Search

Meme kanseri erkeklerde oldukça nadir görülür. Erkekte, kadın meme kanserlerinin tüm histolojik tipleri görülebilir. İnvaziv papiller karsinom ise nadir görülen bir meme kanseri tipidir. Memenin invaziv papiller karsinomu nedeniyle modifiye radikal mastektomi yapılan 67 yaşında bir erkek hastayı sunduk. Sağ memesinde ağrısız kitle yakınması ile kliniğimize başvurdu. Görüntüleme eşliğinde tru-cut biyopsi yapıldı. Biyopsi sonrası patolojik bulgular invaziv papiller karsinom ile uyumluydu. Modifiye radikal mastektomi işelemi uygulandı. 24 aylık takiplerinde nüks saptanmadı., Breast cancer is rarely seen in male patients. All the histological types of female breast cancer can be seen in male patients. Invasive papillary carcinoma is a rare breast cancer type. We hereby report the case of a 67-year-old male patient who underwent modified radical mastectomy because of invasive papillary carcinoma. The patient presented to our clinic with the complaint of a painless mass in his right breast. Tru-cut biopsy guided by imaging was performed. The pathological results of the biopsy were in line with invasive papillary carcinoma. We performed modified radical mastectomy on the patient. No recurrences were seen in the 24-month follow-up period.

This study was designed to compare the immunological effect of thiopentone with propofol. By using TIVA technique first group patients were infused with propofol and second group infused with thiopentone. Many immunological and haematological tests were studied on samples obtained 30 min. before, 30 min. and 24 hr after the operation. The PPD test was also implemented before and after two days of anaesthesia. In the study at postoperative 30h min. decrease of IgG, IgM, IgA and C3 in the group used propofol and decrease of IgM, IgA and C4 in the group used thiopentone were significant (p, Çalışmamızda, propofol ve tiyopental'in immünolojik etkilerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Total intravenöz anestezi (TIVA) tekniğiyle birinci gruptaki hastalara propofol infüzyonu, ikinci gruptakilere ise tiyopental uygulandı. Hastalardan operasyondan 30 dk önce, 30 dk ve 24 saat sonra alınan kanlarda immünolojik ve hematolojik tetkikler yapıldı. Ayrıca hastalara anestezi indüksiyonundan 2 gün önce ve sonra tüberkülin testi uygulandı. Çalışmamız sonucunda, 1. grupta postoperatif 30. dk'da IgG, IgM, IgA ve C3, ikinci grupta ise IgM, IgA ve C4 düzeylerindeki azalma anlamlı bulundu (p

