Search

Background: The purpose of this study was to investigate the possible positive effects of propolis against the damage caused by experimental Diabetes Mellitus on the dermal tissue with histopathological parameters. Methods: Twenty-four male Wistar Albino rats aged 10-12 weeks were randomly assigned into four groups as; Control, Propolis 100mg, DM and DM+Propolis (100mg). Experimental diabetes was induced with a single dose of 60 mg/kg streptozotocin (intraperitoneally) dissolved in 0.1 Molar (Ph: 4.5) citrate buffer. At the end of the experiment period (Day 28), all groups were sacrificed and histopathological evaluation was performed on the dermal tissues by Hematoxylin&Eosin and Masson Trichrome staining. Results: In histopathological evaluation; normal morphological structure were observed in the skin samples of the control and Propolis 100mg groups. Thinning of the multilayered epithelium, degeneration, separation and decrease in the connective tissue in the dermis layer was observed in DM group, but these findings were significantly improved in the DM+Propolis 100 mg group.Conclusions: The present study showed that the biological properties of Propolis 100mg dose may prevent skin damage caused by diabetes at the morphological level in dermal tissue.Key words: Skin, Diabetes Mellitus, Propolis, Histopathology, Rat, ÖzetAmaç: Bu çalışmada deneysel Diabetes Mellitus’un dermal doku üzerinde oluşturduğu hasara karşı propolisin muhtemel olumlu etkilerini histopatolojik parametreler ile araştırmaktır. Materyal ve Metod: Çalışmamızda 24 adet 10-12 haftalık Wistar Albino türü erkek sıçanlar Kontrol, Propolis 100mg, DM ve DM+Propolis (100mg) olarak rastgele 4 gruba ayrıldı. 0.1 Molar (Ph: 4,5) sitrat tamponunda çözülen tek doz 60 mg/kg Streptozotosin (inroperitoneal) ile deneysel diyabet oluşturuldu. Deney süresinin bitiminde (28. Gün) tüm gruplar sakrifiye edildi ve elde edilen dermal dokularda Hematoksilen&Eozin ve Masson Trikrom boyamaları ile histopatolojik değerlendirme yapıldı.Bulgular: Yapılan histopatolojik değerlendirmede; kontrol ve Propolis 100mg gruplarına ait deri örneklerinin normal morfolojik yapıda olduğu izlendi. DM grubunda çok tabakalı epitelde incelme, dejenerasyon, dermis tabakasında yer alan bağ dokusunda ayrılma ve azalma gözlenirken DM+Propolis 100 mg grubunda ise bu bulgularda belirgin şekilde bir iyileşme izlendi.Sonuç: Bu çalışma, Propolis 100mg dozunun biyolojik özelliklerin diyabetin dermal dokuda meydana getirdiği cilt hasarını morfolojik düzeyde önleyebileceğini göstermiştir.Anahtar kelimeler: Deri, Diabetes Mellitus, Propolis, Histopatoloji, Rat

Background: Methotrexate (MTX) can cause oxidative stress-related tissue damage.Vitamin E neutralizes lipid peroxidation arising from the effect of free oxygen radicals.In this study, the protective effect of vitamin E against possible MTX-related testicular damage was analyzed.Method: Thirty two mature male Spraque dawley rats were grouped as MTX, Vitamin E, MTX+Vitamin, Control groups. 20 mg/kg MTX intraperitoneal (i.p.) was applied to MTX Group in the first day; 100mg/kg i.p. vitamin E was applied to Vitamin E Group for 5 days; 20 mg/kg i.p. MTX in the first day and 100 mg/kg i.p. vitamin E for 5 days were applied to MTX+Vitamin E Group;2 ml physiological saline solution (i.p.) was applied to Control Group for 5 days. Histopathology, flow cytometry and apoptosis were evaluated on testicular tissue. Result: Apoptotic Index (%) and testicular damage were highest for MTX Group, and significant decrease was observed for MTX+Vitamin E Group compared to MTX Group.Seminiferous tubule size significant decreased in MTX Group and it increased in MTX+Vitamin E Group compared to MTX Group. No significant difference was found between MTX and MTX+Vitamin E Groups regarding germinal epithelium thickness and testicle weights.Conclusion: The results show that MTX can cause structural disruptions in testicles and vitamin E can rehabilitate MTX-related testicular damage., Amaç: Metotreksat oksidatif strese bağlı doku hasarına neden olmaktadır. E vitamini serbest oksijen radikallerinden etkisiyle oluşan lipt peroksidasyonunu nötralize eder. Bu çalışma ile E vitamininin olası Metotreksat bağlantılı testiküler hasara karşı koruyucu etkileri analiz edildi.Materyal-Metot: Otuz iki erkek Spraque dawley sıçan MTX, E Vitamini, MTX+ E Vitamini, Kontrol olarak gruplandırıldı. İlk gün MTX grubuna intraperitoneal(i.p.) 20 mg/kg MTX, E vitamini grubuna 5 gün 100 mg/kg i.p. E vitamini, MTX+E Vitamini grubuna ilk gün 20 mg/kg i.p. MTX ve 5 gün 100 mg/kg i.p. E vitamini uygulandı. Kontrol grubuna 5 gün 2 ml serum fizyolojik (i.p.) uygulandı. Testiküler dokuda histopatolojik, akım sitometrik analizler yapıldı ve apoptoz değerlendirildi.Bulgular: Apoptotik indeks (%) ve testiküler hasar en fazla MTX grubundayken, MTX+E Vitamini grubunda MTX grubuna göre anlamlı derecede azalma gözlendi. Seminifer tubule çapı MTX grubunda belirgin şekilde azalırken, MTX+E Vitamini grubunda MTX grubuna göre artış gözlendi. MTX ve MTX+E Vitamini grupları arasında germinal epitelyum ve testiküler ağırlıkta açısında anlamlı farklılık yoktu.Sonuç: Sonuçlara göre MTX testislerde yapısal hasara neden olabilirken, E vitamini MTX'e bağlı testiküler hasarı düzeltebilir.

