Search

Necrotising fasciitis is a rapidly progressive, destructive soft tissue infection that mainly involves fascia and subcutaneous tissues. Rapidly spread necrosis in tissues is often caused by systemic sepsis, toxic shock syndrome, multiorgan failure and thrombosis in the subcutaneous vasculature. Necrotising fasciitis can be seen in all the anatomical regions of the body; the extremities and perineum are frequently affected. In this case report, we emphasised the importance of nursing care of a necrotising fasciitis patient who has been treated for a long time with aggressive surgical treatment. Vacuum-assisted closure application is a non-invasive method with controlled and localised negative pressure on the wound to accelerate healing in acute/chronic wounds. Necrotising fasciitis can be successfully treated with early diagnosis, adequate debridement, and appropriate antibiotic therapy. A multidisciplinary approach is necessary for the comprehensive care of these patients.

İncelemeye konu olan ve 19. yüzyılın ilk yarısında kaleme alındığı tahmin edilen güfte mecmûasının müellif kaydı bulunmamaktadır. Mecmûa 240+4 varaktan oluşmakta olup bu çalışma mecmûanın ilk 120 varaklık kısmını içermektedir. İncelenilen eser; bir şarkı mecmûasıdır ve bu formda eserler içermektedir. Çalışma; eserin Osmanlıca'dan günümüz harflerine aktarımının yanında mecmûayı tanıtan diğer bilgileri de hâvîdir. Çalışmada güfte mecmûaları hakkında bilgi verilmiş; eser şekil ve muhtevâ açısından incelenmiş; mecmûanın kaleme alındığı tahmin edilen dönem, mecmûada adı en çok geçen bestekârlar, eserlerin makamları hakkında bilgi verilmiştir. Bazı tablolar hazırlanarak mecmûadan istifade etmenin kolaylaştırılmasına çalışılmıştır. `2010 Avrupa Kültür Başkenti` çalışmaları kapsamında hazırlanan `Türk Müzik Kültürü Hafızası` repertuvarında mecmûadaki eserler araştırılmış ve tespit edilenlerin arşiv numaraları dipnotlarda gösterilmiş, notalar da ekler bölümünde verilmiştir. Mecmûanın orijinal metni de isteyenlerin kolayca ulaşabilmesi amacıyla ekler bölümünde sunulmuştur. The lyrics Journal which is subject to review that estimated it was written in the first half of 19th century does not have author's resignation. While study includes the first 120 leaf/sheet of the journal, the whole journal consists of 240+4 leafs. The studied piece is a lyrics journal and involves songs in this form. The study does not only involve translation from Ottoman alphabet to present day letters but also features in knowledge/info about the journal. This work release information on the subject of lyrics journal, the journals have been studied both for their contents and their figure, the era which presumably the journal has been written, most repeated composers in the journal, and the study also shares inputs regarding songs' harmonies. Charts have been made to help to read the study/Journal. In the repertoire of Turkish Music Culture Memory, which was prepared within the scope of studies of European cultural capitals of 2010, the works in the magazines were searched and archive numbers of the determined ones were shown in the footnotes and notes were given in the appendices. The journal's original text has also been in the study for anyone who wishes to access. 443

WOS: 000375347900005, This descriptive study is planned to find frequency of traditional genital practices which affecting women's reproductive health. Research took place in Istanbul, a largest city located in the West of Turkey. A total of 178 women participated in the study. All of the subjects were asked about the use of frequency and reason for traditional genital practices. The findings of the study showed that traditional genital practices which affect reproductive health are prevalent. In our country, traditionally learned health information, behaviors and beliefs have an adverse effect on women health and need to be changed and corrected. Nurses should know the religious and traditional practices and culture of the society for which they provide care, so that their efforts to protect and improve women's health will be effective.

