Search

In het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL) werken de overheden sinds 2009 samen om de luchtkwaliteit te verbeteren. De monitor is onder andere bedoeld om te kijken of Nederland de Europese grenswaarden haalt en of extra maatregelen nodig zijn om ze toch zo snel mogelijk te halen. Het RIVM rapporteert elk jaar over stikstofdioxiden en fijnstof in de lucht. Uit de monitoringsrapportage 2021 blijkt dat de luchtkwaliteit in 2020 verder is verbeterd. Voor het eerst voldoet Nederland voor wegverkeer aan de Europese grenswaarden voor stikstofdioxide. Dat komt omdat de concentraties stikstofdioxide bij de verkeerswegen in 2020 in heel Nederland onder deze grenswaarden liggen. Voor fijnstof is dat net niet zo. In Velsen ligt in 2020 een klein stuk weg van 100 meter niet onder de grenswaarde; dat is wel het geval langs wegen in de rest van Nederland. Op enkele woonlocaties in gebieden met intensieve veehouderijen worden de grenswaarden van fijnstof ook nog overschreden. De lage concentraties voor stikstofdioxide en fijnstof komen onder andere door de maatregelen vanwege de uitbraak van het coronavirus SARS-CoV-2 in 2020. Er was daardoor binnen en buiten Nederland minder verkeer en economische activiteit, en dus minder uitstoot. Dit effect is waarschijnlijk tijdelijk. Het is niet duidelijk of dat helemaal verdwijnt als de maatregelen worden opgeheven. De verwachting is wel dat de luchtkwaliteit de komende jaren verder verbetert doordat verkeer, industrie en veehouderijen minder stikstofdioxide en fijnstof uitstoten. Zo worden nieuwe auto’s steeds schoner of zijn ze elektrisch. Ook komen er steeds meer ‘lage-emissie zones’ in steden. Hier mogen bijvoorbeeld nog maar een beperkt aantal brandstofauto’s rijden of alleen elektrische auto’s. Schone lucht is belangrijk voor de volksgezondheid. Ook bij concentraties onder de Europese grenswaarden is luchtverontreiniging nog schadelijk. Daarom heeft de overheid het Schone Lucht Akkoord (SLA) opgesteld om de luchtkwaliteit in Nederland tot 2030 nog verder te verbeteren. De rijksoverheid, provincies en diverse gemeenten hebben daar afspraken over gemaakt. Nederland voldoet voor stikstofdioxide in 2020 aan de advieswaarden van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) uit 2005. Voor fijnstof is dat niet zo. In september 2021 maakte de WHO nieuwe, lagere advieswaarden voor stikstofdioxide en fijnstof bekend. In grote delen van Nederland liggen de concentraties hier boven. Het is aan de overheid om te bepalen of en hoe Nederland hieraan wil voldoen.

One of the most widely available technologies to clean the air in homes of particulate matter of less than 2.5 ��m in diameter (PM2.5), known to have negative health impacts, are portable home air purifiers (HAPs). This paper presents research which (1) explored the effectiveness of HAPs in real-world conditions in 57 homes in three European cities; (2) examined if HAPs affect users��� perceptions of the indoor air quality (IAQ) at home; and (3) considered the motivations for occupants��� operation of HAPs. Results from this study found that PM2.5 concentrations in bedrooms were reduced by 45% to 69%; perceptions of IAQ were not correlated with measured high PM2.5 levels; occupants reported the HAPs to have a ���cooling��� effect, which may explain why the predominant driver of HAP use was thermal comfort, rather than IAQ, in all three cities. The latter finding was supported by a statistically significant increase in the probability of HAP use with increasing indoor temperatures. If the operation of HAPs can be managed, or fully automated, to reflect indoor air pollution levels rather than thermal conditions, better pollutant reduction would be feasible and their use to reduce PM2.5 may help mitigate the negative health effects of exposure whilst at home.

