Search

Yugoslavya Sosyalist FederalCumhuriyeti milliyetçiliğe karşı yapılan büyük mücadele sonucunda kuruldu.Fakat 1980 sonrasında Yugoslavya’da milliyetçi hareketler ve milliyetçisiyasetçiler yeniden yükselişe geçtiler. Bunun sonucunda 1990’ların başında Hırvatistan,Slovenya, Makedonya ve Bosna-Hersek Yugoslavya’dan bağımsızlıklarını ilanettiler. Böylece Yugoslavya 1990’ların başında parçalanıp yıkıldı. Yugoslavyagenelinde gelişen tüm milliyetçi hareketler Yugoslavya’nınyıkılmasında/parçalanmasında şu veya bu düzeyde etkili oldu. Bu makale kapsamında“Yugoslavya’nın yıkılışında Hırvat milliyetçiliğinin rolü/etkisi” analizedilmiştir. Bu amaçla makalede sırasıyla “Hırvat Baharı”, “Franjo Tudjmanliderliğinde Hırvat milliyetçiliğinin yükselişi” ve “Hırvat irredentizmi”incelenmiştir.

In the period of 1945-1950 the Republican People’s Party (CHP) launched a US-oriented foreign policy which was largely followed by the Democrat Party (DP) in the 1950s. This policy was mainly derived from the class and ideological structures of the Republic, but not from “the Soviet Threat” which considerably influenced the foreign policies of surrounding states of Soviet Union after the Second World War. In other words, class and ideological structure of the Republic, unavoidably, led the country to produce US-oriented foreign policies that affected the Turkish economy, politics, legislation and judiciary systems negatively. In the field of military, this policy of the Republic generated two main consequences, one being positive and the other negative. The positive consequence was that, the American aids and accession to NATO enabled Turkish Military to modernize and strengthen itself, whereas the negative consequence was a very significant increase in its dependency to the USA., 1945-1950 döneminde CHP tarafından başlatılan ABD eksenli dış politika 1950’ler boyunca Demokrat Parti tarafından yoğunlaştırılarak devam ettirildi. Bu dış politika, II. Dünya Savaşı sonrası “Sovyet Tehdidi”nden değil, Türkiye Cumhuriyeti’nin sınıfsal ve ideolojik yapısından kaynaklandı. Yani devletin sınıfsal ve ideolojik yapısı kaçınılmaz olarak ABD eksenli dış politika üretti. Bu durum Türkiye’yi ekonomi, siyaset, yasama ve yargı alanlarında olumsuz etkiledi. Askeri alanda ise Amerikan yardımları ve NATO’ya katılım, eş zamanlı olarak hem Türk silahlı kuvvetlerini modernize edip güçlendirdi, hem de Türkiye’yi askeri açıdan ABD’ye bağımlı hale getirdi.

Multi-party competitive politics are one of the major characteristics and of democracy. Thus, in the article, the development of democracy in Turkey is studied within the context of “emergence of multiparty competitive politics.” The authoritarian character and structure of the Republican People’s Party (CHP) hindered the emergence of multi-party competitive politics in the 1923-1945 period. Internal and external developments during and after the Second World War prepared the political, economic, and social ground of multi-party competitive politics and forced the CHP government to accept multi-party politics. Consequently, new internal-external developments and pressures in Turkey also produced multi-party competitive politics in the period of 1945-1950., Çok partili rekabetçi siyaset demokrasinin temel özelliklerinden ve önkoşullarından birisidir. Dolayısıyla makalede, Türkiye’de demokrasinin gelişimi “çok partili rekabetçi siyasetin doğuşu” bağlamında ele alınıyor. CHP’nin otoriter karakteri ve yapısı 1923-1945 döneminde çok partili rekabetçi siyasetin doğuşunu engelledi. İkinci Dünya Savaşı yıllarında ve sonrasında meydana gelen iç ve dış gelişmeler ise çok partili rekabetçi siyaset için siyasal, ekonomik ve toplumsal zemini hazırladı ve ve CHP iktidarına baskı uyguladı. Böylece yeni iç-dış gelişmeler ve baskılar 1945-1950 döneminde Türkiye’de çok partili rekabetçi siyaseti doğurdu.

Every nation and national identity is a product of long historical process because nation is constructed and develops historically. Especially, conflicts with other ethnic - religious groups, nations and central government make great contribution to construction and development of nation. Therefore, as other nations, Bosniak nation historically has been constructed and developed during centuries. Major historical events and steps which shaped and affected historical construction and development of Bosniak nation are as following: (1) Islamization process in Bosnia and Herzegovina under the Ottoman rule since second half of 15th century; (2) the Bosniak rebellions led by Bosniak landowners and kapetans (the commanders of fortresses) against the Ottoman central government in 19th century; (3) armed resistance of Bosniak people against the Habsburg occupation, political opposition of Bosniak clerics and landowners against the Habsburg rule in Bosnia and Herzegovina between 1878 and 1918, and foundation of the Muslim National Organization in 1906; (4) Political opposition of the Yugoslav Muslim Organization founded in 1919 against Serbian and Croatian nationalism which oppressed Bosniaks within the First Yugoslavia; (5) clashes between Bosniaks and the Chetniks and between Bosniaks and the Ustasha during the Second World War; (6) official recognition of Bosniak nation by the socialist regime as one of the six constituent nations of the Second Yugoslavia; (7) significant progress in economic, social, political and cultural status of Bosniak people in the Second Yugoslavia; (8) foundation of the Party of Democratic Action and the Muslim Bosniak Organization after collapse of the socialist regime; (9) the Bosniak armed resistance against Serbian and Croatian militarist-nationalism during the Bosnian War from April 1992 to December 1995; (10) foundation of Bosnia and Herzegovina in which Bosniak politicians undertake influential political roles after the Bosnian War; (11) newspapers and periodicals published by Bosniak intellectuals, political parties and cultural associations in the periods of the Habsburg rule, the First Yugoslavia, the Second Yugoslavia and after collapse of the Second Yugoslavia. So, this article, in order to explain historical construction and development of Bosniak nation, focuses on these historical events and steps occurred within six historical periods of Bosnia and Herzegovina: the Ottoman rule in Bosnia and Herzegovina between 1463 and 1878, the Habsburg rule in Bosnia and Herzegovina until 1918, the period of the First Yugoslavia between 1918 and 1941, the period of the Second World War, the period of the Second Yugoslavia until 1990, and disintegration process of the Second Yugoslavia in the 1990s.

