Search

RIVM rapport:Het RIVM heeft risicogrenzen bepaald voor PFOS in bodem en grondwater. De risicogrenzen houden rekening met twee routes: directe effecten van PFOS op planten en dieren in de bodem, en effecten op vogels en zoogdieren die PFOS via hun voedsel binnenkrijgen. Het bevoegd gezag gebruikt de risicogrenzen om te beslissen of hergebruik van grond veilig is voor het milieu. PFOS en andere poly- en perfluoralkylstoffen (PFAS) zijn door de mens gemaakte stoffen die heel langzaam afbreken, ophopen in het lichaam en giftig zijn. Het gebruik van PFOS is wereldwijd zeer sterk aan banden gelegd. Maar doordat de stof bijna niet afbreekt, zitten er nog steeds resten in het milieu. PFOS hoopt zich op in planten en dieren. Daarom is het relevant om te kijken naar de risico's voor vogels en zoogdieren die PFOS binnenkrijgen via het eten van bodemdieren, zoals regenwormen. Dit heet doorvergiftiging. Per route zijn twee risiconiveaus bepaald: het Ernstig Risiconiveau (ER) en het Maximaal Toelaatbaar Risiconiveau (MTR). Het MTR is de concentratie waarbij geen nadelige effecten zijn te verwachten. Het MTR voor doorvergiftiging is 3 microgram per kilogram droge grond. Het ER (106 microgram per kilogram) is de concentratie waarbij PFOS ernstige effecten kan hebben op vogels en zoogdieren. Het RIVM heeft in 2011 ook ecotoxicologische risicogrenzen afgeleid voor PFOS in bodem en grondwater, toen op basis van beperkt beschikbare informatie. De risicogrenzen zijn nu beter onderbouwd. Het nieuwe MTR voor doorvergiftiging is hetzelfde als in 2011, het ER voor doorvergiftiging is nu voor het eerst bepaald. Dit onderzoek is onderdeel van een serie rapportages over risicogrenzen van PFAS. Hiermee draagt het RIVM bij aan een landelijk kader waarmee bevoegde gezagen kunnen bepalen hoe zij omgaan met PFAS-houdende grond en baggerspecie. Dit onderzoek is uitgevoerd in opdracht van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat (IenW)., RIVM determined risk limits for PFOS in soil and groundwater. The risk limits take account of two routes: direct effects of PFOS on plants and animals in soil and effects on birds and mammals that are exposed to PFOS via food. Competent authorities use risk limits to decide whether re-use of soil is environmentally safe. PFOS and other poly- and perfluoroalkyl substances (PFAS) are manmade chemicals that degrade very slowly, accumulate in the body and are toxic. Stringent restrictions on PFOS use have been implemented worldwide. However, because the compound hardly degrades, residues remain present in the environment. PFOS accumulates in plants and animals. It is therefore relevant to consider the risks for birds and mammals due to PFOS intake via ingestion of soil organisms, such as earthworms. This is called secondary poisoning. Two risk levels were determined for each route: the Serious Risk Concentration (SRC) and the Maximum Permissible Concentration (MPC). The MPC is the concentration at which no adverse effects are to be expected. The MPC for secondary poisoning is 3 micrograms per kilogram dry soil. The SRC (106 micrograms per kg) is the concentration at which PFOS may seriously affect birds and mammals. Back in 2011, RIVM also determined ecotoxicological risk limits for PFOS in soil and groundwater, at that time on the basis of scarce available information. The current risk limits are better underpinned. The new MPC for secondary poisoning is similar to the 2011 value. The SRC was determined for the first time. This research is part of a series of reports on risk limits for PFAS. Via these reports, RIVM contributes to a national framework used by competent authorities to decide on how to deal with PFAS-contaminated soil and dredged material. This research was commissioned by the Ministry of Infrastructure and Water management (I&W).

