Search

Amaç: Bu çalışmayla akıl hastalığı bulunmayan, 12-14 yaş arası, suça sürüklenen çocuklar ile sürüklenmeyen çocuklar arasında; sosyodemografik özellikleri ve bir suçun hukuki anlam ve sonuçlarını algılamaları ile davranışlarını yönlendirme yetenekleri bakımından farklılıklar olup olmadığı belirlenerek, ceza sorumluluğu başlangıç yaşı ile bu yaş gurubunun hekimlerce yapılan ceza sorumluluğu değerlendirmelerini tartışmaya açmak amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya; Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Polikliniğine ceza sorumluluğu değerlendirilmesi için gönderilen 12 yaşını doldurmuş ancak 15 yaşını doldurmamış, akıl hastalığı bulunmayan 50 suça sürüklenen çocuk alınmıştır. Ayrıca çalışma grubu ile yaş ve cinsiyet açısından eşleştirilmiş 50 suça sürüklenmemiş çocuk ile kontrol grubu oluşturulmuştur. Katılımcılara "Sosyodemografik Veri Formu", dört senaryo üzerinden sorulan sorularla suçun hukuki anlam ve sonuçlarını algılayabilip algılayamadıklarını ölçmek üzere bir anket (Suçun Hukuki Anlam ve Sonuçlarını Algılayabilme Anketi), davranışlarını yönlendirme yeteneklerini belirlemek üzere dürtüselliklerini ortaya koyan "Barratt Dürtüsellik Ölçeği (BIS-11)" uygulandı. İstatistikler, Windows uyumlu bilgisayarda "SPSS for Windows 21.0 istatistik paket programı" kullanılarak yapıldı. Elde edilen veriler ise Student's t, Mann Whitney U, Wilcoxon Rank, Paired t ve Fisher's Exact testleri kullanılarak karşılaştırıldı. Bulgular: Her iki gruptaki çocukların suçun türüne, gerçekleşme şekline ve suça sürüklenen çocuğun telkine uğrayıp uğramadığına göre yanıtlarında değişiklikler olduğu görülmekle birlikte elde edilen verilere göre; - Hırsızlık suçu ile ilgili olarak, çalışma grubundaki çocukların % 60 ile % 84'ünün, kontrol grubundaki çocukların % 80 ile % 90'ının "fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayamadığı", - Yaralama suçu ile ilgili olarak, çalışma grubundaki çocukların % 76 ile % 86'sının, kontrol grubundaki çocukların % 94 ile % 96'sının "fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayamadığı", - Yağma suçu ile ilgili olarak, çalışma grubundaki çocukların % 66 ile % 86'sının, kontrol grubundaki çocukların % 82 ile % 92'sinin "fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayamadığı", - Cinsel istismar suçu ile ilgili olarak, çalışma grubundaki çocukların % 42 ile % 50'sinin kontrol grubundaki çocukların % 32 ile % 64'ünün "fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayamadığı", - Cinsel istismara yardım suçu ile ilgili olarak, çalışma grubundaki çocukların % 66 ile % 68'inin kontrol grubundaki çocukların % 50 ile % 74'ünün "fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayamadığı" saptandı. Barratt Dürtüsellik Ölçeği; toplam dürtüsellik, dikkatsel dürtüsellik, motor dürtüsellik, plansızlık dürtüselliği puanları açısından iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. Ayrıca her iki gruptaki çocukların BIS-11 toplam ve alt ölçek puanlarının yaş gruplarına göre karşılaştırılmasına göre; 12, 13 ve 14 yaş için gruplar arasında toplam dürtüsellik, dikkatsel dürtüsellik, motor dürtüsellik, plansızlık dürtüselliği puanları açısından da istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. Tartışma: Bulgularımız literatürde belirtilen ergenlik döneminde beyinde meydana gelen nöroanatomik ve nörokimyasal değişimler nedeniyle hukuki muhakeme, karar verme, dürtü kontrolü gibi yeteneklerde eksiklik gösterdiği bilgisi ile uyumludur. 12 – 14 yaş grubu ergenlerin suça sürüklenmiş olsalar da olmasalar da kanunun suç olarak belirlediği eylemlerin hukuki anlam ve sonuçlarını algılamadıkları ve aynı zamanda bu eylemlerden kaçınma konusunda davranışlarını yönlendirme yeteneklerinin de henüz gelişmediğini ortaya koymuştur. Ancak hem söz konusu literatür bilgisinin hem de çalışmamızda saptanan bulguların aksine ülkemizde hekimlerin pratikte suça sürüklenen çocuklara oldukça yüksek oranlarda eylemin hukuki anlam ve sonuçlarını algıladıkları ve davranışlarını yönlendirme yeteneklerinin geliştiği yönünde rapor verdiği görülmektedir. Sonuç: 12 – 14 yaş grubu ergenlerin kanunun suç olarak belirlediği eylemlerin hukuki