Bu doktora tez çalışması Yugoslavya'yı, 1950-1980 döneminde uygulanmış olan ?sosyalist özyönetim sistemi? ve 1980'li yıllarda gerçekleşen ?sosyalizmden kapitalizme geçiş süreci? bağlamında inceleyip açıklıyor. Bu bağlamda üç temel tez ileri sürülüyor: (1) Yugoslav sosyalist özyönetim sisteminin üç temel problemi ?bölgeler arası rekabet ve eşitsizlikler?, ?toplumsal eşitsizlikler? ve ?bürokratik-teknokratik yönetici sınıf? idi. Bu problemler, hem özyönetimin gelişimini sınırlandırdı hem de sistemi zayıflatıp kırılgan hale getirdi. (2) Sosyalist özyönetim sistemi 1980'li yıllarda neoliberal reformlar vasıtasıyla tasfiye edildi ve yerine kapitalizm yapılandırıldı. Bu reformlar, yerli bürokratik-teknokratik yönetici sınıf(lar) ile merkez kapitalist devletler arasında kurulan işbirliği tarafından uygulandı ve yönetildi. (3) 1980'li yıllarda gerçekleşen kapitalizme geçiş süreci, bölgeler (altı federe cumhuriyet, iki özerk eyalet) arasında piyasa ve kaynak kapma mücadelelerini başlattı. Bu mücadeleler, bölgelerin yerel bürokratik-teknokratik yönetici sınıflarının liderliğinde gerçekleşti. Böylece 1980'li yıllarda yaşanan kapitalizme geçiş süreci, 1990'lı yıllarda gerçekleşen Yugoslav savaşlarının ve parçalanmanın ekonomik zeminini oluşturdu. This doctorate thesis study analyses and explains Yugoslavia within the context of ?socialist self-management system? practiced in the period of 1950-1980 and ?transition process from socialism to capitalism? realized in the 1980s. Within this context, three main theses are maintained: (1) Three major problems of the Yugoslav socialist self-management system were ?competition and inequalities among the regions?, ?social inequalities? and ?bureaucratic-technocratic ruling class?. These problems both restricted development of self-management and render the system vulnerable. (2) Socialist self-management system was destroyed and capitalism was constructed simultaneously through neoliberal reforms in the 1980s. These reforms were implemented and conducted by cooperation between local bureaucratic-technocratic ruling class(es) and core capitalist states. (3) Transition to capitalism in the 1980s led to struggles for markets and sources among the regions (six federative republics, two autonomous provinces). These struggles rose under leadership of local bureaucratic-technocratic ruling classes of the regions. Consequently, transition to capitalism in the 1980s formed economic ground of the Yugoslav wars and disintegration that occurred in the 1990s. 404

