Search

Araştırmada; Ankara ili Mamak ilçe merkezindeki tüketicilerin gıda ürünleri ambalajının satın alma davranışlarına etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.Tüketicilere yönelik yapılan çalışmada; veriler 383 tüketici ile karşılıklı görüşme tekniği ile anket formu kullanılarak toplanmıştır. Anketlerden elde edilen veriler, SPSS 17.0 paket programıyla analiz edilmiştir. Araştırmada; gıda ürünleri ambalajının tüketicilerin satın alma davranışlarına etkilerini belirlemek amacıyla Faktör Analizi yapılmıştır.Çalışmaya katılan tüketicilerin, ambalajlı gıdaların daha sağlıklı olduklarını düşünmeleri nedeniyle, büyük ölçüde ambalajlı ürünleri tercih ettikleri belirlenmiştir. Tüketicilerin eğitim düzeyine bağlı olarak, ambalajın tüketici davranışları üzerinde etkisi olduğu gözlenmiştir. Tüketicilerin gıda ürünleri alırken dikkat ettikleri kriterlerin başında kalite ve fiyat geldiği saptanmıştır. Tüketicilerin gıda ürünü ambalajlarında mutlaka olması gerekli diye düşündükleri bilgilerin başında ise, üretim ve son kullanma tarihi, içindekiler listesi ve kalite belgesi işaret ve yazıları geldiği saptanmıştır.Çalışmanın faktör analizi sonuçlarına göre tüketicilerin satın alma kararlarını etkileyen gıda ürünleri ambalaj özelliklerini açıklamak üzere incelenen faktörler beş ana grupta toplanmıştır. Ambalajın kullanım kolaylığı en önemli açıklayıcı faktör olarak belirlenmiştir. Ambalajın koruma özelliği, ambalajın imajı, ambalajın bilgilendirme yönü, ambalajın çevre yönü ve pratikliği satın almayı belirleyen diğer temel faktörler olarak saptanmıştır. In this research, in the center of Ankara Mamak consumers' purchasing behavior of food products aimed to determine the effects.For consumers in the study, the data interviews with 383 consumers was collected using a questionnaire technique. Obtained from the survey data were analyzed with SPSS 17.0 software package. In the study, data analysis, packaging of food products to the consumers' buying behavior, factor analysis was conducted to determine the effects.Of consumers who participated in the study , thinking that they are healthier than packaged foods , because of their choice of packaged products to a large extent is determined . Depending on the level of consumer education of the package was observed to have an effect on consumer behavior . Consumers consider when buying food products at the beginning of their quality and price, it was determined that criteria. Consumers in food product packaging must be to do what they thought at the beginning of production and expiration date, a list of contents and quality certification mark was determined that the writings .According to the results of the factor analysis studies of consumer buying decisions affecting the packaging of food products in order to explain the properties of the factors studied were collected in five main groups . Packaging ease of use has been identified as the most important explanatory factor . Protection feature of the package , the image of the packaging , the packaging of the informational aspect of the package sold to take environmental aspects and practicality has been identified as the main factors determining the other. 105

Teknolojinin gelişmesiyle her geçen yıl insanlar enerjiye daha bağımlı hale gelmiştir. Gerek söz konusu bağımlılık, gerekse enerji kaynaklarının tükenmeye yüz tutması enerjinin değerini her geçen yıl arttırmaktadır. Enerji maliyetlerinin ve enerjiye olan talebin artması, enerji tasarrufunu zorunlu hale getirmektedir. Sürdürülebilirlik konusunda başarıya ulaşmanın en önemli yollarından biri kaynakların etkin ve verimli kullanılmasıdır. Bu kaynaklar arasında enerji ve su, tüketim miktarı açısından son derece önemlidir. Bu iki kaynağın tüketiminde rol oynayan tüketici gruplarından biri ailedir. Bu çalışma; ailede günlük faaliyetlerin sürdürülmesinde ve tüketiminde çoğu zaman karar verici kişi olarak kadınların önemli rol oynadığı düşünülerek kadınların enerji ve su tasarrufu konusundaki bilinç ve davranışlarını gözlemlemek amacı ile yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini Tokat ili merkez ilçede yaşayan 382 kadın oluşturmaktadır. Araştırma verilerinin değerlendirilmesi için faktör analizi ve ki-kare analizi uygulanmıştır. Enerji ve su tasarrufu konusundaki bilinç sorularına uygulanan faktör analizi sonucunda değişkenler üç faktör altında toplanmıştır. Bu üç faktör toplam varyansın %53,605'ini açıklamıştır. Davranış sorularına yapılan ki-kare analiz sonucuna göre: eğitim, yaş ve gelir ile enerji ve su tasarrufu arasında bir ilişki olduğu ortaya çıkmıştır. The development of technology, people have become more dependent on energy with each passing year. Dependence comes to need, as well as the depletion of energy resources to keep the face value of energy is increasing with each passing year.Energy costs and the increase in energy demand, energy savings makes it imperative. Sustainability is one of the most important ways of achieving success in the effective and efficient use of resources. These sources of energy and water, is extremely important in terms of consumption This is one of the two resource consumption play a role in consumer groups, family. This work; most of the time in maintaining the daily activities and in the family consumption plays a role in the decision of women as important women's energy and water-saving awareness and behavior was conducted with the aim to observe. The research sample of 382 women living in the central district of Tokat form. Factor analysis for the evaluation of research data and chi-square analysis was performed. Energy and water saving awareness as a result of variables, factor analysis is applied to the questions under the three factors were collected. These three factors %53.605 of total variance's has announced. Behavioral questions based on the results of the chi-square analysis: education, age and income and there is a relationship between energy and water conservation has emerged. 133

Bu çalışma; Samsun'da kırsal kesimden şehirlere doğru gerçekleşen göçün sebeplerini ve köylerdeki tarımsal yapıya etkilerini ortaya koymak amacıyla 2012-2014 yıllarında yapılmıştır. Bu amaçla gerekli olan veriler anket yoluyla elde edilmiştir. Anket çalışmasında Samsun ili önce iklim ve coğrafi özellikleri dikkate alınarak sahil kuşağı ve iç kesim olmak üzere iki bölüme ayrılmış, daha sonra bu iki bölümde yer alan 8 ilçeye bağlı 32 köyde toplam 288 anket yapılmıştır. Araştırma bölgesinde kırsal kesimden şehirlere doğru olan göç halen devam etmektedir. Anket yapılan köylerde 1990-2012 yılları arası dönemde köylerin nüfusu %33 azalmıştır. Köylerdeki hanelerin yaklaşık %60'ında ortalama iki kişi daha önce köyden göç etmişlerdir. Köyden topluca göç eden hanelerin göç ettikleri yerler arasında birinci sırayı İstanbul, Bursa, Ankara ve Kocaeli gibi Samsun dışındaki il merkezleri almaktadır. Haneleri göçe sevk eden faktörlerin başında arazi ve hayvan yetersizliğine bağlı geçim sıkıntısı gelmektedir. Köyden göç eden hanelerin geride bıraktığı bina türlerinin %19-67'si, alet-makine türlerinin %11-25'i, tarla arazilerinin %8'i, meyve bahçelerinin ise %4'ü atıl vaziyettedir. Göç eden hane reislerinin yaşı; köyde oturanlara göre daha genç, hane nüfusları daha azdır. Eğitim düzeyleri daha yüksektir. Köyde oturanların tarım dışı gelir kaynakları, bina, alet-makine, arazi ve hayvan varlıkları göç edenlerden daha fazladır. Köylerdeki göç hızını azaltmak için köylerin en önemli geçim kaynağı olan tarımın yapısı; eğitim, yayım, sulama vb. teknik ve altyapı hizmetleri ile güçlendirilmeli ve köylerdeki diğer altyapı imkânları geliştirilmelidir. This study was conducted to reveal the reasons for immigration from rural to urban areas and effects of immigration to agricultural structure in the villages. The research was carried out between 2012 and 2014 years in Samsun Province. Data in the study were obtained through a questionnaire. The research area was divided into two sections as coastal belt and inland areas considering climatic and geographical characteristics of the Samsun province. The questionnaire was executed in 32 villages in 8 districts. Totally, 288 households were surveyed in the research. The research results show that in the period of 1990-2012, the population of the villages decreased by 33%. In the villages, average 2 people about 60% of households previously had immigrated out of the village. Migrants generally immigrate to İstanbul, Bursa, Ankara and Kocaeli provinces. These provinces are far away from Samsun province. The main factors of immigration are financial troubles due to lack of sufficient land assets and living animals. According to the types of assets left behind, 19-67% of building assets; 11-25% of tools and equipment assets; 8% of farmlands and 4% of orchards remain idle. The mean age of the households' head who immigrated is younger than the mean age of the households' head residing in the village. The size of households who immigrated is less than the size of residing in the village. On the contrary, education levels of the households' head who immigrated is higher than the education level of the households' head residing in the village. The sources of non-agricultural income, building assets, tools and equipment assets, land assets and living animal assets of households residing in the village are more than households who immigrated. To reduce the speed of immigration rate in the villages, the structure of the agriculture which is the most important source of income in village should be strengthened with technical activities such as trainings, extension services, and irrigation technics and should be improved other infrastructure facilities in rural areas. 132

Bu araştırma; Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı'nca uygulanan Kırsal Kalkınma Yatırımlarının Desteklenmesi Programını (KKYDP) kapsar. Çalışmada, bu programın 2006?2010 yılları arasındaki uygulamalarının değerlendirilmesi yapılmıştır. Araştırmada kırsal alan, kırsal kalkınma kavramları açıklanmış ve Türkiye'de bugüne kadar uygulanan kırsal kalkınma modellerine yer verilmiştir. Avrupa Birliğinin kırsal kalkınma yaklaşımı ayrı bir bölüm olarak ele alınmıştır. Çalışmada, KKYD programın amaçları ile sonuçları karşılaştırılmış ve uygulama aşamasında il proje yürütme birimi ve yüklenicilerin yaşadıkları problemler ortaya konmaya çalışılmıştır. Araştırma verileri Sivas ilinde 2006?2010 yılları arasında programdan yararlanan 172 yatırımcı ile yapılan anketlerden sağlanmıştır. Çalışma sonunda elde edilen bulgular istatistikî yöntemlerle analiz edilmiştir. Anket çalışmaları sonucunda, uygulanan programın yatırımcıların rekabet gücünü olumlu etkilediği gözlenmiştir. Yatırımcıların gelirlerinin arttığı, iş yüklerinin azaldığı görülmüştür. Ayrıca yatırımcıların %50'den fazlasının işletmelerini büyütmeyi düşündükleri tespit edilmiştir. Yükleniciler ve program yürütücüleri ile yapılan görüşmelerde elde edilen sonuçlar değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda çözüm ve öneriler ortaya konulmuştur.Anahtar Kelimeler: Kırsal kalkınma, Program, Yatırımcı The study covers Rural Development Investment Support Program implemented by The Ministry of Food, Agriculture and Livestock. In this study the applications of the program between 2006 and 2010 were evaluated. Rural area and rural development concept were explained and rural development model that carried out in Turkey were included in this research. Approach to rural development in European Union was covered as a separate section. Objectives of the program and its results were compared. Problems that provincial project unit and contractors came across during the implementation of the program have been studied. The study has been completed with dates obtained from the survey done with 172 investors. The finding has been obtained at the end of the study, has been analyzed through statistical methods. The survey shows that program has been contributed to the competitiveness of the investors. In addition to this income of the investors has been increased and workloads of the investors have been decreased at the end of the program. Also the survey shows that more than 50% of the investors want to improve their business. All the results obtained from the survey and information taken from the contractors and provincial project unit have been evaluated. The suggestions and solutions are brought out by the study Keywords: Rural development, Program, Investor 99

Bu çalışmada, Kahramanmaraş il merkezindeki tüketicilerin kırmızı biber salçası tüketimi ile ilgili bilgi, tutum ve davranışları incelenmiştir.Tüketicilere yönelik yapılan bu çalışmada, 400 tüketici ile yüzyüze görüşme tekniği ile veriler elde edilmiştir. Verilerin analizinde, tüketicilerin kırmızı biber salçası tüketimi hakkında bilgi ve düşünceler faktör analizi ile değerlendirilmiştir. Araştırma bulgularına göre, tüketicilerinin % 96,25' inin salça tükettiği ve yıllık ortalama salça tüketiminin 23,16 kg olduğu ve salça tüketenlerin % 80,26' sının hem domates salçası hem de biber salçası tükettiği belirlenmiştir. Salça tüketmeyen tüketicilerin % 53,33' ünün alışkanlığı olmadığı için tüketmediği görülmüştür. Tüketicilerin büyük oranda salçalarını kendisi evde hazırlamakta olduğu, satın alanların ise, salça yapmak için zamanlarının olmadığı incelenmiştir. Biber salçası satın alanların % 40,11' inin, domates salçası alanların ise % 46,70' inin konserve salça aldıkları belirlenmiştir. Salça temin ettikleri yerler bakımından büyük oranda tanıdıkların tercih edilmesi güven kriterini ön plana çıkarmıştır. Açıkta salça satın alırken dikkat ettikleri unsurlar arasında biber salçasında temizlik % 63,73, domates salçasında % 58,79 olarak belirlenmiştir. Tüketicilerin biber salçası tüketiminde % 52,75 ve % 42,65 domates salçası tüketiminde ürünü koruması bakımından ambalajı faydalı gördükleri ortaya çıkmıştır. Ambalaja gerek duymayan tüketicilerin yarıdan fazlası ürünün tadına bakarak almak istemelerini ön plana çıkarmışlardır.Çalışmanın faktör analizi sonuçlarına göre, tüketicilerin kırmızı biber salçasına ilişkin düşünce ve davranışlarını açıklamak üzere belirlenen faktörler 4 ana grup altında toplanmıştır. Tüketicilerin geleneksel tutumları en önemli faktör olarak belirlenmiştir. Ev yapımı biber salçası tercih etme bilinci, güvenli biber salçası tüketim bilinci ve ambalajın önemi diğer ana faktörler olarak elde edilmiştir. Sonuç olarak bu çalışmada, Kahramanmaraş il merkezindeki tüketicilerin geleneksel bir tüketim maddesi olan kırmızı biber salçasını yoğun olarak tüketmekle birlikte domates salçası da tükettikleri belirlenmiştir. Tüketicilerin büyük oranda evde kendileri geleneksel yöntemlerle salçalarını elde ettikleri ve kendileri yapamayanların dışarıdan ambalajlı olarak konserve şeklinde ya da tanıdık ve güvenilir yerlerden açıkta aldıkları görülmüştür. Ayrıca tüketicilerin kırmızı biber salçası ve tüketimi konusunda bilinçli olduklarını söylemek mümkündür.Anahtar kelimeler: Kırmızı biber salçası, Tüketici davranışları, Kahramanmaraş. This study investigated knowledge, attitude and behaviors of consumers regarding pepper paste consumption in the central county of Kahramanmaraş city. The data of the study were collected through face-to-face interviews, which included 400 consumers. In data analysis process, the factor analysis method was used to analyze the knowledge and thoughts of consumers on pepper paste consumption. According to the research findings, it was determined that 96,25 % of the consumers consumed pepper paste, average annual consumption of paste was 23,16 kg, and that 80,26 % of the paste consumers consumed both pepper and tomato paste. It was observed that the reason why 53,33 % of the consumers did not consume paste was because they did not make the habit. It was also found that a large part of the consumers prepared their own paste at home, and that those who bought paste did not have enough time to make it. It was determined that 40,11 % of the pepper paste buyers and 46,70 % of the tomato paste buyers preferred canned paste. Consumers? preference for mainly familiar suppliers regarding paste purchase highlighted the confidence criteria. The factor the consumers considered when buying unpackaged paste was hygiene: 63,73 % in pepper paste and 58,79 % in tomato paste. It was determined that 52,75 % of the pepper consumers and 42,65 % of the tomato consumers found packaging useful in protecting the product. More than half of the consumers that did not consider packaging a necessity stated that they liked to taste the product before buying. According to the results of the factor analysis, the factors determined to explain consumer thoughts and behaviors regarding red pepper paste were grouped under four main groups. The traditional attitudes of the consumers were determined to be the most important factor. The other main factors were awareness to prefer home-made red pepper paste, awareness to consume safe pepper paste and the importance of packaging. As a result, this study determined that in addition to consuming the traditional red pepper paste excessively, the consumers in Kahramanmaraş city also consumed tomato pepper. It was observed that the consumers mainly consumed the paste they made at home with traditional methods, and that those who could not do at home bought canned paste or unpackaged pasted from familiar and reliable suppliers. In addition, it can be said that consumers had an awareness regarding red pepper paste and its consumption. 98

Bu araştlrmada; Amasya iIi Suluova ilyesinde kiraz iireten tanm işletmelerinin sosyoekonomikyaplsl ve sorunlan incelenmi~tir. Ara~tlrmada kiraz iireten 52 i~letmeden yiizyiize g5rii~me (miilakat yoluyla) 2011-2012 yllma ait veriler toplanarak, analizedilmi~tir. Tiim g5rii~meler ara~tmci tarafmdan 2012 yllmda yapllml~tlr. i~letmelerinortalama arazi genişligi 48,38 da olarak bulunmu~tur. Hasat sezonu MaYls sonu veAgustos ba~l arasmdadlr. Kiraz pazarlamasmda komisyoncu etkilidir. kiraz iiretimindeetkili iiriin pazarlamasl sorunlarm başmda gelmektedir. Araştlrmada kiraz iiretiminin,iiretimdeki yapisal durumu, iiriinlerin tliketiciye ulaştlrma siirecindeki pazarlamakanallarmm durumu ortaya konulmaya yah~llml~tlrAnahtar kelimeler: Kiraz iiretimi, Pazarlama, Suluova. This study includes socio-economic structure and problems of cherry producing farmenterprises in the town of Amasya Suluova, In the study, data have learn collected for theyear 2011-2012 and establishments have been analysed with 52 cherry enterprises, Allthe interviews have been conducted by the searcher in 2012. A varage land of enterprisesis 48,38 decars in width. Harvest season is between late May and early August.. Brokersare effective for marketing cherry One of the most important problems is effectivemarketing in the production of cherry. In the study, the structural position of cherryproduction and the state of marketing channels in the process of products to consumersare tried to reveal.Keywords: Cherry production, Marketing, Suluova, 68

Bu çalışmada; Tokat ilindeki orman ürünleri endüstrisinde faaliyet gösteren işletmelerin mevcut durumları, personel durumları, üretilen ürünler, hammadde temini ve değişik konularda karşılaştıkları sorunlar, pazarlama ve reklam durumu, finansal durumu, ihracat durumu incelenmiş ve gelecekteki hedefleri ortaya konulmaya çalışılmıştır. Tespit edilen sorunlara çözüm önerileri geliştirilmeye çalışılmıştır. Araştırmada; Kasım-2011 ile Şubat-2012 tarihleri arasında 83 adet işletme ile anket yapılmış ve elde dilen veriler değerlendirilmiştir.Anahtar Kelimeler: Sorunlar ve çözüm önerileri, Orman ürünleri sanayi, Tokat ili In this study; Businesses that operate in the Forest Products Industry to slap In the present cases have been detected in the States, the staff of the supply of raw materials and manufactured products, have encountered problems in a variety of matters investigated, marketing and ad status, financial status, tried to put out a revised export status, future goals. We tried to develop solutions to problems that are identified. It also is important to promote the forest products industry to benefit from the current state of the Law was put out and researched. The last section is made of forestry products industry businesses In the slap survey study findings.Keywords: Problems and solutions, the forest products industry, Tokat Province 98

Fosil yakıtların yakın bir gelecekte tükeneceği bilinen bir gerçektir. Enerjinin sürdürülebilirliği için, üretici ve tüketiciler farklı alternatif yakıtlara yönelmişlerdir. Bu amaçla, biyoyakıtlar sürdürülebilirliğe katkı sağlamak bağlamında dikkate değer bir önem kazanmıştır. Ayrıca biyoyakıtlar, enerji sektörünün yanı sıra çevre, tarım ve ekonomik açıdan yeni bir politik araç olarak görülmektedir.Bu çalışmada, Türkiye ve önemli biyoyakıt üreticisi bazı ülkeler örnek alınarak sürdürülebilir enerji tüketiminin ne ölçüde sağlanabileceği konusu araştırılmıştır.Çalışmada kapsama alınan ülkelerin 1992-2011 periyodunda, biyoyakıt üretimi, gayri safi yurt içi hasıla, nüfus ve birincil enerji kaynaklarının tüketimine ilişkin panel veri seti oluşturulmuş ve VAR analizi ile incelenmiştir. Diğer taraftan söz konusu ülkelerin biyoyakıt üretiminde kullandıkları tarımsal ürünlere ait trend denklemleri kullanılarak geleceğe yönelik projeksiyonlar elde edilmiştir. Çalışmada incelenen değişkenler arasında önemli nedensellik ilişkileri elde edilmiştir.Anahtar kelimeler: Biyoyakıtlar, Enerji Tüketimi, Nüfus, Gayri Safi Yurtiçi Hasıla, Çevre, VAR Analizi, Trend Analizi. It is known that fossil fuels will run out in the near future. Producers and consumers have turned to various alternative fuels for the sustainability of energy. For this purpose, bio-fuels have gained a remarkable significance to contribute to the sustainability. Apart from this, bio-fuels are seen as a new political tool with respect to environment, agriculture and economy in addition to energy sector. In this study, Turkey and some significant biofuel producer countries were regarded as an example and to what extent sustainable energy consumption could be achieved was investigated.1992-2011 period of the countries included in the study, the panel data set was created about biofuel production, gross national product, population and consumption of primary energy sources and they were investigated with VAR analysis. On the other hand, future projections were obtained with using trend equations of these countries in the production of agricultural products. Significant casual relationships between the variables examined in this study were obtained.Key Words: Biofuels, Energy Consumption, Population, Gross Domestic Product, Environment, VAR Analysis, Trend Analysis. 129

