Search

The pathophysiology of multisystem inflammatory syndrome in children (MIS-C) and associated oral symptoms have not been clarified yet. The aim of the present study was to compare the oral health status of children with MIS-C-associated Coronavirus disease 2019 (COVID-19) and COVID-19. A total of 54 children with SARS-CoV-2 infection, 23 with MIS-C-associated COVID-19 and 31 with asymptomatic, mild, and moderate COVID-19 were recruited for the present cross-sectional study. Sociodemographic variables, medical examinations, oral hygiene habits, and extraoral and intraoral findings (DMFT/dmft index, OHI scores, and oral mucosal changes) were recorded. The t-test for independent samples and the Mann-Whitney U test were used (p < 0.05). MIS-C was found to be associated with chapped lips (all patients) and oral mucosal changes, including erythema, white lesion, strawberry tongue, and swelling of the gingiva as compared to the COVID-19 group (frequency of more than one mucosal change: 100% vs. 35%) (p < 0.001). Children with MIS-C presented higher DMFT/dmft scores (DMFT/dmft 5.52 ± 3.16 for the MIS-C group vs. 2.26 ± 1.80 for the COVID-19 group) (p < 0.01). Elevated OHI scores were also associated with MIS-C (mean ± SD: 3.06 ± 1.02 (MIS-C) vs. 2.41 ± 0.97 (COVID-19) (p < 0.05). Oral manifestations, mainly strawberry and erythematous tongue, were characteristic features of MIS-C. Prevalence of oral/dental symptoms was elevated in children with MIS-C when compared to COVID-19. Therefore, dental professionals should be aware of the oral manifestations associated with MIS-C, which may have high mortality and morbidity rates.

Objectives: Helicobacter pylori (H.Pylori) is a Gram(-), microaerophilic bacteria and the etiological factor of chronic activegastritis and peptic ulcer. Some studies indicated that this bacterium found atoral cavity which is a potential reservoir for stomach. Several studies showedthat H. pylori may found in salivaand subgingival plaque of chronic periodontitis patients. However, there is nodata related to aggressive periodontitis patients. In this study, we aimed todetermine the prevalence of H. pyloriin subgingival plaque samples of chronic, aggressive periodontitis andgingivitis patients and to increase the awareness of the patients for gastricproblems. Materialsand Methods: This study included 155 patients (61 with gingivitis,60 with chronic periodontitis, and 34 with aggressive periodontitis) who didnot have gastric disease symptom and did not use antibiotics in the last 3months. The subgingival plaque samples were taken using sterile paper points.The existence of H. pylori, A. actinomycetemcomitans,and P. gingivaliswas detected by RT-PCR. Results: H. pylori was not detected in any groupsat the end of microbiological analysis.However, a high occurrence of A. actinomycetemcomitans (97.1%) and P. gingivalis(100%) was observed in the aggressive periodontitis group. However, A. actinomycetemcomitansand P. gingivalis were found in 30% and 21.7% of patients,respectively, with chronic periodontitis. A.actinomycetemcomitans and P. gingivaliswere found in 24.6% of patients in the gingivitis group.Conclusions: H. pylori were not detected in samples, indicating that subgingival plaque may notbe a primary reservoir for this bacterium., Amaç: Helicobacter pylori (H. Pylori),bir gram (-), mikroaerofilik bakteri olup, kronik aktif gastrit ve peptikülserin etyolojik faktörüdür. Bazı çalışmalar, bu bakterinin, oral kavitedebulunduğunda, mide için potansiyel rezervuar olabileceğini göstermiştir. Çeşitliçalışmalar, H. pylori'nin kronik periodontitisli hastaların tükrük vesubgingival plaklarında görülebileceğini göstermiştir. Bununla birlikte agresifperiodontitis hastaları ile ilgili herhangi bir veri yoktur. Bu çalışmada, kronik, agresifperiodontitis ve gingivitis hastalarının subgingival plak örneklerinde H.pylori prevalansını saptamayı ve hastaların gastrik problemler konusundabilinçlenmesini arttırmayı amaçladık.Gereçve Yöntem: Bu çalışma,gastrik hastalık semptomu olmayan ve son 3 ayda antibiyotik kullanmayan 155hasta (61 adet gingivitis, 60'ı kronik periodontitisli ve 34 agresifperiodontitisli) içermekteydi. Subgingivalplak örnekleri steril paper point kullanılarak alındı. H.pylori, A. actinomycetemcomitans ve P. gingivalis'in varlığı RT-PCR ile tespitedildi.Bulgular: Mikrobiyolojikanalizin sonunda herhangi bir grupta H. pylori tespit edilmedi. Bununla birlikte, agresif periodontit grubunda yüksekoranda A. actinomycetemcomitans (%97.1) ve P. gingivalis (%100) görülmüştür. Bununla birlikte, A.actinomycetemcomitans ve P. gingivalis, kronik periodontitisli hastalarınsırasıyla %30 ve %21.7'sinde bulunmuştur. A. actinomycetemcomitans ve P.gingivalis gingivitisli hastaların %24.6'sında bulundu. Sonuç: H. pylori, örneklerde saptanmamışolması, subgingival plağın bu bakteri için birincil rezervuar olmayabileceğinigösterdi.

