ml (group 1) and equal to 15 ng/ml or above (group 2). Between two groups, there was significant difference in means of parathyroid hormone, heart rate, triglycerides, proteinuria and cigarette consumption (p, Tez (Tıpta Uzmanlık) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, 2016., Kaynakça var.

Giriş ve Amaç: Safra yolu yaralanmaları, günümüzde de tanısı ve özellikle tedavisinde güçlüklerle karşılaşılan, yüksek morbidite ve mortalite oranıyla seyreden klinik bir durumdur. Bu çalışmada, Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Gastroenteroloji Bilim Dalı'nda, safra kaçağı nedeniyle endoskopik olarak tedavi edilen hastaların retrospektif analizi ve sonuçlarının literatürlerle karşılaştırılması amaçlanmıştır.Materyal ve Metot: 2009 Ocak -2014 Ağustos yılları arasındaki 5 yıllık dönem içinde Süleyman Demirel Tıp Fakültesi Gastroenteroloji Bilim Dalı'nda postoperatif safra kaçağı nedeni ile endoskopik olarak tedavi edilen 32 hastanın arşiv bilgileri incelenerek demografik bulguları, etyolojisi, safra kaçağının postoperatif tanı zamanı, semptomları, laboratuar değerleri (SGOT, SGPT, Total ve direk bilirubin, ALP, GGT, CRP), yaralanma yeri ve klasifikasyonu, uygulanan endoskopik ve cerrahi girişim, morbidite, mortalite ve yatış süresi değerlendirildi.Bulgular: Postoperatif safra kaçağı olan hastaların yaş ortalaması 62,9 yıl olarak saptandı ve 18'i (%56,2) bayan idi. Hastalarda en sık görülen başvuru semptomu karın ağrısı (%59,4) ve drenden safra gelmesi (%34,4) olarak saptandı. Etyolojide 22 hasta (%68,8) kolesistektomi sonrası, 7 hasta (%18,8) kist hidatik cerrahisi sonrası, 3 hasta (%9,4) bilier malignite cerrahisi sonrası görüldü. Operasyon sonrası safra kaçağı tanısı konulma süresi ortalama 13,71 ± 16,3 gün olarak saptandı ve hastalar ortalama 11,5 ± 5,2 gün hastanede takip edildiler. Amsterdam kriterlerine göre yapılan safra kaçağının sınıflandırmasında; 18 hastada Tip A yaralanması, 11 hastada Tip B yaralanması, 3 hastada Tip D yaralanması görüldü. Endoskopik olarak tedavi edilen 29 hastanın 3 tanesine sadece sfinkterotomi, 3 tanesine sedece stent, kalan 23 hastaya da sfinkterotomi ve stent tedavisi birlikte uygulandı. Hastaların 3 tanesine cerrahi tedavi uygulandı ve bu hastaların üçünde de Amsterdam kriterlerine göre tip D yaralanması görüldü. Cerrahi tedavi gereken hastalarda safra kaçağı tanısı endoskopik olarak tedavi edilen gruba göre daha erken konuldu (3,3 ± 2,5 güne karşı 11,4 ± 17 gün, P=0,027). Hastaların takibinde bir hastada orta düzeyde pankreatit görüldü. 30 günlük takipte 1 hastada ölüm gerçekleşti. Sonuç: Postoperatif safra kaçağı olan hastalarda mümkün ise en az invaziv girişim olan endoskopik tedavi seçilmelidir. Endoskopik tedavinin başarısız olduğu durumlarda cerrahi tedavi uygulanmalıdır. ERKP safra yolu yaralanmalarında hem kesin tanıyı koyduran, hem de yüksek oranda başarılı tedavi olanağı sunan, tedavide yetersiz kalınan yaralanma tiplerinde ise cerrahiye yönlendiren etkili bir yöntemdir. Anahtar Kelimeler: Endoskopik retrograd kolanjiopankreatografi, safra yolu yaralanması, Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, 2015., Kaynakça var.