In het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL) werken de overheden samen om de luchtkwaliteit te verbeteren. Hierover wordt jaarlijks gerapporteerd. Uit de monitoringsrapportage 2020 blijkt dat de luchtkwaliteit iets verder is verbeterd. In vrijwel heel Nederland liggen de concentraties stikstofdioxide en fijnstof in 2019 onder de Europese grenswaarden. Ook onder deze grenswaarden is luchtverontreiniging nog schadelijk. Daarom is er beleid om de luchtkwaliteit te verbeteren. Uit de rapportage blijkt ook dat in een enkele straat in de binnenstad van Amsterdam en Arnhem de grenswaarde voor stikstofdioxide nog wordt overschreden. Er waren minder overschrijdingen dan in 2018. De gemiddelde concentratie fijnstof in Nederland is in 2019 gedaald ten opzichte van 2018. In het grootste deel van het land zijn de grenswaarden voor wegverkeer niet overschreden. Op enkele locaties in gebieden met intensieve veehouderijen worden de grenswaarden van fijnstof ook nog overschreden. Dit zijn er wel minder dan in 2018, hoewel er meer veehouderijen in de berekeningen zijn meegeteld. De daling komt vooral doordat de gemeenten de gegevens over de veehouderij hebben verbeterd. De komende jaren zet deze daling naar verwachting door, zowel voor stikstofdioxide als voor fijnstof. Naar verwachting wordt de bevolking gemiddeld minder blootgesteld aan deze stoffen. Het is moeilijk aan te geven in welk tempo dat zal gaan. Minder uitstoot door verkeer en veehouderijen helpen daarbij. Effecten van de coronamaatregelen zullen er ook zijn, maar daar is nog nu geen zicht op. De kwaliteit van gegevens die overheden over wegverkeer en veehouderijen aanleveren, verbetert de laatste jaren sterk. Aandacht van alle overheden voor de kwaliteit van de data blijft nodig om een betrouwbaar beeld te kunnen geven van de luchtkwaliteit. Schone lucht is belangrijk voor de volksgezondheid. Daarvoor zijn lagere concentraties luchtvervuilende stoffen nodig dan de Europese grenswaarden stellen. Om dat te bereiken heeft de overheid in 2020 het Schone Lucht Akkoord (SLA) opgesteld. Hierin spreken de rijksoverheid, provincies en gemeenten met elkaar af de luchtkwaliteit in Nederland tot 2030 verder te verbeteren.

De luchtkwaliteit in Nederland wordt gemonitord in het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL). De luchtkwaliteit wordt berekend met behulp van technische rekenregels die voldoen aan de wettelijk voorgeschreven standaard rekenmethoden voor luchtkwaliteit. Het gaat hierbij specifiek om de rekenmethoden voor de luchtkwaliteit langs wegen in stedelijk gebied en rond snelwegen. Het rekenmodel voor het NSL is nu vervangen door AERIUS lucht en is gevalideerd als rekenmodel luchtkwaliteit. In dit rapport wordt de validatie van AERIUS lucht toegelicht. Een nieuw rekenmodel luchtkwaliteit wordt standaard gevalideerd door het RIVM. Dat gebeurt door de resultaten te vergelijken met die van het rekenmodel van het RIVM (TREDM). Het rekenmodel van het RIVM werkt ook met de wettelijk voorgeschreven standaardrekenmethoden. Om mogelijke discussies over de werkwijze te voorkomen heeft een onafhankelijke organisatie het validatieproces gecontroleerd. Volgens hen is de validatie goed uitgevoerd. Zie rapport: https://vito.be/sites/vito.be/files/rapport_rivm2.pdf De oude NSL-rekenmethode is van 2010 tot en met 2019 gebruikt. Het nieuwe model sluit aan bij de laatste ontwikkelingen in de wetenschap en ict. Het nieuwe model is in opdracht van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat (IenW) gebouwd. Zie ook rapport: Actualisering en addenda SRM-1 en SRM-2 https://www.rivm.nl/bibliotheek/rapporten/2020-0118.pdf