Dişeti çekilmelerinin tedavisinde pek çok yöntem vardır. Ancak Miller III ve Miller IV tip dişeti çekilmeleri zayıf prognoza sahiptir. Bukkal Yağ Dokusu (BYD), kemik, kıkırdak, yağ veya kasa dönüşebilen özel bir yağ dokusudur. Bu vaka raporunda şiddetli dişeti çekilmesi olan 2 hastanın saplı BYD kullanılarak tedavisi anlatılmıştır. Uygulama esnasında cerrahi aşamada alıcı alanda tam kalınlık flep kaldırılmıştır. Saplı BYD uygun cerrahi teknikle açığa çıkarılmıştır. BYD’nin gövdesi hareketlendirilerek mukozaya yakın şekilde dikilmiştir. Küçük bir parça yağ dokusu histolojik inceleme için ayrılmıştır. Damarlı flep üst 1. büyük azı dişinin bukkal yüzeyine sıkıca yerleştirilerek dikilmiştir. Bukkal flep de koronal şekilde pozisyonlandırılarak dikilmiştir. On iki hafta sonunda her iki vakada da dişeti çekilmesi azalmıştır. Klinik periodontal parametrelerde ve mobilitede iyileşme görülmüş; her iki vakada da keratinize dişeti dokusu belirgin şekilde izlenmiştir. Üç ay sonraki gingivoplasti aşamasında elde edilen küçük bir parça dişeti, histolojik inceleme için ayrılmış ve ilk histolojik örnekte damarlı yağ dokusu izlenmiştir. Elde edilen 2. örnekte ise Tip I kollajen lifler ve fibroblastlarla birlikte epitelizasyon ve epitel içinde papilla oluşumu izlenmiştir. BYD kullanımı, üst çene azı ve küçük azı dişlerinde, dişeti sağlığına olumlu etki ederek, kök yüzeyi örtülmesini sağlayabilir. Bu konuda ileri dönük, kontrollü, klinik çalışmalara ihtiyaç vardır., There are a lot of techniques for treatment of gingival recessions. However, Miller class III and IV type recession defects have poor prognosis. The Buccal Fat Pad (BFP) is a specialized tissue that can be able to transform into bone, cartilage, fat and muscle. In this case report, the treatment of two cases with severe gingival recessions using pedicled BFP, was introduced. During surgery, full thickness flap was elevated at recipient site. The pedicled BFP was exposed using proper surgical technique. The body mass of BFP was removed over and sutured to mucosa. Small amount of fat tissue was obtained for histological analysis. Vascularized flap was placed at buccal surface of 1st molar tooth and sutured. The buccal flep also was coronally positioned and sutured. The gingival recessions were decreased fot both of the cases at the end of 12 weeks. The clinical periodontal parameters and mobility were improved, the keratinized gingival tissues were observed clearly. A small amount of gingival tissue that had been obtained during gingivoplasty after 3 months, was kept for histological analysis. The vascularized fat tissue was seen at the first histological sample. Type 1 collagen fibers and fibroblasts with epithelization and papilla formation in epithelium, was observed at the second sample. The BFP may provide root covarage for the treatment of gingival recessions at maxillary molars and premolars by positive affecting the gingival health. The prospective, controlled clinic trials are needed at this area.