Bu araştırmada, Kocaeli Merkez İlçedeki un ve unlu ürün üretimi yapan firmaların kuruluşları, sosyal, ekonomik yapıları ile üretim ve pazarlama yaklaşımları incelenmiştir. Bu araştırma, Kocaeli ili Merkez İlçedeki 198 firmanın 93'ü ile yapılmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre; un ve unlu ürün üretimi yapan firmaların hukuki yapıları ağırlıklı olarak %63 oranında özel kişi işletmesidir. İşletmelerin %70'i modern teknoloji kullanmaktadır. Üretimde dönemsel artışın olduğunu belirtenlerin %74'ü bu artışın kış aylarında olduğunu belirtmektedir. İşletmelerin %77'si üretim planlaması yapmaktadır. Tam kapasite üretim yapanlar ise %19'dur. İşletmelerin %96'sı, üretim sistemini arz-talep dengesine göre belirlemektedir. İşletmelerin %87'si, hammadde temininde fiyat yüksekliğinden dolayı sorun yaşamaktadırlar. Pazarlama konusunda, haksız rekabet nedeniyle, işletmelerin % 79'u sıkıntı yaşamaktadır. İşletmelerin devletten beklentileri arasında eğitim, bürokratik işlemlerde kolaylık sağlanması ile kredi ve finans konuları öne çıkmaktadır. Çalışmada, Kocaeli Merkez İlçedeki un ve unlu ürünler sanayisinde üretim yapan firmaların çoğunun tam kapasite ile çalışamadıkları, hammadde fiyatının yüksekliği ve nitelikli iş gücü bulanamadığı görülmüştür. Bu sorunların çözümü için eğitim seviyesinin yükseltilmesi, devletin gerekli destekleri işletmelere sağlaması, un ve unlu ürünler sanayisini teşvik edici politikalar geliştirilmesi gerektiği söylenebilir In this study, social and economic structure and the manufacturing/marketing approach of flour and flour-based products companies in Central District of Kocaeli have been researched. The scope of the research comprises 93 of the 198 firms in the central county of Kocaeli province. According to the results of the research, the legal status of 63% of these companies is that of private individual firms. 70% of them use modern technologies. 74% of the companies report a seasonal increase in production during the winter months. 77% engage in production planning, 19% of them at full capacity. Among these companies, 96% set their production system according to the principles of the balance of supply and demand. The high costs involved in the procurement of raw material, adversely affects 87% of them. 79% of the companies researched; claim to be affected by unfair competition in their marketing activities. Their expectations from the State are: education/training, simplification and ease in bureaucratic procedures and financial loans. As a result of this research, it has been found out that the majority of the companies involved in the flour and flour-based products sector in the central county of Kocaeli province, are not operating at full capacity along with the findings that raw material costs are high and that there is a lack of qualified labour. These problems can be solved by generating State policies whereby the training/educational level of the workforce is increased and the required incentives pertaining to the flour and flour-based products sector are adopted. 87

Bu çalışmanın amacı Kastamonu İli genelinde bulun Tarım Kredi Kooperatiflerindeki tarım sigortası potansiyelini değerlendirmektir. Araştırmanın amacına ulaşmak için gibi il genelinde bulunan 14 adet Tarım Kredi Kooperatifi personeli ve 81 adet çiftçi ile anket çalışması yapılmıştır. Anket sonuçlarında elde edilen bulgulara göre Kooperatiflerde tarım sigortaları ile ilgili ayrı personel çalıştırılmadığı, iş yoğunluğunun fazla olması gibi nedenlerden dolayı personellerin çeşitli problemlerle karşılaştıkları, ancak çiftçilerin sigorta konusunda kooperatifleri tercih ettikleri ve tarım sigortası yaptırma oranının yıllara göre artış gösterdiği tespit edilmiştir. Anket çalışmaları sonucu çiftçilerden elde edilen bilgilere göre pirim fiyatlarının yüksek olması, sigorta alışkanlığının kazanılmaması, hasar bedelinin ödeneceği inancının oluşmamış olması, sigorta konusun da yeterli bilgiye sahip olmamaları gibi nedenlerden dolayı tarım sigortası yaptıramadıkları, tarım sigortası yaptırma durumunda ise, tarımsal girdi ve kredi ihtiyaçlarını Tarım Kredi Kooperatiflerinden karşılamaları, çalışanlarla samimi olmaları, kooperatif merkezinin ikamet ettikleri yere yakın olmaları gibi benzer nedenlerden dolayı sigorta yaptırma durumunda öncelikli olarak Tarım Kredi Kooperatiflerini tercih ettikleri öğrenilmiştir.Anahtar kelimeler: Sigorta, Kooperatif, Tarım Kredi The aim of the present study was to evaluate the agricultural insurance potential of Agricultural Credit Cooperatives in Kastamonu province of Turkey. For this aim, a questionnaire was conducted over the personnel of 14 Agricultural Credit Cooperatives and 81 farmers in the province. Based on the findings from the questionnaire, there was no special personnel employed in cooperatives for agricultural insurance, and employees had various problems due to the reasons such as heavy work load. But it was also found that the farmers preferred cooperatives for agricultural insurance. Besides, it was revealed that the ratio of having an agricultural insurance was on increase year by year. Based on the data from the farmers obtained through the questionnaire, the farmers failed to have agricultural insurance because of the reasons such as high insurance premiums, lack of an insurance owning habit, belief that damages incurred would not be compensated, and lack of sufficient information about agricultural insurance. It was found out that the farmers who had insurance preferred Agricultural Credit Cooperatives because they obtained their agricultural inputs and credits from these cooperatives, they had close relationships with the personnel of these cooperatives, and these cooperatives were located in areas close to the farmers.2012, 110 pagesKeywords: Insurance, Cooperative, Agricultural credit 125

Bu araştırma Tokat ili merkez ilçede sanayilik sebze üretiminin benimsenmesinde Gıda Tarım ve Hayvancılık İl Müdürlüğü'nün ve sanayilik sebze işleyen sanayi kuruluşlarının etkinliğini ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla üretici, yayım elemanı ve sanayicilerle anket çalışması yapılmıştır. Araştırma kapsamında merkez ilçede en fazla sanayilik sebze yetiştiriciliği yapılan 8 köy gayeli örnekleme yöntemiyle seçilmiştir. Araştırma verileri bu köylerde sanayilik sebze yetiştiriciliğini benimseyen 72, benimsemeyen 105 üretici ile görüşülerek elde edilmiştir. Ayrıca araştırmada 30 yayım elemanı ve Tokat ilinde bulunan 5 sanayi kuruluşu ile görüşülmüştür. Araştırmada sanayilik sebze yetiştiriciliğini benimseyen ve benimsemeyen üreticiler arasında gerek sosyo-ekonomik özellikler gerekse yetiştiricilik açısından bir farklılık olup olmadığını ortaya koymak amacıyla Khi-Kare analizi yapılmıştır. Analizlerin sonucunda üreticilerin sanayilik sebze yetiştiriciliğini benimsemelerinde aile şekli, gazete okuma sıklığı, yenilik karşısındaki tutumları, Gıda, Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü'nün ücretsiz tohum dağıttığından haberdar olma durumu, yayım elemanlarının ilgili olma durumu, yayım elemanlarının bilgi düzeyi, sanayi kuruluşlarıyla iletişim düzeyi, gelir kaynağı ve sanayiye ürün pazarlama durumunun etkili olduğu saptanmıştır. Ayrıca iki grup ortalamaları arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olup olmadığının belirlenmesinde kullanılan t testi sonucuna göre sanayilik sebze yetiştiriciliğini benimseyen ve benimsemeyen üreticilerin toplam gelirleri, brüt üretim değerleri, tarım ürünleri satış tutarları, kiralık arazi miktarları, kuru arazi miktarları bakımından grup ortalamaları arasındaki fark önemli bulunmuştur. Sonuçta tarımsal yayımda etkin kuruluş Gıda Tarım ve Hayvancılık İl Müdürlüğü'nün yayım çalışmaları ile Tokat ilinde sanayilik sebzelerin yetiştiriciliği önemli oranda benimsenmiştir. Sanayi kuruluşlarının tam kapasite sağlayamadıkları sanayilik sebzelerin benimsenmesi ve sözleşmeli üretimle ilgili üreticilere yönelik eğitim ve yayım faaliyetleri bulunmamaktadır. Ayrıca, Tokat ilinde bulunan üretici örgütleri yetersiz sayıda olup faal durumda olanlar üretim ve pazarlama aşamasında pasiftir. Üretimin yönlendirilmesi, üretim planlamasının yapılması için kamu yayım çalışmaları sürdürülmeli ve özel yayım çalışmalarıyla da desteklenmelidir. Sanayi kuruluşlarında sözleşmeli üretim daha da yaygınlaştırılmalıdır. Üreticilerin daha güçlü olabilmeleri için üretici örgütleri üretim ve pazarlama aşamalarında daha aktif hale gelmelidir.2012, 178 SayfaAnahtar Kelimeler: Yenilik, Benimseme süreci, Sanayilik Sebze Yetiştiriciliği, Sanayi Kuruluşları, Tarımsal Yayım, Sözleşmeli Üretim, Gıda, Tarım ve Hayvancılık İl Müdürlüğü, Üretici Birliği, Araştırma Kuruluşları . This research was carried out to demonstrate the effectiveness of Provincial Directorate of Ministry Of Food, Agriculture and Livestock and the industry organizations processing vegetable for industry, in adopting vegetable production in Tokat province central district. For this purpose, survey was conducted with the producers, extension personnel and industrialists. Within this research eight villages growing more vegetables in the central districts; were selected via purposeful sampling method. Research data was obtained in these villages in consultation with 72 producers who adopted vegetable growing for industry and with 105 producers who did not adopt. In order to obtain the data related to Provincial Directorate of Ministry Of Food, Agriculture and Livestock; 30 extension staff were interviewed ; the effects of adopting were examined. To determine the role of adopting of Agro Industries, five industrial companies stated in Tokat province were interviewed. Chi-square analysis was performed with the research in order to reveal whether there is a difference in terms of agriculture and socio-economic characteristics between the producers adopting and not adopting the cultivation of vegetables for industry. It was found out in the result of the analysis that, family type, frequency of newspaper reading, attitudes toward innovation, being informed of the situation Provincial Directorate of Ministry Of Food, Agriculture and Livestock distribute free seeds, extension staff to be interested the knowledge level of extension staff, communication level with the industrial companies, the situation of source of income and marketing product to industry; were found to be effective in the producers to adopt vegetable growing for industry. In addition; according to the result of `t? test which was used in determining whether the averages of the two groups meaningful `satisfactory or not? the total income of the producers adopting and not adopting vegetable growing , sale amounts of the agricultural products, the amount of leased land, dry land amounts; the difference between the group averages was found significant in terms of the quantities. In the conclusion; with the extension studies of effective organizations in agriculture Provincial Directorate of Ministry Of Food, Agriculture and Livestock , growing vegetables for industry in Tokat province was adopted in substantial proportion. The vegetables for industry which can?t be provided full capacity by the industrial companies aren?t adopted and there aren?t training and extension activities for the producers about the contracted production. Also, the producer organizations in Tokat province are insufficient, the active ones are passive in the production and marketing phase. Public extension activities should be maintained and should be supported by the special extension studies for directing the production and marketing production planning. Contact manufacturing should be enhanced more in the industrial organizations. Producer organizations should become more active in the production and marketing stages in order the producers to be more powerful.2012, page 178.Key words: Innovation, adoption process, vegetable growing for industry, industry organizations, agricultural extension, contract manufacturing, Provincial Directorate of Ministry Of Food, Agriculture and Livestock, Producer Association, Research Organizations. 194

Bu araştırma Balıkesir ili Balya ilçesinde süt sığırcılığı yapan işletmelerin ekonomik analizini kapsamaktadır. Araştırmada kullanılan veriler tam sayım yapılarak 77 işletmeden anket yöntemi ile elde edilmiştir. İşletmeler sahip oldukları inek sayısının frekans dağılımına göre üç gruba ayrılmıştır. Veriler 2010/2011 üretim dönemine ait bulunmaktadır. İşletmelerin sosyo-ekonomik yapıları incelenmiş, yıllık ekonomik faaliyet sonuçları belirlenmiştir. Net hâsıla ve net çiftlik geliri üç grupta da pozitif bulunmuştur. Araştırmada sütün tam maliyet analizi yapılmış, süt maliyetinin sütün satış fiyatının üstünde olduğu belirlenmiştir. Bu problemlerin çözümüne yönelik olarak devlet tarafından girdi fiyatlarının düşürülmesi ve sütte taban fiyat uygulanması yöntemlerinin uygulanabileceği ifade edilmiştir.Anahtar kelimeler: Süt sığırcılığı, Ekonomik analiz, Süt tam maliyet analizi This study covers dairy farms in Balya district of Balıkesir Province. The main purpose of this study was to maket he evaluation of the economic structure and annual performances of dairy. The data were collected from 77 dairy farms by survey. Dairy farms were classified into three groups according to the number cows. The data was belonging to the 2010/2011 production period. The socio-economic structure of the enterprises has been investigated. In addition, the result of annual economic activities has been determinated. Net Revenue and Net Farm Income were found positive for three groups. In the study, the cost of per kg milk was calculated and as a result it has been determined that the production cost of milk was higher than the price of milk. For this problems solution, it is stated to performed base price in milk market and to mark down input price by government. 77

Araştırmada; Samsun il merkezindeki tüketicilerin gıda güvenliği ile ilgili bilgi-tutum ve davranışlarının incelenerek, güvenli gıda tercih etmelerinde etkili olan faktörlerin belirlenmesi amaçlanmıştır.Tüketicilere yönelik yapılan çalışmada; veriler 230 tüketici ile karşılıklı görüşme tekniği ile anket formu kullanılarak toplanmıştır. Anketlerden elde edilen veriler, SPSS 17.0 paket programıyla analiz edilmiştir. Araştırmada; verilerin analizinde, tüketicilerin gıda satın alma seçimini ve gıda tüketim davranışlarını etkileyen temel faktörleri belirlemek amacıyla Faktör Analizi yapılmıştır.Tüketicilerin önemli bir bölümü gıda ürünleri satın alırken çoğunlukla ambalajlı ürünleri tercih etmektedirler. Tüketicilerin gıda alışverişi yaparken dikkat ettikleri kriterlerin başında üretim ve son kullanma tarihleri, tazelik, gıdanın işlenmesi ve hijyeni, kalite, doğal katkısız ürün olması ve gıda güvenliği geldiği saptanmıştır.Çalışmanın faktör analizi sonuçlarına göre tüketicilerin gıda maddelerini satın alırken takındığı tutumları açıklamak üzere incelenen faktörler dört ana grupta toplanmıştır. Bilinçli satın alma ve tercih etme en önemli açıklayıcı faktör olarak belirlenmiştir. Gıda ürünlerinin içeriği ve saklanması, gıda etiketlerinin içeriği ve önemi ile fiyat olgusu ve marka imajı satın almayı belirleyen diğer temel faktörler olarak saptanmıştır. Research; Samsun consumers can obtain information on food safety attitudes and behaviors by examining the factors that are effective in helping to determine a safe food choice.The study of consumers, the data during interviews with 230 consumers were collected using a questionnaire technique. The data obtained from questionnaires, were analyzed using SPSS 17.0 package program. Research, data analysis, the selection of food purchase and food consumption behavior of consumers to determine the factors affecting the factor analysis was conducted based on.An important part of consumers when buying food products often prefer packaged products. Their attention to consumers' criteria when shopping at the food production and expiration dates, freshness, food processing and hygiene, quality and food safety was found to be a natural pure product.According to the results of factor analysis study of consumers when buying food in order to explain attitudinal factors examined were collected in four main groups. The most important explanatory factor in the purchase and to choose consciously, respectively. And storage of the contents of food products, food labels and brand image in the content and importance of the purchase price with the phenomenon has been identified as key factors in determining the other. 143

Bu çalışmada Tokat iline bağlı merkez köylerdeki sebze ve meyve üreticilerinin damla sulama bilinç düzeyleri araştırılmıştır. Araştırmada Tokat Merkez ilçeye bağlı 10 köyde yaşayan 134 üretici ile anket yapılmıştır. Üreticilerin damla sulama sistemi hakkında bilgi durumu incelenmiş ve %99'unun bilgisinin olduğu ortaya çıkmıştır. Yine üreticilerin %99'unun suyun önemi hakkında, %98'inin ise su tasarrufu bilgisinin olduğu saptanmıştır. Buna göre değerlerden de anlaşılacağı üzere üreticilerin bilgili olduğu görülmüştür. Bunun yanında damla sulama yapan üreticilerin oranı ise %56,7'dir. Damla sulama yapan üretici oranının artırılması için; devlet destek oranının artırılması gerekmektedir. Bununla beraber devlet desteğinde gerekli şartlardan olan tapu kaydı probleminin devlet tarafından çözülmesi gerekmektedir. In this study; the knowledge and awareness level about the `Drip Irrigation` of fruit and vegetable producers, who live at the central villages of Tokat City, has been researched. In the research, 134 producers who live in the 10 villages of central county of Tokat, has been given a questionnaire. The producers were asked some questions about drip irrigation, and it's been found that % 99 of them are aware of the topic. Again, % 99 of them are aware of the importance of the water as a source of life, and %98 of them have opinions about the importance of saving the water. According to these percentages, the producers that were surveyed, can be classified as `aware`.However, it's been surveyed that the rate of the producers, who actually make drip irrigation is only % 56,7. As a conclusion; in order to raise the actual rate of drip irrigation among the producers it could be said, the government subvention on drip irrigation should be raised and the matter of registration papers of the field, which is asked by the government for the subvention, should be solved. 74

Bu araştırmada Gümüşhane ilinde ağ kafes ve karadaki havuzlarda alabalık üretimi yapan işletmelerin yapısal ve ekonomik analizi yapılmıştır. Veriler, işletmeler ile 2011 yılında yapılan anket ile elde edilmiştir. Ağ kafeslerde üretim yapanların tamamı yavru balık satın almak suretiyle alabalık üretmektedirler. Karada üretim yapan işletmelerin ise %66,67'si sağım yapmak suretiyle, %33,33'ü ise yavru balık satın alarak üretim yapmaktadırlar. İşletme başına ortalama, ağ kafeste alabalık üretimi yapan işletmelerde 9.666,42 m3 ve karada üretim yapan işletmelerde ise 746,52 m3'lük havuz alanı bulunmaktadır. İşletme başına üretilen balık miktarı, ağ kafeste 213,49 ton ve karadaki havuzlarda ise 13,57 ton olarak saptanmıştır. Ağ kafeslerde ve havuzlarda alabalık üretimi yapan işletmelerin tamamında, balık üretiminde hazır pelet (granül) yemler kullanılmaktadır. Ağ kafeste üretim yapan işletmelerde alabalıklar ortalama 250 gr civarında ve 5 - 5,50 TL/kg arasında, havuzlarda alabalık üreten işletmelerde ise ortalama 250 gr civarında 7 - 8 TL/kg satılmaktadır. Ağ kafeste alabalık yetiştiren işletmelerde, işletme başına düşen toplam aktif sermaye içerisinde en önemli payı balık sermayesi (%69,58) almaktadır. Karadaki alabalık işletmelerinde ise aktif sermaye içerisindeki en önemli pay balık sermayesine (%34,47) aittir. İşletmelerde gayrisaf hâsılanın tamamını büyük boy (porsiyonluk) balık satışları oluşturmaktadır. Yem masrafı, ağ kafeste alabalık üretimi yapan işletmelerde işletme ve üretim masrafları içerisinde en yüksek paya (sırasıyla %74,98 ve %67,85) sahiptir. Karadaki işletmelerde ise en yüksek pay yem giderine (sırasıyla %58,26 ve %47,69) aittir. Tüm işletmelerin alabalık üretiminden kar sağladıkları hesaplanmıştır. Rantabilite oranları; ağ kafes işletmelerinde %10,71 ve karadaki işletmelerde ise %6,21 olarak belirlenmiştir. In this research, Gümüşhane province in the net cages and to do enterprises in the pools of trout production of structural and economic analysis has been done. Data, with enterprise in 2011 were obtained by questionnaire. Juvenile fish production in net cages of those who buy the whole network by the production of trout. 66.67% of enterprises engaged in production of the land by way of milking percent, 33.33% third of the young fish make by purchasing production. Average each Enterprise, production of trout in net cages in the enterprises production 9.666,42 m3 and enterprises on land in the pool area is 746,52 m3. The amount of fish produced per enterprises fish net in the net cage is 213,49 tons and 13,57 tons of land in the pool has been identified as. Net cages and ponds in all enterprises engaged in the production of trout, ready for the production of fish pellets (pellets) are used in feeds. Enterprises engaged in producing an average of 250 grams of trout in net cages around the network, and from 5 to 5.50 TL/kg and trout ponds that produces an average of 250 grams of enterprises around the 7 to 8 TL/kg sold. Trout in fishnet net cages in enterprises to grow the enterprise in total assets per share of capital in the most important fish in capital (69,58%) are. The most important share in the capital of enterprises active in land-based trout fishing capital (34,47%) belongs to. A Large-sized enterprise, all of gross output (portion) is the sales of fish. Feed costs, production of trout in the lattice fishnet of business enterprises and the highest share of production costs (respectively 74,98% and 67,85%) has. Business expense, the land will feed, the highest share (47.69% and 58.26%, respectively) belongs to. All enterprises that provide trout production was calculated from the profit. Ratability rates; fishnet lattice and 10,71% in business enterprises in the land is determined as 6,21%. 76

Bu araştırmada Tokat İli Kazova Yöresindeki üreticilerin organik tarım konusundaki genel bilgi düzeylerinin ölçülmesi ve organik tarıma bakış açılarının tespit edilmesi amaçlanmıştır. Veriler Tokat İli Kazova Yöresindeki köylerden, direkt mülakat yoluyla toplanmıştır. Bu köyler içerisinden, ?Neyman Yöntemi? kullanılarak 85 adet işletme belirlenmiştir. Elde edilen verilerin analizi aşamasında ise ?Khi-Kare? bağımsızlık testi uygulanmıştır. Araştırmanın sonucuna göre, incelenen üreticilerin % 96,34'ü erkek, % 3,66'sı kadındır. Üreticilerin ağırlıklı yaş grubu 36?50 yaş aralığıdır. Üreticilerin % 3,53'ü üniversite mezunu iken, % 9,41'inin okuma yazması yoktur. Üreticilerin % 36,47'sinin aylık ortalama geliri 501?1.250 TL arasındadır. Üreticilerin % 77,65'i organik tarım terimini daha önce duymuş, % 22,35'i ise organik tarım terimini daha önce duymamıştır. Üreticilerin % 37,65'i organik tarım eğitimi almayı istemektedir. Üreticilerin % 42,35'i organik tarım sayesinde girdi masraflarının azalacağını düşünmektedir. Üreticilerin % 47,06'sı organik tarımın çevre dostu bir üretim sistemi olduğunu belirtmektedir. Sonuçta, araştırma bölgesinde organik tarım bilinç düzeyinin yeterli olmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle üreticilere yaygın eğitim kapsamında organik tarım eğitimi verilmesi ve deneme üretimleri yaptırılması gerektiği düşünülmektedir. Genel olarak yörenin tarım potansiyeli oldukça yüksek olup, arazi sulama oranı ve verim düzeyi fazladır. Bu nedenle yöre arazilerinin en azından bir kısmının, Dünya'da giderek yaygınlaşan, yüksek gelir getiren ve çevre dostu bir üretim sistemi olan organik tarım faaliyetlerine ayrılmasının, yörenin gelişimi açısından önemli olacağı sonucuna ulaşılmıştır. In this research, measurement of the general knowledge level about the organic farming and determination of outlook of organic farming of producers in the Tokat province Kazova region is intended. Data were collected through direct interview from villages in the Tokat province Kazova region. 85 producers were determined using by ?Neyman Method? within these villages. At the stage of the analysis of the obtained data was applied the `chi-square` independence test. According to the results of research, 96.34% of the producers are male and 3.66% are female. Producers are mainly in the range of 36-50 age groups. While 3.53% of producers are university graduates, 9,41% is illiterate. Monthly average income of 36.47% of the producers is between TL 501-1250. 77,65% of producers have heard of the term of organic farming before, 22,35% of them have not heard the term before. 37.65% of the producers want to study organic farming. Due to organic farming, 42.35% of producers think that the input costs will be decrease. 47.06% of the producers think that organic farming is an environmentally friendly production system. As a result, at the research area, it is understood that the level of consciousness of organic farming is not sufficient. For this reason, it is required to give the organic farming education under the common agricultural education for producers. Moreover, trial productions must be done at the region. Generally, agricultural potential of region is quite high. In addition, land irrigation rate and level of yield are high. Therefore, it has been concluded to be important of separating of the organic farming activities which are becoming increasingly popular in the world, generating high income and being environmentally friendly production system of at least some of the region land for the development of the region. 148