Bu çalışmada siyatik sinir ezilme hasarı modelinde, Quercetinin nöroprotektif ve antioksidan etkinliğini histopatolojik, morfometrik ve biyokimyasal yöntemler ile değerlendirmeyi amaçladıkÇalışmamızda 48 adet 10-12 haftalık Spraque Dawley türü erkek sıçanlar rastgele 8 gruba ayrıldı. Gruplar,Sham (S-7; S-28), Quercetin (Q-7; Q-28; 200mg/kg/7 gün), travma (T-7; T-28; siyatik sinirde mikro vasküler klemp ile 1 dk'lık ezilme) ve travma+Quercetin (T+Q-7; T+Q-28; travma ile birlikte Quercetin 200mg/kg/7 gün) olarak isimlendirildi, hasarlanmayı takiben 7. ve 28. günde sakrifiye edildi. Tüm gruplardan elde edilen sinir ve kas dokularında, oksidan-antioksidan biyokimaysal parametreler ile birlikte histopatolojik olarak; Toluidin blue, Hematoksilen&Eozin ve Masson - Trikrom boyamaları ile morfoloji değerlendirmeleri yapıldı.Morfoloji değerlendirmelerinde, T-7 ve T-28 gruplarında akson ve miyelin kılıfta yaygın dejenerasyon, miyelin kılıfın konsantrik lamellar yapısında ciddi derecede bozulma ve aksonal şişme izlendi. Miyelin kılıf kalınlığı, sinir lifi çapı ve miyelinli sinir lifi sayısı belirgin şekilde azaldı ve Apoptotik İndekste (AI) artış izlendi. T+Q-7 ve T+Q-28 gruplarında ise morfolojik olarak rejenerasyon sürecinin başladığı, hücresel hasarın ve aksonal yapının iyileşmeye başladığı gözlendi. Ayrıca AI belirgin derecede azaldı. Bu değerlerin T+Q-28 grubu S-28 ile karşılaştırıldığında normale yakın olduğu gözlendi. Biyokimyasal parametrelerden malondialdehit (MDA) ve süperoksit dismutaz seviyeleri, T-7 grubunda S-7 ile karşılaştırıldığında bir miktar artış izlensede anlamlı değildi; T-28 grubunda katalaz aktivitesinde belirgin bir düşüş izlendi. T+Q-7 ile T-7 grubu karşılaştırıldığında T+Q-7 grubunda MDA seviyesi anlamlı derecede azaldı, serum katalaz aktivitesi ise arttı. Ezilme tipi siyatik sinir yaralanmasında, Quercetinin sinir rejenerasyonuna olumlu katkı sağladığı, yaralı bölgede fibrozis ve lipid peroksidasyonunu önleyerek iyileşme süresini kısaltabileceği sonucuna varıldı. The purpose of this study was to evaluate the neuroprotective and antioxidant effectiveness of quercetin in a model of sciatic nerve crush injury using histopathological, morphometric and biochemical methods. Forty-eight male Sprague Dawley rats aged 10-12 weeks were randomly assigned into eight groups; sham (S-7; S-28), quercetin (Q-7 and Q-28; 200 mg/kg/7 days), trauma (T-7 and T-28; 1-min crush of the sciatic nerve with micro vascular clamps) and trauma + quercetin (T+Q-7 and T+Q-28; trauma and quercetin 200 mg/kg/7 days), Animals were sacrificed 7 and 28 days after injury. Oxidant-antioxidant biochemical parameters were analyzed in muscle and nerve tissues from all groups, together with morphological evaluation at histopathological staining with toluidine blue, hematoxylin and eosin and Masson's trichrome. At morphological evaluation, diffuse degeneration was observed in axons and the myelin sheath in groups T-7 and T-28, together with severe impairment of the concentric lamellar structure of the myelin sheath and axonal swelling. Myelin sheath thickness, nerve fiber diameter and myelinated nerve fiber numbers decreased significantly, while apoptotic index (AI) increased. In groups T+Q-7 and T+Q-28, the morphological regeneration process and healing of cellular damage and axonal structure were observed to have begun. AI also decreased significantly. Morphology was close to normal in T+Q-28 compared to S-28. In terms of biochemical parameters, Malondialdehyde and superoxide dismutase activity were increased, when group T-7 was compared with group S-7, this was not statistically significant. A significant decrease was observed in CAT activity in group T-28. When group T+Q-7 was compared with group T-7, malondialdehyde values decreased significantly; catalase activity increased.We concluded that quercetin makes a positive contribution to crush-type injuries of the sciatic nerve and can shorten the healing process by preventing lipid peroxidation and fibrosis in the injured region. 134

