Search

Lack of germination or low germination due to seed dormancy prevents successful crop establishment in several important plants. To determine the presence of innate seed dormancy and effects of stress-related plant hormones on germination performance of Teff (Eragrostis tef) seeds, we primed seeds in 1% KNO3 for 24 hours in dark conditions at 21 ( 0.5 ºC along with varying concentrations of chemicals known to influence seed germination, including: acetyl salicylic acid (ASA); methyl jasmonate (JA-Me); giberellic acid (GA3); and indole acetic acid (IAA). Primed seeds were incubated either in constant light (210 µM/m2/s) or in darkness at 21 ( 0.5 ºC. The results indicated that priming significantly improved final germination percentage (FGP) in both light (92.5%) and dark (89.4%) conditions compared with untreated seeds. The inclusion of plant hormones in the priming media generally had limited effects, except for 10 (M ASA (94.5%) and 100 (M GA3 (92.5%). ASA generally provided faster seed germination than seeds primed in 1% KNO3 only, while the other plant hormones had no effect on the time required for 50% of FGP in the dark. Priming had no significant effect on time span of germination in either light or dark incubation conditions. The results demonstrate that E. tef has light-inducible seed germination and about half of freshly harvested seeds can be dormant, which can be eliminated to some extent by priming seeds in 1% KNO3. Resumen La ausencia de germinación o la germinación baja debido a la latencia (dormancia) de las semillas puede impedir el establecimiento exitoso de cultivos importantes. Para determinar la presencia de latencia endógena y los efectos de hormonas vegetales en la germinación de semillas de Teff (Eragrostis tef), muestras de estas fueron remojadas en KNO3 al 1% durante 24 horas en condiciones de oscuridad a 21 ( 0.5 ºC aplicando concentraciones variables de cuatro hormonas vegetales que influyen en la germinación de las semillas: ácido acetilsalicílico (ASA); jasmonato de metilo (JA-Me); ácido giberélico (GA3); y ácido indolacético (IAA). Las semillas tratadas fueron incubadas a luz constante (210 µM/m2/s) o en la oscuridad a 21 ( 0.5 ºC. Los resultados indicaron que el acondicionamiento mejoró significativamente el porcentaje de germinación final (FGP), tanto en condiciones de luz (92.5%) como de oscuridad (89.4%), en comparación con las semillas no tratadas. La inclusión de hormonas vegetales generalmente tuvo solo efectos limitados, a excepción de 10 (M de ASA (94.5%) y 100 (M de GA3 (92.5%). El ASA generalmente proporcionó una germinación de semillas más rápida que cuando se trataron solo con KNO3 al 1%, mientras que las otras hormonas no tuvieron efecto en el tiempo requerido para el 50% de germinación final en condiciones de oscuridad. El acondicionamiento no tuvo un efecto significativo sobre el período de tiempo para la germinación en condiciones de incubación a luz ni en la oscuridad. Los resultados demuestran que (1) la germinación de semillas de E. tef es inducida por la luz y (2) que aproximadamente la mitad de semillas recién cosechadas pueden estar en estado de latencia la cual podrá eliminarse, hasta cierto punto, mediante acondicionamiento de las semillas en KNO3 al 1%.