RIVM rapport:Veel initiatieven zijn gaande, zowel in beleid als in de praktijk, om afval te hergebruiken (op weg naar een meer circulaire economie). Afval kan schadelijke stoffen bevatten die niet in het milieu mogen komen. Om te voorkomen dat dat gebeurt, gelden voorschriften. Voor afval dat zeer zorgwekkende stoffen (ZZS) bevat gelden extra regels op basis waarvan wordt afgewogen of het afval kan worden hergebruikt of moet worden vernietigd. Deze voorschriften maken deel uit van een nieuwe versie van het landelijke afvalbeheerplan (LAP3), dat eind 2017 is verschenen. Een onderdeel van het afvalbeheerplan is een risicoanalyse van de ZZS in afval, als de stoffen niet van het afval kunnen worden gescheiden. Het RIVM geeft in een handreiking en afwegingskader adviezen hoe de risicoanalyse van de ZZS in afval uit te voeren. De handreiking bestaat uit een stappenschema op basis waarvan een vergunninghouder kan afwegen of het afval veilig te recyclen is. Daarvoor moet de vergunninghouder eerst nagaan of de ZZS afgescheiden kunnen worden van de afvalstroom. Dit heeft de voorkeur. Als dat niet kan, is een risicoanalyse nodig van het ZZS-houdende afval voor de beoogde toepassing. De uitkomst daarvan geeft uitsluitsel of de risico's van de aanwezige ZZS aanvaardbaar zijn of niet. Uitgangspunt voor de risicoanalyse zijn de aspecten die volgens LAP3 dienen te worden meegewogen. Een voorbeeld is de mate waarin de ZZS uit het beoogde product vrijkomt. Als de risico's nog onvoldoende helder zijn, biedt het stappenplan een mogelijkheid om ze nader te bepalen. Als de risico's dan nog onaanvaardbaar blijken, kan geen vergunning worden afgegeven voor de toepassing. Er zal dan naar een minder risicovolle toepassing van het ZZS-houdende afval gezocht moeten worden, waarbij de risico's wel aanvaardbaar blijken. Het afwegingskader geeft wat meer achtergrondinformatie over enkele aspecten uit LAP3. Daarnaast biedt het overwegingen en aanbevelingen om de risicoanalyse verder te ontwikkelen., Currently there are all kinds of ongoing initiatives to recycle waste streams (circular economy). Waste can contain hazardous substances. Regulations exist to prevent hazardous substances from ending up in the environment. Waste which contains substances of very high concern are subject to specific rules which provide a basis for deciding whether they can be recycled or should be disposed of. These regulations are part of the national waste management plan (LAP3), which went into force end of 2017. Part of the national waste management plan is a risk inventory with respect to substances of very high concern, in case that these substances not can be separated from the waste. RIVM advices with this guidance and background document on how to perform a risk inventory. The guidance describes a decision scheme for authorisation holders to decide whether the waste stream can be safely recycled. At first hand the authorisation holder should consider if the substance of very high concern can be removed from the waste stream. If the substance of very high concern cannot be removed a risk inventory is needed for the applications of interest. The outcome of the risk inventory provides insight if the risk related to the presence of substance of very high concern is acceptable or not. The basis of the risk inventory is a set of aspects which have to be considered according to LAP3. An example of one of these aspects is to what extent a substance of very high concern can be released from the new product. When the outcome of the risk inventory is not decisive, the decision scheme provides a possibility to refine the risk inventory. If risks are determined to be not acceptable, no authorisation can be granted for the new application. An alternative application should than be selected for which risks are considered acceptable. The background document provides additional background information for some of the aspects in LAP3. In addition, it provides considerations and recommendations, Currently there are all kinds of ongoing initiatives to recycle waste streams (circular economy). Waste can contain hazardous substances. Regulations exist to prevent hazardous substances from ending up in the environment. Waste which contains substances of very high concern are subject to specific rules which provide a basis for deciding whether they can be recycled or should be disposed of. These regulations are part of the national waste management plan (LAP3), which went into force end of 2017. Part of the national waste management plan is a risk inventory with respect to substances of very high concern, in case that these substances not can be separated from the waste. RIVM advices with this guidance and background document on how to perform a risk inventory. The guidance describes a decision scheme for authorisation holders to decide whether the waste stream can be safely recycled. At first hand the authorisation holder should