Search

In 29 July 2017, "Notification on Financial Reporting Standard for Large and Medium Enterprises" and “Financial Reporting Standard for Large and Medium Enterprises” (FRS for LME) were published in the Repeating Official Gazette numbered 30138. This standard constitutes the financial reporting framework to be applied by the enterprises subject to independent audit but don’t applying Turkey accounting/financial reporting standards (POB). FRS for LME is applied taking into account asset size and annual net sales revenue of enterprises. Enterprises have to have 200 million TL and above asset size and 400 million TL and above annual net sales revenue. When enterprises have this data, the transactions have to perform by taking FRS for LME.This study is trying to determine with the help of the Questionnaire with 23 statements FRS for LME awareness of professional accountants serving in the TRC3 Region which includes the provinces of Mardin, Şırnak, Batman and Siirt. In this context, questionnaires were sent to 207 professional accountants serving in the TRC3 Region, but only 103 of them responded. The opinions and awareness levels of these 103 professional accountants about FRS for LME evaluated based on their responses to the survey.As a result, hypotheses determined with demographic characteristics were compared. The result of comparison was explained that there wasn’t significant difference in terms of education level, gender and way of working. Conversely, it has been explained that there is a significant difference between city of working, age groups, professional title and professional experience and some expressions., “Büyük ve Orta Boy İşletmeler İçin Finansal Raporlama Standardı Hakkında Tebliğ” ve eki “Büyük ve Orta Boy İşletmeler İçin Finansal Raporlama Standardı” (BOBİ FRS) 29 Temmuz 2017 tarihli ve 30138 Sayılı Mükerrer Resmi Gazete’de yayımlanmıştır. Bu standart, bağımsız denetime tâbi olup Türkiye Finansal Raporlama Standartlarını (TFRS) uygulamayan işletmelerin uygulayacakları finansal raporlama çerçevesini oluşturmaktadır (KGK). İşletmelerin aktif büyüklüğü ve yıllık net satış hasılatı dikkate alınarak BOBİ FRS uygulanmaktadır. İşletmelerin iki yüz milyon TL ve üstü aktif büyüklüğü ve dört yüz milyon TL ve üstü yıllık net satış hasılatına sahip olması gerekmektedir. Bu verileri sağlaması durumunda işletme BOBİ FRS’yi dikkate alarak işlemlerini gerçekleştirmek zorunda kalmaktadır.Çalışmada; Mardin, Şırnak, Batman ve Siirt illerini kapsayan TRC3 Bölgesi’nde hizmet sunan muhasebe meslek mensuplarının BOBİ FRS farkındalığını 23 ifadenin yer aldığı Anket yardımıyla tespit edilmeye çalışılmıştır. Bu bağlamda TRC3 Bölgesi’nde hizmet sunan 207 muhasebe meslek mensubuna anketler gönderilmiş fakat bunlardan sadece 103'ü geri dönüş sağlamıştır. Bu 103 muhasebe meslek mensubunun BOBİ FRS hakkındaki görüşleri ve farkındalık düzeyleri ankete vermiş oldukları cevaplar ışığında değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda demografik özelliklerle belirlenen hipotezler karşılaştırılmıştır. Karşılaştırma sonucunda eğitim durumu, cinsiyet ve çalışma şekli açısından anlamlı bir fark olmadığı ortaya konmuştur. Aksine memleket, yaş grupları, mesleki unvan ve mesleki deneyim ile bazı ifadeler arasında anlamlı bir fark olduğu ortaya konmuştur.

Stratejik karar verme, rekabette sadece mevcut pozisyonu koruma değil, gelecek pozisyonu yaratma potansiyeli ile birlikte düşünülür. Ancak gelecek pozisyonu yaratmak zorlu bir süreç içerir, ya da stratejik karar verme sürecinin kuramsal ve uygulama olarak ifade edilmesi kolay değildir. Bunun en başat nedeni, süreci etkileyen faktörlerin çokluğu, çeşitliliği ve niteliğidir. Bu amaçla makalede, stratejik karar verme sürecini etkileyen faktörler üzerine odaklaşılmış; literatürde Dean ve Sharfman ile Baum ve Wllay’in öngördüğü belirleyici 4 faktöre (rasyonellik, kararın önem derecesi, çatışma ve belirsizlik) bağlı, Mersin ili merkezli uluslararası taşımacılık sektörü işletmelerinde araştırılması ve elde edilen bulguların yorumlanması hedeflenmiştir.

Stratejik karar verme, rekabette sadece mevcut pozisyonu koruma degil, gelecek pozisyonu yaratma potansiyeli ile birlikte dusunulur. Ancak gelecek pozisyonu yaratmak zorlu bir surec icerir, ya da stratejik karar verme surecinin kuramsal ve uygulama olarak ifade edilmesi kolay degildir. Bunun en basat nedeni, sureci etkileyen faktorlerin coklugu, cesitliligi ve niteligidir. Bu amacla makalede, stratejik karar verme surecini etkileyen faktorler uzerine odaklasilmis; literaturde Dean ve Sharfman ile Baum ve Wllay’in ongordugu belirleyici 4 faktore (rasyonellik, kararin onem derecesi, catisma ve belirsizlik) bagli, Mersin ili merkezli uluslararasi tasimacilik sektoru isletmelerinde arastirilmasi ve elde edilen bulgularin yorumlanmasi hedeflenmistir.