anlam ve sonuçlarını algılamadıkları ve aynı zamanda bu eylemlerden kaçınma konusunda davranışlarını yönlendirme yeteneklerinin de henüz gelişmediği ancak çocukların suça sürüklenmelerine çevresel ve sosyokültürel etkenlerin neden olduğu belirlenmiştir. Çocuklarda ceza sorumluluğu değerlendirme işleminin en az 14 yaşının bitirilmesinden itibaren başlatılmasına ilişkin yasal düzenleme yapılması gerekmektedir. Ancak beyindeki nöroanatomik gelişim özellikleri ve nörokimyasal değişimler göz önüne alındığında 15 - 17 yaş grubundaki çocuklarla ilgili de benzer çalışmalar yapılarak ceza sorumluluğu yaşının hangi düzeyden başlatılması gerektiği tartışılmalıdır. Anahtar Kelimeler: Suça sürüklenen çocuk, ergen, çocuk suçluluğu, fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayabilme, davranışlarını yönlendirme yeteneği, dürtüsellik, ceza sorumluluğu, Aim: The aim in this study was to determine whether there were any differences in the sociodemographical characteristics and their perceiving the legal meaning and results of a crime and the ability of routing behaviors among 12-14 year old children without any mental diseases who were and were not dragged into crime and to discuss the criminal responsibility beginning age and the evaluations of doctors on the criminal responsibility of this age group. Method: 50 children between the ages 12 and 15 who have no mental diseases and were dragged into crime were sent to Süleyman Demirel University Faculty of Medicine Forensic Medicine Department Policlinic for the evaluation of their criminal responsibility were included in the study. Also a control group of 50 children matched with the study group considering their ages and genders and who were not dragged into crime was formed. Participants were given "Sociodemographical Data Form", a questionnaire measuring their ability to sense the legal meaning and results of the crime with questions on four scenarios (Ability to Sense Legal Meaning and Results of a Crime Questionnaire) and "Barratt Impulsiveness Scale (BIS-11)" to demonstrate their impulsiveness in order to determine their ability of routing behaviors. Statistics were made using "SPSS for Windows 21.0 statistics package program" on a Windows compatible computer. The data acquired were compared using Student's t, Mann Whitney U, Wilcoxon Rank, Paired t and Fisher's Exact tests. Findings: Although differences were observed in the answers of children considering the crime type, occurence way and whether the child dragged into crime was infused or not in both groups, the data acquired showed that; In larceny offense, it was observed that 60 to 84% of the children in the study group and 80 to 90% of the children in the control group "couldn't perceive the legal meaning and results of the action", In injury offense, it was observed that 76 to 86% of the children in the study group and 94 to 96% of the children in the control group "couldn't perceive the legal meaning and results of the action", In plunder offense, it was observed that 66 to 86% of the children in the study group and 82 to 92% of the children in the control group "couldn't perceive the legal meaning and results of the action", In sexual abuse offense, it was observed that 42 to 50% of the children in the study group and 32 to 64% of the children in the control group "couldn't perceive the legal meaning and results of the action", In assistance to sexual abuse offense, it was determined that 66 to 68% of the children in the study group and 50 to 74% of the children in the control group "couldn't perceive the legal meaning and results of the action", A statistically significant difference was not found in total impulsiveness, attentional impulsiveness, motor impulsiveness, nonplanning impulsiveness scores obtained using Barratt Impulsiveness Scale. Also no statistically significant difference was found in total impulsiveness, attentional impulsivess, motor impulsiveness, nonplanning impulsiveness scores between the groups for the ages 12, 13 and 14 in the comparison of BIS-11 total and subscale scores of children in both groups. Discussion: Our findings are in line with the information