Objectives: The aim of this study was to evaluate the results of the microfracture technique in the treatment of chondral lesions. Materials and methods: A retrospective study was per­formed in 26 patients who had treated by arthroscopic mi­crofracture technique for chondral lesions in the femoral condils between January 2003 and 2007september in our department. There were 11 females and 15 males with mean age of 37.2 years (range from 23 to 56 years). The average time between beginning of complaints and op­eration were 9.7 months (range from 3 to 35 months). The average of chondral lesions size were 1,6 cm2 (range from 0.7 to 2.4 mm2). The average follow-up period was 24.3 months (ranged from 10 to 44 months). Patients as­sessed according to subjective patient satisfaction and Lisholm scale at preoperative and postoperative time. Results: The mean Lysholm score increased from a pre­operative 56.9 (range from 43 to 72) to a postoperative 77.9 (range from 62 to 100) (p, Amaç: Bu çalışmanın amacı diz ekleminde kıkırdak lez­yonlarının tedavisinde mikrokırık yöntemi ile tedavi edilen olguların sonuçlarını ve sonuçlara etki eden faktörleri de­ğerlendirmektir. Gereç ve yöntem: Femoral kondilde kıkırdak hasarı ne­deniyle mikrokırık yöntemi ile tedavi edilen 26 hasta ret­rospektif olarak incelendi. Hastaların 15 tanesi erkek, 11 tanesi bayan ve yaş ortalaması 37.2 yıl (dağılım 23-56 yıl) idi. Şikayetlerin başlangıcı ile ameliyat arasında ge­çen süre ortalama 9.7 ay (dağılım 3-35 ay) ve ortalama defekt alanı 1,6 cm2 (dağılım 0.7-2.4cm2) idi. Ortalama takip süresi 24.3 ay (dağılım 10-44 ay) idi. Hastalar ame­liyat öncesi ve sonrası subjektif hasta memnuniyeti ve Lysholm skalasına göre değerlendirildi. İstatistiksel analiz için Paired sample t-test ve Pearson-Spearman korelas­yon testi kullanıldı. Bulgular: Ameliyat öncesi Lysholm skoru ortalama 56.9 (43-72) iken ameliyat sonrası Lysholm skoru ortalama 77.9 (62-100) olarak bulundu. Lysholm skoruna göre, 9 (34.6%) olguda mükemmel, 7 (27%) olguda iyi, 10 (38.4%) olguda orta sonuç elde edildi. Hastaların tümü diz fonksiyonlarından memnundular. Ameliyat sonrası 6. ayda çekilen MRG sonuçları subjektif hasta memnuniyeti ve Lysholm skorları ile doğru orantılı idi. Sonuç: İyi ve mükemmel sonuçlanan hastaların aktif, genç ve semptom sürelerinin daha kısa ve lezyon alanı­nın daha küçük olduğu gözlemlendi. Kıkırdak lezyonları­nın tedavisinde erken yapılan mikrokırık tedavi yöntemi­nin, günlük aktivitelere geri dönüşü hızlandıran, maliyeti düşük, etkili ve başarılı bir tedavi seçeneği olduğu sonu­cuna varıldı.

Radius ve ulna dirsekde humerusla, el bileğinde karpal kemiklerle ve hem dirsekde hemde elbileğinde kendi arasında karmaşık bir eklemleşme oluşturan ön kolda yer alan ikiuzun kemiktir. Özellikle pronasyon ve supinasyonda her iki kemiğin orta diafizinin açısal dizilimi elin fonksiyonları açısından önem arz etmektedir. Erişkinlerde sık görülen ön kol kırıklarındaki yanlıĢ kaynamalar elin fonksiyonlarında kayıpla sonuçlandığı için bu bölge kırıklarının takip ve tedavisinde çok dikkatli olunmalıdır. Bu makalede erişkin radius ve ulna kırıklarının tanı ve tedavisindeki güncel yaklaşımlardan bahsedilecektir.