Bu araştırmada; Amasya İli Suluova İlçesinde soğan üreten tarım işletmelerinin sosyo- ekonomik yapısı ve sorunları incelenmiştir. Araştırmada soğan üreten 63 işletmeden yüz yüze görüşme (mülakat yoluyla) 2009-2010 yılına ait veriler toplanarak, işletme büyüklük gruplarına göre analiz edilmiştir. Tüm görüşmeler araştırıcı tarafından 2010 yılında yapılmıştır. İşletmelerin ortalama arazi genişliği 86,47 da olarak bulunmuştur. Toplam arazinin %40,70'inde soğan üretimi yapılmaktadır. İşletme başına ortalama soğan üretimi 106 436,50 kg olarak bulunmuştur. Banko en fazla yetiştirilen soğan çeşididir. Hasat işlemi Eylül ve Ağustos aylarında yoğunlaşmıştır. Soğan pazarlamasında komisyoncu etkilidir ve vadeli satışlar çoğunluktadır. Soğan üretiminde girdilerin pahalı olması önemli sorunların başında gelmektedir. Araştırmada soğan üretiminin üretimdeki yapısal durumu, ürünlerin tüketiciye ulaştırma sürecindeki pazarlama kanallarının durumu ortaya konulmaya çalışılmıştır. This study includes socio-economic structure and problems of onion producing farm enterprises in Suluova county of Amasya province. In the study, data have been collected for the year 2009-2010 and establishments have been analysed according to their size groups by interviewing with 63 onion enterprises. All the interviews have been conducted by the searcher in 2010. Avarage land of enterprises is 86,47 decars in width. Onions are produced in 40,70% of the total land area. Onion production was determined as an avarage 106 436,50 kilos per farm. Banko is the most grown variety of onions. Harvesting is mostly in August and September. Brokers are effective for marketing onions and term sales are the most preferred system. One of the most important problems is expensive inputs in the production of onions. In the study, the structural position of onion production and the state of marketing channels in the process of products to consumers are tried to reveal. 112

Tarım arazilerine değer biçme yasal zorunluluk bulunmasından dolayı kıymet takdiri gelir yöntemine göre yapılmalıdır. Tarım arazilerinin değerinin doğru olarak hesaplanması için arazilerin yıllık net gelirleri ve bölgede geçerli olan kapitalizasyon oranının bilinmesi gerekmektedir. Kapitalizasyon oranı bölgeden bölgeye hatta araziden araziye değişmekte olup her yöre için hesap edilmesi büyük önem arz etmektedir.Bu araştırmada Lâdik İlçesi mülk tarla arazilerinin sulanma durumlarına göre kullanılabilir kapitalizasyon oranları tespit edilmiştir. Ayrıca araştırma yöresi için ortalama kullanılabilir kapitalizasyon oranı da hesaplanmıştır. Araştırmada kullanılan veriler araştırma yöresinde bulunan 86 tarım işletmesinden anket yöntemi ile toplanmış olup 2009?2010 üretim dönemini kapsamaktadır.Araştırma yöresinde incelenen işletmelerin %94.99'u mülk işletmeciliği şeklinde işletilmektedir. Tarla arazilerinin % 92.74'ünün ekildiği % 7.26'sının nadasa bırakıldığı tespit edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, kullanılabilir kapitalizasyon oranı; mülk işletmeciliği yapılan kuru tarla arazilerinde % 4.38, sulu tarla arazilerinde % 5.06 olarak tespit edilmiştir. Araştırma bölgesinde ortalama kapitalizasyon oranı ise % 4.55 olarak hesaplanmıştır. Since determining the value of agricultural lands is a legal obligation, assessed valuation must be done according to the income technique. Lands yearly income and the capitalization rate must be known to calculate the value of agricultural lands properly. Capitalization rate changes from area to area. Moreover it changes from land to land. Each area's rate must be calculated one by one.In this research, capitalization rate has been determined according to Ladik's running positions and lands' watering positions. Moreover for research area, average capitalization rate has been calculated. The data used in research was taken from surveys of 86 agriculture runnings 2009-2010 production period.%94.99 of businesses which were researched in the research area has been worked as possession running. %92.74 of the agricultural lands has been cultivated and %7.26 of them has been fallowed. According to the researched results, capitalization rate in dry field lands is %4.38. It is %5.06 in ripe field lands. In research area, average capitalization rate has been calculated as %4.55. 89

Bu araştırma Tokat ili Niksar ilçesinde süt sığırcılığı yapan işletmelerde yapılmıştır. Araştırma verileri 2008-2009 üretim yılına ait olup, büyük baş hayvan varlığına göre, tesadüfi tabakalı örnekleme yöntemi kullanılarak seçilen 80 işletmeden anket yapılarak toplanmıştır. Bu araştırmada, süt sığırcılığı yapan işletmelerin yapısı, pazarlama sorunları, ile mali analizlerinin yapılması amaçlanmıştır. İncelenen işletmeler 1-10, 10-+ süt sığırı besleyenler olmak üzere iki büyüklük grubuna ayrılmıştır. Sonuç olarak süt sığırcılığı yapan işletmelerin, üretim yaptıkları alanlarda ihtisaslaşamadıkları, düşük kaliteli, yüksek maliyetli üretim gerçekleştirdikleri, tespit edilmiştir. Ayrıca süt pazarlamasında önemli sorunlar tespit edilmiş ve bu sorunların çözümünde ilçedeki süt üreticilerinin yetersiz kaldıkları ortaya çıkmıştır. This study has been carried out in dairy farm enterprises in Niksar district of Tokat province between 2008-2009. The main goal of the study was to analyse the structural, financial and marketing problems of dairy enterpises. Study has been conducted in 80 dairy Enterpises, which were divided into two groups: Enterpises with less and more than 10 dairy cattles. Study data were collected by performing a survey using random stratified sampling method. As a result, it is determined that dairy cattle Enterpises, were unable to profesionalised in their area and to manage high-quality and low cost production. In addition, they had serious problems with milk marketing and were unable to solve problems associated with marketing issues in general. 90

Pazarlama ve tarımsal pazarlamada yeni bir yöntem olması nedeniyle bilişim teknolojisi; bilginin planlanması, geliştirilmesi, transfer edilmesi ve hayata geçirilmesiyle ilgili tüm faaliyetlerin sistemli bir biçimde yönetilmesi konularını kapsamaktadır. Bu çalışmada bilişim teknolojisinin, elektronik ticarette ve tarım ürünlerinin pazarlanmasında kullanımı ile ilgili veri ve istatistikler ve bunlardan çıkan sonuçlar ortaya konulmuştur. Yapılan bu çalışma ile bilişim teknolojisinin ve pazarlama kavramlarının e-ticaret ve e-pazarlama bağlamında açıklanması ve bunların tarımsal pazarlama alandaki konum ve önemi değerlendirilmiştir.1990'lı yıllardan itibaren başlayan ve hızla gelişen bir sistematiğin durumu irdelenerek günümüze kadar ulaşılmıştır. Böylelikle bilişim teknolojisinin dünya sınırlarını ortadan kaldıran sonuçları izlenmiştir. Çoğalan ve hızlı yayılan bilgi, pazardaki beklentileri etkilerken, bir taraftan da bu beklentileri tatmin etmeye yönelik yönetimde rekabet edici yeni yaklaşım ve sorunların ortaya çıkmasını beraberinde getirmektedir. Bu yüzden elektronik ticaretin her alanda olduğu gibi tarımsal pazarlama alanında da etkin kullanılabilmesi için gerekli kanuni düzenlemeler yapılmalı, eğitim faaliyetlerine hız verilmeli ve maddi anlamda destekler sağlanmalıdır. Bu bağlamda ülke ve dünya ticaret pazarına entegre olma açısından önemli bir araç olan bilişim teknolojisi her yönüyle dikkate alınarak ona uygun politikalar geliştirilmelidir.Bilişim teknolojisinin sistematik bir şekilde nasıl yönetilebileceği ve bu sayede tarımsal işletmelerin nasıl bir pazarlama yöntemi belirleyeceği önemlidir. Araştırma sonuçları ise; bilişim teknolojilerinin tarımsal pazarlama alanında kullanımının yararlı olacağını ortaya koymaktadır.Anahtar kelimeler: E-Pazarlama, Tarım Ürünleri, Bilişim Teknolojisi As a new method of marketing and agriculture product marketing; data processing technology includes the systematic management issues of ali processes related to the planning, developing, transferring and putting the data into practice.Data and statistics regarding the usage of data processing technology in electronic marketing and agriculture products marketing and their outcomes have been presented in this study. In this study the description of the concepts of data processing technology and marketing within the context of e-trade and e-marketing and their importance and place of agriculture product marketing has been assessed.By examining the state of a rapidly developing systematic sta.ting as of 1990s, we have reached today. Thus, the outcomes of data processing technology which remove the boarders of the world have been observed. As well as effecting the expectations in the market, increasing and rapidly expanding data brings about new competitive approaches and problems aimed at satisfying the expectations in management. Therefore, in order to use electronic marketing in agriculture products marketing effectively as in every area, essential legal regulations should be made, training processes should be accelerated and financial supports should be provided. In this respect, considering all aspects of data processing technology; an important means in terms of integrating state and world trade market; convenient policies should be developed about it.How to manage data processing technology in a systematic way, and thus what marketing method agricultural enterprises determine is important.. The research results show that the usage of data processing technology in agriculture products marketing is will be useful.Keywords :E-Marketing, Agriculture Products Marketing,Data Processing Technology. 71

Bu araştırmada, Erzincan Merkez İlçede yaşayan 273 hane halkından 2009 yılı Kasım ve Aralık aylarında yapılan anketlerden elde edilen veriler yardımıyla açık ve ambalajlı süt tüketimini etkileyen faktörler incelenmiştir.Tüketicilerin ortalama yaşı 41 olarak belirlenmiştir. Hane halkının ortalama gelirleri 2199 TL olarak hesaplanmıştır. Bu gelirin yaklaşık 373 TL'si gıda harcamalarına ayrılmaktadır. Araştırma bulgularına göre, incelenen ailelerin haftalık süt tüketimi 5,12 kg olarak belirlenmiştir. Ailelerin süt tüketiminde alışkanlıklarından dolayı daha çok açık sütü tükettiği belirlenmiştir. İncelenen bölgede aile bireylerinin gelir seviyesi, eğitim durumları, cinsiyetleri ve yaş faktörleri ile açık ya da ambalajlı süt tüketimi arasında farklı önem düzeylerinde ilişkili olduğu tespit edilmiştir. Süt tüketiminde; ailelerin gelir seviyesi, yaşı, eğitim durumu ve cinsiyeti gibi faktörlerin birbiri ile hipotez kurularak Mann Whitney U testi kullanılmış ve sonuca ulaşılmıştır.Elde edilen tespitler neticesinde; açık sütteki bakteri yükünü AB standartlarına ulaştırmak, sütün toplanması ve taşınması aşamasında meydana gelen kayıpları önlemek için süt toplama ağı ve soğuk zincir alt yapısının oluşturulması gerekir. Ayrıca halkın belirli kesiminin(ilkokul mezunu ve okuryazar olmayanlar) ambalajlı sütün besleyiciliği hakkında bilinçlendirilmelidir. In this study, the factors affecting the consumption of packeged and open milk was examined with the help of survey data obtained from the 273 households living in Erzincan City Center from November to December in 2009.The average age of the consumers was determined as 41. The average household income was calculated as 2199 TL. Approximately 373 TL of this income was divided into food expenditure. According to the research findings, weekly milk consumption of the examined families was determined as 5,12 kg. It was understood that families consume open milk much more in milk consumption. It has been identified clearly that the importance level between the open milk and packeged milk consumption depends on the family income level, education level, gender and age factors in the examination area. Regarding the milk consumption, the aimed results were obtained by applying the Mann Whitney U test under the hypotheses such as the family income level, age, education level and gender factors.Depending on the results, milk collection networks and cold chain infrastructures should be completed in order to comply with the standards of the EU concerning the attached bacteria in open milk and to prevent the losses during the collection and transportation of milk. Additionally, awareness among the specific group of people (primary school graduates and illiterates) should be raised concerning the nutritional qualities of packaged milk. 77

Organik örtü tarım ve konvansiyonel örtü altı tarım son yıllarda hızla gelişen bir tarım faaliyeti haline gelmiştir. Kullanılan kimyasal maddeler, genleri ve yapıları değiştirilmiş tohumlar sonucunda; organik tarıma ilgi hızla artmış ve kendi piyasasını oluşturmuştur. Bu çalışmada, Sivas ili Ulaş ilçesindeki köylerde organik örtü altı tarım ve konvansiyonel örtü altı tarımla uğraşan üreticilerle anket çalışması yapılarak bir alan çalışması gerçekleştirilmiştir. Araştırmada, organik tarım ve konvansiyonel örtü altı üretimde üreticilerin bu konuda ne kadar bilgili olduğu, teknik bilgilerini nereden aldığı, teknoloji kullanımı ve kültürel etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Anket çalışmaları çalışması Mart 2009 ve Mayıs 2009 arası döneminde arasında Sivas ili Ulaş ilçesine bağlı 4 farklı köyde toplam 30 üreticiye uygulanmıştır. Anketlerin yanıtlanmasında yüz yüze görüşme yöntemi uygulanmıştır. Yapılan anket çalışmaları, SÜRKAL'ın BTC projesi kapsamında 2006 yılından itibaren düzenli olarak proje köylerinde verdiği uygulamalı ve teorik eğitimlerin yararlı olduğu ve üreticilerin teknik bilgi seviyelerini artırmada etkili olduğunu göstermektedir. Ancak halen organik örtü altı tarım ve konvansiyonel örtü altı tarımda önemli sorunların bulunduğu ve bundan dolayı yaygınlaşmada yavaş bir seyrin söz konusu olduğu anlaşılmaktadır. Satış ve pazarlama en önemli sorun olarak ortaya çıkarken, zararlılarla mücadele de önemli bir sorundur. Az bir alanda tarım yapan üreticilerin özellikle organik tarım yapma nedenleri arasında daha sağlıklı ve taze ürün tüketme nedeni ağır basmaktadır. Her ne kadar köy içindeki pazarlarda satış olsa da yaygın bir satışın olmadığı belirlenmiştir. Bunun yanı sıra, organik tarımın özellikle hane içindekilerin beslenme alışkanlıklarını değiştirmede etkili olduğu görülmektedir. Konvansiyonel örtü altı tarımda ise teknik bilgi düzeyinin daha fazla olduğu, en önemli sorun olarak satış ve pazarlamadan çok çapalama gibi işlerin olduğu bulgulanmıştır. Ücretsiz aile işçilerinin emek verdiği bu alanda yerel bir kooperatifin kurulması temel gereksinim olarak belirtilmiştir. Ayrıca üreticiler fide bulmada, organik ilaç ve tohum bulmada bölgede sorun yaşamaktadır.Anahtar Kelimeler: Organik tarım, organik sebzecilik, örtü altı tarım, SÜRKAL Organic greenhouse farming and conventional greenhouse farming have become rapidly growing agricultural activities in recent years. As a result of the chemicals, genetically modified seeds that are used, organic agriculture has attracted more attention and created its own market. This study is a result of a field study implemented through a survey among producers involved in organic greenhouse faming and conventional greenhouse farming in the villages within the Ulaş district of the Sivas province. The aim of the research is to study the knowledge and know-how of the organic farming and conventional greenhouse farming producers, the source of their technical knowledge, the use of the technology and its cultural effects. Surveys have been carried out along March ? May 2009 period at four different villages of Ulaş county of Sivas province among 30 producers. Face-to-face interview method has been used in conducting the questionnaires. The survey conducted regularly after 2006 shows that the theoretical and practical training provided by SÜRKAL under BTC project has served its purpose and has been effective in reinforcing the technical knowledge of the producers. However, considerable issues are still in effect on the organic greenhouse farming and conventional greenhouse farming, and as a result a retarded spread is observed. The most crucial problem is the sales and marketing, and pest control is among the other serious issues. One of the reasons the producers running agriculture on smaller areas prefer especially organic agriculture is the consumption of healthier and fresh products. Although there is selling in the villages, no widespread selling is observed. Besides, it is observed that the organic agriculture has been especially effective in changing the household food habits. Whereas, a higher level of knowledge is observed pertaining to the conventional greenhouse farming, the most crucial problem here is the weeding rather than sales and marketing. The essential need is stated to be the establishment of a local cooperative on this area, where family workers labor free of charge. Moreover, the producers face problems in finding seedling, organic drugs and seeds in the region.Keywords: Organic farming, under cover and open area vegetable growing, organic green house cultivation, SÜRKAL 89

Bu araştırmada Tokat ilinde yaşayan 300 hanehalkından 2009 yılı Haziran ve Temmuz aylarında yapılan anketlerle elde edilen veriler yardımıyla, et ve et ürünleri tüketim alışkanlıkları incelenmiştir.Tüketicilerin ortalama yaşı 34,19 ve ortalama hanehalkı popülâsyonu 4,17 olarak hesaplanmıştır. Hanehalkları üç farklı gelir grubuna göre incelenmiştir. Hanehalklarının ortalama aylık gelirleri 1608 TL'dir. Bu gelirin yaklaşık %29,34'unu gıda harcamalarına ayırmaktadırlar. Tüketicilerin ortalama aylık gıda masrafları 492,63 TL olarak hesaplanmıştır. Araştırma bulgularına göre kişi başına kırmızı et tüketimi 6,83 kg/yıl, kanatlı eti tüketimi 8,15 kg/yıl ve balık tüketimi 13,41 kg/yıldır. En çok tercih edilen kırmızı et çeşitleri, dana eti (%49,06) kuzu eti (%23,22) ve koyun etidir (%15,36). Tüketicilerin en çok tercih ettiği tatlı su balığı çeşidi alabalıktır (%67,00). Ortalama alabalık kilogram fiyatı 6,35 TL'dir. En çok tercih edilen tuzlu su balık türü hamsi (%69,64) ve satış fiyatı 3,85 TL'dir. En çok tercih edilen kanatlı eti (94,66) tavuktur. Kırmızı et tüketenlerin %55,06'sı Kanatlı eti tüketenlerinin %64,41'i Balık tüketenlerin %46,67'si fiyat karşılaştırması yapmaktadır.Tokat ili kentsel alandaki et ve et ürünleri tüketiminin tüketicilerin gelir seviyesi, gıda masrafları, eğitim durumu ve medeni durumla ilişkisi olduğu belirlenmiştir. Ayrıca bu çalışmada tüketicilerin ambalaj bilgilerine ve gıda güvenlik araçlarına dikkat durumları incelenmiştir. Bunun bir sonucu olarak tüketicilerin Tokat ili kentsel alanda gıda güvenliği konusunda yetersiz bilgiye sahip oldukları belirlenmiştir. In this research, meat and meat products consumption habit of 300 household in the Tokat province were investigated and data were collected by the survey method in 2009 June and July.The mean age of the consumers was 34.19 and the average of household population was calculated as 4.17. Households were investigated according to three different income groups. Households? income was calculated as 1608 TL per month. Food expenditure of households was 29.34% of household income per month. Average monthly food expenditure was 492.63 TL. According to the research findings, red meat consumption per capita was 6.83 kg/year, white meat consumption per capita was 8.15 kg/year and fish consumption per capita was 13.41 kg/year. The most preferred types of red meat were beef (49.06%), young lamb (23.22%) and mature lamb (15.36%). The most preferred of freshwater fish was trout (67.00%) and average price of trout was 6.35 TL/kg. The most preferred types of sea fish was anchovy 69.64% and sales price of anchovy was 3.85 TL/kg. The most preferred types of poultry were chicken (94.66%). 55.06% of red meat consumers, 64.41% of poultry consumers and 46.67% of fish consumers made price comparisons when buying meat.Consumption of meat and meat products were related to households? income, food expenditures, marital status and educational status in urban area of Tokat province. Besides, paying attention by consumers to food product safety information on product label was studied in this investigation. As a consequence, it was determined that consumers were not insufficiently aware of food safety in urban area of Tokat province. 91

Tarım arazilerine yasal zorunluluktan dolayı gelir yöntemine göre değer biçilmektedir. Bunun için arazilerin yıllık net gelirleri (rantları) ve bölgede geçerli olan kapitalizasyon oranının bilinmesi gerekmektedir. Bu oran bölgeden bölgeye hatta araziden araziye değişebilmektedir. Doğru verilerin sağlanamaması ve bilgi yetersizliğinden dolayı kapitalizasyon oranının tespiti güçtür. Bu çalışmada, Tokat ili Pazar ilçesi ova arazilerinde bulunan sulu mülk tarla arazilerinin kullanılabilir kapitalizasyon oranları tespit edilmiştir. Araştırmada kullanılan veriler, araştırma yöresinde bulunan 79 tarım işletmesinden anket yöntemi ile toplanmıştır. Toplanan veriler 2008-2009 üretim dönemini içermektedir. İncelenen işletmelerin % 85,63'ü mülk işletmeciliği şeklinde işletilmektedir. Tarla arazilerinin tamamı işlenmektedir. Araştırma bölgesinde kullanılabilir kapitalizasyon oranı, mülk işletmeciliği yapılan sulu tarla arazilerinde % 4,38 olarak bulunmuştur. To determine the real value of cultivated lands due to the legal neccessity, annual net income of lands and avarage capitalization rate in region should be determined. This rate varies according to the regions and lands. Due to the lack of reliable data and information, it is very difficult to determine this rate. In this study, capitalization rates based on owner operated fields that are, irrigated land was determined in Pazar district of Tokat province. The data used in the study were obtained from 79 farms by survey. The data were collected through a survey for the years of 2008-2009. 85,63 percent of the farms in the survey were owner operated. The whole field land was cultivated. Usable capitalization rate of owner operated and irrigated field land were 4,38 percent in the research area. 135

