Search

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Dilencilik maddi ya da manevi gerekçelerle tarih boyunca varlığını sürdürmüş olan toplumsal bir olgudur. Hem dilenenler hem de onlara yardım edenler açısından dilencilik, karşılıklı bir etkileşim sürecidir. Bu çalışmanın konusu da dilencilere ve dilenciliğe üniversite öğrencilerinin bakışıdır. Yani dilencilik olgusunun toplumda yükseköğrenim görmekte olan kişilerce nasıl algılandığı sorusu cevaplanmaya çalışılmıştır. Araştırma için açık ve kapalı uçlu sorulardan oluşan bir soru formu hazırlanmıştır. Bu soru formuyla hem yüz yüze görüşmeler hem de elektronik ortamlar aracılığıyla 552 kişiye ulaşılmıştır. Elde edilen veriler bilgisayar programlarına aktarılarak değerlendirme yapılmıştır. Yüzde ve frekans tabloları, grafikler ve çapraz tablolar oluşturulmuştur. Hipotez testleri için ki kare testi kullanılmıştır. Betimleyici ve açıklayıcı sonuçlara ulaşılmıştır. Katılımcılar üniversite öğrencisi oldukları için genellikle gençlik çağı yaş dilimindedirler. Katılımcıların çoğunluğu kadındır ve öğrenciler farklı bölümlerde eğitim almaya devam etmektedir. Çoğu öğrenci kendini orta sosyoekonomik statü grubuna ait görmektedir. Araştırma sonucunda katılımcıların sosyo-demografik özelliklerine göre dilencilik hakkındaki görüşlerinin farklılaştığı görülmüştür. Özellikle eğitim alanlarına göre karşılaştırma yapıldığında dilencilik ve dilenciler hakkında belirgin farklar ortaya çıkmıştır. Begging is a social phenomenon that has existed throughout history with material or spiritual reasons. Begging for both the beggar and those who help them is a process of mutual interaction. The subject of this study is the view of university students to beggars and begging. In other words, the question of how begging is perceived by people in higher education in the society has been tried to be answered. A questionnaire consisting of open and closed-ended questions was prepared for the research. This questionnaire has reached 552 people through face-to-face interviews and electronic media. The data obtained were transferred to computer programs and evaluated. Percentage and frequency tables, graphs and cross-tables are created. Chi-square test was used for hypothesis testing. Descriptive and explanatory results have been obtained. Participants are usually in the age of youth age group because they are university students. The majority of the participants are women and students continue to study in different departments. Most students see themselves as belonging to the middle socioeconomic status group. As a result of the research, the opinions of the participants on begging differ according to their socio-demographic characteristics. Particularly when compared to the areas of education there were significant differences about begging and beggars.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Çağımızın en yaygın ve en korkulan hastalıkların başında gelen kanser, yalnızca bir hastalık değil, değişen yaşam tarzının da bir yansımasıdır. Kanser; hem hasta hem de yakınlarında birçok psiko-sosyal probleme neden olmakta ve yaşam kalitelerini anlamlı düzeyde etkilemektedir. Ülkemizde uygulama açısından oldukça yeni olan palyatif bakım anlayışı son dönem kanser hastalarına sunulan holistik bir bakım anlayışıdır. Palyatif bakım, sadece hastalara yönelik olmamakta aynı zamanda hastanın yakınlarının da sorunlarını çok boyutlu ele alarak değerlendirir ve çözüme kavuşturmaya çalışır. Bu çalışmanın ana hedefini; Eyüp Sultan Devlet Hastanesi Palyatif Bakım Merkezi'nde bakım görmekte olan terminal dönem kanser hastalarının yakınlarının depresyon düzeylerinin, algıladıkları sosyal destek ve yaşam kalitelerinin ölçülmesi ve bunların sosyo-demografik değişkenlerle ilişkisinin araştırılması oluşturmaktadır. Bu kapsamda Şubat/Mart 2019 ayları içerisinde bakım hizmeti alan 23 kadın, 7 erkek olmak üzere toplam 30 hasta yakını örneklem grubunu oluşturmuştur. Araştırmanın veri toplama aracı olarak "Görüşme formu", "Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği", "Kanserli Hastalara Bakım Verenlerde Yaşam Kalitesi Ölçeği (The Caregiver Quality of Life Index Cancer Scale-CQOLC-)", "Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ)" kullanılmıştır. Ölçekler SPSS programına aktarılarak SPSS Statistics 21 programı yardımıyla değerlendirilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde Mann-Whitney U testi, Pearson testi, Kruskal Wallis testi, Spearman's Rho korelasyon testleri uygulanmış ve lineer regresyon modeli kurulmuştur. Hastanın bakımını daha çok kadının üstlendiği, araştırmaya katılanların%56,7'sinin depresyon semptomatolojisi gösterdiği, eğitim durumunun Beck Depresyon Ölçeği arasında anlamlı bir ilişi olduğu, eğitim seviyesi düştükçe depresyon düzeyinin arttığı Mann-Whitney U testi uygulanarak tespit edilmiştir. Hasta yakınlarının yaşam kalitesi alt ölçekleri ile sosyo-demografik özellikleri arasındaki ilişki Spearman Korelasyona göre incelendiğinde ekonomik durumun kötüleştikçe yaşam kalitesi puanının da düştüğü tespit edilmiştir. Eğitim durumu ile yaşam puanları arasındaki korelasyonun pozitif yönde olduğu ayrıca bakım sorumluluğunu yerine getirmede sağlık sorunları yaşadıkları bu durumunda yaşam kalitesini olumsuz etkilediği görülmüştür. The cancer, one of the most common and fearful diseases in our era, is not only an illness, it is also a reflection of the changing life style. The cancer causes a lot of psychosocial problems for both patients and their relatives and has an impact on the quality of life significantly. The palliative care that quite new in terms of implementation in our country is a holistic care for terminal period patients. Palliative care, is not only for the patients, it also evaluates problems of patients' relatives by tackling them multidimensionally and tries to solve them. The aim of this study is measuring the depression levels, perceived social support and the quality of life of relatives of terminal period patients who are in the Palliative Care Center of Eyupsultan State Hospital and investigating the relationship between the sociodemographic variables and them. In this context, the sample group is 30 patients relatives, 23 women and 7 men, who get caring service in February/March 2019. The data collection tools of the study are ''Interview Form'', ''Multidimensional Perceived Social Support Scale'', ''The Caregiver Quality of Life Index Cancer Scale (CQOLC-)'', ''Beck Depression Scale (BDS)''. Scales are entered to the SPSS, and are evaluated by SPSS Statistics 21 Programme. The tests used in evaluation of data are Whitney U test, Pearson test, Kruskal Wallis test, Spearman Rho correlation and lineer regression model is established. The results are detected that women are more interested in caring, percentage of 56.7 of participants showed depression symptomatology, there is a significant relationship between educational status and Beck Depression Scale, and the level of depression increases as the level of education decreases by using Mann-Whitney U test. The relationship between the quality of life subscales of patients' relatives and sociodemographic properties are examined by Spearman correlation and it is detected that the economical conditions get worse as the points of the quality of life decrease. The correlation between the educational status and life points is positive and however in this position that they experience health problems in fulfilling the responsibility of care, the quality of life is affected negatively.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Bu çalışmada koruyucu aile hizmetine yönelik toplumun farkındalığına dikkat çekmek amacıyla katılımcıların koruyucu aile uygulaması hakkında, sahip oldukları bilgi düzeyi, görüşler ve doğru bildikleri yanlışlar belirlenmiştir. Ayrıca belirlenen bilgi düzeyi, sosyo-demografik değişkenlere (yaş, cinsiyet, eğitim durumu, medeni hal, doğum yeri, çocuk sahibi olup olmama, çevresinde korunmaya muhtaç çocuk olup olmama) göre Kırıkkale ili örneğinde incelenmiştir. Nicel bir araştırma olan bir çalışmada araştırma desenlerinden genel tarama deseni kullanılmıştır. Araştırmaya katılan 400 birey, tabakalı örnekleme yöntemi kullanılarak seçilmiştir. İlk olarak alt gruplar Kırıkkale ilinin ilçeleri olarak belirlenmiştir ve alt gruplardan birim çekme işlemi uygun örnekleme yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından alanyazın taraması, uzman görüşü alınması ve ön deneme çalışması yapılarak bir anket formu geliştirilmiştir. IBM SPSS 21.0 programı kullanılarak tanımlayıcı bilgilerin elde edilmesi amacıyla betimsel istatistik analizi, katılımcıların ortalama bilgi düzeyleri arasında belirli değişkenlere göre farklılık olup olmadığını incelemek amacıyla da çıkarımsal istatistik analizi (tek yönlü varyans analizi) kullanılmıştır. Anket sonuçları, katılımcıların koruyucu aile uygulaması hakkında çok fazla bilgiye sahip olmadıklarını ve ayrıca doğru bildikleri birtakım yanlışların olduğunu ortaya koymuştur. Doğru olanın aksine katılımcılar, korunmaya muhtaç çocukların ciddi psikolojik problemleri olduğunu, aileleri tarafından ihmal edildikleri, cinsel veya fiziksel tacize maruz kaldıkları için koruyucu aile yanına yerleştirildiklerini ve devletin bu ailelere ek maaş ödediğini sanmaktadırlar.Bunun yanısıra cinsiyet ve çevresinde korunmaya muhtaç çocuk olup olmama değişkenleri açısından katılımcıların bilgi düzeyleri arasında bulunan fark anlamlı bulunmamıştır. Yaş, eğitim düzeyi, medeni hal, doğum yeri ve çocuk sahibi olup olmama değişkenleri açısından bulunan farkların ise anlamlı olduğu görülmüştür. Genç katılımcılar yaşlı katılımcılara göre, eğitim seviyesi yüksek olanlar düşük olanlara göre, büyükşehir belediyesi olan illerde doğanlar diğer illerde doğanlara göre, bekârlar boşanmış olanlara göre ve çocuk sahibi olmayanlar olanlara göre koruyucu aile uygulaması hakkında daha fazla bilgiye sahiptirler ve bu uygulamaya yönelik görüşleri daha olumludur. In this study, the level of knowledge, opinions and misconceptions about foster care were determined in order to draw attention to the current awareness of the society about the foster family services. In addition, the level of knowledge was examined according to various variables (age, gender, educational level, marital status, place of birth, whether or not having children, whether or not having children in need of protection) in Kırıkkale province. This was a quantitative study and survey design as a research method was used. 400 participants were selected using the stratified random sampling. Sub-groups were determined as the districts of Kırıkkale province and unit withdrawal from sub-groups was carried out by means of convenience sampling A questionnaire form was developed by the researcher as a data collection tool, by literature review, obtaining expert opinions and conducting a pilot study. For data analysis both descriptive statistical analysis and inferential statistical analysis (one-way analysis of variance) were used through IBM SPPS 21.0. The results of the survey showed that the participants did not know much about the foster care system and they have some misconceptions about it. Contrary to what is correct, participants believed those children have serious psychological problems, they are in foster care system because they are sexually or physical abused by their parents, and that the state is paying additional salaries to foster families. No significant difference was found between the knowledge levels of the participants in terms of gender and having children in need of protection around. The differences found in terms of age, education level, marital status, place of birth and whether or not having children were significant. Young participants compared to older ones, more educated ones compared to less educated ones, those who were born in the provinces with metropolitan municipalities compared to ones born in other provinces, single participants compared to divorced ones and those who had no children compared to ones having children had more information and more positive opinions about the foster care system.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Çalışmada, zihin engelli çocuğu olan ve olmayan annelerin sosyal sorun çözme becerileri karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Ayrıca iki grup arasında sosyal sorun çözme düzeyleri sosyo-demografik özellikler açısından karşılaştırılmıştır. Araştırmanın örneklemini, 2017-2018 eğitim öğretim yılında Gaziantep'te zihinsel engellilere yönelik eğitim hizmeti vermekte olan iki farklı Rehabilitasyon Merkezine devam eden öğrencilerin anneleri ile zihinsel engeli bulunmayan iki farklı ortaokul'da öğrenim gören öğrencilerin anneleri oluşturmaktadır. Çalışma toplamda 180 kadın ile (90 engelli çocuğa sahip, 90 engelli çocuğa sahip olmayan) gerçekleştirilmiş olup katılımcılara sosyo-demografik bilgi formu ve sosyal sorun çözme envanteri uygulanmıştır. Veri analizi ve çözümlenmesinde Mann whitney U testi ve Ki-kare testi kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre, zihinsel engelli çocuğu olan annelerin zihin engelli çocuğu olmayan annelere göre sosyal sorun çözme becerilerinin daha düşük düzeyde olduğu görülmüştür. Zihin engelli çocuğu olan annelerin sorun yönelimi ve sosyal sorun çözme boyutunda zihinsel engelli çocuğa sahip olmayan annelere göre daha düşük düzeyde olduğu değerlendirilmektedir. Zihin engelli çocuğu olan annelerin bazı sosyo-demografik özellikleri (18-25 yaş aralığı, evli, 1500 TL ve altı gelire sahip, aile içi şiddet öyküsü, psikiyatrik ve fiziksel hastalık öyküsü olan) açısından zihin engelli çocuğu olmayan annelere göre sosyal sorun çözme düzeylerinin daha düşük olduğu görülmektedir. Araştırma sonuçları ilgili literatür çerçevesinde tartışılmıştır. Sonuç olarak, zihinsel engelli çocuğa sahip annelere sorun çözme ve baş etme becerilerinin geliştirilmesi amacı ile sosyal hizmet merkezleri ya da Rehberlik Araştırma Merkezlerinde belirli periyotlarda eğitimler verilmesinin yararlı olacağı düşünülmektedir. In the study, social problem-solving skills of children with mental disabilities and those who were comparatively investigated. social problem solvings levels between the two groups were also compared in terms of socio-demographic characteristics. The sample of the survey, 2017-2018 academic year in Gaziantep in the mentally disabled Rehabilitation Center two different educational service that students continue with their mother and two different secondary schools that do not have mental disability ' comprise students studying mothers. The study was contucted with 180 women (90 disabled children, 90 non-disabled children) and socio-demographic information form and social problem solving inventory were applied to the participants. According to the research findings, it was found that mothers with mentally handicapped children had lower social problem solving skills than mothers without mentally disability children. Mothers with mentally retarded children are considered to have lower levels of problem orientation and social problem solving than mothers without mentally disability children. According to the socio-demographic characteristics of the mothers with mentally retarded children (18-25 age group, married, 1500 TL and under-income, family history of violence, history of psychiatric and physical illness) is seen to be lower. The results of the research are discussed within the framework of the related literature. As a result, it is thought that it will be beneficial to give trainings at social service centers or Guidance research centers at certain periods in order to develop problem solving and coping skills for mothers with mentally disability children.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Bu araştırmada; Sakarya Çocuk İzlem Merkezi'ne maruz kaldıkları cinsel istismardan dolayı aileleriyle birlikte getirilen 3-18 yaş arasında bulunan ve adli görüşmeleri yapılmış istismar mağduru çocukların ve onların ailelerinin sosyo-demografik ve ekonomik özelliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda cinsel istismar konusunda mikro düzeyde ailelerin, mezzo düzeyde çocukla çalışan öğretmen, doktor, polis, yargı mensuplarının bilgilendirilmesi hedeflenmiştir. Bu çalışmada gözlemsel araştırma yöntemlerinden olan retrospektif araştırma yöntemi kullanılarak hazırlanmıştır. Çalışmanın örneklemini 2017-2018 yılları arasında Sakarya ilinde meydana gelen ve ilgili Cumhuriyet Başsavcılığı talimatı ile Sakarya Çocuk İzlem Merkezine yönlendirilen 3-18 yaş aralığındaki 150 çocuk ve ailelerinin dosyaları oluşturmuştur. Cinsel istismar mağduru çocukların dosyalarının geriye dönük incelemesi; çocukların sosyo-demografik ve ekonomik özelliklerini, cinsel istismarın niteliğini, istismarcının kimliğini ve çocukların istismar sonrasında gösterdikleri tepkileri belirlemek amacıyla gizlilik ilkelerine bağlı kalınarak, mağdurları ve şüphelileri ifşa etmeden bir veri tarama formu yardımıyla tamamlanmıştır. Çalışma; 109 kız ve 41 erkek olmak üzere toplam 150 olguyu kapsamaktadır. Çocukların yaş ortalamaları 11,39±3,77 olarak saptanmıştır. Olguların %45,3 oran ile penetrasyon içermeyen dokunmalara maruz kaldıkları belirlenmiş olup bunu sırasıyla %41,3 ile oral, vajinal ve anal penetrasyon içeren dokunmalara ve %13,3 ile sözel tacize maruz kaldıkları tespit edilmiştir. Cinsel istismarın %68,7 ile birden fazla kez gerçekleştiği saptanmıştır. Cinsel istismarın en çok gerçekleştiği yere bakıldığında sırasıyla ev, sosyal alanlar ve ormanlık metruk alanlar olduğu saptanmıştır. İstismarcıya ait veriler incelendiğinde, çocukların %52,7'lik oranda ensest, %42'lik oranla tanıdık/arkadaş/sevgilisi tarafından cinsel istismara maruz kaldıkları belirlenmiştir. Yabancılar tarafından gerçekleştirilen cinsel istismarın oranı %5,3 olarak saptanmıştır. Olguların ebeveynlerinin öne çıkan özellikleri incelendiğinde; 25-35 yaş arası, ilkokul mezunu, herhangi bir hastalık öyküsüne sahip olmayan bireyler olduğu saptanmıştır. Bu bağlamda çocukların ebeveynlerinin sosyo-demografik ve ekonomik özellikleri çocukların cinsel istismara maruz kalmasını açıklamada yordayıcı özellik taşımadığı, bu özelliklerin cinsel istismar açısından birer risk faktörü olarak değerlendirilebileceği saptanmıştır. Ebeveynlerin çocuklarıyla serbest zamanlarını olumlu değerlendirmeleri çocuklarının cinsel istismara maruz kalma riskini anlamlı derecede azalttığı sonucuna ulaşılmıştır. Sonuç olarak cinsel istismarı açıklayıcı tek bir faktörün olmadığı, ailenin yapısının ve özelliklerinin birer risk faktörü olarak değerlendirilebileceği, aile bireylerinin geçirdikleri kaliteli zamanın çocukluk çağı cinsel istismarını azaltıcı bir özelliğinin olduğu sonucuna ulaşılmıştır. In this study; Due to sexual abuse in Sakarya Children's Monitoring Center The aim of this study was to determine the socio-demographic and economic characteristics of children who were victims of abuse and their families who were interviewed between the ages of 3-18. For this purpose, it has been aimed to inform families, teachers, doctors, police and judiciary members who work with children at mezzo level. In this study, it was prepared by retrospective research method which is one of the observational research methods. The sample of the study consisted of 150 children aged between 3-18 years and their families who were referred to the Sakarya Children's Monitoring Center with the instructions of the Chief Public Prosecutor's Office in the province of Sakarya between the years of 2017-2018 Retrospective analysis of the files of children who are victims of sexual abuse; In order to determine the socio-demographic and economic characteristics of children, the nature of the sexual abuse, the identity of the abuser and the reactions of the children after the abuse, it was completed with the help of a data screening form without revealing the victims and the suspects. A total of 150 children (109 girls and 41 boys) were studied. The mean age of the children was 11.39 ± 3.77 years It was determined that children were exposed to non-penetrating weights with a ratio of 45.3% and that they were exposed to oral, vaginal and anal penetration touches with a rate of 41.3% and verbal abuse with 13.3%, respectively. It was found that sexual abuse occurred more than once with 68.7%. When we look at the place where sexual abuse occurs most, it is determined that there are houses, social areas and forested areas. When the data of the abuser were examined, it was determined that 52.7% of the children were subjected to sexual abuse by incest and 42% by their acquaintance / friend / boyfriend or girlfriend. The rate of sexual abuse by foreigners was 5.3%. When the characteristics of the parents of children are examined; 25-35 years old, primary school graduates, individuals with no history of disease In this context, it was determined that the children's socio-demographic and economic characteristics were not predictive of explaining the sexual abuse of children and these characteristics could be considered as risk factors for sexual abuse. It is concluded that parents have a positive evaluation of their children's free time and their children 's risk of sexual abuse significantly. As a result, there is no single factor explaining sexual abuse and the structure and characteristics of the family can be considered as risk factors. It was concluded that the quality time spent by the family members is a feature that decreases childhood sexual abuse

