Search

Siyasi partilerin ve parti liderlerinin seçmen tarafından nasıl algılandığı sorusu siyasi pazarlama araştırma konularının başında gelen sorulardan biridir. Son dönemde pazarlama araştırmalarında beyin görüntüleme yöntemleri ölçülebilirlik ve objektiflik özellikleri dolayısıyla daha sık kullanılmaya başlanmıştır. Bu çalışmanın temel amacı, seçmenlerin liderlere ilişkin algısını, üyesi oldukları siyasi partiyi olumlu algılayacakları öngörüsünden yola çıkarak, beyin görüntüleme yöntemi kullanarak saptayabilmek ve ayrıştırabilmektir. Bu amaçla bu araştırmada, hem kullanım kolaylığı hem de akademik literatürdeki güvenilirliği nedeniyle işlevsel yakın kızıl ötesi spektrometre (fNIR) yöntemi tercih edilmiştir. Bu çerçevede Türkiye’de 2011 seçimlerinde en yüksek oy alan iki partinin aktif çalışma hayatı olan toplam 30 parti meclisi üyesi (30 erkek; Yaş ort.: 34.76) gönüllülük esasına dayanılarak çalışmaya davet edilmiştir. Katılımcılara siyasi parti liderleri ve sıfatlardan oluşan slaytlar gösterilmiş ve 3'lü Likert ölçeği ile tutumları sorulmuştur. Olası bir karşıtlık etkisini gözlemleyebilmek adına katılımcılar karşıt siyasi partilerden seçilmiştir. Çalışma sonunda katılımcıların tutumları beyanlarına dayandırılmadan, sadece nörofizyolojik verilerden yola çıkarak analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular katılımcıların beklenen tutumlarının 5 kanal (V1, V5, V7, V9, V11) üzerinden istatistiksel olarak anlamlı seviyede ayrıştığını göstermektedir. Ampirik bir içeriğe sahip olan bu çalışmada elde edilen bulgular, hem özel olarak siyasal pazarlama, hem de daha genelinde pazarlama araştırmalarında yeni yöntemlerin geliştirilmesi ve uygulanması açısından önemlidir.

An expanding literature indicates that in multiparty systems with coalition governments, citizens consider the post-electoral bargaining process among parties when casting their vote. Yet, we know surprisingly little about the nature of voters’ coalition preferences. This paper uses data from the Austrian National Election Study to examine the determinants as well as the independence of preferences for coalitions as political object. We find that coalition preferences are strongly informed by spatial considerations; but additional non-ideological factors, such as party and leader preferences, also play a fundamental role. We also find that coalitions enjoy a certain degree of independence from other objects of vote choice and they do not always represent a simple average score on the feeling thermometer of the constituent parties. There are, however, substantial differences among voters, with party identifiers and those with extreme ideology being less likely to consider coalitions as separate entities from their component parties.

It is normatively desirable that parties’ policy positions match the views of their supporters, as citizens in Western democracies are primarily represented by and through parties. Existing research suggests that parties shift their policy positions, but as of today, there is only weak and inconsistent empirical evidence that voters actually perceive these shifts. Using individual-level panel data from Germany, United Kingdom, Ireland and the Netherlands, this article tests the proposition that voters perceive parties’ policy shifts only on salient issues while remaining oblivious to parties’ changing positions on issues that they do not consider important. The results demonstrate that issue saliency plays a fundamental role in explaining voters’ perceptions of parties’ policy shifts: according to this logic, democratic discourse between the elites and the electorate appears to take place at the level of policy issues that voters care about.