Search

Seri cinayet işleme, erkeklerde daha sıktır; genellikle cinayet silahı kesici delici aletlerdir. Kadın seri katiller ve sağlık çalışanı seri katiller ise yöntem olarak sıklıkla yüksek doz ilaç ve zehir kullanmaktadır. Literatüre geçmiş 100’den fazla sağlık çalışanı seri katil vardır, ancak bunlar açısından ortak bir özellik belirlemek oldukça zordur. En sık hemşireler, sağlık çalışanı seri katil olarak karşımıza çıkmaktadır. İnsülin, sağlık çalışanı seri katiller tarafından cinayetlerde morfinden sonra en çok seçilen ilaçtır. Yüksek doz insülin enjeksiyonundan sonra şiddetli hipoglisemik koma ve kalıcı nörolojik sekeller meydana gelebilir.Bu araştırmada internet kaynaklı bibliyografik veri tabanları incelenerek sağlık çalışanı seri katillerle ilgili literatür bilgisine ulaşıldı. İnsülin kullanarak seri cinayet işleyen 8 hemşire tespit edilmiştir. Sağlık çalışanı seri katillerle ilgili detaylı aramada insülinin sadece hemşireler tarafından kullanıldığı bulunmuştur. İnsülin kullanarak cinayet işleyen seri katil hemşirelerin 3’ü kadın, 5’i erkektir. Yaşları 23 ve 44 arasında değişen serikatillerden ikisi hariç diğerleri 2 yıl içerisinde yakalanmıştır. İnsülin sıklıkla (5/8) tek ilaç olarak kullanılmış; sadece 3 seri katil, insülini lidokain, digoksin ya da sedatiflerle birlikte kullanmıştır. Bu çalışmada incelenen seri katiller şüphe uyandırmayan, hatta güvenilir kabul edilmiş hemşirelerdir. Bu araştırma yazısında tespit edilen 8 seri katil hemşirenin kısa biyografilerine de yer verilmiştir. Hemşirelerden ikisinde kendine ya dahimayesinde bulunanlara zarar vererek dikkat çekme hastalığı olan Münchausen (by proxy) sendromu olması dikkat çekicidir. Bazı katiller, “merhamet” hastayı acılarından kurtarmak üzere öldürdüğünü savunsa da bazılarında hastalara karşı ciddi bir öfke ve tiksinti olduğu açıktır. Bu durumda hasta ile olan zorunlu yakınlık, kurbanı savunmasız bırakırken katili sınır tanımayan bir saldırgana dönüştürebilmektedir.

Elfriede Blauensteiner, known as the "Black Widow", is an Austrian serial killer who poisoned her victims with overdose drugs. It is known that the main cause of her murders was gambling addiction. As a result of the trials in 1997 and 2001, Elfriede Blauensteiner was sentenced to life imprisonment twice. The serial killer, who started to commit her murders after the age of 50, was seen to be euphoric, mildly unaware of her bad situation, careless, and in a state of ambivalent affect during the trial process. It is noteworthy that she died in 2003 due to a brain tumor detected during her conviction. Frontal lobe and orbitofrontal cortex activities may be impaired in gambling addicts. Frontal lobe syndrome, one of the causes of which is a prefrontal brain tumor, is a disease characterized by personality changes. One form can induce hypomanic or sociopathic personality, while the other form can induce depression. Slow-growing prefrontal tumors may not be asymptomatic for a long time. The first symptoms may be behavioral and decision-making disorders rather than basic cognitive impairment. It is necessary to investigate slow growing brain tumors and frontal lobe syndrome, especially in impulsive control disorders that occur in advanced age., “Kara Dul” olarak bilinen Elfriede Blauensteiner, Avusturyalı bir seri katildir ve kurbanlarını yüksek doz ilaçla zehirleyerek öldürmüştür. Seri cinayetlerinin asıl nedeninin kumar bağımlılığıdır. 1997 ve 2001 yıllarındaki davaların sonucunda Elfriede Blauensteiner, iki defa ömür boyu hapse mahkum edilmiştir. Cinayetlerini 50 yaşından sonra işlemeye başlayan seri katilin, dava sürecindeki kayıtlarında öforik, hafif lögorik, olayın vahametinden uzak, umursamaz, laubali duygulanım hali içerisinde, ve mizacın hafif neşe yönünde artmış olduğu görülmektedir. 2003 yılında, mahkumiyeti sırasında tespit edilen beyin tümörü nedeniyle ölmüş olması dikkat çekicidir. Kumar bağımlılarında frontal lob ve orbitofrontal korteks aktivitelerinde bozulmalar görülebilir. Nedenlerinden biri prefrontal yerleşimli beyin tümörü olan frontal lob sendromu, kişilik değişiklikleri ile karakterize bir hastalıktır. Bir formu hipomanik veya sosyopatik kişiliği uyarabilirken diğer formu depresyonu uyarabilir. Yavaş büyüyen prefrontal tümörler uzun süre bulgu vermeyebilir. İlk bulguları basit kognitif fonksiyonlarda bozulma yerine davranışsal ve karar verme bozuklukları olabilir. Özellikle ileri yaşta ortaya çıkan dürtüsel kontrol bozukluklarında yavaş büyüyen beyin tümörlerinin ve frontal lob sendromunun araştırılması gereklidir.