Amaç: Memenin fillodes tümörü nadir görülen fibroepitelyal bir tümördür. Bu çalışmada memenin fillodes tümörü tanılı hastalarımızın klinikopatolojik bulgularını ve tedavi yaklaşımımızı sunmayı amaçladık. Yöntem ve Gereçler: Kliniğimizde 2003-2011 yılları arasında memenin fillodes tümörü nedeniyle tedavi gören 9 hastanın tıbbi kayıtları geriye dönük olarak incelendi. Bulgular: Hastaların ortanca yaşı 38 (20-70) yaş olarak saptanmıştır. Hastaların tümünün başvuru şikayeti memede ele gelen kitle idi. Hastalardan altısına kalın-iğne biyopsi, ikisine eksizyonel biyopsi, birine de ince iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB) ile tanı konuldu. Ortalama tümör büyüklüğü 9.3 (4-20) cm olarak hesaplandı. İki hasta dışında tüm olgulara cerrahi sınır negatif olacak şekilde lokal eksizyon uygulandı ve adjuvan ek bir tedavi verilmedi. İki hastadan birine mastektomi, diğerine ise modifiye radikal mastektomi işlemi uygulandı. Hastalar ortalama 43 (5-95) ay takip edildi. Takip süresince hastalarda memede nüks saptanmadı. Sonuç: Bu olgularda preoperatif tanı cerrahi yaklaşımı belirlemek açısından önemlidir. Ayırıcı tanıda yapılan ultrasonografi ve mamografi gibi radyolojik tetkiklerde bu tümörleri fibroadenomdan ayırt etmek zordur. Doku biyopsisi ile tanıya gitmek mümkündür. Sonuç olarak, fillodes tümörler genellikle klinik ve patolojik olarak selim olduğundan tüm hastalarda sınır negatif olacak şekilde cerrahi yaklaşım düşünülmelidir., Objective: Phyllodes tumor of the breast is a rare fibroepithelial tumor. In this study, our aim is to present the clinicopathological characteristics of our patients diagnosed with phyllodes tumor of the breast and our treatment ap- proach to the cases. Materials and Methods: The medical records of a total of 9 patients who had been treated at our clinic between 2003 and 2011 for phyllodes tumor were analyzed retrospectively. Results: The median age of the patients was 38 (20-70) years. The presenting complaint of all patients was a palpable mass in the breast. Six of the patients were diagnosed by tru-cut biopsy, two were diagnosed through excisional bi- opsy, and one was diagnosed through fine- needle aspiration biopsy (FNAB). Median tumor size was 9.3 (4-20) cm. Local excision was performed on all but two patients so as to have the surgical border negative and no adjuvant additional treatment was initiated. Mastectomy was performed for one of the two patients and modified radical mastectomy was performed for the other. The follow-up period of the patients was an average of 43 (5-95) months. No breast recurrences were seen during the follow-up period. Conclusion: Pre-operative diagnosis is important for these cases in order to determine the surgical approach. It is difficult to differentiate these tumors from fibroadenoma by ultrasonography and mammography. It is possible to diagnose patients through tissue biopsy. In conclusion, a surgical approach with negative margins for all patients should be taken into consideration since phyllodes tumors are generally benign both clinically and pathologically.

Memenin granüler hücreli tümörü Schwann hücrelerinden köken alan nadir bir tümördür. Memede görülme oranı tüm granüler hücreli tümörlerin 5-8'i kadardır. Memenin granüler hücreli tümörü saptanan 61 yaşında bir kadın hastayı sunmak istedik., This Granular cell tumor of the breast is a rare tumor which arises from Schwann cells. Granular cell tumors located in the breast form 5-8 of all granular cell tumors. We report a case of a 61-years-old woman with a granular cell tumor of the breast.

Memenin Glikojen rich karsinomu nadir görülen meme tümörlerindendir ve genellikle kötü prognozlu olarak bilinmektedir. Tüm meme karsinomları içe- risinde görülme sıklığı %1,4-3 arasındadır. Glikojen-rich karsinomu nedeniyle mastektomi yapılan 48 yaşında bir bayan hasta olgu sunumu olarak hazırlandı. Lenf nodu metastazı yoktu ve tümörde östrojen ve progesteron reseptörleri pozitifti. Hastaya kemoterapi uygulandı ve aromataz inhibitörü ile tedaviye devam edildi. 48 aylık takibinde nüks ya da metastaz tespit edilmedi., Glycogen-rich carcinoma of the breast is a rare entity, usually reported with poor prognosis. It has an incidence of between 1.4% to 3% of all breast carcino- mas. We present the case of a 48-year-old woman who underwent mastectomy for Glycogen-rich carcinoma of the breast. There was no lymph node metastasis and the tumour was oestrogen receptor (ER) and progesterone receptor posi- tive. The patient was treated with a chemotherapy and an aromatase inhib- itor, and has been followed for 48 months with no evidence of recurrence or metastasis.