Soilsalinity is one of the most important abiotic stress factors which directlylimits plant yield in agricultural production areas around the World. Saltstress also determines plant diversity in agricultural production areas.Development and revealing of plant response against to salt stress depends onphysiological changes of plants controlled by complex molecular mechanismswhich subsequently lead to development of tolerance. Sometimes, such changesand differences appear to be unique to the type of plant, but some other times,such responses are more common and similar in all plants. In addition, althoughsuch complex mechanisms appear to be developed directly related to salt stressper se, they may also be the results of other abiotic stress, like drought, oreven biotic stress related responses. Therefore, better understanding of salttolerance at both plant and mechanism levels will make significant contributionto develop better salt tolerant new plant varieties. The aim of this review was to makecontribution on understanding of plant response against to salt stress based oncurrent literature., Topraklardakituzluluk dünya genelinde bitkisel üretimde verimi doğrudan sınırlandıran enönemli abiyotik stress faktörlerinden biridir. Tuz stresi aynı zamanda tarımsalüretimin yapıldığı bölgelerde bitkisel çeşitliliği doğrudan belirlerniteliktedir. Tuz stresine karşı bitkisel tepkilerin oluşması ve ortaya çıkması,kompleks moleküler mekanizmalar tarafından kontrol edilen fizyolojikdeğişimlere neden olmakta ve devamında tolerans gelişmektedir. Bu değişim vefarklılıklar bazen bitki türüne özgü bazen de tüm bitkilerde ortak olarakortaya çıkabilen benzer mekanizmalar ile tanımlanabilmektedir. Kompleks olan bumekanizmalar aynı zamanda doğrudan tuz stresine yönelik olarak gelişebileceğigibi bazı durumlarda kuraklık gibi diğer abiyotik stress faktörleri ve hattabiyotik stress faktörleri ile birlikte ortaklaşa kullanılan mekanizmalara bağlıolarak gelişebilmektedir. Bu nedenle gerek bitki düzeyinde gerekse toleransmekanizmaları seviyesinde bitkilerdeki tuz stresi ve tolerans mekanizmalarınınanlaşılması, tuz stresini daha iyi tolere edebilen yeni bitki çeşitleriningeliştirilmesine çok önemli katkılar sunacaktır. Bu çalışma, güncel literatürvarlığında tuz stresine yönelik bitkisel tepkilerin anlaşılmasına katkı sunmakamacıyla hazırlanmıştır

Changinglifestyles and eating habits from the past to the present, and increasingavailability of ready-to-eat foods in daily diet along with increasing healthproblems promted consumers to look for alternative herbal nutrients over time.Such ongoing quests have led to the development of new plant varieties and thereconsidering of existing nutrients in terms of healthy nutrition and dietquality criteria. At the same time, such searches have led to theresurgence of plant species and varieties that have been produced usingtraditional or primitive agricultural methods in very marginal areas of theworld, where cultivation has been abandoned for a variety of reasons, or whichare still underdeveloped. Since such plants, which can also be called as fashion-plants,are announced to consumers by the press, those plants are demanded by thecomsumers and such demand creates new markets. The rediscovery of such plantspecies, which seem to have been completely forgotten in the past, is expectedto become even more popular in the near future if they are addressed bydifferent aspects of today's plants, as compared to the basic plant species andvarieties that make up a large part of people's daily diet around theworldwide. As a natural plant of Ethiopia, teff [Eragrostis tef (Zucc.)Trotter] is also considered as one of such fashion-plants and takes place veryimportant role in daily diet of people of the region. The plant has recentlybeen shown as an alternative source of carbohydrates in terms of balancednutrition in different parts of the world. New scientific studies are causingthe plant to become more recognized and to increase its importance. This studyhas been prepared to introduce many aspects of teff plant which may have animportant agricultural potential in near future for our country., Geçmiştengünümüze değişen yaşam ve beslenme alışkanlıkları, günlük diyet içerisindehazır gıdaların giderek daha fazla yer almasına ve her geçen gün artan sağlıksorunları tüketicilerin zaman içerisinde alternatif bitkisel besin kaynaklarınıaramasına neden olmuştur. Süre gelen bu arayışlar, yeni bitki çeşitleriningeliştirilmesine ve var olan besin kaynaklarının sağlıklı beslenme ve diyetkalite kriterleri açısından tekrar ele alınması sonucunu doğurmuştur. Buarayışlar aynı zamanda geçmişi çok eskilere dayanmasına karşın,yetiştiriciliğinin farklı nedenlerle terkedildiği ya da halen dünyanın azgelişmiş, çok marjinal alanlarında geleneksel, daha ziyade ilkel tarımsalyöntemler kullanılarak üretimi yapılan bitki tür ve çeşitlerinin tekrar gündemegelmesine neden olmuştur. Moda-bitkiler olarak da isimlendirilebilecek bubitkiler basın ve yayın aracılığı ile tüketicilere duyurulmakta vetüketicilerin bu bitkileri talep etmesine ve yeni pazarların oluşmasına sebepolmaktadır. Dünya genelinde insanların günlük diyetlerinin büyük bir kısmınıoluşturan temel bitki tür ve çeşitleri ile kıyaslandığında, tamamen unutulmuşgibi gözüken bu bitki türlerinin yeniden keşfi, bu bitkilerin günümüzde farklıyönleri ile ele alınarak alternatif diyet ürünü olarak piyasadaki yerlerinialmalarını sağlamıştır. Söz konusumoda-bitkilerden biri olan tef (Eragrostistef) Etiyopya’nın doğal bitkisiolarak bölge insanlarının günlük diyetlerinde çok önemli bir yer tutmaktadır.Bitki son zamanlarda dünyanın farklı bölgelerinde de dengeli beslenme açısındanalternatif karbonhidrat kaynağı olarak gösterilmektedir. Yeni bilimselçalışmalar bitkinin daha fazla tanınmasına ve öneminin giderek artmasına nedenolmaktadır. Bu çalışma, ülkemiz için önemli bir tarımsal potansiyele sahipolabilecek tef bitkisinin birçok yönü ile ele alınarak tanıtılmasınıamaçlamaktadır.