Sanayi devrimi ile artan rekabet, günümüze kadar evrimini dönüşerek sürdürmektedir. Temelde rekabet sadece mevcut pozisyonu korumak değil, gelecek pozisyonu yaratmaktır. Ancak gelecek mevcut ve gerçek olmadığı için yapılacak tahmin ve kararsal faaliyetlerde tutarlılık gittikçe zorlaşmaktadır. İşletmeler bu durum karşısında, verdikleri/verecekleri kararları stratejik olarak değerlemek zorundadır. Stratejik karar verme (SKV) doğal bir faaliyet olarak gelecek işletme yönetim/yönetici gündeminde yerini almıştır. Ne var ki, SKV gerek kuramsal gerekse uygulamada ifade edilmesi çok kolay değildir. Bunun en büyük nedeni, süreç ve süreci etkileyen faktörlerin çokluğu ve niteliğidir.Bu amaçla tezde SKV süreci başarısını etkileyen faktörler üzerine odaklaşılmış ve temelde de literatürde Dean ve Sharfman öngördüğü 6 belirleyici faktör (rasyonellik, rekabet tehdidi, kararın önem derecesi, dışsal kontrol, çatışma ve belirsizlik) Mersin ili Merkezli uluslararası taşımacılık işletmelerinde araştırılmış ve elde edilen bulgular yorumlanmıştır. Süreçte kararın önem derecesi pozitif ve anlamlı olarak saptanmıştır. Buna göre, işletme yöneticilerinin SKV sürecinde, kararın önem derecesi arttıkça, daha dikkatli ve etkin davrandıkları söylenebilir. Anahtar KelimelerStratejik karar verme, rasyonellik, rekabet, önem, dışsal kontrol, çatışma, belirsizlik. The competition that gained impetus following Industrial Revolution has been continuing evolution. The competition is basically not only preserving the current status but also creating a prospective position. However, it gradually gets much harder to maintain consistency with the estimates and decisional activities as the future does not mean current and it is not factual. The enterprises, under these circumstances, are required to appreciate their already-taken decisions or prospective decisions strategically. Strategic decision-making has made its appearance in prospective enterprise management/executives agenda as a natural activity. However, strategic decision-making is not a simple term to express theoretically or practically. The main reason behind this is the process itself and the abundance and quality of the factors affecting the process. Thus, this study focuses on the factors affecting SDM process and success and 6 determinants proposed by Dean and Sharfman (rationality, competition threat, significance level of the decision, external control, conflict and uncertainty) in literature have been researched in international transportation companies located in Mersin district of Turkey. The data obtained have been analyzed. The significance level of the decision has been found positive and meaningful in the process. Thus, it can be inferred that the executives of the enterprises act more responsibly and efficiently during strategic decision making process as the significance level of the decision grows. Key WordsStrategic decision-making, rationality, competition, significance, external control, conflict, uncertainty. 132

Sanayi devrimi ile artan rekabet, günümüze kadar evrimini dönüşerek sürdürmektedir. Temelde rekabet sadece mevcut pozisyonu korumak değil, gelecek pozisyonu yaratmaktır. Ancak gelecek mevcut ve gerçek olmadığı için yapılacak tahmin ve kararsal faaliyetlerde tutarlılık gittikçe zorlaşmaktadır. İşletmeler bu durum karşısında, verdikleri/verecekleri kararları stratejik olarak değerlemek zorundadır. Stratejik karar verme (SKV) doğal bir faaliyet olarak gelecek işletme yönetim/yönetici gündeminde yerini almıştır. Ne var ki, SKV gerek kuramsal gerekse uygulamada ifade edilmesi çok kolay değildir. Bunun en büyük nedeni, süreç ve süreci etkileyen faktörlerin çokluğu ve niteliğidir. Bu amaçla tezde SKV süreci başarısını etkileyen faktörler üzerine odaklaşılmış ve temelde de literatürde Dean ve Sharfman öngördüğü 6 belirleyici faktör (rasyonellik, rekabet tehdidi, kararın önem derecesi, dışsal kontrol, çatışma ve belirsizlik) Mersin ili Merkezli uluslararası taşımacılık işletmelerinde araştırılmış ve elde edilen bulgular yorumlanmıştır. Süreçte kararın önem derecesi pozitif ve anlamlı olarak saptanmıştır. Buna göre, işletme yöneticilerinin SKV sürecinde, kararın önem derecesi arttıkça, daha dikkatli ve etkin davrandıkları söylenebilir. Anahtar Kelimeler Stratejik karar verme, rasyonellik, rekabet, önem, dışsal kontrol, çatışma, belirsizlik., The competition that gained impetus following Industrial Revolution has been continuing evolution. The competition is basically not only preserving the current status but also creating a prospective position. However, it gradually gets much harder to maintain consistency with the estimates and decisional activities as the future does not mean current and it is not factual. The enterprises, under these circumstances, are required to appreciate their already-taken decisions or prospective decisions strategically. Strategic decision-making has made its appearance in prospective enterprise management/executives agenda as a natural activity. However, strategic decision-making is not a simple term to express theoretically or practically. The main reason behind this is the process itself and the abundance and quality of the factors affecting the process. Thus, this study focuses on the factors affecting SDM process and success and 6 determinants proposed by Dean and Sharfman (rationality, competition threat, significance level of the decision, external control, conflict and uncertainty) in literature have been researched in international transportation companies located in Mersin district of Turkey. The data obtained have been analyzed. The significance level of the decision has been found positive and meaningful in the process. Thus, it can be inferred that the executives of the enterprises act more responsibly and efficiently during strategic decision making process as the significance level of the decision grows. Keywords Strategic decision-making, rationality, competition, significance, external control, conflict, uncertainty., Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, 2016., Kaynakça var.