Birinci Yugoslavya `Sırp, Hırvat ve Sloven Krallığı` adı altında 1 Aralık 1918'de kuruldu. 1929 yılında Kral Aleksander Karadjordjevic'in düzenlediği darbe devletin ismini `Yugoslavya Krallığı` olarak değiştirdi. Genç Yugoslavya Krallığı 1941 yılının Nisan ayında Almanya, İtalya, Bulgaristan, Macaristan ve Romanya orduları tarafından işgal edildi ve yıkıldı. İşgal altındaki ülke, Yugoslav Komünist Partisi' nin örgütlediği Partizan ordusu tarafından özgürleştirildi. İkinci Yugoslavya, Yugoslav Komünist Partisi liderliğinde 29 Kasım 1945'tc `Yugoslavya Federal Halk Cumhuriyeti` olarak kuruldu. 1963 Anayasası ile ismi `Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti` olarak değiştirilen İkinci Yugoslavya, 1990'lann ilk yarısında kanlı bir biçimde yıkıldı ve parçalandı. Yugoslavya'da Sırp-Hırvat ilişkilerini inceleyen ve açıklayan bu çalışmaya göre, Sırp-Hırvat ilişkileri birbiriyle çelişen iki zıt özellik gösterir: işbirliği ve çatışma. Bunlardan ilki (Sırp- Hırvat işbirliği) hem birinci hem de ikinci Yugoslavya'yı son derece yapıcı ve olumlu bir biçimde etkilemiştir. İkincisi (Sırp- Hırvat çalışması) ise, Yugoslav siyaset hayatında son derece yıkıcı ve olumsuz etki göstermiştir. Ayrıca bu çalışma, 1 990'ların ilk yarısında yaşanılmış olan Hırvatistan'daki Sırp-Hırvat Savaşı ile Bosna-Hersek Savaşı'nın bir `medeniyetler, kültürler ve dinler arası çalışma` olmadığını ve bu savaşların `tarihsel-ulusal nefretlerden` kaynaklanmadığını gösteriyor ve açıklıyor. Hırvatistan ve Bosna-Hersek topraklarında yaşanılmış olan kanlı çatışmaların asıl nedeni, Yugoslavya'da kapitalist üretim ilişkilerinin yeniden yapılandırılması sürecinde Sırp bürokratik-teknokratik yönetici sınıf ile Hırvat bürokratik-teknokratik yönetici sınıf arasındaki ekonomi-politik çıkar çalışmasıdır. Bu nedenle, bu çalışma, milliyetçi liberalizm ideolojisine dayalı bürokratik- teknokratik bir egemen/yönetici sınıfın gelişmesi, Yugoslavya'da kapitalizmin yeniden yapılandırılması, ve Sırp bürokratik-teknokratik yönetici sınıf ile Hırvat bürokratik-teknokratik yönetici sınıf arasındaki çatışmayı ve bu çatışmanın Sosyalist Yugoslavya üzerindeki yıkıcı etkisini incelemekle ve açıklamaktadır. İV The First Yugoslavia was founded as the `Kingdom of Serbs, Croats and Slovenes` on 1 December 1918, and its name was changed to the `Kingdom of Yugoslavia` by the Royal Coup in 1929. The Kingdom of Yugoslavia was destroyed and occupied by the Axis armies İn April 1941. Afler the communist Partisan victory, the Second Yugoslavia was founded as the `Federal People's Republic of Yugoslavia` on 29 November 1945, anil its name was altered to the `Socialist Federal Republic of Yugoslavia` by the 1963 Constitution. The Second (Socialist) Yugoslavia collapsed and disintegrated at the beginning of the 1990s. This study focuses on the Serbo-Croat relations in Yugoslavia with aim of explaining characteristics of the Serbo-Croat relations and their effects in the Yugoslav politics. This study maintains that the Serbo-Croat relations in Yugoslavia had two opposite characteristics: cooperation and conflict. The Serbo-Croat cooperation had constructive effects, while the Serbo-Croat conflict had destructive effects in the Yugoslav politics. Also, this study shows that the Srebo-Croat War in Croatia and the Bosnian War in Bosnia-Herzegovina in the first half of the 1990s were not `clash of civilizations` or `return of ancestral hatreds` among Serbs, Croats and Bosniaks (Yugoslav Muslims). This study argues and explains that the Serbo-Croat War and the Bosnian War were results of the reconstruction of capitalism in Yugoslavia and of the economic-political contradictions between the Serbian and Croatian bureaucratic-technocratic ruling classes whose ideological basis was nationalist liberalism. For this reason, this study inquires and explains development of bureaucratic-technocratic ruling class whose ideological basis was nationalist liberalism, reconstruction of capitalism in Yugoslavia, and economic-political conflict between Serbian and Croatian bureaucratic-tecluiocratic ruling classes and its destructive effect in the Socialist Yugoslavia. Ill 310

`Yugoslavya'da Sırp ve Hırvat Milliyetçiliği` adını taşıyan bu tez çalışmasında 'milliyetçilik' kavramı temel alınarak Sırp ve Hırvat milliyetçi hareketlerinin bir incelemesi yapılacaktır. Çalışma boyunca her iki milliyetçi hareketin tarihsel süreci dikkate alınarak özellikleri, aktörleri ve hem Birinci Yugoslavya hem de İkinci Yugoslavya üzerinde yarattıkları sonuçları karşılaştırmalı olarak incelenecektir. İki milliyetçi hareketin gelişim süreçleri Ortaçağ'da krallık dönemleri ile 20.yüzyıl arasında yer almaktadır. Bu süre içerisinde temel ulusal dayanaklarını ve hedeflerini belirlemişlerdir. Sırp milliyetçiliğinde en ehemmiyetli hedef `Büyük Sırbistan Projesi`; Hırvat milliyetçiliğinde de en mühim hedef `Büyük Hırvatistan Projesi`ni hayata geçirmektir. Sırp ve Hırvat milliyetçileri bu hedeflerini gerçekleştirmek için önce Sırp-Hırvat-Sloven/Yugoslavya Krallığı, sonra Hırvat milliyetçisi Ustaşalar ile Sırp milliyetçisi Çetnikler 1941-1945 yılları arasında ve daha sonra da Yugoslavya Federal Halk Cumhuriyeti'nde mücadele içerisine girmişlerdir. Josif Broz Tito liderliğinde 1945 yılında Yugoslavya Federal Halk Cumhuriyeti kurulmuş ve 1945-1980 arasında Sırp milliyetçiliği ile Hırvat milliyetçiliği bir zayıflama süreci yaşamışlardır. 1980 sonrasında Sırp milliyetçiliğinin yükselmesine bazı gelişmeler neden olmuştur. Yugoslavya'da uygulamaya konan yeni sosyalist ekonomik sistem ile devlet merkezi yapısını giderek kaybetmiş ve 1974 Anayasası ile de ademimerkezi bir yapıya bürünmüştür. Ayrıca Sırbistan topraklarının Kosova ve Voyvodina olmak üzere üç parçaya bölünmüştür. Hırvatlar ise Yugoslavya'da federe cumhuriyetlere daha fazla yetki verilmesini talep etmişler ve ayrıca devlet kademelerinde Sırp egemenliğinden şikayet etmişlerdir. Hırvat milliyetçiliği 1980 sonrasında bu iki gelişme etrafında yükselmiştir. Sırp ve Hırvat milliyetçiliklerinin yükselmesi ile Sırp-Hırvat mücadelesi yeniden başlamış ve en sonunda 1991 yılında Yugoslavya Federal Halk Cumhuriyeti'nin yıkılmasına yol açmıştır. An investigation of Serbian and Croatian nationalism movements will be made by basing on the term `nationalism` in this thesis study titled `Serbian and Croatian Nationalism in Yugoslavia`. By taking the historical process of both nationalism movements into consideration, their characteristics, actors and the impacts they have made on the first and the second Yugoslavia will be investigated comparatively throughout this study. The development processes of the both nationalism movements took place in between the Middle Age kingdom periods and the 20th century. They have designated their basic national foundations and targets during this span. The most important target for the Serbians was to accomplish `The Great Serbian Project`; whereas the Croatians aimed to accomplish `The Great Croatian Project`. In order to carry out their targets, Serbians and Croatians had to struggle first with the Serbian-Croatian-Slovenian/Yugoslavia Kingdom, and then with the Croatian nationalists Ustashas and the Serbian nationalists Chetniks between the years 1941-1945 and in the Yugoslavia Federal Public Republic. Leaded by Josif Broz Tito, the Yugoslavia Federal Public Republic was established in 1945 and both Serbian and Croatian nationalism has gone through a weakening period between the years 1945-1980. The arising of Serbian nationalism after 1980 was caused by some developments. The government has gradually lost its central structure with the new socialist economic system applied in Yugoslavia and turned into a more decentralized structure with the 1974 Constitution. Furthermore, Serbian land has been divided into three pieces as Vojvodina and Kosovo. Croatians, on the other hand, have demanded for more authorization given to the federated republics in Yugoslavia and also have complained of Serbian domination in the government positions. The Croatian nationalism have aroused around these two developments after 1980. The Serbian-Croatian struggle have started again with the arising of the Serbian and Croatian nationalisms which finally resulted in the collapse of Yugoslavia Federal Public Republic in 1991. 248