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Yaşlanma, canlının doğumuyla başlayıp ölümüyle sonuçlanan doğal bir süreçtir. İleri yaşlara ulaşıldığında yaşlılık dönemi başlamakta ve yaşlanma sürecinin sonuna yaklaşılmaktadır. Doğal bir sürecin son evresi olan ve biyolojik, psikolojik, ekonomik veya sosyal açılardan yaşanabilen yaşlılık, hem bireysel hem toplumsal bir olgudur. 20. yüzyılın ortalarından itibaren birçok ülkede yaşanan demografik geçiş süreciyle beraber yaşlılıkla ilgili sosyal politikalar önem kazanmış, sosyal hizmetlerde dönüşüme sebep olmuştur. Kamu hizmetlerinin yerelleşmesiyle yerel yönetimlerin sosyal politika uygulamalarındaki rolü artmıştır. Yaşlının yaşam kalitesini olumlu algılaması veya yaşlılığın doğal bir süreç olduğuna ilişkin bakış açısına sahip olması, içinde bulunduğu dönemin risklerine karşı kendisini güçlü kılmaktadır. Bu sebeple bu araştırmada yaşlılıkta yaşam kalitesinin ve yaşlanma tutumunun yakın ilişkili olduğundan hareket edilmiş, yaşam kalitesi ve yaşlanma tutumu arasındaki ilişkinin demografik bilgilere göre farklılığının incelenmesi ve yaşam kalitesiyle yaşlanma tutumu arasındaki ilişkinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Araştırma kapsamında konuyla ilgili literatür taraması ve anket çalışması yapılmış, verileri elde etmek için Ankara Büyükşehir Belediyesi Yaşlılara Hizmet Merkezi'nden hizmet alan 60 yaş üstü 225 yaşlıya demografik formla birlikte DSÖ Yaşam Kalitesi Yaşlı Modülü ve Avrupa Yaşlanma Tutumu Anketi uygulanmış, veriler yüz yüze görüşmeler yapılarak anket yöntemiyle toplanmış, SPSS 23 analiz programıyla analiz edilmiştir. İstatistiksel olarak ki kare testi ve çapraz tablolar kullanılmıştır. Yaşam kalitesiyle yaşlanma tutumu arasında doğru bir orantı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Aging is a natural process that starts with birth and ends with death. By getting older, old age begin sandaging process gets closer to an end. Oldage, which is the last stage of a natural processand can be experienced in biological, psychological, economic and social ways is both in dividual and socialfact. Ever since the middle of the twentieth century, with the demographic changing processes began in many countries, policies about old age became crucial and caused transformation on social services. With the localization of public services, social policy implementing role of local authorities has increased. An old aged person having positiveperception of life quality or having the perception that aging is a natural process, make sold aged people strong against the risks of period which they live in. Therefore, this study grounds on the close relationship between life quality in old age and attitude toward saging and aims to analyse the differences of relationship between life quality and attitude to ward saging in demographical terms, reval the relationship between life quality and aging attitude. To scope of the study, a literature reviewand survey studies been made. Inordertoacquire data, 225 people who are overage of 60 have been conducted WHOQOL-OLD and AAQ. Datas were collected by face to face interview sandanalysed with SPSS 23 program. Chi-Square Test and cross tabulationare used statistically. It is concluded that there is a positive correlation between life quality and attitude to aging.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Korunmaya ihtiyacı olan çocuk sorunu; geçmişten günümüze sosyal politikalar içerisinde yer alan önemli bir sorundur. Çocuğun gelişimi ve ileride sağlıklı bir insan olabilmesi için fiziksel, duygusal, sosyal, ahlaki, akademik ve ruhsal gereksinimlerinin karşılanması gerekmektedir. İnsanın sosyal bir varlık olması nedeniyle aile, çocuğun ilişki kurduğu ve temel gereksinimlerini karşıladığı ilk kurumdur. Çeşitli nedenlerden dolayı ailenin çocuğuna bakamaması durumunda korunmaya ihtiyacı olan çocuk sorunu ortaya çıkmaktadır. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı çocuğun öncelikle ailesi yanında, mümkün olmaması durumunda bir koruyucu aile yanında kalması için çalışmalar yapmakta bunun da mümkün olmaması durumunda çocuğun bakımı kuruluşta sağlanmaktadır. Koruma ve bakım altında olan çocukların toplu yaşamdan uzak, halkla iç içe yaşayarak daha hızlı sosyalleşmelerine katkıda bulunmak, mahalle ve apartmanlarda komşuluk ilişkilerini öğrenerek bir eve, bir mahalleye ait olma duygularını yaşamalarını sağlamak amacıyla çocuk evleri hizmet modeli uygulanmaktadır. Tüm Türkiye'deki yurt ve yuvalar 2018 yılı itibariyle kapatılarak çocuk evleri ve çocuk evleri siteleri açılmıştır. Bu araştırmada çocuk evleri hizmet modelinin korunmaya ihtiyacı olan çocukların sosyal gelişimlerine etkisi Sakarya örneği üzerinden incelenmiştir. Araştırmada hem nicel hem de nitel metodoloji tekniği kullanılmıştır. Çocuklara uygulanan anket formları araştırmanın nicel kısmını oluşturmuştur. Sosyal bilimler için istatistik programı kullanılarak veriler arasındaki ilişkiler bağlamında çözümlemeler yapılmıştır. Araştırmanın nitel kısmında ise bakım elemanları ile görüşmeler yapılmış ve gözleme dayalı yorumlar yapılmıştır. Elde edilen verilerle çocuk evlerinde kalan korunmaya ihtiyacı olan çocukların çocuk evine ilişkin düşünceleri, akran ilişkileri, akademik durumları, psiko-sosyal durumları, komşuluk ve sosyal ilişkileri incelenerek çocukların sosyal gelişimleri ve toplumsallaşma süreçlerine çocuk evlerinin etkisi değerlendirilmiş ve hizmetin iyileştirilmesi için öneriler sunulmuştur. The issue of children in need of protection is a significant problem having existed within social policies from past to present. A child needs to be provided with physical, emotional, social, moral, academic and spiritual necessities to develop properly and become a healthy individual in future. Since man is a social being, family is the first institution which a child communicates with and whereby he/she gets supplied with basic needs. In case of a family's inability to take care of its child for various reasons, the problem of children needing for protection arises. The Ministry of Family, Labour and Social Services operates to let the child stay with his/her family in the first place and, if that is not possible, with foster parents; however, if that is not available either, the child is taken to the institution for care. The service of children's homes is practiced in order to contribute to the rapid socialization of children under protection and care and to let them move away from dorm life, feel the sense of belonging to a home and a district by learning neighbourhood relationship at apartments and localities. The children's dormitories and nurseries all around Turkey were closed down by year of 2018 and children's homes and sites of these homes were opened. This study investigates the influence of the model service of children's homes on the social development of children in need of protection through Sakarya sample. Quantitative and qualitative methodological techniques were employed in the study. The surveys applied on the children comprise quantitative part of the study. Analyses regarding the interrelationship between data were carried out by using SPSS 22.0 package programme. As for the qualitative part of the study, some interviews with the caring staff were performed and interpretations based on observation were made. With the obtained data, the opinions of children, who need protection and stay at children's homes, regarding these homes, as well as their peer relations, academic situation, psycho-social states and relationship with the neighbourhood and society were investigated; thereby, contribution of children's homes to children's social development and their processes of socialization was evaluated and some advices for the enhancement of the service were presented.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Bu araştırmanın amacı romantik ilişki yaşayan ya da daha önce yaşamış olan son sınıf öğrencilerin, algıladıkları romantik ilişki kalitesinin evliliğe olan inançlarına etkisinin değerlendirilmesidir. Araştırma örneklemi, 2018-2019 eğitim öğretim yılı Selçuk Üniversitesinde öğrenim görmekte olan üniversite son sınıf öğrencileri arasından toplam 415 kişiyle tabakalı seçkisiz örnekleme yoluyla seçilmiştir. Çalışma "Algılanan Romantik İlişki Kalitesi Ölçeği" ve "Evlilik İlişkisi İnançları Ölçeği", sosyo-demografik özellikleri içeren anket formuyla birlikte uygulanmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen verilere; ortalama, standart sapma, ortanca, minimum ve maksimum değerler, yüzde, korelasyon analizi, regresyon analizi testi uygulanmıştır. Araştırma sonucunda üniversite öğrencilerinin; Algılanan Romantik İlişki Kalitesi Ölçeği ile öğrenim gördüğü fakülte, ailenin gelir durumu arasında anlamlı farklılık saptanırken; cinsiyet, aile tipi, anne-baba öğrenim durumu, anne çalışma durumu, kullanılan medya araç süreleri arasında anlamlı farklılık saptanmamıştır. Evlilik İlişkisi İnançları Ölçeği ile cinsiyet, baba öğrenim durumu arasında anlamlı farklılık saptanırken; öğrenim görülen fakülte, aile tipi, anne öğrenim durumu, annenin çalışma durumu, ailenin gelir durumu, kullanılan medya araç süreleri arasında anlamlı farklılık görülmemiştir. Araştırmada kullanılan iki ölçek arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık görülmemiştir. Bu araştırmadan elde edilen veriler araştırmacı tarafından kodlandıktan sonra SPSS 25.0 paket bilgisayar programına aktarılarak gerekli analizler bu programda yapılmıştır. The aim of this study is to evaluate the effects of the quality of the perceived romantic relationship on marriage relationship belief of the senior students currently having a romantic relation or have experienced a romantic relation before evaluation. The samples of the study consist of randomly selected a total of 415 students including senior students studying at Selçuk University in 2018-2019 academic year.Relationship Quality Scale-and "Marriage Relationship Belief Scale" were applied with the questionnaire including socio-demographic features in the study. Average, standard deviation, median, minimum and maximum values, percent, correlation analysis and regression analysis tests were used on the data obtained from the research. While there was significant difference between perceived pomantic relationship quality scale and the faculty they attend and income status of the family, there was no significant difference between gender, family type, parent education status, working status of mother, family income status, duration of using media tools. While there was significant relationship between marriage relationship belief scale and gender, and father learning status, there was no significant difference between the faculty attended, family type, education status of mother, working status of mother, family income status and duration of using media tools. No statisticaly significant difference was found between e between two scales used in the study. The data obtained from this study were coded by the researcher and was transferred to SPSS 25.0 package computer program and the required analysis was performed in this program.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Bu araştırmanın amacı Gençlik ve Spor Bakanlığı'na bağlı yurtlarda kalan üniversite öğrencilerinin sosyal uyum düzeylerinin incelenmesidir. Ayrıca araştırmaya katılan öğrencilerin aile çevresine uyum, sağlıkla ilgili uyum, sosyal uyum, heyecanlarla ilgili uyum düzeylerinin cinsiyet, yaş, öğrenim gördükleri fakülte, öğrenim gördükleri sınıf, sosyo-ekonomik düzeyleri ve daha önce yurtta barınıp barınmama durumlarına göre farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemeyi amaçlamıştır. Araştırma niteliği ve gerçekleştirme biçimi itibariyle niceliksel ve ilişkisel tarama yöntemiyle yapılmıştır. Araştırma Niğde ilinde Gençlik ve Spor Bakanlığı'na bağlı farklı yurtlarda kalan ve Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi'nde öğrenimine devam eden 440 üniversite öğrencisi üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya 211 kız, 229 erkek öğrenci katılmıştır. Çalışma grubunun % 48'ini kız öğrenciler, % 52'sini erkek öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırmada veriler H. M. Bell ve R. M. Doli tarafından California Stanford Üniversitesinde geliştirilen ve ülkemizde Remzi Öncül tarafından Türkçeye uyarlanan Sosyal Uyum Envanteri ve araştırmacı tarafından oluşturulan Kişisel Bilgi Formu aracılığıyla elde edilmiştir. Araştırma verileri Bağımsız Örneklem t Testi, Tek Yönlü Varyans Analizi ve Bonferroni Çoklu Karşılaştırma Testi teknikleri kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda bulgular aile çevresine uyum, sağlıkla ilgili uyum, heyecanlarla ilgili uyumun, cinsiyete göre değiştiğini, aile çevresine uyum ve heyecanlarla ilgili uyumun öğrenim gördükleri fakülteye göre değiştiğini, aile çevresine uyumun daha önce yurtta kalma durumuna göre değiştiğini ortaya çıkarmıştır. The aim of this study is to search the social adaptation levels of university students living in the youth and sports ministry dormitories.Also, it was aimed to determine whether the compliance levels of the students participating in the study, adaptation to the family, adaptation to health, social adaptation, and excitement differed according to gender, age, the faculties they studied, the class they studied, the socio-economic levels and whether they were previously in the dormitory or not. The study was conducted by means of quantitative and relational screening methods. The research was carried out on 440 university students staying in different dormitories of the Ministry of Youth and Sports in Niğde and continuing their education at Niğde Ömer Halisdemir University. 211 female and 229 male students participated in the study. 48% of the study group consisted of female students and 52% of male students. The data were obtained by H. M. Bell and R. M. Doli from the University of Stanford, California and the social adaptation inventory developed by Remzi Öncül in Turkey was obtained by the researcher Personal Information Form. The data were analyzed using the Independent sample t test, One-way analysis of variance and Bonferroni Multiple Comparison Test. As a result of the study, the findings show that adaptation to family environment, compliance with health and excitement vary according to gender; The adaptation to excitement and excitement about family environment has changed according to the faculty they study; It has been revealed that adaptation to family environment has changed according to the dormitory.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Otizm spektrum bozukluğu sosyal iletişim ve etkileşim yetersizliği, sınırlı ve yineleyici davranış örüntüleri ve günlük yaşam işlevlerinde kısıtlanmanın görüldüğü nörogelişimsel bozukluktur. Otizm spektrum bozukluğunun prevalans oranı Dünya'da ve Türkiye'de artış göstermektedir. Bu durum otizm spektrum bozukluğuna yönelik eğitim, terapi ve tedavi yöntemlerinde çalışmaların artmasına neden olmuştur. Koçluk, otizm spektrum bozukluğuna sahip bireyin yaşamının tüm alanlarını rol model olarak yapılandıran bir sistemdir. Koçluk sisteminde otizm spektrum bozukluğuna sahip bireyin öz bakım becerileri, davranış zorlukları, sosyal etkileşim gibi yetersizlik alanlarına yönelik çalışmalar yapılmaktadır. Bu araştırmanın amacı, otizm spektrum bozukluğunda koçluk sistemini ve koçluk sisteminin birey ve ailesi üzerindeki psikososyal rolünü keşfetmektir. Bu araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Çalışmada, otizm spektrum bozukluğuna sahip çocuğu koçluk sisteminden yararlanmış 10 ebeveyn ve otizm spektrum bozukluğu alanında çalışan 10 koçluk uygulayıcısı olmak üzere toplam 20 kişiyle yarı yapılandırılmış görüşme gerçekleştirilmiştir. Örneklem seçiminde kartopu ve ölçüt örnekleme metodolojisi kullanılmıştır. Elde edilen veriler betimsel analiz yaklaşımına uygun olarak görüşme kayıtları deşifre edilip önceden belirlenen temalara göre düzenlenip yorumlanmıştır. Elde edilen bulgular ışığında otizm spektrum bozukluğunda koçluk sisteminin otizm spektrum bozukluğuna sahip birey ve ailesinin birçok sorun alanına yönelik çözümler geliştirdiği ve psikososyal iyilik halini arttırdığı tespit edilmiştir. Koçluk sisteminin devlet destekli uygulanması noktasında bir model oluşturulmuştur. Autism spectrum disorder is a neurodevelopmental disorder with inadequate social communication and interaction, limited and repetitive behavior patterns and restriction in daily life functions. The prevalence rate of autism spectrum disorders is increasing in the world and Turkey. This has led to an increasing number of studies in education, therapy and treatment methods for autism spectrum disorder. Coaching is a system that configures all areas of life of an individual with autism spectrum disorder as role models. In coaching system, self-care skills, behavioral difficulties and social interaction are studied. The aim of this study is to explore the coaching system and the psychosocial role of the coaching system in individuals and their families in autism spectrum disorder. Qualitative research method was used in this research. In this study, semi-structured interviews were conducted with a total of 20 people, 10 parents of children with autism spectrum disorder who benefited from the coaching system and 10 coaching practitioners working in the field of autism spectrum disorder. Snowball and criterion sampling methodology were used for sample selection. The data obtained were transcribed and interpreted according to the predefined themes in accordance with the descriptive analysis approach. In the light of the findings, it was found that the coaching system in the autism spectrum disorder developed solutions for many problem areas of the individuals and their families with autism spectrum disorders and increased their psychosocial well-being. A model has been developed for the state-supported implementation of the coaching system.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Sağlık, kişinin sadece fiziksel değil, duygusal ve sosyal açıdan da iyilik halidir. Hastaneler, bu iyilik hali kaybolan ya da sarsılan bireylerin hizmet almak üzere başvurduğu sağlık tesisleridir. Hem hizmet verilen grubun, hem de hizmeti sunan grubun yoğun stres altında olması bu alanı oldukça riskli kılmaktadır. bu riskler sağlık çalışanı üzerinde baskı yaratmaktadır. Yoğun strese maruz kalan sağlık çalışanlarının motivasyonu ve performansı olumsuz olarak etkilenmektedir. Çalışanları psikolojik, sosyolojik ve ekonomik olarak yaşadıkları sorunların çözümü için tıbbi sosyal hizmet biriminden destek alabilir. Sosyal hizmet uzmanın çalıştığı kurumda çalışanlara yönelik yürüttüğü sosyal hizmet uygulamalarına karşılık gelen kavram; iş yeri sosyal hizmetidir. İş yeri sosyal hizmet uzmanlarının birçok rolü bulunmaktadır. Bu rolleri yerine getirirken sosyal hizmetin kuram ve yöntemlerinden faydalanır. İş yeri sosyal hizmetinde kullanılabilecek yöntemlerden biri de psiko-eğitim grup çalışmalarıdır. Bu çalışmada çok boyutlu psiko-eğitim grup çalışması ile yapılan sosyal hizmet müdahalesinin hastane çalışanlarının iş stresi, stres algıları ve iş motivasyonlarına etkisi incelenmiştir.14 Kasım 2017 – 30Nisan 2018 tarihleri arasında İstanbul Üsküdar Devlet Hastanesi'nde çalışan personellerden 15'er kişilik iki grup oluşturulmuş, gruplar her biri 90 dakika olan 6 oturumluk psiko-eğitim programına dahil edilmiştir. Programa dahil edilen toplamda 30 katılımcıya programın başında ve sonunda sosyo-demografik bilgi formu yanında, İş Stresi Ölçeği, Algılanan Stresi Ölçeği ve Çok Boyutlu İş Motivasyon Ölçeği uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS teknikleriyle analiz edilip yorumlanmıştır Elde edilen bulgular sonucunda; çalışanların stres algılarıyla cinsiyetleri arasında eğitim öncesi anlamlı bir farklılık olduğu, ancak eğitim sonrası bu farklılığın ortadan kalktığı görülmüştür. Eğitim öncesi çok boyutlu iş motivasyonu ile cinsiyet arasında anlamlı bir farklılık olduğu görülmüş bu farklılık eğitim sonrası değişmemiştir. Eğitim öncesi çok boyutlu iş motivasyonu ile yaş arasında anlamlı bir farklılık olmadığı ancak eğitim sonrası anlamlı bir farklılık ortaya çıktığı görülmüştür. Sonuç olarak; yapılan eğitimlerin sağlık çalışanlarının İş Stresi, Algıladıkları Stres ve Çok Boyutlu İş Motivasyonu puanlarına olumlu yönde etki ettiği tespit edilmiştir. Yapılan psiko-eğitim uygulamasının iş stresini ve stres algısını azaltmada, motivasyonu artırmada faydalı olduğu ortaya çıkmıştır. İş stresi ile çalışma yılı arasında eğitim sonrası anlamlı bir farklılık olduğu görülmüştür. Health is not only physical, but also emotional and social goodness. Hospitals are health facilities where these well-being are lost or crippled. The fact that both the service group and the group providing the services are under intense stress makes this area very risky. these risks put pressure on the health worker. The motivation and performance of health care workers exposed to intense stress are negatively affected. Employees can get support from the medical social service unit to solve their psychological, sociological and economic problems. The social work practices carried out by the social worker for the employees in the institution where they work are called occupational social work. Occupational social workers have many roles. He uses the theories and methods of social work in fulfilling these roles. One of the methods that can be used in occupational social work is the psycho-education group works. In this study, the effect of social work intervention performed by multidimensional psycho-education group study on the work stress, stress perceptions and work motivations of the hospital staff was investigated. Between the dates of November 14, 2017 - 30 April 2018, two groups of 15 employees were formed from the personnel working in Üsküdar State Hospital, İstanbul. , the groups were included in the 6-session psycho-training program, each of which was 90 minutes. In addition to the socio-demographic information form, Work Stress Scale, Perceived Stress Scale and Multidimensional Business Motivation Scale were applied to 30 participants in total. The data obtained were analyzed and interpreted by SPSS techniques. As a result of the findings; It was observed that there was a significant difference between the employees' perceptions of stress and their gender before the training but this difference disappeared after the training. There was a significant difference between gender and multidimensional work motivation before education. There was no significant difference between pre-education multidimensional work motivation and age but there was a significant difference after education. As a result; It was determined that the trainings have positive effects on Job Stress, Perceived Stress and Multidimensional Work Motivation scores of health workers. Psycho-education has been shown to be beneficial in decreasing work stress and stress perception and increasing motivation. There was a significant difference between the work stress and the study year after the training.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Annelik biyolojik temelinin yanı sıra sosyokültürel boyutu ile gündeme gelen karmaşık anlam ve içeriğe sahip bir olgudur. Anneliğin biyoloji ve deneyim odaklı açıklamaları hangi duygu, düşünce ve davranma biçimlerinin anne olmak ve annelik yapmak olarak değerlendirilebileceğine ilişkin farklı açıklamalar sunmaktadır. Biyoloji temelli açıklamalar kadınların anne olması ve çocuğun bakım ve yetiştirilme pratiklerini üstlenmesinin doğal, içgüdüsel ve evrensel olduğunu savunmaktadır. Deneyim odaklı açıklamalar ise anneliğin tüm sağlıklı ve normal kadınlar tarafından benzer şekilde deneyimlenmediğini aksine karmaşık ve dinamik bir süreçle sosyokültürel bağlamda bireysel olarak inşa edildiğini savunmaktadır. Bu noktadan hareketle çalışmada (i) annelerin annelikle ilgili gördükleri çocuk bakım ve yetiştirme pratikleri, (ii) bu pratikleri deneyimleme düzeyleri ve (iii) annelerin annelik şiddetini meşrulaştırma eğilimleri ele alınmaktadır. Bu amaçla İstanbul İli, Beylikdüzü ilçesinde ikamet eden 383 anne ile araştırmacı tarafından geliştirilmiş ölçek uygulaması yapılarak annelerin annelik algıları, annelik deneyimleri ve annelik şiddetini meşrulaştırma düzeyleri araştırılmıştır. Verilerin analizinde yüzde, frekans ve aritmetik ortalama değerleri ile Kikare Testi, Tek Örneklem Kolmogorov Smirnov Testi, Kruskal Wallis Testi ve Korelasyon Analizi kullanılmıştır. Çalışmanın temel bulguları; annelerin çocuk bakım ve yetiştirme pratiklerini annelik görevleri olarak değerlendirdiği, annelerin annelik algıları ile annelik deneyimleri arasında anlamlı ve pozitif yönlü ilişkinin olduğu ve annelerin çocuk bakım ve yetiştirme sürecinde çocukların olumlu kabul edilen davranışlara yönlendirilmesi olumsuz kabul edilen davranışlardan uzaklaştırılması için annelik şiddetini meşru bir uygulama olarak değerlendiği şeklindedir. Motherhood is a phenomenon with a complex meaning and content that has a sociocultural dimension along with a biological basis. Explanations on motherhood that depend on biology or experience give different accounts on the question which types of feeling, thinking and acting may be considered as being a mother or acting like one. Biological explanations regard women's becoming a mother and taking the responsibility of a child's care and growth as natural, instinctive and universal. Explanations based on experience, on the other hand, reject the idea that motherhood is always experienced as the same by every healthy and normal woman, and claim that it is constructed individually with a dynamic process in a sociocultural context. Taking these into account, this study examines (i) the child care and nurturing practices that mothers see relevant with motherhood, (ii) the levels they experience these practices and (iii) their tendency to rationalize or legitimize the mother's violence against her child. To this end, mothers' motherhood perception, motherhood experiences and their level of legitimizing mother's violence are measured via a scale developed by the researcher herself with 383 mothers from Beylikdüzü district of İstanbul. Percentage, frequency, arithmetic mean, Chi-square Test, One Sample Kolmogorov Smirnov Test, Kruskal Wallis Test and Correlation Analysis are used during the process of evaluating the data. The basic findings of the study are as such: Mothers see the child's care and nurturing as a motherhood responsibility. There is a positive correlation between their perception and experience of motherhood. They regard mother's violence in the process of his/her growth as legitimate in order to lead the child to praised deeds and avoid him/her from the condemned ones.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Bu çalışmanın temel amacı, toplum ruh sağlığı merkezinden hizmet alan şizofreni hastalarına bakım veren aile bireylerinin duygu dışavurumlarını değerlendirmektir. Araştırma Sakarya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Toplum Ruh Sağlığı Merkezi'nde 17.12.2018– 01. 02. 2019 tarihleri arasında, şizofreni (DSM-4 tanı sistemine göre) tanılı hastalara birincil bakım vermekte olan 54' ü kadın, 53' ü erkek toplam 107 kişiyle yüz yüze görüşme yöntemi ile yapılmıştır. Veriler araştırmanın amacı doğrultusunda, yazılı onay alınarak hastaya bakım veren aile üyelerinden toplanmıştır. Veri toplama aracı olarak; hasta ve yakınlarının sosyo-demografik özelliklerini öğrenmek amacıyla Bilgi Toplama Formu ve "Duygu Dışavurum Ölçeği" kullanılmıştır. Çalışmada hastaneye çoklu yatışı olan hastalara bakım veren kişilerin duygu dışavurumu ölçek puanının, hastaneye hiç yatışı olmayan hastalara bakım veren kişilerden anlamlı düzeyde yüksek olduğu tespit edilmiştir. Hastası hastaneye hiç yatmamış olan bakım verenin çoklu yatışı olan hastaya bakım verene göre; TRSM'ye düzenli olarak devam edenlerin de etmeyenlere göre duygu dışavurum ölçeğinden aldıkları puanın istatistiki açıdan anlamlı düzeyde (p

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Bu çalışma, suça sürüklenen çocukların rehabilitasyonunda çocuk adalet sisteminin önemli bir ayağı olan çocuk mahkemelerinin rehabilitasyon rolünü analiz etmeye yönelik bir araştırmadır. Çocuk suçluluğu bütün dünyanın üzerinde durduğu önemli ve hassas bir konudur. Çocuk suçluluğuyla birlikte çocukların üyesi oldukları toplumla sağlıklı bir şekilde bütünleşebilmeleri için rehabilitasyon oldukça önemlidir. Çocuk adalet sistemi içinde çocuk mahkemelerinin önemi büyük olup alacağı cezai ya da koruyucu destekleyici tedbirlerle bir çocuğun geleceğine yön verebilirler. Dolayısıyla mahkemelerin çocukların cezalandırıcı değil topluma kazandırıcı yani rehabilite edici özelliğinin önemi artık günümüzde çok iyi bilinmektedir. Bu çalışma ile çocuk mahkemelerinin suça sürüklenen çocukların topluma kazandırılması, iyileştirilerek rehabilite edilmesi noktasında üstlendiği görev gözler önüne serilmektedir. Çocuk ve çocuk suçluluğu kavramlarının analizi, çocukların suça sürüklenme nedenleri, rehabilitasyon kavramı, çocuk adalet sistemi ve öğeleri özellikle çocuk mahkemeleri üzerinde bir şekilde açıklamada bulunarak konu analiz edilmiştir. Uygulama bölümünde ise, Çocuk Mahkemesinde görülen dava dosyalarında suça sürüklenen çocuklara yönelik işlenen süreç ve alınan ve uygulanan kararlar analiz edilmiştir. Araştırmada bilgi toplama formu oluşturularak 100 dava dosyası tek tek taranarak bilgiler elde edilmiş ve düzenlemesi yapılmıştır. Elde edilen veriler ışığında; birçok nedenin çocukları suça sürüklediği, çocuk adalet sistemi içinde çocukların birçok aşamadan geçtiği ve çocuk mahkemesinde ise bazı prosedürlerden geçirilerek haklarında cezai ve koruyucu destekleyici kararlar alındığı, mahkemenin suça sürüklenen çocukların rehabilitasyonunda önemli roller üstlendiği ancak bu rolleri yerine getirirken bazılarında çok güçlü işlerlik gösterirken bazı noktalarda çok zayıf kaldığı, mahkeme sürecin çocuklar açısından birçok risk taşıdığı ve geleceklerini etkilediği değerlendirilerek, çocuk suçluluğuyla mücadele ve rehabilitasyonunda tek yönlü bir hizmet modelinin yetersiz kalacağı, ülke çapında, bütün kurum ve kuruluşlarla bütünlük içerisinde, profesyonel anlamda hizmet sunulmasının gerekliliği sonucuna varılarak gerekli önerilerde bulunulmuştur. Konuya yönelik olarak daha fazla bilimsel düzeyde araştırma yapılarak konunun irdelenmesi gerekliliği de açıkça vurgulanmıştır. This study aims to analyze the rehabilitation role of juvenile courts as an important part of the juvenile justice system in the rehabilitation of children dragged into crime. Juvenile delinquency is an important and sensitive issue on which the whole world is focused. Likewise, Rehabilitation for Juvenile delinquency is very important for children to integrate well with the community they are a member of. In the juvenile justice system, the juvenile courts are of great importance and can guide the future of a child through criminal or protective supportive intervention or policy. Hence, today is very well known that the importance of the courts as a means of rehabilitating children, rather than punishing them, This study demonstrates the role of juvenile courts in dragging children into crime, gathering them to society and improving them. The analysis of the concepts of child and child delinquency, the causes of child dragging, the concept of rehabilitation, the juvenile justice system and its elements, especially the role of juvenile courts in the rehabilitation of dragging children into crime were analyzed in detail. In the practical part, the process of dealing with the children who were dragged into crime and the taken and applied decisions were analyzed. The information collection form was prepared and 100 cases were scanned, one by one and the information was obtained and organized. In the light of the data obtained; many reasons lead/drag children to crime, children go through many stages of the juvenile justice system, and in juvenile court, some procedures are carried out by penal and protective supportive decisions, the court plays important roles in the rehabilitation of children who are dragged into crime, while in some of them it is working very powerful. judging by the fact that the court process has many risks for the children and affects their future, a one-way service model will be insufficient in combating and combating juvenile delinquency and necessary recommendations have been made by concluding the necessity of providing professional service in full with all institutions and organizations. The need to analysis the subject by investigating the subject at a more scientific level has been clearly emphasized.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Erken evliliklerin sık yaşanması açısından Ardahan ilinde erken evliliklerin nedenleri ve sonuçları üzerine tartışmak, çocuk ihmal ve istismarı açısından cinsel, duygusal istismara maruz kalan kadınların kendi çocuklarını yetiştirme becerilerini tespit etmek amacıyla araştırma yapılmıştır. Araştırmada, çocuk ihmal ve istismarı açısından erken yaşta evlenen kadınların evlilik nedenleri ve kendi çocuklarını istismar etme durumları, çocuk yetiştirme konularında yaşadıkları problemleri tespit etmek amacıyla erken evlilik yapıp çocuk sahibi olan ve Ardahan ilinde yaşayan 20 kadın ile görüşülmüş, çocuk yetiştirme ile ilgili yaşadıkları problemler tespit edilerek, erken evlilikler ve çocuk ihmal istismarı arasındaki ilişki ortaya konmuştur. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden görüşme tekniği ve "yarı yapılandırılmış görüşme formu" kullanılmıştır. Görüşmeler, Ardahan Merkezde bulunan Aile Sağlığı Merkezlerinde yüz yüze gerçekleştirilmiştir. Görüşmelerin süresi 1-2 saat arasında değişmektedir. Yapılan araştırma sonucunda; erken yaşta evlenen kadınların eğitimlerinin yarıda kaldığı, istihdam oranlarının düşük olduğu, ekonomik bağımsızlıklarını kazanamadıkları, adölesan dönemde anne oldukları, çocukların bakımında bilgi ve beceri eksikliği nedeniyle genellikle kayınvalideden destek aldıkları, aile planlaması ve üreme sağlığı konularında bilgi ve destek eksikliğinden kaynaklanan sık gebelik yaşamaları ve bunun sonucu olarak çocuklar arasındaki yaş farkının az olması nedeniyle ilgi ve bakımlarının zorlaşması, bazılarının erken yaşta anne olmalarından dolayı annelik duygularını hissedemedikleri tespit edilmiştir. This study aims to discuss the causes and consequences of early marriages in Ardahan province in terms of the frequent occurrence of early marriages, to determine the skills of bringing up the children of women subjected to sexual and emotional abuse in terms of child neglect and abuse. In the study, 20 women, who have been living in Ardahan and married early, were interviewed to determine the problems of marrying women at an early age in terms of child neglect and abuse, to detect theexploitation of their own children and problems in child rearing, and the relationship between early marriages and child neglect abuse was determined by determining the problems they experienced in child-rearing. In the study, interview technique and "semi-structured interview form" were used from qualitative research methods. The interviews were conducted face to face at Family Health Centers in Ardahan. The duration of the interviews varies between 1-2 hours. As a result of the research; the education of women married at an early age is short, employment rates are low, they cannot gain economic independence, they are mothers in the adolescent period, they often get support from their mother-in-laws due to lack of knowledge and skills in the care of children, consequently, due to the small age difference between children, it has been determined that their care is difficult and some of them cannot feel the feelings of motherhood because they are mothers at an early age.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Eğitim, bütün toplumların üzerinde çalıştığı ve iyileştirmek için çaba gösterdiği vazgeçilmez bir unsurdur. Her yönüyle sağlıklı ve donanımlı yetişmiş çocuklar ülkelerin geleceğinin garantisidir. Öğrencilerin okul ortamlarındaki eğitimleri kadar okul dışı vakitlerindeki eylemleri de onların gelişimlerinin bir parçasıdır. Çocuklar kendilerini dezavantajlı konuma düşürecek zararlı alışkanlıklarının çoğunu okul dışı vakitlerinde edinmektedirler. Velilerin çocuklarının eğitimlerini etkili yönlendirme yeterliliğine sahip olmaları, sosyal ve kültürel sermayelerini bu konuda kullanabilmeleri çocukların biyo-psiko-sosyal gelişimlerini olumlu etkilemektedir. Bu konuda yeterli olmayan velilerin desteklenmesi okul sosyal hizmeti kapsamında gerçekleştirilebilir. Çocukların birçok sorununun okul sosyal hizmet uygulamalarıyla çözülebileceği hatta önlenebileceği düşünülmektedir. Bu araştırmada; serbest zaman etkinlikleri çocuklara faydaları birçok yönden bakılarak değerlendirilmiştir. Araştırmanın evrenini Sakarya Milli Eğitim Müdürlüğü'ne bağlı liselerin birinci sınıf öğrencileri ve anne-babaları oluşturmaktadır. Sakarya İli Serdivan ve Adapazarı ilçelerinde bulunan liselerden uygun bir örneklem grubu seçilmiş, uygulanan anketlerle çocukların ve ebeveynlerinin öğrencilerin serbest vakit etkinlikleri hakkındaki düşünce ve tecrübeleri araştırılmıştır. Anket bulguları SPSS 22.00 istatistik programı ile sistematik hale getirilmiştir. Elde edilen bulguların frekansları, ki-kare testleri, sorular arasında korelasyonları bulunarak değerlendirilmiş ve yorumlanmıştır. Ayrıca 6. sınıf öğrencilerinden okul ortamında çeşitli sorunlar yaşayan dokuz öğrenci ile bir sosyal deney gerçekleştirilmiştir. Deneyde öğrencilerin serbest vakitlerinde severek katılacakları kurslara gitmeleri sağlanmış, çocuklar ve velileri ile bireysel görüşmeler ve grup görüşmeleri yapılarak sorunlarını ortadan kaldırmaları hedeflenmiş, oldukça olumlu sonuçlar alınmıştır. Verilerin yorumlanması sonucu ebeveynlerin sosyo-ekonomik durumlarının, çocuklarıyla ilgilenme düzeylerinin ve çocukların serbest vakitlerini ilgi alanlarına uygun aktivitelerle geçirmelerinin onların kişilik gelişimlerine ve akademik başarılarına olumlu yönde etki ettiği bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Eğitim, Ebeveyn, Akademik Başarı, Okul Dışı Aktiviteler, Okul Sosyal Hizmeti Education is an indispensable element that all societies work on and strive to heal. Well-educated and well-equipped children in every way are the guarantees of the future of the countries. The activities of the students in their time in school as well as their activities in the non-school hours are part of their development. Children get most of their harmful habits will drop them in disadvantaged positions in off-school hours. Having parent's the ability to effectively guide their children's education and using social and cultural capital in this way positively affects children's bio-psycho-social development. Support for parents who are inadequate in this issue can be realized with the scope of school social services. It is thought that many problems of children can be solved or even prevented by school social service applications. In this research; free time activities have been evaluated from many perspectives on the benefit of children. The universe of study is the first-year students and parents in the high schools attached to the Sakarya National Education Directorate. Sakarya City Serdivan and Adapazarı Counties were selected and the opinions and experiences of the children and their parents about the free time activities of the students were investigated by the applied surveys. Survey findings were systematized with SPSS 22.00 statistical program. The frequencies, chi-square tests, correlations between the questions of the obtained findings were evaluated and interpreted. In addition, a social experiment was conducted with nine students from sixth class students who had various problems in the school environment. In the experiment, the students were allowed to go to the courses, they would like to participate in their free time, and it was aimed to eliminate their problems by making individual interviews and group interviews with children and their parents and very positive results were obtained. The interpretation of the data reveals that the socioeconomic status of the parents, their level of pay attention to their children, and the free time of their children with appropriate activities for their interests have been found to positively influence their personality development and academic achievement. Keywords: Education, Parent, Academic Achievement, School Activities, School Social Work