Süleyman Demirel Üniversitesi TIP FAKÜLTESİ DERGİSİ: 2008 Eylül; 15 (3)Nadir bir paraganglioma olgusu : Tiroid paraganlioması

AMAÇ: Bu çalışmada, erken laparoskopik kolesistektomi (LK) ile tedavi edilen akut kolesistitli (AK) hastaların klinik sonuçları değerlendirildi. GEREÇ VE YÖNTEM: Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi’nde Ocak 1994 ile Aralık 2006 yılları arasında 3876 hastaya LK yapıldı. Bunlardan 182 hastaya (101 kadın, 81 erkek) semptomların başlamasından itibaren ilk üç gün içinde kolesistektomi uygulandı. Hastaların dosyaları klinik, biyokimyasal, radyolojik ve ameliyat bulguları, ameliyat sonrası komplikasyon ve morbiditeye etkisini saptamak için geriye dönük olarak değerlendirildi. BULGULAR: Akut kolesistli olgularda açığa geçme oranı 31 (%17,03) idi. Ameliyat sonrası hastanede kalış süresi başarılı LK grubunda 4, açık kolesistektomiye geçilen grupta 7 gün olarak saptandı. Laparoskopik tamamlanan ve açığa geçilen kolesistektomi grupları arasında hastanede yatış süresi ve safra kesesi duvar kalınlığı yönünden istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu. Çalışmamızda açığa geçme ile ilgili faktörler; erkek cinsiyeti, ultrasonografide perikolesistik sıvı gözlenmesi, gangrenöz tip kolesistit ve safra kesesi duvar kalınlığının 1 cm ve üzerinde olması idi. SONUÇ: LK, seçilmiş AK’li hastalarda güvenli bir yaklaşımdır. Erkek cinsiyeti, ultrasonografide perikolesistik sıvı gözlenmesi, gangrenöz kolesistitler ve safra kesesi duvar kalınlığının 1 cm ve üzerinde olması yüksek açık cerrahiye dönme riski ile beraberdir., BACKGROUND: The aim of this study was to assess the clinical results of treatment by laparoscopic cholecystectomy (LC) in patients with acute cholecystitis. METHODS: Between 1994 and 2006, LC was performed in 3876 patients in Selcuk University Meram Medicine Faculty. The clinical, biochemical, radiologic, and operative data of 182 (101 F, 81 M) consecutive patients with acute cholecystitis operated 3 days after the onset of symptoms were analyzed retrospectively to determine the complications and morbidity after operation. RESULTS: The conversion rate was 31 (17.03%) in acute cholecystitis. Postoperative length of stay was found as 4 days in the successful LC group and 7 days in the conversion group. For acute cholecystitis, we found a statistical difference between the successful LC group and the conversion group in terms of length of postoperative hospitalization time and gallbladder wall thickness. We identified the following factors as associated with conversion: male gender, pericholecystic collection seen on ultrasound, gangrenous cholecystitis, and gallbladder wall thickness >1 cm. CONCLUSION: LC is a safe approach in selected patients with acute cholecystitis. Male gender, pericholecystic collection seen on ultrasound, gangrenous cholecystitis, and gallbladder wall thickness >1 cm are associated with a higher risk of conversion to open surgery.

