Search

Bu çalışma Selçuklu Hanedanlığındaki evlilik yaşları ve evlilik türlerini kapsamaktadır. Büyük Selçuklu Devleti özelinde Selçuklu Hanedanlığından yola çıkılarak evlilik yaşlarının tespiti, evlilik şekillerinden levirat geleneğinin örnekleri ve yaygınlığı ile evliliklerin ne amaçlarla yapıldığı konularında bazı tespitleri içermektedir. Çalışmanın amacı; Selçuklu Hanedanlığı örneğinde Türklerde evlenme yaşlarının sınırları, evlilikte yaş farkı, sultan öldükten sonra hanımının durumu, levirat türü evliliklerin olup olmadığı gibi konuları ortaya koymaktır. Çalışmanın sınırlılığı Selçuklu Hanedanlığı özelinde bırakılmıştır. Selçuklu sosyal ve kültürel hayatı üzerine birçok eser kaleme alınmış pek çok ilmi araştırma yapılmıştır. Bu çalışmalarda kadınların daha çok siyasi yönlerden evliliğe etkileri araştırılmış fakat kadın açısından da önemli konulardan olması gereken evlendirildikleri yaşların, eşlerinin yaşları ile kıyaslanması yoluna gidilmemiştir. Bu çalışma bu noktada bir ilk olma özelliği taşımaktadır. Zira günümüzde evlilik yaşları ile ilgili pek çok yorum ve değerlendirme yapılmaktadır. Bu yorum ve değerlendirmelerde anakronik bir yanlış içerisine girilerek günümüz normları üzerinden geçmiş yargılanmaya çalışılmaktadır. Bu nedenle çalışmada dönem kaynaklarındaki bilgiler titizlikle incelenip kıyaslamalar da yapılarak bir sonuca ulaşılmaya çalışılmış ve Orta Çağ dünyasının genelinde olduğu gibi Selçuklularda da evliliklerin çok erken yaşlarda gerçekleştirildiği ortaya konulmuştur. Araştırmanın sonucunda tarihi olayları değerlendirirken dönemin şartlarının, âdet, gelenek ve göreneklerinin toplumlara göre şekillendiğinin, dolayısıyla kıyas yapılırken o toplum tarafından gerçekleştirilen eylemin nasıl bir tepkiyle karşılandığının göz önünde bulundurulması gerektiği ön plana çıkmaktadır. Zira Selçuklu özelinde yaptığımız tespitlerde halk nezdinde bu durumlar yadırganmamış ve bir tepki almamıştır.

al-Qā’im bi-Amr Allāh spent the first half of his caliphate (1031-1055) under Buwayhid rule. In this period, when the Buwayhids were weakening, the caliph invited the Seljuk sultan Toghrïl Beg to Baghdād and got rid of both the Buwayhids and Arslan alBasasīrī’s domination. However, this time the Seljuks took over the political sovereignty. Until the death of Toghrïl Beg, al-Qā’im did not react to this situation. However, relations between the two sides became tense, regarding Toghrïl Beg’s marriage to Sayyida Khatun, the daughter of al-Qā’im. After the death of the sultan in 455/1063, al-Qā’im tried to establish his own authority by not reciting khutbahs on behalf of any political authority in Baghdād. alQā’im even minted coins in his own name. al-Qā’im tried to attract local rulers to his side in order to completely seize authority, but some of Sharaf al-Dawla Muslim's activities caused disturbances. As a result of the unfavorable developments in Baghdād, which was deprived of a strong political authority, the caliph accepted the Seljuk rule again by reciting khutbah in the name of the Seljuk sultan Alp Arslan. This article aims to discuss the activities of al-Qā’im to re-establish the ‘Abbāsid authority after the death of Toghrïl Beg. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Selçuk University Journal of Faculty of Letters is the property of Selcuk Universitesi Edebiyat Fakultesi Dergisi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Cografya Fakültesi Dergisi DTCF Dergisi is the property of Ankara Universitesi Dil ve Tarih-Cografya Fakultesi (DTCF Dergisi) and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Seljuk University Journal of Seljuk Studies is the property of Selcuk University Journal of Seljuk Studies and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Seljuk University Journal of Seljuk Studies is the property of Selcuk University Journal of Seljuk Studies and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Turkish Studies - Comparative Religious Studies is the property of Electronic Turkish Studies and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Journal of Palmette / Palmet Dergisi is the property of Ataturk University Coordinatorship of Scientific Journals and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Selçuklu Sultanı Muhammed Tapar dönemi Selçukluların Bâtınîlikle mücadelesinde bir dönüm noktası olarak görülmektedir. Dindar kişiliğiyle öne çıkan Muhammed Tapar'ın amansız Bâtınî mücadelesi yoğun olarak İsfahan civarında olup, başkenti tehdit eden Şahdiz Kalesi’nin zaptı bunun ilk somut örneğidir. Bunun yanında Bâtınî kalelerinin birer birer düşürülüp esas emir komuta merkezi olarak bilenen Alamut Kalesi’nin kuşatılması Bâtınîliğin sona ereceği anlamına gelmekteydi. Ancak Muhammed Tapar'ın ansızın ölümü, buna bağlı olarak Alamut Kalesi’nin zapt edilememesi, şüphe uyandıran ve tarihçiler tarafından tartışılan konular arasındadır. Ayrıca Bâtınîlerin