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Bu araştırmanın temel amacı; ekolojik sistem yaklaşımı perspektifinden Gümüşhane ilinde evde bakım hizmeti veren bakıcıların, bakım hizmetinden kaynaklanan güçlüklerinin belirlenmesi, onların görüş ve önerilerinin değerlendirilmesidir. Evde bakım hizmeti veren bireylerin ihtiyaçlarını inceleyen çalışmaların sınırlı olmasının yanı sıra, Gümüşhane ilinde bu konuda yapılmış çalışmanın olmaması ve Gümüşhane ilinde yaşlı nüfusun fazla olması nedeniyle bu çalışmanın, bu konudaki boşluğun doldurulmasına yardımcı olacağı umulmaktadır. Tarama modelinde ele alınan bu çalışmanın örneklemini, Gümüşhane Sosyal Hizmet Merkezi Müdürlüğü'nden evde bakım hizmeti alan, 65 yaş ve üstü yaşlı bireyin bakımını üstlenen ve Gümüşhane merkez mahallerinde ikamet eden 206 birey oluşturmuştur. Araştırmadan elde edilen önemli sonuçlar şöyledir: Gümüşhane Sosyal Hizmet Merkezi Müdürlüğünden evde bakım hizmeti alan bireylerin genellikle evli ve düşük eğitimli oldukları, alt gelir grubunda yer aldıkları ve aileleri ile birlikte yaşadıkları anlaşılmıştır. Bakım veren bireyler genel olarak birçok bakım güçlüğü yaşamaktadırlar. Bu güçlüklerin başında; evde bakıma gereksinim duyan bireyi banyo yaptırmak, altını değiştirmek, başkasına emanet etmek, yemek yedirmek, yatağından kaldırmak, iletişim sorunu yaşamak ve aile fertlerinin güvenliğinden emin olamamak gelmektedir. Büyük birçoğunun bakım konusunda kendilerini dinlendirmek için herhangi bir yardımcısı olmadığı ve yardımcı bireye ihtiyaç duydukları, yardımcısı olanların bakım yüklerinin kısmen azaldığı, serbest zamanlarında hiçbir şey yapmadıkları, sosyo-kültürel ve sportif etkinliklere katılamadıkları, herhangi bir hobi ve uğraş sahibi olmadıkları, bakım konusunda herhangi bir eğitim almadıkları, psikolojik durumlarının, beden sağlıklarının, aile yaşamlarının, ekonomik özgürlüklerinin olumsuz olarak etkilendiği ve evde bakım modeli içerisinde yer alan farklı hizmetlere gereksinim duydukları belirlenmiştir. Araştırmadan elde edilen veriler doğrultusunda evde bakım hizmeti veren bireylerin bakım güçlüklerini azaltacak ve onların yaşam kalitelerini arttıracak önerilerde bulunulmuştur. The main aim of this study; ecological systems approach from the perspective of Gumushane province of caregivers providing home care services, identification of difficulties arising from care, to assess their opinions and suggestions.Home care services that individuals as well, the limited studies examining the need for order, Gumushane province in the absence of studies on this matter and Gumushane in this study because of the more elderly population, it is hoped, would help fill the gap in this field. Scan models discussed in this sample of the study, Gumushane Central Directorate of Social Services home care field, has created 206 individuals aged 65 and over residing in elderly individuals who care centers and places of Gumushane. Significant results obtained from the study are as follows: Gumushane they are usually married and less educated Social Service Center home care services from the Directorate of individuals, it was understood that they live with that located in the lower income groups and families. Caregivers are individuals who experience difficulties in many respects in general. At the beginning of this difficulty; Individuals who need home care bathe, change of gold, to entrust someone else to eat meals, to remove the bed, unable to come to make sure the security of the communication problems and their family members live. In large most of the care that there is no help to rest themselves and help they need individual, partially reduced by those who help care burden, they did not do anything in your free time, they can not participate in the socio-cultural and sports activities, a hobby and they do not have deal with any of care they receive training, psychological status of, their physical health, their family life, which affected negatively the economic freedom and at home has been determined that they need different services involved in the care model.In line with the data obtained from this study will reduce the difficulty of individuals who care home care and some suggestions were made to improve their quality of life.

Yüksek Lisans Tezi, Aile bütçesi, ailenin mevcut durumun farkında olmasına ve gelecek için plan yapılmasına katkı sağlayan, gelir gider dengesini sağlarken uzun vadede tasarruf ve yatırımlar aracılığıyla gelire dolayısıyla ailenin refah düzeyine etki eden önemli bir araçtır. Aile bütçesi yalnızca gelir getiren kişiyi değil bütün aile üyelerini kapsayan bir süreçtir. Bu çalışma aile bütçesi yönetiminde bir belirleyici olarak cinsiyetin etkisine dikkat çekmeyi amaçlamaktadır. Bu çalışma Konya ilinde ikamet etmekte olan 18-64 yaş arası 456 kadın katılımcı ile gerçekleştirilmiştir. Nicel araştırma yöntemlerinden tarama araştırması kullanılmıştır. Çalışma için 29 sorudan oluşan anket formu ve 23 sorudan oluşan Aile Bütçesi Yönetimi Algısı Ölçeği geliştirilmiştir. Ön verilerin toplanması amacıyla pilot uygulama gerçekleştirilmiştir. Ölçeğin geçerlilik ve güvenirliği için öncelikle madde analizi, güvenirlik analizi, madde toplam korelasyon analizi ve açımlayıcı faktör analizi yapılmıştır. Aile Bütçesi Yönetimi Algısı Ölçeğinin ve tüm boyutlarının geçerli ve güvenilir olduğu saptanmıştır. Araştırmaya katılan kadınların yaş ortalamasının 30 olduğu görülmüştür. Kadınların %51,8’i üniversite mezunudur. Katılımcıların orta ve yüksek gelir düzeyine sahiptir. Çalışmaya katılan ailelerin %46,5’inde erkek, %42,5’inde kadın ve erkek birlikte aileye kazanç getirmektedir. Çalışmaya katılan katılımcıların aile bütçesi yaptığı, bu planı %36,4’ünün zihinsel, %27,2’sinin sözel, %26,9’unun yazılı, %9,5’inin elektronik ortamda yaptığı; bu katılımcıların %79,1’inin aylık süre ile bütçe hazırladıkları belirlenmiştir. Katılımcıların %49,5’i aile bütçe planını kadın ve erkek birlikte hazırlamaktadır. Katılımcıların %49,3’ü aile bütçesi planında başarılı olduklarını ifade etmişlerdir. Katılımcıların aile bütçesinde açık yaşandığında %68’inin acil olmayan ihtiyaçları ertelemekte olduklarını söylemişlerdir. Aile Bütçesi Yönetimi Algısı Ölçeğinin ve alt boyutlarının demografik değişkenlerle analizinden elde edilen bilgiler göstermektedir ki; aile bütçesinde rol alan kadınların olduğu ailelerde aile bütçesi daha başarılı yönetilmektedir. Aile bütçesi yapan ailelerin tasarruf ve yatırım yapma düzeyleri yapmayanlara göre daha fazladır. Katılımcıların eğitim düzeyi, eşlerinin eğitim düzeyi ve hane gelir düzeyi, aile bütçesi yönetimi üzerinde farklılaşmamaktadır. Bu bulgular, kadınların eğitim düzeyi ve hane gelir düzeyi fark etmeksizin aile bütçesi yönetiminde rol alabileceğini vurgulamaktadır. Cinsiyet rollerinin aile ekonomisi üzerindeki olumsuz etkisi azaltılmaya çalışılarak aile bütçesinin yönetiminde kadının finansal rolleri geliştirilmelidir., A family budget is an important tool that contributes to the family's awareness of the current situation and planning for the future while providing the income-expenditure balance, in the long run, it affects the income and thus the welfare level of the family through savings and investments. The family budget is a process that includes not only the income-earner but all family members. This study aims to draw attention to the effect of gender as a determinant in family budget management. This study was carried out with 456 female participants between the ages of 18-64 residing in Konya. Survey research, one of the quantitative research methods, was used. A questionnaire consisting of 29 questions and an “Aile Bütçesi Yönetimi Algısı Ölçeği” consisting of 23 questions were developed for the study. A pilot application was carried out to collect preliminary data. For the validity and reliability of the scale, first of all, item analysis, reliability analysis, item-total correlation analysis, and exploratory factor analysis were performed. It has been determined that the “Aile Bütçesi Yönetimi Algısı Ölçeği” and all its dimensions are valid and reliable. The average age of the women participating in the study was 30. 51.8% of women are university graduates. Participants have middle and high-income levels. In 46.5% of the families participating in the study, men and 42.5% of them both men and women bring income to the family. 62.1% of the participants participating in the study made a family budget, 36.4% made this plan mentally, 27.2% verbally, 26.9% in writing, and 9.5% in an electronic environment; 79.1% of these participants were determined to prepare a monthly budget. 49.5% of the participants prepare the family budget plan together with men and women. 49.3% of the participants stated that they were successful in the family budget plan. When there is a deficit in the family budget, 68% of the participants said that they postpone non-urgent needs. The information obtained from the analysis of the “Aile Bütçesi Yönetimi Algısı Ölçeği” and its sub-dimensions with demographic variables shows that; in families where women take part in the family budget, the budget is managed more successfully. The level of saving and investing by increasing the family budget is higher than those who do not. The education level of the participants, the education level of their spouses, and the household income level do not have any effect on family budget management. These findings emphasize that women can play a role in family budget management, regardless of education level and household income level. The financial roles of women in the management of the family budget should be improved by trying to reduce the negative impact of gender roles on the family economy.

Bu araştırmanın amacı, İstanbul gibi metropoliten bir şehirde yaşamakta olan yaşlı bireylerin huzurevini tercih etme nedenlerinin araştırılmasını ortaya koymaktadır. Bu çalışmada, yaşlı bireylerin huzurevine gelmeden önce alternatif ne tür hizmetlerden faydalandırılabileceği hususunda öneriler sunulmuştur. Araştırmanın evreni, İstanbul ili, Avrupa Yakasında hizmet vermekte olan 5 resmi huzurevinde; Beylikdüzü Huzurevi ve Yaşlı Bakım Merkezi, Bahçelievler Huzurevi ve Yaşlı Bakım Merkezi, Sultangazi Huzurevi, İstanbul İzzet Baysal Huzurevi, Zeytinburnu Semiha Şakir Huzurevi'ne 2011 – 2017 yılları arasında kabulü yapılan, akıl sağlığı yerinde olan, kendisini ifade edebilecek durumda bulunan, 60 yaş ve üstü kadın ve erkekler oluşturmaktadır. Araştırmada çalışma grubunun belirlenmesinde amaçlı örnekleme yöntemlerinden, amaca yönelik örneklem tekniği kullanılmıştır. Örneklem belirlenirken şu hususlara dikkat edilmiştir: Alzheimer, Demans gibi hastalıkların ileri safhasında olmamak, ruhsal hastalığı olmamak, kendisini ifade edebilme becerisine sahip olmak, görüşmeye katılım göstermede gönüllü olmak, farklı yaş gruplarındaki yaşlılara ulaşmak amaçlanmıştır. Nitel veri toplama tekniği ile ele alınan bu araştırmada; özgün yarı yapılandırılmış soru formu kullanılarak yüz yüze mülakat tekniği ile katılımcılarla görüşmeler yapılmış ve veriler toplanmıştır. Sonrasında nitel analiz tekniklerinden faydalanılarak analizler yorumlanmış ve raporlama süreci tamamlanmıştır. Bu çalışmada yaşlı bireylerin huzurevini tercih etme nedenleri araştırılmış ve kuruma gelmeden önce yaşlıların yaşadıkları sorunlar incelenmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen temel bulgu, yaşlı bireylerin huzurevini tercih etmelerinde en temel etkenin kopuk aile yapıları (boşanma, çocukları ve eşleri ile iletişimleri olmayan yaşlılar) ve sosyal ilişkileri olduğu saptanmıştır. Bunun dışında alt temalar açısından bakıldığında her yaşlının farklı nedenlerden dolayı yaşadığı mağduriyet nedeniyle huzurevini tercih ettiği belirlenmiştir.Anahtar Kelimeler: Yaşlı, Huzurevi, Yaşlı Bakımı, Sosyal Hizmet Müdahalesi The aim of this study is to explore the reasons why eldery individuals who live in an urban city like İstanbul prefer a nursing home. In this study, we provide some suggestions about hte type of alternative services that can be used before the eldery arrive at the aged care home.The research populations were in 5 formal nursing homes on the European side of İstanbul which are Beylikdüzü Home Nursing and Elderly Care Centre, Bahçelievler Nursing Home, Sultangazi Nursing Home, Zeytinburnu Semiha Şakir Nursing Home, İzzet Baysal Nursing Home, ,men and women aged 60 and over who are in a mental helath condition anda re able to Express themselves.Purposeful sampling methods were used in this research. The following points were taken into accont indetermining the sample: To not have diseases such as amnesia and dementia in advanced stages. To not have a mental illness and to have the ability to Express himself. To volunteer to participate in the interview. To reach the eldery in diffirent age groups.This research, which is covered by qualitative data collection technology, has been conducted through in- depth interviews with participants through the face- to- face interview method using the original semi-structured question model and the data collected. The analysis was then explained using qualitative analysis techniques and the reporting process was completed.In this research the reasons why the eldery coose a nursing home and the problems they experienced before they arrived at the institution were examined. The main findings of the research following: Broken family structures (divorce and the eldery not communicating with tjeir children and spouses) Additionally, when the sub-topics were examined it was found that all eldery people prefer a nursing home for variors reasons as some of them resort to nursing homes because of the violence and the harm they face.Key Words: Elderly, Nursing Home, Care For The Eldery, Social Work İntervention 193

Bu araştırma, Suriye ve Yemen'de yaşanan iç karışıklıklar, savaş, siyasi baskı vb. nedenlerle İstanbul'a göç etmiş ve İstanbul/Beylikdüzü ilçesinde ikamet eden Suriyeli ve Yemenli göçmenlerin aile yapısındaki değişim ve dönüşümleri; ekonomik, sosyo-kültürel, eğitim, sağlık ve barınmaya ilişkin incelemek ve değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinin kullanıldığı bu çalışmada, belirtilen nedenlerle İstanbul'a göç etmiş ve İstanbul/Beylikdüzü ilçesinde ikamet eden Suriyeli ve Yemenli 14 göçmen kadınla derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Ayrıca sahada bulunulan süre içerisinde çalışma yürütülen toplumsal grupla kısmi zaman geçirilmiştir. Yapılan görüşmeler sonucunda elde edilen bulgular, belirli kavramlar ve temalar çerçevesinde; demografik veriler, sosyo-ekonomik düzey ve çalışma hayatı, sosyo-kültürel yapı, eğitim, sağlık, Türkiye'ye geliş ve yerleşme süreci ve bu süreçte karşılaşılan sorunlar başlıkları altında toplanmıştır. Araştırma sonucunda; göçün katılımcıların hayatında ekonomik, sosyo-kültürel, eğitim, sağlık ve barınmaya ilişkin etkiler yarattığı görülmüştür. Bu etkiler katılımcıların aile yapısında; aile içi dengelere, aile içi ilişkilere ve çevre ilişkilerine, aile türüne, aile içi sorumluluklara, aile içi rol dağılımlarına ve aile içi karar almaya ilişkin değişim ve dönüşümlerin yaşanmasına sebep olmuştur. This research has been conducted to examine and evaluate the changes and transformations in the family structure of Syrian and Yemeni immigrants who live in İstanbul/Beylikdüzü district and who have migrated to Istanbul due to war, political pressure and internal turmoil in Syria and Yemen. The changes and transformations in the family structure of migrants have been examined and evaluated in terms of economic and socio-cultural, educational, health and housing aspects. In this study, which qualitative research methods have been used, in-depth interviews have been conducted with 14 Syrian and Yemenite immigrant women who migrated to Istanbul for the stated reasons and live in Istanbul/Beylikdüzü district. In addition, some time has been spent with the social group in which the study was conducted. Findings obtained as a result of the interviews, within the framework of certain concepts and themes were gathered under these headings; demographic data, socio-economic level and working life, socio-cultural structure, education, health, arrival in Turkey and settlement and the problems faced in this process. As a result of the research; migration has had economic, socio-cultural, educational, health and housing impacts on participants' lives. These impacts; has led to changes and transformations in family balances, family relations and environment relations, family type, family responsibilities, family role distributions and family decision making in the family structure of the participants. 130

Her gün yaklaşık 173 iş kazası meydana geldiği Türkiye'de, bu kazalarda en az 5 kişi can vermektedir. Türkiye, 100 bin çalışan başına ölümlü iş kazalarında Avrupa birincisi, dünyada ise üçüncü sırada bulunmaktadır. İş kazaları işçilere, işletmelere ve ülke ekonomilerine büyük boyutlara ulaşan zararları bulunmaktadır. Her şeyden önemlisi ise iş kazalarının en değerli varlık olan insanların ölmesine ya da sakat kalmasına neden olmaktadır. Bununla bağlantılı olarak iş kazalarının sonucunda çalışanı, ailesini ve toplumu ekonomik, sosyal, psikolojik ve fiziksel yönden etkileyen birçok sorun ortaya çıkmaktadır. İş kazaları, ruh sağlığına etkileri bakımından travmatik yaşam olayları arasında sayılmaktadır. İş kazasının travmatik bir olay olduğu düşünüldüğünde bu konu ile ilgili kanunlarda psikososyal desteğin tanımı ve uygulamasına yönelik herhangi bir kanun maddesi bulunmamaktadır.İş kazaları sonrasında çalışan ve ailelerine yönelik psikososyal destek hizmetlerinin neler olabileceği konusunda alan yazında herhangi bir araştırmaya rastlanmamıştır. Alan yazında var olan bu bilgi eksikliğini gidermek amacıyla, bu çalışmada iş kazaları sonucunda çalışanlara ve ailelerine yönelik yapılacak psikososyal destek modelinin nasıl olması gerektiği üzerine odaklanılmıştır.Anahtar Sözcükler: Devlet, İş Kazası, İşçi, İşveren, Psikososyal Hizmetler Every day, about 173 work place accidents occurred in Turkey, it can provide at least 5 people in this accident. Turkey, the European first in fatal occupational accidents per 100 thousand employees, are the third in the world. Work-related accidents to the workers, there are losses that reached a large size businesses and the economy. And most important of all is why people die or remain crippled most valuable asset of accidents. In connection with that employee as a result of accidents at work, family and society in economic, social, it arises a problem that affects the psychological and physical aspects. Work place accidents, in terms of their effects on mental health is regarded as one traumatic life events. Considering that a traumatic event of work place accidents in the laws dealing with this issue, there is no law saying psychosocial support for the definition and implementation.Psychosocial support services for employees and their families after work accidents in the literature about what might be not aware of any investigation. In order to address the lack of information that exists in the literature, this study will be made for the employees and their families as a result of accidents at work has been focused on how it should be the model of psychosocial support.Keywords: Employee, Employer, Goverment, Psychosocial Service, Workplace Accident 228

Sosyal uyum, toplulukların birlikte yaşama arzusu duydukları ve karşılıklı etkileşim yoluyla çeşitlilik içinde bir bütünlük oluşturdukları sürece karşılık gelmektedir. Bu araştırmanın amacı, Suriyeliler ve yerel toplum arasındaki sosyal uyumun ve gruplararası ilişkilerin anlaşılmasıdır.Bu kesitsel araştırma, fenomenolojik tipte betimleme amaçlı niteliksel bir çalışmadır. Araştırma örnekleminin belirlenmesinde kota örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Bu kapsamda nüfus grupları (yerel toplum, Suriyeliler ve kurum çalışanları), kentler (Hatay, Ankara ve İzmir) ve cinsiyet (kadın ve erkek) olmak üzere üç kategori belirlenmiştir. Araştırma kapsamında toplam 45 katılımcı ile derinlemesine görüşme gerçekleştirilmiştir. Araştırma verilerinin çözümlenmesinde MAXQDA paket programı kullanılmıştır.Araştırma verileri, üç ana tema, iki alt tema ve 24 kategori altında kümelenmiştir. Ana temalar; 'göç süreci', 'sosyal uyum' ve 'gruplararası ilişkiler' olarak belirlenmiş, 'sosyal uyum' ana teması 'sosyal uyumu zorlaştıran unsurlar' ve 'sosyal uyumu kolaylaştıran unsurlar' şeklinde iki alt temaya ayrılmıştır.Sonuç olarak, refah sistemindeki eşitsizliklerin, milliyetçilik ve ataerki gibi ideolojilerin, güven bunalımının, dil bariyerinin, medyanın ve siyasi söylemin, kalıpyargıların ve önyargıların, iç gruba ve dış gruba yönelik ayrımcılığın, sosyal dışlanmanın ve hak ihlallerinin sosyal uyumu zorlaştırdığı görülmektedir. Diğer taraftan, hayırseverlik ve hak temelli yaklaşımların, içerme süreçlerinin, gruplararası temasın, sosyal ağların, sosyal uyum alanında hizmet sunan kurumların ve kurum çalışanlarının ve kadının güçlenme potansiyelinin sosyal uyumu kolaylaştıran bir nitelik taşıdığı anlaşılmaktadır. Gruplararası ilişkilerin daha çok asgari gereksinimlerin karşılanması amacıyla gerçekleştiği ve genel itibariyle iki grup arasında arkadaşlık veya komşuluk düzeyinde yakın ilişkilerin kurulamadığı görülmektedir. Diğer taraftan, çocuklar arası ilişkilerin yetişkinler arası ilişkilere göre çok daha olumlu olduğu görülmektedir.Anahtar Sözcükler: Sosyal uyum, gruplararası ilişkiler, göç süreci, mülteci, sığınmacı, Suriyeli, yerel toplum Social cohesion is the process in which communities have a desire to live together and form a unity in diversity through mutual interaction. The purpose of this study is to understand social cohesion and intergroup relations between Syrians and the local community.This cross-sectional study is a descriptive qualitative study of phenomenological type. Quota sampling method was used to determine the research sample. In this context, three categories have been identified: population groups (local community, Syrians and institution employees), cities (Hatay, Ankara and Izmir) and gender (women and men). Within the scope of the research, in-depth interviews were held with a total of 45 participants. MAXQDA package program was used to analyze the research data.Research data are clustered under three main themes, two sub-themes and 24 categories. The main themes are; 'migration process', 'social cohesion' and 'intergroup relations'. The main theme of 'social cohesion' is divided into two sub-themes as 'elements that complicate social cohesion' and 'elements that facilitate social cohesion'.As a result, it is seen that inequalities in the welfare system, ideologies such as nationalism and patriarchy, the crisis of confidence, the language barrier, the media and political discourse, stereotypes and prejudices, discrimination, social exclusion and violations of rights against the internal and external groups complicate social cohesion. On the other hand, it is understood that philanthropy and rights-based approaches, inclusion processes, intergroup contact, social networks, institutions and institution employees that provide services in the field of social cohesion, the empowerment potential of women facilitate social cohesion. It is observed that intergroup relations are mostly realized in order to meet minimum requirements and in general close relations in terms of friendship or neighborhood cannot be established. On the other hand, it is seen that the relationships among children are much more positive than the relationships among adults.Keywords: Social cohesion, intergroup relations, migration process, refugee, asylum seeker, Syrian, local community. 424