in literature regarding the deficiency in abilities such as legal reasoning, decision-making, impulse control due to the neuroanatomical and neurochemical changes which take place in the brain in adolescence. It was revealed that whether they are dragged into crime or not, the adolescents in 12 - 14 age group didn't perceive the legal meaning and results of the actions determined as crime by the law and their ability to refrain from these behaviours and routing their behaviors had not developed yet. But on the contrary to both the information in literature and findings of our study, it is observed that the doctors in our country give reports to children who are dragged into crime in practice showing that they perceive the legal meaning and results of the action in rather high ratios and their ability to routing their behaviours have developed. Result: It was determined that adolescents in 12 -14 age group don't perceive the legal meaning and results of the actions determined as crime in the law and also their ability to refrain from these actions and routing their behaviors has not developed yet but environmental and sociocultural factors drag the children into crime. A legal regulation to start evaluating criminal responsibility in children over the age of 14 should be made. But when neuroanatomical development characteristics and neurochemical changes in the brain are considered, beginning age for criminal responsibility should be discussed by doing similar studies on the children in 15-17 age group. Keywords: Child dragged into crime, adolescent, juvenile delinquency, ability to perceive of the legal meaning and consequences of the crime, ability of routing behaviors, impulsivity, criminal responsibility, Tez (Doktora) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi , Adli Tıp Anabilim Dalı, 2015., Kaynakça var.

Kitap, Çalışmada hukuk tarihi, anayasa hukuku, devletler hukuku ve ceza hukuku alanında önemli başlıklar yer almaktadır. Ülkemizin kıymetli akademisyenlerince toplamda 8 başlık halinde sunulan çalışmada kamu hukukunda hem geçmiş hukukumuz hem de güncelliğini koruyan problemler ele alınmış; neticede ortaya konulan sorunlar ve bunlara yönelik çözüm önerileriyle çeşitli konulara yeni bir bakış getirilmiştir.

Kitap, Birey, kendi yaşamında ve diğer bireylerle ilişkisinde huzur, sükûn ve mutluluk arayışı içindedir. Fakat bu arayış, aynı zamanda çatışmaları ortaya çıkarabilir. Bireyin çatışmaya girmemesi veya girdiği çatışmanın çözümü ise toplumsal hayatı düzenleyen diğer kuralların yanında ve fevkinde, hukuk vasıtasıyladır. Bu sebeple hukukun öngördüğü çözümler, hukukun hak olarak belirledikleri veya adalet tanımı, insanlığın öteden beri arayışında olduğu kavram ve kurumlardır. Hukuk, var olan düzeni koruyarak ve çıkan uyuşmazlıkların giderimini öngörerek bireyin azami ölçüde mutluluğa bir başkasının hukukunu çiğnemeden ulaşmasını sağlar. Öte yandan bu durum doğal olarak hukukun sürekli olarak bireyin zihninde canlı kalmasını ve hukuki meselelerin tartışılmasını sağlar. Toplumsal, siyasi, ekonomik hayattaki değişimlerin hukuki sonuçlarının yanında; hukuki değişikliklerin toplumsal, siyasi ve ekonomik sonuçları olabilmektedir. Bu döngünün ötesinde, insana özgü bir davranış olarak hak ve adalet arayışı kendi başına bir idealizmi içerir. Ayrıca bu arayış, bir düzen kurma iddiasını ve çabasını da taşır. En ideal olana ulaşmaya yönelik bu çaba, modern devlette hukukun üstünlüğü ve hukuk devleti ilkelerinin benimsenmesi olarak ortaya çıkmaktadır. Esasında bu durum şekli (kanunilik) ve maddi (içerik) yönleriyle adaletin ortaya çıkmasıdır. Zaten şekli anlamda veya maddi anlamda hukukun olmadığı durumlarda bireyin mutluluğa ulaşması mümkün değildir: Birincisi anarşizmi, ikincisi ise despotizmi doğurur. Bu çalışmada kamu hukukunun temel alanlarıyla ilgili güncel konular tartışılmaktadır. Böylelikle adalet arayışına ve adalet idesinin üretimine bir katkı sunulmak amaçlanmaktadır. Alanında değerli yazarların temel konuları farklı perspektiflerden ele aldıkları bu çalışmanın, kamu hukukunun bu kitaptaki başlıklarına ilgi duyan uzmanlara, araştırmacılara ve öğrencilere faydalı olması dileğiyle…

