Search

Doelstelling van dit onderzoek is een mechanische aanpk van tussenbelichting bij roos, waarbij onderscheid werd gemaakt tussen groeilicht-, stuurlicht- en temperastuureffecten binnen een gewas.

Tijdens het in dit rapport beschreven project is gekeken naar de effecten van belichting (met LED vs SON-T lampen) op de teeltresultaten van tomaten.

Onderzoek naar de effecten van LED-belichting al dan niet in combinatie met SON-T belichting, op het kasklimaat en energiegebruik en de groei, ontwikkeling en productie van tomaat. De experimentele resultaten uit dit onderzoek werd vervolgens gekoppeld aan het gemeten kasklimaat om de productie van de behandelingen door te rekenen in een aantal scenario analyses. De resultaten van dit onderzoek worden in dit rapport weerggegeven.

In een praktijkproef met met LED belichting, zijn stuurlichteffect op paprika (ras Derby) niet onomstotelijk bewezen, want lichtkleur en lichtintensiteit waren gekoppeld. Echter, belichtingen met een laag intensiteit (blauw licht, 20 µmol/m2/s, en rood licht, 46 µmol/m2/s) suggereren wel een aantal stuurlicht effecten. Bij rood licht waar belichting startte voor zonsopgang raakte de planten uit balans. De zetting was goed bij rood licht en slecht bij blauw licht. Halverwege het seizoen waren de planten onder blauw licht langer en hadden een groter bladoppervlak dan onbelichte planten, maar dit zou ook te danken kunnen zijn aan grotere beschikbaarheid van assimilaten onder blauw licht. Op basis van hetzelfde hoeveelheid licht (gram per mol), werd een verglijkbare productie berekend onder rood licht en SONT. Met de juiste gewassturing wordt verondersteld dat potentieel 5-10% meer productie kan worden bereikt door belichting met LEDs in vergelijking met SON-T lampen

Led-belichting heeft niet alleen effect op de fotosynthese, maar ook een stuurlichteffect. De gevolgen van beide effecten worden langzamerhand steeds duidelijker. Het is de kunst om deze effecten te leren gebruiken. Op tal van plekken vindt onderzoek plaats naar deze effecten

Wanneer men bij palmen extra licht toelaat biedt dit perspectieven voor prodcutieverhoging. Dit moet echter wel voorzichtig getoetst worden. In onderzoek lijkt vooral relatieve vochtigheid invloed te hebben op de hogere lichtbenutting. Een reportage over de lichthuishouding bij palmproductie

Dit onderzoek is uitgevoerd naar aanleiding van een onderzoeksvraag van de LTOcommissie Cymbidium naar optimale teeltomstandigheden in relatie tot de fotosynthese. Door metingen op een praktijkbedrijf is meer inzicht verkregen in optimale en limiterende omstandigheden van de groeifactoren licht, temperatuur en CO2 op de fotosynthese van Cymbidium.