consider if the substance of very high concern can be removed from the waste stream. If the substance of very high concern cannot be removed a risk inventory is needed for the applications of interest. The outcome of the risk inventory provides insight if the risk related to the presence of substance of very high concern is acceptable or not. The basis of the risk inventory is a set of aspects which have to be considered according to LAP3. An example of one of these aspects is to what extent a substance of very high concern can be released from the new product. When the outcome of the risk inventory is not decisive, the decision scheme provides a possibility to refine the risk inventory. If risks are determined to be not acceptable, no authorisation can be granted for the new application. An alternative application should than be selected for which risks are considered acceptable. The background document provides additional background information for some of the aspects in LAP3. In addition, it provides considerations and recommendations

RIVM rapport:Reuse and recycling of products are key elements in a circular economy. This exploratory RIVM study shows that a great number of waste streams may contain various substances of very high concern (ZZS), which may hamper safe recycling options in the Netherlands. RIVM recommends an adequate risk management of ZZS in a circular economy. The Dutch government takes priority action on ZZS substances as they are hazardous to people and the environment. Examples include substances that are carcinogenic, impede reproduction, or bioaccumulate in food chains. ZZS may be present in waste streams as they are intentionally used in the original processes or products, or they can be contaminants. The Dutch governmental program 'The Netherlands circular in 2050' appoints five priority chains and sectors in the transition towards a circular economy: biomass and food, plastics, production/manufacturing, construction, and consumer products. RIVM investigated to what extent dominant waste streams in these chains and sectors contain ZZS. It is difficult to get a complete overview of ZZS in waste streams, because information is often lacking on the actual ZZS concentrations in waste. This exploratory study, however, clearly demonstrates that various ZZS can be present in each of the investigated waste streams. Examples are flame-retardants in plastics, dyestuffs and pigments in textile, and heavy metals in agricultural waste streams. RIVM makes recommendations with respect to prioritization of ZZS and waste streams. In addition, it is advised to develop a decision scheme to select the most appropriate waste treatment options. The results of this study are useful for the implementation of the National Waste Management Plan (LAP) that is focusing on risk control. At medium and long term the drive should be to develop safer alternatives for ZZS resulting in safe loops, irrespective of the types of end-use., Hergebruik en recycling van afvalstromen is een belangrijk onderdeel van de circulaire economie. Deze verkennende RIVM-studie laat zien dat in een breed spectrum van afvalstromen diverse zeer zorgwekkende stoffen (ZZS) kunnen voorkomen. Voorbeelden zijn vlamvertragers in plastics, kleurstoffen in textiel of zware metalen in reststromen van de landbouw. Dit kan de mogelijkheden om afval veilig te recyclen belemmeren in Nederland. Het RIVM doet aanbevelingen om de risico's van ZZS voor mens en milieu te beperken in de circulaire economie. ZZS worden door de Nederlandse overheid met voorrang aangepakt, omdat ze gevaarlijk zijn voor mens en milieu. Voorbeelden zijn stoffen die kankerverwekkend zijn, de voortplanting belemmeren of zich ophopen in voedselketens. ZZS kunnen in afvalstromen zitten omdat ze bewust aan het proces of product zijn toegevoegd, of verontreinigingen zijn. Het Rijksbrede beleidsprogramma 'Nederland circulair in 2050' benoemt vijf prioritaire ketens en sectoren voor de overgang naar een circulaire economie in Nederland: biomassa en voedsel, kunststoffen, de maakindustrie, de bouw en consumptiegoederen. Het RIVM onderzocht belangrijke afvalstromen in deze sectoren op de mate waarin ZZS voorkomen. Het is lastig om een compleet beeld te krijgen van ZZS in afvalstromen, omdat vaak informatie ontbreekt over de werkelijke concentraties ervan in het afval. Het RIVM doet aanbeveling om aan te geven welke ZZS en afvalstromen als eerste aandacht moeten krijgen (prioriteren). Tevens wordt het aangeraden om een afwegingskader te ontwikkelen om de meest geschikte afvalverwerkingsoptie te selecteren. De resultaten van deze studie zijn bruikbaar voor de uitvoering van het Landelijke Afvalstoffen Plan (LAP) dat gericht is op risicomanagement zo lang ZZS nog in gebruik of in omloop zijn. Het langere termijn streven moet zijn om veilige alternatieven voor ZZS te ontwikkelen, zodat ketens, ongeacht de latere toepassingen, op voorhand veilig zijn.

