Search

These researchswere conducted at Applying Research Area, Faculty of Agriculture, University ofEskisehir Osmangazi in 2016 and 2017. Thepurpose of this study was to identify the effects of different sowing forms andsystems on corn-beans intercrooping systems. The field experiment wasarranged randomised complete block design with three replications. Goynuk-98for bean and SY Miami for corn were used research materials. 20 and 40 cm rowspaces for corn and 10 and 20 cm row spaces for bean and sole corn, sole beanCorn-Bean-Corn-Bean, Corn-Bean-Bean-Corn and Bean-Corn-Corn-Bean intercroppingsystems were examined in research. According to results; wide row spacing werebetter than narrow row spacing for important morphological charecters both cornand beans but grain yield was higher in narrow row spacing. Plant height, firstpod height and grain yield were highest on sole sowing systems for corn. Firstpod height, main branch diameter and grain yield were highist on sole sowingsystems for bean but plant height and number of branches were highest onintercropping systems for bean., Araştırma 2016-2017 yıllarıbitki yetiştirme döneminde Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Ziraat Fakültesideneme arazilerinde karışık ekim sisteminde farklı sıra üzeri mesafelerde yetiştirilenmısır ve fasulye’de bazı morfolojik özellikler ve verimi belirlemek amacıylayürütülmüştür. Denemeler tesadüfblokları deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Göynük-98fasulye çeşidi ile SY Miami mısır çeşidinin materyal olarak kullanıldığıaraştırmada; mısır için 20 ve 40 cm, fasulye için ise 10 ve 20 cm sıra üzerimesafeler ile yalın mısır ve fasulye yanında alternatif olarak M-F-M-F;M-F-F-Mve F-M-M-F karışık ekimleri denenmiştir. Sonuç olarak; mısır ve fasulye içintüm morfolojik özellikler seyrek ekimlerde daha yüksek değerler gösterirkentane verimleri sık ekimlerde daha yüksek olmuştur. Bitki boyu, ilk koçanyüksekliği ve tane verimi mısırda en yüksek yalın ekimlerde belirlenirken;fasulye için ilk bakla yüksekliği, ana dal çapı ve tane verimi en yüksek yineyalın ekimlerde belirlenmiş ancak bitki boyu ve bitkide dal sayısı karışıkekimlerde daha yüksek değerler göstermiştir.

The research was carried out in 2014-2016 in Eskişehir Osmangazi University, Faculty of Agriculture, in order to determine the effects of different nitrogen doses (0, 50, 100, 150, 200 kg/ha) applications on yield and some yield components. The experiments were conducted with three replications according to randomized block factorial design. As a result; grain yield, plant height, protein content, number of spike per m2, thousand grain weight and harvest index properties were observed to increase depending on nitrogen doses. When the combined data for two years are examined; Nitrogen doses were increased and yield and yield components were generally increased., Araştırma2015-2016 yıllarında Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Ziraat Fakültesi denemearazilerinde Eskişehir koşullarında beş farklı tritikale çeşidinde (Tatlıcak97, Melez 2001, Mikham 2002, Karma-2000, Presto 2000), farklı azot dozlarıuygulamalarının (0,5,10,15,20 kg/da) bazı verim ve verim unsurlarına olan etkilerini belirlemek amacıylayürütülmüştür. Denemeler tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlüolarak kurulmuştur. Sonuç olarak; tane verimi, bitki boyu, protein oranı, m2’debaşak sayısı, bin tane ağırlığı ve hasat indeksi gibi bazı agronomik özelliklerazot dozlarına bağlı olarak artışlar gözlenmiştir. İki yıllık birleştirilmişveriler incelendiğinde; azot dozlarının artması ile verim ve verim unsurlarındagenellikle artışlar sağlandığı tespit edilmiş ve çeşitler arasında ise enyüksek tane verimi 15kg/da N dozunda Karma-2000 çeşidinden elde edilmiştir.

The objective of this study was to determine genetic distance between barley genotypes based on RAPD and ISSR analyses. The number of amplified bands of genotypes in the primers ranged 4-11 in RAPD and 7-11 in ISSR. The most polymorphic bands in primer/primer combinations were obtained from OPA-04, OPA-13 and OPH-17 in RAPD, and UBC-808, UBC-820 and UBC-872 in ISSR. Results showed that average polymorphic rate was 86.5%. Performances of cultivars in groups asist possibility in creating genetic variability in barley cultivar development. RAPD and ISSR methods are useful for evaluation of genetic diversity and could be safely used to determine the genetic relationships in barley genotypes.