Bu çalışmada doksorubisin'in sıçan testisi üzerindeki olumsuz etkilerine karşı resveratrolün koruyucu etkisinin olup olmadığının araştırılması amaçlandı.Çalışma için 34 adet SpraqueDawley cinsi erkek sıçan 5 gruba ayrıldı ve deney süresi 21 gün olarak belirlendi. Grup 1'e (kontrol grubu) tek doz %0.9 izotonik sodyum klorür, Grup 2'ye tek doz 10 mg/kg doksorubisin intraperitoneal olarak enjekte edildi. Grup 3'e ise hem tek doz 10 mg/kg doksorubisin, hem de eşzamanlı 20 mg/kg/gün intraperitoneal resveratrol verildi. Grup 4'e sadece 20 mg/kg/gün resveratrol, Grup 5'e ise sadece resveratrol çözücüsü olarak kullanılan dimetil sülfoksit deney süresince uygulandı. Deney sonunda hayvanların tümü sakrifiye edilerek testisleri alındı ve epididimisleri ayrıldı. Testis ve epididimis doku örnekleri ışık mikroskobunda histopatolojik olarak incelendi. Testiste seminifer tübül hasar değerlendirmesi Johnsen skorlama sistemi ile belirlendi. Testisteki apoptozisi değerlendirmek için TUNEL tekniği kullanıldı. Epididimal sperm analizinde sperm sayısı, motilite ve morfolojisi değerlendirildi. Biyokimyasal olarak kanda ve dokuda oksidatif stres parametreleri incelendi.Histopatolojik olarak, Grup 2'nin testis dokusunda seminifer tübül bazal membranında düzensizlikler, lümende germinal epitel hücreleri, seminifer tübül germinal epitelinde düzensizlikler ve açılmalar izlendi. Sperm analizinde; sperm sayısında, motilitesinde azalma ve morfolojisinde bozulma olduğu gözlendi. Grup 3'te bu histopatolojik bulgularda düzelme olduğu gözlendi. Grup 2'de lipid peroksidasyonu artmıştı. Grup 3'te ise lipid peroksidasyonu azaldı ve GP-x, GSH seviyeleri yüksekti.Bulgularımız doksorubisinin testiküler fonksiyonu bozduğunu ve resveratrol tedavisinin bu toksisiteyi önleyebileceğini göstermektedir. Sonuç olarak resveratrolün, kanser hastalarında doksorubisin tedavisi sonrasında oluşan testis toksisitesinde faydalı etkileri ile kullanılabileceğini düşünmekteyiz. The aim of this study was to investigate the negative effects of doxorubicin on rat testes and to highlight the protective effect of resveratrol on these parameters.Thirty-four male Spraque Dawley rats were divided into 5 groups for an experiment of 21 days. Group 1 was administered single dose saline and served as control; Group 2 was single dose received intraperitoneal injections of doxorubicin (10mg/kg). Group 3 was administered both single dose doxorubicin (10mg/kg) and resveratrol (20 mg/kg/day). Group 4 only received intraperitoneal injections of resveratrol (20 mg/kg/day). Group 5 was only received intraperitoneal injections of dimethyl sulfoxide. At the end of the experimental period, the rats were sacrified, all testes were removed and epididymis were separated. The histopathologic examination of testicular tissue and epididymis was performed with light microscope. Johnsen scoring system was used to determine the seminiferous tubule damage. The TUNEL technique was used to determine the apoptosis in testes. In addition epididiymal semen quality was evaluated in terms of sperm count, motility and morphology. Oxidative stress marker levels as biochemical were evaluated in blood and tissues.Histopathologically, testicular tissue showed seminiferous tubule irregularities in the basal membrane, germinal epithelial cells in the lumen, irregularities and vacuoles in the germinal epithelium of seminiferous tubules. Semen analysis was observed, sperm count, motility and increase in abnormal sperm rates. It was observed that Group 3 recovered in these histopathological findings. Decreased lipid peroxidation in Group 3 and GP-x, GSH levels were increased.Our data indicate that doxorubicin treatment markedly impaired testicular function and that treatment with resveratrol might prevent this toxicity in rats. In conclusion, we think that resveratrol could be used with its beneficial effects testes toxicity after DOX treatment in cancer patients. 116