Kuraklık dünya genelinde tarımsal üretimi tehdit eden en önemli abiyotik stres faktörlerinin başında gelmektedir. Ilıman iklim kuşağının en önemli bitkilerinden birisi olan yoncanın (Medicago sativa L.) sürdürülebilir tarıma sağladığı olumlu katkılar ve hayvan beslenmesindeki önemi, bu bitkinin dünya ve ülkemizdeki kıymetini giderek artırmaktadır. Gelişimini tamamlamış 3-4 yıllık yonca bitkisi kurağa kısmen tolerant olmasına karşın özellikle çimlenme ve erken fide evreleri ile biçim sonrası dönemlerde meydana gelebilecek kuraklık stresinden büyük oranda etkilenmektedir. Diğer taraftan yoncada kuraklık stresi uygulayarak doğrudan seleksiyon ya da klasik melezleme yolu ile mevcut genotipler arasında tolerant bitkilerin elde edilmesi, kurağa tolerantlığın düşük bir kalıtım değerine sahip olması ve zaman alıcı uygulamalar olması nedeniyle oldukça güçtür. İntrodüksiyon ve yabancı çeşitlerin bu amaçla kullanılması ise beraberinde adaptasyon ve royalty ödemeleri gibi farklı sorunları beraberinde getirmektedir. Biyoteknolojik yaklaşımlar kullanarak kurağa tolerant transgenik çeşitlerin geliştirilmesi kısmen mümkün olmakla birlikte bu bitkilerin kabulüne yönelik dünya genelindeki tartışmalar halen devam etmekte ve ülkemizde bu bitkilerin yetiştirilmesine izin verilmemektedir. Bu nedenle kurağa tolerant yeni bitki genotiplerinin geliştirilmesindeki başarılar, bitkilerin stres ilişkili morfolojik, fizyolojik ve moleküler mekanizmalarının anlaşılmasına ve bunların birlikte değerlendirildiği yeni ıslah yaklaşımlarına bağlıdır. Bu çalışmanın amacı güncel literatür varlığında bitkilerde ve özellikle de yoncada kuraklık stresi ve kurağa tolerantlık mekanizmasının anlaşılmasına katkı sağlamaktır.Anahtar Kelimeler: Yonca, kuraklık, su stresi, tolerant Drought Stress and Tolerance Mechanisms in Alfalfa (Medicago sativa L.) ABSTRACT: Drought is one of the major abiotic stresses threatening agricultural productivity all around the world. Alfalfa (Medicago sativa L.) is the most important forage crop in temperate regions whose importance may further increase because of its positive contribution to sustainable agriculture and its productivity on animal feeding. Although 3-4 years old alfalfa is relatively drought tolerant, it is very vulnerable to drought stress at germination and early seedling growth stages as well as at regrowth stage right after grazing. On the other hand, development of drought tolerant alfalfa varieties by selection or classical crossing is very difficult to due to low heritability of drought tolerance traits and longtime requirement. Introduction of foreign drought tolerant varieties comes along with adaptation and royalty payment problems. Although it is possible to develop relatively drought tolerant transgenic varieties by applying biotechnological approaches, the acceptance of such crops are still controversial and planting of those crops is not yet allowed in our country. Therefore, success for development of drought tolerant new plant genotypes will depend on understanding of stress related morphological, physiological and molecular mechanisms, and collective use of such new breeding approaches. The aim of this study is to help the understanding of drought stress and tolerant mechanisms of plants, specifically alfalfa, under the light of current literature.Keywords: Alfalfa, drought, water stress, tolerance