2007 verilerine göre, Türkiye'de üretilen toplam 29 922 021 ton sebzenin 9 945 043 tonu domates üretimi olarak gerçekleşmiştir. Tokat ili, Türkiye üretiminin %5,13'ünü karşılamaktadır. Çalışmada; sırık domatesin Tokat ekonomisine katkısı, önemi, üreticilerin üretim ve pazarlamada karşılaştıkları sorunlar ile bu sorunlara çözüm önerileri ortaya konulmaya çalışılmıştır. Araştırma 2007-2008 üretim sezonunda, merkeze bağlı sırık domates üretimi yapan ve gayeli örnekleme yöntemi ile seçilen 9 köyden, tabakalı tesadüfi örnekleme yöntemi ile tespit edilen 83 adet tarım işletmesinden anket yoluyla elde edilen verilerden oluşmaktadır. İncelenen işletmelerin, %40,96'sı 7-9 yıldır sırık domates üretimi yapmaktadır. I. grup işletmelerde ortalama 29,08 dekar arazinin 3,51 dekarında, II. grup işletmelerde ortalama 43,60 dekar arazinin 10,21 dekarında sırık domates üretildiği belirlenmiştir. İşletme başına ortalama, dekara verim 7 444 kg ve 8 446 kg, dekara fide sayısı 2500-3000 adet, hasat sayısı 10-12 olarak tespit edilmiştir. İşletmelerce üretimde karşılaşılan sorunlar, girdilerin pahalı olması (%100), piyasalardaki belirsizlik (%83,13), pazarlama sorunları (%81,93), toprak analizi yaptırmama (%67,47), gübre fiyatının pahalı olmasından dolayı yeterince kullanılamaması (%100), hastalık ve zararlılar (%43,37) olarak tespit edilmiştir. İşletmelerin ürünlerini pazarlama sırasında sınıflandırma yaptıkları (%84,54), ambalajlamada (%69,88) tahta ve plastik kasa kullandıkları, ürünlerini (%62,65) peşin ve vadeli olarak toplama merkezlerinde, toptancı tüccara (%75,90) sattıkları tespit edilmiştir. Üreticilerce en iyi pazarlama kanalının doğrudan tüketiciye satış ve ihracat olduğu belirlenmiştir. İşletmelerin pazarlamadaki sorunları, fiyat düşüklüğü ve fiyatı alıcının belirlemesi (%100), ihracatın olmaması (%96,39), örgütlenme yetersizliği (%92,77), peşin ödeme yapılmaması (%75,90), pazar yapısının düzensizliği (%75,90), istenildiği zaman alıcının bulunmaması (%62,65), yüksek komisyon ücreti (%50,60), olarak tespit edilmiş ve çözüm önerileri ortaya konulmuştur.Anahtar kelimeler: Sırık domates, Üretim, Pazarlama, Tabakalı tesadüfi örnekleme yöntemi With respect to 2007 datas, 29 922 021 tons vegetables were producted in Turkey and 9 945 043 tons of this production was tomatoe. Tokat province supplies %5,13 tomatoes production of Turkey. In this study, we aimed to declare the importance and contribution of stake tomatoes in Tokat economy, the problems that producers encountered while producing and marketting and solutions for these problems. This study consists the survey datas which were applied in 83 agricultural enterprise, chosen by laminar coincident sampling method and in 9 centre villages that produced stake tomatoes, were chosen by aimed sampling method in 2007-2008 production season. The managements of %40,96 which were examined , have been producing stake tomatoes for 7-9 years. It is determined that in the 1st group of these managements in 3,51 decares of average 29,08 decares terrain and in the second group of these managements in 10,21 of average 43,60 decares terrain the stake tomatoes were producing. It is stated that for each management in average, efficiency of a decare is 7 444 kg and 8 446 kg, the number of seedling for a decare is 2500-3000, harvest number is 10-12. It is determined that the problems, encountered by the managements, are expensive inputs (%100), uncertainty in markets (%83,13), marketing problems (%81,93), hindering soil analysis (%67,47), unavailability of fertilizer because of it?s cost (%100) and disease and insects (%43,37). It is stated that managements are classifying while they are marketing (%84,54), they are using wood and plastic case in packaging (% 69,88), they are selling their products in harvest centre as futures sale or in advance (%62,65) and selling wholesale trader (%75,90). It is decided that the best marketing method for producers is selling and exporting their products to consumers directly. The problems of managements in marketing are that customer determines the price and low price (%100), shortage of exporting (%96,39), in competence of organization (%92,77), not using cash payment (%75,90), disorder of market structure (%75,90), disability of finding a customer on request (%62,65), payment of high committee (%50,60) and in this study we tried to suggest some solutions for these problems.Key words: Stake tomato, Production, Marketing, Laminar Coincident Sampling Method 132

Kırsal alanda tarımsal örgütler tarımsal gelişmenin sağlanmasında ve üretici gelirinin artırılmasında önemli araçlardan biridir. Özellikle küçük ölçekli aile işletmelerinin ortak hareket edebilmeleri ve piyasada temsil edilebilmeleri için tarımsal kooperatifler şarttır. Tarımsal amaçlı kooperatifler diğer kooperatifler ve sermaye şirketleri gibi ekonomik faaliyetlerde bulunan bir işletme özelliğini taşımasının yanında sosyal açıdan ortaklarına ayrıcalıklar sunmaktadır. Kooperatiflerin, piyasada etkin bir şekilde rol alması ve sermaye şirketleri ile rekabet edebilmesi için performanslarının, sermaye şirketleri ile rekabet edebilir düzeyde olması gerekmektedir. Bu araştırmada kooperatif ve özel sektör işletmelerin performansının, bu işletmeler ile çalışan üreticiler tarafından değerlendirilmesi ve performans analizinin yapılması amaçlanmıştır. Türkiye’de süt sektörü ve sütçülük kooperatifleri açısından önemli illerden birisi olan İzmir ilinde gerçekleştirilen çalışmada kooperatife ortak olan ve olmayan 200 süt üreticisi ile görüşülmüştür. Bu çerçevede kooperatif ve özel sektör işletmelerin performansını analiz etmek için kompozit performans endeksi hesaplanmıştır. Kompozit performans endeksinin boyutlarının belirlenmesinde, çok değişkenli analiz tekniklerinden Faktör analizi kullanılmış, ağırlıklandırma aşamasında ise objektif ve subjektif yöntemler kullanılmıştır. Boyutların ağırlıklandırılmasında subjektif yöntemlerden uzman görüşüne dayalı ağırlıklandırma, göstergelerin ağırlıklandırılmasında ise objektif yöntemlerden eşit ağırlıklandırma yöntemi kullanılmıştır. İşletmelerin performansını etkileyen faktörler Tobit analizi yardımı ile belirlenmiştir. Araştırmada elde edilen bulgulara göre, kooperatife süt satan işletmelerin özel sektöre süt satan işletmelere göre daha küçük ölçekli olduğu, kooperatiflere karşı sosyal ve ekonomik güven, fiyat memnuniyeti, iletişim ve sadakat düzeylerinin yüksek olduğu bulunmuştur. Endeks sonuçlarına göre ise kooperatiflerin performansının, özel sektör işletmelere göre daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Kooperatifler arasında performansı en yüksek hesaplanan kooperatifin üreticilerden süt satın alırken miktar kotası koymadığı, belirli sınırlar içerisinde süt topladığı ve ürün çeşitliliğinin diğer kooperatiflere göre fazla olduğu tespit edilmiştir. Özel sektör işletmeler içerisinde ise en yüksek performansa sahip işletmelerin süt fabrikaları olduğu belirlenmiştir. Tüm işletmeler arasında en düşük performans puanına sahip işletmeler ise süt toplayıcılarıdır. Kooperatiflerin özel sektör işletmelerine göre performansını en olumsuz etkileyen faktör kapasite yetersizliğidir. Kooperatiflerin kapasitelerini artırarak daha çok üreticiye ulaşmaları gerekmektedir. Bunun için kooperatifler arasında yatay ve dikey entegrasyonun sağlanması önerilmektedir., Agricultural organizations in rural areas are important for ensuring agricultural development and increasing farmers’ income. Agricultural cooperatives are crucial for especially small-scale farms to act jointly and to be represented in the market. Agricultural cooperatives, like other cooperatives and investor owned firms, have the same characteristics such as being engaged in economic activities, and offer social privileges to their members. The performance of agricultural cooperatives must ensure that they take an active role in the market in order to compete against investor owned firms. This research is aimed to evaluate the performance of cooperative and private sector firms. To conduct the performance analysis farmers work with either the cooperatives or the private sector firms. In this study which was carried out in Izmir, as it is one of the most important provinces for the Turkish dairy industry. It consists of 200 dairy farms which have cooperative members and non-members. These members were interviewed in-person. In line with this a composite performance index was calculated for the analysis of the cooperative and private firms. Factor analysis is one of the multivariate analysis techniques, which was used to determine the dimensions of the composite performance index, objective and subjective methods were used in the weighting process. . In this weighting of the dimensions, the subjective method was based on expert opinion. Furthermore, equal weighting was used as the objective method when weighting the indicators. Factors affecting the performance of firms were determined by the Tobit analysis. The results show that the dairy firms working with cooperatives are smaller in scale than the dairy firms working with private sector. The level of social and economic trust, price satisfaction, communication and loyalty are higher in the dairy firms working with cooperatives. According to results of performance index, the level of cooperative performance is higher than private sector firms. The cooperative with the best performance does not set a quantity quota when purchasing milk from farmers, collects milk within specific zones, and product variety is higher than other cooperatives. The dairy factories have the best performance among the private sector firms. The milk collectors have the lowest performance scores among all firms. The most negative factor affecting cooperative performance in comparison to private sector firms is a lack of capacity. Cooperatives should reach more farmers by increasing their capacities. To do this, it is recommended to introduce horizontal and vertical integration between other cooperatives.

Tam Metin / Tez Cocoa production in Côte d'Ivoire is carried out by more than 1,000,000 smallholder farmers. Data reveals that yield has remained between 0.5 – 0.6 t/ha during the last 20 years. Non-access to agricultural credit and inputs are significant constraints facing the cocoa sector. Regarding this observation, the following questions arise: which system of financing agricultural inputs in cocoa production? An analysis of the farm credit system in cocoa production is needed to answer this question. The general objective is to improve cocoa productivity from 550-600kg/ha to 1ton/ha by enabling small-scale cocoa farmers to access agricultural credit and input credit by 2025. The studied hypothesis is as follows: Cocoa farmers have minimal access to financial resources; Small farmers have difficulty accessing fertilizer to increase yields. This study uses mixed methods of comprehensive literature review with primary and secondary data collection, key Informant Interviews, and descriptive statistics to analyze data. Results showed that the formal agricultural credit system is almost nonexistent, and no bank is dedicated to agricultural financing for cocoa farmers in Côte d'Ivoire. The data collected show that these banks commit only 6% of their credit portfolio to the agricultural sector. Results also show the absence of a regulatory framework favorable to agricultural financing. The financement criteria are set by the banking institution or decentralized banking system. These criteria do not give advantages to farmers. According to the formal agricultural sector financing model, banks and decentralized financial systems prefer to grant credit to cooperatives over individuals. The net income is less, and it is difficult for them to save money in the bank and receive credit. Finally, the study showed that if agricultural credit is given as input, such as fertilizer, farmers' income can be multiplied by 1.26. Fildişi Sahili Batı Afrika'daki bir ülkedir. Fildişi Sahili ekonomisinde kakao gayri safi yurtiçi hasılanın (GSYİH)% 15-20'sine katılmaktadır Kakao üretiminin Fildişi Sahili'ndeki üretimi 1.000.000'dan fazla küçük toprak sahibi çiftçi tarafından gerçekleştirilmektedir. Veriler, verimin son 20 yılda 0,5 – 0,6 t/ha arasında kaldığını ortaya koymaktadır. Tarımsal kredi ve girdilere erişimsizlik, kakao sektörünün karşı karşıya olduğu önemli kısıtlamalardır. Bu gözlemle ilgili olarak, aşağıdaki temel soru ortaya çıkmaktadır: kakao üretiminde tarımsal girdileri finanse etmek için hangi sistem gereklidir? Bu soruyu cevaplamak için kakao üretiminde tarımsal kredi sisteminin analizine ihtiyaç vardır. Genel amaç, küçük ölçekli kakao çiftçilerinin 2025 yılına kadar tarımsal nakdi kredi ve girdi kredisine erişmelerini sağlayarak kakao verimliliğini 550-600 kg/ha'dan 1 ton/ha'a çıkarmaktır. İncelenen hipotez şöyledir: Fildişi Sahili'ndeki kakao sektöründeki tarımsal kredi sistemi neredeyse yoktur. Küçük üreticiler tarım kredisi verme kriterlerini karşılayamamaktadır. Bu çalışmada ikincil veri toplama ve anahtar kişi görüşmeleri yöntemi ile kapsamlı literatür taraması için karma bir yöntem kullanılmıştır. Sonuçlar, resmi tarımsal kredi sisteminin neredeyse hiç var olmadığını ve hiçbir bankanın Fildişi Sahili'ndeki kakao çiftçileri için tarımsal finansmana adanmış olmadığını göstermektedir. Toplanan veriler, bu bankaların kredi portföylerinin sadece %6'sını tarım sektörüne ayırdıklarını göstermektedir. Tarımsal finansmana elverişli bir düzenleyici çerçevenin varlığı şu anda mevcut değildir. Mevcut finansman kriterleri, bankacılık kurumu veya merkezi olmayan bankacılık sistemi tarafından belirlenmektedir. Ancak bu kriterler çiftçilere avantaj sağlamamaktadır. Resmi tarım sektörü finansman modeline göre bankalar ve merkezi olmayan finansal sistemler kooperatiflere bireyler yerine kredi vermeyi tercih etmektedir. Bireysel çiftçilerin net gelir yetersizdir ve bankada para biriktirmeleri ve kredi almaları zordur. Son olarak, bu çalışma, gübre gibi girdilere yönelik tarımsal kredilerin verilmesi, çiftçilerin gelirlerinin %110'dan fazla artabileceğini göstermektedir

Tarım sektörü toplumun gıda ihtiyaçlarını karşılaması ve istihdam alanı olması bakımından ülke ekonomilerinde önemli yere sahiptir. Ülkelerin tarımsal üretimlerinin devamlılığının sağlanmasında örgütsel yapılar kurulmuştur. Günümüzde birlikler, kooperatifler vb. çeĢitli kurumlar olarak bilinmektedir. Bu örgütsel yapılar arasından öne çıkmış olan kooperatifler, topluma ekonomik ihtiyaçlarının yanı sıra sosyal ve kültürel bakımdan topluma katkıları bulunmaktadır. Toplumda gelir sorunuyla ortaya çıkan şehre olan göçün engellenmesine ve kişilerin belli imkanlarla girişimciliğe teşvik etmesi ile toplumda tercih edilebilir bir kurum olarak görülmektedir. Türkiye tarımsal üretimde belli bir konuma gelmiştir. Tarımsal üretimin yanında kooperatifçilikte ise önemli bir geliĢim sağlamıştır. Ancak üretim ve kooperatifçilik istenilen noktaya gelememiştir. Niğde ilinde ise önemli elma üretimi yapılmakta ve belli bir kooperatif gelişimi bulunmaktadır. Niğde ili içinde geçerli olan tarımsal üretimin içinde kooperatifçiliğin etkili ve verimli olarak faaliyet göstermemesi üreticilere ve tüketicilere sorun oluşturmaktadır. Niğde ilinde seçilmiş olan Dündarlı Kasabasında 720 elma üreticisi bulunmaktadır. Elma üretimi üreticisi sayısına oranla il içerisinde önemli üretim miktarına sahiptir. Dündarlı kasabasında ve çevresinde elma üretimi ve pazarlaması alanında faaliyet gösteren kooperatifin olmaması üreticiler için sorun oluşturmaktadır. İlaçlama, akaryakıt, gübre ve fidan gibi girdi temini ve pazarlama alanlarında üreticiler özel işletmelerle çalışmaktadırlar. Pazarlama alanında farklı bir satış kanalının olmaması ise üreticilerin tüccarı tercih etmesini zorunlu hale getirmiştir. Bu araştırmada; üreticiler genel olarak yaşlı(47,80), eğitim düzeyi çoğunlukla ilköğretim-ortaöğretim-lise(97,65), üreticilerin hepsi ürünlerini tüccara sattığı, üreticilerin tüccara ürün satış fiyatı 2,07TL/Kİ olduğu, İzmir ilinde elma ürünlerinin tüketiciye satış fiyatının 7,06TL/KĞ olduğu, üreticiler pazarlamada avantajlı olarak kooperatifi tercih ettikleri(0,64), daha iyi üretim için pazarlama avantajını(0,62) öncelik tercih ettikleri, bölgede kurulacak kooperatifin öncelikli hizmetinin pazarlama(0,55) olması gerektiğini, ülke kooperatifçiliğinin ana sorunu yönetim(49,41) olduğu ve üreticilerin yıllık gelir içerisinde elma geliri ise %43,00 olduğu bulunmuştur. Bu çalışmada, kooperatifçiliğin Dünya'da ve ülkemizde gelmiş olduğu noktayı çeşitli kaynaklarla incelenmiştir. Gelişmiş ülkelerin kooperatifçilik çalışmalarından örnekler gösterilmiştir. Araştırma bölgesi olarak seçilmiş olan Niğde ili Dündarlı kasabasında elma üreticilerinin kooperatifçilik tercihleri incelenmiştir., The agricultural sector has an important place in the country's economy in terms of meeting the food needs of the society and being an area of employment. Organizational structures have been established to ensure the continuity of the agricultural production of the countries. Today, unions, cooperatives, etc. known as various institutions. Cooperatives, which have come to the fore among these organizational structures, have social and cultural contributions to the society as well as their economic needs. It is seen as a preferable institution in the society as it prevents the migration to the city that arises with the income problem in the society and encourages people to entrepreneurship with certain opportunities. Turkey has reached a certain position in agricultural production. In addition to agricultural production, it has provided an important development in cooperatives. However, production and cooperatives could not reach the desired point. On the other hand, important apple production is made in Niğde province and there is a certain cooperative development. The fact that cooperatives do not operate effectively and efficiently in agricultural production in Niğde province creates problems for producers and consumers. There are 720 apple producers in Dündarlı Town, which has been selected in Niğde province. Apple production has a significant amount of production in the province compared to the number of producers. The absence of cooperatives operating in the field of apple production and marketing in and around the town of Dündarlı poses a problem for the producers. Producers work with private enterprises in the fields of input supply and marketing such as pesticides, fuel oil, fertilizers and saplings. The absence of a different sales channel in the field of marketing has made it mandatory for manufacturers to prefer traders. In this study; Producers are generally old (47.80), education level is mostly primary-secondary-high school (97.65), producers all sell their products to merchants, producers' product sales price to merchants is 2.07 TL/KG, the sale price of apple products to consumers in Ġzmir is 7 06TL/KG, producers prefer cooperatives as advantageous in marketing (0,64), they prefer marketing advantage (0,62) for better production, the priority service of the cooperative to be established in the region should be marketing (0,55), country cooperatives It has been found that the main problem is management (49.41) and the apple income of the producers is 43.00% within the annual income. In this study, the point that cooperatives has reached in the world and in our country has been examined with various sources. Examples from the cooperative studies of developed countries are shown. The cooperatives preferences of apple producers in the town of Dündarlı in Niğde province, which was chosen as the research region, were examined.