Bu çalışma "Tezsiz Yüksek Lisans Dönem Projesi" olarak hazırlanmıştır. Amaç: Mobilya imalatı sektörüne ara elaman yetiştiren Dicle Üniversitesi Teknik Bilimler Meslek Yüksek Okulu Mobilya ve Dekorasyon Bölümü atölyesinde , kimyasal maddelerin yoğun olarak kullanımı ve atölye fiziki yetersizliklerinden dolayı pek çok iş sağlığı ve güvenliği riski mevcuttur. Dicle Üniversitesi Teknik Bilimler Meslek Yüksek Okulu Mobilya ve Dekorasyon Bölümü atölyesinde iş kazaları ve meslek hastalıklarına neden olabilecek risklerin tespit edilerek riskler hakkında genel bir profil çıkarılması ve çözüm önerileri sunulması için risk değerlendirmesi çalışması gerçekleştirilmiştir. Gereç ve Yöntem: Risk değerlendirmesi metodu olarak, literatür incelemesi ile avantajları ve uygulanabilirliği açısından en uygun yöntem olan “Fine-Kinney Metodu” seçilerek risk değerlendirmesi gerçekleştirilmiştir.Böylelikle risk değerlendirmesi sonucu ortaya çıkan risklerin boyutu Dicle Üniversitesi Teknik Bilimler Meslek Yüksek Okulu Mobilya ve Dekorasyon Bölümü atölyesinde hali hazırda alınmış olan tedbirler ve alınması gereken ilave koruyucu-önleyici tedbirler daha sağlıklı ve gerçekçi olarak belirlenmiştir. Bulgular: Risk değerlendirmesi yapılan Dicle Üniversitesi Teknik Bilimler Meslek Yüksek Okulu Mobilya ve Dekorasyon Bölümü atölyesinde riskler; üretim süreci, yapılan iş ve tehlike kaynakları göz önünde bulundurularak; malzeme taşıma ve depolama, zımparalama, kimyasal madde depolama, boya hazırlama, boyama, malzeme kurutma ve genel işyeri olmak üzere incelenmiştir. Risk değerlendirmesinde riskler; fiziksel, kimyasal, mekanik, elektrik kaynaklı, ergonomik, güvensiz davranış kaynaklı, atölye ortamından kaynaklı ve organizasyonel etmenler olmak tanımlanmıştır. Sonuç: Dicle Üniversitesi Teknik Bilimler Meslek Yüksek Okulu Mobilya ve Dekorasyon Bölümü atölyesinde az sayıda çalışan ve öğrenci ile üretim yapan atölye olduğu, fiziki yapısında ve donanımlarında eksiklikler olduğu görülmüştür. Bu atölyede malzeme taşıma, aydınlatma, havalandırma, elektrik tesisatları, yangın tesisatları, acil durum çıkışları gibi konularda pek çok risk gözlemlenmiştir.İSG yükümlülüklerini gerçekleştirmek ve gerekli önlemleri almak noktasında yeterliderecede hassasiyet gösterilmediği; risk değerlendirmesi ile iş hijyeni ölçümlerinin çoğunlukla eksik olduğu tespit edilmiştir.Güvenlik bilincinin oldukça düşük olduğu, hiç bir koruma önlemi olmadan, havalandırmalar çalıştırılmadan öğrenciler tarafından işlem yapıldığı gözlemlenmiş; hatta atölye içerisine yiyecek içecek, açık alev kaynağı bulundurma gibi güvensiz davranışlar gözlemlenmiştir. Özellikle kimyasalların tehlikeleri konusunda bilinçsizlik gözlemlenmiş,KKD kullanılmadan çalışıldığı veya uygun olmayan KKD kullanımı görülmüş, gaz maskesi yerine daha ucuz olan ancak koruma sağlamayan toz maskelerinin yaygın olduğu görülmüştür. Yapılan risk değerlendirmesi sonucu Dicle Üniversitesi Teknik Bilimler Meslek Yüksek Okulu Mobilya ve Dekorasyon Bölümü atölyesinde gürültü, titreşim, aydınlatma yetersizliği, kimyasal maddelere maruziyet, ahşap tozuna maruziyet, kas- iskelet sistemine zarar verici ergonomik uygunsuzluklar, elektrik kaynaklı elektrik çarpması, yangın ve patlama, işyeri ortamının tertip düzen eksiklikleri ve yük taşıma sistemlerinin güvensizlikleri gibi riskler tespit edilmiştir.İşyeri hekimi önderliğinde sağlık gözetimi faaliyetlerine önem verilmeli, kimyasallara maruziyeti belirlenen çalışanların düzenli olarak sağlık taramasından geçirilmesi sağlanmalıdır. Anahtar Sözcükler: İş sağlığı ve güvenliği, Risk değerlendirmesi,Kişisel koruyucu donanım, İş Hijyeni,Mobilya imalatı Aim: There are many occupational health and safety risks due to the intensive use of chemical substances and the physical inadequacies of workshops at the workshop of the Department of Furniture and Decoration of the Dicle University of Technical Sciences Vocational School of Higher Education. At the workshop of the Department of Furniture and Decoration of the Technical University Vocational School of Technical Sciences, Dicle University, the risk of work accidents and occupational diseases was determined, and a