Coronaviruses include some of the agentsthat produce the common cold and some viruses that produce more severerespiratory syndromes. There have been case reports of normal and abnormalpregnancy outcomes after infection with Coronaviruses. Malformations have notbeen described. A new respiratory tract infection caused by coronaviruses wasidentified in 2019 and called COVID- 19. The virus causing COVID-19 has beennamed 2019- nCoV. There is no specific antiviral treatment for COVID-19.Oseltamivir and hydroxychloroquine have been used in the treatment of COVID-19. In patients with pneumonia, azithromycin has also been used in combinationwith antiviral treatment. Lopinavir/ ritonavir can be used as second-linetreatment for patients not responding to oseltamivir and hydroxychloroquinetherapy. As yet, there is no evidence that pregnant women who get COVID-19 aremore at risk of serious complications than any other healthy individuals.Clinicians normally hesitate in treating pregnant women by fear of causingdamage to both the mother and baby. Meanwhile, many pregnant women think thetreatment may be harmful to the baby. Drugs used for COVID-19 should be accuratelyevaluated for teratogenic risks. This paper presents a literature reviewregarding pregnancy outcomes after the use of therapeutic agents selected inCOVID-19 treatment. After evaluation possible teratogenic effects, symptomaticprengnant patients with COVID-19 can also be treated with drugs used for otheradult patients. Thereis a need for large-scale epidemiological studies in which the course of theinfection during pregnancy and the effects of the drugs used on pregnancy andthe fetus will be evaluated., Coronavirus ailesi, basit soğuk algınlığındanciddi solunum yolu sendromlarına kadarçeşitli hastalıklara neden olabilen birvirüs ailesidir. Gebelikte Coronavirus enfeksiyonlarını takiben normal veanormal sonuçlar bildirilmiş olup bebeklerde herhangi bir malformasyontanımlanmamıştır. 2019 yılında Coronaviruse bağlı yeni bir solunum yoluenfeksiyonu tanımlanmış ve COVID-19 adı verilmiştir. COVID-19’a neden olanvirüs ise 2019- nCoV olarak isimlendirilmiştir. COVID-19’un spesifik birtedavisi bulunmamakla birlikte semptomatik hastaların tedavisinde oseltamivirve hidroksiklorokin kullanılmaktadır. Pnömonili olgularda antiviral tedaviyeazitromisin de eklenebilmektedir. Oseltamivir ve hidroksiklorokine yanıtvermeyen hastalarda, ikinci seçenek tedavi olarak lopinavir/ ritonavirkullanılabilmektedir. Bugüne kadar gebe kadınların COVID-19 enfeksiyonuna dahaduyarlı oldukları veya COVID-19 enfeksiyonu olanların daha şiddetli pnömonigeliştirmeye yatkın olduğuna dair bir kanıt yoktur. Klinisyenler anneye vebebeğe zarar verir miyim düşüncesiyle gebe hastayı tedavi etmekten ve ilaçkullanmaktan çekinebilirler. Aynı zamanda pek çok gebe kadın, tedavinin bebeğiiçin zararlı olabileceğini düşünebilir. COVID-19 tedavisinde kullanılan ilaçlarteratojenik riskleri açısından doğru değerlendirilmelidir. Bu literatürderlemesi, COVID-19 tedavisi için seçilen ilaçların gebelikte kullanımını vegebelik sonuçlarını sunmaktadır. Olası teratojenik etkilerindeğerlendirilmesinden sonra, semptomu olan gebe hastalar da diğer yetişkinbireylere uygulanan ilaçlarla tedavi edilebilir. Enfeksiyonun gebelikte seyri ve kullanılan ilaçların gebelikve fetus üzerine etkilerinin değerlendirileceği geniş çaplı epidemiyolojikçalışmalara gereksinim vardır.

Anadolu Kliniği Tıp Bilimleri Dergisi 2020;25(1):56–61’de Özdinç’in yayınladığı “Fatih ve II. Bayezid Devri’nde İran’dan Anadolu’ya Gelen Meşhur Hekimler ve Osmanlı Tıbbına Katkıları” başlıklı araştırmayla ilgili, Hekim Lari, Persian Physician to Sultan Mehmed the Conqueror