Search

İmplantların uzun dönem başarıları için gereken en önemli faktörlerden birisi implant çevresinde yeterli keratinize diş eti varlığıdır. İmplant çevresinde keratinize diş eti miktarının yetersiz olması, oral hijyenin istenilen düzeyde sağlanamamasına, plak birikimine, gingival enflamasyona, sondlamada kanamaya, diş eti çekilmesine ve alveoler kemik kaybına neden olabilmekte bu da uzun dönemde implant başarısızlığı ile sonuçlanabilmektedir. Yapışık diş eti miktarını artırmak için kullanılan çok sayıda cerrahi teknik arasından serbest diş eti grefti, doğal dişlerde ve implant bölgelerinde keratinize diş eti miktarı ve yumuşak doku kalınlığını artırmak için en sık kullanılan yöntemdir. Bu olgu sunumunda 3 ayrı hastaya ait, yapışık diş eti miktarı yetersiz olan implantların, serbest diş eti grefti kullanılarak yapışık diş eti miktarı artırımının 6 aylık sonuçları sunulmaktadır.

Amaç: Bu vaka serisinin amacı dental implant yerleştirilmesi sonrası direkt sinir hasarı olmaksızın hipoestezi gelişen olguların tedavisinin değerlendirilmesidir. Olgu: Alt çene premolar bölgede dental implant cerrahisi sonrası 48 saat içerisinde alt dudak ve çenede his kaybı şikâyeti ile kliniğimize başvuran sistemik olarak sağlıklı 3 hastanın klinik ve radyolojik muayenesi yapıldı. Değişik açılardan alınan radyograflarda implantların inferior alveolar sinirle temasının olmadığı değerlendirildi. Klinik değerlendirmede hastaların hepsinde yüzde şişlik tespit edildi. Hastaların duyu kaybı boyutunun tespiti için uyarana karşı 1/10 arasında puan verilerek, mekanoseptif ve nosiseptif testler uygulandı. Hastanın gözleri kapatılarak, sakin bir ortamda, kontralateral taraf kontrol olarak kullanılarak yapılan değerlendirmede hipoestezi teşhisi koyuldu. IV kortikosteroid uygulanmasını takiben (prednisolon, 40 mg), 6 günlük oral prednisolon reçete edildi (kilo başına 1 mg, max 80 mg). İlave olarak cerrahi sonrası ağrı kontrolü için reçete edilen non-steroid antiinflamatuvar (NSAİİ) devam edildi (ibuprofen 400mg, günde 3 kez). Hastalar durum hakkında bilgilendirilip düzenli kontrollere çağırıldı. Bulgular: 2 hafta sonra yapılan duyu testlerinde %80-90 iyileşme tespit edildi ve ilave medikasyon uygulanmadı. 3 ve 6. ay kontrollerde kontralateral taraftan farklı bir duyu hissi tespit edilmedi. Sonuç: Dental implantlar günümüzde dişsiz kretlerin rehabilitasyonunda sıklıkla kullanılmaktadır. Dental implant yerleşimi ile alakalı en sık karşılaşılan komplikasyonlardan biri de inferior alveolar sinir (İAS) yaralanmalarıdır. İAS hasarının boyutunu ve etyolojisini tespit etmek bu tip vakaların yönetiminde önemlidir. Semptomların erken tespit edilmesi ve erken steroid uygulamaları hipoestezi bulgularının iyileşmesinde etkili olabilir. Bu vaka serisinin sonuçlarına göre implant cerrahisi sonrası direkt sinir teması hasarı yoksa kortikosteroid ve anti-inflamatuvar ilaç uygulamaları semptomların iyileşmesine katkıda bulunabilmektedir.