İran coğrafyasında uzun bir süre ömür sürmelerini kimi tarihçiler bölgenin sıkıntılı coğrafi konumuna bağlarken kimileri de bu durumu Selçuklu vezir ve emirlerinin Bâtınilerle iş birliğine bağlamışlardır. Mesela Tapar’ın güvendiği bir adamı olarak bilinen Vezir Sa'dül-Mülk'ün, Bâtınî liderlerinden Ahmed b. Abdülmelik b. Attaş ile irtibat halinde olduğu iddiası, bu durumun sultana iletilmesine rağmen vezirine güvenmeye devam etmesi, nihayetinde hacamatla uğraşan bir Bâtınî eliyle sultanı zehirletme teşebbüsü ve iddiaları akabinde dört arkadaşıyla birlikte idam edilmesi, üzerinde durulması gereken hadiselerdir. Bu gelişmeleri Muhammed Tapar'ın Bâtınîlikle mücadelesinin başarısızlığa uğraması yönünde ipuçları veren bilgiler olarak görmek mümkündür. Öte yandan Vezir Sa’dü’l-Mülk'ün hayatı boyunca Bâtınilikle mücadele eden ve bu mücadelede bedel ödeyen Nizamü’l-Mülk ailesinden olmaması, seleflerinin aksi istikamette bir siyaset izlemesi de manidardır.

When the Islamic conquests began, many regions in the Iranian geography were under Sassanid rule. The first change in the ethnic identities of the people in these regions occurred with the arrival of the Arabs. The second and most important event that affected the ethnic population took place with the arrival of the Seljuk Oghuzs to Khorasan. However, it seems that some local dynasties preserved their ethnic identities. These dynasties were named after the geography they lived in or the name of their founders, rather than an ethnic identity. One of these is the dynasties living in the Jibâl region. Jibâl is a region with a dense Kurdish population and ruled by the Daylami dynastys. There are also ethnic elements such as Arabs, Persians, Khurremis and Ashgani in the region. The presence of Oghuz Turkmens can be seen here before and after Tuğrul Beg's arrival to the region. With the Bâtini operation that started during the reign of Melikshah, the region was taken over by the Bâtinis, and after the struggles with the Bâtinis, Turkmen incursions took place in the region. In this study, we tried to give detailed information about the Kurdish tribes in the region and the ethnic origin of the Kāqūyī and Annâzî dynasties, which were subject to the Seljuks and their political relations with the Seljuks. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Studies of Seljukid History in Turkey started during the last period of Ottoman rule and continued progressively since the 1950s. However, some issues regarding this period have not been resolved yet. One of these issues is the usage preference of the name Sanjar/Sandjar. The name of the last sultan of the Great Seljuk was reflected differently in the usage preferences of historians. Just as a matter of fact, some historians used the name Sanjar, while others preferred Sandjar. There also are researchers who use both. Nevertheless, the spelling of the name is سنجر in all Arabic and Persian sources that we have been able to examine. Sources highlight two pieces of information about the naming. According to the first of these, Sultan Malik-Shah named his son Sanjar, who was born near Sinjār, influenced by the name of this city; and according to the other view, a naming derived from the verb "sançmak", which means to stab in Turkish vernacular. According to one interpretation, the name that was originally Sandjar was transformed into Sanjar by final-obstruent devoicing, and consequently, the form of Sanjar had been used all along the subsequent investigations. This study intends to further evaluate the name Sanjar/Sandjar, and lay emphasis on a new opinion. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Ömer Menekşe's study titled "The Rise of Seljuk Islamic Law" is a review of the history of law in general and the history of Islamic law in particular. This work contributes to the field of Islamic legal history by examining the Ascension Period, the brightest period of the Seljuks in terms of scientific and cultural life. The affairs of the Seljuks in the science of law, which have a vital role in Turkish-Islamic history, showed their impact in both social and political fields, and thus this period witnessed many developments in scientific activities. In this study, the understanding of Islamic law in the Ascension period, in which theSeljuks were at their scientific peak is discussed. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Selçuk University Journal of Faculty of Letters is the property of Selcuk Universitesi Edebiyat Fakultesi Dergisi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Journal of Near East University Islamic Research Center / Yakın Doğu Üniversitesi İslam Tetkikleri Merkezi Dergisi is the property of Journal of Near East University Islamic Research Center and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Journal of Cultural Studies / Kültür Araştırmaları Dergisi is the property of Journal of Cultural Studies / Kultur Arastirmalari Dergisi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Bizans İmparatorluğu, asırlar boyu devam eden büyük gücünü, askerî yapısının mükemmelliğine borçlu olmuştur. Oldukça geniş bir alana yayılan Bizans arazisi, bu askerler ile korunmaya çalışılmıştır. Bizans ordusunda görev yapan ücretli askerler ise Avrupa’dan, Rusya steplerinden, İskandinavya’nın soğuk iklimlerinden ve Balkanların kuzey-doğusundaki Peçenek ile Kuman Türklerinden elde edilmiştir. Bu topluluk içerisine XI. yüzyılın son çeyreğinden itibaren Norman paralı askerler dâhil olmaya başlamıştır. Viking kökenli olan Normanlar, Kuzey Fransa’dan Endülüs topraklarına ve Güney İtalya’ya kadar yayılarak burada paralı askerlik yapmışlardır. Onların Güney İtalya’yı ve ardından Sicilya’yı ele geçirmeleri ise devletleşme süreçlerini beraberinde getirmiştir. Bizans hizmetinde görev yapan Norman paralı askerler ise başlarındaki liderlere olan itaatleri yanında üstün savaş yetenekleri ile de göz doldurmuşlardır. Üstlendikleri görevleri başarmalarına rağmen güvenilmez ve asî yapıları, onları Bizans makamları ile karşı karşıya getirmiştir. Bizans, isyan eden Norman liderlerden genellikle Artuk, Tutak gibi Selçuklu beyleri vasıtası ile kurtulmuştur. Ayrıca Bizans aynı politikası ile baş edemediği bir başka güç olan Selçuklulara karşı benzer bir siyaset izlemiştir. Kendisine karşı isyan eden Normanlara yönelik mücadelesinde Türkmen beylerinden aldığı desteğin faydalarını gören Bizans, daha sonraki Güney İtalya’daki Normanlara karşı mücadelesinde de Selçukluların askeri birliklerine müracaat etmiştir. Bu süreç de 1107 yılında seçme askerlerini Bizans hizmetine veren I. Kılıçarslan’ın o dönem Meyyâfârikîn olarak bilinen bugünkü Silvan’da hayatını kaybetmesi ile neticelenmiştir. Bu makale, bu sürecin nasıl başladığını Norman paralı askerlerinin Anadolu’daki faaliyetleri üzerinden ele almaya çalışacaktır.

Copyright of Cappadocia Journal of History & Social Sciences is the property of CAHIJ and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Tetkik is the property of Oku Okut Press and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Seljuk University Journal of Seljuk Studies is the property of Selcuk University Journal of Seljuk Studies and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Seljuk University Journal of Seljuk Studies is the property of Selcuk University Journal of Seljuk Studies and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of International Journal of Social Science Research (2146-8257) is the property of International Journal of Social Science Research and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Cografya Fakültesi Dergisi DTCF Dergisi is the property of Ankara Universitesi Dil ve Tarih-Cografya Fakultesi (DTCF Dergisi) and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Seljuk University Journal of Seljuk Studies is the property of Selcuk University Journal of Seljuk Studies and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Seljuk University Journal of Seljuk Studies is the property of Selcuk University Journal of Seljuk Studies and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Bu çalışmamızın amacı; Büyük Selçuklu devletinin veziri Nizamulmülk’ün önderliğinde kurulan ve Ortaçağda İslam dünyasında en önemli eğitim kurumlarından biri olarak görülen Nizamiye medreselerinin kuruluş amaçlarını ve bu eğitim kurumları içerisinde yer alan tıp eğitiminin nasıl verildiğini ve bu tıp fakültelerine bağlı olarak görev yapan uygulama hastanelerinin nasıl hizmet verdiğini incelemektir. Türkler İslamiyeti kabul ettikten sonra İslam dünyasına yeni bir taze kan olarak girmişler ve yeni bir dönemin başlamasına sebep olmuşlardır. İslamiyetin kabulünden sonra tarih sahnesine çıkan Karahanlılar, Gazneliler ve Büyük Selçuklular gibi bu yeni Türk-İslam devletleri daha önce Türk tarihinde görülmeyen yeni kurumlar ortaya koyarak kültür ve bilim hayatına büyük katkı sağlamışlardır. Karahanlılar döneminde İslamiyet Orta Asya’da Türkler arasında hızla yayılmış ve ilk medreseler bu dönemde ortaya çıkmaya başlamıştır. Gazneliler döneminde ise Karahanlılar döneminde inşa edilen bu medreselere ilaveten yeni birtakım medreseler inşa edilmeye devam etmiştir. Büyük Selçuklu Devleti’nin tarih sahnesine çıkmasıyla birlikte artık Türkler İslam dünyasının siyasi, sosyal, kültürel ve eğitim gibi önemli alanlarında söz sahibi olmaya başlamışlardır. Büyük Selçukluların İslam dünyasındaki bu yeni vizyonu ve misyonunun en büyük göstergesi ise Nizamiye Medreselerinin kurulması olmuştur. Nizamiye Medreseleri İslam dünyasının eğitim kurumlarına yeni bir bakış açısı getirmiş ve uyguladığı yeni sistem sayesinde gerek dini bilimler gerekse pozitif bilimler açısından olsun eğitim sistemini derinden etkilemiştir. Tıp eğitimi de bu eğitim sisteminin içerisinde önemli bir yere sahiptir.