Günümüz biyoteknolojisinin bitkiler üzerinde uygulanması sonucu elde edilen genetik yapısı değiştirilmiş (GM) bitkiler, bu bitki ya da bitkisel ürünlerin üretim ve kullanımını destekleyen, karşı çıkan ya da tarafsız kalan değişik grupların oluşmasına neden olmuştur. Biyoteknoloji tarihsel gelişimi içinde değerlendirildiğinde, özellikle GM-bitkilerin klasik anlamda yapılan bitki ıslahından biraz farklı olduğu görülmektedir. Geçen 10 yıllık zaman sürecinde, önemli kültür bitkilerinin de yer aldığı GM-bitkilerin dünyadaki üretiminin giderek arttığı gözlenmektedir. Bu durum yakın bir gelecekte, bu bitkilerin ekim oranları ile birlikte ekilen bitkilerdeki bitki çeşitliliğinin de artacağına işaret etmektedir. Diğer taraftan GM-bitki ve ürünlerinin potansiyel yararları ile kullanım risklerinin doğrudan ya da dolaylı olarak tüm insanlığı etkileyeceği düşünüldüğünde, bu konuda yapılan tartışmaların bilimsel boyutta yapılması ve kamuoyunun bilimsel gerçeklerle bilgilendirilmesi gereği ve gerçeği de ortaya çıkmaktadır. Bu çalışma, GM-bitkilerin kullanım terminolojisi yanında, geçmişi, günümüzdeki durumu ve gelecekte sağlayacağı potansiyel yararlar ile taşıyabileceği riskler konusundaki değişik görüşleri kapsamaktadır., Günümüz biyoteknolojisinin bitkiler üzerinde uygulanması sonucu elde edilen genetik yapısı değiştirilmiş (GM) bitkiler, bu bitki ya da bitkisel ürünlerin üretim ve kullanımını destekleyen, karşı çıkan ya da tarafsız kalan değişik grupların oluşmasına neden olmuştur. Biyoteknoloji tarihsel gelişimi içinde değerlendirildiğinde, özellikle GM-bitkilerin klasik anlamda yapılan bitki ıslahından biraz farklı olduğu görülmektedir. Geçen 10 yıllık zaman sürecinde, önemli kültür bitkilerinin de yer aldığı GM-bitkilerin dünyadaki üretiminin giderek arttığı gözlenmektedir. Bu durum yakın bir gelecekte, bu bitkilerin ekim oranları ile birlikte ekilen bitkilerdeki bitki çeşitliliğinin de artacağına işaret etmektedir. Diğer taraftan GM-bitki ve ürünlerinin potansiyel yararları ile kullanım risklerinin doğrudan ya da dolaylı olarak tüm insanlığı etkileyeceği düşünüldüğünde, bu konuda yapılan tartışmaların bilimsel boyutta yapılması ve kamuoyunun bilimsel gerçeklerle bilgilendirilmesi gereği ve gerçeği de ortaya çıkmaktadır. Bu çalışma, GM-bitkilerin kullanım terminolojisi yanında, geçmişi, günümüzdeki durumu ve gelecekte sağlayacağı potansiyel yararlar ile taşıyabileceği riskler konusundaki değişik görüşleri kapsamaktadır

The 2C nuclear DNA contents of 40 common vetch (Vicia sativa L.) lines and cultivars were determined by using both safflower (Carthamus tinctorius L.) and barley (Hordeum vulgare L.) as internal reference standards in flow cytometry analysis and correlated with plant morphological characters and 1000-seed weight. The t-test results showed a significant difference between the mean DNA values of the barley and safflower standards (t = -16.74, P = 0.0001). Data analysis also indicated significant (P < 0.01) intraspecific nuclear DNA content variation within the common vetch lines and cultivars for both internal standards used. The DNA content values ranged from 3.342 pg to 3.652 pg and from 3.600 pg to 4.002 pg for the internal standards of safflower and barley, respectively. The DNA differences within the internal standards were 0.310 pg and 0.402 pg for safflower and barley, respectively. The internal standard of barley constantly produced higher DNA content values than the values of safflower standard for all vetch lines and cultivars. Nuclear DNA content differences between 2 internal standards for the same plant material reached as high as 15.59% (0.540 pg), which is equivalent to 528.12 Mbp DNA. No significant correlations between 1000-seed weight and the nuclear DNA contents of barley (P < 0.51) or safflower (P < 0.76) were detected.