Procrastination refers to put off intended tasks to another time (Lay, 1986). The purpose of procrastination is to make one’s life more pleasant, but it nearly always add stress, disorganization and failure. The idea underlying procrastination may be ‘later is better’. However, when tomorrow comes, the pattern resurfaces and the person excuses him/herself by promising that ‘I will do it tomorrow’. Hence, procrastination can be called as ‘tomorrow syndrome’. Research results have shown that procrastination should be overcome since engaging in procrastination lead to negative outcome along with negative affect on the individuals’ psychological wellbeing. National literature follows international results. In this respect, in the present review, definitions of procrastination, types and components of procrastination are presented along with the treatment programs. The national literature on procrastination and prevalence of procrastination among students and adults in terms of cross-cultural results will also be discussed, Yapılması planlanan iş ve görevlerin ileriki bir zamana bırakılıp ötelenmesi erteleme olarak adlandırılır (Lay, 1986). Erteleme sonucunda kişi iş ve görevlerin ileriki bir zamana bıraktığı için geçici bir süre rahatlamış olsa da, bu eğilimin davranışa dönüşmesi çoğu zaman stres artışı, organizasyon bozukluğuna ve başarısızlık ile sonuçlanır. Ertelemenin altında yatan ‘daha sonra daha iyi’ düşüncesi olsa da ertesi gün geldiğinde örüntü yinelenir ve kişi kendisine ‘bunu yarın yapacağım’ sözü verir. Bu nedenle erteleme ‘yarın sendromu’ olarakta adlandırılabilir. Araştırma bulguları, ertelemenin olumsuz sonuçlara neden olduğunu ve bu durumun kişinin psikolojik iyilik halini etkileyebildiğini ortaya koyduğundan, ertelemenin önlenmesinin gerekli olduğuna dikkat çekmektedir. Ülkemizde de ertelemeyi ele alan çalışmalar dünya alan yazınını takip eder durumdadır. Bu doğrultuda, bu derleme çalışmasında, ertelemenin tanımları, türleri ve bileşenlerine yer verilirken; erteleme ile başa çıkmak amacıyla oluşturulmuş bazı programlar sunulacak ve ardından ertelemeye ilişkin ulusal alan yazını ve öğrenci-yetişkin profili karşılaştırmalı bir çalışmanın katkılarıyla tartışılmıştır.

Titanyum ile hazırlanan trombositten zengin fibrin (T-TZF) olarak tanımlanan, yeni bir trombositten zengin ürün geliştirilmiştir. T-TZF, titanyum tüpteki trombosit aktivasyonunun, silika aktivatörlerinin kullanıldığı cam tüpteki Choukroun' nun trombositten zengin fibrininden daha etkili olabileceği hipotezine dayanmıştır. Bugüne kadar, T-TZF ile kök kapatmada altın standart olan subepitelyal bağ dokusu greftinin (SBDG) etkinliğini ve öngörülebilirliğini karşılaştıran hiçbir çalışma mevcut değildir. Bu randomize klinik çalışmanın amacı, Miller Sınıf I/II çoklu dişeti çekilmelerinin tedavisi için, farklı otojen greft materyallerini (T-TZF&SBDG) karşılaştırmaktır.Dişeti çekilmelerinin gelişmesinde nedensel faktör olarak diş fırçalama travması olan toplam 104 Miller Sınıf I/II dişeti çekilmesi gösteren 34 hasta kliniğimize başvurdu. Dişeti çekilmeleri randomize olarak T-TZF (52 diş) veya SBDG (52 diş) ile modifiye tünel teknikle tedavi edildi. Klinik ölçümler başlangıç, operasyondan sonra 3. ay ve 6. ay olarak kaydedildi. VAS (Vizüel Analog Skala), iyileşme indeksi değerlendirildi ve materyal kalınlıkları kaydedildi.Başlangıç dişeti çekilme derinliği T-TZF grupta 3.14±1.06 mm iken, SBDG grupta 3.23±1.11 mm idi. 6 ay sonra T-TZF grubunda ortalama kök kapanma oranı %91.80 ve SBDG grubunda %88.66' ydı. T-TZF (1.71±0.32) ve SBDG' nin (1.71±0.31) materyal kalınlıkları arasında istatiksel bir fark yoktu. Keratinize doku genişliği ve dişeti kalınlığı her iki grupta arttırıldı.Bu çalışmanın sınırları dahilinde, Miller I/II dişeti çekilme defektlerinin tedavisinde otojen T-TZF membranın güvenilir ve etkili sonuçlar verdiği