Copyright of Turcology Research is the property of Ataturk University Coordinatorship of Scientific Journals and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Journal of Seljuk Civilizational Studies (JSCS) / Selçuklu Medeniyeti Araştırmaları Dergisi (SEMA) is the property of Journal of Seljuk Civilizational Studies (JSCS) and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Journal of Seljuk Civilizational Studies (JSCS) / Selçuklu Medeniyeti Araştırmaları Dergisi (SEMA) is the property of Journal of Seljuk Civilizational Studies (JSCS) and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Marmara University Journal of Turkology / Marmara Türkiyat Araştırmaları Dergisi is the property of Marmara University and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Marmara University Journal of Turkology / Marmara Türkiyat Araştırmaları Dergisi is the property of Marmara University and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Marmara University Journal of Turkology / Marmara Türkiyat Araştırmaları Dergisi is the property of Marmara University and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

11. yüzyılda Büyük Selçuklular Orta Asya, İran ve Ortadoğu’da büyük bir güç haline gelerek Sünnî İslam dünyasının koruyuculuğunu üstlenip, Sünnî mezhepleri koruyup bunların halk içindeki gücünü de arkasına alarak Şiî, Râfizî ve Bâtınîlere karşı büyük bir mücadele vermiştir. Tuğrul Bey döneminden sultan Berkyaruk ve Sultan Sencer dönemine kadar devam eden mücadeleler ele alınmıştır. Çalışmada Selçukluların Şiî ve Bâtınîlere karşı aldıkları önlemler ve buna karşı Şiîlerin yaptıkları faaliyetler ele alınmıştır. Selçuklu sultanlarının asıl amacı Sünnî mezheplerden destek alarak Şiî, Râfizî ve Bâtınîlerin devlet kademelerine sızmasını engellemekti ancak bunda başarılı olamamıştır. Çünkü Şiîler, Selçukluların bütün devlet kademelerine sızarak devletin zayıflamasında önemli rol oynamışlardır. Aynı zamanda Şiî Bâtınîlerle mücadele eden önemli devlet adamlarına da suikastlar yaparak devleti zayıflatmışlardır. Bu çalışmada, üstünlük sağlamak için her alanda rekabet eden Sünnî ve Şiî grupların mücadelesinin önemi üzerinde durulmuş ve devlet ile muhalifler arasındaki rekabete sebep olan dini ve siyasi olaylara dikkat çekilerek muhalif grupların devlete nasıl sızdığı ya da sızdırıldığına değinilmiştir. Bu çalışmada özellikle dönemin Farsça ana kaynakları kullanılarak konuya açıklık getirilmeye çalışılmıştır.