Tez çalışmamızda Avrupa Birliği üyesi bir ülke olan Yunanistan ve Avrupa Birliği aday ülkesi olan Türkiye'nin azınlık politikaları karşılaştırmalı olarak analiz edilmiş ve açıklanmıştır. Çalışma meydana getirilirken kitaplardan, dergilerden, gazetelerden, raporlardan, resmi kararlardan ve internet kaynaklarından yararlanılmıştır. Tez çalışması dört bölüme ayrılmıştır. Birinci bölümde azınlık kavramı üzerinde durulmuş ve uluslararası alandaki durumu açıklanmıştır. Azınlık kavramının tanımının çeşitliliği ve azınlıkların kabul edilen türlerinden bahsedilerek, tarihsel süreçte ve uluslararası örgütler nezdinde durumu irdelenmiştir. İkinci bölümde çalışmanın odak noktası olan Avrupa Birliği'nin azınlık politikası üzerinde durulmuştur. Avrupa Birliği'nin bir barış projesi olarak doğduğu bilinmektedir, bu sebeple de Birliğin azınlıklar konusunun üzerine düştüğü söylenebilir. Ancak Avrupa Birliği'nin üye ülkeleri üzerinde uygulayabileceği ne standart azınlık hakları vardır, ne de azınlığın kim olduğuna dair bir ortak Birlik anlayışı geliştirilebilmiştir. Üçüncü bölümde Avrupa Birliği'nin oluşturmaya çalıştığı azınlık rejimi dışında kalan Yunanistan'ın azınlıklar konusundaki genel durumu ortaya konmuştur. Dördüncü bölümde Türkiye'nin Avrupa Birliği aday ülkesi olarak azınlık politikası incelenmiştir. Türkiye'nin Avrupa Birliği'nin aday ülkeler için hazırladığı Kopenhag Kriterleri ile uyumu kapsamında yaptığı uyum paketleri ve yasa değişiklikleri incelenmiştir. Çalışmanın sonucunda iki saptamaya varılmıştır. Varılan saptamalardan birisi, Avrupa Birliği'nin bir üst kurum olarak görüldüğünde kendi içinde azınlıklar konusunda başarılı olamadığıdır. İkinci saptama, Türkiye ve Yunanistan'ın aday ve üye ülke olma statüleri düşünüldüğünde, iki ülkenin de ülkesinde bulunan azınlıkları reddetme politikası uyguladığıdır.Anahtar Kelimeler: Avrupa Birliği, Azınlıklar, Türkiye, Yunanistan. In this thesis study, minority politics are analyzed and explained in comparison with Greece, which is a member state of the European Union, and Turkey, which the candidate country of the European Union. Books, magazines, news, reports, official decisions and internet resources were used in this study. The thesis is divided into four parts. In the first part, the concept of minority is emphasized and the international situation is explained. The diversity of the definition of the concept of minority and the accepted types of minorities are mentioned and the situation of minorities in the historical process and in the presence of international organizations is scrutinised. The second part focuses on the minority policy of the European Union, which is the focal point of the study. It is known that the European Union was born as a peace project. For this reason, it can be said that the Union fell on the subject of minorities. However, there are neither the standart minority rights that the European Union can apply to its member states, nor a common understanding of the Union as to who is the minority. In the third part, the general situation of minorities has been revealed on Greece, which is stay out of the minority regime that European Union tried to establish. In the fourth part, Turkey's minority policy as a candidate country for the European Union is examined. In the line with the Copenhagen Criteria prepared by European Union for candidate countiries, in Turkey the Harmonization Packages and the amendment to the law have been examined. At the end of the study, two major assessments are made. The first of these assessments is that the European Union is not successful in its own field on minorities. The second assessment is that when Turkey and Greece are considered as candidate and member states, both countries practice a policy of rejecting minorities in their country.Key Words: European Union, Minorities, Turkey, Greece. 162

