Search

Exosomes and microvesicles bear great potential to broaden therapeutic options in the clinical context. They differ in genesis, size, cargo, and composition despite their similarities. They were identified as participating in various processes such as angiogenesis, cell migration, and intracellular communication. Additionally, they are characterized by their natural biocompatibility. Therefore, researchers concluded that they could serve as a novel curative method capable of achieving unprecedented results. Indeed, in experiments, they proved remarkably efficient in enhancing wound regeneration and mitigating inflammation. Despite immense advancements in research on exosomes and microvesicles, the time for their large-scale application is yet to come. This article aims to gather and analyze current knowledge on those promising particles, their characteristics, and their potential clinical implementations. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Interleukin-5 functions as a B-cell differentiation factor, but more importantly, in the context of this review, it plays a variety of roles in eosinophil biology, including eosinophil differentiation and maturation in the bone marrow, and facilitates eosinophil migration to tissue sites, usually in the context of an allergic reaction. Given the availability of selective anti-IL-5 drugs such as mepolizumab and reslizumab, as well as the IL-5 receptor antagonist benralizumab, it is worth investigating whether they could be used in some cases of allergic disease. Asthma has a well-documented involvement of IL-5 in its pathophysiology and has clear benefits in the case of anti-IL-5 therapy; therefore, current knowledge is presented to provide a reference point for the study of less-described diseases such as atopic dermatitis, chronic rhinosinusitis, chronic spontaneous urticaria, and its association with both IL-5 and anti-IL-5 treatment options. We then review the current literature on these diseases, explain where appropriate potential reasons why anti-IL-5 treatments are ineffective, and then point out possible future directions for further research. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Wstęp Opublikowane dane wskazują, że infekcje układu oddechowego od wielu lat stanowią znaczący odsetek zakażeń stwierdzanych u pacjentów leczonych w oddziałach intensywnej terapii (OIT). W okresie pandemii CO- VID-19 (zakażenie wirusem SARS-CoV-2) odsetek pozaszpitalnych zapaleń płuc (CAP) stwierdzanych przy przyjęciu do szpitali uległ znacznemu zwiększeniu. Dane z piśmiennictwa wskazują, iż w okresie pandemii obserwuje się także wzrost zapaleń płuc nabytych w OIT u chorych wentylowanych mechanicznie (VAP). Monitorowanie zakażeń oraz przestrzeganie elementów profilaktyki (zwanych „VAP bundles“) ma wpływ na ich redukcję. Materiał i metody Badanie przeprowadzono prospektywnie w Klinice Anestezjologii i Intensywnej Terapii we Wrocławiu w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2021 r. Oceniano ogólną częstość występowania infekcji układu oddechowego (przy przyjęciu i w trakcie pobytu), częstość CAP, VAP, szpitalnych zapaleń płuc u chorych nie wentylowanych mechanicznie (NV-HAP), infekcji górnych dróg oddechowych (VAT )/100 hospitalizowanych oraz 1000 pacjentodni, gęstość VAP/1000 dni wentylacji, występowanie VAP u pacjentów z COVID-19 i bez COVID-19, kobiet, mężczyzn, chorych chirurgicznych i internistycznych, wykorzystanie wentylacji mechanicznej, profil mikrobiologiczny i przestrzeganie pakietów prewencyjnych dla VAP. W badaniu wykorzystano dane z oddziałowych miesięcznych rejestrów zakażeń, dane mikrobiologiczne pacjentów z elektronicznej bazy szpitalnej. Monitorowanie elementów pakietów prewencyjnych wykonywano 2 razy w tygodniu przez 4 miesiące u chorych wentylowanych bez zakażenia COVID-19. Wyniki W 2-letnim okresie obserwacyjnym wśród 1168 hospitalizowanych w OIT pacjentów 436 kobiet (37,33%), 732 