Çağrı Bey, a leader of the Great Seljuks, launched Eastern Anatolia Campaign in the first quarter of the 11th century, which marked the beginning of a 60-year period of Anatolian raids until the Seljuk conquest of Anatolia. Following the campaign, Çağrı Bey envisioned to make Anatolia a homeland for the Turk, as he did not observe any visible powers that could resist to them in the region. Considering Anatolia a fairly easy location for conquest, until the Battle of Manzikert, the Turk organized several military raids against the region for different reasons such as jihad, spoils of war and expeditions. During these raids, Seljuk victory at the Battle of Kapetron in 1048 and Turkish conquest of Ani in 1064 were important military achievements for the Seljuk state, which was followed by the victory at the Battle of Manzikert against the Byzantine Empire in 1071. Thus, the Seljuk took the first step to turn Anatolia into a Turkish territory. After the Battle of Manzikert, both Alp Arslan and Melikshah adopted effective conquest and settlement policies to turn Anatolia into a Turkish homeland in a very short period of time. The Crusaders were unable to remove the Turk from Anatolia. The Byzantine Empire acknowledged Turkish sovereignty over Anatolia after Turkish victory at the Battle of Myriokephalon. The conquests following the Battle of Manzikert initiated Turkish history which would continue until the present day. The present study focuses on Seljuk policies in Anatolia as a Turkish territory and the roles of first Anatolian principalities in this process. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Mughith al-Din Toghril Shah is one of the sons of Kilij Arslan II. Before Kilij Arslan II died, he divided the country among his sons, and Elbistan was given to Mughith al-Din Toghril Shah in this division. During the struggle for the throne that started at the end of Kilij Arslan's life, Mughith al-Din Toghril Shah remained neutral and obeyed his brothers who dominated the throne. Mughith al-Din Toghril Shah remained in Elbistan until 1202, adhering to his brothers Ghiyath al-Din Kaykhusraw I and Rukn al-Din Sulayman Shah II. After this date, with the conquest of Erzurum, he became the Saldjuks malik of Erzurum from 1202 until he died in 1225. Mughith al-Din Toghril Shah started political and military relations with Georgians, Akhlat-shahs and Ayyubids in Erzurum. He made an alliance with Akhlat-shahs against the Georgians and Ayyubids. In order to get along with the Georgians, he converted one of his sons a to Christian and married him to the Georgian queen Rusudan. After the death of Ghiyath al-Din Kaykhusraw I, Mughith al-Din Toghril Shah acted independently and minted coins in his own name and delivered a sermon. These actions revealed the view that Erzurum was independent from the Seljuks of Rum. However, although Mughith al-Din Toghril Shah acted independently in Erzurum, there is not enough source say that Erzurum became independent from the Seljuks of Rum. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Since the first ages, women have fought for existence in every field. In general, with the development of civilizations, a huge gap has emerged between men and women who instinctively share everything since their existence, especially in the field of administration. In time, male-dominated societies emerged, and women remained in the background in the administration, and male dominance established a general dominance over women. But women who have not given up their struggle have been able to break this situation in many periods and have gained a place in all parts of society. With the formation of societies, the ruling classes emerged, and the ruling and managed classes were born. Although there are some societies that are rarely managed by women, in general, the government has been in the hands of men. In this case, even if the woman could not intervene directly in the administration, she intervened indirectly. This effect of women on management has changed according to time, place, and societies. In cases where the woman could not be directly in the country's administration, they realized their influence through their husbands. In particular, the monarch's wives not only acted on their own husbands to ensure the continuity of their activities in the administration, but also fought for their children to become rulers in the future. They tried to establish an order between their children that would make them comfortable, they have struggled to have their chosen child be the ruler. The most important factor in this effect is the customs, traditions, and understandings of the societies they belong to. Because beliefs, traditions and customs, social values have also determined the spheres of influence of women. In this study, the effects of monarch wives belonging to three different geographies-West Asia and the Middle East, Europe- and three different nations - Arabs, Turks, Franks - on management will be examined and similar and different aspects of their effects on management will be tried to be revealed by applying the comparison method. When studying the wives of rulers, sources of the period will be considered centrally. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Nâvekiye Turkmans, who entered Syria and Palestine before the victory of Manzikert, did important things with their leader Kurlu, and after his death, Atsiz Bey. They established a state there. The conquest of Remle was followed by the conquest of Jerusalem, Atsiz and his soldiers established a complete peace in the city, continued trade as they increased the welfare of the city, and made the Sunni education redominate the city. Scholars such as Ghazali, Turtushi and Abu Bakr Ibn al-Arabi who came here gave lectures in Jerusalem, and branches of the Nizamiye madrasas began to illuminate the holy city. After the failure of Atsiz's Egypt expedition, the Fatimid domination started again with a revolt in the city, but this did not last long and Atsiz knew how to dominate Jerusalem once again. The people, satisfied with the Seljuk domination, were also happy with the new situation and continued their lives. Although Atsiz was destroyed by Tutush in 1079, the Seljuk presence in Jerusalem continued in the same order and prosperity until the Crusaders came to the region. Afterwards, Fatimid domination in 1098 was followed by the occupation of the crusaders in 1099, Jerusalem took a different form with new massacres and had to continue on its way with pains. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal of Southeastern European Studies / Güneydoğu Avrupa Araştırmaları Dergisi is the property of Journal of Southeastern European Studies and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Turkey Journal of Theological Studies is the property of Turkey Journal of Theological Studies and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

In the 11th century, the Great Seljuks became a great power in Central Asia, Iran and the Middle East, taking on the protection of the Sunni Islamic world, protecting the Sunni sects and taking their power among the people behind them, and gave a great struggle against the Shiites, Rafidis and Batinids. The struggles that continued from the period of Tugrul Bey to the periods of Sultan Berkyaruk and Sultan Sencer are discussed. In the study, the precautions taken by the Seljuks against the Shiites and Batinids and the activities of the Shiites against them are discussed. The main purpose of the Seljuk sultans was to prevent the Shiite, Rafidi and Batinids from infiltrating the state levels by getting support from the Sunni sects, but this was not successful. Because the Shiites played an important role in the weakening of the state by infiltrating all the state levels of the Seljuks. At the same time, they weakened the state by assassinating important statesmen who were struggling with the Shiite Batinids. In this study, the importance of the struggle of Sunni and Shiite groups competing in every field for superiority is emphasized and it is mentioned how the opposition groups infiltrated or infiltrated the state by drawing attention to the religious and political events that cause the competition between the state and the opponents. In this study, it has been tried to clarify the subject by using the main Persian sources of the period. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Marmara University Journal of Turkology / Marmara Türkiyat Araştırmaları Dergisi is the property of Marmara University and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Ukaylîler 990 ile 1096 yılları arasında Musul ve çevresini idare eden Arap asıllı bir kabiledir. Ukaylîler tarihinin önemli şahsiyetlerinden biri de Müslim b. Kureyş’tir. Müslim b. Kureyş’in 1061-1085 yılları arasında Musul merkezli Ukaylîleri yönettiği görülmektedir. Bu dönemde Müslim b. Kureyş, yapmış olduğu faaliyetlerle dikkat çekmektedir. Nitekim onun dönemi Ukaylîlerin en parlak dönemi olup, ölümünden kısa süre sonra bölgedeki hâkimiyetlerini kaybetmişlerdir. Müslim, idaresinin ilk yıllarında Büyük Selçuklu Devleti Hükümdarı Tuğrul Bey’e tabi idi. Tuğrul Bey’in vefatı ve Selçuklularda başlayan iktidar mücadelesiyle Müslim, Musul çevresinde hâkimiyet sahasını genişletmeye başladı. Bu sırada Selçuklu sultanı olan Alp Arslan’a biat ettiği gibi, kız kardeşiyle de evlenerek onun teveccühünü kazandı. Böylece yeni bölgeler sultan tarafından ona iktâ olarak verildi. Netice itibariyle bölgedeki etkinliği hukuki anlamda da güçlendi. Fakat Malazgirt mücadelesi ve yaşananlar Alp Arslan’ın Müslim’e olan teveccühünü olumsuz yönde etkiledi ve önceki dönemlerde iktâ olarak verilen bölgeler geri alınarak cezalandırıldı. Alp Arslan’ın beklenmedik vefatı ve Melik Şah’ın tahta geçmesiyle Müslim b. Kureyş’in bölge üzerindeki etkinliği artmaya başladı. Bunda Kavurd’a karşı Melik Şah’a verdiği destek ile Nizâmülmülk’ün yönetimdeki etkinliğinin rol oynadığı dönem hadiselerinden anlaşılmaktadır. Böylece şartların lehine dönmesiyle daha rahat faaliyet gösteren Müslim, batıya doğru yayılarak hâkimiyet sahasını genişletmeye başladı. Bölgedeki stratejik özelliklere sahip olan Halep’i muhasara ederek ele geçirdi 1080 . Bunun üzerine Halep üzerinde emelleri olan Tutuş, şehri baskı altına aldı. Fakat kardeşi Sultan Melik Şah’ın buyruğu doğrultusunda muhasarasını kaldırdı. Böylece Halep Şehri ve çevresinin Müslim’in idaresinde olduğu Selçuklu sultanı tarafından da tasdik edildi. Bu sıralarda Anadolu’da devletleşen Kutalmışoğlu Süleyman Şah, Adana ve çevresini ele geçirerek bölge ile sınırdaş oldu. Akabinde gelen davet üzerine Antakya’yı muhasara eden Süleyman Şah, 1085 yılında şehri bir Türk-İslam beldesi haline getirdi. Onun bu faaliyetleri Antakya ve çevresinde emelleri olan Müslim b. Kureyş’i tedirgin etti. Her ne kadar iki devlet adamı da Sultan Melik Şah’a bağlı iseler de Müslim’in bağımsız bir Arap Devleti kurma gayesi ikilinin karşı karşıya gelmesine neden oldu. Böylece başlayan mücadelede Müslim, hayatını kaybetti 1085 .