Geçtiğimiz 25 yıllık süreçte her iki ülke arasındaki işbirliği sağlam anlaşmalar ve uluslararası birlikteliklerle kurulmasına rağmen, Ukrayna-Türkiye ilişkileri konusunda henüz detaylı araştırmalar yapılmamıştır. Bu nedenle bu konuda bir tez çalışması yapılması uygun görülmüştür. Çalışmanın amacı; Ukrayna ve Türkiye Cumhuriyeti arasındaki ortaklık ilişkilerinin gelişim sürecinin nedenleri, faktörleri ve özelliklerini incelemek olarak belirlenmiştir. Bu amaç doğrultusunda tez çalışmasında önce iki devlet arasındaki ilişkileri etkileyen faktörler ortaya konmuştur: Jeopolitik-güvenlik, siyasi, iktisadi ve sosyal faktörler. Ardından iki ayrı dönem halinde (1990-2002 ve 2002'den günümüze) Türkiye ile Ukrayna arasındaki siyasi, güvenlik ve iktisadi İlişkiler analiz edilip değerlendirilmiştir. Despite of the fact that company agreements and international relations have been established between the two countries throughout the past 25 years, there is still a lack of detailed research regarding relations between Ukraine and Turkey. Therefore writing a thesis on this topic was found to be appropriate. The objective of this study is to look into the development process, influencing factors and characteristics of partnership relations between Ukraine and the Republic of Turkey. In line with the aforementioned objective, factors which have an impact on relations between the two countries are to be analyzed in this thesis study, which takes into consideration geopolitical-security, political, economic and social factors. This study provides an analysis of the political, security and economic relations between Turkey and Ukraine within the framework of two distinct periods (1990-2002 and from 2002 on to the present). 134

Bu çalışmanın amacı, ABD'de başlayan 2008 Ekonomi Krizi'nin Yunanistan'da yarattığı siyasal sonuçları inceleyip açıklamaktır. Çalışmanın temel tezi, 2008 Ekonomi Krizi sonucunda Yunanistan'da sol siyasetin ve SYRIZA'nın gelişip güçlendiğini ileri sürmektedir. Tezin birinci bölümünde ABD ve Avrupa'da 2008 Ekonomi Krizi'nin nedenleri ve sonuçları incelenmiştir. İkinci bölümde Yunan ekonomisinin yapısal özellikleri, sorunları ve Yunanistan'da 2008 Krizi'nin ekonomik nedenleri ve sonuçları analiz edilmiştir. Üçüncü bölüm tezin ana bölümünü oluşturmaktadır. Üçüncü bölümde sırasıyla Yunanistan'da sol düşüncenin ve geleneğin kısa tarihi, Syntagma Direnişi, 2008 Ekonomi Krizi sonucunda Yunanistan'da merkez sağ ile merkez solun zayıflaması, SYRİZA'nın yükselişi ve SYRİZA iktidarının uyguladığı ekonomi politikalar, ekonomik kriz karşısında Yunanistan Komünist Partisi ile sendikaların tutumları/politikaları incelenip açıklanmıştır.Anahtar kelimeler: Yunanistan, 2008 Ekonomik Krizi, SYRİZA, sol siyaset The aim of this study is to examine and explain the political consequences of the 2008 economic crisis in Greece, which started in the USA. The main thesis of the study argues that left politics and Syriza developed and strengthened in Greece as a result of the 2008 economic crisis. The first part of the thesis examined the causes and consequences of the 2008 economic crisis in the USA and Europe. The second part analyzed the structural features of the Greek economy and the economic causes and consequences of the 2008 crisis in Greece. The third chapter is the major part of the thesis. In the third chapter of the thesis, the short history of the left thought and left political tradition in Greece, the Syntagma Resistance, weakening of the central right and the central left in Greece as a result of the 2008 economic crisis, the rise of SYRIZA and the economic policies implemented by the SYRIZA government, the attitudes and policies of the Greek Communist Party and the Unions in the face of the economic crisis are explained respectively.Keywords: Greece, 2008 Economic Crisis, SYRIZA, left politics. 116

Boko Haram Nijerya ve komşuları Nijer, Çad ve Kamerun'da eylemler yapan bölgesel bir terör örgütüdür. Eylemleri sonucunda Nijerya ve komşularında etkiler oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı Boko Haram terörünün bölgede oluşturduğu etkileri ortaya koymaktır. Çalışma meydana getirilirken kitaplardan, dergilerden, gazetelerden, raporlardan, resmi basın bildirilerinden ve internet kaynaklarından yararlanıldı. Tezde Boko Haram terör örgütünün tarihsel gelişimi ortaya konmuştur. Boko Haram'ın bölge ülkelerinde güvenlik ve terör sorunu dışında başka sorunlar yaratıp yaratmadığı, ilk lideri Muhammed Yusuf zamanında silahlı eyleme başvurup vurmadıkları, devletin etkisi sonucunda terör eylemlerine başlayıp başlamadıkları, liderleri Yusuf ölmesinden sonra radikalleşip terör örgütü haline gelip gelmedikleri, şu anki liderleri Şekau'nun radikalleşmelerine etkileri sorularına cevap bulunmaya çalışılmıştır.Boko Haram başlangıçta Nijerya'da sosyo-ekonomik ve etnik eşitsizlikler sonucunda ortaya çıkmıştır. 2009 yılına kadar birkaç küçük eylem dışında teröre bulaşmayan örgüt liderlerin öldürülmesi sonucunda şiddete başvurmaya başlamıştır. Devletin ülkede gerçek şeriatı ilan etmesini istemektedir. Bunu gerçekleştirmek için terör eylemlerine hız vermiştir. 2014 yılından sonra bölge ülkeleri Kamerun, Nijer ve Çad'da eylemler gerçekleştirmeye başlamıştır. Eylemlerin etkisi ile bölge ülkeleri Boko Haram ile mücadeleye grişmişlerdir. Bölge ülkelerinde eylemleri sonucunda bölgenin güvenliği sorunu dışında ayrıca yiyecek kıtlığı, açlık sorunu, düzensiz göç, yatırımların azalması ve bunun sonucunda iş imkânlarının azalması, bölgesel ticaretin azalması gibi sosyo ekonomik etkiler doğurmuştur. Boko Haram is a regional terrorist organization that acts in Nigeria and its neighbors Niger, Chad and Cameroon. As a result of its actions, it has influences on Nigeria and its neighbors. The aim of this study is to reveal the effects of Boko Haram terror in the region. Books, magazines, newspapers, reports, official press releases and internet resources were used in the study. In the thesis, the historical development of Boko Haram terrorist organization has been revealed. Tried to find answers to the questions of whether Boko Haram created problems other than security and terrorism in the countries of the region, whether they resorted to armed action during the time of the first leader, Muhammad Yusuf, whether they started terrorist acts as a result of the influence of the state, whether or not they became radical and terrorist organizations after Yusuf deaths and the current leader Shekau's fluence on the radicalizations.Boko Haram initially emerged from Nigeria as a result of socio-economic and ethnic inequalities. Until 2009, except for a few minor acts, the organization did not infiltrate terrorism and began to resort to violence as a result of the killing of leaders. They want the state to declare the true Sharia in the country. In order to achieve this, it has accelerated its terrorist acts. After 2014, Boko Haram started to carry out actions in the region countries Cameroon, Niger and Chad. With the influence of their actions, the countries of the region struggled with Boko Haram. As a result of the actions of Boko Haram in the countries of the region except the security problems of the region, it also caused socio-economic impacts such as food shortages, hunger problems, irregular migration, decrease in investments and consequent job opportunities, and decrease in regional trade. 156