Het onderzoeksbedrijf Plant Dynamics heeft bij Cymbidium in maart, mei en in juli 2003 fotosynthesemetingen uitgevoerd bij de mid-bloeiende cultivars Rijsenhout en Freeke. Met de apparatuur was het mogelijk om de effecten van licht, CO2, temperatuur en r.v. op de fotosynthese te bestuderen. Het bleek dat de hoogste fotosynthese bij het 2e of 3e blad van een nieuwe scheut gevonden werd. Vergeleken met andere gewassen is de fotosynthese wel laag, voornamelijk door de grote weerstand van de huidmondjes. De fotosynthese nam in de ochtend snel toe, maar nam af in de middag a.g.v. het sluiten van de huidmondjes. Het tijdstip van de afname ging gepaard met een verhoging van de bladtemperatuur; boven de ca. 280C gebeurde dit al tussen 12 en 14 uur. Bij verlaging van de bladtemperatuur steeg de fotosynthese weer. De optimum bladtemperatuur voor de fotosynthese lag tussen de 24 en 260C. CO2 had een groot effect op de fotosynthese: de verhoging was 33 tot 100% (afhankelijk van het lichtniveau) bij een verhoging van CO2 van 400 => 800 ppm. Hoge concentraties in de vroege morgen remden echter de fotosynthese. Naar aanleiding van deze constatering werd later een uitvoerig experiment verricht in klimaatkamers (zie verderop). Hoewel een verlaging van de r.v. in het meetcuvet een relatief gering effect op de fotosynthese had, valt een lage r.v. bij hoge kas- en bladtemperaturen niet geheel uit te sluiten als oorzaak voor de huidmondjessluiting. Om meer duidelijkheid te krijgen over het belang van RV dan wel temperatuur werden aanvullende experimenten verricht in klimaatkamers. Bij temperaturen van 30 0C en 23 0C en verschillende RV’s werd de fotosynthese gedurende meerdere dagen geregistreerd. De resultaten bevestigen de conclusie uit de kasproef dat de verlaging van de fotosynthese voornamelijk wordt veroorzaakt door hoge temperatuur. Het herstel na een periode van hoge temperatuur lijkt bevorderd te worden door een hoge RV. Hoewel het belang van een hoge RV dus minder is dan dat van temperatuurmatiging werd bij 30%-40% RV wel een verlaging van de fotosynthese geconstateerd (ongeveer 25%). Deze verlaging was echter snel opgeheven als de RV verhoogd werd. In de klimaatkamers werden tevens experimenten verricht met verschillende CO2 concentratie. Cymbidium reageert zeer positief op een CO2 verhoging tot ongeveer 800-1000 ppm. De vraag was of een hoge CO2 concentratie in de ochtend de huidmondjesopening zou verhinderen. Uit experimenten in de kas waren daarvoor aanwijzingen gevonden. Detail studies in de klimaatkamer konden dit niet bevestigen en een hoge CO2 concentratie in de ochtend was geen belemmering. Mogelijk heeft een lage temperatuur in de ochtend de remming in de kasproef veroorzaakt. De resultaten zijn overeenkomstig maar ook een uitbreiding op eerder verkregen resultaten bij Cymbidium. Aanwijzingen voor optimale teeltomstandigheden worden gegeven.

Het onderzoeksbedrijf Plant Dynamics heeft bij Cymbidium in maart, mei en in juli 2003 fotosynthesemetingen uitgevoerd bij de mid-bloeiende cultivars Rijsenhout en Freeke. Met de apparatuur was het mogelijk om de effecten van licht, CO2, temperatuur en r.v. op de fotosynthese te bestuderen. Het bleek dat de hoogste fotosynthese bij het 2e of 3e blad van een nieuwe scheut gevonden werd. Vergeleken met andere gewassen is de fotosynthese wel laag, voornamelijk door de grote weerstand van de huidmondjes. De fotosynthese nam in de ochtend snel toe, maar nam af in de middag a.g.v. het sluiten van de huidmondjes. Het tijdstip van de afname ging gepaard met een verhoging van de bladtemperatuur; boven de ca. 280C gebeurde dit al tussen 12 en 14 uur. Bij verlaging van de bladtemperatuur steeg de fotosynthese weer. De optimum bladtemperatuur voor de fotosynthese lag tussen de 24 en 260C. CO2 had een groot effect op de fotosynthese: de verhoging was 33 tot 100% (afhankelijk van het lichtnivo) bij een verhoging van CO2 van 400 => 800 ppm. Hoge concentraties in de vroege morgen remden echter de fotosynthese, vermoedelijk omdat het open gaan van de huidmondjes geremd werd. Hoewel een verlaging van de r.v. in het meetcuvet een relatief gering effect op de fotosynthese had, valt een lage r.v. bij hoge kas- en bladtemperaturen niet geheel uit te sluiten als oorzaak voor de huidmondjessluiting. De resultaten zijn overeenkomstig maar ook een uitbreiding op eerder verkregen resultaten bij Cymbidium. Aanwijzingen voor optimale teeltomstandigheden worden gegeven.

Optimization of nitrogen supply in a tomato plant is stepwise assessed, from chloroplast characteristics to whole crop performance. Experiments are reported in which important key processes are quantified in relation to the nitrogen content of leaves. Interactions of N effects with leaf aging and canopy light distribution are analyzed. A simulation model that integrates this knowledge is constructed. The results of three nitrogen partitioning scenarios for Rubisco suggest that optimization of the distribution of Rubisco between leaf layers is less important for plant productivity than within-leaf optimization of the photosynthetic apparatus.