Türklerin Anadolu coğrafyasına kitleler hâlinde gelmeleri 11. yüzyıldan itibaren başlamış 12. ve 13. yüzyılda bu göç hareketi had safhaya ulaşmıştır. Çalışmamıza konu olan Hamid sancağı bölgesi de Oğuzların yoğun şekilde yerleştikleri coğrafyalardan biridir. Bölge Hamidoğulları Beyliği tarafından bir asır boyunca yönetilmiş daha sonra Osmanlı Devleti egemenliğine geçmiştir. Bu süreçten sonra bölgenin adı değiştirilmemiş ve uzun yüzyıllar Hamid sancağı olarak idari bir birim olarak devam etmiştir. Çok geniş bir alanı kapsayan bu sancaktaki tüm yerleşim adları yerine Gölhisar kazasındaki yerleşim adlarının tespiti ve incelemesiyle çalışmamızı sınırlandırdık. 1501 tarihinde tutulmuş mufassal tahrir defterini esas aldığımız çalışmada kaydedilen yerleşim yeri adları Arap harfli Osmanlı Türkçesinden Lâatin harflerine transkribe edildi ve dil özellikleri bakımından incelendi. Elde edilen yerleşim yeri adları semantik ve morfolojik olarak değerlendirildi ve bu adların tarihî süreç içerisinde geçirdiği değişimler ortaya konuldu. Yerleşim yeri adlarında Arapça ve Farsça gibi yabancı dillerden alınmış sözcükler kullanılmakla birlikte Türkçe sözcüklerin daha fazla tercih edildiği görülmüştür. Toponimi çalışmaları dilin tarihsel sürecini izleme noktasında semantik, morfolojik, fonetik ve etimolojik bakımdan önemli veriler sunduğu teyit edilmiştir.

Öz: Selçuklular Dandanakan Savaşı’ndan sonra batıya doğru ilerleyişlerini hızlandırarak on yıldan az bir sürede Anadolu kapılarına ve Bilâd-ı Şâm’a kadar ulaşmışlardır. Söz konusu fetih hareketleri esnasında hâkim oldukları şehirlerin yönetimini belirli yükümlülükleri yerine getirmeleri şartıyla eski yöneticilere bırakmışlardır. Bu şekilde hâkimiyet alanları içinde otoritelerini güçlendirmiş hem de mevcut yöneticilerin tecrübe ve kabiliyetlerinden istifade etmişlerdir. Basra Körfezi kıyısında İran ve Irak toprakları içinde bulunan Hûzistân, Vâsıt, Basra, Şîrâz ve Errâcân gibi şehirlerin idaresi de Hezâresb b. Bengîr adında mahalli bir idarecinin hâkimiyeti altında bulunuyordu. Tuğrul Bey, 447 (1055) yılında Bağdat’a geldikten sonra mezkûr şehirlerin idaresini eskiden olduğu gibi Hezâresb’e bırakmıştır. Selçukluların hâkim oldukları coğrafyadaki siyasî ve idarî yapılarını ve hâkimiyetlerini kolaylaştıran amilleri anlayabilmek için, Selçuklu ordusunda komutanlık yapan mahalli idarecilerin rolünü tespit etmek elzemdir. Bu çalışmada Selçukluların İran ve Irak coğrafyalarında gerçekleştirdikleri fetihlerde bulunan, fetihler esnasında gösterdiği kahramanlık ve sadakatten dolayı Tuğrul Bey ve Alp Arslan dönemlerinde taltif edilen Hezâresb b. Bengîr adlı Selçuklu komutanının faaliyetleri ve Selçuklular ile münasebetleri üzerinde durulmuştur. Selçuklu fetihlerinde yer alan mahalli emîrlerin faaliyetlerini tespit etmenin Selçuklu hâkimiyetinin fethedilen şehirlerdeki devamlılığı hakkında ipuçları verebileceği kanaatindeyiz. Abstract: After the Battle of Dandanakan, the Seljuks accelerated their progress towards the West and reached the Anatolia gates and Bilad al-Sham region in less than a decade. During the conquering movements in question, they left the cities to the former rulers on condition that they fulfilled certain obligations. In this way, they strengthened their authority within the areas of dominance and benefited from the experience and capabilities of the current managers. The administration of cities such as Vasıt, Basra, Shiraz, Arracan and Khuzistan, located in Iran and Iraq on the Persian Gulf Coast, was under the domination of a local administrator Hazarasb b. Bangir. After arriving in Baghdad in 447 (1055), Tuğrul Bey left the administration of the cities to Hazarasb as it used to be. To understand the political and administrative structures of the Seljuks in the conquered geography and the factors that facilitate their domination, it is essential to determine the role of local administrators who were commanding the Seljuk Army. In this study, the activities of the Seljuk commander called Hazarasb b. Bangir conquering the regions of Iran and Iraq, and awarded because of bravery and loyalty during the reign of Tughril Beg and Alp Arslan were emphasized. We believe that determining the activities of the local governments in the Seljuk conquests could give clues about the continuity of the Seljuk domination in the conquered cities.