Bu çalışmada, 20. yüzyılda milliyetçi fikirlerin kökeni ve gelişimi, bunların siyasi sürece etkisi ve Avrupa devletlerinin ulusal gelişimleri üzerine araştırmalar yapıldı ve ortaya çıkarıldı. Bu araştırma için iki Avrupa ülkesi olan Almanya ve Ukrayna örnekleri seçildi. Bu iki Avrupa ülkesinde siyasi seferberlik süreçleri üzerindeki milliyetçi fikirlerin etkisi incelendi. Her iki ülke, milliyetçi düşüncenin gelişimine yatkın olan pekçok olayı içeren zengin bir tarihe sahiptir. Çalışma kapsamında siyasi seferberlik olgusu, siyasi seferberliğin doğası ve gerekli koşulları incelendi. Ayrıca söz konusu iki ülkedeki milliyetçi fikirlerin ortaya çıkış mekanizmaları ve bunların tarihsel sonuçları araştırıldı ve milliyetçi fikirlerin oluşumunda çok fazla ortak özellik olduğuna dair kanıtlar ortaya çıkarıldı. Ukrayna milliyetçileri sıklıkla Alman milliyetçiliğini bir örnek paradigma olarak algıladılar ve ondan etkilendiler. Fakat aynı zamanda devletin siyasi durumuna, kültürel gelişimine ve etnik özelliklerine bağlı olarak tamamen farklı ve bazen de zıt olan farklılıklar da mevcuttur.Anahtar Kelimeler: Milliyetçilik, Etnisite, Almanya, Ukrayna, Siyasal Seferberlik. This work reveals and explores the origin and development of nationalist ideas during the 20th century, their influence on the political process and the national development of the states of Europe. For research, I took the phenomenon of the influence of nationalist ideas on the process of political mobilization in two European countries - Germany and Ukraine. Both these countries have a rich history, many events predisposing to the development of nationalistic thought. I studied the concept of political mobilization, its nature and the conditions necessary for its appearance. I also investigated the mechanisms of the origin of nationalist ideas in the two countries declared and their historical consequences, and came to the conclusion that there is much in common in the formation of their nationalist ideas, Ukrainian nationalists often perceived German nationalism as a paradigm and tried to meet it. But at the same time there are colossal differences, which allow drawing a conclusion about the formation of completely different, and sometimes even opposite, ideas of nationalism, depending on the political situation, cultural development and ethnic characteristics of the nation.Key Words: Nationalism, Ethnicity, Germany, Ukraine, Political Mobilization. 137

Kıbrıs Türkleri 1983 yılında Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'ni kurdu. Bu tarihten itibaren adada iki devlet yer almaya başladı. İki devletli yapı Türkiye-Yunanistan ilişkilerinde çeşitli gelişmelere neden oldu. Bu çalışmanın amacı KKTC'nin Türkiye-Yunanistan ilişkilerini nasıl etkilediğini açıklamaya çalışmaktır. Çalışma meydana getirilirken kitaplardan, dergilerden, gazetelerden, raporlardan, resmi kararlardan ve internet kaynaklarından yararlanıldı. Çalışmanın sonucunda iki saptamaya varıldı. Birincisi, KKTC'nin kuruluşundan 2000 yılına kadar Türkiye ve Yunanistan ilişkileri çok gergin geçti. Hatta iki ülke askeri çatışmanın eşiğinden döndü. Yeşil hat krizi, Loizidu davası ve S-300 füze krizi gibi gelişmeler bu gerginliği artırdı. İkinci saptamaya göre ise 2000 yılından itibaren Türkiye-Yunanistan ilişkileri normalleşmeye başladı. İki ülke askeri çatışmadan uzaklaştı. Ancak yine de Kıbrıs konusunda iki ülke fikir birliğine varabilmiş değildir. Türkiye ve Yunanistan Kıbrıs için farklı çözümleri savunmaktadır. Turkish Cypriots founded the Turkish Republic of Northern Cyprus in 1983. Since 1983, two states have started to take place in the island. The two-state structure led to various developments in Turkey-Greece relations. The aim of this study is to try to explain how the TRNC has affected Turkey-Greece relations. Books, magazines, reports, resolutions, and internet sources were resorted when creating the study. At the end of the study, two major assessments were made. Firstly, from the establishment of the TRNC until 2000, relations between Turkey and Greece were very stress-filled, moreover, the two countries returned from the brink of military conflict. Developments such as Green line crisis, Loizidu case and S-300 missile crisis increased tension. According to the second assessment, Turkey-Greece relations have began normalization since 2000. The two countries have moved away from a military conflict. However, the two countries have not reached consensus on Cyprus. Turkey and Greece defend different solutions for Cyprus. 158