Item does not contain fulltext BACKGROUND: The effect of extended adjuvant aromatase inhibition in hormone receptor-positive breast cancer after sequential endocrine therapy of tamoxifen followed by an aromatase inhibitor for a 5-year treatment period still needs clarification. To address this issue, we began the DATA study to assess different durations of anastrozole therapy after tamoxifen. METHODS: DATA was a prospective, randomised, open-label, multicentre, phase 3 study done in 79 hospitals in the Netherlands. We randomly assigned postmenopausal women with hormone receptor-positive early breast cancer with no signs of disease recurrence after 2-3 years of adjuvant tamoxifen to either 3 or 6 years of anastrozole treatment (1 mg orally once a day) in a 1:1 ratio. We used TENALEA (Trans European Network for Clinical Trials Services) for the randomisation procedure. Stratification factors were nodal status, hormone receptor status, HER2 status, and tamoxifen treatment duration. The primary study endpoint of this analysis was disease-free survival starting beyond 3 years after randomisation (adapted disease-free survival). Here we report the final analysis from the DATA trial, which is registered with ClinicalTrials.gov, number NCT00301457. FINDINGS: Between June 28, 2006, and Aug 10, 2009, we screened 1912 patients of whom 955 were assigned to the 3-year group and 957 to the 6-year anastrozole treatment group. 1860 patients were eligible (931 in the 6-year group and 929 in the 3-year group) and 1660 were disease free 3 years after randomisation. The 5-year adapted disease-free survival was 83.1% (95% CI 80.0-86.3) in the 6-year group and 79.4% (76.1-82.8) in the 3-year group (hazard ratio [HR] 0.79 [95% CI 0.62-1.02]; p=0.066). Patients in the 6-year treatment group had more adverse events than those in the 3-year treatment group, including all-grade arthralgia or myalgia (478 [58%] of 827 in the 6-year treatment group vs 438 [53%] of 833 in the 3-year treatment group) and osteopenia or osteoporosis (173 [21%] vs 137 [16%]). INTERPRETATION: We cannot recommend the use of extended adjuvant aromatase inhibition after 5 years of sequential endocrine therapy in all postmenopausal women with hormone receptor-positive breast cancer. FUNDING: AstraZeneca.

Human milk spoils due to bacterial, yeast, or mold contamination. Current domestic methods of assessing milk spoilage are subjective or rely on time and temperature‐based guidelines. A key unmet food safety need remains the objective assessment of human milk spoilage. Experiments were conducted using a simplified human milk spoilage model based on goat's milk as a human milk surrogate, spiked with a single bacterial strain (Staphylococcus epidermidis), in which pH and carbon dioxide (CO₂) concentration were measured along with bacteria count over 160 hr. Bacteria count correlated highly with CO₂ but not with pH. A 0.21% CO₂ concentration threshold could be defined for milk spoilage (correlating to a bacteria count threshold of 10⁵ CFU/ml), with sensitivity and specificity above 84%. These findings suggest that CO₂ measurement is a promising method to detect S. epidermidis growth in milk which merits further investigation for the objective and quantitative assessment of milk spoilage.

Decellularized tissues and organs from animal sources are widely used in regenerative medicine and tissue engineering. However, in tendon tissue engineering there is limitation not only in terms of tissue source -allografts and autografts- but also standardization of decellularization techniques. The goal of this study is to decellularize porcine Achilles tendon to be used as an off-the-shelf product for tendon reconstruction. We describe a novel, mild decellularization strategy which retains the biochemical and biomechanical characteristics of native tendon upon decellularization. We further show that decellularized tendon sections in vitro induce tenogenic differentiation in stem cells and anti-inflammatory response in naive macrophages. Upon implantation in an Achilles tendon defectin rabbits, we observed that decellularized tendons integrated with the host tissue without signs of tissue rejection or encapsulation. Together, we demonstrate that decellularized tendons produced with our new protocol bear a great potential for tendon tissue regeneration.