Tez (yüksek lisans) - Anadolu Üniversitesi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Kayıt no: 73986, İlkokul, öğrencilerin kendini ve çevresini tanımasını, kendini geliştirerek çevresine uyum sağlamasını ve yaratıcı düşünme, problem çözme, eleştirel düşünme, yansıtıcı düşünme becerilerini geliştirmeyi amaçlar. Hayat Bilgisi dersi bu amaçlara ulaşmak için kullanılan en etkin derslerden biridir. Hayat Bilgisi dersi, çocuğun içinde yaşadığı doğal ve toplumsal olayları, olguları tanımasını, anlamasını, yorumlamasını, ilke, genelleme ve yöntemleri kullanarak analiz etmesini, yeni çözümler önerip değerlendirme yapmasını sağlar. Özellikle 2004 yılında değişen Hayat Bilgisi Dersi Öğretim Programında, öğrencilerin aktif olduğu öğrenme ortamları önerilmiştir. Etkili ve kalıcı öğrenmeler için öğrenme ortamları öğrencilerin gözlem, araştırma ve keşif yapmasına olanak tanımalı, öğrencilere gerçek yaşantılar ve somut nesneler vasıtasıyla ilk kaynaktan veri sağlamalıdır. Geleneksel okulların sınırlı fiziksel imkânlarının aksine müzeler, öğrencilere kendilerini özgür hissettikleri bir öğrenme ortamı sunmaktadır. Özellikle soyut düşünme becerileri henüz gelişmemiş ilkokul öğrencileri için, beş duyuyu kullanarak, keşfederek, araştırarak, bizzat uygulamalara katılarak öğrenme ortamı sağlayan müzelerde yapılan eğitim daha etkili ve kalıcı olabilecektir. Bu araştırmanın amacı, Hayat Bilgisi dersi içinde gerçekleştirilen müze uygulamalarını öğretmen ve öğrenci görüşleri ile bu uygulamalar için yapılmış etkinliklere ilişkin hazırlanmış dokümanlara dayalı olarak incelenmesi olarak belirlenmiştir. Nitel araştırma yaklaşımına uygun olarak gerçekleştirilen bu araştırmanın katılımcılarını, Eskişehir ilinde 2012-2013 öğretim yılında görev yapan daha önce Hayat Bilgisi dersi içinde müze uygulaması yapmış 20 sınıf öğretmeni ile bu uygulamalara katılmış 2., 3. ve 4. sınıfta okuyan 30 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmanın verileri, araştırmacı tarafından hazırlanan yarı-yapılandırılmış görüşme formları ve doküman incelemesi ile toplanmıştır. Araştırma verilerinin çözümlenmesinde betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda, sınıf öğretmenlerinin müzelere ilişkin yeterli ve doğru bilgilerinin olmadığı, uygulamalarda ön hazırlığa önem vermediği, daha çok davranışsal boyutta kuralları hatırlattığı, soru cevap ve sohbet dışında öğretmenlerin müze uygulaması öncesinde, sırasında ve sonrasında öğrencilerin kalıcı ve etkili öğrenmeleri için yeteri kadar etkinlik yapmadıkları ortaya çıkmıştır. Sınıf öğretmenlerinin Hayat Bilgisi dersi içinde müze uygulamaları yapmayı ders ile bağlantı kuran, dersi pekiştiren, öğrencilerin düşünce becerilerini geliştiren, kalıcı ve etkili öğrenme sağlayan, eğlenceli, faydalı, olumlu uygulamalar olarak değerlendirdikleri ortaya çıkmıştır. Bu olumlu görüşlerin yanında sınıf öğretmenlerinin küçük bir kısmı da müze uygulamalarını zaman alıcı, riskli, zor ve sıkıcı bulmuştur. Araştırmada müze uygulamalarına ilişkin öğrenci görüşlerine de yer verilmiştir. Araştırmaya katılan öğrencilerin büyük bir kısmının müze uygulamalarını güzel, eğlenceli, dikkat çekici, heyecanlı, bilgilendirici, yararlı, etkili öğrenmeyi sağlayan uygulamalar olarak değerlendirdikleri görülürken, küçük bir kısmının müze uygulamalarını gürültülü, sıkıcı ve korkutucu bulduğu ve Hayat Bilgisi dersine katkısının olmadığını düşündükleri sonucuna varılmıştır. Araştırmada son olarak öğretmenlerin müze uygulamaları öncesinde ön hazırlık yapması, müzelerin öğrenci seviyesine uygun olarak belirlenmesi, müze uygulamalarının MEB tarafından yapılması ve ücretsiz olması önerilmiştir. Müze uygulamalarında drama, rehber anlatımı, oyun yoluyla öğrenme, bulmaca çözme, canlandırma, arkeolojik kazı ve beyin fırtınası gibi öğrencilerin dersi daha iyi anlamalarını sağlayacak etkinlikler yapılması önerilmiştir.