Bu çalışma, Türkiye'nin Afrika'daki varlığının tarihi, ilişkinin geçmişi ve Türkiye Cumhuriyetinin dikkatini Afrika kıtasına yöneltmesine sevk eden nedenlere ilişkin kapsamlı bir çalışmadır. Ancak, bu araştırmanın temel amacı, Türkiye cumhuriyeti ve GambiyaCumhuriyeti arasındaki ilişkilere, her iki tarafın birbirine ilgi duymasını tetikleyen nedenlere odaklanmak ve onları incelemektir. Türkiye-Gambiya ilişkilerinin gelişme yolları, her iki ülke tarafından imzalanan işbirliği ve anlaşmalar ve bu anlaşmaların faydaları, bunun yanında her iki tarafın karşı karşıya kaldığı önemli zorlukların müzakeresi de incelenecektir.Anahtar Kelimeler: Gambiya, Türkiye, Afrika, Dış Politika, İşbirliği This is a comprehensive study regarding the history of Turkey's presence in Africa, the history of this relation and reason that prompted the Republic of Turkey to direct her focus on the African continent. However, the main aim of this research is to examine and focus on relationships between The Republic of Gambia and The Republic of Turkey, reasons that ignites the interest of both sides in another. The ways Turkey-Gambia relations were developed, collaborations and agreements signed by both countries, and benefits of these agreements, as well as to discuss prominent challenges faced by the both sides will also be examined.Keywords: Gambia, Turkey, Foreign Policy, Africa, Cooperation 88

Ulusal kimlik ve dış politikanın ilişkisi yıllar boyunca uluslararası ilişkiler disiplininde göz ardı edilmiştir. Bu durum Konstrüktivizm teorisinin itibar kazandığından sonra Uluslararası İlişkiler akımını değişmiştir. Bu çalışmada Türkçe, Farsça ve İngilizce kaynaklardan yararlanarak Türkiye Cumhuriyeti ve İran İslam Cumhuriyeti devletlerinin ulusal kimlik ve nesnel ve öznel çıkarları ve dış politikada kimliksel söylemleri anket, görüşmeler ve İçerik analizi ve Söylem yöntemleriyle Alexander Wendt'in Sosyal Konstrüktivizm kuramsal çerçevesinde açıklanmakta ve bu çerçevede iki aktörün anarşik kültür algısı makro ve mikro düzeylerde yani devletler topluluğu düzeyi ve devletler düzeylerinde belirlenmiştir. Çalışma 2001-2016 yılları arasını kapsamaktadır. Analiz birimi olarak devlet yani Türkiye ve İran ve analiz düzeyleri olarak birey ve devlet, iç ve dış faktörler yani yapı dikkate alınmıştır. Bu çerçevede İran İslam Cumhuriyeti'nin devlet ve hükümet kimlik, öznel çıkarları ve anarşik algısı hakkında varılan sonuçlar makro düzeyde şöyledir: Ali Hamenei, revizyonist ve Hobbescu Kültür, Muhamad Hatemi: Statükocu ve Lockecu kültür, Mahmut Ahmedinejad: Revizyonist ve Hobbescu kültür, ve son olarak Hasan Ruhani: Statükocu ve Lockecu kültür. Türkiye vakası ise aynı konular dikkate alınırak üç zaman diliminde sınıflandırılmıştır. Sonuçları öznel çıkarlar ve anarşik kültür çerçevesinde sırayla her dönemde şöyle özetlemek mümkündür: 2001-2003: Statükoculuk, ve Lockecu kültür, 2003- 2013: Statükoculuk, Lockecu kültür, 2013-2016: Revizyonist, Hobbescu kültür. Mikro düzeyde yani Türkiye- İran ilişkileri kapsamında Lockecu anarşik kültür algısı baskındır. Bu düzeyde özellikle iki vaka üzerine yani İran nükleer programı ve Irak konusuna odaklanılmaktadır. For long time the relation between national identity and foreign policy had been denied in International Relations mainstream. However with the rise of Constructivism, identity became one of the most important factors in determining foreign policy. In this study with focus on Turkish, Persian and English resources, Turkey and Iran's state identity, national interests and foreign policy identity discourses by using the methods such as survey, interview, content analysis and discourse analysis in the Alexander Wendt's Social Constructivist theoretical framework has been examined. Also the culture of anarchy of both actors in two level; macro and micro by focusing on two case has been determined. The study includes 2001-2006 time period. The unit of analysis is state and the level of analysis is the indivdual, state and system. The internal and external factors has been considered. In this framework the results, meaning identity, subjective national interests, culture of anarchy are summarized as follows: Ali Hamenei: Revisionist, Hobbesian, Mohammed Hatemi: Status quo, Lockean, Mahmud Ahmedinezhad: Revisionist, Hobbesian, Hasan Rouhani: Status quo, Lockean. In the case of Turkey, instead of governments, different time periods had been considered: 2001-2003, 2003- 2013 and 2013-2016. The results summarized as follows: 2001- 2003: Status quo, Lockean. 2003-2013: Status quo, Lockean, 2013-2016: Revisionist, Hobbesian. At the micro level Turkey and Iran's perception of each other is in the Lockean culture of anarchy. This conclusion particularly is an outcome of focusing on two cases: Iran's nuclear program and Iraq. 312