YÖK Tez No: 628396 Sosyal hizmet süpervizyonunun ele alındığı bu çalışmada sosyal hizmet uzmanlarının; kişisel gelişim ve mesleki gelişim kapsamında ihtiyaç duydukları kaynaklar, uygulama sahasında karşılaştıkları zorluklar, yaşadıkları güçlükler ve yüzleştikleri duygular bağlamında sosyal hizmet süpervizyonu ihtiyaçlarının değerlendirilmesi ve bu konuya ilişkin çözüm önerilerinin sunulması amaçlanmıştır. Çalışma kapsamında süpervizyon ihtiyacını değerlendirebilmek adına sosyal hizmet uzmanlarının konuya yönelik algı ve deneyimlerine başvurulacağından araştırmanın amacına ve bağlamına uygun şekilde nitel araştırma modelinden ve fenomenolojik yaklaşımdan faydalanılmıştır. Araştırma amacına uygun olarak hazırlanan görüşme formu eşliğinde, 25 katılımcı ile yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiş ve elde edilen veriler betimsel analiz yöntemi kullanılarak NVIVO 12 Pro programında analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda; sosyal hizmet uzmanlarının sosyal hizmet süpervizyonunu tanımlama noktasında gerekli bilgi ve farkındalığa sahip oldukları, mesleki yaşantıları boyunca karşılaşmış oldukları sorunlar ve yüzleşmiş oldukları güçlükler kapsamında sosyal hizmet süpervizyonuna ihtiyaç duydukları görülmüştür. Sosyal hizmet uzmanlarının süpervizyona ilişkin ihtiyaçlarını ortaya çıkaran sebeplerin sosyal hizmet uzmanının kendisinden, vakalardan ve ülkemizdeki sosyal hizmet sisteminden kaynaklanabildiği görülmüştür. Bu noktada sosyal hizmet uzmanları, sosyal hizmet süpervizyonu sisteminin idari, eğitsel ve destekleyici işlevlerini de kapsayacak bir şekilde hayata geçirilmesi gerektiğini belirtmişler ve oluşturulabilecek bir süpervizyon sistemine yönelik olarak önerilerde bulunmuşlardır. In this study, in which social work supervision is dealt, it is aimed to evaluate social work supervision needs and to suggest solutions in the context of the resources that social workers need within the context of personal and professional development along with the difficulties in the field of practice, the difficulties and the emotions social workers faced. In order to evaluate the needs for supervision within the scope of the study, the qualitative research model and phenomenological approach have been used in accordance with the purpose and the context of the research, as perceptions and experiences of the social workers will be applied to the subject. In the accompaniment of the interview form prepared in accordance with the research purpose, semi-structured interviews were conducted with 25 participants and the data obtained were analyzed in the NVIVO 12 Pro program using the descriptive analysis method. As a result of the research; it has been observed that social workers have the necessary knowledge and awareness in defining social work supervision; they need social work supervision within the scope of the problems and difficulties they faced during their professional life. It has been observed that the reasons that reveal the needs of social workers regarding supervision may caused by the social worker themselves, together with the cases and the social work system in our country. At this point, social workers stated that the social work supervision system should be implemented in a way that includes administrative, educational and supportive functions and made suggestions for a supervision system that could be created.

Bu çalışmanın temel amacı, kaynaştırma eğitimi alan ilköğretim öğrencilerinin profilinin çıkarılması, sosyal beceri ve akademik öz-yeterliklerinin bazı değişkenlere göre incelenerek okul sosyal hizmeti odağında değerlendirilmesidir. Araştırmanın evrenini kaynaştırma eğitimi alan İlköğretim II. kademe öğrencileri oluşturmaktadır. Antalya İli Muratpaşa, Konyaaltı ve Kepez merkez ilçelerinin İlçe Milli Eğitim Müdürlükleri'ne bağlı ilköğretim okullarında II. kademede kaynaştırma eğitimi alan engelli öğrenciler ise araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır. Araştırmada üç bölümden oluşan veri toplama aracı kullanılmıştır. Veri toplama aracının birinci bölümünde sosyo-demografik bilgilere ilişkin sorular yer almıştır. İkinci bölümünde çocukların sosyal becerilerini, üçüncü bölümünde ise bu çocukların akademik öz-yeterliklerini belirlemeye yönelik ölçekler kullanılmıştır. Araştırma sonucunda kaynaştırma öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerinin cinsiyet, sınıf ve engellilik türü değişkenlerine göre farklılık göstermediği saptanmıştır. Ayrıca cinsiyet ve engellilik türü değişkeninin, kaynaştırma öğrencilerinin akademik öz-yeterlikleri üzerinde bir etkisinin olmadığı, sınıf değişkenin ise önemli bir etkisinin olduğu saptanmıştır.Anahtar Sözcükler: Akademik öz-yeterlik, Kaynaştırma eğitimi, Okul sosyal hizmeti, Özel gereksinimli öğrenci, Sosyal beceri The main purpose of this study is to profile the students who receive primary inclusive education and to examine their social skills and academic self-efficacy according to some variables, and to evaluate them in the focus of school social work. The population of the study consists of the students of secondary grades in primary school receiving incusive education. The students with disabilities, who receive incusive education at secondary grade of the primary schools affiliated to District National Educational Directorates in central districts of Muratpaşa, Konyaaltı and Kepez in Antalya Province, constitutes the sample of the research. In the research, the data collecting tool consisting of three parts was used. In the first part of the data collecting tool, questions regarding socio-demographic information were included. In the second part, scales were used to determine the social skills of the children, and in the third part, the scales for determining the academic self-efficacy of these children were used. As a result of the research, it was found that social skill levels of the students of inclusive education did not differ depending upon gender, class and type of disability. In addition, it was also detected that the variables of gender and type of disability does not have an impact on the academic self-efficacy of the students of inclusive education while the variable of class was established to have a significant impact.Keywords: Academic self-efficacy, Inclusive education, School social work, Student with special needs, Social skill. 89

Bu araştırma ile en genel anlamıyla yoksul kadınların bazı genel özellikleri,yoksullukla bağlantılı deneyim ve görüşleri ile yoksullukla baş etme ve güçdurumlarından yola çıkarak bir model önerisinin geliştirilmesi amaçlanmıştır.Araştırmada nicel araştırma yöntemi kullanılmış olup, Mart 2019-Mayıs 2019tarihleri arasında Ankara ili Altındağ, Mamak ve Keçiören İlçe SosyalYardımlaşma ve Dayanışma Vakıflarından sosyal yardım alan, araştırmayakatılmayı kabul eden 150 kadın ile araştırmacı tarafından oluşturulan `GörüşmeFormu` kullanılarak yüz yüze görüşmeler yapılmıştır.Araştırmaya katılan yoksul kadınlar genç yetişkin dönemde ve ilkokul mezunu,evli, en az bir çocuk sahibi, daha önce çalışmamış ve hâlihazırda çalışmayan,geçimini devletten aldığı yardımlarla sağlayan ve borcu bulunan kadınlardır.Katılımcılar yoksulluğu en çok ihtiyacını karşılayamamak olarak tanımlarken,yoksulluğun nedenini ise işsizlik olarak belirtmişlerdir. Genel olarak kadınlarınyoksul olma nedenini, çocuklarına bakmak zorunda olmaları nedeniyleçalışamamaları olarak ifade etmişlerdir. Katılımcılar, kadınların yoksulluktanerkeklere göre daha çok etkilendiğini düşünmekle birlikte, bunun nedeninikadınların erkeğe bağımlılığı olarak açıklamaktadırlar. Yoksullukla baş etmek içinen çok sosyal yardım kuruluşlarına başvurduklarını, ancak bu kuruluşlardanaldıkları yardımların geçimlerini sağlamaya yetmediğini ifade etmişlerdir.Katılımcılar güçlü yanlarını iyi bir anne ve eş olmak olarak açıklarken, güçsüzyanlarını ise kendilerine güvensizlikleri olarak belirtmişlerdir. Yaşamda en çok bireve sahip olmayı istemekte ve yoksulluğun çözümüne yönelik devletten sosyalyardım miktarının arttırılmasını talep etmektedirler. Sonuç olarak, kadınyoksulluğu ile ilgili sosyal politikalar geliştirilirken, kurumsal hizmetmekanizmalarının yeniden gözden geçirilerek, yoksul kadınları güçlendirme ixtemelindeki koruyucu ve önleyici proje ve programlara yer verilmesi ile yerelyönetimler ve sivil toplum kuruluşlarının da söz konusu politikalar içerisinde yeralmasının önemli olduğu düşünülmektedir. Araştırma bulguları kapsamında dayoksul kadınlara sunulan sosyal yardımlara ilişkin kurumsal hizmetmekanizmalarının yeniden yapılandırılmasını temel alan bir model önerisigeliştirilmiştir. With this research, it is aimed to develop a model proposal based on somegeneral characteristics of poor women, their experiences and views related topoverty, and dealing with poverty and strenght situations.Quantitative research method was used in the research and face-to-faceinterviews were conducted with 150 women who received social assistance fromAnkara Province, Altındağ, Mamak and Keçiören District Social Assistance andSolidarity Foundations between March 2019 and May 2019 using the `InterviewForm` created by the researcher.Poor women participating in the study are young adult and primary schoolgraduates, married, having at least one child, have not worked before and arenot currently working and earn their living with the help of the state and have debt.While the participants defined poverty as not being able to meet their needs, themost, they stated the cause of poverty as unemployment. In general, theyexpressed the reason why women are poor because they have to take care oftheir children and cannot work. While the participants think that women are moreaffected by poverty than men, they see the reason for this as women'sdependence on men. They stated that they mostly applied to social assistanceorganizations to deal with poverty, but the assistance they received from theseorganizations was not enough to make a living. While the participants explainedtheir strengths as being a good mother and wife, they stated their weaknessesas their distrust. They want to have the most home in life and demand an increasein the amount of social assistance from the state for the solution of poverty. As aresult, it is thought that while developing social policies related to women poverty,it is important to revise the institutional service mechanisms, to include protective xiand preventive projects and programs on the basis of empowering poor women,and to include local governments and non-governmental organizations within thesaid policies. 315

Ergenlik dönemi gelişim sürecinin önemli bir geçiş dönemini oluşturmaktadır. Bu dönemde alınan kararlar, gerçekleştirilen davranışlar ve yapılan tercihler bireylerin geriye kalan yaşamını tümü üzerinde etkili olmaktadır. Sonuçları bakımında değerlendirildiğinde bu dönemdeki olumsuz davranışların başında evden kaçma davranışı gelmektedir. Evden kaçma davranışı ergenlik döneminin önemli bir sorunu olarak görülmektedir. Türkiye özelinde de bu durum önemli bir toplumsal sorun haline gelmiştir. Bireyin evden kaçma nedeni ister kendi isteği ile ister ise yaşadığı baskılar sonucunda olmuş olsun bireylerin ilerideki yaşamları üzerinde ciddi psikolojik, sosyal, ekonomik ve fiziksel sorunlara neden olmaktadır. Bu alandaki literatür incelendiğinde ise yapılan çalışmaların olduğu ancak yeteri kadar yoğunluğa sahip olmadığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle bu davranışın gerçekleşmesi sürecinin ortaya konulması; nedenlerini belirlenmesi ve çözümler üretilmesi gerekmektedir. Bu temel amaçlar doğrultusunda çalışmada Ankara ilinde kurum bakımı altına alınmış olan ergenlerin evden kaçma sonrası yaşadıkları deneyimler ele alınıp incelenmiştir. Kurum bakımı altında olan 12 ergenle yarı yapılandırılmış görüşme yönergesi kullanılarak derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Elde edilen sonuçlar çerçevesinde bulgular temelde beş tema altında toplanmıştır. Bu temalar; `duygusal faktörler` (sevgisizlik ve ilgisizlik), `ailenin işlevleri` (aile bağlarının güçlü olmaması, boşanmış ebeveynler ve parçalanmış aile yapısı), `bağımlılık` (madde kullanımı), `şiddet` (sözel ve fiziksel şiddet) ve `özgürlük arayışı` başlıkları altın verilmiştir. Adolescence constitutes an important transition period in the development process. The decisions taken, the behaviors and the choices made in this period affect the remaining life of the individuals. When evaluated in respect to its results, the behavior of elopement comes in the foremost among negative behaviors. The behavior of elopement is seen as an important problem of adolescence. This has become a major social problem specifically in Turkey. Whether the reason for an individual's eloping is due to his/her own wishes or the pressures he/she experiences, it causes serious psychological, social, economic and physical problems on the future of their lives. When an examination concerning the literature on this area is made, it is understood thatthere are studies about it, but they are not high in number. For this reason, the process of realizing this behavior is revealed; the causes and solutions must be produced. In line with these basic objectives, the experiences of the eloped adolescents who were taken under institutional care in Ankara provincewere examined. Using semi-structured interview directive, in-depth interviews were conducted in 12 adolescents who were under institutional care. Within the framework of the results obtained, the findings were basically grouped under five themes. These themes are; `Emotional factors` (lovelessness and indifference), `functions of the family` (weak family ties, divorced parents and fragmented family structure), `addiction` (substance use), `violence` (verbal and physical violence) and `search for freedom`. 88

Suriye'deki iç savaş ve şiddet, sosyal bilimler ve siyasi tartışmalardaki zorunlu göç, mültecilik, ülke içinde yer değiştirme, uluslararası ağlar, toplumsal sorunlar, bütünleşme ve uyuma dair pek çok olguyu yeniden gündeme getirmiştir. Türkiye'de dünyanın geri kalanından farklı biçimlerde deneyimlenen Suriyeli mülteciler krizi, son dokuz yıldır farklı aşamalardan geçerek şekillenmeye devam etmektedir. 2020 yılı itibariyle Türkiye'deki kayıtlı nüfusu üç buçuk milyondan fazla olan Suriyelilerin yaklaşık beş yüz bini Gaziantep'te yaşamlarını sürdürmektedir. Suriye'yle, özellikle Halep'le sahip olduğu tarihsel ve kültürel geçmişin de etkisiyle, Suriyeliler Gaziantep'teki toplumsal, iktisadi ve kültürel hayatın bir parçası olarak gündelik yaşamlarına devam etmeye çalışmaktadırlar. Bu çalışma, Gaziantep kent merkezinde yaşayan Suriyeli ailelerin ve aile bireylerinin gündelik hayatlarında karşılaştıkları sorunlarla baş etme stratejilerini sosyal hizmet perspektifinden ele almaktadır. Saha araştırmasında, ailelerin, göç seçeneklerini nasıl inşa ettikleri, göç ve mülteciliği nasıl deneyimledikleri ve uyum süreçleri üzerinde durulmuştur. Gaziantep kent merkezinde yaşayan ve farklı sınıfa ve özelliklere mensup 24 aileyle yarı-yapılandırılmış görüşme formlarıyla görüşmeler yapılmıştır. Suriyeli ailelerin göç, aile ve baş etme kuramları çerçevesinde ortaya koydukları, geliştirdikleri ya da dönüştürdükleri davranış örüntüleri tematik başlıklar altında ele alınmıştır. Saha bulguları, bize ailelerin ve aile bireylerinin göç ve mülteciliğin zor koşullarıyla baş etmede, yeterli veya etkili sosyal hizmetlerin olmadığı durumlarda, sahip oldukları, olanak, kaynak, sermaye, ağ ve yaşadıkları toplumsal dünyayla etkileşimlerinin gücüne göre, çok farklı stratejiler geliştirebildiklerini ve sahip oldukları her türlü özelliklerini araçsallaştırdıklarını göstermiştir.Anahtar Sözcükler: Göç, Mültecilik, Baş Etme, Sosyal Hizmet, Suriyeliler, Aile, Sosyal Çatışma The escalation of violence and civil war in Syria has brought up again various debates on forced migration, refugee, internal displacement, international networks, social problems, cohesion, and integration in the social sciences and political discourse. Syrian refugee crisis, which is experienced in different ways from the rest of the world in Turkey, is continues to take shape last nine years through different stages. Around five-hundred thousand out of three and a half million registered Syrians lives in Gaziantep according to the 2020's data. Syrians, with the influence of the historical and cultural past with Syria and especially with Aleppo, are trying to be part of the social, economic and cultural life in Gaziantep. This study attempts to understand the coping strategies of the Syrian families and family members who live in the downtown of Gaziantep from the social work perspective. The field study focuses on the patterns of constructing migration, migration experiences and integration experiences of the families. Field research has conducted with 24 Syrian families from different typologies and social classes with semi-structured interviews the behavioral patterns that Syrian families put forward, developed or transformed within the framework of migration, family and coping theories are discussed under thematic titles. The findings of the field have showed us that the families and family members could use quite different coping strategies or they could instrumentalized all their features, depending on the sources, networks and the level of the interaction with social structures that they live in, when there are no adequate or effective social services.Keywords: Migration, Refugee, Coping, Social Work, Syrians, Family, Social Conflict 297

Bu araştırmada engelli çocuğu olan ailelerde evlilik doyum düzeyini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırma genel tarama modelindedir. Araştırma evrenini Tüm Özel Eğitim Kurumları Derneğine bağlı olarak Ankara'da faaliyet gösteren 51 özel özel eğitim merkezinden hizmet alan ve araştırmaya katılmaya gönüllü olan engelli çocuğa sahip aileler oluşturmaktadır. Nicel bir araştırma olarak tasarlanan bu araştırmada soru kâğıdı ile evli çiftlerin evliliklerinin kalitesini değerlendirmek için kullanılan ve Türkiye için geçerliliği ve güvenilirliği Duyan ve Çamur Duyan (2014) tarafından yapılmış Golombok-Rust Evlilik Durumu Envanteri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda katılımcıların Golombok-Rust Evlilik Durumu Envanterinden (GREDE) aldıkları toplam puan ortalaması (40,15) olup, evlilik doyum düzeylerinin `kötü` olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular engelli çocuğa sahip ailelerin evlilik doyum düzeylerinin `kötü` kategorisinde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Engelli çocuğa sahip ailelerin evlilik doyumu düzeylerinin arttırılmasında aile danışmanlığı, psikoeğitim ve genetik danışmanlık önerilebilir. Anahtar Sözcükler: Aile, Engellilik, Evlilik, Evlilik Doyumu The aim of this study is to determine the marriage satisfaction of families with disabled children. The study is in a general survey model. The population of the study is composed of all families with disabled children who receive services from 51 private special education centers operating in Ankara, affiliated with the Association of Private Education Institutions and are willing to participate in the research. In this quantitative study, a questionnaire and Golombok- Rust inventory of marital state, the validity and reliability of which for the Turkish version was carried out by Duyan and Çamur Duyan (2014), were employed. According to the results of the study, the total point average of the participants in the Golombok-Rust Inventory of Marital State was found as (40,15) and the marriage satisfaction levels were found as `bad`. According to the findings of the study, it was found that the marriage satisfaction levels of families with disabled children are in the `bad` category. Family counseling, psychoeducation and genetic counseling can be suggested in order to increase the marriage satisfaction levels of families with disabled children.Key Words: Disability, Family, Marriage, Marriage Satisfaction 96

İnsanoğlunun sahip olduğu en kadim kurum, aile kurumudur. Aile kurumu tarihsel süreç içerisinde çeşitli değişim ve dönüşümler yaşamakta ve bu dönüşümler neticesinde çeşitli kırılmalarla karşı karşıya kalmaktadır. Yeniden yapılanan aileler de bu kırılmanın meydana getirdiği ve profesyonel bir destek ağının geliştirilmesinin elzem kıldığı ailelerin başında gelmektedir. Çiftlerden en az birinin daha önce bir evlilik yapmış olduğu ve bu evliliğinden meydana gelen çocuk ya da çocuklarla birlikte yeni bir evlilik gerçekleştirdiği yeniden yapılanan aileler, gerek oluşum gerekse yaşadıkları güçlükler bakımından diğer birçok aile tipolojisinden farklılıklar göstermektedirler. Bir günde hem yeni bir eş hem de yeni bir ebeveyn olan bireyler birçok farklı dinamik ile karşı karşıya kalmaktadırlar. Batı toplumları'nda 1970'li yıllardan itibaren üzerine eğilinen ve sayıları da bir hayli dikkat çekici olan bu aileler, Türkiye'de sayıları artış göstermesine rağmen keşfedilmemiş birçok dinamiği bünyesinde barındırmaktadır. Araştırma bu minvalden hareketle yeniden yapılanan ailelerde ebeveyn çocuk arasında yaşanan güçlükleri, bu güçlüklerin nedenlerini, ebeveyn çocuk ilişkilerini kaleme almıştır. Bu ilişkiler analiz edilirken her bir ebeveynin geçmiş yaşantıları (çocukluk dönemleri, travmatik geçmişleri, aile ilişkileri) detaylı bir biçimde sorgulanmış ve analiz edilmiştir. Yine yeni bir evlilik kararı almaya giden yolda ilk evlilikleri, bu evlilikte yaşanan güçlükler de sorgulanmıştır. Bu bağlamda fenomenolojik temele dayanan nitel bir araştırma deseni oluşturulmuştur ve elde edilen bulgular 7 ana kategori ve bu kategorilere bağlı alt kategorilere ayrılarak şekillendirilmiştir. Araştırmacı, Kırıkkale ilinde ikâmet eden yirmi yeniden yapılanan aile üyesi ile ayrı ayrı ve derinlemesine görüşmeler yaparak bulgularını elde etmiştir. Elde edilen görüşme bulguları Maxquda 2020 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Yeniden yapılanan ailelerin birçok farklı güçlük alanı ile karşı karşıya kaldığı, bu güçlükler arasında başat sorun alanının çocuklar olduğu, bu ailelerin kurulum ve devamlılığında ebeveyn çocuk arasında kurulan ilişkinin belirleyici olduğu iddiasından hareketle yola çıkan araştırmada elde edilen sonuçlar araştırmacının iddiasını doğrular nitelikte çıktılar ortaya koymaktadır. Elde edilen bulgular neticesinde yeniden yapılanan ailelerin güçlükleri ve beklentilerine karşılık verecek sosyal hizmet bakış açısıyla bireylerin iyilik halini arttırıp onları güçlendirecek bir aile danışmanlık modeli tasarısı geliştirilmiştir. Geliştirilen modelde; Bowen'ın sistematik aile danışması, yaşantısal, bilişsel davranışçı, öyküsel, stratejik, çözüm odaklı aile danışmanlık kuramları ve bilhassa Virginia Satir'in Iceberg metaforunun öğretilerine yer verilerek, bu aileler özelinde bir tasarı sunulmuştur.Bilhassa aile yapılarının, rollerinin, aile içi etkileşim ağının, hiyerarşinin, gücün ve dengenin yeniden yapılandığı ve uygun bir müdahalenin sunulamadığı durumlarda evlilik ve aile birliğinin tekrar tekrar sekteye uğradığı ve boşanmaya kadar gidebildiği düşünüldüğünde; bireye yapılan müdahalenin bir sarmal halinde aile ve toplumun iyilik haline etki ettiği gerçeği de her adımda gözönünde bulundurulmuştur. The most ancient institution human beings have is the family institution. The family institution experiences various changes and transformations in the historical process and faces various breaks as a result of these transformations. It is one of the families that is caused by this break in restructured families and the development of a professional support network is essential. The restructured families, where at least one of the couples had previously had a marriage and had a new marriage with the child or children from this marriage, differs from many other family typologies in terms of both formation and difficulties. In a day, individuals who are both a new spouse and a new parent face many different dynamics. For Western societies since the year 1970 and focusing on a number of quite remarkable that these families, many in number for Turkey is hosting a considerable improvement Although the dynamics within unexplored.The research has addressed the difficulties experienced between parents and children, the reasons for these difficulties, and parent-child relationships in families that are restructured based on this aspect. While analyzing these relationships, the past lives of each parent (childhood periods, traumatic histories, family relationships) were questioned and analyzed in detail. Again, on the road to making a new marriage decision, their first marriage was questioned in the difficulties experienced in this marriage. In this context, a qualitative study pattern based on phenomenological basis has been created and the findings obtained have been shaped by dividing into 7 main categories and sub-categories linked to these categories. The researcher obtained his findings by conducting separate and in-depth interviews with twenty restructured family members residing in Kırıkkale province. The interview findings obtained were analyzed using the Maxquda 2020 program.Based on the claim that children are the main problem in reconstructed families and that they are related to the relationship established between parents and children in the establishment and continuity of these families, the results obtained in the research confirm the researcher's claim.As a result of the findings obtained, a family counseling model scheme has been developed that will increase the well-being of individuals and strengthen them with a social work perspective that will respond to the difficulties and expectations of the reconstructed families. In the developed model; A proposal was made for these families, including Bowen's systematic family counseling, life-long, cognitive behavioral, narrative, strategic, solution-oriented family counseling theories and especially the teachings of Virginia Satir's Iceberg metaphor.Especially considering that family structures, roles, intra-family interaction network, hierarchy, power and balance are reconstructed and a proper intervention cannot be provided, marriage and family unity are repeatedly interrupted and can go up to divorce; The fact that the intervention on the individual affects the family and society in a spiral is also taken into consideration in every step. 305