Paragangliomalar nadir görülen tümörlerdendir. Etyolojisi tam bilinmemektedir. Kemoreseptör organlardan, en sık da Arteria Carotis Communis bifürkasyonu, Juguler foramen, Aortik arkus ve retroperitondan köken alırlar. Genellikle 40-50 yaşındaki bayanları etkilemektedir. Genellikle inferior larengeal paragangliondan kaynaklanmaktadırlar. Bazen tiroid kapsülü içinde yerleşmektedirler. Beraberinde tiroid medüller karsinomu veya metastatik tiroid karsinomu bulunabilmektedir. Genellikle asemptomatik olup nodüler guatr gibi yorumlanır ve tedavi edilirler. Paragangliyomanın perioperatif ve postoperatif tanısı oldukça zordur. Kesin tanı immünohistokimyasal boyamayla konulabilir. Cerrahi rezeksiyon ve radyoterapi, bu tümörlerin lokal tedavisinde yeterlidir. Metastatik olgularda kemoterapinin de etkili olabileceğine dair yayınlar vardır. Bu yazımızda multinodüler guatr nedeni ile opere edilen ve patolojik inceleme sonrasında paraganglioma olarak rapor edilen bir tiroid paraganglioma olgusu literatür bilgileri eşliğinde sunuldu., Paragangliomas are rarely seen tumours. The etiology of thyroid paragangliomas remains unknown. They arise from Arteria Carotis Communis Bifurcation , Jugular foramen , Aortic arches and retroperitoneal and chemoreceptor organs. Tiroid paragangliomas are rarely seen and affect especially women who are 40-50. They usually arise from inferior larengeal paraganglion. There can be tiroid moduls carsinom or metastatic thyroid carsinom with them. They are generally asemtomatic and they are accepted and treated as nodular goitre. The diagnosis of thyroid paraganglioma is difficult to make both preoperatively and postoperatively.The definitive diagnosis of paraganglioma is made on the basis of the results of immunohistochemical staining. Surgical rejection and radiotherapy are enough for the local treatment of these tumours. There are some publications which claim chemotherapy could be efficient in the metastatic phenomena. In this paper , a tiroid paraganglioma phenomena was reported as a paraganglioma after operation with the reason of multinodular goitre.

Amaç: Pseudomyxoma peritonei çok nadiren görülen ve esas kaynağı tam olarak bilinmeyen. Karın içinde jelatinöz karakterde sıvı birikimi ile karekterili bir hastalıktır. Bu çalışmanın amacı 15 yıllık psödomikzoma peritonei vakalarını ve bu peryoddaki tedavilerini sunmak. Gereç ve Yöntem: Çalışmada Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Kliniği’nde son 15 yılda teşhis ve tedavi edilen 8 pseudomyxoma peritonei vakası alındı. Sonuç: Vakaların tamamında agresif cerrahi rezeksiyon uygulandı, buna rağmen 4 vakada nüks nedeniyle mükerrer rezeksiyon (Toplam 11 laparotomi) uygulandı. Kemoterapi verilen az sayıda vakada kemoterapinin yeterince etkili olmadığı, radikal cerrahinin daha önemli olduğu gözlendi., Introduction: Pseudomyxoma peritonei is very rare, and its exact pathogenesis is unknown. It is characterized by intra-abdominal gelatinous fluid collections. The aim of this study our 15-year experience with pseudomyxoma peritonei cases and therapy during this period Material and Method: In this study; we presented 8 pseudomyxoma peritonei cases who were diagnosed and treated at last 15 years in our General Surgery Clinic, Meram Medical faculty, Selçuk University. Conclusion: All cases were applied aggressive surgery resection. However, for 4 cases recurrent repair was applied(Total 11 laparatomia). Though the number of chemotherapy applied cases was low, it was observed that chemotherapy was not effectine enough and that radical surgery was more benefical.

Amaç: Malign melanomanın gastrointestinal tutulumu daha çok ince barsakları etkiler. Gastrik metastaz ise nadirdir. Bir olgu nedeniyle metastatik gastrik melanoma gözden geçirilerek tedavi prosedürleri değerlendirilmiştir. Olgu sunumu: 5 yıl önce koroidal melanom nedeniyle ameliyat olan 69 yaşında erkek hastada karaciğerde ve midede metastatik melanom tespit edildi. Sonuç: Multiorgan metastazlı ileri evre metastatik gastrik melanomlu hastalarda konservatif tedavi ve sistemik kemoterapi en uygun tedavi şeklidir., Objective: Malignant melanoma mostly affects small intestine in the gastrointestinal system, but gastric metastasis is rare. Because of a case with metastatic gastric melanoma, this case was re-evaluated and treatment protocols was analyzed. Case report: Hepatic and gastric metastasis were found in a male patient aged 69 years who was operated 5 years ago for choroidal melanoma. Conclusion: Conservative treatment and systemic chemotherapy are the most appropriate treatment modalities for high grade metastatic gastric melanoma associated with multiple organ metastasis.