The objective of this study was to determine genetic distance between some wheat varieties based on RAPD and ISSR analyses. The number of amplified bands of genotypes in the primers ranged 3-10 in RAPD and 6-12 in ISSR. The most polymorphic bands in primer/primer combinations were obtained from OPBA-03, OPL-15 and OPY-13 in RAPD, from UBC810 in ISSR. Varieties were classified about in three groups based on the dendogram results. Yunus and Altay-2000, Nacibey and Sultan-95, Harmankaya and Soyer were found to be close related varieties, whereas distant-related varieties were Alpu-01 and Nacibey. RAPD and ISSR are efficiently used to evaluate genetic variation, to determine genetic diversities and improvement and development of novel varieties., Bu çalışmada, bazı buğday çeşitlerinin arasındaki RAPD ve ISSR analizine dayalı genetik mesafelerin belirlenerek ayrımının yapılması amaçlanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, primerler genotipleri güçlendirilmiş bantların sayısı RAPD’ de 3-10, ISSR’ de 6-10 arasında değiştiği belirlenmiş olup, primer/primer kombinasyonları içerisinde RAPD’de OPBA-03, OPL-15 ve OPY-13’den; ISSR’de UBC810 elde edildiği ortaya konmuştur. Dendogram sonuçlarına göre çeşitler göre üç grup altında sınıflandırılmıştır. Yunus, Altay-2000, Naci Bey, Sultan-95, Harmankaya ve Soyer çeşitlerinin uzak ilişkili; Alpu-01 ve Nacibey çeşitlerinin ise yakın ilişkili çeşitler olduğu tespit edilmiştir. Yine RAPD ve ISSR yöntemlerinin genetik varyasyonu değerlendirmek, yeni çeşitlerin geliştirilmesi ve sınıflamasında kullanılabilir yöntemler olduğu belirlenmiştir.

Araştırma Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü deneme tarlasında 2014-2015 üretim sezonunda yürütülmüştür. Deneme tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Çalışmanın amacı Eskişehir koşullarında beş farklı tritikale çeşidinde (Tatlıcak 97, Melez 2001, Mikham 2002, Karma 2000, Presto 2000) farklı azot dozları uygulamasının verim ve verim unsurlarına etkisini belirlemektir. Araştırma sonuçlarına göre azot dozlarının ve tritikale çeşitlerinin verim ve verim öğelerine etkisi önemli çıkmıştır. Elde edilen sonuçlara göre tane verimi, bitki boyu, protein oranı, m2'de başak sayısı ve olgunlaşma gün sayısı azot dozlarına bağlı olarak artmıştır. Tane verimi 15 kg/da N dozuna kadar artış göstermiş, bu dozdan sonra ise azalma göstermiştir. En yüksek tane verimi 15.90 kg/da N azot dozunda Karma 2000 çeşidinden elde edilmiştir. The research was carried out in the experimental field of The Department of Field Crops, Faculty of Agriculture, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi in the growing season 2014-2015. The field experiment was established completely randomized blocks of split plot a with three replications.This study was conducted to determine the effects of five various nitrogen doses on yield and the yield components of the five various triticale cultivars (Tatlıcak 97, Melez 2001, Mikham 2002, Karma 2000, Presto 2000) under the ecological conditions of Eskisehir plain. According to results of the research, the effect of nitrogen doses and triticale cultivars on yıeld and yield components have appeared to be important. Increase of nitrogen doses caused to increase of grain yield, plant height, protein percentages, spike per square meter and days to maturation. On the other hand grain yield increased until 15 kg/da as nitrogen doses and decreased after this density. The highest grain yield derived from variety of Karma 2000 at the dose of nitrogen 15.90 kg/da. 62

Bu çalışmada ana bileşenler analizi kullanılarak kinoa ve karabuğdayın siyez buğdayı ve ekmeklik buğdayla protein oranı, bin tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, kül ve gluten bant skoru yönünden benzerlik ve farklılıkları; gluten bantları yönünden karşılaştırması yapılmıştır. Çalışmada ekmeklik buğdayda Orta Anadolu Bölgesi’nde kültürü yapılan Bezostaja-1, Müfitbey, Es-26 ve Sönmez-01 çeşitleri, karabuğdayda Aktaş ve Güneş çeşitleri, siyez buğdayı ve kinoa kullanılmıştır. Ana bileşenler analizine gore ekmeklik buğday çeşitleri ile siyez buğdayı benzerlik gösterirken, karabuğday çeşitleri ise kendi içerisinde benzerlik göstermiştir. Kinoa çeşidi ise kendine ayrı bir grubu oluşturmuştur. Sonuç olarak, siyez buğdayı, karabuğday ve Kinoa; protein oranı, bin tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, kül oranı yönünden en az ekmeklik buğdaylar kadar yüksek besleyiciliğe sahip olduğu belirlenmiştir. Karabuğdayın çok zayıf bir gluten oranına sahip olması, kinoada da hiç gluten bulunmaması bu iki çeşidin çölyak hastalarının beslenmesinde kullanılabileceğini göstermektedir, The aim of this trial was to assess quality characteristics, such as protein content, ash, test weigh,thousand grain weight and glutenine band scores in cultivars of kinoa, buckwheat and bread wheat. In the study, Bezostaja-1, Müfitbey, Es-26 ve Sönmez-01 bread wheat cultivars, Aktaş ve Güneş buckwheat cultivars, siyez wheat genotype and kinoa cultivar were used. Principal component analysis revealed that bread wheat cultivars drove similar trend, while buckwheat cultivars had similar group. Kinoa cultivar also occupied different group. Results revealed that siyez wheat genotype, kinoa cultivar and buckwheat cultivars has nutritional value as much as bread wheat cultivars. Very low glutenine content in buckwheat and no glutenine content in kinoa make them appropriate materials to use in celiac disease