general profile about the risks was taken and a risk assessment study was carried out to present solution proposals. Material and Method: As a risk assessment method, risk assessment was performed by selecting the "Fine-Kinney Method" which is the most appropriate method in terms of its advantages and feasibility with literature review. In this way, the dimensions of the risks that arise as a result of the risk assessment. At the workshop of the Department of Furniture and Decoration of the Vocational School of Technical Sciences, Dicle University, the measures already taken and the additional preventive measures to be taken have been determined more healthily and realistically. Results: Risks in the workshop of the Department of Furniture and Decoration of Technical University Vocational School of Dicle University where risk assessment is done; Taking into account the production process, work done and sources of danger; Material handling and storage, sanding, chemical storage, paint preparation, painting, material drying and general workplace. Risks in risk assessment; Physical, chemical, mechanical, electrical, ergonomic, insecure behavior originating from the workshop environment and organizational factors. Conclusion: At the workshop of the Department of Furniture and Decoration of Dicle University Technical Sciences Vocational School of Higher Education, it is seen that there is a shortage in the physical structure and the equipment. Many risks have been observed in this workshop such as material handling, lighting, ventilation, electrical installations, fire installations, emergency exits. OHS obligations and necessary precautions to be taken at the point of being sufficiently sensitive to the customer; Risk assessment and occupational hygiene measures are often missing. It was observed that the safety consciousness was very low, that there was no protection, that the students had been operated before ventilation was started; Even insecure behaviors such as catering, open flame welding, etc. have been observed in the workshop. Unconsciousness has been observed, especially on the hazards of chemicals, and it has been seen that dust masks have been used without or with the use of PPE, and dust masks which are cheaper but not protective instead of gas masks have been found. At the workshop of Dicle University Technical Sciences Vocational School of Furniture and Decoration, noise, vibration, lighting insufficiency, exposure to chemical substances, exposure to wood dust, ergonomic incompatibilities damaging the musculoskeletal system, electric shock, fire and explosion, workplace Such as the lack of orderliness of the environment and the insecurities of the load-carrying systems. Under the leadership of the workplace physician, health surveillance activities should be emphasized and workers whose chemical exposure is determined should be regularly screened. Key Words: Occupational health and safety, Risk assessment, Personal protective equipment, Work hygiene, furniture manufacture

It’s hardto diagnose the massive air embolism if postmortem computed tomography is notperformed during autopsy or if the organ dissection is not made under water bysuspecting previously. In the case of this suspicion, a good case history alongwith a detailed examination and evaluation of previous clinical information mayserve as a reference point. In this report;it has been presented an autopsy case of massive air embolism due to acomplication of percutaneous nephrolithotomy thatmay be easily missed during autopsy examinations and has been highlighted theimportance of postmortem computerized tomography., Masif hava embolisini; otopsi öncesinde postmortembilgisayarlı tomografi çekilmedi ise ya da daha önceden şüphelenerek su altındaorgan diseksiyonu yapılmadı ise tanılamak zor bir durumdur. Bu şüphenin olduğudurumlarda detaylı bir otopsi yanında iyi bir olgu öyküsü ve önceki klinikbilgilerini değerlendirmek tanıda referans nokta olabilir. Bu olgu sunumunda otopside kolaylıkla atlanabilecek perkütannefrolitotomi komplikasyonu olan masif hava embolisi sunulmuş ve postmortem BTgörüntülemenin önemi vurgulanmıştır.