To investigate the effect of percutaneous drainage on liver hydatid cysts.A retrospective case study.Department of Surgery, Selçuk University, Konya, Turkey.Forty-five patients with 83 liver hydatid cysts (types I and II according to the classification of Gharbi and colleagues) followed up for a mean of 30 months (range from 14 to 36 months).The cysts were drained percutaneously with ultrasonographic guidance and then irrigated with 0.05% silver nitrate solution through a fine needle. Albendazole was administered 48 hours before percutaneous drainage and for 2 months after the procedure to prevent the implantation of spilled scolices.Complications of the procedure, decrease in size of the cyst cavity, recurrence and dissemination of the cysts.All the cysts were treated successfully by percutaneous drainage. Anaphylactic shock developed in 1 (2.2 %) patient, and mild allergic reactions were observed in 2 (4.4 %) patients during the interventional procedure. Follow-up ultrasonography and CT demonstrated a statistically significant (p0.01) decrease in the mean cyst size. Recurrence and dissemination were not observed during the follow-up period.Percutaneous fine-needle aspiration and drainage is effective for managing cystic liver hydatid disease in selected cases.

Amaç: Bu çalışmada glutatyon S-transferaz (GST) izoenzimlerinden GST-a, GST-p, GST-m’nin kanser hastaları ve sağlıklı kontrollerde araştırılması amaçlarmıştır. Yöntem: 29-90 (57±13) yaşları arasında 66 (22 kadın, 44 erkek) kanserli hasta ile yaşları 23-59 (36±11) arasında 32 (16 kadın,16 erkek) sağlıklı kişide GST-a, GST-p ve kanserli hastalarda GST-m düzeyleri araştırıldı. Bulgular: Kanser vakalarında sırasıyla GST-a ve GST-p değerleri gastrointestinal sistem (GİS) kanserlerinde 5.60±3.74 ng/ml ve 37.24±10.74 ng/ml, karaciğer kanserinde 6.20±2.56 ng/ml ve 35.33±9.57 ng/ml, mide kanserinde 5.73±4.91 ng/ml ve 39.77±13.18 ng/ml, diğer kanserlerde 4.62±3.46 ng/ml ve 22.99±13.46 ng/ml, kontrol grubunda ise 4.77±3.24 ng/ml ve 23.47±9.97 ng/ml olarak bulundu. GST-m düzeyleri ise kanserli hasta grubunda % 59.52 oranında negatif olarak belirlendi. Tüm hasta grupları ile kontrol grubuna ait GST-a değerleri arasında istatistiksel olarak önemli bir fark bulunmazken, GST-p düzeyleri arasında önemli fark olduğu görüldü. Sonuç: GST-p nin özellikle gastrointestinal sistem, mide ve karaciğer kanserlerinin teşhisinde önemli bir belirleyici olabileceği, GST-m yokluğunun ise kanser açısından risk faktörü oluşturabileceği kanaatine varıldı.

38 ÖZET Kırk özel tip rata 40 ml/kg/gün(4 gün süreli) intraperitoneal streptozotosin verilerek tümünde deneysel diabet oluşturuldu. Diabetin oluştuğu klinik bulgu, açlık kan şekeri, idrar şekeri ve plazma insulin değerleri ile gösterildi. Diabetik hayvanlar 10 ar deneklik 4 guruba ayrıldı. I. Gruba( Kontrol grubu ) sham ameliyatı yapıldı. II. Grubta pankreas baş düzeyinde polipropilen ile, IH. Grubta pankreas baş düzeyinde krome katgüt ile, IV. Grubta pankreas baş düzeyinde polisülfonla sarıldı. Üçüncü haftanın sonunda kontrol grubunda 1(%14), II. grupta 3(%43), in.grupta 2(%40), IV.grupta 2(%33) denekte düzelme görüldü. Diabetleri düzeldi. Bu düzelme klinik ve laboratuvar olarak kanıtlandı. Düzelen denekler kilo aldı. AKŞ, idrar şekerleri ve plazma insulin değerleri normal seviyelere geldi. Klinik ve laboratuvar bulguları, histolojik olarak net bir şekilde desteklenemedi. Bu durum metodolojideki aksamalara bağlandı. Sonuçta deneysel nesidioblastozis hayvandaki pankreas ve materyale spesifik değildir. Hamster yerine rat, selofan yerine polipropilen, polisülfon gibi sarma materyalinin de kullanılabileceği kanısına varıldı. 41

