Search

Background: We aimed to compare the level of hepatic FIB-4 scores between COVID-19 patients who had pneu-monia and COVID-19 patients who had no pneumonia in an attempt to develop a risk assessment after the treat-ment and recovery of active COVID-19 infection. Methods: The study included 80 patients who were consecutively selected and admitted to an internal medicine outpatient clinic for a control examination after COVID-19 infection. Chest tomography was performed on all pa-tients during the COVID-19 infection. Patients were divided into two groups as those with and without lung in-volvement on CT. COVID-19 infection was diagnosed using real-time reverse transcription-polymerase chain re-action (RT-PCR). The hepatic fibrosis 4 (FIB-4) index score was calculated for each patient. The statistical ana-lyses were performed using Student's t-test and chi-squared tests. Results: We found that the increased hepatic FIB-4 index score in patients with pneumonia group was statistically significant compared to the control group (p < 0.001). The regression analysis showed that the hepatic FIB-4 index has significant prognostic efficiencies in both uni-and multivariate models (p < 0.05). Conclusions: The hepatic FIB-4 index appears to be a simple parameter with a good prognostic value in patients with COVID-19 infection.

Giriş: Mikroanjiopatik hemolitik anemiler (MAHA) oldukça nadir görülen ve tedavi edilmediğinde mortal seyreden bir grup hastalığa verilen isimdir.Amaç: Bu çalışmadaki amacımız; trombositopeni saptanan ve özellikle de end-organ tutulumu olmayan hastalarda ayırıcı tanıda MAHA’nın hatırlanması gerekliliğini vurgulamaktır. Aynı zamanda erken tanı ve tedavide mortalite oranının düştüğünü gösterebilmektir. Gereç ve yöntem: Eylül 2017- mayıs 2019 tarihlerinde arasında iç hastalıkları servisinde tanısı koyularak takip ve tedavi edilen vakaları retrospektif olarak inceledik. Tanı kriterlerine uyan toplam 15 hasta çalışmaya alındı. Hastalardan, ilk başvuruda; tam kan sayımı, sedimentasyon, periferik yayma, direkt coombs, CRP, koagülasyon testleri ve biyokimyasal tetkikler çalışıldı. Ayrıca her plazmaferez işleminden önce ve sonra; tam kan sayımı, üre, kreatin, LDH, indirek bilirubin düzeyleri bakıldı. Bulgular: Hastaların E/K oranı 8 /7 (% 53.3/ 46.6) ve yaş ortalaması 46.8 (25-79) bulundu. Hastaların etyolojik sınıflandırılması sonucu; 8 hasta (%53.3) TTP(Trombotik trombositopenik purpura) olarak, 4 hasta (%26.6) vitamin B 12 eksikliğine bağlı, 1 hasta sistemik lupus eritamatozus (%6.6), 1 hasta (%6.6) atipik hemolitik üremik sendrom ve 1 hasta (%6.6) da ilaç ilişkili MAHA olarak değerlendirildi. Sonuç: Çalışmaya alınan 15 hastadan 11 hastanın (%73.3) iyileşme, 4 hastanın (%20) izlemi esnasında exitus, 1 hastanın (%6.6) taburculuktan sonra, toplamda 5 (%33.3) hastanın exitus olduğu tespit edildi., Introduction: Microangiopathic hemolytic anemia (MAHA) is a group of diseases rarely seen and having severe mortality rate if it doesn’t treated. Aim: Our aim is to emphasize the need to recall the MAHA in differential diagnosis of patients with thrombocytopenia, especially those without end-organ involvement, which are presented in this study. At the same time to show the rate of mortality decreases in early diagnosis and treatment. Materials and methods: We retrospectively reviewed the cases that were diagnosed and examined and treated in the Internal Medicine Service between september 2017 and may 2019. A total of 15 patients were included in the study. From patients, first application; complete blood count, sedimentation, peripheral smear, direct coombs, CRP, coagulation tests and biochemical tests were performed. In addition, before and after each plasmapheresis procedure; complete blood count, urea, creatinine, LDH, indirect bilirubin levels were measured.Findings: Gender ratio of the patients was 8 / 7 (53.3 / 46.6) and the mean age was 46.8 (25-79). As a result of etiological classification of patients; 8 patients (53.3%) had TTP (Thrombotic thrombocytopenic purpura), 4 patients (%26.6 ) had vitamin B12 deficiency, 1 patient had systemic lupus erythematosus ( %6.6), 1 patient (%6.6) was associated with complement, 1 patient (%6.6) had drug-releated MAHA. Conclusion : Of the 15 patients included in the study, 11 patients (73.3%) were recovered, 1 patient (6.6%) died after discharge, and 4 patients (20%) died during follow, totally 5 (%33.3) patients died.