`Türkiye - Makedonya İlişkileri, 1990-2015` konulu tez çalışmamızda iki ülke arasında var olan siyasi, ekonomik, sosyo-kültürel ve güvenlik ilişkiler analiz edilmiş ve açıklanmıştır. Bu ilişkileri daha iyi anlatabilmek için tez çalışması üç bölüme ayrıldı. Birinci bölümde iki ülke arasındaki ilişkileri etkileyen faktörler açıklandı. Bu faktörlerin ortak tarih, ortak güvenlik sorunu, ortak ekonomik çıkar ve ortak sosyo-kültürel değerler olduğu ileri sürüldü. Ortak tarihin, her iki ülkenin beş asırdan fazla bir süre Osmanlı içinde yer almasından kaynaklandığını açıkladık. Ortak güvenlik sorununda, iki ülkenin de Yunanistan'la komşu olduğunu ve bu devletle sorunlar yaşadığını belirttik. Ortak ekonomik çıkar konusunda her iki ülkenin ortak menfaatleri olduğunu ortaya koyduk. Ortak sosyo-kültürel değerler konusunda, iki ülkenin Osmanlı çatısı altında uzun süre aynı kültürü paylaşmış olduğunu ve Makedonya'da Türk-Müslüman toplulukların varlığını açıkladık. İkinci bölümde 1990-2002 arasında Türkiye ve Makedonya arasındaki siyasi, güvenlik, ekonomik ve sosyo-kültürel ilişkiler açıklanmıştır. Son bölümde ise 2002-2015 yıllarında var olan ilişkiler analiz edildi. Ayrıca AK Parti'nin, Balkanlar ve Makedonya ile kurduğu olumlu ilişkiler ele alınıp incelendi. Anahtar Sözcükler: Makedonya, Türkiye, Yugoslavya, Osmanlı, AK Parti. In this thesis, namely `Turkey - Macedonia Relations, 1990-2015`, we have analysed and explained the existing political, economic, socio-cultural and security relations between the two countries. In order to explain better this relationship we divided our study into three parts.In the first part, we have stated the affecting factors between the two countries. We have suggested that these factors are common history, common security problems, common economic interests and common socio-cultural values. As the common history we said that it is arising from the five hundred years Ottoman reign. As the common security problems, we specify that two countries are neighbours with Greece and live problems with this country. Then we revealed the common economic interests of both countries. As the common socio-cultural values, we have explained that both countries shared the same culture under the Ottoman reign and the Turkish-Muslim community in Macedonia living still there.In the second part we described the political, security, economic and socio-cultural relations between Turkey and Macedonia in the period between 1990 and 2002. Finally, in the last part, the relations between the two countries in the period 2002 and 2015 has been analysed. Additionally we have explained the positive effect of Ak Party government in the Balkans and especially Macedonia. Key Words: Macedonia, Turkey, Yugoslavia, Ottoman, AK Party. 158

…

Yugoslavya'nın dağılması Batı Balkan'ı dönüşüme uğratmıştır. Bu tez çalışmasında Karadağ'ın ve Sırbistan'ın Avrupa entegrasyon süreci söz konusu dönüşümün tarihsel bütünlüğü ve farklılıkları içerisinde incelenmiştir.AB yolunda Karadağ ve Sırbistan çeşitli reformlar yapmasına rağmen yetersiz kalmıştır. Avrupa Komisyonu İlerleme Raporu da bu duruma ışık tutmaktadır. Karadağ'ın ve Sırbistan'ın reformlar konusunda yetersiz/başarısız olmasının başlıca nedenleri: (1) Devlet kurumlarının verimsizliği, yolsuzluk ve çıkarlar doğrultusunda iltimas. (2) Yargının idari kapasitesinin yetersizliği. (3) Kurumsal ve İdari reformlar konusunda üst düzey yetkililerin sorumluluklarının yetersiz olması. (4) `Hukukun üstünlüğü` konusunda yetersizlik. Karadağ ve Sırbistan'ın AB'ye katılım sürecinde karşılaştıkları başlıca güncel zorluklar ise şöyledir: (1) Karadağ Hükümetinin yirmi beş yıldır değişmemesi ve toplumda demokratik değişikliklerin kısıtlı kalması. (2) Sırbistan'ın Kosova ile ilişkilerini düzeltememesi. (3) Sırbistan'ın Lahey Mahkemesi ile yeterli düzeyde işbirliği yapmaması. (4) Karadağ ve Sırbistan'ın AB yolunda reformları yeterince iyileştirememesi. (5) Yolsuzlukla mücadelenin yetersizliği. (6) Organize suçlarla mücadelenin yetersizliği. (7) NATO'ya katılımın gerçekleşmemesi. Bu tez çalışması, söz konusu `başarısızlık nedenlerini ve zorlukları`, teorilerin yol gösterici ışığı altında analiz edip açıklıyor. After the breakdown of Yugoslavia, Western Balkans are going through a period of transition. Within this thesis study, Montenegro and Serbia's European integration process has been examined in the historical integrity and diversity of the transformation.Although Montenegro and Serbia have made some reforms on their way to European Union, it seems to be insufficient. European Commission Progress Report also shed light on this situation. Main reasons for insufficient/failure of reforms are: (1) The inefficiency of state institutions which leads to corruption and favoritism in line with interests. (2) The administrative capacity of the judiciary was insufficient- assignment of judges procedure is not open. (3) As regards the institutional and administrative reforms, there is the lack of accountability of senior officials. (4) Also problems with reforms are threatening the rule of law. On the other hand, the main difficulties of Montenegro and Serbia during the European integration process: (1) The Government of Montenegro has not been changed for twenty five years and because of that there is a restriction of the democratic changes in society. (2) Realations between Serbia and Kosovo are not improved. (3) Inability of Serbia to have good relations with the Hague Tribunal. (4) Inability of Montenegro and Serbia to improve the process of reforms. (5) Failure in fight against corruption. (6) Failure in the fight against organized crime. (7) Also, both of the two contries are not members of NATO.Having regard to different theories, this thesis explains and studies the reasons for inabilities as well as main challenges on Montenegro and Serbia's way to EU. 141

1.Baskı