ÖZETıGünümüz biyoteknolojisinin bitkiler üzerinde uygulanması sonucu elde edilen genetik yapısı değiştirilmiş (GM) bitkiler, bu bitki ya da bitkisel ürünlerin üretim ve kullanımını destekleyen, karşı çıkan ya da tarafsız kalan değişik grupların oluşmasına neden olmuştur. Biyoteknoloji tarihsel gelişimi içinde değerlendirildiğinde, özellikle GM-bitkilerin klasik anlamda yapılan bitki ıslahından biraz farklı olduğu görülmektedir. Geçen 10 yıllık zaman sürecinde, önemli kültür bitkilerinin de yer aldığı GM-bitkilerin dünyadaki üretiminin giderek arttığı gözlenmektedir. Bu durum yakın bir gelecekte, bu bitkilerin ekim oranlan ile birlikte ekilen bitkilerdeki bitki çeşitliliğinin de artacağına işaret etmektedir. Diğer taraftan GM-bitki ve ürünlerinin potansiyel yararları ile kullanım risklerinin doğrudan ya da dolaylı olarak tüm insanlığı etkileyeceği düşünüldüğünde, bu konuda yapılan tartışmaların bilimsel boyuttayapılması ve kamuoyunun bilimsel gerçeklerle bilgilendirilmesi gereği ve gerçeği de ortaya çıkmaktadır. Bu çalışma, GM-bitkilerin kullanım terminolojisi yanında, geçmişi, günümüzdeki durumu ve gelecekte sağlayacağı potansiyel yararlar ile taşıyabileceği riskler konusundaki değişik görüşleri kapsamaktadır. There are various consumer attitudes including proponents, opponents, and having no opinion about genetically modified (GM) plants and their products generated by application of today's biotechnology to crop plants. Considiring historical progress of the biotechnology, it seems that genetically modified plants are little different than plants developed by conventional plant breeding. GM-plant production including several important crop plants has been significantly increased during the last decade. This indicates that proportion of global planting area and varieties of GM-plants planted will increase in the near future. On the other hand, when we consider all potantial benefits and risks of GM plants, consumption of these plants and their products will result direct or indirect effects to all man kind. Therefore, debate about the potantial benefits and risk of GM-plants has to be done on the scientific platforms but general public concerns about the value of biotechnology need to be adequately addressed. The aim of this paper is to introduce used terminology, past, present and future of GM-plants and to give a brief summary about the potential risks and benefits of these crops.

Bu çalışma 1995 yılı yaz döneminde Samsun'da "Bölünen Bölünmüş Parseller Deneme Deseni"ne göre 3 tekrarlamalı olarak, biri sulu, diğeri kuru koşullarda iki deneme şeklinde yürütülmüştür. Gübre faktörü olarak dekara 3 ton yanmış çiftlik gübresi ve 13 kg N, 13 kg P2O5 düşecek şekilde mineral gübreleme yapılmıştır. Uygulanan ekim tarihleri 15, 30 mart ve 15, 30 nisan, sıra aralıkları ise 30, 60 ve 90 cm'dir. Sulu ve kuru koşullarda hayvan pancarının yumru, yaprak, ham protein, kül ve şeker verimleri incelenmiştir. Bir yıl süren bu' çalışma sonucunda aşağıdaki öneriler ortaya konmuştur. (1) Samsun koşullarında hayvan pancarından yüksek verim alabilmek için mutlaka sulama yapılmalıdır. (2) Ekim mutlaka mart ayı içerisinde gerçekleştirilmelidir. (3) Özellikle sulanan koşullarda dar şıra aralıklarından daha yüksek verimler alınmıştır. Sıra aralıkları arasındaki açıklık daha dar tutularak en uygun sıra aralığı belirlenmelidir. (4) ilkbaharda yapılacak ekimlerde, sonbaharda çiftlik gübresi verilmemişse, yüksek verim alabilmek için mineral gübreleme yapılmalıdır. This study was conducted as two experiments, one is under irrigated conditions the other is not, according to "Split-Split Plots Experiment Desing" with 3 replicates in 1995 under Samsun climatic conditions. Two fertilizer factors were compared. One is 3 ton/da manure, the other is 13 kg/da N and 13 kg/da P2O5 mineral fertilizers. In addition, 15, 30 march and 15, 30 april sowing dates and 30,60,90 cm row spacihgs were compared. In terms of above factors, under irrigated andnonirrigated conditions, the tubers, leaves, crude protein, ash and sugar yields of fodder beet were investigated.In the lights of this one-year experiments, the recommendations could be summarized as follows: (1) Fodder beet should be irrigate for higher yield under Samsun ecological conditions. (2) The sowing treatment should be performed in march. (3) Expecially under irrigated conditions the yield of fodder beet was increased when row spacing was narrowed. In another experiment the spaces among the rows were reduced and the best row spacing should be determined. (4) During the period of the spring sowing, if in autumn season the field was not manured, mineral fertilizers would be applied for higher yield.