Bu çalışmada, ultrasonografi eşliğinde takılan geçici hemodiyaliz kateterlerinin akut komplikasyonlarını değerlendirmeyi amaçladık. Çalışma, Haziran 2016- Nisan 2018 tarihleri arasında kliniğimize başvuran akut ya da kronik böbrek yetmezliği olan, hemodiyaliz endikasyonu konulan hastalara takılan geçici hemodiyaliz kateterlerinin, akut komplikasyonlarının değerlendirildiği retrospektif bir araştırmadır. Geçici hemodiyaliz kataterlerin hepsi ultrasonografi eşliğinde kliniğimizdeki katater odasında, nefrologlar tarafından takıldı. Çalışma grubu 111 hastadan oluştu. Veriler SPSS programında değerlendirildi. Çalışma grubunun 51’i (%45.9) erkek, 60’ı (%54.1) kadındı. Çalışma grubunun 68’ine (%61.3) sağ juguler venden, 35’ine (%31.5) sol juguler venden ve 8’ine (%7.2) ise femoral venden geçici hemodiyaliz kateteri takıldı. Çalışmada akut komplikasyon olarak 3 (%2.7) vakada lokal hematom saptandı. Çalışmamızda hiçbir vakada ciddi bir komplikasyona rastlamadık. Bunda komplikasyonların daha sık rastlandığı subklavian damara kateter takılmamış olması ve tüm kateterlerin ultrasonografi eşliğinde takılmasının etkisi olduğu düşünüyoruz. Ultrasonografi eşliğinde takılan kateterler de hem komlikasyon daha az görülmekte hem de kısa sürede takılması nedeni ile işlemi yapan hekime zaman kazandırmaktadır.

Background and aims: Polyserositis is defined as inflammation of more than one serous membrane. In this retrospective study, we aimed to investigate the patients diagnosed with polyserositis who were hospitalized. Materials and Methods: Between 1 January 2001 and 31 December 2004, 12,485 patients were hospitalized in the Internal Medicine Services of Istanbul University, Cerrahpasa Medical Faculty. Forty patients with polyserositis were determined, and these patients were carefully examined with respect to demographic, clinical and etiologic characteristics. Results: Totally, 40 (22 female, 18 male) of 12,485 patients were diagnosed with polyserositis (0.3%). The most frequent etiology of polyserositis was malignancy (15 patients) (4 patients were diagnosed with non-Hodgkin lymphoma, 2 with ovarian cancer, 2 with sarcoma, and 1 patient each with lung, breast, gastric, cervical, endometrial cancer, Burkitt's lymphoma, metastatic adenocarcinoma to the liver of unknown primary origin and hepatocellular cancer developed from liver cirrhosis due to chronic hepatitis B and C). The second most frequent cause of polyserositis was collagen vascular disease, determined in 9 patients (22.5%) (7 with Behçet's disease, 2 with systemic lupus erythematosus). The other etiologies of polyserositis in order of frequency were tuberculosis (8 patients), idiopathic (3 patients) and other (2 with portal venous thrombosis, 2 with peritonitis with background of chronic renal failure and hypothyroid and 1 with peritonitis with background of congestive heart failure). The most frequent presenting symptom was malaise and the most frequent finding was edema. Conclusions: The most frequent etiology of polyserositis in our study was malignancy. The other causes were collagen vascular diseases, infections and idiopathic causes. We suggest that it will be useful to evaluate patients with polyserositis in light of these data., Giriş ve Amaç: Poliserozit birden fazla seröz zarın inflamasyonuna verilen