Bu çalışma, 2016 yılında faaliyete geçirilen Aile Sosyal Destek Programının (ASDEP) sosyal politika uygulaması bağlamında durumunun değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Bu kapsamda Bursa ilinde Bursa Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü bünyesinde aktif olarak uygulanan ASDEP kapsamında görevli olan personellerle görüşme yapılarak çalışma yürütülmüştür. Nitel araştırma tekniği kullanılarak hazırlanan bu çalışmada, programın durumunun değerlendirilmesi amacıyla araştırmacı tarafından hazırlanan yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır.Araştırma kapsamında ASDEP kapsamında istihdam edilen personellerle yüz yüze ve yazışma yoluyla görüşler alınmıştır. Elde edilen bulgular betimsel analiz yöntemi ile yorumlanarak tema ve alt temalara ulaşılarak elde edilen bulgular kuramsal çerçevede tartışılmıştır.Araştırma kapsamında, `sosyal politika uygulaması olarak ASDEP' in değerlendirilmesi` sonucunda; programın uygulanması ile talep odaklı anlayıştan arz odaklı anlayışa geçildiği, bu kapsamda hizmetlere ulaşamayan vatandaşların ihtiyaçlarının yerinde tespit edildiği ve ihtiyaçlara yönelik olarak rehberlik, yönlendirme ve kurumsal işlemlerin yapıldığı, vatandaşlar açısından olumlu bir program olduğu ortaya çıkmıştır. Programın hedeflenen ve istenilen amacı sorgulandığında ise tam anlamı ile gerçekleştirilemediği ve bunun en büyük nedeninin ise ASDEP kapsamında görevli olan personellerin görevli olduğu kurumlarda yeterli sayıda meslek elemanlarının olmaması nedeniyle kurumun iş yükünü üstlenmiş olması olduğu tespit edilmiştir.ASDEP uygulamasının tanıtımının yapılmamasına bağlı olarak hane ziyaretleri yapan personellerin can güvenliği riskinin her zaman olduğu ve tanıtımın yapılmamasına bağlı olarak program için gerekli olan kişisel bilgilerin vatandaşlar tarafından paylaşılmadığı sonucu elde edilmiştir.Anahtar Kelimeler: Sosyal Politika, Sosyal Yardım, ASDEP, Arz Odaklı, ASDEP Personeli In this study, it is aimed to evaluate the Family Social Support Program (ASDEP), which was launched in 2016, in the context of social policy implementation. In this context; The study was carried out by interviewing the personnel working in the scope of ASDEP, which is actively implemented within Bursa Provincial Directorate of Family, Labor and Social Services in Bursa. In this study which was prepared by using qualitative research technique, structured interview form prepared by the researcher was used to evaluate the situation.Within the scope of the research, opinions were obtained through face-to-face and correspondence with the personnel employed within the scope of ASDEP. The findings were divided into themes and sub-themes by descriptive analysis method and discussed in the theoretical framework.As a result of the evaluation of ASDEP as a social policy application; With the implementation of the program, it has been revealed that from the demand-oriented approach to the supply-oriented approach, the needs of the citizens who cannot reach the services are determined on-site and guidance, guidance and institutional procedures are carried out to meet the needs, and this is a positive program for the citizens. When the targeted and desired purpose of the program is questioned; It was found that ASDEP implementation could not be realized completely and the biggest reason of this was that the institution undertook the workload of the institution due to the lack of sufficient number of professional staff in the institutions in which ASDEP personnel are employed.As the ASDEP application is not fully known, it is concluded that there is always the risk of life safety of the personnel visiting the households and that the personal information required for the program is not shared by the citizens.Keywords: Social Policy, Social Assistance, ASDEP, Supply Oriented, ASDEP Staff 145

Bu araştırma e-Spor oyuncularının algıladıkları sosyal destek düzeyinin, aile iklimlerinin ve yetişkin bağlanma stillerinin oyun bağımlılığı üzerine etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Yeni bir meslek ve eğlence alanı olarak görülen e-Spor olgusunun içinde bulunan gençlerin bu faaliyetleri gerçekleştirirken biyo-psiko-sosyal sağlıklarının korunması ve sürdürülmesi önem taşımaktadır. Bu bağlamda e-Spor oyuncularının problemli oyun oynama davranışlarına yol açacak etkenlerin belirlenmesi ve uygun müdahaleler geliştirilmesi önem taşımaktadır. Nicel araştırma yöntemi ve ilişkisel tarama modeli ile gerçekleştirilen bu araştırmada, Ankara'da bulunan 11 üniversitenin e-Spor topluluklarına üye olan 211 e-Spor oyuncusu Kişisel Bilgi Formu, Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği, Aile İklimi Ölçeği, İlişki Ölçekleri Anketi ve Oyun Bağımlılığı Ölçeği'nden oluşan soru formunu doldurmuştur. Katılımcılardan elde edilen veriler SPSS 17 (Statistical Package for the Social Sciences) yazılımı ile analiz edilmiştir. Verilerin homojen dağılıp dağılmadığı test edilmiş, homojen dağılan verilerde parametrik testler, homojen dağılmayan verilerde non-parametrik testler kullanılmıştır.Oyuncuların neredeyse her gün, yaklaşık 2-4 saat oyun oynadığı, yarısından fazlasının oynadıkları oyun üzerinden gelir elde ettiği ve oyunla ilişkili videoları izlediği görülmüştür. Oyuncuların oyun oynama motivasyonları sırasıyla eğlenmek, vakit geçirmek, bu alanda çalışma/gelir elde etmek, stres atmak/sorunlardan uzaklaşmak, rekabet etmek, oyun oynamayı sevmek, sosyalleşmek, alışkanlık olarak oynamak, başarı hissini deneyimlemekten oluşturmaktadır. Oyuncuların büyük çoğunluğu problemli oyun oynama davranışına sahiptir. Gamer türü oyuncular progamer türü oyunculara göre Oyun Bağımlılığı Ölçeği'nden yüksek puan almışlardır. Daha uzun süre ve sık oyun oynayan, daha uzun süre video izleyen oyunculara daha az sürelerde oyun oynayan ve daha az sürelerde video izleyen oyunculara göre Oyun Bağımlılığı Ölçeği'nden yüksek puan almışlardır. Algıladıkları sosyal desteği düşük olan, olumlu aile iklimi bulunmayan, güvenli bağlanma stiline sahip olmayan oyuncular Oyun Bağımlılığı Ölçeği'nden yüksek puan almışlardır. Oyuncuların oyun bağımlılığını yetişkin bağlanma stillerinin yordadığı ancak aile iklimlerinin ve algıladıkları sosyal desteğin yordayıcı olmadığı bulunmuştur. This research was conducted to examine the effect of e-Sports players perceived social support level, family climates and adult attachment styles on game addiction. It is important to protect and maintain the bio-psycho-social health of young people in the e-Sports phenomenon which is seen as a new Professional and entertainment field. In this context, it is important to determine the factors that will lead to problematic game behaviors of e-Sports players and to develop appropriate interventions. In this research which was carried out with quantitative research method and relational screening model. 211 e-Sports players, members of 11 universitys e-Sports communities in Ankara, answered Personel Information Form, Multidimensional Scale of Perceived Social Support, Family Climate Scale, Relationships Scales Quastionnaire and Game Addiction Scale. The data obtained from the participants were analyzed with SPSS (Statistical Package for the Social Sciences) software. Whether the datas were homogenously distributed or not, parametric tests were used for homogenously distributed datas and non-parametric tests were used for non-homogeneous datas. It has been seen that the players play almost 2-4 hours almost every day, more than half of them earn income from the game they play and watch of videos associated with games. The motivations of players are to play consists of having fun, spending time, working/earning income in this field, throwing stress/getting away from problems, competing, loving to play, socializing, playing as a habit, experiencing a sense of success. The vast majority of players have problematic playing behavior. Gamer-type players scored higher on the Game Addiction Scale than progamer-type players. Players who played games longer and frequently, watched videos longer scored higher on the Game Addiction Scale than players who played games less and watched videos less. The players who have low perceived social support, have no positive family climate, and do not have a secure attachment style scored high on the Game Addiction Scale. It has been found that adult addiction styles predict play addiction of the players, but their family climate and perceived social support are not predictive. 255

21 Mayıs 2008 tarihinde Avrupa Birliği 2008/52/EC sayılı Belirli Medeni ve Ticari Uyuşmazlıklarda Arabuluculuk Direktifinin kabul edilmesiyle Türkiye'de arabuluculuk çalışmaları başlatılmıştır. Arabuluculuk, yargı sisteminden farklı olarak bireylerin anlaşmazlıklarını uzlaşarak çözmelerini amaçlayan bir yöntemdir. Arabuluculuğun uygulanma alanlarından birisi olan aile arabuluculuğu bu çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Aile arabuluculuğu, boşanma veya ayrılık sürecinde bir aileyi var eden tüm organizasyonun bütün aile üyelerinin kabul edeceği şekilde düzenlenmesi olarak tanımlanabilir. Bu yüzden bir aile arabulucusunun aileyi ve içinde bulunduğu tüm sistemleri tanıyabilecek, analiz edebilecek ve değerlendirmeleriyle doğru yönlendirmeleri yapabilecek niteliklere sahip olması gerektiği söylenilebilir. Sosyal hizmet, müdahalelerinde doğrudan aileyle çalışan bir meslektir ve amacı, ailenin gelişimsel/yapısal/duygusal/işlevsel ve diğer tüm açılardan kendi ihtiyaçlarını karşılayabilmesini sağlamaktır. Bu ihtiyaçlar içerisine ailenin anlaşmazlıklarını çözebilmesi de dahil edilebilir ki bu yüzden sosyal hizmetin rollerinden birisi arabuluculuktur. Sosyal hizmet ve aile arabuluculuğu, müdahalelerinde birey ve aile üzerine odaklanır; iki disiplin birbiriyle bağlantılı, birbirine uyumludur ve aralarında pek çok yönden benzerlikler bulunmaktadır. Sosyal hizmet uzmanı ve aile arabulucusunun sahip olması gerektiği düşünülen beceriler, bilgi temeli, değerler ve etik konular bu benzerliklere örnek gösterilebilir.Bu çalışmada, iki disiplin arasındaki benzerliklerden yola çıkarak sosyal hizmet metodolojisi ve bakış açısının, aile arabuluculuğu uygulamalarında kullanılabileceği ve hali hazırda sadece hukuk mezunları tarafından yürütülen aile arabuluculuğu uygulamalarının sosyal hizmet uzmanları tarafından da yürütülebileceği sonuçlarına ulaşılmıştır. On the date of 21st May 2008, with the acceptance of directive titled `European Union 2008/52/EC studies of mediatorship on specific civil and commercial conflicts` have commenced in Turkey. Mediation, unlike the judicial system, is a method that aims to resolve the disputes of individuals. Family mediation, which is one of the practice areas of mediation, is the subject of this study. Family mediation can be defined as the process of arranging the whole organization that has a family in the divorce or separation process in such a way that all family members accept it. Therefore, it can be said that a family mediator should have the qualifications to recognize, analyze and make the right direction by analyzing and evaluating all the systems in which the family is located.Social work is a profession that works directly with the family through its interventions and its purpose is to enable the family to meet their own needs in terms of developmental/structural/emotional/ functional and all other aspects. The need to resolve family disagreements can be included in these needs, so mediation is one of the roles of social work, a profession that works with the family.Social work and family mediation interventions focus on the individual and the family; The two disciplines are interconnected, compatible and have similarities in many aspects. The skills, knowledge base, values and ethical issues that the social worker and the family mediator should have are examples of these similarities.In this study, it can be concluded that the social work methodology and perspective can be used in family mediation practices based on the similarities between the two disciplines, and that family mediation practices carried out by law graduates can be also carried out by social workers. 0

Bu tezin amacı, fiziksel engelli yaşlı bireylerin iyilik haline etki eden cinselliğin değerlendirilmesini kapsamaktadır. Bu tezin amacına uygun olarak, fiziksel engelli bireylerin iyilik halinin subjektif (öznel) bir değerlendirmesi ele alınmıştır.Araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırma herhangi bir fiziksel engele sahip 23 yaşlı birey ile yürütülmüştür. Araştırmada amaçlı örneklem yöntemi kullanılarak, katılım gönüllülük esasına bağlı olarak gerçekleştirilmiştir. Fiziksel engelli yaşlı bireylerin sosyo-demografik özelliklerini ortaya koymak amacıyla araştırmacı tarafından hazırlanan sosyo-demografik form, bireylerin iyilik halini ortaya koymak amacıyla, uzman araştırmacı ve akademisyenlerin önerdiği kriterlere uygun olarak ve alanyazında yer alan diğer çalışmalardan yola çıkarak 9 soruluk yarı yapılandırılmış mülakat formu kullanılmış ve gelen cevaplar değerlendirmeye alınmıştır. Veriler NVivo 12 programı aracılığıyla yine araştırmacı tarafından katılımcıların cevapları doğrultusunda belirlenen temalara göre kodlanarak analiz edilmiştir. Araştırma sonuçlarına bakıldığında katılımcılar, cinsel bilgi açısından kendilerini yeterli veya kısmen yeterli gördüklerini belirtmiştir. Bilgi edinme süreçlerinde geçmiş yaşamlarından gelen tecrübeleri kullandıkları ve bunun dışında arkadaş çevrelerinden ve medya araçlarından faydalandıkları saptanmıştır. Evli olan katılımcıların cinsel aktivitelere devam ettiği, eşi vefat etmiş ve eşiyle boşanmış bireylerin sınırlı olarak cinsel aktivitelerde bulundukları saptanmıştır. Ayrıca katılımcılar, cinselliğin duygusal boyutuna daha fazla önem verdiklerini ifade etmiştir. Katılımcıların, yaşlanmaya ve engel durumuna bağlı olarak cinsel sağlıklarının olumsuz etkilendiği saptanmıştır. Cinsel açıdan yaşadıkları problemlere bakıldığında, cinsel ifade özgürlüklerinin olmadığı ve cinsel yaşamlarına yönelik aile, arkadaş, bakım verenler ve toplum tarafından ayrımcılığa ve dışlanmaya maruz kaldıkları saptanmıştır. Cinsel yaşantının toplumsal normlar, değerler ve inançlar tarafından sınırlandırıldığı veya şekillendirildiği katılımcılar tarafından belirtilmiştir. Katılımcıların cinselliğe yönelik herhangi bir eğitim almadığı ancak eğitim ve politikalara yönelik düzenlemeleri gerekli gördükleri araştırma bulguları arasında yer almaktadır. Araştırmanın nitel bir araştırma modelini kullanmasından ve cinsellik konusunun kişisel olmasından dolayı fiziksel engelli yaşlı bireylerin cinselliği, birbirinden farklı ve öznel deneyimledikleri saptanmıştır.Anahtar Kelimeler: Fiziksel Engelli, Yaşlı, İyilik Hali, Cinsellik, Sosyal Hizmet The aim of this study is to evaluate sexuality which affects the well-being of the elderly individuals. In line with the aim of the study, a subjective evaluation of the well-being of the physically disabled elderly individuals has been discussed. Qualitative research method has been used in this study. It has been conducted with 23 elderly individuals with physical disabilities. Purposeful sampling method has been made use of considering the principles of voluntary participation. To collect the socio-demographic features of the physically disabled elderly individuals, a form has been prepared by the researcher. Besides, a semi-structured interview form consisting of 9 questions has been prepared in line with the agreed criteria by the expert researchers and academicians. Taking the other studies in the literature into consideration and the answers have been collected and analysed. The data have been further analysed under the themes determined by the researcher via NVivo 12 program. When the results of the research are considered, the participants state that they consider themselves sufficient or partially sufficient in terms of sexual knowledge. It was determined that they used the experiences from their past lives in the process of obtaining information and they also benefited from their friends and other media it was found that married participants continued sexual activities, and the spouses passed away and divorced individuals had limited sexual activities. In addition, it is stated that they give more importance to the emotional dimension of sexuality. Sexual health of the participants was found to be negatively affected due to aging and disability. When the problems experienced by the participants in terms of sexuality were examined, it was found that they did not have the freedom of sexual expression and were exposed to discrimination and exclusion by their families, friends, caregivers and the society. It was stated by participants that sexual life was limited or shaped by social norms, values and beliefs. The research findings that the participants deem necessary to make arrangements for sexuality education and policies are among the findings. As the research uses a qualitative research model, it has been found that elderly people with physical disabilities experience sexuality, different from each other and subjective.Key Words: Disabled People, Elderly, Well-Being, Sexuality, Social Work 131

Çocuklar aile içi sorunlar, ebeveynlerin fiziksel ve psikolojik sorunlarının varlığı, ebeveynlerinin birisinin ya da her ikisinin ölümü, ihmal ya da istismar, ekonomik sorunlar, çocuk yaştaki evlilikler, ebeyvenleri tarafında terk edilmesi gibi pek çok sepebten ötürü korunmasız hale gelmektedir. Koruma altındaki çocukların karşılaştıkları sorunların çözümünde sosyal hizmet müdahaleleri hayati önem taşımaktadır. Bu araştırma kapsamında, 13-18 yaş arası kurum bakımı altında olan erkek ergenlere yaşam becerisi kazandırılması ve böylelikle ergenlerin güçlendirilmesi konusunda gruplarla sosyal hizmet müdahelesi yönteminin etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda araştırma, müdahale araştırması olarak planlanmıştır. Grup odaklı sosyal hizmet müdahelesi haftada iki gün ve toplamda on iki oturum süresince gerçekleştirilmiştir. Grup odaklı sosyal hizmet müdahalesiyle öncesinde ve sonrasında `Yaşam Becerileri Ölçeği` uygulanmış ve ergenlerin gruplarla sosyal hizmet müdahalesi öncesi ve sonrasında aldıkları puanlar karşılaştırılarak yaşam becerilerinde meydana gelen değişimlere bakılmıştır. Yapılan ön test ve son test puanlarına bakıldığında yapılan grup odaklı sosyal hizmet uygulamaları sonucu en olumlu değişim karar verme/problem çözme yaşam becerisinde olmuştur. En az gelişim gösterilen yaşam becerisi ise kişiler arası ilişki yaşam becerisi olarak gözlemlenmiştir. Ayrıca, ergenlerin, öfke kontrol yaşam becerisi ve stresle başa çıkma yaşam becerisi kazanımı ve güçlendirilmesinde de olumlu değişimler gösterdikleri ölçülmüştür. Bu sonuçların yanında, ergenlerin diğer yaşam becerilerini de geliştirerek grup sürecinden fayda sağladıkları gözlemlenmiştir.Anahtar Kelimeler: Koruma ve Bakım Altında Olan Çocuk, YaĢam Becerileri ve Grup Odaklı Sosyal Hizmet Müdahalesi Children are vulnerable and cared for due to many problems such as domestic problems, the existence of physical and psychological problems of the parents, the death of one or both of their parents and the consequence of their orphans, neglect or abuse, economic problems, marriages of children, abandonment by their parents. Social work intervention is vital in solving the problems faced by children under protection. In this study, the effectiveness of social work intervention with groups in terms of gaining and strengthening the life skills of male adolescents between the ages of 13-18 under institutional care was examined. Semi-structured group-oriented social work intervention technique was applied to male adolescents under protection and care. For this purpose, the research model was planned as intervention research. Group-oriented social work intervention was carried out twice a week for a total of twelve sessions. `The Life Skills Scale` test was applied before and after the group-oriented social work intervention and the changes in the selected life skills were evaluated by comparing the scores of the adolescents before and after the test. As a result of group-oriented social work practices comparing the scores of the adolescents before and after the test, the most positive change was measured in decision-making / problem solving life skills. The least developed life skill was observed as interpersonal relationship life skill. In addition, it has been measured that adolescents show positive changes in gaining and strengthening anger control life skills and stress coping life skills. In addition to these results, it was observed that adolescents benefited from the group process by developing other life skills.Key Words: Child Under Protection and Care, Life Skills and Group Oriented Social Work Intervention 81

Türkiye'de sağlık alanında çalışan sosyal hizmet uzmanlarının kanıta dayalı uygulama bilgisini, tutumunu, kişisel kullanımını ve gelecekteki kullanımını ortaya koyarak bunları çeşitli değişkenlere göre incelenmesi bu çalışmanın temel amacını oluşturmaktadır. Bu temel amaca bağlı olarak çalışma iki bölümden oluşmaktadır. Çalışmanın ilk bölümü Kanıta Dayalı Uygulama Ölçeği'ni (KDUÖ) Türkçe'ye uyarlama amacı taşımaktadır. İkinci bölümü ise ilk bölümde uyarlanan KDUÖ'yü kullanarak Türkiye'de sağlık alanında çalışan sosyal hizmet uzmanlarının kanıta dayalı uygulama bilgisini, tutumunu, kişisel kullanımını ve gelecekteki kullanımını ortaya koyarak bunları çeşitli değişkenlere göre incelenmesi amacındadır. Çalışmanın ilk bölümünde Mathiesen ve Hohman (2013) tarafından ele alınan, "Revalidation of an Evidence-Based Practice Scale" isimli çalışmada yer alan 32 maddelik KDUÖ bu araştırmanın amacı açısından en uygun ölçek olduğu değerlendirilerek Türkçe'ye uyarlanmıştır. Ölçeğin geçerlik ve güvenirliğin sağlanması amacıyla görünüş ve kapsam geçerliği için uzman görüşü, yapı geçerliği için doğrulayıcı faktör analizi, ölçütsel geçerliği için eş zamanlı ölçekler ile korelasyon katsayısı kullanılmıştır. Güvenirliğin sağlanabilmesi amacıyla iç tutarlılığın analizi için Cronbach Alfa güvenirlik katsayısı, madde toplam puan analizi, Guttman güvenirlik katsayıları ve Spearman–Brown güvenirlik katsayıları, zamana karşı değişmezliği belirlemek için ön test- son test yapılarak Pearson momentler çarpımı korelasyon katsayısı kullanılmıştır. İlk bölümde geçerlik ve güvenirlik çalışmaları için 377, ölçütsel geçerlilik için 125 ve zamana karşı değişmezlik (test tekrar test yöntemi) için 30 olmak üzere toplam 533 sosyal hizmet uzmanına ulaşılmıştır. Yapılan analizler neticesinde kaynak ölçekte yer alan 4 maddenin hedef kültür ile uyumlu olmadığı anlaşılarak çıkarılmıştır. KDUÖ hem dil hem yapı hem de benzer ölçek bakımından geçerli ve oldukça güvenilir olduğu, zamansal olarak değişmediği saptanmıştır. Çalışmanın ikinci bölümünde Türkiye'de, Sağlık Bakanlığı'nda en az bir yıldır çalışan 303 sosyal hizmet uzmanı araştırmaya dahil edilmiştir. Yapılan analizler neticesinde mesleki bilgiye ihtiyaç duyduğunda bilimsel dergilerden veya makalelerden destek alan katılımcıların KDUÖ toplam ve kişisel kullanım alt boyutu puan ortalamaları meslektaşlarından destek alan katılımcılara göre anlamlı derecede daha yüksek olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Katılımcıların; bilimsel dergileri takip etme sıklığına, yeniliklere açık olma düzeyine, mesleğini sevme düzeyine, mesleki araştırmaları ve gelişmeleri takip etme sıklığına, teknolojiyi kullanma beceri düzeyine göre Kanıta Dayalı Uygulama Ölçeği'nden aldıkları toplam puan ortalamaları anlamlı bir biçimde birbirinden farklıdır. Katılımcıların daha önce bilimsel bir araştırma yapıp yapmadığına, daha önce mesleki gelişim için özel (ücretli) bir eğitim alıp almadıklarına, süpervizyonu gerekli görüp görmediklerine göre KDUÖ toplam puan ortalamaları anlamlı bir biçimde değişmektedir. Uyarlanan KDUÖ'nün farklı alanlarda çalışan sosyal hizmet uzmanlarının yer aldığı araştırmalarda kullanılması ve farklı disiplinlerde geçerli, güvenilir olup olmadığına ilişkin araştırmalar geliştirilmesi önerilmiştir. Sosyal hizmet uzmanlarının kanıta dayalı uygulama bilgi, beceri, tutum ve kullanımına ilişkin araştırmaların yapılmasının sosyal hizmet meslek ve disiplinin gelişmesinde önemli bir yere sahip olduğu değerlendirildiğinde mesleki uygulama ve araştırmalarda kanıta dayalı uygulama daha fazla göz önünde tutulmalı, araştırılmalı ve tartışılmalıdır., A discussion on the evidenced-based practical knowledge, attitudes, personal use and future use of social workers employed in the field of medicine in Turkey, and an examination in to these according to different variables constitutes the fundamental aim of this study. The study is comprised of two parts, in line with this fundamental aim. The first part of the study carries the aim of adapting the Evidence-Based Practice Scales (EBPS) into Turkish, while in the second part, the EBPS adapted in the first part is utilised with the aim of discussing the evidence-based practical knowledge, attitudes, personal use and future use of social workers employed in the field of medicine in Turkey, and examine these according to certain variables. In the first part of the study, it was assessed that the 32 item EBPS contained in the study entitled "Revalidation of an Evidence-Based Practice Scale", by Mathiesen and Holman (2013) was the most suitable scale for the purposes of this study, and was adapted into Turkish. In order to ensure the validity and reliability of the scale, expert opinions were utilised for the validity of scope and appearance, confirmatory factor analysis was performed for the validity of the structure and a correlation coefficient for simultaneous scales was utilised for the purposes of criterion-related validity. In order to ensure reliability, the Cronbach Alpha reliability coefficient, item total points analysis, the Guttman reliability coefficients and the Spearman-Brown reliability coefficients were used for the analysis of the internal consistency, while preliminary and final tests were conducted and the Pearson moments vector correlation coefficient was used in order to determine stability against time. A total of 533 social worker – 377 for the validity and reliability studies, 125 for the criterion-related validity and 30 for the stability against time (test and re-test method) were contacted in the first part. As a result of the analysis, which was conducted, it was determined that 4 of the items in the source scale did not comply with the target culture and these were removed. It was further determined that the EBPS was valid and considerably reliable from the point of view of language, structure and similar scales and that it was stable over time. 303 social worker, who had been employed at the Ministry of Health in Turkey for a minimum of one year were included in the second part of the study. As a result of the analyses, it was found that the EBPS total and sub-scale points means of the participants who obtained support from scientific journals or articles when they required professional knowledge, were significantly higher than those of the participants who obtained assistance from their own colleagues. The means of the total scores obtained by the participants from the EBPS displayed a significant difference from each other based on the frequency with which they monitored scientific journals, their levels of being open to new ideas, their levels of love for their own profession, the frequency with which they tracked professional research and developments and their level of skill in terms of using technology. The means of the EBPS total scores also displayed a significant difference according to whether the participants had previously conducted any scientific research, received private (fee-paying) education or deemed supervision to be necessary or not. It is suggested that the adapted EBPS is used in studies in which social workers employed in different fields take part and research is developed as to whether it is valid and reliable in different disciplines. When it is considered that conducting research into the evidenced-based practical knowledge, attitudes and use of social workers possesses an important place in the development of the social work, profession and discipline, evidence-based practices need to be more prevalent and researched and discussed more in professional practices and studies.