Kaju fıstığı üretimi birçok tropikal ülke için önemli bir tarımsal faaliyet olarak görülmektedir. Kaju, dünyadaki tropikal ülkelerin çoğunda yetiştirilen ürünlerden birisidir. Batı Afrika, dünyadaki ana kaju üretim alanları arasında önemli bir paya sahiptir. Kaju, Batı Afrika’da 2014 yılından beri ihracat değeri açısından kakaodan sonra ikinci ana ticari ürün durumuna gelmiştir. Batı Afrika’nın kaju üretim bölgesinde yer alan önemli ülkelerden birisi de Mali’dir. Bu araştırmanın temel amacı Mali’de kaju fıstığı üreticilerinin pazarlama kanalı tercihlerinde etkili olan faktörleri belirlemektir. Araştırma kapsamında Mali’deki kaju fıstığı üreticileri için pazarlama kanalları seçeneklerinin neler olduğu, üreticilerin daha çok hangi pazarlama kanalını tercih ettikleri ve üreticilerin pazarlama kanal tercihlerinde hangi temel faktörlerin etkili olduğu sorularına yanıt aranmıştır. Bu araştırmanın verileri Mali’nin Sikasso bölgesinde kaju fıstığı üretimi yapan çiftçilerden anket yoluyla elde edilmiştir. Bu çalışmada gayeli örnekleme yöntemi uygulanmış ve 100 kaju fıstığı üreticisi ile yüz yüze görüşülmüştür. Araştırmanın sonuçlarına göre, çiftçilerin toplam kaju satışlarının %50.37’si toptancılara, %30.69’u perakendecilere, %13.42’si komisyonculara, %2.81’i tüketicilere ve %2.70’i ihracatçılara gerçekleştirilmektedir. Toptancılara yapılan kaju satışlarının önemli bir kısmını büyük işletmeler gerçekleştirmekte, bunu küçük ve orta büyüklükteki işletmeler izlemektedir. Kaju fıstığı üreticilerinin pazarlama kanal tercihleri üzerinde bazı değişkenlerin etkisini ölçmek amacıyla Multinominal (Çok kategorili) Lojistik Regresyon Modeli kullanılmıştır. Modelde bağımlı değişken olarak kullanılan pazarlama kanalları sırasıyla toptancılar, komisyoncular, ihracatçılar, perakendeciler ve tüketicilerdir. Bu modelde kaju satışlarının önemli bir bölümünün yapıldığı toptancılar referans kategori olarak göz önüne alınmıştır. Model sonuçlarına göre; üretilen kaju fıstığı miktarı, çiftçi eline geçen kaju fıstığı fiyatı ve yıl içinde gerçekleştirilen kaju satışı sayısı çiftçilerin kaju fıstığı pazarlamasında pazarlama kanal tercihleri üzerinde etkili olan faktörler olarak saptanmıştır. Model sonuçlarında, üretilen kaju fıstığı miktarı arttıkça kaju üreticisi çiftçilerin toptancılar yerine ihracatçıları tercih etme olasılığının 1.002 kat artış gösterdiği belirlenmiştir. Diğer yandan, yıl içinde gerçekleştirilen kaju satışı sayısının artması kaju üreticisi çiftçilerin ihracatçılar yerine toptancıları tercih etme olasılığını 3.69 kat artırmaktadır. Perakendeciler için elde edilen analiz sonuçlarına göre; üretilen kaju fıstığı miktarı artıkça kaju üreticisi çiftçilerin toptancılar yerine perakendecileri tercih etme olasılığı 1.001 kat artış göstermektedir. Çiftçi eline geçen kaju fıstığı fiyatı arttıkça da kaju üreticilerinin toptancılar yerine perakendecileri tercih etme olasılığı 1.017 kat artmaktadır. Bu tez çalışmasının sonuçları, pazarlama alt yapısında bir gelişme sağlanamadığı sürece çiftçilerin pazarlama kanal tercihlerinde çok fazla esnek hareket edemeyeceğini ortaya koymuştur. Araştırma kapsamında görüşülen çiftçilerin önemli bir bölümü ürünlerinin satışını tüccarlara yapmaktadır. Bu bulgular ışığında, Mali’deki kaju örneğinde olduğu gibi, çiftçilere pazarlama kanal tercihlerinde daha esnek davranmasına olanak veren ve böylelikle onlara tercihlerinde avantaj sağlayan pazarlama alt yapısının (işleme, lojistik, vb.) oluşturulması önemli bulunmaktadır., Cashew nut production is considered as an important economic activity for many tropical countries. Cashew is one of the crops grown in most tropical countries in the world. West Africa has a significant share among the main cashew production areas in the world. Cashew has become the second main commercial product after Coconut in terms of export value in West Africa since 2014. Mali is one of the important countries in the cashew production region of West Africa. The main purpose of this thesis study was to determine the factors that affect the marketing channel preferences of cashew nut producers in Mali. Within the scope of the thesis, answers were sought to the questions of what are the marketing channel options for cashew nut producers in Mali, which marketing channel the producers prefer and which factors infleunce the marketing channel preferences of the producers. The data of this study were obtained through a questionnaire from farmers producing cashew nut in the Sikasso region of Mali. Purposive sampling method was used in this study. In this context, face-to-face interviews were conducted with 100 cashew nut producers. According to the results of the study, 50.37% of total cashew sales of farmers are made to wholesalers, 30.69% to retailers, 13.42% to brokers, 2.81% to consumers and 2.70% to exporters. A significant portion of cashew sales to wholesalers is made by large enterprises, followed by small and medium-sized enterprises. Multinominal (multi-category) Logistic Regression Model was used to measure the effect of some variables on the marketing channel preferences of cashew nut producers. The marketing channels used as dependent variables respectively in the model are wholesalers, brokers, exporters, retailers and consumers. In this model, wholesalers, where a significant quantity of cashew sales are made, are considered as the reference category. According to the model's results; The amount of cashew nut produced, the price of cashew nut received by the farmer and the number of cashew sales realized during the year were determined as the factors that affect the marketing channel preferences of the farmers in the marketing of cashew nut. The findings equally show that, as the amount of cashew nut produced increased, the probability of cashew farmers to prefer exporters instead of wholesalers increased 1.002 times. On the other hand, the increase in the number of cashew sales during the year increases the probability of cashew farmers to prefer wholesalers instead of exporters by 3.69 times. According to the results obtained for retailers; As the amount of cashew nuts produced increases, the probability of cashew farmers to prefer retailers instead of wholesalers increases 1.001 times. As the price of cashew nut increases, the probability of cashew farmers to prefer retailers instead of wholesalers increases 1.017 times. The results of this study reveal that as long as there is no improvement in the marketing infrastructure, the farmers cannot act very flexibly in their marketing channel preferences. As a matter of fact, a significant portion of the farmers interviewed within the scope of the study sell their products to traders. In light of what has been said, it is important to establish a marketing infrastructure (processing, logistics, etc.) that allow farmers to be more flexible choosing their marketing channel, as in the case of cashew in Mali, and thus provide them with an advantage in their preferences.

Tam Metin / Tez Hünnap meyvesi (Ziziphus jujuba Mill.), Hinnap, İnnap, Çiğde, ve Kuran İğdesi gibi birçok yerel isimleri bulunan şifalı bir bitkidir. Çöl bitkisi, tıbbi aromatik bitki, lifli bitki olarak da tanımlanan ve birçok faydası bulunan hünnap meyvesi son yıllarda üretilen alternatif bitkilerden birisi olmuştur. Türkiye’de son 5 yılda hünnap meyvesi yetiştiriciliğinde ilk sırada Amasya ili yer almaktadır. Amasya ilinde, Çiftçi Kayıt Sistemi (ÇKS) kayıtlarında bulunan kapama hünnap bahçesi kaydıyla üretim yapan 64 üreticinin tam sayım yöntemi kullanılarak üretim ve pazarlama yapısı incelenmiştir. Anket çalışması, 2021 yılı Ekim ve Kasım aylarında gerçekleştirilmiştir. Çalışmada, hünnap yetiştiriciliğinin Türkiye’deki ve dünyadaki üretim ve pazar durumu ortaya konulmuştur. Araştırma konusunu kapsayan Amasya ilinde hünnap meyvesi yetiştiriciliğinde sorunlar belirtilerek çözüm önerileri geliştirilmiştir. Çalışmada, hünnap üretiminde en önemli maliyet unsurları arasında meyvenin toplanması sırasında işçilik maliyetleri, üretim aşamasında telli terbiye direk sistemi ve toprağın hazırlanması işlemleri oluşturmaktadır. Görüşülen çiftçiler ürün yetiştiriciliği sırasında sağlanan desteklerin arttırılması gerektiğini belirtmiştir. İncelenen işletmelerde dekara toplam tesis masrafı 14.713,81 TL ve tesis dönemi masrafı dekara 4.077,51 TL’dir. Araştırma sonuçlarına göre, işletme döneminde işletmelerde dekara yetiştirme masrafı 1.603,69 TL, hasat masrafları 787,50 TL olduğu saptanmıştır. Hünnap üretiminde elde edilen brüt, net ve oransal kar sırasıyla 3.739,25 TL/da, 2.172,49 TL/da ve 1.54 olarak belirlenmiştir. Üreticilerin birlik, kooperatif vb. herhangi bir üretim veya pazarlama örgütlenme yapısı olmadan maliyetlerin düşürmesi ve pazarlama yapısının güçlendirilmesi mümkün olmamaktadır. Çiftçilerin kooperatifler veya birlik çatısı altında örgütlenmeleri teşvik edilmelidir. Amasya’da hünnap meyvesi üreticilerinin ürünü tüccarlara düşük fiyatlarla sattıkları, ürünün yetiştiriciliğinin maliyetinin gitgide yükseldiği, fakat pazarlama imkanlarının yetersizliği ile uzun yıllardır hünnap yetiştiriciliği yapan bazı çiftçilerin hünnap ağaçlarını sökerek başka ürünlere yöneldiği tespit edilmiştir. Hünnap meyvesinin yurtiçinde tanınırlığının arttırılması yönünde reklam ve tanıtım faaliyetlerinin arttırılması, yaş ve mamul ürün olarak depolama ve lojistik imkânlarının iyileştirilmesi ve pazarlama ağının geliştirilmesi önerilmektedir. Jujube fruit (Ziziphus jujuba Mill.) is a medicinal plant with many local names such as Hinnap, Innap, Cigde and Quran Silverberry. Having many benefits and known as a xerophyte, jujube fruit is defined as medicinal aromatic plant, fibrous plant. It has been one of the alternative plants produced in recent years in Amasya province. Amasya has ranked first in jujube cultivation in Türkiye in the last 5 years. The production and marketing structure of 64 producers settled in the province producing through the way of closed jujube orchard was examined by using the full count method in the Farmer Registration System records. The survey was carried out in October and November 2021. In this study, the production and market situation of jujube cultivation in Türkiye and in the world has been revealed. The Problems in jujube fruit cultivation in Amasya province, which covers the research subject, were stated and solution suggestions were proposed. According to the study, among the most important cost factors in jujube production are labor costs during fruit picking, trellis system and soil preparation processes during production. The interviewed farmers stated that the support provided by the government during crop cultivation should be increased. The total facility cost per decare is 14,713.95 TL and the cost of the establishment period is 4,077.51 TL per decare in the examined facilities. According to the results of the research, it was determined that the cost of growing per decare in the enterprises was 1,603.69 TL, and the harvesting costs were 787.50 TL. The gross, net and proportional profits in jujube production were determined as 3,739.25 TL, 2,172.49 TL and 1.54 respectively. It is not possible for manufacturers to reduce costs and strengthen their marketing structure without any producers' union or cooperative etc. The organization of farmers under the umbrella of cooperatives or unions should be encouraged. It has been determined that the producers of jujube fruit in Amasya, selling their products to traders at low prices. Moreover, the cost of growing of the product is increasing gradually, due to the inadequacy of marketing opportunities and some farmers who have been growing jujube for many years have started to change their plants to other products by uprooting their jujube trees. It is recommended to increase the advertisement and promotion activities in order to increase the local awareness domestic of jujube production, to improve the storage and logistics conditions as fresh and finished products, and to develop the marketing network

Tarım, çoğu Afrika ülkesinin ekonomilerinin temelini oluşturmaktadır. Benin, ekonomik gelişimi tarıma dayanan Batı Afrika ülkelerinden biridir. Hayvancılık alt sektörü tarımda önemli bir yere sahiptir. Hayvancılıkla uğraşan çiftçiler hem büyük hem de küçükbaş hayvan yetiştirmektedir. Hayvanlarının pazarlanması için yetiştiriciler çoğunlukla hayvancılık pazarlarına gitmektedir. Benin'de esas olarak iki tür hayvan pazarı vardır. Bunlar geleneksel hayvan pazarı (MT) ve kendi kendini yöneten hayvan pazarıdır (MBA). Bu çalışma, özellikle bu iki piyasa türünün işleyişini ve Benin'deki yerel kalkınma üzerindeki etkilerini anlamak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada belirlenen hedeflere ulaşmak için 300 çiftçi ve 300 hayvan tüccarı olmak üzere toplam 600 katılımcı ile yüz yüze görüşülmültür. Çalışma Gogounou, Nikki, Bassila, Matéri, Save ve Kétou (Iwoyé) belediyelerinde yapılmıştır. Çalışmanın sonuçları, ankete katılan çiftçiilerin çoğunlukla erkek (97.67%) olduğunu ortaya koymuştur. Yaş, eğitim düzeyi, hayvancılıktaki deneyim, kredi erişimi, sığır sayısı, koyun sayısı, mera kullanımı, veterinerlik hizmetlerine erişim ve kooperatife ortaklık değişkenleri, MBA hayvan pazarlarını tercih eden çiftçilerin hanehalkı gelirleri üzerinde anlamlı ve olumlu etkiye sahiptir. Hayvancılıktaki deneyim, sığır sayısı, mera kullanımı, tarım arazisi sahipliği ve koyun sayısı bağımsız değişkenleri, MT hayvan pazarlarını tercih eden çiftçilerin gelirleri üzerinde anlamlı ve olumlu etkiye sahiptir. Hayvanların pazarlama maliyetleri MT'lerde MBA'lere göre daha yüksektir. Çiftçilerin pazarlama marjları MBA'lerde MT'lere göre daha yüksektir. MBA'ler sığır (1.43) ve koyun (2.50) ticaretinde etkindir. MT'ler, sığır ticareti (0.99) için etkin değildir ancak koyun ticareti (1.89) için etkindir. Hayvancılık pazarları altyapı (çitler, ofisler, yollar vb.), aracılar, güvensizlik, yüksek taşıma masrafları vb. sorunları yaşamaktadır. Pazar bilgilerine erişim, ödeme şekli, kooperatif ortaklığı, sığır sürüsünün büyüklüğü, koyun sürüsünün büyüklüğü, keçi sürüsünün büyüklüğü ve tarım arazisi miktarı çiftçilerin MBA seçimini pozitif yönde etkilerken, pazara uzaklık MBA seçimini negatif yönde etkilemektedir., Agriculture is the basis of the economies of most African countries. Benin is one of the West African countries whose economic development is based on agriculture. The livestock sub-sector occupies an important place in agriculture. The people who engage in livestock breeding raise large and small ruminants. To market their animals, livestock farmers often go to livestock markets. In Benin, there are two types of livestock markets that welcome herders. They are the traditional livestock markets (MT) and the self-managed livestock markets (MBA). This study was conducted with the aim of understanding the functioning of the MT and MBA markets and their impacts on local development in Benin. To achieve the objectives of this work, a random sample was drawn. It included a total of 600 respondents, including 300 livestock farmers and 300 livestock traders. The survey was conducted in the communes of Gogounou, Nikki, Bassila, Matéri, Save and Kétou (Iwoyé). The MBAs were each located in a commune, and their selection was made with the help of the Departmental Director of Livestock of the MAEP and on the basis that there were at least two MTs in each commune. The criterion of at least two TMs in each commune is explained by the fact that TMs are often very small livestock markets and to ensure that the number of respondents is reached. The results of the study revealed that the farmers surveyed were mostly men (97.67%) and women few (2.33%). Variables of age, education level, experience in animal husbandry, access to credit, number of cattle, number of sheep, pasture use, access to veterinary services and membership in the cooperative have a significant positive effect on household incomes of farmers who prefer MBA livestock markets. The variables of experience in animal husbandry, number of cattle, pasture use, farmland ownership and number of sheep have a significant positive effect on the incomes of farmers who prefer MT livestock markets. The transaction costs of animals are higher in MT than in MBA. Farmers' marketing margins are higher in MBA than in MT. MBA are efficient in cattle (1.43) and sheep (2.50) trade. MT are not efficient for cattle trading (0.99) but are efficient for sheep trading (1.89). Livestock markets are undermined by problems of market infrastructure such as fences, offices, roads, intermediaries, insecurity, etc. Access to market information, payment mode, cooperative membership, cattle herd size, sheep herd size, goat herd size and agricultural land positively affect farmers' choice of MBA markets, while distance to market negatively affects the choice of MBA.

Gıda güvencesinin sağlanması, tarımsal üretimin en temel amacıdır ve küresel hedeflerin başında gelmektedir. Son dönemlerde yaşanan olumsuz gelişmeler nedeniyle gıda güvencesi küresel bir sorun olarak güncelliğini korumakta ve önemi artmaktadır. Ancak, küresel ve ulusal düzeyde gıda güvencesinde mevcut durumun saptanmasına yönelik kullanılan metotlar ile ilgili tartışılmalar devam etmektedir. Bu araştırmanın üç temel amacı bulunmaktadır. Bunlardan ilki, Trakya Bölgesi’nde buğday, ayçiçeği, çeltik ve süt sığırcılığı işletmelerine yönelik işletme düzeyinde Gıda Güvencesi Endeksi oluşturulmasıdır. İkincisi, endeks skorları ile üreticilere ve işletmelere ait özellikler arasındaki ilişkinin araştırılmasıdır. Üçüncüsü ise, araştırmanın bulgularına göre tarım politikası önerileri getirilmesidir. Bu amaçla, Trakya Bölgesi’nde 189 üretici ile yüz yüze görüşme gerçekleştirilmiştir ve bu üreticilere ait işletmelerin 126’sında süt, 159’unda buğday, 144’ünde ayçiçeği ve 60’ında çeltik üretilmektedir. Endekste yer alan değişkenlerin ağırlıkları Temel Bileşenler Analizi ile belirlenmiştir. Endeks skorlarını etkileyen faktörler Sansürlü Regresyon Analizi ile ortaya konmuştur. Tasarlanan endeksin dayanıklılığının analiz edilmesi amacıyla Monte Carlo simülasyonlarına dayanan Belirsizlik Analizi ve varyansa dayalı küresel Duyarlılık Analizi, değişken ve boyut çıkarma yaklaşımı ve en yakın komşu algoritmasına dayanan Shapley effects metotları kullanılmıştır. Gıda Güvencesi Endeksi skorları buğday işletmelerinde 49.3, ayçiçeği işletmelerinde 56.5, çeltik işletmelerinde 53.4 ve süt sığırcılığı işletmelerinde 56.8’dir. Bu sonuçlar, Trakya Bölgesi tarım işletmelerinin bulunabilirliğe tam olarak katkı sağlama potansiyellerinin ancak yarısını kullanabildiklerine dikkat çekmektedir. Belirsizlik ve duyarlılık analizleri sonuçlarına göre, endekslerin genel olarak normalizasyon yöntemine duyarlı, ağırlıklandırma yöntemine duyarsız olduğu belirlenmiştir. İşletmelerin sıralamasında en fazla kaymaya neden olabilecek boyutun ise sosyal sürdürülebilirlik olduğu dikkati çekmektedir. Bu araştırmada elde edilen endeks skorlarına göre her bir boyutta alınması gereken önlemler hiyerarşik olarak sıralanmıştır. Ayrıca, Tobit modeli ile üretici ve işletmeye yönelik sosyoekonomik iyileştirilmesi gereken faktörler de saptanmıştır. Bu faktörler, genç, eğitim düzeyi yüksek, kayıt tutan, gıda güvencesi kavramını bilen, televizyon ya da internetten bilgi alan üreticilerdir ve büyük ölçeğe sahip işletmelerdir. Politika yapıcıların bu sonuçları dikkate alması son derece önem taşımaktadır., Ensuring food security is one of the main objectives of agricultural production and is at the top of global goals. Globally, food security remains relevant and its importance has increased due to recent negative developments. However, discussions on the methods used to determine the current situation of global and national food security are still ongoing. This study has three main objectives. First, to construct a farm-level Food Security Index for wheat, sunflower, paddy, and dairy farms in the Thrace Region. Second, to analyse the relationship between the index scores and the characteristics of farmers and farms. Thirdly, to propose agricultural policies based on the results of the study. For this purpose, face-to-face interviews were conducted with 189 farmers in the Thrace Region, and 126 of the farms produce milk, 159 wheat, 144 sunflower and 60 paddy. The weights of the variables in the index were determined by Principal Components Analysis. The factors affecting the index scores were analysed using Censored Regression Model. To analyse the robustness of the index, Monte Carlo simulations-based Uncertainty Analysis and variance-based global Sensitivity Analysis, a variable and dimension extraction approach, and Shapley effect methods based on the nearest neighbour algorithm were used. Food Security Index scores are 49.3 for wheat farms, 56.5 for sunflower farms, 53.4 for paddy farms and 56.8 for dairy farms. These results draw attention to the fact that farms in the Thrace Region are only using half of their potential to contribute to availability. The results of the uncertainty and sensitivity analysis show that the index is generally sensitive to the normalisation method and insensitive to the weighting method. It is noteworthy that the dimension that can cause the biggest change in the ranking of farms is social sustainability. The measures to be taken in each dimension are hierarchically ordered according to index values. In addition, socio-economic factors for farmers and farms that need to be improved have been identified using the Tobit model. These factors are farmers who are young, have a high level of education, keep records, know the concept of food security, receive information from television or the Internet, and large-scale farms. It is of utmost importance for policymakers to take these findings into account.

Bu çalışmada, sadece yerleşim yeri itibarı ile farklı lıklar arzeden Tokat ili Merkez ilçeye bağlı rîag ve ova köy lerindeki toplumsal yapı ve bu yapı üzerine etki edebileceği düşünülen faktörler karşılaştırılarak incelenmeye çalışılmış tır. Bu amaçla önce Türkiye tarımındakı yapısal değişim ana hatları ile ortaya konulmuş ve bu kuramsal kısımdan sonra, araştırma alanındaki köylerin nasıl seçildiği, yönteminin ne olduğu, uygulanan tekniklerle birlikte uygulamanın nasıl ya pıldığı belirtilmiştir. Yöntem olarak _Khı-kare, t testi, var- yans analizi ve regresyon analizleri yapılmıştır. Araştırma sonuçları çeşitli alt başlıklar altında sunul muştur. Bu sonuçlara göre yerleşim yerlerinin vermiş olduğu avantajlar nedeni ile ova köylerinin toplumsal ve ekonomik yapı bakımından biraz daha kentsel yapıya dönüşme yolunda ol duğu, dağ köylerinin ise bir çok konuda geleneksel olma özel liğinden henüz kurtulamamış olduğu ve yavaş değişen bir yapı gösterdiği ortaya çıkmıştır. Araştırma alanındaki köy grupları, aile biçiminin olu şum şekli, eğitim, nüfus, göç, sosyal katılım, kitle iletişim araçlarından yararlanma, kooperatifleşme vb. konularda fark lılıklar göstermektedir. Toplumsal yapı üzerine etki eden faktörler bakımından da köy grupları arasında farklılıkların olduğu belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Toplumsal yapı In this study, the social structure of mountain and plain villages of central county of Tokat province having a difference only in the respect of settlement place and factors which ars considered to have an effect on the social structure have been tried to investigate comparatively» For this purpose, first the structural, change in Turkish agriculture had been determined with its main lines and after this methodologic section how the villages on research area was determined, what the method was and how the survey was applied with their techniques were explained. The results of the research were presented under various subtitles» According to these results, that the plain villages are on the way of turning urban structure because of the advantages of settlement places but the mountain villages still in traditional structure in several sides and they represent a slow change have been determined» The village groups on the research area show differences in the respect of family form, education, population, migration, sociality, making use of the mass media, cooperation, etc» That there are differences between the village groups in the respect of factors having an effect on the social structure has been determined» Key words: Social Structure 364