addır. Poliserozite değişik hastalıklar neden olabilmektedir. Biz bu çalışmada hastaneye yatırılan ve poliserozit saptanan olgularımızı ayrıntılı olarak incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı'nda 1 Ocak 2001 ve 31 Aralık 2004 tarihleri arasında yatırılarak tetkik edilen toplam 12,485 hastanın dosyası ayrıntılı şekilde incelendi. Poliserozit saptanan 40 olgu demografik, klinik ve etyolojik açıdan ele alındı. Bulgular: Toplam 12,485 hastanın 40'ı (%0.3) poliserozit tanısı almıştı (22 kadın, 18 hasta). Bu hastalarda poliserozitin en sık nedeni 15 hasta (%37.5) ile maligniteler idi (4 hastada Non-Hodgkin Lenfoma, 2'sinde over kanseri, 2'sinde sarkom, birer hastada ise akciğer, meme, mide, serviks ve endometrium kanseri, Burkitt lenfoması, primeri bilinmeyen karaciğere metastaz yapmış adenokanser ve Hepatit B ve Hepatit C zemininde gelişen hepatosellüler kanser). İkinci en sık neden ise 9 hasta ile (%22.5) kollajen bağ dokusu hastalıkları idi (7 hastada Behçet hastalığı ve 2 hastada sistemik lupus eritematozus). Diğer poliserozit nedenleri ise sıklık sırasıyla tüberküloz (8 hasta, %20), idyopatik (3 hasta, %7.5) ve diğer nedenler (2 hastada portal ven trombozu, 2 hastada kronik böbrek yetmezliği ve hipotiroidi zemininde peritonit, 1 hastada konjestif kalp yetmezliği ve peritonit) idi. En sık başvuru semptomu halsizlik, en sık fizik muayene bulgusu ise ödem idi. Sonuç: Çalışmamızda poliserozitin en sık nedeni maligniteler idi. Diğer nedenler ise sıklık sırasıyla bağ dokusu hastalıkları, enfeksiyonlar ve idyopatik nedenler idi. Poliserozitli bir hasta ile karşılaşıldığında bu bulgular ışığında değerlendirmenin yararlı olacağını düşünmekteyiz.

Bu çalışmada İ.Ü.Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, İç hastalıkları Anabilim Dalı kliniklerinde 2001-2004 yıllan arasında yatırılarak izlenen asit olgularının demografik özelliklerini incelemeyi ve ülkemizdeki etyolojik dağılımı belirlemeyi amaçladık. Çalışmaya son 4 yıla ait 12.485 arşiv dosyasının geriye dönük incelenmesi sonucunda asit saptanan 520 olgu alınmıştır. Bu olguların %57'si erkek, %43'ü kadın olup, ortalama yaşlan 56.7±15.7 (sınırlar 14-98) idi. Siroz ve kalp yetersizliği erkeklerde anlamlı olarak daha sık görülüyordu. Asit tetkik nedeniyle incelenen olgularda etyoloji-yaş ilişkisine baktığımızda 40 yaş altında siroz ve kansere ileri yaşlara göre daha az rastlandığı görüldü. Asitli olguların %40'ı asit tetkik amacıyla (Grup I) yatırılmış olup, %28.5'u rastlantısal asit (Grup II) ve %31.5'u da önceden bilinen asiti (Grup III) olan olgulardı. Tüm olguların etyolojik değerlendirilmesinde olguların %37.7'sinde neoplastik hastalıklar, %36.2'sinde siroz, %7.5'unda kalp yetersizliği, %4.6'smda nefrojenik nedenler, %3.8'inde tüberküloz, %5.6'sında da değişik nedenler saptanmış idi. Olguların %4.6'smda ise asit etyolojisi saptanamamıştı. Neoplastik hastalıklar arasında en sık gastrointestinal ve genito-üriner kanserler; sirotik olgularda ise kronik hepatit B'ye bağlı ve kriptojenik siroz ön planda görülmüştür. Asitli olgularda yüksek LDH ve alkali fosfataz beklendiği gibi sıklıkla kanserli olgularda görülmüştür. Serum-asit albumin gradienti portal hipertansiyonu ortaya koymakla beraber maliğnite ve enfeksiyona yönelik nedenleri teşhis etmede daha yetersiz kalmaktadır. Tüberküloz