Bu araştırmanın amacı "Madde Kullanımı Damgalama Mekanizması Ölçeği'ni Türkçeye uyarlayıp ve Aile Aidiyeti Ölçeği ile ilişkisini ortaya koymakla birlikte katılımcıların bazı değişkenleri arasında anlamlılık durumunu incelemektir. Bu araştırma, tarama modeline göre tasarlanmış ve iki aşamada gerçekleştirilmiştir. İlk aşamada ölçeğin geçerlilik ve güvenirliğini sağlanmıştır. İkinci aşamada ise katılımcıların sosyo-demografik değişkenlerine göre Madde Kullanımı Damgalama Mekanizması Ölçeği ile Aile Aidiyeti Ölçeği'nin toplam puanları ve alt boyut puanlarının bazı değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığı tespit edilmiştir. Aynı zamanda bu iki ölçeğin arasındaki ilişki durumunun analizi yapılmıştır. Araştırmanın her iki aşaması için Konya Denetimli Serbestlik biriminde toplamda 851 madde kullanıcısına ulaşılarak veriler toplanmıştır. Araştırmada belirlenen örneklem, tesadüfi örneklemin alt tiplerinden olan basit rastgele örnekleme yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma kapsamında Smith ve arkadaşları (2016) tarafından geliştirilen Madde Kullanımı Damgalama Mekanizması Ölçeği'nin uyarlama işlemleri yapılmıştır. Ölçeğin içerik ve yapı olarak geçerlilik ve güvenirliği sağlanmış olup, elde edilen değerlerin de iyi durumda olduğu tespit edilmiştir. Araştırma kapsamındaki madde kullanıcılardan geniş aile tipine sahip olanlar, 39 ve üstü yaş aralığında yer alanlar, eğitim durumu ilkokul olanlar, gelir getirici bir işte çalışanlar ile ailelerinden duygusal destek alanların Madde Kullanımı Damgalama Mekanizması Ölçeği toplam puanlarının düşük olduğu tespit edilmiştir. Yani damgalama düzeylerinin az olduğu anlaşılmaktadır. Ayrıca Madde Kullanımı Damgalama Mekanizması Ölçeği ile Aile Aidiyeti Ölçeği aralarındaki ilişkiyi tespit etmek için yapılan Korelasyon analizinin sonucuna göre negatif yönde anlamlı bir ilkinin olduğu saptanmıştır. Buna göre katılımcıların aile aidiyeti durumlarının artması ile damgalama düzeylerinde azalma olduğu görülmüştür. Araştırmadaki katılımcılardan geniş aile tipine sahip olanlar, 18-23 yaş aralığında yer alanlar, gelir getirici bir işte çalışanlar, 2501TL ve üzeri aylık kazancı olanlar, aile ve kurum çalışanlarından duygusal destek alanların Aile Aidiyeti Ölçeği toplam puanlarının yüksek olduğu tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda Madde Kullanımı Damgalama Mekanizması Ölçeği'nin geçerli ve güvenilir bir ölçme olduğu görülmüştür. Bu araştırmada uyarlama çalışmaları gerçekleşen olan Madde Kullanımı Damgalama Mekanizması Ölçeği'ni daha büyük ve kapsamlı örneklem gruplarından verilerin toplanması ya da bu örneklem gruplarına uygulanması önerilmektedir. Başta AMATEM'ler olmak üzere diğer sağlık kuruluşları, Yeşilay, Denetimli Serbestlik birimleri ile madde kullanımı ve bağımlılığıyla mücadele eden sivil toplum kuruluşlarına gelen bütün popülasyona uygulanması önem arz etmektedir., The purpose of this study is to adapt the "Substance Use Stigma Mechanism Scale" to Turkish and reveal its relationship with the Family Belonging Scale, and examine their significance for some variables of the participants. This research was designed according to the survey model and was conducted in two stages. In the first stage, the validity and reliability of the scale was ensured. In the second stage, it was determined whether the total scores and sub-dimension scores of the Substance Use Stigma Mechanism Scale and Family Belonging Scale differ according to the socio-demographic variables of the participants. At the same time, the state of the relationship between these two scales was analyzed. For both stages of the research, 851 substance users were reached in Konya Probation Department and the research data were collected from them. The study was carried out using the simple random sampling method, which is one of the subtypes of random sampling. Within the scope of the research, adaptation procedures were performed for the Substance Use Stigma Mechanism Scale developed by Smith et al. (2016). The validity and reliability of the scale were ensured in terms of content and structure and the obtained values were found to be in good condition. It was determined that, among the substance users included in the study, those who had a large family type, who were in the age range of 39 and above, who had primary school education, who worked in an income generating job and who received emotional support from their families received low scores from the Substance Use Stigma Mechanism Scale. In other words, it was understood that their stigmatization levels were low. In addition, according to the results of the correlation analysis conducted to determine the relationship between the Substance Use Stigma Mechanism Scale and the Family Belonging Scale, it was found that there was a significant negative correlation. Accordingly, it was observed that the stigma levels decreased with the increase in the family belonging status of the participants. It was determined that among the participants in the study, the total scores of the Family Behavior Scale were found to be high among those who had a large family type, were between the ages of 18-23, worked in an income-generating job, earned 2501 TL or more, and received emotional support from family and institutional employees. In the study, it was seen that the Substance Use Stigma Mechanism Scale is a valid and reliable measurement instrument. It is suggested that data be collected from larger and more comprehensive samples for the Substance Use Stigma Mechanism, which was tried to be adapted to Turkish context in this study, or this scale be administered to those sample groups. It is also important that this scale be administered to entire populations applying for treatment to other institutions of health services, especially AMATEMs (alcohol and substance addiction treatment centers), Green Crescent, Probation Authorities and non-governmental organizations that fight against substance use and addiction.

Bilinçli Farkındalık (mindfulness) son zamanlarda sosyal hizmet disiplini için büyük önem taşıyan bir gündem maddesi haline gelmiştir. Birçok sosyal hizmet akademisyeni bilinçli farkındalık temelli programlarını sosyal hizmet müfredatına entegre etmeye başlamıştır. Ancak bununla birlikte birçoğu bu tür programların zaman alıcı olduğunu ve sosyal hizmetin kalabalık müfredatına entegre etmekte zorlandıklarını ve sonuç olarak daha kısa versiyonlara ihtiyaç duyulduğunu öne sürmüştür. Bu doktora tezi, sosyal hizmet öğrencileri için kısa süreli bilinçli farkındalık eğitim programı tasarlamayı ve bu programın etkililiğini incelemeyi amaçlamıştır. Bu çalışma, geleneksel ve online sınıflar olmak üzere iki ayrı modülde programın etkililiğini incelemiştir. Bu doğrultuda, yarı deneysel bir öntest - sontest araştırma tasarımıyla nicel bir yaklaşım kullanmıştır. Araştırmanın katılımcılarını Hacettepe Üniversitesi'nde öğrenim gören 101 sosyal hizmet üçüncü sınıf lisans öğrencisi oluşturmuştur. Geleneksel sınıfın müdahale ve kontrol (bekleme listesi) gruplarını sırasıyla 32 ve 27 öğrenci; online sınıfın müdahale ve kontrol gruplarını ise sırasıyla 23 ve 19 öğrenci oluşturmuştur. Kişisel soru formu, Depresyon, Kaygı ve Stres Ölçeği-21 (DASS-21), Öz-Şefkat Ölçeği (ÖŞÖ), Ruminatif Düşünce Biçimi Ölçeği (RDBÖ), Bilinçli Farkındalık Ölçeği (BİFÖ) ve Toronto Empati Ölçeği (TEÖ) müdahaleden önce ve sonra müdahale ve kontrol gruplarında kullanılmıştır. Müdahale gruplarının kısa bilinçli farkındalık programı sonrası ölçülen değişkenlerde daha iyi sonuçlar verip vermediğini incelemek için Kovaryans Analizi (ANCOVA) uygulanmıştır. Ayrıca, müdahalenin olası çalışma mekanizmaları hakkında bilgi edinmek için çoklu aracı (mediation) analizleri kullanılmıştır. Sonuçlar, kısa bilinçli farkındalık eğitim programının her iki modülde de benzer şekilde öğrencilerin psikolojik sağlığının iyileştirilmesinde etkili olabileceğini, ancak terapötik ilişkilerini geliştirmede istatistiksel olarak anlamlı bir etkisinin olmadığını ortaya koymuştur. Aracı analizleri sonuçlarına göre programın olası çalışma mekanizması farkındalık, ruminasyon ve öz-şefkati iyileştirmek ve böylece psikolojik sağlığı olumlu yönde etkilemektir. Sonuç olarak bu program, her iki modülde (geleneksek veya online) de sosyal hizmet üçüncü sınıf lisans öğrencileri için bilinçli farkındalığın temel bilgilerini etkili bir şekilde sunabilir, ancak bu konuda daha fazla araştırma yapılması önerilmektedir. Mindfulness has recently been a notably hot topic for social work discipline. Many social work academics are increasingly considering integrating these programs into the social work curriculum; however, many see such programs time-consuming and difficult to integrate into social work crowded curriculum, consequently proposing shorter versions. This doctoral thesis aimed to design a brief mindfulness-based education program for social work students and to examine its effectiveness. The study used a quantitative approach, with a quasi-experimental pre-test post-test study design, to examine the program's effectiveness in two separate modules of traditional classroom-based and online programs. The study's participants were 101 third-year undergraduate social work students studying at Hacettepe University. Thirty-two and 27 students respectively comprised the intervention and waitlist control groups of the traditional classroom-based mindfulness module, and 23 and 19 students the online module. A personal questionnaire, Depression, Anxiety and Stress Scale-21 (DASS-21), Self-Compassion Scale (SCS), Ruminative Thought Style Scale (RTS), Mindful Attention Awareness Scale (MAAS), and The Toronto Empathy Questionnaire (TEQ) were utilized on the intervention and waitlist control groups before and after the intervention. The Analysis of Covariance (ANCOVA) was applied to examine whether the intervention groups reported better results on each variable regarding the measures, after the brief mindfulness intervention. Moreover, multiple mediation analyses were utilized to find out about the possible working mechanisms of the intervention. The results indicated that the brief mindfulness program, in both modules similarly, could make statistically significant improvements in the students' psychological health; however, not in their therapeutic relationship. Mediation analyses showed that adjusting trait mindfulness, rumination, and self-compassion were the possible working mechanisms of the program. Therefore, this brief mindfulness program can be used as an effective and introductory mindfulness program for undergraduate social work students in either classroom-based or online modules; nevertheless, more research is recommended. 154

Tarih boyunca tüm medeniyetlerde korunmaya ihtiyacı olan çocuklar olmuştur. Birçok medeniyet çocukların korunması için türlü müdahale yöntemleri geliştirmiştir. İlk dönemlerde vakıflar aracılığı ile yürütülen çalışmalar, daha sonra devlet eliyle yurt ortamlarında çocuklar koruma altına alınmıştır. Ancak yurt ortamının çocuklar üzerinde birçok olumsuz sonuçlar doğurması, çocukların aile yanında bakımının sağlanması gerektiği fikri geliştirilmiştir. Öz aile yanına geçici süre ile döndürülemeyecek çocukların yuva ortamı yerine geçici bir aile yanında bakımı sağlanarak aile ortamında hem aile ortamı görmesi hem de yuvanın çocuk üzerindeki olumsuz etkilerinden korunması için koruyucu aile modeli geliştirilmiştir. Türkiye de 1949 yılında uygulamaya geçen koruyucu aile modeli henüz tam olarak istenen seviyeye ulaşmamıştır. 2019 yılında koruma altına alınan çocukların %31,27'si koruyucu aile hizmetinden faydalanmıştır. Araştırmamızın amacı çocuklar üzerinde olumlu etkileri tespit edilmesine rağmen koruyucu ailenin neden gelişmediği ve gelişmesi için neler yapılabilir sorusuna cevap aranmıştır. Araştırmamız nitel bir araştırma olup, yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile Türkiye için iyi bir örneklem olduğu düşüncesinden hareketle, her sosyo-kültürel ve ekonomik seviyeden ailelerin yer aldığı Gebze Sosyal Hizmet Merkezi Hizmet Sınırları ( Gebze, Çayırova, Dilovası) içerisinde ikamet eden 20 koruyucu aileyle görüşülmüştür. Koruyucu ailelerle yapılan görüşmeler sonucunda koruyucu aile hizmetinin güçlü ve zayıf yönleri tespit edilmeye çalışılmıştır. Ailelerin koruyucu aile uygulamasında belirttikleri eksiklikler, eksikliklere yönelik çözüm önerileri ve koruyucu aile uygulamasının yaygınlaştırılması için yapılabilecek çalışmalar araştırmamızda yer almıştır.Anahtar Kelimeler: Koruyucu aile, korunma ihtiyacı olan çocuk, Koruyucu Aile Uygulaması, Kurum Bakımı Throughout history, there have been children in need of protection in all civilizations. Many civilizations have developed various methods of intervention for the protection of children. In the early periods, activities were carried out through foundations, and then children were taken under protection in the dormitories by the state. However, the fact that the dormitory environment has many negative consequences on children has developed the idea that children should be cared for in the family. A foster home care model has been developed to provide care for children who cannot be returned to their own families temporarily, instead of in a dormitory environment for the child to see a family environment and to protect the child from the negative effects of the dormitory. Foster family model was introduced in Turkey in 1949 but it has not reached the level exactly as requested. In 2019, 31.27% of the children taken under protection benefited from foster family service. The aim of our study is to find out why the foster family has not developed and what can be done to improve it, despite the positive effects on children.Our research is a qualitative research. With the semi-structured interview technique, 20 foster families from all socio-cultural and economic levels, residing in the Service Borders (Gebze, Çayırova, Dilovası) of the Gebze Social Service Center were interviewed considering that it is a good sample for Turkey.As a result of interviews with foster families, the strengths and weaknesses of foster family services were tried to be determined. The deficiencies stated by families in foster family practice, solutions for these deficiencies and the studies that can be done to spread foster family practice were included in our research.Key Words: Foster family, child in need of foster care, foster family practice, institutional care 138

Bu araştırma, Türkiye'de yaşlı nüfus oranının en yüksek olduğu Sinop ilinde 65 yaş ve üzerindeki bireylerin yaşa dayalı ayrımcılığa ilişkin düşünce ve deneyimlerinin değerlendirilmesini amaçlamaktadır. Araştırma, yaşa dayalı ayrımcılığın baskı ve ayrımcılık karşıtı sosyal hizmet temelinde değerlendirilmesi açısından önem arz etmektedir. Araştırma, açıklayıcı sıralı (ardışık) desen kullanılarak iki aşamada gerçekleştirilen bir karma yöntem araştırmasıdır. Araştırmanın nicel aşamasında olasılıklı küme örnekleme yöntemiyle 177 bireyden nitel aşamasında ise amaçlı yoğunluklu örnekleme yöntemiyle 20 bireyden veri toplanmıştır. Araştırma, Sinop ilinde bulunan Sinop Huzurevi ve Yaşlı Bakım Rehabilitasyon Merkezi, Yaşlılar Dinlenme Lokali ve Çay Bahçesi, Öğretmenevi ve Akşam Sanat Okulu, ibadethaneler, kıraathaneler ve çay bahçeleri gibi farklı sosyokültürel mekân deneyimi olan bireylerle yapılmıştır. Araştırmanın nicel aşamasında veriler, araştırmacı tarafından literatürden faydalanarak geliştirilmiş Kişisel Bilgi Formu ve bireylerin yaşa dayalı ayrımcılık düzeylerine ilişkin veriler elde etmeye yönelik uygulanabilir olduğu kanıtlanan Fraboni Ageism Ölçeği (FSA) kullanılarak yüzyüze görüşme yöntemiyle toplanmıştır. Nitel aşamada veriler, anlatıların derinlemesine anlaşılması amacıyla araştırmacı tarafından oluşturulan Yarı Yapılandırılmış Görüşme Formu aracılığıyla toplanmıştır. Niceliksel veriler, ölçeğin analiz çalışmalarıyla birlikte SPSS 11.5 paket programı, niteliksel veriler ise betimsel analiz yöntemiyle analiz edilmiştir. Araştırmanın bulgularına göre birinci aşamada ölçeğin örnekleme kabul edilebilir uyum sınırlarında ve yaşlı popülasyonda da uygulanabilir olduğu belirlenmiştir. Katılımcıların olumsuz önyargı/geleneksel inançlar, kaçınma ve ayrımcılık alt faktörleriyle yaşa dayalı ayrımcılık düzeylerinin ortalamaları farklılık göstermekle birlikte cinsiyet, meslek, çocuk sayısı gibi sosyo-demografik özelliklere göre farklılaşmadığı, ancak yaş, medeni durum, eğitim durumu, aylık ekonomik gelir, sağlık durumu, zamanın çoğunun geçirildiği yer, şuan yaşanılan yer, kim veya kimlerle yaşandığı, sosyal güvence ve ayrımcılığa en fazla maruz kalınan yer ve/veya mekân ile kim(ler) tarafından ayrımcılığa maruz kalındığı gibi sosyo-demografik değişkenlere göre farklılaştığı bulunmuştur. İkinci aşamada ise yaşa dayalı ayrımcılığın kurum, aile ve yalnız yaşam biçimleri; kişisel, sosyal ve toplumsal duyarlılıklar; şahsi, aile, akraba, çocuklar, gençler, kurumlar ve toplum boyutlarda ayrıcılık deneyimleri; bireysel, kolektif ve toplumsal başa çıkma yöntemleri; eşitlik, sosyal adalet, insan hakları, farklılık gibi temel değerler ve son olarak kişisel, kurumsal gibi sosyal hizmetlere erişim temaları çerçevesinde gerçekleştiğine dikkat çekilmiştir. Sonuç olarak, yaşlı hakları ve refahıyla ilgili sosyal hizmet araştırmalarında Fraboni yaşa dayalı ayrımcılık ölçeğinin kullanılması, yaşlı bireylerin katılımıyla yaş temelli baskı ve ayrımcılık karşıtı uygulamaların geliştirilmesi, yaşlılığın olumlu yönünü ön plana çıkaran güçlendirici sosyal politika araçları ve sosyal hizmet uygulamalarının geliştirilmesi, yaşa dayalı ayrımcılığın önlenmesine yönelik farkındalığın sağlanması ve ''yaşçı ideoloji''nin önlenmesi gibi çıkarımlara ulaşılmıştır., This study aims to evaluate the opinions and experiences of individuals aged 65 and 65+ about ageism in Sinop province having the highest rate of elderly population of Turkey. The study is significant for evaluating ageism on the basis of anti-oppressive and anti-discriminatory social work. It is a mixed method research carried out in two stages by using explanatory sequential design. In the quantitative stage of the study, data were collected from 177 individuals with probability cluster sampling method and from 20 individuals with purposeful intensity sampling method in qualitative stage. The study was conducted with individuals with different sociocultural experiences such as Sinop Nursing Home and Elderly Care Rehabilitation Center, Elderly Recreation Place, Teacher's House and Evening Art School, places of worship, coffee houses and tea gardens in Sinop. In the quantitative stage of the study, the data were collected by face-to-face interview using the Personal Information Form developed by the researcher using the literature and Fraboni Scale of Ageism (FSA) which is proven to be applicable for obtaining data on the age-based discrimination levels of individuals. At the qualitative stage, the data were collected through a Semi-Structured Interview Form created by the researcher for in-depth understanding of the narratives. Together with the analysis studies of the scale, quantitative data were analyzed with SPSS 11.5 package program and qualitative data were analyzed with content analysis method. According to the study findings, in the first stage, the scale was determined as compatible with the sample in acceptable limits and feasible for the elderly population. The first stage findings show that the averages of ageism level with sub-factors (antilocution, avoidance and discrimination) of the participants are different, and ageism level of participants was not significantly different according to some socio-demographic variables such as gender, occupation, and number of children, but it was significantly different according to the others such as age, marital status, educational status, monthly economic income, health status, the place where most of the time is spent, current residence, lived with whom, social security, the place where the discrimination occurs most and who is discriminated by. The second stage findings show that ageism occurs within the framework of institutional, family and solitary living arrangements; personal, interpersonal and social sensitivities; discrimination experiences in the personal, domestic, relative, children, youth, institutions and society dimensions; individual, collective and social coping methods; its reflections on values as equality, social justice, human rights, diversity, and finally personal and institutional access to social services themes. As a result, using Fraboni Scale of Ageism in social work research on the rights and welfare of the elderly, improvement of anti-age-based oppression and discrimination practices with the participation of elderly, improvement of empowering social policy tools and social work practices that emphasize the positive aspect of old age, raising awareness on the prevention of ageism, and the prevention of ''ageist ideology'' are suggested.

Çocuklarının otizmli olması ailelerin ekonomik, psikolojik, duygusal ve sosyal açıdan zorluk yaşamalarına neden olmakta ve ailelerin yaşadıkları bu zorlukları atlatmalarını kolaylaştıran dayanıklılık kavramı öne çıkmaktadır. Bu araştırmanın problemi; otizmli çocuğu olan ailelerin yaşadıkları sorunlara ilişkin aile dayanıklılık düzeylerinin ve bu dayanıklılık düzeylerine başetme stratejileri, sosyal destek sistemleri ve algılanan stresin ne ölçüde etki ettiğinin sosyal hizmet literatüründe yeteri kadar ele alınmamış olması ve bu sebeple ailelere yardım sunmada yeterli bilgi temelinin eksikliğidir. Bu probleme bağlı araştırmanın temel amacı, ailelerin çocuklarının bakımında yaşadıkları sorunları belirlemek, aile dayanıklılık düzeyine etki eden faktörleri saptamak, ailelerin dayanıklılık düzeylerine başetme stratejileri, sosyal destek sistemleri ve algılanan stres düzeylerinin etkisini ölçmektir. Bu çalışma, nicel desende tarama modellerinden biri olan ilişkisel tarama türünde yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini Ankara ve Kırıkkale'de otizm tanısı konmuş çocuğu olan 213 anne ve 87 baba oluşturmaktadır. Araştırmada, Aile Yılmazlık Ölçeği, Başetme Stilleri Ölçeği Kısa Formu (BÇSÖ-KF), Yenilenmiş Anne Baba Sosyal Destek Ölçeği (YASDÖ), Algılanan Stres Ölçeği ve ailelerin sosyodemografik bilgilerini belirlemek amacıyla hazırlanan Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler SPSS 24 paket programına aktarılarak çözümlenmiştir. Verilerin analizinde normal dağılıma bakılmış ve gruplar arası farklılıkların olup olmadığını incelemek için bağımsız gruplar t-testi, tek yönlü varyans analizi bağımlı ve bağımsız değişkenlerin birbiriyle olan ilişkisinin anlaşılması için pearson momentler çarpımı korelasyonu ve bağımsız değişkenlere dayalı olarak bağımlı değişkenin tahmin edilmesine yönelik çoklu regresyon analizi teknikleri kullanılmıştır. Analizler sonunda otizmli çocuğu olan ailelerin gelir düzeyi, çocuk sayısı, aktif ve pasif başetme yöntemleri ve sosyal destek sistemlerinin aile dayanıklılık düzeyini pozitif olarak etkilediği bulunmuştur. Araştırmanın sonucuna göre, babaların dayanıklılık düzeyi annelere göre daha yüksektir ve anne-babaların en fazla ihtiyaç duyduğu hizmet psikolojik destektir. Bu çalışmanın otizmli çocuğu olan ailelere yönelik dayanıklılıklarını arttıracak hizmetler sunması bakımından yol gösterici olacağı düşünülmektedir.Anahtar Sözcükler: Otizmli çocuk, otizmli çocukların ebeveynleri, aile dayanıklılığı, başetme, sosyal destek, algılanan stres Having children with autism causes to economic, psychological emotional and social difficulties, stands out the concept of resilience that makes it easier for families to overcome these difficulties. The problem of this research; family resilience levels related to the problems experienced by families with children with autism and strategies to cope with these resilience levels, the extent to which social support systems and perceived stress affect are not adequately addressed in the social work literatüre, and therefore the lack of sufficient knowledge base in providing assistance to families. The main purpose of this problem-related research is to identify the problems that families have in the care of their children, to determine the factors that affect the family resilience level, to measure the effects of families' coping strategies, social support systems and perceived stress levels. This study was done in relational scanning type which is one of the quantitative research models. The sample of the study consists of 213 mothers and 87 fathers with children diagnosed with autism in Ankara and Kırıkkale. In the research, Family Resilience Scale (FRS), Coping Styles Scale Short Form, Revised Parent Social Support Scale (RPSSS), Perceived Stress Scale were used and Personal Information Form prepared to determine the socio-demographic information of families was used. The data obtained in the research were analyzed by transferring them to the SPSS 24 package program. In the analysis of the data, the normal distribution was examined and used in order to examine whether there are differences between groups, independent groups t-test, one-way analysis of variance analysis and multiple regression analysis techniques for predicting the dependent variable based on the independent variables to understand the relationship between dependent and independent variables. At the end of the analyzes, it was found that the income level, number of children, active and passive coping methods and social support systems of families with children with autism positively affect the level of family resilience. According to the results of the study, fathers'level of family resilience is higher than the mothers and the service that families need most is psychological support. This study is expected to be guiding in terms of providing services that will increase the resilience of families with children with autism.Keywords: Child with autism, parents of children with autism, family resilience, coping, social support, perceived stress 215