Psöriatik Artrit (PsA), psöriazis ile ilişkili ve genellikle Romatoid Faktör’ün negatif olduğu inflamatuvar bir artrittir. Klinikte distal interfalangial eklem tutulumu, asimetrik oligoartrit, simetrik poliartrit, atritis mutilans ve spondiloartrit şeklinde tutulum görülebilir.PsA’daki kronik inflamasyonun aterogenez ve periferik insülin direncine yol açtığı, dolayısıyla hipertansiyon ve tip 2 diyabetes mellitus gelişiminde rol oynadığı öne sürülmektedir.Çalışmamızda psöriatik artrit ile metabolik sendrom komponentleri arasındaki ilişkiyi değerlendirdik.Çalışmaya Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Romatoloji Bilim Dalı’na başvuran, 26 PsA hastası ve herhangi bir romatizmal hastalığı olmayan 26 sağlıklı kişi çalışmaya alındı. Hastaların yaş, cinsiyet, fizik muayene ile cilt ve eklem değerlendirmeleri , bel çevresi, kan basıncı ve vücut kitle indeksi (VKİ) ölçümleri laboratuvar verileri ile tedavi için kullanılan ilaçlar kaydedildi.Çalışılan gruplar arasında açlık kan şekeri, total kolesterol, HDL kolesterol, LDL kolesterol, ,ürik asit açısından fark saptanmadı.Çalışmamızda PsA ’lı hastalarda metabolik sendrom ve onun önemli bir belirteci olan insülin direncinin kontrollere göre daha sık görüldüğü tespit edildi. Çalışmaya katılan 26 PsA hastasının 12’ sinde (% 46 ) metabolik sendrom ve insülin direnci tespit edilirken aynı sayıdaki kontrollerin sadece 6’ sında metabolik sendrom ve insülin direnci tespit edildi. PsA hastalarının trigliserid düzeyi, sistolik ve , diastolik kan basıncı düzeyleri sağlıklı kontrollere göre istatiksel olarak anlamlı miktarda daha yüksek olarak bulundu. Çalışmamızda PsA gibi inflamatuvar sistemik hastalıklarda eklem bulguları yanında metabolik parametrelerin de daha ayrıntılı değerlendirilmesi ve tedavi yaklaşımlarında bunun da dikkate alınması gerektiğini ortaya koymaktadır. Anahtar kelimeler: Psöriatik Artrit, Metabolik Sendrom, Psoriatic arthritis is an inflammatory arthritis associated with psoriasis and generally a negative rheumatoid factor. Clinically, there might be distal interphalangeal joint involvement, asymmetric oligoarthritis, symmetric poliarthritis, arthritis mutilans and spondyloarthritis.It is known that chronic inflammation in psoriatic arthritis play a role in metabolic and vasculer disease development. It is asserted proinflammatoy cytokines play a role in atherogenesis and peripheric insulin resistance, therefore hypertension and type 2 DM development.In our study, we aim to evaluate whether there is a relationship between metabolic syndrome components and psoriatic arthritis.In our study, we included 26 psoriatic arthritis and 26 people without any rheumatic disease who were admitted to Suleyman Demirel University Medical Faculty Rheumatology outpatient centre from September 2016 to November 2016. Age, gender, laboratory values, drugs used for therapy were obtained from hospital files and waist circle, blood pressure were measured.In conclusion, though we found in our study that there were no significant differences between patients and the healty control group according to hunger blood glucose, total cholesterol, HDL-cholesterol, LDLcholesterol, uric asid .In our study, insülin resistance and metabolic syndrome was showed more often in PsA patients than controls without ant rheumatic disease. From 26 PsA patients included in the study 12 of them ( % 46) had metabolic syndrome and insülin resistance whereas only 6 (%23) healthy controls had metabolic syndrome and insülin resistance. The trigliserit, systolic blood pressure and diastolic blood pressures of the PsA patients were statistically meaningfully higher than the healthy controls. With this study we recommend that evaluation of metabolic system is as important as articular findings in systemic inflamatory diseases such as PSA to identify the approach to treatment. Keywords: Psoriatic arthritis, metabolic syndrome., Tez (Tıpta Uzmanlık) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, 2016., Kaynakça var.