6771 sayılı Anayasa değişikliği hakkındaki kanunun 16.4.2017 halkoylamasıile kabul edilmesiyle, başkanlık sistemi Türkiye’ye özgü yönleriylecumhurbaşkanlığı sistemi olarak benimsenmiş oldu. Başkanlık sistemleri içindehem başarılı hem de demokratik olması yönleriyle temel örnek olarak alınanAmerika Birleşik Devletleri başkanlık sistemi modeli, Türkiye açısından dabelirleyici olmasının yanında, belirli açılardan cumhurbaşkanlığı sistemi ileayrılmaktadır. Bu ayrılma noktalarından birisi de cumhurbaşkanı yardımcılarıile başkan yardımcısıdır. Bu makalede Amerika Birleşik Devletleri’nde başkanyardımcısı ile cumhurbaşkanı yardımcısının benzeyen ve farklılaşan yönleriincelenmektedir., With the adoption of the law on amendment of the Constitution No.6771 with the referendum of 16.4.2017, the presidential system was adopted inTurkey. The US presidential system model, which is taken as a basic example interms of being both successful and democratic in presidential systems, isdistinguished from Turkey in terms of presidential system as well as beingdeterminative. One of these separation points is the vice-president. This articleexamines similar and different aspects of the vice president between Turkey andUnited States.

Hukukun adalet amacına ulaşması, yargının tarafsızlığı ile sağlanabilir. Yargının tarafsızlığı, yargının bağımsızlığıyla birlikte değerlendirilmelidir. Bununla birlikte, tarafsızlığın bağımsızlıktan öte bir anlamının olduğu söylenebilir. Nihayet, yargının bağımsızlığının tarafsızlığı sağlamak amacına matuf olduğu belirtilebilir. Bu bağlamda, yargının tarafsızlığının Anayasal bir ilkeye dönüşmesi önemlidir. Yargının tarafsızlığı, esas olarak, hâkimlerin tarafsızlığıdır. Zira yargı erki hâkimler eliyle kullanılmaktadır. Bu bakımdan, ilk derece mahkemesinden itibaren hâkimlerin yaklaşımlarının bireye doğrudan bir yansıması olacaktır. Hâkimlerin hukuku uygularken taraflara eşit konumda bulunmaları ve her iki tarafın iddia ve savunmasına önyargısız yaklaşmaları gerekir. Yargının tarafsızlığı, hukukun ahlakiliğinin yani adaletin ve bu bağlamda hukuk güvenliğinin de temel şartıdır., Justice that is the goal of the law can be achieved by the impartiality of judiciary. The impartiality of the judiciary should be evaluated together with the independence of the judiciary. However, it can be said that impartiality has broader context than independence. Eventually, it can be stated that the independence of the judiciary is aimed at providing impartiality. In this context, it is important that the impartiality of the judiciary becomes a constitutional principle. The impartiality of the judiciary is mainly the impartiality or neutrality of the judges. Because judicial power is used by judges. In this respect, from the lower court, the judges’ approach will be a direct reflection of the individual. Judges should be in equal position when applying for the law and should be free of prejudice to both parties’ claims and defenses. The impartiality of the judiciary is the basic condition of the morality of the law, that is, the justice and the legal security in this context.