Çalışma, sosyal devletin temel konularını ve Türkiye sosyal devlet kavramlarını içermektedir. Bu kavramlarla birlikte çalışmanın önemli bir kısmını ise Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı Siirt İl Müdürlüğü'nde yapılan araştırma oluşturmaktadır. Bu araştırmada, Aile, Çalışma ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Siirt İl Müdürlüğü'ne 2018 yılı içerisinde yapılan müracaat sayısının belirlenmesi, başvuruların görüntüsünün ortaya konulması, bireylerin ve ailelerin ihtiyaçlarının karşılanma düzeyi ve Siirt İl Müdürlüğü'ndeki müracaatyoğunluğunun birimler açısındanincelenmesi amaçlanmıştır. Dosyaların incelenmesinden sonra nicel veriler toplanarak değerlendirme yapılmıştır. İlçe ve köylerde nüfusun daha yoğun olduğu Siirt ilinde bireylerin ve ailelerin çoğunlukla ihtiyaç duyduğu hizmetler belirlenmiştir. Bu amaç doğrultusunda mevcut aile politikalarının değerlendirilmesi, farklı bir bakış açısı getirilmesi ve geliştirilmesi yönünde katkı sağlamak hedeflenmiştir. Çalışma, Siirt İl Müdürlüğü ile birlikte Sosyal Hizmet Merkezi'ndeki uzmanların gözetiminde ve onların da bilgi toplama aşamasındaki değerli görüş ve katkılarıyla, her birimin arşivindeki dosyalar birer birer incelenerek, araştırma başlıklarının bulunduğu forma birimler özelinde veriler kaydedilmiştir. Elde edilen veriler çalışmanın sonunda Siirt İl Müdürlüğü ile paylaşılmıştır. Dosyaların incelenmesi yoluyla gerçekleştirilen araştırmadan elde verilere bakıldığında, toplamda 2167 dosya incelenmiştir. 2018 yılı içerisinde en çok dosya bulunan birime bakıldığında, 1577 dosya ile Evde Bakım biriminin ilk sırada olduğu görülmüştür. Evde Bakım biriminin ardından sırasıyla SED biriminde 293, KMÇ biriminde 80, EYBR biriminde 61, İSKİ biriminde156 dosyanın bulunduğu belirlenmiştir.Anahtar Kelimeler: Aile,Engelli, Aile, Çalışma ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Refah Devleti, Sosyal Hizmet, Sosyal Refah, , Sosyal Politika The study comprise the main subject of the social state fundamentals and concepts of social state in Turkey. Together with these concepts, an important part of the study consists of the research carried out in the Siirt Provincial Directorate of the Ministry of Family, Labor and Social Services, formerly known as the Ministry of Family and Social Policies. In this study, it was aimed to determine the number of applications which made in 2018 to the Ministry of Family and Social Policies, to reveal the profile of the applications, to meet the needs of the individuals and families and to examine the intensity of the application in Siirt Provincial Directorate in terms of units. After the examination of the files, quantitative data were collected and evaluated. In the districts and villages where the population is higher, in Siirt province, most of the services that individuals and families' need are determined. For this purpose, it is aimed to evaluate existing family policies, to provide a different point of view and to contribute to the development.When the data obtained from the research carried out by examining the files were examined, a total of 2167 files were examined.Looking at the units with the most files in 2018, with 1577 files, the Home Care unit ranked first. Following the Home Care Unit, there were 293 files in SED, 80 in KMC, 61 in EYBR, 156 in ISKI, respectively.The study was conducted with the Siirt Provincial Directorate under the supervision of the experts in Social Work Center and with their valuable opinions and contributions during the data collection process. The data were shared with Manisa Provincial Directorate at the end of the studyKey Words: Family, Social Policy, Ministry of Family and Social Policies, Social State, Social Work, Social Welfare. 96

Ailede engelli bir çocuğun dünyaya gelmesiyle birlikte aile üyelerinin yaşantıları, duyguları ve düşünceleri olumsuz yönde etkilenmektedir.Bu araştırmada zihinsel engelli bireylere evde bakım veren aile üyelerinin yaşadıkları güçlükleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Kocaeli Gebze Sosyal Hizmet Merkezi Müdürlüğünün evde bakım hizmetinden faydalanan gönüllü katılımcılara yer verilmiştir. Veriler bakım veren aileler ve zihinsel engellilere ilişkin Bilgi Toplama Formu, zihinsel engelli bireyin evde bakımında karşılaşılan güçlüklere yönelik Bilgi Toplama Formu ve Bakım Verme Yükü Ölçeği kullanılarak yüz yüze görüşme yöntemiyle araştırmacı tarafından toplanmıştır. Verilerin istatistiksel analizinde yüzdeler ve ortalamalara verilmiştir. Ayrıca tek yönlü varyans analizi, bağımsız gruplarda t testi ve pearson korelasyon analizleri kullanılmıştır. Çalışmamıza 97 kadın ve 27 erkek zihinsel engelli yakını katılmıştır. Katılımcıların % 73,4'ünün zihinsel engelli bireye 17-24 saat bakım verdikleri, bakım sürecinde en çok tedavi, ekonomi ve ulaşım konularında desteğe ihtiyaç duydukları görülmüştür. Bakım hizmeti veren aile üyelerinin bakım yükü ölçeği puanı ortalaması 39,52±15,839 olarak bulunmuştur. Araştırmaya katılım gösteren aile üyelerinin cinsiyeti, yaşı, medeni durumu, çocuk durumu, aile yapısı, sosyal güvencesi ve engelli bireye yakınlık derecesi bakım yükünü etkilememektedir (P>0.05). Bakım veren aile üyelerinin eğitim durumu, gelir durumu ve çalışma durumu ile bakım yükü arasında anlamlı bir ilişkinin olduğu saptanmıştır (P0.05). It was found that there is a significant relationship between education, income and working status of caregiving family members and care burden (P

KIZILTAŞ, Ayşe. Examining the Relationships between Self-Control, Coping with Stress and Perceived Social Support with Alcohol and Substance Use Risks of University Students, PhD Thesis, Ankara, 2019. Revealing the substance use risks with biopsychosocial aspects became a necessity, since university students are open to experience behaviors such as substance use due to the effects of their developmental period as well as the difficulties, such as separation from the family. In this study, the relationships between substance use risks, various sociodemographic characteristics, self-control levels, coping with stress skills and perceived social support levels of university students were investigated. This study, which was carried out using the exploratory sequential mixed method design, was conducted with randomly selected 790 students, studying at two state universities in two major cities in the 2017-2018 academic year. The sample of qualitative part of the study consisted of 18 participants, selected by maximum variation sampling method. In the study, the Alcohol and Substance Use Sub-Scales of the Risk Behavior Survey, SelfControl Scale, Coping with Stress Scale, Multidimensional Scale of Perceived Social Support and Personal Information Form were used. In the analysis of the data, non-parametric Kruskal Wallis H and Mann Whitney U tests, and parametric tests Pearson's Product-Moment Correlation, Independent Samples t-Test, One-Way Analysis of Variance and Hierarchical Multiple Regression Analysis were used for descriptive statistics. Qualitative data of the study were processed using the Nvivo 11 qualitative data analysis program. Gender, housing type, amount of monthly expenditure, the activity that they participated most, smoking, the presence of a family member who received an addiction treatment were found to be the effective demographic variables in explaining the risk of alcohol and substance use. The negative relationship between self-control, coping through problem orientation and avoidance was found to predict alcohol use risk and the model explained 41% of the total variance, the negative relationship between self-control and coping through avoidance was found to predict the risk of substance use and the model explained ix 21% of the total variance. The perceived social support, however, did not make a significant contribution in explaining the risks. The aspects of qualitative findings that do and do not support quantitative findings were also revealed. The factors such as religion, being harmful to health, family rules, dislike of the taste were found to protect against the risk of alcohol and substance use. It may be suggested that similar research should be repeated with samples from different universities in the future, and that further experimental research should be carried out in order to improve social work interventions aimed at increasing students' self-control and coping skills. Keywords: Alcohol and Substance Use Risk, Self-Control, Coping with Stress, Perceived Social Support, Youth, University Students, Social Work. KIZILTAŞ, Ayşe. Üniversite Öğrencilerinin Öz Denetim, Stresle Başa çıkma ve Sosyal Destek Algıları ile Alkol ve Madde Kullanma Riskleri Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi, Doktora Tezi, Ankara, 2019. Üniversite öğrencilerinin içinde bulundukları gelişim döneminin etkilerinin yanında aileden ayrılma gibi güçlükler nedeniyle madde kullanımı gibi davranışları deneyimlemeye açık olmaları, madde kullanım risklerini, biyopsikososyal yönleriyle ortaya koymayı gerekli kılmıştır. Bu çalışma, üniversite öğrencilerinin çeşitli sosyo demografik özellikleri, madde kullanma riskleri, öz denetim düzeyleri, stresle başa çıkma becerileri ve algıladıkları sosyal destek düzeyleri arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Açımlayıcı ardışık desene dayalı karma yöntem kullanılarak gerçekleştirilen araştırmaya, iki büyük şehirde yer alan, iki devlet üniversitesinin, 2017- 2018 öğretim yılında öğrenimine devam eden seçkisiz örnekleme yoluyla belirlenmiş 790 öğrenci katılmıştır. Çalışmanın nitel bölümünün örneklemi, maksimum çeşitlilik örneklemesi yöntemine göre belirlenen 18 katılımcıdan oluşmuştur. Araştırmada Riskli Davranışlar Ölçeğinin Alkol ve Madde Kullanımı Alt Boyutları, Öz Denetim Ölçeği, Stresle Başa Çıkma Ölçeği, Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde, betimsel istatistikler için, parametrik olmayan testlerden Kruskal Wallis H ve Mann Whitney U Testleri, parametrik testlerden Pearson Momentler Çarpımı Korelasyonu, Bağımsız Örneklem t Testi, Tek Yönlü Varyans Analizi ve çoklu Hiyerarşik Regresyon Analizi kullanılmıştır. Araştırmanın nitel verileri, Nvivo 11 nitel veri analiz programıyla işlenmiştir. Cinsiyet, barınma biçimi, aylık harcama miktarı, en çok katıldıkları etkinlik, sigara içme ve ailede bağımlılık tedavisi alan birinin varlığının alkol ve madde kullanım riskini açıklamada etkili demografik değişkenler oldukları gözlenmiştir. Alkol kullanım riskini, özdenetim, soruna yönelme ve kaçınma biçiminde başaetme arasındaki negatif ilişkinin yordadığı ve modelin toplam varyansın % 41’ini açıkladığı, madde kullanım riskini özdenetim ve kaçınma biçiminde başa çıkma arasındaki negatif ilişkinin yordadığı ve modelin toplam varyansın % 21’ini açıkladığı gözlenmiştir. Algılanan sosyal desteğin ise riskleri açıklamada anlamlı bir katkı sunmadığı dikkati çekmiştir. Nitel bulguların nicel vii bulguları destekleyen ve desteklemeyen yönleri ortaya konmuştur. Din, sağlığa zararlı olma, aile kuralları, tadını beğenmeme gibi faktörlerin alkol ve madde kullanım riskinden koruduğu gözlenmiştir. Gelecekte benzer araştırmaların farklı üniversite örneklemlerinde tekrarlanması, öğrencilerin öz denetim, başa çıkma gibi becerilerini arttırmaya yönelik sosyal hizmet müdahalelerinin geliştirilmesine yönelik deneysel araştırmalar gerçekleştirilmesi önerilebilir. Anahtar Sözcükler: Alkol ve Madde Kullanım Riski, Öz Denetim, Stresle Başa çıkma, Algılanan Sosyal Destek, Gençler, Üniversite Öğrencileri, Sosyal Hizmet.

Bu araştırmanın konusu (Mülga) Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı'nda görevli uzman yardımcılarının; sosyal hizmet kavramı, amaçları, işlevleri, uygulama alanları ile sosyal hizmet uzmanlarının rolleri hakkındaki bilgileri, deneyimleri ve görüşlerinin incelenerek betimlenmesidir. Araştırmada uzman yardımcılarının sosyal hizmet kavramı, amaçları, işlevleri, uygulama alanları ile sosyal hizmet uzmanlarının rolleri hakkındaki bilgilerinin, bu konulardaki deneyimlerinin, düşünce ve görüşlerinin ne olduğu öğrenilmesi amaçlanmıştır. Ayrıca uzman yardımcılarının Bakanlıkta çalışırken hangi bilgilere ihtiyaç duydukları ve bu bilgilere nasıl ulaştıkları ile Bakanlıkta çalışmak hakkındaki düşünce ve önerilerinin öğrenilmesi de amaçlanmıştır. Araştırma 2018 yılı Nisan-Aralık ayları arasında Ankara'da (Mülga) Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı'nda görevli uzman yardımcılarıyla yürütülmüştür. Araştırmanın problem ve amacına uygun olarak nicel verilerle tarama yönteminde tanımlayıcı bir tasarım tercih edilmiştir. Bu kapsamda uzman kişilerin görüşleri alınarak hazırlanan soru formu aracılılığıyla araştırmaya katılımda gönüllü olan 52 uzman yardımcısına ulaşılarak veriler elde edilmiştir. Elde edilen veriler frekans, ortalama ve yüzde dağılımları teknikleri ve IBM SPSS 23.0 paket programı ile çözümlenmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre; araştırmaya katılanların büyük çoğunluğunun sosyal hizmetle ilgili tüm konularda bilgi eksikliği olduğu ve bu bilgiye erişimde idareciler ile diğer uzmanlardan yararlanma oranının düşük olduğu görülmektedir. Araştırmaya katılanların sosyal hizmetin amaçları arasında en çok bildiği ve deneyimlediği amaç sosyal politika geliştirmektir. En çok bilinen ve çalışma deneyimi olan işlev ise danışmanlık olup; işlev ve rolleri ile ilgili görüş ve öneri geliştirmekte zorlandıkları görülmüştür. Çocuk koruma alanında bilgi ve deneyimler diğer uygulama alanlarına göre fazladır. Araştırmaya katılanların çalıştıkları alanlarda özel eğitimlere ihtiyaç duydukları görülmektedir. Araştırma sonunda (Mülga) ASPB kariyer uzmanlarının eğitimleri ve yetiştirilmeleri ile istihdamlarına yönelik elde edilen sonuçlar doğrultusunda öneriler geliştirilmiştir. Anahtar Sözcükler Sosyal hizmet, kariyer uzmanlığı, uzman yardımcısı, eğitim, istihdam. The subject of the research is to describe the knowledge, experiences and opinions of the assistant experts working in the Ministry of Family and Social Policies (Abrogated) about the concept, aims, functions, application areas and roles of social workers. In this research, it is aimed to learn the knowledge, experiences, thoughts and opinions of the assistant specialists about the concept of social work, aims, functions, application areas and roles of social workers. In addition, it is aimed to find out what information the assistant experts need when they are working in the Ministry and how they have access to this information and their thoughts and suggestions about working in the Ministry.The research was carried out between April-December 2018 with the assistant experts working in the Ministry of Family and Social Policies (Abolished) in Ankara. In accordance with the problem and purpose of the research, a descriptive design was preferred in the screening method with quantitative data. In this context, the data was obtained by the help of a questionnaire prepared by taking the opinions of experts and 52 assistant experts who volunteered to participate in the research. The data were analyzed with frequency, average and percentage distributions techniques and IBM SPSS 23.0 package program.According to the results of the research; it is seen that the majority of the participants have a lack of information on all issues related to social work, and the rate of benefiting from knowledge of the administrators and other experts of participiants is quite low about accessing to the necessary information. Among the goals of social work, the aim that the research participants know and experience the most is to develop social policy. While most known and working experienced function is consulting; it was found that the participants had difficulty in developing opinions and suggestions about their functions and roles. Knowledge and experience in the field of child protection is higher than in other areas of application. It is seen that the participants of the research need special training in the fields they work. As a result of the research, suggestions were developed in line with the results obtained for the training and employment of the career experts in MoFSP (Abolished).Key wordsSocial work, career expertise, assistant expert, education, employment. 147

SHABANI, Ramadhan. The Effects Of The Rehabilitation Centers On Children In Conflict With The Law In Burundi: Case Study Of The Rumonge Rehabilitation Center, Master’s Thesis, Ankara, 2019. The phenomenon of children in conflict with the law is a problem that has affected the justice systems of different countries in the world for centuries. This confusing phenomenon has not spared African countries in general and the Republic of Burundi in particular. Indeed, the management of children in conflict with the law has become a complex problem in Burundi for several decades because Burundi has not included the juvenile justice system in its justice system, children accused of crimes punishable by the law were housed in adult prisons. It was not until April 2015 that Burundi opened its first-ever rehabilitation center for children in contact with the justice system as part of a community reintegration mission for children who infringe the law. The primary objective of this study was to evaluate the social policy of rehabilitation centers for children in conflict with the law in Burundi in the perspective of child rights. A qualitative research design was adopted which included the usage of semi - structured interview guide form with a total of 18 participants, 15 children in conflict with the law and 3 staff members of the Rumonge rehabilitation center for child offenders. The analysis of these participants findings was carried out with Maxqda 2018 software using thematic coding and data analysis. This study supplies hopeful results to this topic as the policy of rehabilitating children in conflict with the law in Burundi is still a recent experience. The results from the analysis are satisfactory from the point of view of respect for the rights of the child, since the implementation of community reintegration of child offenders through reeducation centers, Burundi children in contact with the justice benefit from moral education, vocational training, and psycho-social treatment. SHABANI, Ramadhan. Burundi’de Kanunla İthilafa Düşen Çocuklara Rehabilitasyon Merkezlerinin Etkisi: Rumonge Rehabilitasyon Merkezi Örneği, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2019. Suça sürüklenen çocuklar olgusu, dünyadaki farklı ülkelerin adalet sistemlerini yüzyıllar boyunca etkileyen bir sorundur. Bu kafa karıştırıcı fenomen, genel olarak Afrika ülkelerini ve özel olarak Burundi Cumhuriyeti'ni korumadı. Nitekim, suça sürüklenen çocuklar yönetimi birkaç yıl boyunca Burundi'de karmaşık bir sorun haline gelmiştir, çünkü Burundi çocuk adalet sistemini adalet sistemine dahil etmemiştir, yasalarca cezalandırılabilecek suça sürüklenen çocuklar yetişkin cezaevlerine yerleştirilmiştir. Nisan 2015'e kadar Burundi, suça sürüklenen çocuklar için bir topluluk yeniden entegrasyon görevinin bir parçası olarak adalet sistemiyle temas halindeki çocuklar için ilk rehabilitasyon merkezini açmıştır. Bu araştırmanın temel amacı, Burundi'deki suça sürüklenen çocuklar için rehabilitasyon merkezlerinin sosyal politikasını çocuk hakları açısından değerlendirmektir. Bu araştırma'da Kanunla ithitalafa düşen 15 çocuk ve Rumonge rehabilitasyon merkezinin 3 elemanı olmak üzere toplam 18 katılımcı ile yarı yapılandırılmış görüşme formularının kullanımını içeren nitel bir araştırma tasarımı benimsenmiştir. Bu katılımcıların bulgularının analizi, tematik kodlama ve veri analizini kullanan Windows için Maxqda 2018 yazılımı ile gerçekleştirilmiştir. Bu araştırma çalışması Burundi'deki suça sürüklenen çocukları rehabilite etme politikası hala son zamanlarda edinilmiş bir deneyim olduğundan, bu konuya umut verici sonuçlar vermektedir. Aslında, bu araştırma çalışmasının sonuçları, çocuk haklarına saygıyla ilgili tatmin edici bir sonuç göstermektedir, çünkü Burundi'nin yeni rehabilitasyon merkezleri aracılığıyla topluluğun yeniden bütünleşmesi, çocukları ahlaki eğitimden, mesleki eğitimden ve psikososyal tedavilerden yararlanmaktadır.

Bu araştırma, çalışma alanı olarak Mbale bölgesini kullanarak Uganda'daki eğitim ve genç işsizliği arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçlamaktadır. Genç nüfusun artışı ekonomik durgunluk ile birleşince iş olanağının azalmasına neden olmuştur. Eğitim gençlerin işgücü piyasasına erişimini sağlamaktadır, ancak bir eğitim kurumundan mezun olmak gençlerin işsiz kalmasını engellememektedir. Burada sorulması gereken soru, eğitimli olmalarına rağmen gençlerin çoğunun neden işsiz kalmalarıdır. İki farklı fakat yakından ilişkili yarı yapılandırılmış görüşme rehberi formunun kullanımını içeren nitel bir araştırma tasarımı benimsenmiştir. 15'i sosyal hizmet öğrencisi, 5'i öğretim elemanı yani 20 katılımcı ile yapılmıştır. Saha çalışması, Ocak-Mart 2019 aylar arasında gerçekleştirilmiştir. Görüşlerini analizinda tematik kodlama ve evri analizi kullanılarak MAXQDA 2018 yazılımı ile gerçekleştirilmiştir.Analizin sonucu, bölgedeki gençler arasında gerçekten işsizliğin yüksek olduğunu ve bunun kamu ve politika yapıcılar için genel bir endişe haline geldiğini ortaya koymaktadır. Birçok aile, çocuklarına daha iyi bir gelecek sağlamak için eğitime güveniyor, ancak eğitimin işsizliğin sebeplerden biri olduğu söylenebilir. Uganda'nın eğitim sisteminin mezunlarla pazarın ihtiyaçları arasındaki uyuşmazlığı teşvik ettiği tespit edildi. İdeoloji eksikliği, eğitim sisteminin ticarileştirilmesi, yetersiz ve yetenekli eğitim öğretmenleri, Uganda'daki zayıf müfredat geliştirmesi ve elitist eğitim sistemi, tespit edilen başlıca zorluklardan bazılarıdır. Yetersiz girişimcilik becerileri, ekonomideki işgücü için düşük toplam talep seviyesi, yolsuzluk, yoksulluk, ilçedeki genç işsizliğinin diğer nedenleri arasındadır. Eğitimin işsizlikle doğrudan bir ilişkisi olmayabilir, ancak işgücü ile ilgili diğer konularla güçlü bir bağlantısı vardır. Bu nedenle, bulgular, hükümetin, Uganda'nın eğitim sisteminin temelleri olduğu için ilkokullara tahsis edilen kaynaklar konusunda eğitim sektörüne daha fazla dikkat etmesi gerektiğini, ayrıca müfredata da gözden geçirilmeli ki öğrencilere erken yaşta uzmanlaşmaları için izin verilsin. This research aims at examining the relationship between education and youth unemployment in Uganda using Mbale district as a study area. The youth population is rising yet the economy is stagnant thus few job opportunities. Through education, the youths are expected to be able to either create jobs or increase their chances to access jobs on the labour market. However, many are unemployed despite being graduates. The question here is to understand why there are many unemployed youths despite attaining education. A qualitative research design was adopted which included the usage of two different but closely related semi-structured interview guide forms with a total of 20 participants, 15 social work students and 5 social work lecturers. This study was carried out between January and March 2019. The analysis of these participants' opinions was carried out with MAXQDA 2018 software using thematic coding and data analysis.The results of the analysis reveal that indeed unemployment among the youths in the district is high and this has become a general concern to the public and policymakers. Uganda's education system is found to be fostering a mismatch between the graduates and the market needs, commercialization of the education system, inadequate and under skilled educational instructors and poor curriculum development are some of the main challenges identified. Insufficient entrepreneurial skills, low level of aggregate demand for labour in the economy, corruption, poverty are among the other causes of youth unemployment in the district. Education may not have a direct relationship with unemployment however it has a strong link with other labour related issues. From the findings, there is a need for resources allocation towards primary schools as they are the foundations to Uganda's education system and review the education curriculum so that students can be allowed to specialize from an early age. 165

Bu araştırma, afet alanında çalışan profesyonellerin psikolojik dayanıklılık ve ikincil travmatik stres düzeylerini bazı değişkenler açısından incelemek amacıyla yapılmıştır. Bu doğrultuda; afet alanında çeşitli kurum ve kuruluşlarda çalışan 190 profesyonelden alınan bilgiler değerlendirilmiştir, sahada çalışan profesyoneller araştırmaya dahil edilmiştir. Profesyonellerin psikolojik dayanıklılık düzeylerini ölçmek için Şerife IŞIK tarafından geliştirilen `Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği`, ikincil travmatik stres düzeylerini ölçmek için ise Ayla KAHİL tarafından Türkçe'ye çevrilen ve geçerlilik güvenirlik analizleri yapılan `İkincil Travmatik Stres Ölçeği Türkçe Formu` kullanılmıştır. Profesyonellerin bireysel ve mesleki bilgileri araştırmacı tarafından hazırlanan `Kişisel Bilgi Formu` ile toplanmıştır. Araştırma, nicel yöntemde ve ilişkisel tarama modelinde tasarlanmıştır. Veriler SPSS 20 programında analiz edilmiştir.Elde edilen bulgulara göre profesyonellerin psikolojik dayanıklılık düzeyi yüksek, ikincil travmatik stres düzeyi düşük çıkmıştır. Profesyonellerin yaşı ile psikolojik dayanıklılık düzeyi arasında pozitif yönlü, ikincil travma düzeyi arasında negatif yönlü bir ilişki bulunmuştur. Kadınların ikincil travmatik stres düzeyi daha yüksek çıkmıştır. Profesyonellerin meslekleri ile psikolojik dayanıklılık ve ikincil travmatik stres düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Yönetici / Sorumlu olarak çalışanların en yüksek psikolojik dayanıklılığa, arama-kurtarma çalışanlarının ise en düşük psikolojik dayanıklılığa sahip olduğu bulunmuştur. Sağlık çalışanları ise en yüksek ikincil travmatik stres düzeyine sahiptir. Hizmet içi eğitim alma durumu ve süpervizyon desteği alma durumu ile iki ölçek puanları arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Hizmet içi eğitim ve süpervizyon desteği alanların psikolojik dayanıklılık düzeyi daha yüksek, ikincil travmatik stres düzeyi daha düşük çıkmıştır. Profesyonellerin psikolojik dayanıklılık düzeyleri ile ikincil travmatik stres düzeyleri arasında ise negatif yönlü ve anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Buna göre psikolojik dayanıklılık arttıkça ikincil travmatik stres düşmektedir ya da tam tersi ikincil travmatik stres arttığında psikolojik dayanıklılık düşmektedir.Araştırma sonuçları ikincil travmatik stresin ortaya çıkmasında psikolojik dayanıklılık kişilik özelliğinin önemini ortaya koymaktadır. Ayrıca ikincil travmatik stres belirtilerinin önlenmesinde ya da azaltılmasında hizmet içi eğitimlerin ve süpervizyon desteği almanın önemi de ortaya çıkmıştır. Bu çalışma, bulgular doğrultusunda afetlerde çalışan profesyonellerin ruh sağlığının korunmasına ve psikolojik dayanıklılıklarının arttırılmasına yönelik önerilerle sonlandırılmıştır.Anahtar SözcüklerAfet alanında çalışan profesyoneller, psikolojik dayanıklılık, ikincil travmatik stres, afetlerde sosyal hizmet This study was conducted to investigate the psychological resilience and secondary traumatic stress levels of disaster professionals in terms of some variables. Fort his purpose, the information obtained from 190 professionals working in various institutions and organizations in the field of disaster were evaluated. Professionals working in the field are included in this research.`Psychological Resilience Scale` developed by Şerife ISIK and `Secondary Traumatic Stress Scale` developed by Ayla KAHIL was used to measure the level of psychological resilience and secondary traumatic stress of professionals. The personal and professional knowledge of professionals was gathered by the `Personal Information Form` prepared by the researcher. The research was designed in quantitative method and in relational screening model. The data were analyzed in SPSS 20 program.According to the findings, psychological resilience level of the professionals was high and secondary traumatic stress level was low. A positive correlation was found between the age of professionals and psychological endurance level, and a negative correlation was found between secondary trauma level. Secondary traumatic stress level was higher in women. A significant relationship was found between profession and psychological resilience. A significant relationship was also found between profession and secondary traumatic stress levels. It has been found that Manager / Responsible employees have the highest psychological resilience and search and rescue workers have the lowest psychological resilience. Health workers have the highest secondary traumatic stress level. A significant relationship was found between the two scale scores and the status of receiving in-service training and receiving supervision support. Professionals who received in-service training and supervision support had higher psychological resilience and lower secondary traumatic stress. A negative and significant relationship was found between the psychological resilience levels and secondary traumatic stress levels of the professionals. According to this, secondary traumatic stress decreases when psychological resilience increases, or psychological resilience decreases when secondary traumatic stress increases.The results of the study reveal the importance of psychological resilience personality trait in the development of secondary traumatic stress. In addition, the importance of receiving in-service trainings and supervision support in preventing or reducing secondary traumatic stress symptoms has emerged. According to the findings, this study was concluded with suggestions for the protection of mental health of the professionals working in disasters and increasing their psychological resilience.KeywordsProfessionals Working in Disasters, Psychological Resilience, Secondary Traumatic Stress, Social Work in Disasters. 130