Gazneli Devleti, Selçukluların Horasan meliki Sencer’in 20 Şevval 510/28 Aralık 1116 tarihinde kalabalık bir ordu ile Gazne’ye girmesiyle Selçuklu Devleti’ne bağlı bir yönetim haline geldi. Sencer’in yeğeni ve Gazneli Devleti’nin yirminci sultanı olan Behram Şah b. Mesud b. İbrahim b. Mesud b. Mahmud b. Sebük Tegin, 476/1084 yılında Gazne’de dünyaya geldi. Özünde ve sözünde sadık, insaf ve adalet sahibi gibi vasıfları olan babası III. Mesud b. İbrahim, Büyük Selçuklu Sultanı Melikşah’ın kızı, Sencer’in kız kardeşi Mehd-i Irak lakaplı Şah Gevher Hatun’la evliydi. Bu evlilikten Behram Şah dünyaya geldi. On yedi yıllık saltanatını Selçuklularla işbirliği yaparak refah ve istikrar içinde geçiren III. Mesud, 508/1115 yılında vefat etti. Yerine oğlu Şirzâd geçerek bir yıl kadar hüküm sürdü. Ardından kardeşi Ebü’l-Mülûk olarak bilinen Arslan Şah, Gazne tahtına oturdu. Adil ve cesur bir kişiliğe sahip olan Arslan Şah, gözü kara ve pek ihtiras sahibi bir sultan olduğundan devleti tek başına idare etmek için kardeşlerini hapsetmeye başladı. Bunun üzerine üvey kardeşi Behram Şah, Horasan’a kaçtı. Ağabeyi Arslan Şah’ı dayısı melik Sencer’e şikâyet etti. Kardeşlerin arasını düzeltmek için elçi gönderen Sencer, herhangi bir sonuç alamadı. Bir müddet sonra Sultan Arslan Şah’ın üvey annesi, Sencer’in kardeşi Mehd-i Irak Şah Gevher Hatun’a karşı kötü muamelede bulunduğu haberini aldı. Bu minvalde şikâyetler yoğunlaşınca Sencer, 20 Şevval 510/28 Aralık 1116 tarihinde kalabalık bir ordu ile Gazne’ye girerek kırk gün kaldı. Sükûneti sağlayınca Sultan Behram Şah’ı yıllık 250 bin dinar vergiye bağlayarak Gazne’den ayrıldı. Sencer Gazne’den ayrıldıktan uzun bir süre sonra Sultan Behram Şah bağımsızlık hayalleri kurarak yükümlü olduğu vergiyi göndermekten imtina etti. Fakat Gazne’nin bağımsızlığı fazla sürmedi. Büyük bir ordu ile yeniden Gazne’ye girerek bu devleti hakimiyeti altına aldı. Sultan Sencer’in affetmesiyle tekrar Gaznelilerin başına geçen Behram Şah, yine onun himayesiyle yaklaşık yarım asır hüküm sürdü. 545/1150 yılında Gûrlulara karşı yenilince sarsılan devlet düzenini bir daha toparlayamadan 552/1157 yılında vefat etti. Onun idaresi döneminde Gazneliler, Selçuklulara tabi bir devlet olarak varlığını devam ettirdi.

Copyright of TYB Akademi Dil Edebiyat & Sosyal Bilimler Dergisi is the property of Turkiye Yazarlar Birligi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

When the Seljuks won the battle of Dandanaqan in 431/1040 against the Ghaznavids, who had the strongest army in the region, became a state and in a short time captured the area from Anatolia to the Arabian Sea, from the Caucasus to the border of India and China. It is very clear that the main factor behind the Seljuks’ taking control of a large geography in a short time was the campaign organization. The paper includes the gathering, inspection and mobilization of soldiers, which is an important stage of the campaign organization. In the first part, where the soldiers were mainly procured from, and how the soldiers distributed to different points of the state were gathered were discussed. In addition, the issue of the inspection of the army, which was of great importance for the Seljuk sultans, was discussed, and finally, the order in which the Seljuk armies, sometimes reaching tens of thousands, took action. [ABSTRACT FROM AUTHOR]