Amaç: Bu araştırma Aydın ilinde kuru incir üreten tarımsal işletmelerin sahip oldukları sürdürülebilirlik temelli sertifikaların işletmelerin verim, tarımsal gelir, sürdürülebilirliğine etkisini incelemektir. Materyal ve Yöntem: Araştırma, 2019 yılı Mayıs-Haziran aylarında Aydın ilinde farklı üretim standartlarını kullanan kurutmalık incir üreten konvansiyonel, İyi Tarım Uygulamaları, Organik Tarım olmak üzere 225 tarımsal işletmeden yüz yüze anket yöntemiyle toplanan verilerle yürütülmüştür. İşletmelerin hangi üretim şeklini benimsedikleri çoklu nominal lojistik regresyon yardımıyla belirlenmiştir. İşletmelerin ekonomik analizinin ardından sürdürülebilirlik ölçeği ile işletmelerin sürdürülebilirliği ölçülmüştür. Ekonomik göstergelere ve sürdürülebilirliğe etki eden faktörlerin etkisi uygulamanın etkisi yöntemiyle incelenmiştir. Bulgular: Etki değerleme analizleri sonucunda sertifikalı işletmeler konvansiyonel üretime göre daha sürdürülebilirlerdir. Organik tarım sertifikasına sahip tarım işletmeleri ile iyi tarım uygulamaları sertifikasına sahip tarım işletmelerinin toplam sürdürülebilirliği arasında bir fark yoktur. Sonuç: Sürdürülebilirlik temelli uygulanan standartların işletmelere etkileri araştırılmış, bu etkilerin işletmelerin sürdürülebilirliği büyük ölçüde risk altındadır. Sürdürülebilirlik artıkça incir verimi düşmekte, değişken masraflar azalmakta, brüt gelir artmaktadır. Sürdürülebilir incir üretimi için gereken destekleme modeli ortaya konmuştur. Objective: The aim of this research is to examine the effects of the sustainability-based certificates of the agricultural enterprises producing dried figs in the province of Aydın on the yield, agricultural income and sustainability of the enterprises. Material and Methods: The research was conducted with the data collected by face-to-face survey method from 225 agricultural enterprises, including conventional, Good Agricultural Practices, Organic Agriculture, which produce dried figs using different production standards in Aydın province in May-June 2019. Which mode of production the enterprises adopted was determined with the help of multiple nominal logistic regression. After the economic analysis of the enterprises, the sustainability of the enterprises was measured with the sustainability scale. The effect of the factors affecting the economic indicators and sustainability was examined by the treatment effect models. Results: As a result of impact assessment analysis, certified agriculture are more sustainable than conventional production. There is no difference between the total sustainability of enterprises with organic agriculture certificate and those with good agricultural practices certificate. Conclusion: The effects of sustainability-based standards applied to agriculture have been researched, and the sustainability of these effects is largely at risk. As sustainability increases, fig yield decreases, variable costs decrease, and gross income increases. The support model required for sustainable fig production has been put forward. İÇİNDEKİLER KABUL VE ONAY SYAFASI................................................................................................................ i TEŞEKKÜR............................................................................................................................................ ii İÇİNDEKİLER ....................................................................................................................................... ii KISALTMALAR DİZİNİ........................................................................................................................v ŞEKİLLER DİZİNİ................................................................................................................................ vi ÇİZELGELER DİZİNİ ......................................................................................................................... vii ÖZET...................................................................................................................................................... xi ABSTRACT.......................................................................................................................................... xii 1 . GİRİŞ ..................................................................................................................................................1 1.1 Dünya ve Türkiye’de İncir Üretimi....................................................................................................5 1.2 Sürdürülebilirlik Temelli Sertifikalar...............................................................................................14 2. KAYNAK ÖZETLERİ ......................................................................................................................20 3 . MATERYAL VE YÖNTEM ............................................................................................................32 3.1 . Materyal .........................................................................................................................................32 3.2 Yöntem.............................................................................................................................................35 3.2.1 Tarımsal Sürdürülebilirliğin Ölçülmesi.........................................................................................36 3.2.2 Etki Değerleme Analizi.................................................................................................................39 4 . BULGULAR.....................................................................................................................................43 4.1 İşletme Sahiplerine İlişkin Sosyo-Demografik Özellikler ...............................................................43 4.2 İşletmelerin Ekonomik Analizine İlişkin Bulgular ..........................................................................47 4.3 Pazarlamaya İlişkin Bulgular ...........................................................................................................55 4.4 İşletmelerin Sürdürülebilirlik Durumlarına İlişkin Bulgular............................................................64 iv 4.5 . Sürdürülebilirlik Temelli Sertifikaların İşletmelere Etkisine İlişkin Bulgular...............................73 5 . TARTIŞMA ......................................................................................................................................81 6 . SONUÇ VE ÖNERİLER ..................................................................................................................82 KAYNAKLAR ......................................................................................................................................87 EKLER...................................................................................................................................................96 ÖZGEÇMİŞ .........................................................................................................................................109

Bu çalışmanın amacı arazi toplulaştırma çalışması tamamlanan işletmelerin ekonomik analizini yapmak ve memnuniyet düzeyini tespit etmektir. Araştırma bölgesi olarak seçilen Konya ili Çumra ilçesi Abditolu mahallesinde 2018 yılında arazi toplulaştırma çalışması tamamlanan işletmeler çalışmanın ana çerçevesini oluşturmaktadır. Popülasyonun tespitinde Konya Devlet Su İşleri (DSİ) 4. Bölge Müdürlüğü Arazi Toplulaştırma ve Tarla İçi Geliştirme Hizmetleri (TİGH) Şube Müdürlüğü verilerinden yararlanılmıştır. Araştırmanın örnek hacmi tabakalı tesadüfi örnekleme yöntemine göre %95 güven sınırında %5 hata ile 75 olarak belirlenmiştir. Arazi toplulaştırması öncesi işletmelerde işletme başına ortalama 294,25 dekar arazi düşmekte olup bunun %84,36'sı mülk arazi, %15,53'ü kiraya tutulan arazi, %0,11'i ortak işlenen araziden oluşmaktadır. Arazi toplulaştırması sonrası işletmelerde işletme başına ortalama 365,40 dekar arazi düşmektedir. Bu miktarın %87,15'i mülk, %12,76'sı kiraya tutulan arazi, %0,09'u ortak işlenen araziden oluşmaktadır. İşletmelerde aile birey sayısı ortalama 4,80 kişi olup bunun %67,50'sini erkek bireyler, %27,50'sini kadın bireyler oluşturmaktadır. İncelenen işletmelerde aktif işgücü olarak adlandırılan15-49 yaş grubu toplam nüfusun %60,83'ünü oluşturmakta olup işletmelerin işgücü potansiyeli bakımından yeterli olduğu söylenebilir. Araştırma alanında incelenen işletmelerin sermaye yapısı fonksiyonlarına göre sınıflandırılmıştır. İşletmeler ortalamasında aktif sermaye 5.567.144,89 TL olarak hesaplanmıştır. Aktif sermayenin %85,00'ini arazi sermayesi, %15'ini ise işletme sermayesi oluşturmaktadır. Toplam işletme sermayesi 835.058,39 TL olarak tespit edilmiş olup bu değerin %79,25'ini sabit işletme sermayesi, %20,75'ini döner işletme sermayesi oluşturmaktadır. Pasif sermayenin %88,79'u öz sermayeden, %11,21'i yabancı sermayeden oluşmaktadır. Arazi toplulaştırmasına dahil olan işletmelerin yıllık faaliyet sonuçları incelenmiş olup ortalama işletme başına gayrisafi üretim değeri 838.643,03 TL, gayrisafi hasıla 848.826,37 TL, saf hasıla 366.010,74 TL, tarımsal gelir 418.496,07 TL ve toplam aile geliri 422.682,74 TL olarak hesaplanmıştır. İncelenen işletmelerde ekonomik rantabilite (ER) %8,92, mali rantabilite (MR) ise %6,66 olarak hesaplanmıştır. İşletmecilerin arazi toplulaştırma çalışmalarında ifade edilen memnuniyet algıları ile işletme genişlik grupları arasında istatistiki açıdan anlamlı bir ilişkinin olup olmadığı khi-kare analizi ile test edilmiş ve işletmelerin arazi genişliği ile her bir arazi parçasının başına yol gitmesinden dolayı arazi toplulaştırma çalışmasından memnun olma durumu arasında anlamlı bir ilişki bulunmaktadır. Araştırma alanında faaliyet gösteren işletmecilerin arazi toplulaştırması çalışmasına karşı memnuniyet düzeyini belirlemek için logistik regresyon analizi yapılmıştır. Sonuçta, memnuniyet düzeyine etki eden faktörler; işletmecinin yaşı, tarımsal gelir, il tarım ve orman müdürlüğünü ziyaret etme sıklığı, arazi toplulaştırması ile ilgili broşür okuma durumu olarak tespit edilmiştir. İncelenen işletmelerde tarımsal geliri etkileyen faktörlere çoklu doğrusal regresyon analizi uygulanmış ve arazi toplulaştırma çalışmalarının işletme gelirini etkilediği tespit edilmiştir. Modelde, EİB, arazi toplulaştırma çalışması sonucu elde edilen bitkisel üretim değeri, arazi toplulaştırma çalışması sonrası parsel genişliği, net kar ve işletme masrafları istatistiki olarak pozitif yönde anlamlı bulunmuştur. Bölgede arazi toplulaştırma çalışmaları konusunda farkındalık oluşturulması amacıyla, çiftçilere arazi toplulaştırma konularında eğitim ve yayım çalışmalarının artırılması, çiftçilerin arazi toplulaştırma konusunda daha da bilinçlenmelerini sağlayacaktır., The aim of this study is to make an economic analysis of the enterprises whose land consolidation work has been completed and to determine the level of satisfaction. The enterprises whose land consolidation work was completed in 2018 in the Abditolu neighborhood of the Çumra district of Konya, which was selected as the research region, constitute the main frame of the study. In the determination of the population, the data of Konya DSİ 4th Regional Directorate Land Consolidation and TİGH Branch Directorate were used. The sample size of the study was determined as 75 with a 5% error at the 95% confidence limit according to the stratified random of sampling method. Before land consolidation, an average of 294.25 decares of land per enterprise falls on the farm, of which 84.36% is property land, 15.53% is rented land, and 0.11% is jointly cultivated land. After the land consolidation, an average of 365.40 decares of land per enterprise falls in the enterprises. 87.15% of this amount consists of property, 12.76% of rented land and 0.09% of jointly cultivated land. The average number of family members in businesses is 4.80 people, of which 67.50% are male individuals and 27.50% are female individuals. The 15-49 age group, which is called active labor in the examined enterprises, constitutes 60.83% of the total population, and it can be said that the enterprises are sufficient in terms of workforce potential. In the study area analyzed were classified according to capital structure functions. Active capital on average was calculated as 5,567,144.89 TL. 85.00% of active capital was composed of land capital, 15.00% was operating capital. Total working capital was determined as 835,058.39 TL, of which 79.25% was operating fixed capital and 20.75% was operating variable capital. 88.79% of passive capital was composed of domestic capital, 11.21% was foreign capital. Annual activities results of the enterprises involved in land consolidation have been examined and gross production value was calculated as 838,643.03 TL, gross production was 848,826.37 TL, net production was 366.010,74 TL, agricultural income was 418,496.07 TL and total family income was 422,682.74 TL on average per dairy farm. The level of economic profitability of farms which were analyzed was calculated as 8.92% and financial profitability which shows the success of farm operator was 6.66%. Whether there is a statistically significant relationship between the satisfaction perceptions of the operators expressed in the land consolidation studies and the enterprise width groups was tested with the chi-square analysis and there was a significant relationship between the land width of the enterprises and the satisfaction with the land consolidation work due to the way to each land plot are available. Logistic regression analysis was conducted to determine the satisfaction level of the operators operating in the research area against the land consolidation work. As a result, the factors affecting the level of satisfaction; age of the operator, agricultural income, frequency of visiting the provincial directorate of agriculture and forestry, reading the brochure about land consolidation. Multiple linear regression analysis was applied to the factors affecting the agricultural income in the examined enterprises and it was determined that the land consolidation studies affected the enterprise income. In the model, EIB, crop production value obtained as a result of land consolidation work, parcel width after land consolidation work, net profit and operating costs were found to be statistically significant. In order to raise awareness about land consolidation efforts in the region, increasing training and extension activities for farmers on land consolidation will increase the awareness of farmers about land consolidation.

Tam Metin / Tez Bu araştırmanın amacı TRC1 bölgesinde faaliyet gösteren süt sığırcılığı işletmelerinde yem kullanım etkinliği, verim düzeyi ve karlılık düzeyini farklı üretim sistemleri itibariyle ortaya koymaktır. Araştırma verileri TRC1 bölgesinde yer alan Gaziantep, Kilis ve Adıyaman illerinde faaliyet gösteren 145 süt sığırcılığı işletmesinden anket yoluyla toplanmıştır. İncelenen işletmeler, kümeleme analizi yardımıyla “Geleneksel”, “Yarı Profesyonel” ve “Profesyonel” olarak üç gruba ayrılmış ve analizler gruplar itibariyle karşılaştırmalı olarak yapılmıştır. İşletmelerin teknik etkinliği ve yem kullanım etkinlikleri Stokastik Sınır modeli ile tahmin edilmiştir. Araştırma bulguları, inceleme alanında sahip olunan sermaye karşılığında en yüksek getiriyi profesyonel süt sığırcılığı işletmelerinin elde ettiğini göstermiştir. TRC1 bölgesinde faaliyet gösteren işletmeler yaklaşık dördüncü laktasyondaki süt sığırları ile üretim yapmakta olup, ortalama 195 günlük laktasyon süresinde günde 17,10 kg süt elde etmektedirler. İncelenen işletmeler hayvan başına 18,78 kg kuru madde kullanmaktadırlar. İnceleme alanında sütün kilogram maliyeti 0.62 TL’dir. Yapılan etkinlik analizi sonuçlarına göre, işletmelerin teknik etkinlik skorları 0,62 ile 1,00 arasında değişmekte olup, ortalama teknik etkinlik skoru 0,82’dir. TRC1 bölgesindeki süt sığırcılığı işletmeleri üretim miktarında azalma olmaksızın, kullanılan girdileri %18 azaltma imkânına sahiptirler. İncelenen işletmelerde tahsis ve ekonomik etkinliği skorları sırasıyla 0.80 ve 0.67’dir. İnceleme alanındaki profesyonel süt sığırcılığı işletmelerinin teknik, tahsis ve ekonomik etkinlikleri, yarı profesyonel ve geleneksel işletmelerden daha yüksektir. Araştırma sonuçları ayrıca inceleme alanında yem kullanım etkinliğinin 0.75 olduğunu ve profesyonel işletmelerin yem kullanım etkinliğinin geleneksel ve yarı profesyonel işletmelerden daha yüksek olduğunu göstermiştir. TRC1 bölgesindeki üreticilerin yüksek laktasyon sayılarına sahip yaşlı hayvanları sürüden çıkarmaları, tüketilen kuru madde miktarlarını sürüdeki hayvanların süt verimi, kompozisyonu, ihtiyaçlar ve çevresel faktörler göz önünde bulundurularak belirlemeleri, hayvan refahı ve verim açısından barınak alanı büyüklüklerini ihtiyaçlar ölçüsünde tekrar düzenlemeleri süt üretiminde teknik etkinliği arttırabilecektir. Bununla birlikte hayvanların besin maddesi ihtiyaçlarına göre gruplandırmaları, hasta hayvanların sağlıklı hayvanlardan ayrılarak farklı bir alanda bakım, besleme ve tedavi işlemlerinin gerçekleştirilmesi, dengeli rumen fermentasyonu ve besinlerin daha verimli kullanımı için hayvanların TMR yöntemi ile beslenmeleri ve yemleme sıklığının arttırılması inceleme alanında teknik yetersizliği azaltacaktır. The aim of this research is to reveal the feed use efficiency, productivity and profitability of dairy farms in terms of different production systems in the TRC1 region. The research data were collected from randomly selected 145 dairy farms by using structured questionnaire in Gaziantep, Kilis and Adıyaman provinces of TRC1 region, Turkey. The sample farms were divided into three groups such as traditional, semi-professional and professional with the help of cluster analysis. Comparative analysis was performed to explore differences in terms of economic performance and the level of feed use efficiency among farm type having different technologies. Farm level technical efficiency and feed use efficiency of sample farms was estimated by using Stochastic Frontier model. The research findings showed that professional dairy farms achieved the highest return on asset in the TRC1 region. Sample farms used the cattle having the lactation number of 3,81 and produced 17,10 kg milk per day during the lactation period, which was 195 days. Dry matter use of sample farms was 18,78 kg per cattle. The production cost of milk was 0,62 TL per kilogram in TRC1 region. Based on the results of the efficiency analysis, technical efficiency scores varied between 0.62 and 1.00, and it was 0.82, on average. By eliminating the technical inefficiency in dairy farms of the TRC1 region, the same production amount would be achieved by using 18% less input than current one. In sample dairy farms, allocative and economical efficiency scores were 0.80 and 0.67, respectively. Professional dairy farms in the study area had higher technical, allocative and econmical efficiency scores than that of semi-professional and traditional farms. Research results also showed that the feed use efficiency scores were 0.75, on average, and feed use efficiency of professional dairy farms was higher than that of conventional and semi-professional ones. The study recommends that removing old animals having high lactation numbers from the herd, formulate the amount of dry matter consumed by taking into account the milk yield, composition, needs and environmental factors, and rearrange the size of the shelter area in terms of animal welfare and yield in order to increase technical efficiency scores. In addition, grouping animals according to their nutrient needs, separating sick animals from healthy animals and performing care, feeding and treatment processes in a different area, feeding animals with TMR method for balanced rumen fermentation and more efficient use of nutrients and increasing feeding frequency may reduce technical inefficiency in the research area.

Tam Metin / Full Text Tarımsal pazarlama üreticinin hangi miktar ve kalitede ürün üretmesi gerektiği ile başlayıp, ürünün pazara sunulması, standardizasyonu, depolama, nakliyat ve sonunda tüketiciye ulaşması kadar olan süreçteki faaliyetlerin tümünü kapsamaktadır. Köy pazarı satıcılarının işletmelerinin bulunduğu konumu, üretim miktarını, ürün çeşidini, ürün kalitesini ve doğrudan pazarlama için sahip olduğu altyapı imkânlarını göz önüne alarak kullanabileceği doğrudan pazarlama stratejilerini belirlemesi önemli görülmektedir. Bu araştırmada, Alaçam Köy Ürünleri Pazarında ürünlerini satan üreticilerin pazarlama koşulları değiştiğinde pazarlama marjları ve pazarlama etkinliğindeki değişimi ölçebilmek için bir analiz gerçekleştirilmiştir. Diğer deyişle doğrudan pazarlama ve dolaylı pazarlama gibi değişik senaryolarda köy ürünleri pazarında ürünlerini satan üreticilerin pazarlama marjları, mutlak marjları ve nispi marjları hesaplanmıştır. Araştırmada kullanılan verilerin ana kitlesini Samsun ili Alaçam ilçesinde köy ürünleri pazarında ürünlerini satan üreticiler ile yapılan anket çalışmaları oluşturmuştur. Anket yapılan üreticilerin örnek hacminin belirlenmesinde tam sayım yöntemi kullanılmıştır. Pazarlama etkinliği hesaplanırken, en yaygın kullanılan ölçülerden birisi olan aşağıda Acharya’nın modifiye edilmiş pazarlama etkinliği (Acharya’s Modified Marketing Efficiency) formülünden yararlanılmıştır. Araştırma sonuçlarında üretimden pazarlamaya kadar bütün süreçlerde kadınların rolü giderek artmaktadır. Hane halklarına bakıldığında tarımla uğraşan nüfusun az olduğu görülmüştür. Tarımsal üretimde işletmelerin eğitim durumları önemli bir rol oynamaktadır. Köy ürünleri pazarında satış yapan işletmelerin köy pazarı, halk pazarı ve tüccar/komisyoncu kanalları aracılığıyla satılan ürünlerin pazarlama etkinliği ölçülmüştür. Belirlenen ürünlerin pazarlama indeksleri doğrudan pazarlama kanallarından biri olan köy ürünleri pazarında daha yüksek olarak hesaplanmıştır. Doğrudan pazarlama ve dolaylı pazarlama etkinlikleri karşılaştırıldığında, doğrudan pazarlama kanalının daha etkin olduğu saptanmıştır. Köy ürünleri pazarında çiftçilerin satış yapmasında etkili faktörler arasında en büyük etkenin daha fazla gelir sağlamak olduğu gözlenmektedir. Araştırma sonuçlarına göre ürünlerin değerinden ucuza satılması çiftçilerin gelirlerini azaltmaktadır. Üreticilerin gelirlerini arttırmak için köy ürünlerinin pazarlama yapısı daha etkin hale getirilebilir. Agricultural marketing includes all the activities starting with what quantity and quality of product the producer should produce, and starting with the introduction of the product to the market, standardization, storage, transportation and finally reaching the consumer. It is important for the village market sellers to determine the direct marketing strategies they can use, taking i nto account the location of their businesses, the amount of production, the type of product, the product quality and the infrastructure they have for direct marketing. In this research, an analysis has been carried out to measure the change in marketing ma rgins and marketing efficiency when the marketing conditions of the producers who sell their products in the Alaçam Village Products Market change. In other words, marketing margins, absolute margins and relative margins of producers who sell their product s in the village products market in different scenarios such as direct marketing and indirect marketing are calculated. The main mass of the data used in the study was the survey studies conducted with the producers selling their products in the village pr oducts market in Samsun province Alaçam district. The exact count method was used to determine the sample volume of the surveyed producers. While calculating the marketing efficiency, one of the most widely used measures; Acharya's modified marketing effic iency (Acharya's Modified Marketing Efficiency) formula was used below. According to the results of the research, the role of women in all processes from production to marketing is increasing. Looking at the households, it is seen that the population engag ed in agriculture is low. Educational status of enterprises plays an important role in agricultural production. The marketing efficiency of the products sold through the village market, public market and merchant / broker channels of the enterprises sellin g in the village products market was measured. The marketing indexes of the determined products were calculated higher in the village products market, which is one of the direct marketing channels. When direct marketing and indirect marketing activities ar e compared, it has been determined that direct marketing channel is more effective. In the rural products market, it is observed that the biggest factor among the effective factors for farmers to make sales is to generate more income. According to the resu lts of the research, selling the products cheaper than their value decreases the income of the farmers. The marketing structure of village products can be made more effective in order to increase the income of the producers.