This study aims to present the needs of children in migration processes, the challenges they face and the expectations, coping mechanisms and support systems of children in migration processes with the access to chilren’s rights. It also takes a holistic time frame including pre-migration, immigration and post-migration chronological stages based on children's expressions and perceptions. In this context, in-depth interviews were conducted with 30 Syrian children of whom 17 are boys and 13 are girls living in Ankara and Hatay. Analysis process was carried out within the framework of Computer-Assisted Qualitative Data Analysis Software (CAQDAS, NVivo 11) parallel to the semi-structured interview directive and the purpose of the research. As a result of the analysis, four main themes about children in migration process have emerged as “Rights Perception Form of Children”, “Children's Needs and Challenges They Face”, “Coping Mechanisms and Support Systems of Children” and “Childrends Expectations”. Children have been seen that they express right concept through unmet needs and challenges created by unfulfilled requirements of war and forced migration beyond righ frame. Although the needs and challenges faced by children were shaped by Max-Neef's nine needs in the humanitarian needs and satisfiers matrix, data density mostly clustered within the framework of basic requirements within in the need to subsistence and the need for protection. It is noteworthy that the coping mechanisms and support systems of children are largely shaped by large family relations, cultural and traditional characteristics. It was determined that the expectations of the children were in parallel with the unmet needs and difficulties. However, children's needs and access to rights vary according to the needs and challenges faced by Syrian children. Within the framework of the results of the study, it was discussed how an eclectic social work intervention should be under the roof of rights-based and empowerment approaches for children in migration processes. KABUL VE ONAY, BİLDİRİM, YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI, ETİK BEYAN, TEŞEKKÜR, ÖZET, ABSTRACT, İÇİNDEKİLER, KISALTMALAR DİZİNİ, TABLOLAR DİZİNİ, ŞEKİLLER DİZİNİ, GİRİŞ, BÖLÜM I: ARAŞTIRMANIN TASARIM SÜRECİ 1.1. ARAŞTIRMANIN MOTİVASYONU 1.2. ARAŞTIRMANIN PROBLEMİ 1.3. ARAŞTIRMANIN AMACI 1.4. ARAŞTIRMANIN ÖNEMİ 1.5. ARAŞTIRMADAKİ SINIRLILIKLAR 1.6. ARAŞTIRMANIN TANIMLARI BÖLÜM II: KURAMSAL ÇERÇEVE 2.1. ÇOCUK OLMAK 2.1.1. Geleneksel Çocukluk Anlayışından Modern Çocukluk Paradigmasına Doğru 2.1.2. Çocukların Gereksinimleri ve Karşılanması 2.1.3. Çocukların Hakları 2.1.4. Çocuğun Korunamaması: Çocukların Haklara Erişimi ve Karşılaşılan Zorluklar 2.2. GÖÇ VE ÇOCUK: SAVAŞIN YARATTIĞI GÖÇ SÜREÇLERİNDE SURİYELİ ÇOCUKLAR 2.2.1. Göç-Çocuk İlişkisi: Suriyeli Çocuklar Örneği 2.2.2. Çocuğun Mekânının Bozulması: Savaşın ve Yerinden Edilmenin Suriyeli Çocukların Biyopsikososyal Bütünlüğüne Etkileri 2.2.3. Savaş-Göç Süreçlerinin Ruh Sağlığına ve Cinsiyet Üzerine Etkisi 2.2.4. Farklı Özelliklere Sahip Olmanın Yarattığı Fırsat Eşitsizliği, Ayrımcılık ve Sosyal Dışlanma Durumları 2.3. GÖÇ, ÇOCUK VE SOSYAL HİZMET: SURİYELİ ÇOCUKLARA İLİŞKİN SOSYAL HİZMET MÜDAHALESİ 2.3.1. Hak Temelli Yaklaşım 2.3.2. Güçlendirme Yaklaşımı BÖLÜM III: ARAŞTIRMANIN YÖNTEMİ 3.1. ARAŞTIRMANIN DESENİ 3.2. ARAŞTIRMA SAHASINA İLİŞKİN BİLGİLER 3.2.1. Ankara İli 3.2.2. Hatay İli 3.3. ÖZNELERE İLİŞKİN BİLGİLER VE ÖRNEKLEMİN YAPILANMA SÜRECİ 3.4. VERİLERİN İNŞA (TOPLANMA) SÜRECİ 3.5. ETİK KONULAR 3.6. ARAŞTIRMA SÜRECİNİN ARAŞTIRMACIYA YANSIMALARI VE ETKİLERİ: DÜŞÜNÜMSELLİK (REFLEXİVİTY) 3.7. ANALİZ SÜRECİ VE RAPORLAMA BÖLÜM IV: ANALİZE GİRİŞ: ORTAYA ÇIKAN TEMALARIN TANITILMASI BÖLÜM V: ANALİZ 5.1. ÇOCUKLARIN HAKLARI ALGILAMA BİÇİMİ 5.2. ÇOCUKLARIN GEREKSİNİMLERİ VE KARŞILAŞTIKLARI ZORLUKLAR 5.2.1. Yaşamı Sürdürebilme Gereksinimi ve Karşılaşılan Zorluklar 5.2.2. Koruma Gereksinimi ve Karşılaşılan Zorluklar 5.2.3. Anlama Gereksinimi ve Karşılaşılan Zorluklar 5.2.4. Boş Zaman Gereksinimi ve Karşılaşılan Zorluklar 5.2.5. Yaratıcılık Gereksinimi ve Karşılaşılan Zorluklar 5.2.6. Duygulanım Gereksinimi ve Karşılaşılan Zorluklar 5.2.7. Katılım Gereksinimi ve Karşılaşılan Zorluklar 5.2.8. Kimlik Gereksinimi ve Karşılaşılan Zorluklar 5.2.9. Özgürlük Gereksinimi ve Karşılaşılan Zorluklar 5.3. ÇOCUKLARIN BAŞ ETME MEKANİZMALARI VE DESTEK SİSTEMLERİ 5.4. ÇOCUKLARIN BEKLENTİLERİ 5.4.1. Yaşamı Sürdürebilme Gereksinimi Kapsamındaki Beklentiler 5.4.2. Koruma Gereksinimi Kapsamındaki Beklentiler 5.4.3. Anlama Gereksinimi Kapsamındaki Beklentiler 5.4.4. Boş zaman Gereksinimi Kapsamındaki Beklentiler 5.4.5. Yaratıcılık Gereksinimi Kapsamındaki Beklentiler 5.4.6. Duygulanım Gereksinimi Kapsamındaki Beklentiler 5.4.7. Katılım Gereksinimi Kapsamındaki Beklentiler 5.4.8. Kimlik Gereksinimi Kapsamındaki Beklentiler 5.4.9. Özgürlük Gereksinimi Kapsamındaki Beklentiler BÖLÜM VI: SONUÇLAR VE ÖNERİLER 6.1. SONUÇLAR 6.2. ÖNERİLER KAYNAKÇA EK 1. ORİJİNALLİK RAPORU EK 2. ETİK KOMİSYON İZNİ EK 3. GÖRÜŞME YÖNERGESİ EK 4. ÇOCUKLAR VE AİLELERİ İÇİN BİLGİLENDİRİLMİŞ ONAM FORMU (TÜRKÇE VE ARAPÇA) EK 5. ARAŞTIRMA ÖZNELERİNE İLİŞKİN TANITICI BİLGİLER VE GÖZLEMLER EK 6. ARAŞTIRMA SAHASINDAN FOTOĞRAFLAR EK 7. ANALİZ SÜRECİNİ DESTEKLEYİCİ NİTEL VERİ ANALİZİ ÇIKTILARI EK 8. ANALİZ BÖLÜMÜNÜ ÖZETLEYİCİ TABLO EK9. GEREKSİNİMLER İLE HAKLAR ARASINDAKİ İLİŞKİ Bu çalışma, çocukların göç süreçlerindeki gereksinimlerini, karşılaştıkları zorlukları ve çocuk haklarına erişimleri ile birlikte çocukların göç süreçlerindeki beklentilerini, baş etme mekanizmalarını ve destek sistemlerini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Aynı zamanda, çocukların ifadelerinden ve algılarından yola çıkarak, göç öncesi, göç eylemi ve göç sonrası olmak üzere farklı kronolojik evreleri içeren bütüncül bir zaman dilimini ele almaktadır. Bu kapsamda, Ankara ve Hatay’da yaşayan 13’ü kız, 17’si erkek, 30 Suriyeli çocuk ile derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Analiz süreci, yarı yapılandırılmış görüşme yönergesine ve araştırmanın amacına paralel olarak bilgisayar destekli nitel veri analizi (NVivo 11) çerçevesinde gerçekleştirilmiştir. Analiz sonucunda, göç süreçlerindeki “Çocukların Hakları Algılama Biçimi”, “Çocukların Gereksinimleri ve Karşılaştıkları Zorluklar”, “Çocukların Baş Etme Mekanizmaları ve Destek Sistemleri” ile “Çocukların Beklentileri” olmak üzere dört ana tema ortaya çıkmıştır. Çocukların hak kavramını, hak çerçevesinden öte, savaşın ve zorunlu göç sürecinin yarattığı karşılanamayan gereksinimler ve zorluklar üzerinden ifade ettikleri görülmüştür. Çocukların gereksinimleri ve karşılaştıkları zorluklar ise Max-Neef’in insani ihtiyaçlar ve giderilmesi matrisinde yer alan dokuz gereksinim çerçevesinde şekillenmiş olmasına karşın, veri yoğunluğu, daha çok yaşamı sürdürebilme gereksinimi ve koruma gereksinimi içerisinde yer alan temel gereksinimler çerçevesinde kümelenmiştir. Çocukların baş etme mekanizmaları ve destek sistemlerinin, büyük oranda geniş aile ilişkileri, kültürel ve geleneksel özellikler üzerinden şekillendiği gözlemlenmiştir. Çocukların beklentilerinin ise genel itibarıyla karşılanamayan gereksinimlerle ve zorluklarla paralellik gösterdiği belirlenmiştir. Bununla birlikte, Suriyeli çocukların gereksinimleri ve karşılaştıkları zorluklara ilişkin ihtiyaçların karşılanma biçimlerinin ve haklara erişim süreçlerinin farklılık gösterdiği görülmüştür. Çalışmanın ortaya çıkardığı sonuçlar çerçevesinde, göç süreçlerindeki çocuklara ilişkin hak temelli ve güçlendirme yaklaşımları çatısı altında, eklektik ve kapsayıcı bir sosyal hizmet müdahalesinin nasıl olması gerektiği tartışılmıştır.

The purpose of this study is to evaluate foster care system to practice and make policy in Turkey from the perspective of specialists. The study dwells on the evaluation of specialists who participate in the coordination of foster care system in 81 provincial directorates of Ministry of Family and Social Policies. The evaluation offers an insight into the seek of improvement of the system. The survey methodology is used in the system. The population of the research is constituted by 256 specialists who practice foster care system actively in 81 provincial directorates of Ministry of Family and Social Policies in Turkey. Questionnaire is used as a data collection tool which is prepared by the researcher. After getting necessary permissions, questionnaire is transformed into an online form and sent to 81 provincial directorates of the Ministry by e-mail. At the end of the study, 134 specialists take part in the survey and 130 of them are evaluated. Data gathered, is analyzed by SPSS Version 23 (Statistic Program for Social Sciences). Research findings are investigated under three main titles, which are; “Socio-demographic information of specialists”, “Introductory craft knowledge” and “Remarks on the practice of foster care system”. With the help of the research findings, foster care system is extensively evaluated. The obstacles that prevent the improvement and the proliferation of the system and related suggestions are revealed. KABUL VE ONAY İ BİLDİRİM İİ YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI İİİ ETİK BEYAN İV TEŞEKKÜR V ÖZET Vİ ABSTRACT Vİİ KISALTMALAR Vİİİ İÇİNDEKİLER İX ÇİZELGELER LİSTESİ Xİİİ GİRİŞ 1 BÖLÜM 1 2 1. KURAMSAL ÇERÇEVE 2 1.1. KORUNMA İHTİYACI OLAN ÇOCUK KAVRAMI 2 1.2. ALTERNATİF BAKIM YÖNTEMLERİ 5 1.2.1 Kurum Bakımı 5 1.2.2 Biyolojik Aile Yanında Destek Modelleri 8 1.2.3 Sosyal Ekonomik Destek 10 1.2.4 Evlat Edinme 11 1.3. KORUYUCU AİLE MODELİ 14 1.3.1. Koruyucu Aile Mevzuatı 19 1.3.2. Koruyucu Aile Modelleri 21 1.3.3. Koruyucu Aile Başvuru Süreci 22 1.3.4. Koruyucu Aile Eğitimleri 27 1.3.5. Koruyucu Aile Uyum ve Yerleştirme Süreci 29 1.3.6. Koruyucu Aile ve Koruyucu Aile Yanına Yerleştirilen Çocuğun Psiko-Sosyal ve Ekonomik Açıdan Desteklenmesi ve İzlenmesi Süreci 31 1.3.7. Koruyucu Aile Hizmetinin Sonlandırılması 33 1.3.8. Koruyucu Aile Programının Uygulanmasında Uzmanın Rolü 35 1.3.9. Türkiye’de Koruyucu Aile Uygulamaları ve Tarihi Gelişimi 38 1.3.10. Koruyucu Aile Modeline Yer Veren Diğer Ülkeler 43 1.4. KORUYUCU AİLE PROGRAMININ UYGULANMASI VE GELİŞMESİNDE KARŞILAŞILAN GÜÇLÜKLER 46 1.4.1. Koruyucu Aile Mevzuatından Kaynaklı Güçlükler 46 1.4.2. Koruyucu Ailelerden Kaynaklı Güçlükler 46 1.4.3. Biyolojik Ailelerden Kaynaklı Güçlükler 47 1.4.4. Hizmeti Yürüten Uzmanlardan Kaynaklı Güçlükler 48 1.4.5. AÇSHB ve Diğer Kamu Kurum ve Kuruluşlarından Kaynaklı Güçlükler 49 1.4.6. Medyanın Tutumundan Kaynaklı Güçlükler 50 1.4.7. Toplumsal Tutum ve Yargılardan Kaynaklı Güçlükler 50 1.5. ARAŞTIRMANIN PROBLEMİ 52 1.6. ARAŞTIRMANIN AMACI 55 1.7. ARAŞTIRMANIN ÖNEMİ 56 1.8. ARAŞTIRMANIN SAYILTILARI 57 1.9. ARAŞTIRMANIN SINIRLILIKLARI 58 1.10. ARAŞTIRMANIN TANIMLARI 58 BÖLÜM 2 59 2. YÖNTEM 59 2. 1. ARAŞTIRMANIN MODELİ 59 2. 2. ARAŞTIRMANIN EVREN VE ÖREKLEMİ 59 2. 3. VERİ TOPLANMASI 59 2. 4. VERİLERİN ÇÖZÜMÜ 61 2. 5. SÜRE VE OLANAKLAR 62 BÖLÜM 3 63 3. BULGULAR VE YORUM 63 3.1. UZMANLARIN SOSYO-DEMOGRAFİK ÖZELLİKLERİNE İLİŞKİN BULGULAR 63 3.1.1. Uzmanların Cinsiyet, Yaş ve Medeni Duruma İlişkin Bilgiler 63 3.1.2. Uzmanların Lisans, Yüksek Lisans ve Doktora Eğitim Durumlarına İlişkin Bilgiler 65 3.2. UZMANLARIN MESLEKİ TANITICI BİLGİ VE DENEYİM ÖZELLİKLERİNE İLİŞKİN BULGULAR 66 3.2.1. Uzmanların Kadro Unvanları ile Statü Durumlarına İlişkin Bilgiler 67 3.2.2. Uzmanların Koruyucu Aile 1. ve 2. Kademe Eğitimi Alma Durumuna İlişkin Bilgiler 68 3.2.3. Uzmanların Koruyucu Aile Hizmetinde Aldıkları Eğitimlerin Yarar Sağlama Durumuna İlişkin Görüşleri 70 3.2.4. Uzmanların Koruyucu Aile Hizmetinde Çalışma Süreleri 71 3.2.5. Uzmanların Yıllık Ortalama Çalıştıkları Dosya Sayıları 72 3.2.6. Uzmanların Koruyucu Aile Hizmeti Dışında Doğrudan Çalıştıkları Alan/lar Bulunması Durumuna İlişkin Bilgiler 73 3.3. UZMANLARIN KORUYUCU AİLE HİZMETİNİ UYGULAMA SÜRECİNE İLİŞKİN BULGULAR 75 3.3.1. Uzmanların Koruyucu Aile Mevzuatına İlişkin Görüşleri 76 3.3.2. Uzmanların Koruyucu Aile Seçim Ölçütlerine İlişkin Görüşleri 82 3.3.3. Uzmanların, Koruyucu Ailelerin ve Meslek Elemanlarının Eğitimine İlişkin Görüşleri 91 3.3.4. Uzmanların, Koruyucu Ailelerin Yanına Çocuk Yerleştirme ve Uyum Sürecine İlişkin Görüşleri…. 99 3.3.5. Uzmanların, Koruyucu Ailelerin ve Yanlarına Yerleştirilen Çocukların Desteklenmesi Sürecine İlişkin Görüşleri 101 3.3.6. Uzmanların İzleme ve Denetleme Süreçlerine İlişkin Görüşleri 108 3.3.7. Uzmanların İzin Sürecine İlişkin Görüşleri 116 3.3.8. Uzmanların Sözleşmenin Sonlandırılma Sürecine İlişkin Görüşleri 119 3.3.9. Uzmanların Yurt Dışı Uygulamalarına İlişkin Görüşleri 119 BÖLÜM 4 121 4. SONUÇ VE ÖNERİLER 121 4.1. ARAŞTIRMANIN SONUÇLARI 121 4.1.1. Uzmanların Sosyo-Demografik Özellikleri 121 4.1.2. Uzmanların Mesleki Tanıtıcı Bilgi ve Deneyim Özelliklerine İlişkin Özellikleri 121 4.1.3. Uzmanların Koruyucu Aile Hizmetini Uygulama Sürecine İlişkin Görüşleri 122 4.1. ÖNERİLER 129 KAYNAKLAR 133 EKLER 139 EK-1 Soru Kâğıdı 139 EK-2 İzin Yazısı 148 EK-3 Hacettepe Üniversitesi Etik Kurul İzni 149 EK-4 Orijinallik Raporu 150 Bu araştırmanın amacı uygulamada ve politika geliştirmede uzmanların gözünden Türkiye’de koruyucu aile programının değerlendirmesini yapmaktır. Bu çalışma ile Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına bağlı 81 İl Müdürlüğünde koruyucu aile programının yürütülmesinde görev alan uzmanların koruyucu aile bakım modeline ilişkin değerlendirmeleri üzerinde durulmuştur. Bu değerlendirmelerle koruyucu aile programının nasıl geliştirilebileceği konusundaki arayışlara da ışık tutulmaya çalışılmıştır. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Bu araştırmanın evrenini, Türkiye’de AÇSHB’ye bağlı 81 İl Müdürlüğünde koruyucu aile hizmetini aktif olarak uygulayan 256 uzman oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından hazırlanan soru kâğıdı kullanılmıştır. Gerekli izinlerin alınması sonucunda oluşturulan soru kâğıdı çevrim içi forma dönüştürülmüş ve Bakanlığın 81 İl Müdürlüğüne e-posta yolu ulaştırılmıştır. Çalışma sonucunda 134 anket uzmanlar tarafından yanıtlanmış, bunların da 130’u değerlendirmeye alınmıştır. Araştırma kapsamında uzmanlardan toplanan veriler, bir yönerge çerçevesinde “SPSS Versiyon 23 (Sosyal Bilimler İçin İstatistik Programı) Paket Programı” aracılığı ile çözümlenmiştir. Araştırma bulguları “Uzmanların Sosyo-Demografik Bilgileri”, “Tanıtıcı Mesleki Bilgileri” ve “Koruyucu Aile Programının Uygulama Sürecine İlişkin Görüşleri” olmak üzere üç ana başlık altında ele alınmıştır. Elde edilen araştırma bulguları ile koruyucu aile programı kapsamlı olarak ele alınmıştır. Araştırmaya katılan uzmanların koruyucu aile programına ilişkin görüşleri ile çalışmanın yaygınlaşıp gelişebilmesi önündeki engellerin neler olduğu ve konuya ilişkin öneriler somut olarak ortaya konulmuştur.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Dünyada teknolojik ve bilimsel ilerlemeler ile birlikte ortalama yaşam süresi uzamakta, yaşlı nüfus oranı artmakta ve nüfusun demografik değişimi birçok sorunu da beraberinde getirmektedir. Bu sorunlardan biri ileri yaş hastalığı olarak bilinen Alzheimer hastalığıdır. Dünyada 46,8 milyon ülkemizde 600.000 Alzheimer hastası vardır. Yaşlı nüfus oranı ve ortalama yaşam süresinin artmasıyla birlikte ileriki yıllarda bu sayı daha da fazla artacaktır. Hastalığın yaygınlaşması ve giderek hasta sayısının artması beraberinde bakım sorununu da getirmiştir. Alzheimer hastalığı bireyde unutkanlık, davranış ve kişilik değişiklikleri, yer-zaman bilincinin kaybolması gibi yeti yitimlerine sebep olması, ilerleyici ve henüz tedavisinin bulunamamış olması nedeniyle diğer hastalıklardan farklı ve hem hasta hem bakım veren için yıpratıcı bir hastalıktır. Bu araştırma ile Alzheimer hastalarına bakım veren aile üyelerinin yaşadıkları güçlükleri belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemini Sinop Atatürk Devlet Hastanesine başvuran 108 hasta yakını oluşturmaktadır. Elde edilen veriler SPSS paket programı ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda: Bakım verenlerin çoğunlukla kadın(%74,1), evli(%81,5), orta yaş grubu(%64,8) ve hastanın kızı(%43,5) olduğu, %38,1'inin asgari ücret ve daha az gelire sahip olduğu, %61,2'sinin bakım vermekten kaynaklı olduğunu düşündüğü hastalığının olduğu, hastalığı olanların %43,5'inin psikiyatrik hastalık tanısı olduğu, %50'sinin hastasına "ailevi sorumluluk", %5,6'sının ise "sevgi bağı" duygusu ile bakım verdiği bulunmuştur. Alzheimer tanısı almış hastaların çoğunluğunun kadın(%65,7), 80 yaş ve üzeri (%62,6) ve Alzheimer dışında başka hastalığının olduğu(%68,6) saptanmıştır. Bakım verenler hastanın en çok ev işleri, ulaşım, kişisel temizlik, tedavi, ekonomik, giyim ve boşaltım ihtiyaçlarını karşılarken; en fazla refakat, hastanın fiziki bakımı ve ulaşım ihtiyaçlarında desteğe ihtiyaç duymaktadır. Bakım veren aile üyelerinin hastalığın doğasından kaynaklanan belirti ve bozukluklardan en fazla "öz bakımını sağlayamama", "kaygı-huzursuzluk sıkıntı hali", "idrar sorunu" ve "iletişimde bozulma" konularında güçlük çektikleri, bakım vermekten kaynaklı olarak en çok "eve bağımlı hale gelme", "sosyal hayata zaman ayıramama", "yorgun hissetme", "çabuk sinirlenme" ve "kendine zaman ayıramama" sorunları yaşadıkları bulunmuştur. Bakım verenlerin yaşı, cinsiyeti, çalışma ve gelir durumu, hastalığın evresi, süresi ve bakım verme süresi ile bakımveren yükü envanteri toplam ve alt puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunurken(p0,05) Improvements and developments on technological and scientific areas expand the average lifespan, increase the rate of elderly age population and the demographic changes on population have brought many problems in the world. One of these problem is Alzheimer which is known as elder age health disease. There are 46,8 millions in the world, 600.000 Alzheimer patients in our country. It is expected that the rate of elder people and increasing of average lifespan will increase the number of these patients. By the increasing of elderly population and the average lifespan expectancy will further increase the rate in coming years. The spread of disease and the increasing number of patients have brought along the problem of caring. Alzheimer is different from other diseases because of the fact that it causes loss of memory, forgetfullness, behavioural and personality changes in individual and still progressive and treatment hasn't found yet. It is very devastating disease for both patient and the caregiver. In this study, it is aimed to determine the difficulties of family members who are responsible on caregiving to Alzheimer patients. The samples of the study consists of 108 patients relatives who were applied to Sinop Atatürk State Hospital. The obtained datas were analyzed with SPSS packege program. As a result of this study most of the caregivers are woman (74,1%), married (81,5%), middle-aged group (64,8%), and patient's daughter (43,5%), 38,1% with minimum wage or less income, 61,2% thinks they have disease depending on caregiving, 43,2% of them are diagnosed with psychiatic disease, 50% of them have family responsibility and 5,6% is caregiving with a sense of love bond. The majority of patients diagnosed with Alzheimer is woman (65,7%), 80 years and older ( 62,6%) and having other disease than Alzheimer (68,6%). The caregivers stated that patients are mostly in need of housework, transportation, personal hygiene, treatment, economics, clothing and excreation help while they are in need of escorting, physical care and transportation support. Caregiver family members have difficulties on "lack of selfcare", "distress disorder", "urinary problem" and "disorderance in communication" due to the symptons and disorders caused by the nature of disease while caring. However, there are some other difficultiescome out with the responsibility of caregiving like becoming "dependent at home", "no time for social life", "feeling tired", "quick irritation" and "no time for themselves". There is a statistically significant difference between caregivers age, gender, working and income status, stage of disease, duration and caregiving period with caregiver burden total inventory and average of sub-score point (p0,05).