peritonite bağlı asit tüm asitlerinin %3-4'ünü teşkil ederken, tetkik amaçlı ve rastlantısal asitlerin %5-6'sını oluşturmaktadır. Diğer asit nedenleri içerisinde Budd-Chiari sendromu tüm asitli hastalarımızın %1.7'sini, tetkik nedenli ve rastlantısal asitlerin %2.2'sini teşkil edip, Budd-Chiari sendromu saptanan hastaların %25 kadarının altında BS bulunmaktadır. Yatış sırasında tüm asitli olgularımızın yaklaşık %20'si, tetkik nedeniyle incelenen olguların %40'ının kaybedilmesi ve ölümlerin büyük oranda maliğniteden kaynaklanması, demografik verilerimizde de görüldüğü gibi özellikle tetkik amaçlı yatışların ileri evre yatışları olması ve tanısı bilinen grubun daha az maliğnite içermesinden kaynaklanır. In this study, our goal was to investigate the demographic characteristics of cases with ascites which were hospitalized in clinics of Cerrahpaşa Medical Faculty of Istanbul University, Department of Internal Medicine in 2001-2004 and to determine the etiologic distribution in our country. A total of 520 cases with ascites has been found as a result of our retrospective research of 12.485 archives' files of last 4 years and were taken into study. Fifty seven percent of these cases were men, 43% of these cases were women and the mean age was 56.7±15.7 years (range: 14-98). Cirrhosis and cardiac failure were observed to be more frequent significantly in men. When we examined the relationship of etiology and age in the cases which were investigated for ascites, cirrhosis and cancer were observed rarely under age of 40 compared to older ages. Forty percent of the cases with ascites were hospitalized to investigate the etiology of ascites (Group I), 28.5% of these had ascites found incidentally (Group II) and 3 1 .5% of these had ascites beforehand (Group III). In etiologic evaluation of all cases, 37.7% had neoplastic diseases, 36.2% had cirrhosis, 7.5% had cardiac failure, 4.6% had nephrogenic reasons, 3.8% had tuberculosis and 5.6% had ascites due to various reasons. Cause of ascites could not be established in 4.6% of our cases. Among neoplastic diseases, gastrointestinal and genitourinary cancers were the leading ones whereas cirrhotic cases were mostly related with chronic hepatitis B and cryptogenic cirrhosis. High levels of LDH and alkaline phosphatase in cases with ascites were frequently observed in cases with cancer as expected. While serum-ascites albumin gradient indicates portal hypertension, it is insufficient for the diagnosis of malignancies and infectious causes. Ascites related with peritoneal tuberculosis forms 3-4% of all cases while it forms 5-6% of the cases investigated for ascites and incidentally found ascites. Among various reasons for ascites, Budd-Chiary Syndrome forms 1.7% of all cases and 2.2% of the cases investigated for ascites and incidentally found ascites. Twenty five percent of the patients with Budd-Chiary Syndrome were due to Behcet's Syndrome.Nearly 20% of all cases with ascites and 40% of the cases investigated for ascites died during hospitalization and the majority of these was due to malignancies. This finding can be explained by the fact that especially the cases investigated for ascites were of terminal stages as seen in our demographic data and the cases which had ascites beforehand included less malignancies. 35