gösterilmiştir. T-TZF, SBDG' ye önemli bir alternatif olarak uygulanabilir. A novel platelet-rich product has been developed that is desciribed titanium-prepared platelet-rich fibrin (T-PRF). T-PRF is based on the hypothesis that titanium may be more effective at activating platelets than the silica activators used with glass tubes in Choukroun's platelet-rich fibrin. There has been no study to date comparing the effectiveness and predictability of T-PRF with that of the gold standard subepithelial connective tissue graft (SCTG) for root coverage. The purpose of this randomized clinical trial was to compare these different autogenous graft materials (T-PRF&SCTG) for the management of Miller Class I/II multiple adjacent gingival recessions.Thirty four patients were referred to our clinic with a total of 104 Miller Class I/II gingival recessions represented that exposed root surfaces showed abrasion defects, indicating toothbrushing trauma as the causative factor for the development of the recessions. Gingival recessions were randomly treated T-PRF (52 teeth) or SCTG (52 teeth) with modified tunnel technique. Clinical measurements, recorded at baseline, 3 months and 6 months postoperatively. VAS (Visual Analog Scale), healing index were evaluated and material thickness was recorded.While baseline gingival recession depth was 3.14±1.06 mm in T-PRF group, in SCTG group was 3.23±1.11 mm. After 6 months, in T-PRF group the mean root coverage was 91.80% and in SCTG group it was 88.66%. There was no statistical difference between the material thickness of the T-PRF (1.71±0.32) and SCTG (1.71±0.31). Keratinized tissue height and gingival thickness were increased in both of groups.Within the limits of this study, the results demonstrated that autogen T-PRF membrane is safe and effective in a treatment of Miller Class I/II gingival recession defects. T-PRF can be practised as an important alternative to SCTG. 111

Tez (yüksek lisans) - Anadolu Üniversitesi, Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Farmasötik Kimya Anabilim Dalı, Kayıt no: 382173, Kanser, sağlıklı hücrelerdeki genetik bilgilerin çeşitli faktörlerle değişmesiyle hücrelerin bölünme kontrolünü kaybetmesi sonucunda, kontrolsüz olarak çoğalmasıyla oluşan bir hastalıktır. Cerrahi ve radyoterapi yöntemlerine ilave olarak kanser tedavisi için tercih edilen bir başka etkili yol da kemoterapötik ajanların kullanımıdır. Buna ek olarak kanserin görülme sıklığı, progresif oluşu ve ölüm oranlarındaki artış nedeniyle, kemoterapötik ajan geliştirmeye yönelik çalışmalar hâlen devam etmektedir. Benzimidazol ve benzotiyazol halka sistemleri sahip oldukları farklı farmakolojik aktivitelerden dolayı önemli birçok ilacın kimyasal yapısının temelini oluşturmaktadır. Kanser kemoterapisinde kullanılan bazı ilaçların, bu halka sistemlerini taşıdığı bilinmektedir. Literatürde ana yapı olarak benzimidazol ve benzotiyazol taşıyan bileşiklerin sentezlenmesine ve antikanser aktivitelerinin incelenmesine yönelik çok sayıda çalışma bulunmaktadır. Bu çalışmada benzimidazol ve benzotiyazol halka sistemlerinin potansiyel antikanser aktiviteleri nedeniyle, her iki halka sistemini aynı kimyasal yapıda barındıran 8 adet yeni bileşik sentezlenmiştir. Elde edilen bileşiklerin yapıları, infrared (IR), nukleer magnetik rezonans (NMR), kütle spektroskopisi (MS) verileri ve elementel analiz sonuçları ile kanıtlanmıştır. Sentez edilen bileşiklerin sitotoksik etkileri ise; A549 (ATCC CCL-185) küçük hücreli olmayan akciğer kanseri hücre hattı, Caco-2 (ATCC HTB-37) kolon kanseri hücre hattı ve NIH3T3 (ATCC CRL-1658) fare embriyo fibroblast hücre hattı üzerinde test edilmiştir. Seri içerisinde 3c ve 3e kodlu bileşiklerin, referans ilaç olan sisplatin ile kıyaslanabilir ölçüde aktivite göstermeleri sonucu, yüksek aktiviteye sahip bileşikler oldukları tespit edilmiştir.