Objectives: We evaluated results of the Ponseti method in patients with congenital clubfoot deformity. Material and Methods: The study included 18 feet of 12 patients (8 boys, 4 girls; mean age was 5 days) with idiopathic clubfoot deformities. According to the Dimeglio classification, 10 feet (55.5%) were type 2, 8 feet (44.5%) were type 3. We did manipulation and casting with the Ponseti technique in all the patients. All of the patients underwent a percutaneous Achilles tenotomy for equinus deformity. Foot abduction brace was prescribed for maintenance of reduction. The mean follow-up period was 21 months (range 6-48 months). Results: At latest follow-up, 17 feet (94.4%) were Dimeglio type 1, 1 foot (5.6%) was Dimeglio type 2. We determined relapses in 13 feet of 10 patients. Seven of the 10 patients that we determined relapses had problems of using the abduction brace. Our revision rate was 11.1%; a foot required posteromedial release and another foot required complet subtalar release. These two patients were noncompliant with foot abduction brace. Conclusion: The Ponseti method is an effective method of treating congenital idiopathic clubfoot. The technique must be applied completely to obtain successful result and families must be educated to enhance the compliance to foot abduction brace.©2008, Firat University, Medical Faculty., Amaç: Ponseti yöntemi ile tedavi ettiğimiz doğuştan çarpık ayaklı (DÇA) olguların sonuçlarını değerlendirmek. Gereç ve Yöntem: Çalışmada, DÇA'lı 12 hastanın 18 ayağı değerlendirildi (8 erkek, 4 kız; ortalama yaş 5 gün). Dimeglio sınıflamasına göre, 10 ayak (%55.5) tip 2, 8 ayak (%44.5) tip 3 idi. Olgulara Ponseti yöntemi ile manipülasyon ve alçılama yapıldı. Ekin deformitesi için tüm olgulara perkütan Aşil tenotomisi yapıldı. Redüksiyonun korunması için ayak abdüksiyon cihazı kullanıldı. Ortalama takip süresi 21 ay (6-48 ay) idi. Bulgular: Son kontrolde 17 ayak (%94.4) Dimeglio tip 1, 1 ayak (%5.6) Dimeglio tip 2 idi. On hastanın 13 ayağında nüks görüldü. Nüks saptanan bu 10 hastanın 7'sinin ayak abdüksiyon ortezini düzenli kullanmadığı, hatta bir süre sonra kullanmayı bıraktıkları öğrenildi. Revizyon oranımız %11.1 idi ve bir ayağa komplet subtalar gevşetme, diğerine posteromedial gevşetme yapıldı. Bu iki hasta da ortezini düzenli kullanmamıştı. Sonuç: Ponseti yöntemi, idiyopatik tip DÇA deformitesini düzeltmede oldukça etkili bir yöntemdir. Başarılı sonuç alabilmek için yöntem tam olarak uygulanmalı ve ayak abdüksiyon ortezinin uygun şekil ve süre kullanılması amacı ile aileler eğitilmelidir. ©2008, Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi

Objective: The evaluation of various surgical treatment results performed to cases with long bones localized osteoid osteoma retrospectively. Materials and Methods: Ten patients (5 male, 5 female; mean age 21; range 13-35) who underwent surgical treatment because of long bones localized osteoid osteoma were evaluated retrospectively. Osteoid osteomas were localized as femur shaft in 5 cases, as tibia shaft in 2 cases, as femur neck in 1 case and as humerus shaft in 2 cases. There was a history of night pain responding to non-steroid antiinflammatory drugs (NSAİİ) in 6 cases. In surgical treatment, nidus was completely excised by wide-block resection, burr-down technique. Results: With osteoid osteoma diagnosis, nidus excision was applied with wide-block resection to 5 cases and burr-down technique to 5 cases. The spongious allografts were applied in three cases because of the weaken of bone at the during surgery, and spongious allografts with internal fixation were applied in two cases for the risk of pathological fracture No complications were encountered in any cases during and after the operation. In their last controls, cases were completely asymptomatic and there was no recurrence in any of them. Conclusion: We think that, by determining the location of nidus exactly before and during the operation and excision of nidus completely, sufficient and effective results could be obtained in osteoid osteoma treatment., Amaç: Uzun kemik yerleşimli osteoid osteomalı olgulara uygulanan farklı cerrahi tedavi sonuçlarının retrospektif olarak değerlendirilmesi. Gereç ve Yöntemler: Uzun kemik yerleşimli osteoid osteoma nedeniyle cerrahi tedavi yapılan10 hasta (5 erkek, 5 kadın; ortalama yaş 21; dağılım 13-35) retrospektif olarak değerlendirildi. Osteoid osteomalar 5 olguda femur cisim, 2 olguda tibia cisim, 1 olguda femur boyun ve 2 olguda ise humerus cisim yerleşimliydi. 6 olguda nonsteroid antiinflamatuar ilaçlara (NSAİİ) cevap veren gece ağrısı öyküsü mevcuttu. Cerrahi tedavide, en blok rezeksiyon, burr-down tekniği ile nidus tamamen çıkarıldı. Bulgular: Osteoid osteoma tanısıyla 5 olguya geniş en blok rezeksiyon, 5 olguya ise, burr-down tekniği ile nidus eksizyonu uygulandı. Cerrahi sırasında kemiğin zayıflatılması nedeniyle 3 olguda spongioz allogreft kullanılarak greftleme, 2 olguda ise patolojik kırık riski nedeniyle spongioz allogreft kullanılarak greftleme ile birlikte internal tespit yapıldı. Hiçbir olguda ameliyat sırasında ve sonrasında komplikasyonla karşılaşılmadı. Son kontrollerinde olgular tamamen asemptomatikti ve hiçbirinde nüks görülmedi. Sonuç: Osteoid osteoma tedavisinde, nidus yerinin ameliyat öncesi ve ameliyat sırasında tam olarak belirlenmesi ve nidusun tam olarak eksize edilmesi ile yeterli ve etkili sonuç elde edilebileceğini düşünmekteyiz.

Monteggia fractures is give a name fractures of the proximal third of the ulna together dislocation of the radial head. Monteggia fractures seen together different dislocated and fractures in literature but not seen event capitellium fractures. A 10-year-old man was complaints of pain, swelling and limited range of motion in the left elbow after fall from high down, his elbow's draw roentgenograms showed a fractures of proximal third of the ulna with lateral angulation at the fracture site and with lateral dislocation of the radial head (Bado tip III) and fracture of the capitellium. In that emergency, under the general anesthesia fractures of the ulna and discolation of the radial head reduced with closed manipulate as capitellium fractures was indirect reduction. The ulna and radius determined with percutaneous kirschner wire fixation and then a long-arm cast was applied with the elbow at suitable position. The kirschner wires of the radial neck and cast were removed at the fourth weeks and the fonction of the arm was excellent. The kirschner wires was removed on ulna at sixth weeks. Postoperative elbow fonction was normally in fourth year. On the radiologacial of the radial head was full anatomic position and union ulna and capitellium were suitable for anatomic position.©2008, Firat University, Medical Faculty., Monteggia kırığı, ulnanın 1/3 proksimal kırığı ile birlikte radius başındaki çıkığa verilen addır. Literatürde monteggia kırığı ile birlikte değişik kırık ve çıkıkların görüldüğü, ancak kapitellum kırığıyla birlikte olduğu hiçbir vakaya rastlanmamıştır. Yüksekten düşme nedeniyle sol dirseğinde ağrı, şişlik ve hareket kısıtlılığı olan 10 yaşındaki erkek hastanın çekilen radyogramında, ulna 1/3 proksimalinde lateral açılanma gösteren kırık, radius başı lateral çıkığı (Bado tip III) ve kapitellum kırığı tespit edildi. Acil olarak genel anestezi altında ulna kırığı ve radiusdaki çıkık kapalı manüplasyon ile redükte edildi, kapitellum kırığı ise indirekt olarak redükte oldu. Perkutan K-teli ile ulna ve radius tespit edildi ve uygun pozisyonda uzun kol sirküler alçıya alındı. 4. haftada alçı ve radius boynundaki K-teli çıkartıldı ve hareket başlandı. 6. haftada da ulnadaki K-teli çıkartıldı. Ameliyat sonrası 4. yıldaki kontrolünde, dirsek fonksiyonları tamdı. Radyolojik olarak radius başı yerinde, ulna ve kapitellum anatomik pozisyonda kaynamış durumdaydı.©2008, Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi

The risk classification system is an important guide for dam safety officials to select appropriate evaluation procedures and to assign priorities for seismic safety evaluations of the most critical dams. In this study, general evaluation of total risk analysis is performed and effect of different seismic hazard methods (deterministic and probabilistic) on risk calculations is investigated. For this purpose, fourteen concrete dams with a structural height ranging from 14.5 to 186 m are taken into consideration. Both deterministic and probabilistic seismic hazard analyses show that 50 percent of dams have high-risk class and reminders have moderate-risk class.

Konjenital radius psödoartrozu, tedavisi güç ve nadir görülen bir durumdur. Tedavi için birçok cerrahi seçenek bildirilmiştir. Ön kolda tek kemik oluşturma bunlardan biridir. Bu makalede, ön kol instabiliteli ve defektif doğumsal radius psödoartrozu olan yedi yaşında bir hastaya, distal radioulnar eklemi koruyan “yan yana distal radioulnar bifurkasyon sinostoz” tekniği ile ön kola tek kemik oluşturduğumuz ve fonksiyonel açıdan iyi sonuç elde ettiğimiz bir olguyu sunmayı amaçladık. The congenital radius pseudarthrosis is a rare condition which’s treatment is difficult. There were many reported surgical options for this situation. One of them is construction of one-bone in forearm. Here, we presented a seven years-old boy who has instability and defective congenital radius pseudarthrosis in forearm that treated with sideto-side distal radioulnar bifurcation synostosis technique preserving the distal radioulnar joint, and obtained good functional results.

Dams constructed on the seismically active regions have a high-risk potential for downstream life and property. Strong ground motion can result in instability of the dam and strength loss of foundation. Active faults within the foundation of dam have the potential to cause damaging displacement of the structures. Appropriate design measures should be considered to obtain rational solution to the problem of catastrophic release of water from the reservoir, and especially to resist earthquake loads. Safety concerns for dams under the earthquake loads involve the seismic hazard evaluation of dam site for the overall stability of structure. Various types of analyses can be used, ranging from a simplified analysis to more complex procedures based on ground motion parameters and response spectra. This paper briefly evaluates seismic hazard analyses for dam structures, and introduces the analyses for thirty-six dams with height ranging from 15 to 195 m in Ki{dotless}zi{dotless}li{dotless}rmak basin, Turkey. The seismic hazard analyses have indicated that peak ground acceleration varies within a wide range (0.09-0.45 g) for the dam sites of the basin. © 2011 Springer Science+Business Media B.V.

International audience; The city of Eski?ehir in inner-western Turkey has experienced a destructive earthquake with Ms=6.4 in 1956 in addition to many events with magnitudes greater than 5. It is located in a wide basin having young sedimentary units and thick alluvium soils which also include liquefiable sand materials. There is also an active fault passing beneath the city center and the groundwater level is very close to the ground surface. Approximately 600 thousand people are living in the province of Eski?ehir. Therefore, the city and its vicinity have a high risk, when earthquake hazard is considered. This paper summarizes the probabilistic seismic hazard analysis (PSHA) which was performed for the province of Eski?ehir and introduces seismic hazard maps produced by considering earthquakes with magnitude Ms?4.0 occurred during the last 100-years and a seismic model composed of four seismic sources. The results of PSHA show that the average peak ground acceleration (PGA) for the city center is 0.40 g for 10 percent probability of exceedance in 50 years, for rock site. The seismic hazard maps were obtained by means of a program of Geographic Information System.