RIVM rapport:RIVM proposes water quality standards for PFOA. This perfluoro compound has been used for the production of teflon and is found in many surface waters around the world. The quality standard for chronic exposure accounts for the accumulation of PFOA in fish. Using this information, RIVM calculated a safe concentration in water of 48 nanograms per liter, which is protective for lifetime consumption of fish by humans and wildlife. For this research an extensive overview was made of the scientific data on effects of PFOA on aquatic organisms and the accumulation in biota. Based on the oral risk limit for humans as derived recently by RIVM, a maximum allowable concentration in fish was calculated assuming a lifetime daily consumption. This biota standard is converted to an equivalent safe concentration in water using information on the uptake of PFOA from water by fish. Data on bioaccumulation are needed because the water quality standard for ecological effects on aquatic organisms is not sufficiently protective for food chain effects. PFOA has a relatively low toxicity for water organisms, but may pose a problem when entering the food chain via fish. The use of PFOA is restricted by European law, but it can still reach the environment from PFOA-containing products that were produced in the past. Because of its high persistence, emissions will lead to long term presence in the environment. An initial comparison with monitoring data indicates that the safe concentration derived in this research is not exceeded in Dutch surface waters., Het RIVM doet een voorstel voor waterkwaliteitsnormen voor PFOA. Deze perfluorverbinding is jarenlang gebruikt bij de productie van teflon en wordt overal ter wereld in het oppervlaktewater aangetroffen. De norm voor de langetermijn-blootstelling houdt rekening met de mate waarin PFOA zich ophoopt in vis. Met die informatie heeft het RIVM berekend dat een concentratie van 48 nanogram per liter veilig is als mensen, vogels en zoogdieren hun leven lang vis uit dat water zouden eten. Voor dit onderzoek is een uitgebreid overzicht gemaakt van wat er in de wetenschappelijke literatuur bekend is over de effecten van PFOA op waterorganismen en in welke mate ze deze stof opnemen. In eerder onderzoek heeft het RIVM bepaald hoeveel een mens van de stof zou mogen binnenkrijgen zonder daar schadelijke gevolgen van te ondervinden. Vervolgens is berekend wat er maximaal in vis zou mogen zitten als mensen elke dag gedurende hun hele leven vis zouden eten. Deze waarde in vis is vertaald naar een veilige concentratie in water. Dit is gedaan met behulp van gegevens over de mate waarin vissen PFOA opnemen vanuit het water. Deze werkwijze is gevolgd omdat de voedselketen onvoldoende wordt beschermd door de ecologische norm voor waterorganismen. PFOA is relatief weinig giftig voor waterorganismen zelf, maar kan een probleem vormen als de stof via vis in de voedselketen terechtkomt. Het gebruik van PFOA is in Europa inmiddels aan banden gelegd, maar kan nog wel vrijkomen uit producten waarin de stof in het verleden is verwerkt. Omdat PFOA nauwelijks afbreekt, zullen restanten nog lang in het milieu aanwezig blijven. Uit een eerste vergelijking met meetgegevens blijkt echter dat de veilige concentratie momenteel niet wordt overschreden in Nederlands oppervlaktewater

The municipality of Dordrecht commissioned the RIVM to derive risk limits for perfluorooctanoic acid (PFOA) in soil and groundwater. The local government can determine if the quality of the soil and groundwater can cause risks to humans and the environment, and if measures are needed. The contamination with PFOA is probably caused in the end of the last Century. PFOA was used by Dupont/Chemours in Dordrecht up to 2012 for the production of polymers. This report derives generic risk limits for soil and groundwater according the method for deriving Intervention Values. This approach takes into account exposure of men and the environment from contamination in soil and groundwater. Additionally site-specific (or soil use specific risk limits have been derived for soil and groundwater for different types of land use. It is focusing on residential and industrial areas, taking into account the relevant exposure routes. The municipality can use the derived risk limits to develop a policy depending on the land use and for the reuse of soil in the municipality., In opdracht van de gemeente Dordrecht heeft het RIVM risicogrenzen voor perfluoroctaanzuur (PFOA) in grond en grondwater afgeleid. De gemeente kan hiermee bepalen of de kwaliteit van de grond en het grondwater een risico vormt voor mens en milieu, en of maatregelen nodig zijn. De verontreiniging door PFOA is naar verwachting eind vorige eeuw ontstaan. PFOA werd door de Dupont/Chemours fabriek in Dordrecht tot 2012 gebruikt bij de productie van polymeren. In het huidige rapport zijn generieke risicogrenzen afgeleid voor grond en grondwater volgens de interventiewaardenmethodiek, waarbij rekening gehouden wordt met blootstelling van mens en milieu vanuit grond en grondwater. Daarnaast zijn locatiespecifieke of bodemgebruik-specifieke risicogrenzen afgeleid voor grond en grondwater voor verschillende bodemgebruiksvormen. Deze zijn toegespitst op de bestemming wonen en industrie, rekening houdend met de relevante blootstellingsroutes. De gemeente kan de afgeleide risicogrenzen gebruiken om, indien gewenst, gebiedsspecifiek beleid te maken voor het bodemgebruik en grondverzet.