This thesis was initiated in order to investigate the factors affecting farmers’ membership in Agricultural Credit Cooperatives in Bafra District of Samsun province. The material for the study consisted of data from face-to-face interviews with 200 farmers, determined by Cochran's sampling method used in Likert-type questions. The survey prepared for the purpose of collecting data in the study was prepared taking into account previous studies on the subject and farmers who are members of Agricultural Credit Cooperatives in the region and who are not members. Data were collected during November-December 2020 period. The methods selected in data analysis were determined according to research objectives. For this purpose, descriptive statistics such as frequencies, percentages, means, and standard deviations were used to describe farmers’ socio-economic characteristics, communication behaviors, members’ satisfaction about agricultural credit cooperatives, their opinions about cooperative administration and cooperative services, their expectations from the cooperative, and the opinions of farmers who were not members of cooperatives. Farmers were divided into two groups as members of agricultural credit cooperatives and non-members, and whether there was any difference between these two groups in terms of socioeconomic characteristics, communication behaviors and opinions about cooperative services was checked by independent sample t-test and chi-square test. According to the research findings, the average age of the farmers was 55.0, the ratio of the farmers who graduated from primary school was 66.5%, the ratio of those participating in the village administration was 18.0%, the average property land size was 30.08 decares, the average size of the land they rented was 28.68 decares and the average agricultural experience was 37.56 years. Communication behaviors were measured with a Likert scale and the average value was 1.570 for the frequency of reading vi newspapers, 2.375 for radio listening frequency, 2,465 for internet use frequency, 5,525 for television watching frequency, 3.185 for the frequency of going to the district center, 1.110 for the frequency of going to the city center, 1.985 for meeting frequency with agricultural engineers and veterinarians, and 0.350 for the frequency of watching television channels broadcasting on agricultural issues. According to the results of the independent sample t-test and chi-square test applied in the study; farmers who were members of cooperative had more advantages than nonmembers regarding the socioeconomic characteristics of rented land size, participation in village administration, use of credit for inputs, use of credit for agricultural investments, the rate of income provided from crop production, and income level; and communication behavior variables of watching television channels broadcasting on agricultural issues, meeting with agricultural engineers and veterinarians, and reading newspapers. In the study, it is recommended that farmers become mmembers of cooperatives and cooperatives should be encouraged in the rural society. Bu tez; Samsun İli Bafra İlçesinde çiftçilerin tarım kredi kooperatiflerine üye olmalarını etkileyen faktörlerin araştırılması amacıyla başlatılmıştır. Araştırmanın materyalini, Cochran’ın Likert tipi sorularda kullanılan örnekleme yöntemine göre belirlenen 200 çiftçi ile yüz yüze yapılan görüşmelerden elde edilen veriler oluşturmuştur. Araştırmada veri toplamak amacı ile hazırlanan anket konu ile ilgili önceki çalışmalardan ve yörede tarım kredi kooperatiflerine üye olan ve üye olmayan çiftçiler göz önünde bulundurularak hazırlanmıştır. Veriler Kasım-Aralık 2020 döneminde toplanmıştır. Araştırmada veri analizinde seçilen yöntemler araştırma amaçları doğrultusunda belirlenmiştir. Bu amaçla sosyoekonomik özellikler, iletişim davranışları, tarım kredi kooperatiflerine üye olan çiftçilerin kooperatif yönetiminden memnuniyetleri, kooperatif hizmetleri ile ilgili düşünceleri, kooperatiften beklentileri ve tarım kredi kooperatifine üye olmayan çiftçilerin kooperatif hizmetleri ile ilgili düşüncelerinin belirlenmesinde frekans, yüzde, ortalama ve standart sapma gibi tanımlayıcı istatistikler kullanılmıştır. Çiftçiler tarım kredi kooperatiflerine üye olan ve üye olmayan olmak üzere iki gruba ayrılarak bu iki grup arasında sosyoekonomik özellikler, iletişim davranışları kooperatif hizmetleri ile ilgili düşünceleri bakımından herhangi bir farkın olup olmadığını bağımsız örnekli t-testi ve ki-kare testi ile kontrol edilmiştir. Araştırma bulgularına göre, çiftçilerin ortalama yaşı 55.0, ilkokul mezunu olan çiftçilerin oranı %66,5, köy yönetimine katılanların oranı %18.0, ortalama mülk arazi büyüklükleri 30.08 dekar, ortalama kiraya tuttukları arazi büyüklüğü 28.68 dekar ve ortalama tarımsal deneyim 37.56 yıl olarak tespit edilmiştir. İletişim davranışları açısından Likert ölçeği ile ölçülen değişkenler olan çiftçilerin ortalama gazete okuma sıklığı 1.570, radyo dinleme sıklığı 2.375, internet kullanma sıklığı 2.465, televizyon izleme sıklığı 5.525, ilçe merkezine gitme sıklığı 3.185, şehir merkezine gitme sıklığı 1.110, ziraat mühendisi ve veteriner hekimle görüşme sıklığı 1.985, tarımsal konularda yayın yapan televizyon kanallarını izleme sıklığı 0.350 olarak bulunmuştur. Araştırmada uygulanan bağımsız örneklem t-testi ve ki-kare testi sonuçlarına göre; tarım kredi kooperatiflerine üye olan çiftçilerin sosyoekonomik özelliklerinden kiraladıkları arazi büyüklüğü, köy yönetimine katılma, girdiler için kredi kullanımı, tarımsal yatırımlar için kredi kullanımı, gelir düzeyi, bitkisel üretimlerinin toplam gelirdeki oranı ve gelir grubu; iletişim davranışlarından tarımsal konularda yayın yapan televizyon kanalların izleme, ziraat mühendisi ve veteriner hekim ile görüşme sıklığı ve gazete okuma sıklığı bakımından daha avantajlı oldukları tespit edilmiştir. Araştırmada çiftçilerin kooperatiflere üye olmaları ve kırsal toplumda kooperatifleşmenin teşvik edilmesi önerilmektedir.

Tam Metin / Tez Mandanın yetiştiricilikteki yeri, kombine verim yönlü olması, hastalıklara karşı direncinin kültür ırkı sığırlara göre daha fazla olması, besleme şartlarında fazla özen gerektirmemesi, yemden yararlanma oranının sığırlara göre daha iyi olması, düşük kaliteli kaba yemleri dahi et ve süte dönüştürebilme yetenekleri açısından önem arz etmektedir. Samsun’da manda yetiştiriciliği önemli bir yer tutmaktadır. Türkiye’deki manda varlığının %11,97’si Samsun’da (22050 manda) ve bu varlığın %5,15’i (9500 manda) ise Bafra’da bulunmaktadır. Samsun ili manda popülasyonu sayısında Türkiye’de ilk sırada gelmektedir. Araştırmada, Samsun ili Bafra ilçesinde; manda sütü üreticilerinin sosyo-demografik özelliklerini belirlemek, işletmelerde manda yetiştiriciliğinin temel yapısını ortaya koymak, işletmecilerin manda yetiştiriciliğine genel bakışlarını incelemek ve işletmelerin ekonomik analizini gerçekleştirmek amaçlanmıştır. Araştırmada kullanılan veriler basit tesadüfi örnekleme yöntemi ile seçilen 57 işletme ile yapılan anket verilerinden elde edilmiştir ve klasik ekonomik analiz yaklaşımı kullanılmıştır. BBHB başına düşen tarımsal gelir, işletme büyüklük grupları itibarıyla sırasıyla 776,58 TL ve 704,89 TL olarak tespit edilmiş ve işletmeler ortalamasında 767,77 TL olarak saptanmıştır. İşletmeler gruplara göre incelendiğinde 1 kg manda sütü maliyeti 1.grup işletmelerde 5,49 TL, 2.grup işletmelerde 5,30 TL ve işletmeler ortalamasında 5,41 TL olduğu tespit edilmiştir. Yıllar itibariyle manda sayımız artma eğilimine girmesine rağmen manda sütü verimimiz düşüktür. Türkiye'de hayvancılıkta yaşanan temel sorunların çözümü için manda yetiştiriciliği dahil olmak üzere hayvancılığın geliştirilmesi yönünde çalışmalar yapılması gerekmektedir. Diğer taraftan özellikle teknik damızlık manda yetiştiriciliği ve besleme konularına ağırlık verilerek düzenlenecek çiftçi eğitimi ve yayım çalışmaları incelenen tarım işletmelerinin gelirlerini artırabilecektir. The importance of the buffalo in breeding is that its yield is in the direction of meat and milk, its resistance to diseases is higher than that of culture breed cattle, it does not require much care in feeding conditions, its feed conversation ratio is better than cattle, it is important in terms of its ability to convert even poor quality roughages into meat and milk. . Buffalo breeding has an important place in Samsun. 11,97's% of assets in Turkey in Samsun buffalo (buffalo 22050) and 5.15% of these assets (9500 buffalo) is located in the Bafra. Number buffalo population in the province of Samsun in Turkey ranks the first. In the research, in Samsun province Bafra district; It is aimed to determine the socio-demographic characteristics of buffalo milk producers, to reveal the basic structure of buffalo breeding in enterprises, to examine the general view of the business owners to the buffalo breeding and to perform the economic analysis of the enterprises. The data used in the research were obtained from the survey data conducted with 57 enterprises selected by simple random sampling method and classical economic analysis approach was used. The agricultural income per BBHB was determined as 776.58 TL and 704.89 TL, respectively, by business size groups, and the average of enterprises was 767.77 TL. The cost of one kg of buffalo milk when businesses are analyzed according to groups; in the first group of businesses 5,46 TL in the second group of businesses 5,30 TL and the average of businesses was found to be 5,41 TL. Although the number of our buffalo tends to increase over the years, our buffalo milk yield is low. work towards the development of livestock breeding, including water buffalo for the solution of basic problems in livestock in Turkey is required. On the other hand, farmer training and extension activities, which will be organized by focusing on technical breeding buffalo breeding and feeding issues, may increase the income of the agricultural enterprises that are examined.

Tam Metin / Full Text Bu tez; Samsun ilinde süs bitkileri yetiĢtiriciliği yapan iĢletmelerin sorunlarını ortaya koymak ve bu sorunlara uygun çözüm önerileri bulmak amacıyla yapılmıĢtır. AraĢtırmanın materyalini, tam sayım yöntemine göre süs bitkileri üretim ve pazarlaması yapan ve sadece pazarlama yapan iĢletmelerle Samsun iline bağlı 6 ilçede bulunan 55 iĢletme ile yüz yüze görüĢülerek anket çalıĢması ile elde edilen veriler oluĢturulmuĢtur. Veriler Ekim-Kasım 2020 döneminde toplanmıĢtır. AraĢtırmada veri analizinde seçilen yöntemler araĢtırma amaçları doğrultusunda belirlenmiĢtir. Bu amaçla üretim ve pazarlama yapan iĢletmeler ile sadece pazarlama yapan iĢletmeler arasında sosyoekonomik özellikleri ve iĢletme özellikleri arasında herhangi bir farklılık olup olmadığı Fisher testi ve Ki-Kare testi ile kontrol edilmiĢtir. AraĢtırma bulgularına göre, süs bitkileri sektöründe faaliyet gösteren katılımcıların ortalama yaĢı %42.6, iĢletme yaĢı ortalaması 14.5‟tir. ĠĢletmeler %92.7 oranında Ģahıs iĢletmesidir. ĠĢletmelerin ağırlıklı olarak faaliyet gösterme durumu %69.1 iç mekan, %50.9 dıĢ mekan, %50.9 kesme çiçektir. ĠĢletmelerin süs bitkileri sektöründe karĢılaĢtıkları sorunlar %67.3 iĢgücü temini sorunu, %45.5 enerji sorunudur. En önemli pazarlama problemi beĢli Likert ölçeğine göre ölçülen ve ortalaması 4.45 olarak bulunan üretim maliyetinin fazla olmasıdır. ĠĢletmeciler sektöre iliĢkin güçlü ve zayıf yönleri, fırsatları, tehditleri söyleyerek mevcut durumun ortaya konulması ve stratejiler geliĢtirilmesine olanak sağlanması açısından SWOT Analizi Yöntemi ile analiz edilmiĢtir. AraĢtırmada uygulanan Fisher ve Ki-Kare testi sonuçlarına göre üretim ve pazarlama yapan iĢletmelerle sadece pazarlama yapan iĢletmeler arasında sosyoekonomik açıdan herhangi bir farklılık görülmemiĢtir fakat iĢletme özellikleri olarak bakıldığında arazi varlığı, iĢletmelerin ağırlıklı olarak faaliyet gösterme durumu, kullanılan alan bilgileri farklılık göstermektedir. This thesis was carried out in order to reveal the problems of the enterprises that grow ornamental plants in Samsun and to find suitable solutions for these problems. The material of the research consisted of information provided by face-toface interviews conducted with a sample of 55 enterprises that produce and market ornamental plants in 6 districts of Samsun province. Data were collected in the period of October-November 2020. The methods chosen in data analysis in the research were determined in line with the research objectives. For this purpose, it was checked by Fisher test and the Chi-square test whether there is any difference between the socioeconomic characteristics and business characteristics between the companies engaged in production and marketing and those that only do marketing. According to the research findings, the average age of the participants operating in the ornamental plants sector is 42.6% and the average age of the enterprise is 14.5%. Businesses are 92.7% sole proprietorships. Predominantly operating status of businesses is 69.1% indoor, 50.9% outdoor, 50.9% cut flower. The problems faced by the enterprises in the ornamental plants sector are 67.3% labor supply problem and 45.5% energy problem. The most important marketing problem was the high production costs with a mean of 4.45, measured in a five-point Likert scale. The operators were analyzed with the SWOT Analysis Method in order to reveal the current situation and develop strategies by stating the strengths and weaknesses, opportunities and threats related to the sector. According to the results of the Fisher and Chi-Square test applied in the research, no socioeconomic difference was observed between the companies engaged in production and marketing, and those engaged in marketing only, but when it is considered as business characteristics, the land presence, the predominantly operating status of the enterprises, and the field information used differ.

Bu çalışma kırsal kesimde yaşayan genç kadınların kırsal yaşama ve tarıma bakışları ile bunları etkileyen faktörlerin ortaya konulması amacıyla Isparta İl'ini sosyo-ekonomik ve demografik açılardan temsil eden Yalvaç, Eğirdir, Şarkikaraağaç ve Gelendost İlçelerinde yürütülmüştür. Her ilçeyi temsil edecek nitelikte üçer köy belirlenerek, toplam 12 köyde araştırma yürütülmüştür. Araştırma verileri köylerde yaşayan 18-40 yaş aralığındaki 104 genç kadın tarafından doldurulan anketlerden derlenmiştir. Kadınların yaş, eğitim düzeyi, medeni durum, köy yaşamından hoşlanmaları, gelir düzeyleri, günlük etkinlikleri, gelecekteki hedefleri ve sosyal hizmetlere erişimleri, kırsalda yaşamayı etkileyen faktörler, aileleri ve çevreleriyle iletişimleri çalışmada incelenen konulardır. Kadınların yaş ortalaması 33,6, eğitim aldıkları süre ortalama 8,6 yıldır. Kadınların %51,0'ı köyden göç etmek istemediğini belirtmiştir. Göç etmek isteyenlerin daha genç, eğitim düzeyleri daha yüksek, çoğunlukla bekar, geliri düşük, köy yaşamından pek hoşlanmayan, internet ve sosyal medyayı daha fazla kullananlar oldukları saptanmıştır. Kadınların %78,8'i geçimlerini sağlayabilecekleri daha iyi seçenekleri olmadığı için ailelerinin tarıma devam ettiklerini söylemişlerdir. Çalışmada tarımsal üretimin devamlılığı ve kırsaldan göçün azaltılması için kadınların mutluluklarının önemli olduğu saptanmıştır., This study was carried out in Yalvaç, Eğirdir, Şarkikaraağaç and Gelendost districts, which represent the province of Isparta in socio-economic and demographic terms, to reveal the perspectives of young women living in rural areas towards rural life and agriculture and the factors affecting them. Three villages were determined to represent each district, and the research was carried out in a total of 12 villages. The research data were compiled from the questionnaires filled by 104 young women between the ages of 18-40 living in villages. Women's age, education level, marital status, enjoyment of village life, income levels, daily activities, future goals and access to social services, factors affecting living in rural areas, and their communication with their families and environments are the subjects examined in the study. The average age of women is 33.6 years, and the average duration of education is 8.6 years. 51.0% of the women stated that they did not want to migrate from the village. It has been determined that those who want to migrate are younger, have a higher education level, are mostly single, have a low income, do not like village life much, and use the internet and social media more. 78.8% of women said that their families continued farming because they did not have better options to earn their living. In the study, it was determined that the happiness of women is important for the continuity of agricultural production and for reducing migration from rural areas.

Bu araştırmanın amacı tarımsal üretici birliklerine üye olan çiftçilerin tarımsal yayım ve pazarlama hizmetlerinde, Bilgi ve İletişim Teknolojileri (BİT) kullanım durumunu Tokat ili örneğinde incelemektir. Araştırmada yüz yüze anket yöntemi ile 220 çiftçiden veri toplanmıştır. Çiftçilerin BİT kullanabilmesi için ya bu teknolojiye sahip olması ya da bu teknolojik ürünlere bir şekilde ulaşabilmeleri gerekmektedir. Bu nedenle çiftçilerin teknolojik ürünlere sahip olma, bunları kullanma ve takip etme durumlarını ölçmek için 24 ifadeden oluşan bir BİT skoru oluşturulmuştur. Araştırmada çiftçilerin sosyal medya araçlarını tarımsal amaçlı kullanım düzeyleri, internet kullanımındaki kısıtlayıcılar, çiftçilerin birliklerden beklentileri ortaya konulmuştur. BİT kullanımı ile yaş arasında orta şiddette negatif bir korelasyon elde edilmiş olmasına karşın BİT kullanımı ile eğitim durumu arasında yüksek şiddette pozitif bir korelasyon bulunmuştur. Kruskal Wallis testi sonucunda ise BİT Skoru ile tarımsal gelir, arazi büyüklüğü, tarımsal harcamalar, birliklere üyelik süresi arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Yapılan araştırma sonucunda çiftçilerin tarımsal gelir elde etme ve pazarlama amacıyla çok azının BİT kullandıkları belirlenmiştir. Yine çiftçilerin önemli bir kısmının alışveriş, bankacılık işlemleri, e-posta kullanımı, tarımsal bilgi ve yenilikleri öğrenme, tarım sektöründeki firmaların ve birliklerin sitelerini ziyaret etme ve Tarım ve Orman Bakanlığının sayfalarını ziyaret etme gibi amaçlarla çok az internet kullandıkları belirlenmiştir. Tüm bunların bir sonucu olarak çiftçilerin BİT'i tarımsal üretimde kullandırmaya yönlendirme konusunda hem birliklere hem de üniversite ve kamu kurumlarına önemli görevler düşmektedir. Bu bakımdan yayım faaliyetlerinde eğitim ve yaş faktörünün göz önünde tutulması sonuç etkinliği bakımından oldukça önemlidir. Sonuç olarak e-alışveriş, e-ticaret, internet bankacılık işlemleri, e-posta kullanımı, gibi pek çok alanda BİT'in doğru kullanımının yaygınlaştırılması için projelerin geliştirilmesi çiftçilere önemli katkılar saylayabilir. The aim of this research is to examine the use of Information and Communication Technologies (ICT) in agricultural extension and marketing services of farmers who are members of agricultural producer unions in the example of Tokat province. In the research, data were collected from 220 farmers using face to face questionnaire method. In order for farmers to use ICT, they must either have this technology or have access to these technological products in some way. For this reason, an ICT score consisting of 24 statements was created to measure the ownership, use and follow-up of technological products. In the study, the level of farmers' use of social media for agricultural purposes, the restrictions in internet use, and the expectations of the farmers from the unions were revealed. Although a moderate negative correlation was found between ICT use and age, a high-intensity positive correlation was found between ICT use and education. As a result of the Kruskal Wallis test, a significant difference was found between the ICT Score and agricultural income, land size, agricultural expenditures, and membership duration to unions. As a result of the research, it was determined that very few of the farmers use ICT for agricultural income and marketing purposes. It is also determined that a significant number of farmers use very little internet for purposes such as shopping, banking transactions, using e-mail, learning agricultural information and innovations, visiting the sites of companies and unions in the agricultural sector, and visiting the pages of the Ministry of Agriculture and Forestry. As a result of all these, both the unions and universities and public institutions have important responsibilities in directing farmers to use ICT in agricultural production. In this respect, considering the factors of education and age in publishing activities is very important in terms of result efficiency. As a result, the development of projects to expand the correct use of ICT in many areas such as e-shopping, e-commerce, internet banking transactions, e-mail usage, can be considered significant contributions to farmers.

Bu çalışmada Ankara ili Evren ilçe merkezinde (Çıkınağıl) gerçekleştirilen Arazi Toplulaştırma Projesinden (AT) etkilenen tarım işletmelerinin üretim ve işletme yapısı ile toplulaştırma, arazi derecelendirme ve değerlemeye bakış açıları analiz edilmiştir. Çalışmada ayrıca, arazi derecelendirme ve değerleme sonuçları karşılaştırılarak derecelendirme işleminin adaletli bir şekilde yapılıp yapılmadığı incelenmiştir. Bu amaçla, bölgede faaliyet gösteren 104 adet tarım işletmesi ile anket çalışması yapılmıştır. Evren ilçe merkezinde 3.035 ha alanda gerçekleştirilen AT projesi sonrasında parsel sayısı 2.088 adetten 1.685 adede düşmüş, ortalama parsel büyüklüğü ise 14,54 hektardan 16,91 hektara yükselmiştir. Bölgede toplulaştırma oranı %19,30 olarak gerçekleşmiştir. AT öncesinde işletmelerin %58,65'inin AT konusunda %76,92'sinin ise arazi derecelendirme konusunda yeterli bilgiye sahip olmadığı tespit edilmiştir. AT ile parsellerin yola kavuşması dışında tarla içi geliştirme hizmetlerine yer verilmediği ve üretim girdilerinde %90'ın üzerinde bir oranla değişim görülmediği belirtilmiştir. AT'ye olumlu bakan işletmelerin oranı toplulaştırma sonrasında %67,30'dan %19,23'e gerilemiştir. "Arazinin değersiz yerden verilmesi korkusu" (%26,83) AT öncesindeki memnuniyetsizlikte etkili olurken, AT sonrasında "arazilerin adaletli bir şekilde dağıtılmadığı düşüncesi" (%11,34) memnuniyetsizlik oranının artmasına neden olmuştur. AT öncesinde "Parsellerin birleştirilecek olması" AT sonrasında ise "parsellerin yola kavuşması" memnuniyeti artırmıştır. İşletmelerin %78,85'i derecelendirmede kullanılan faktörlerin yetersiz olduğunu belirtmişlerdir. İşletmeler adil bir derecelendirme için arazinin verimlilik durumu, toprak yapısı ve sulama olanaklarının ilk üç sırada dikkate alınması gerektiğini belirtmişlerdir. İşletmelerin tarım arazilerinin değerine etki eden faktörlere ilişkin olarak görüşleri Analitik Hiyerarşi Yöntemi kullanılarak analiz edilmiş ve faktör ağırlıkları arazinin sulama olanakları için 0,3038 arazi verimliliği için 0,1963 ve arazinin toprak yapısı için 0,1806 olarak hesaplanmıştır. Sonuçlardan işletmeler açısından "derece" ve "değer" kavramlarının aynı şekilde algılandığı sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmada gelir yöntemi kullanılarak parsel bazlı değerleme yapılmıştır. Elde edilen değerler toplulaştırma idaresince aynı parseller için belirlenen derece puanları ile karşılaştırılmıştır. Değer ve derece karşılaştırmasında %18,31 oranında sapma olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak AT uygulamalarında derecelendirme yerine arazi değerlemesi yapılmasının ortaya çıkaracağı olumlu ve olumsuz etkilerin araştırılmasının standartlar doğrultusunda adil ve şeffaf bir uygulama için faydalı olacağı belirlenmiştir., In this study, the production and operation structures of the agricultural enterprises affected by the Land Consolidation Project (LC) carried out in Ankara province Evren district center (Çıkınağıl), and their perspectives on LC, land classification and land valuation were analyzed. In this study, it was also examined whether the LC process was done fairly by comparing the LC and land valuation results. For this purpose, a survey was conducted with 104 agricultural enterprises operating in the region. The number of parcels decreased from 2.088 to 1.685, and the average parcel size increased from 14.54 hectares to 16.91 hectares with the LC projects carried out in an area of 3.035 hectares in Evren district center. The consolidation rate in the region was realized as 19.30%. It was determined that 58.65% of the enterprises did not have enough information about LC and 76.92% of them about land classification before LC. It has been stated that in-field development services are not included except for the parcels to reach the road with LC and there is no change over 90% in production inputs. The rate of enterprises that favor LC declined from 67.30% to 19.23% after LC. While "the fear of giving the land to the worthless place" (26,83%) was effective in the dissatisfaction before the LC, "the thought that the lands were not distributed fairly" (11,34%) caused the dissatisfaction rate to increase. "parcels will be combined" before the LC and "parcels on the road" after the LC increased the satisfaction. 78.85% of the enterprises stated that the factors used in LC are insufficient. The enterprises stated that "the fertility status of the land", "soil structure" and "irrigation facilities" should be considered in the first three places for a fair land classification. The opinions of the enterprises regarding the factors affecting the value of the agricultural lands were analyzed using the Analytical Hierarchy Method and the factor weights were calculated as 0.3038 for the "irrigation possibilities of the land", 0.1963 for the "land productivity" and 0.1806 for the "soil structure of the land". It is concluded from the results that the concepts of "degree" and "value" are perceived in the same way in terms of enterprises. In the study, parcel-based land valuation has been made using the income method. The values obtained were compared with the land classification points determined for the same parcels by the consolidation administration. It was determined that there is a deviation of 18.31% in the comparison of values and degrees. As a result, it was determined that researching the positive and negative effects of land valuation instead of land classification in land consolidation practices would be beneficial for a fair and transparent application in line with the standards.