mężczyzn (62,67%), 681 pacjentów chirurgicznych (58,30%), 487 pacjentów internistycznych (41,70%) i 14070 osobodni hospitalizacji rozpoznano 611/1168 (52,31%) infekcji dróg oddechowych, w tym 529/1168 zapaleń płuc (45,29%). Przy przyjęciu do OIT CAP/HCAP rozpoznano u 285/611 (46,65%) chorych, NV- -HAP u 67/611 (10,97%) chorych. W trakcie hospitalizacji w OIT VAP rozpoznano u 164/611 (26,84%) chorych, NV-HAP u 13/611 (2,13%) chorych, VAT u 82/611 (13,42%) chorych. Częstość występowania CAP, NV-HAP, VAP, VAT/100 przyjętych do OIT wynosiła odpowiednio: 24,4; 6,85; 14,04; 7,02. Częstość występowania CAP, NV-HAP, VAP, VAT/1000 pacjentodni wynosiła odpowiednio 2,02; 5,7; 11,66; 5,83. Gęstość występowania VAP/1000 dni wentylacji w obserwowanym 2-letnim okresie została oceniona na (średnia ±SD, mediana ±IQR) 13,05±7,1; 11,47 (7,93-17,04) i odpowiednio w 2020 r. 12,60±8,5; 9,33 (7,93-13,55) i w 2021 r. 13,50±5,7; 13,61 (8,31-17,04). Wykorzystanie wentylacji w obserwowanym okresie wynosiło 86,39%. W okresie od 01.01.2020 r. do 31.12.2021 r. COVID-19 z objawami ciężkiej niewydolności oddechowej w przebiegu zapalenia płuc SARS-CoV-2 wystąpił wśród 234 z 1168 hospitalizowanych na OIT (20,03%). Wśród analizowanych chorych pacjenci z CAP o etiologii SARS-CoV-2 stanowili odpowiednio w 2020 i 2021 r. 78/570 (13,68%) i 156/598 (26,08%) przyjętych do OIT. W analizowanym okresie VAP występował częściej w grupie pacjentów z zapaleniem płuc w przebiegu COVID-19 niż u pacjentów bez COVID-19 (52/234 (22,1%) vs 112/934 (11,99%)); p=0,0001). Stwierdzono ponadto, że VAP występował częściej u mężczyzn niż u kobiet (125/732 (17,49%) vs 39/436 (9,17%)) kobiet; p=0,0001) oraz częściej u pacjentów internistycznych niż chirurgicznych (128/487 (26,90%) vs 36/681 (5,43%); p=0,0000). Najczęstszymi patogenami CAP były wirus SARS-CoV-2 (69,6-86,6%), Hemophilus influenzae (4,46%), Streptococcus pneumoniae (2,23-2,68%), Mycoplasma pneumoniae (3,57%), MSSA (3,57%). Najczęstszymi patogenami VAP były pałki Gram-ujemne: Acinetobacter baumannii XDR/MDR (40,78-54,17%), Klebsiella pneumoniae (11,1-21,29%, w tym wielolekooporna Klebsiella pneumoniae MDR/XDR/MBL 9,7%), Pseudomonas aeruginosa (8,7-15,28%, w tym Pseudomonas aeruginosa VIM MBL 4,85%). Gęstość występowania VAP/1000 w badanym okresie była wyższa od opublikowanych danych z tego samego ośrodka w latach 2015-2017 (12,63) i także od wyników badania INICC z lat 2015-2018 (11,47), badania NHSNCDC z lat 2015-2017 (6,96) oraz badania ECDC 2016 (9,8) i niższa od wyników z polskich ośrodków z badania ECDC 2016 (17,8). Ocenę realizacji zalecanej profilaktyki „VAP bundles“ przeprowadzono u 200 chorych. Najczęściej przestrzeganym elementem pakietu zapobiegania VAP było utrzymywanie przewodów wentylacyjnych bez wydzieliny oskrzelowej (97,5%), profilaktyka wrzodów stresowych żołądka (91%), najmniej przestrzeganym elementem było regularne stosowanie toalety jamy ustnej środkiem odkażającym (64,5%) oraz odsysania podgłośniowego (65%). Wnioski Zakażenia dróg oddechowych w okresie pandemii COVID-19 stanowiły bardzo poważny problem epidemiologiczny, gdyż dotyczyły więcej niż połowy chorych leczonych w OIT. Występowaniu zakażeń SARS-CoV-2 towarzyszyło zwiększone ryzyko szpitalnych zakażeń układu oddechowego u chorych wentylowanych mechanicznie, co wynikać mogło zarówno z czynników ryzyka ze strony pacjenta, jak i specyfiki pracy w warunkach pandemii. Z uwagi na profil oddziału w badanym okresie VAP stwierdzano częściej u mężczyzn i pacjentów internistycznych. Częstość/gęstość występowania VAP utrzymuje się na wysokim poziomie i wymaga poprawy realizacji ustanowionych elementów prewencyjnych. Wysoki odsetek zakażeń układu oddechowego stwierdzany oraz przy przyjęciu do OIT z innych oddziałów szpitalnych oraz wysoki odsetek patogenów wielolekoopornych w patogenezie infekcji układu oddechowego wymaga wdrożenia czynników zaradczych na poziomie szpitala i oddziału. [ABSTRACT FROM AUTHOR]