Amaç: İntra abdominal enfeksiyonu, özellikle de abdominal hipertansiyon ile birlikte bulunan hastalara nasıl ve ne tür bir ameliyat yapılacağına karar vermek genel cerrahlar için en önemli sorunlardan birisidir. Son zamanlarda abdominal sepsisi ve hipertansiyonu bulunan hastalara karın tansiyonunu azaltmak ve sepsisi kontrol altına almak için prostetik meshler kullanılarak kapama teknikleri popülarite kazanmıştır. Bu çalışmada intraabdominal sepsis nedeniyle tedavi edilen bazı olgularımızda uyguladığımız açık abdomen veya geçici kapama yöntemlerinden biri olan “Bogota Bag” tekniği ile ilgili tecrübelerimizi sunmayı amaçladık. Materyal ve Metod: Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Kliniği’nde Mart 2000-Aralık2003 tarihleri arasında karın içi enfeksiyon sekonder peritonit nedeniyle tedavi edilen ve cerrahi tedavisi esnasındaki bir dönemde Bogota Bag uygulanan 7 hastanın dosya bilgileri retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Olguların 4’ü erkek % 57.14 , 3’ü kadındı %42.86 . Ortalama yaş erkeklerde 51.25 , kadınlarda 60.66 idi. Oluşan intraabdominal enfeksiyonun nedeni 3 olguda gastrointestinal perforasyon sonrası gecikmiş yaygın peritonit, 4 olguda ise postoperatif peritonitti. Sonuç: İntraabdominal sepsise neden olan primer peritonitli hastaların karın içi enfeksiyonlarının kontrolünde birçok cerrahi yöntem birlikte ve ardışık olarak kullanılabilir. Bu hastalarda karınları kapatıldığında intraabdominal basınçları yükseleceği gözönüne alınarak geçici kapatma yöntemlerinden biri olan Bogota Bag tekniği iyi bir alternatif olabilir, Aim: It’s one of the most important problems for general surgeons to decide on what kind of operation should me applied to patients with intraabdominal infection, specially with concomitant abdominal hypertension. Lately, closing techniques by using prosthetic meshes in order to retain abdominal tension and to control sepsis, for patients with abdominal sepsis and hypertension have become very popular. With this studty, we aimed to present our experiences about the technique “Bogota bag” that we used for some of our patients who are treated for intraabdominal sepsis, which is one of the open abdomen or transient closing methods. Material ve Method: File data of 7 patients who had been treated in Selçuk University Meram Medicine Faculty General Surgery Clinics between March 2000- December 2003 for intraabdominal infection secondary peritonitis and for whom the technique Bogota Bag had been used in a period during surgical treatment, were examined retrospectively. Findings: 4 of the cases were male 57.14% and 3 of them were female 42.86% . Mean ages were 51.25 4371 for men and 60.66 for women. The reasons for intraabdominal infection were late disseminated peritonitis after gastrointestinal perforation at 3 cases and postoperative peritonitis for 4 cases. Result: Lots of surgical methods may be used together and consecutively for the control of intraabdominal infections at patients with primary peritonitis causing intraabdominal sepsis. Considering that the intraabdominal pressure will increase when the abdomen is closed, the technique Bogota bag which is a temporary closing method may be a good alternative