Mısır bitkisi, tüm hububat ürünleri içerisinde ekim alanı büyüklüğü bakımından dünya sıralamasında ikinci, üretim ve verimde ise ilk sırada yer almaktadır. Türkiye'de ise mısır bitkisi, ekim alanı büyüklüğü bakımından buğday ve arpanın ardından 6%'lık pay ile üçüncü sırada yer almaktadır. Bu çalışmanın coğrafi kapsamını oluşturan Amasya ve Tokat illeri ise iklim ve ekolojik sistem özellikleri nedeniyle mısır üretimi açısından avantajlı bir bölge olarak karşımıza çıkmaktadır. Bölgedeki mısır üretim arzı artmakla birlikte, tüketim talebi ekonomik aktörlerin sayılarının artmasıyla uyumlu olarak her sene büyümektedir. Çalışmada kapsam olarak Amasya ve Tokat il sınırları içerisindeki danelik mısır üretim faaliyeti ele alınmıştır. Sılajlık ve tohumluk mısır kapsam dışında bırakılmıştır. Araştırmanın temeli çiftçilerle sahada birebir yapılan 77 adet anket verisine dayanmaktadır. Anket sorularına verilen cevaplara göre kuraklık mısır ekim alanlarının azalmasındaki en önemli nedenlerden biri olarak öne çıksa da çiftçilerin büyük çoğunluğunun salma tipi sulama yani vahşi sulama yöntemlerini tercih ettiği görülmüştür. Hem verimli toprakların erozyonla yok olmasını önlemek hem bitki köklerin boğulmasını önlemek hem de ekim alanlarının azalmaması için bu sulama tipinin damlama sulama gibi daha modern ve daha az su gerektiren yöntemlerle değiştirilmesi ilk önerilerimizden birisidir. İkinci önemli husus ise çiftçiler her ne kadar devlet desteği ve Ziraat Bankası A.Ş. üzerinden kredilerle kendi finansman kaynaklarını sağlayarak büyük ölçüde arazi sahipliklerini sürdürseler de hem ön ödeme ve avans ödemesi yapmaları hem de her kaliteden ürünü kabul etmeleri sebebi ile büyük ölçüde tüccar finansmanına bağımlı bir satış modeli tercih etmek durumunda kalmaktadır. Anket sorularından elde edilen veriler ekonometrik modellerle sınanmıştır ve En Küçük Kareler (EKK) yöntemi kullanılmıştır. Maize plant ranks second in the world in terms of cultivation area and first in production and yield among cereals. On the other hand, , in terms of cultivation area in Turkey, maize, with a share of 6%, ranks third after wheat and barley. Amasya, and Tokat provinces, which constitute the geographical scope of this study, are advantageous regions in terms of maize production due to their climate and ecological characteristics. Although the maize production supply in the region is increasing, the number of economic actors demanding the consumption of the region's corn increases every year. In this study, the grain corn production activity within the provincial borders of Amasya and Tokat will be discussed. Survey questions have been addressed to 77 farmers directly on the field or through telephone communication. According to the answers given to the survey questions, although drought is one of the most important reasons for the decrease in corn cultivation areas, it has been detected that most farmers prefer flood irrigation which is a wild irrigation method. Our first suggestion is to replace this type of irrigation with more modern and less water-requiring methods, such as dripping, in order to prevent the destruction of fertile soils by erosion, to prevent suffocation of plant roots and to reduce the cultivation areas. The second important point is that although the farmers maintain their land ownership to a large extent by providing their own financing resources along with government support and loans through Ziraat Bank, they prefer a sales model that is highly dependent on merchant financing as they both make prepayment and advance payments and accept products of all quality. In this context, finally the results obtained from the survey questions were also tested with econometric tools via Ordinary Least Squares (OLS) model.

Bu araştırmada, Afganistan'ın Badahşan ilinde Baharak ilçesinde arıcılık faaliyetinin ekonomik analizinin yapılması hedeflenmiştir. Bu araştırmanın ana materyalini Baharak ilçesinde faaliyet gösteren arıcılardan anket yoluyla elde edilen birincil veriler oluşturmuştur. İlçede arıcılık yapan 79 arıcılık işletmesi olduğu belirlenmiştir. İlçede faaliyetlerini sürdüren tüm arıcı işletmelerden veri alınması hedeflenmiş ancak bazı istikrarsızlıklardan dolayı 36 arıcı ile yüz yüze anket yapılmıştır. Araştırmada değerlerin hesaplamasında Afganistan para birimi kullanılmıştır. Araştırmada işletmelerin toplam üretim masrafları ortalaması 4695267.9 AF, değişken masrafların ortalaması 932602.3 AF sabit üretim masrafları ortalaması 3762665.6 AF olduğu belirlenmiştir. İnceleme sonucunda işletme başına düşen kg bal maliyeti ortalaması 381.24 AF olduğu tespit edilmiştir. Mevcut çalışmada gayri safi üretim değeri ortalaması 6272000 AF, brüt kar ortalaması 5339397.7 AF, mutlak kar ortalaması 1576732.1 AF ve net kar ortalaması 1.33 AF olarak belirlenmiştir., In this research, it is aimed to make an economic analysis of beekeeping activity in Baharak district in Badahşan province of Afghanistan. The main material of this research is the data obtained through the survey in Baharak district as the primary data. While conducting the survey, it was determined that there are 79 beekeeping enterprises in the region. However, 36 beekeepers were interviewed face to face due to some instabilities. Since the number of enterprises in the region is certain, it has been deemed appropriate to implement the full count method. In the study, the Afghanistan currency was used to calculate the values. In the study, it was determined that the average of the total production costs of the enterprises was 4695267.9 AF, the average of the variable costs was 932602.3 AF and the average of the fixed production costs was 3762665.6 AF. As a result of the examination, it was determined that the average cost per kg per enterprise is 381.24 AF. In the present study, it was determined that the average gross production value was 6272000 AF, the average gross profit 5339397.7 AF, the absolute profit average 1576732.1 AF and the net profit average 1.33 AF.

Tam Metin / Tez Conflicts have been thorough in many parts of the world and Africa, habitually displayed as bound by resource shortage. South Sudan, communities, ethnic bunches, ranchers, and pastoralists packs have, for a long time, found themselves in dangerous clashes, most of which bring approximately misfortune of lives and devastation of properties. The study aimed to discover NGOs' agricultural extension services in conflict resolution and peacebuilding in South Sudan. The investigation was conducted within the three South Sudan districts for 150 farmers and pastoralists and 30 extension specialists from the government and NGOs working within its rural division. The standard type of conflict is between farmers and pastoralists. The primary resources causing the fights are the destruction of farmers' crops by cattle of pastoralists by (42.7%); the damage often attracted quick reactions from the farmers, either in litigation or open clashes. Youth are the ones to fight with (66.1%) as the highest category of the community. The finding disclosed that (46.1%) of all the impacts of conflict between farmers and pastoralists, farmers and farmers, and pastoralists cause displacement. The study found the limit of conflict resolution activities and peacebuilding carried by the government and NGOs related extension agents. The study concludes that there is a conflict between farmers and pastoralists, and there is the use of informal methods and formal methods. There are chances to improve the work of extension in peacebuilding. Based on the findings, various stakeholders, including the government, nongovernmental organizations (NGOs), and communities, should identify new and improved conflict resolution strategies and peacebuilding approaches. Dünyanın ve Afrika’nın birçok yerinde, kaynak kıtlığına bağlı olarak çatışmalar yaşanmaktadır. Güney Sudan’da, topluluklar, etnik gruplar, çiftçiler ve çobanlar uzun süreden beri bu çatışmalarla karşı karşıya kalmakta ve bunların birçoğu hayatlarını veya mülklerini kaybetmektedirler. Çalışmada, Güney Sudan’da çatışmaların çözümü ve barış ortamının geliştirilmesinde STK’ların tarımsal yayım hizmetlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada kullanılan veriler, Güney Sudan'ın üç bölgesinde 150 çiftçi ve çoban ile kamu ve STK’ların kırsal hizmetler bölümünde istihdam edilen 30 yayım uzmanından anket yöntemi ile elde edilmiştir. En fazla görülen çatışma türü çiftçiler ve çobanlar arasında yaşanan çatışmalardır. Çatışmaların temel sebebi çiftçilerin mahsullerinin çobanların sığırları tarafından tahrip edilmesidir (%42,7) ve süreç çiftçilerin hasar sonrasında ya mahkemelerde ya da açık alanlarda çobanlara karşı hızlı bir tepki göstermesi ile sonuçlanmaktadır. Bu kavgalar genellikle gençler arasında yaşanmakta (%66,1) ve barışın inşasında dikkate alınması gereken en önemli gruptur. Araştırmada, çiftçi-çoban, çiftçi-çiftçi, çoban-çoban arasındaki çatışmaların %46,1’inin sonucunda çatışanların yerlerinden olması ile sonuçlandığı tespit edilmiştir. Çalışmada, kamu ve STK'ların yayım uzmanları tarafından yürütülen çatışmaları çözme ve barış ortamının sağlanmasına yönelik faaliyetlerin sınırları saptanmıştır. Çalışmada sonucunda, kırsal alanda çiftçi ve çobanlar arasında çatışmalar olduğu ve bu çatışmaların çözümünde resmi ve gayri resmi yöntemlerin kullanıldığı belirlenmiştir. Geliştirilecek yayım çalışmalarının barışın inşasında rolü bulunmaktadır. Bulgulara göre, kamu, sivil toplum kuruluşları (STK'lar) ve topluluklar dahil olmak üzere çeşitli paydaşlar, yeni ve geliştirilmiş çatışma çözme stratejileri ve barış inşası stratejileri belirlemelidir.

Türkiye'de lisanslı tahıl depoculuğunda kullanılan işletmecilik sistemi yeterli düzeyde analiz edilemediğinden, depolama kapasitesinin yönetiminde önemli sorunlar yaşanmaktadır. Bu sebeple, doktora tezinde lisanslı tahıl depoculuğunda işletmecilik sisteminin ekonomik analizini yapmak ve depolama kapasitesinin optimum bir şekilde yönetilip yönetilmediğini ortaya koymak amaçlanmıştır. Araştırmanın yürütüldüğü, üç lisanslı deponun biri sanayici, diğer ikisi ise depocu işletmecilik modeli sistemi ile yönetilmekte olup, çalışmaya konu olan veriler işletme kayıtları, görüşme ve gözlem sonucu elde edilmiştir. Lisanslı depoların ekonomik analizinde klasik ekonomik analiz yaklaşımları kullanılmıştır. Lisanslı depo yatırımının ekonomik yapılabilirliği net bugünkü değer, iç karlılık oranı ve fayda-masraf oranından yararlanılarak ortaya konulmuştur. Kapasite optimizasyonunu sağlayan planların risk dikkate alınarak elde edilmesinde MOTAD programlama metodu kullanılmıştır. Araştırma sonuçları, depocu ve sanayici işletmecilik modeliyle işletilen lisanslı depoların kapasite kullanım oranlarının birbirinden farklı olmadığını ve her iki işletmecilik tipinde de kapasite kullanım oranının olması gerekenin altında olduğunu göstermiştir. Sanayici işletmecilikte lisanslı depoların devir hızı, depocu işletmecilikten istatistiki olarak daha yüksek bulunmuştur (p

Bir toplumda bulunan güven, sosyal davranışlar, normlar ve ekonomik özelliklerin oluşturduğu değerler bütünü sosyal sermaye olarak adlandırılır. Sosyal sermaye birikiminin insanların örgütlenmesi konusunda güçlü bir temel oluşturduğu düşünülmektedir. Bu tezde sosyal sermaye kavramı irdelenmekte ve sosyal sermayenin kooperatifleşme üzerinde yarattığı etkiler incelenmektedir. Sosyal sermaye kavramının tanımlandığı, tarihsel gelişimine değinildiği, sosyo-ekonomik etkilerinin işlendiği, negatif etkilerinin belirtildiği ve ölçülmesinin incelendiği bölümlerin ardından anket çalışması ve bulgularının işlendiği bölüm yer almaktadır. Anket çalışması ile Afyonkarahisar'da aktif olarak çalışan kooperatifi olan Erkmen Köyü ve kooperatifi olmayan Değirmenayvalı Köyü'nde sosyal sermaye durumunu öğrenerek iki köy arasındaki farklılıklar araştırılmaktadır. Araştırmaya göre kooperatifleşmiş Erkmen Köyü katılımcılarının özellikle sosyal ilişkiler ve toplumsal katılım açısından daha fazla sosyal sermaye birikimine sahip olduğu görülmektedir. Sosyal sermayenin yarattığı güven ağları ve dayanışma ile kooperatifleşme fikrini yaygınlaştırması ve tarımsal kalkınmayı desteklemesi üzerinde durulmaktadır., The set of values formed by trust, social behaviors, norms and economic characteristics in a society is called social capital. It is thought that social capital accumulation constitutes a strong foundation for people's organization. In this thesis, the concept of social capital and the effects of social capital on cooperatives are examined. After the sections where the concept of social capital is defined, its historical development is mentioned, its socio-economic effects are discussed, its negative effects are stated and its measurement is examined, there is a section where the survey study and its findings are processed. With the survey study, the differences between the two villages are investigated by learning the social capital situation in Erkmen Village, which has actively working cooperative in Afyonkarahisar, and Değirmenayvalı Village, which does not have a cooperative. According to the research, it is seen that the participants of Erkmen Village who have cooperated have more social capital accumulation especially in terms of social relations and social participation. With the trust networks and solidarity created by social capital, it is emphasized that it spreads the idea of cooperation and supports agricultural development.

The main objective of the study is to compare the systems of Agricultural Higher Education between Turkey and Afghanistan. To identify the agricultural higher education systems, a survey with purposive sampling was conducted in the three universities including Samangan Higher Education Institute, Ondokuz Mayıs and Baghlan Universities in the study. As a part of the study, the structured questionnaire was conducted over 385 students of the sample universities. Based on the findings, between Turkey and Afghanistan, there are many differences in the agricultural higher education system and university levels. For instance, the agriculture high schools' current system in Turkey is in a better situation in terms of education training than in Afghanistan but at the BSc level mostly it has been determined unlike. In agricultural problem-solving, the Agricultural Higher Education System (AHES)'s role in Turkey was found much more effective than Afghanistan's ongoing system. In terms of marketing, for example packaging, sorting, etc. skills also AHES in Turkey was found more effective than in Afghanistan. As the conclusion of the study, the illustrated dissimilarities are specified in many traits. For example, the ratio of job opportunities was found more adequate in Afghanistan than in Turkey. But, the other features such as the current system's general positiveness in Turkey was found more effective than in Afghanistan. The results of the study will be a pathfinder for the decision-makers and policymakers to research concisely in the agriculture education systems of both countries. In the light of this study, based upon the comparative superiorities, specifying the most agreeable products between Turkey and Afghanistan, and cultivating efficient implementations in economic cooperation are suggested to future education researchers. Çalışmanın temel amacı, Türkiye ve Afganistan'ın tarımsal yükseköğretim sistemlerini karşılaştırmaktır. Çalışmada Ondokuz Mayıs Üniversitesi ve Baghlan Üniversitesi ile Samangan Yüksek Eğitim Enstitüsü olmak üzere üç üniversitede, tarımsal yükseköğretim sistemlerinin belirlenmesine yönelik örnekleme yapılmıştır. Çalışmanın bir aşaması olarak yapılandırılmış anket soruları seçilen üniversitelerdeki 385 öğrenci üzerinde uygulanmıştır. Bulgulara göre, Türkiye ve Afganistan arasında tarımsal yükseköğretim sisteminde ve ünivesite eğitim seviyelerinde birçok değişiklik bulunmaktadır. Örneğin, Türkiye'de tarım eğitimi veren yükseköğretim kurumlarının eğitim ve öğretim sisteminin Afganistan'dan daha iyi bir durumda olduğu fakat lisans eğitimi düzeyinde çoğunlukla tam tersi olduğu tespit edilmiştir. Türkiye'de Tarımsal Yüksek Eğitim Sistemi'nin rolü tarımsal problemin çözülmesinde Afganistan'ın halihazırdaki eğitim sisteminden daha etkin bulunmuştur. Türkiye'nin Tarımsal Yüksek Eğitim Sistemi, ürünlerin paketlenmesi, sınıflandırılaması vb. pazarlama süreçlerinde de Afganistan'ınkinden daha etkili bulunmuştur. Çalışmanın sonucu olarak, tespit edilen farklılıklar birçok özellik ile tanımlanmaktadır. Örneğin, Afganistan'da tarımsal iş olanakları Türkiye'ye göre daha yeterli bulunmuştur. Ancak Türkiye'deki tarımsal yüksek eğitim sisteminin diğer güçlü özellikleri Afganistan'daki sisteminden daha etkili olduğu belirlenmiştir. Çalışmanın sonuçları iki ülkenin tarımsal eğitim sistemlerinde karar vericilerin ve politikacıların çalışmalarına yol gösterici olacaktır. Bu çalışmanın ışığında, Türkiye ve Afganistan arasındaki karşılaştırmalı üstünlüklere göre en uygun tarım ürünlerinin belirlenmesi ve ekonomik işbirliğinde verimli uygulamalar geliştirilmesi gelecek öğretim araştırmacılara önerilmektedir.

Araştırmanın ana amacı, Kazakistan'ın Almatı bölgesinde dane mısır üretimi yapanüreticilerin girdi kullanım düzeylerini analiz etmek ve iklim değişikliğine karşı uyguladıkları stratejileri ortaya koymaktır. Araştırmada, oransal örnekleme ile Almatı bölgesindeki 96 mısır üreticisinden yüz yüze anket yöntemiyle veriler derlenmiştir. Verilerin analizinde işletmeler mısır üretim alanı büyüklüğüne göre üç gruba ayrılmıştır (≤15 ha, 16-50 ha, ≥51 ha). Öncelikle üreticilerin sosyo ekonomik özellikleri ortaya konulmuş, daha sonra mısır üretiminin ekonomik analizi yapılmıştır. Bunu takiben, mısır üretiminde girdi kullanımı analiz edilmiş ve üreticilerin iklim değişikliği konusundaki tutum ve davranışları incelenmiş, aldıkları önlemler değerlendirilmiştir. Araştırmada üretici tutum ve davranışlarının, görüş ve beklentilerinin ortaya konulmasında Likert ölçeğinden yararlanılmıştır. Üreticilerin çevresel duyarlılıklarını analiz etmek için Yeni Çevresel Pardigma analizi yapılmıştır. Üreticilerin girdi seçimi ve kullanımında önem verdikleri kriterleri belirlemek için Bulanık Eşli Karşılaştırma Yöntemi kullanılmıştır. Mısır üretiminde girdi kullanım etkinliğini analiz etmek için Veri Zarflama Yönteminden yararlanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; İşletmelerde ortalama mısır üretim alanı 112.63 hektardır. Ortalama mısır üretim miktarının 961192.91 kg, hektara mısır veriminin ise 8534.07 kg olduğu saptanmıştır. Üretici eline geçen ortalama mısır fiyatı 1.44 TL/kg'dır. Hektara ortalama mısır üretim masrafı 3987.05 TL olarak hesaplanmıştır. Mısır üretiminden hektara elde edilen ortalama net kar 8302.01 TL olarak saptanmıştır. Üreticilerin girdi seçme ve kullanmada en fazla önem verdikleri kriterin girdi fiyatı olduğu saptanmıştır. Etkinlik analizi sonuçlarına göre, 96 mısır üreticisinin ortalama etkinliği ölçeğe sabit getiri varsayımı altında 0.74, ölçeğe değişken getiri varsayımı altında ise 0.95 olarak hesaplanmıştır. Üreticilere tarımsal üretimlerini kuraklığın nasıl etkilediği sorulduğunda, %40.8'i çok, %37.8'i biraz, %12.2'si orta düzeyde etkilediğini, geriye kalanlar ise hiç etkilemediğini ya da çok az etkilediğini ifade etmişlerdir. Üreticilerin iklim değişikliğine karşı aldıkları en önemli önlem dayanıklı ve uygun çeşitler seçmektir., The main purpose of the research is to analyze the input usage levels of farmers producing maize in Kazakhstan's Almaty region and to reveal the strategies they apply against climate change. In the research, data were collected from 96 maize farmers in Almaty region by proportional sampling by face to face survey method. In the analysis of the data, the farms were divided into three groups according to the size of the maize production area (≤15 ha, 16-50 ha, ≥51 ha). First of all, the socio-economic characteristics of the farmers were revealed, then the economic analysis of maize production was performed. Subsequently, the use of inputs in maize production was analyzed, the attitudes and behaviours of farmers on climate change were examined, and the measures they took were evaluated. Likert scale was used to reveal the productive attitudes and behaviours, opinions and expectations in the study. A New Environmental Paradigm analysis was conducted to analyze the environmental sensitivity of farmers. Fuzzy Paired Comparison Method was used to determine the criteria that farmers attach importance to in the selection and use of inputs. Data Envelopment Method was used to analyze the efficiency of input use in maize production. According to the research results; the average maize production area in the farms is 112.63 hectares. It was determined that the average maize production amount was 961192.91 kg, and the maize yield per hectare was 8534.07 kg. The average maize price received by the farmers is 1.44 TL / kg. The average maize production cost per hectare was calculated as 3987.05 TL. The average net profit per hectare from maize production has been determined as 8302.01 TL. It has been determined that the most important criterion for the farmers in selecting and using inputs is the input price. According to the efficiency analysis results, the average efficiency of 96 maize farmers was calculated as 0.74 under the assumption of constant return to scale and 0.95 under the assumption of a variable return to scale. When the farmers were asked how drought affected their agricultural production, they stated that it affected 40.8% a lot, 37.8% a little, 12.2% moderately, and the rest had no or little effect. The most important precaution that farmers take against climate change is to choose resistant and suitable varieties.