Türkiye Büyük Millet Meclisi kararları, kural olarak, herhangi bir yargısal denetime tabi değildir. Bunun sebebi, Türkiye Büyük Millet Meclisi kararlarının birey hak ve özgürlüklerine ilişkin olmaması ve yasama organı ile yürütme ve yargı organları arasındaki ilişkiyi düzenlemesidir. Doğal olarak, bu durum hukuk devleti ilkesini ihlal etmez. Bununla birlikte, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin karar olan işlemlerinden kendi içtüzüğü, milletvekilliğinin düşmesi kararı vermesi durumunda bu karar ve yasama dokunulmazlığının kaldırılması kararı Anayasa Mahkemesi'nin denetimine tabidir. Görüleceği üzere, TBMM içtüzüğü, milletvekilliğinin düşmesi ve yasama dokunulmazlığının kaldırılması kararları Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin kendi iç işleyişine ve çalışma düzenine ilişkin olmasına rağmen, önemine binaen bu kararların denetimi mümkün kılınmıştır. Bu kararlar, Meclis çoğunluğunu elinde bulunduran siyasi parti veya partilerin, bu avantajı kullanarak muhalefeti ortadan kaldırma ihtimali vermesi sebebiyle önemlidir. Dolayısıyla Anayasa Mahkemesi, bu üç tür kararı denetlemektedir. Bununla birlikte, Anayasa Mahkemesi'nin işlemin nitelemesiyle bağlı olmadığı yönünde eylemli içtüzük değişikliği içtihadı bulunmaktadır. Bu içtihat, Anayasa Mahkemesi'nin denetim yetkisini Anayasa'da öngörülenden daha geniş yorumlaması olarak belirtilebilir., Turkish Grand National Assembly's decisions are not subject to the judicial review. This is because; Turkish Grand National Assembly decisions are not related to individual rights and freedoms and these decisions organizes the relationship between legislative body with the executive and judicial body. Naturally, this does not violate the principle of the rule of law. However, three type of Turkish Grand National Assembly decision; the Rules of Procedure of the Turkish Grand National Assembly, the decision of disqualification of the Parliament membership and the decision of annulment of the parliamentary immunity are subject to the Constitutional Court's review. Although the decisions of the Rules of Procedure of the Turkish Grand National Assembly, disqualification of membership and annulment of parliament immunity are about the parliaments functioning and order; these decisions are still subject to the judicial review because of their importance. The importance of these decisions to prevent the major political party or parties to get advantage for eliminates the opposition in the Parliament. So the Constitutional Court reviews these three types of decision. However, the Constitutional Court has jurisprudence on not to bound for naming of the transaction. This jurisprudence is to make its authority extensive than constitutional limit.

Amaç: Bu çalışmada romatizmal mitral darlığı (RMD) olan hastalarda negatif akut faz proteini olan serum albümin değerinin atriyal fibrilasyon (AF) varlığı ile ilişkisini araştırmayı amaçladık. Yöntemler: Tek merkezli, geriye dönük 2011-2014 tarihleri arasında RMD teşhisi konulmuş olup serum albümin değeri olan hastalar çalışmaya dahil edildi. Daha sonra hastalar AF olup olmamasına göre iki gruba ayrıldı. Bu iki grubun klinik ve laboratuar verileri karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmaya dahil edilme kriterlerini sağlayan 74 hasta çalışmaya alındı. Hastaların %77'si bayan olup, yaş ortalaması 44±12 yıl saptandı. Hastaların %34'ünde AF olduğu görüldü. Atriyal fibrilasyonu olan grupta hipertansiyon varlığı, yaş, sol atriyum çapı, kreatinin, C-reaktif protein yüksek; albümin, sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu ve ortalama transmitral basınç farkı belirgin olarak düşük bulundu. Çok değişkenli lojistik regresyon analizinde yaş, albümin düşüklüğü ve anemi varlığı ( sırasıyla, odds oranı [OO]:1.124, %95 güven aralığı [GA] ; [1.049-1.205], OO: 0.022, %95 GA; [0.002-0.268] ve OO: 5.941, %95 GA; [1.031-34.222]) AF varlığının bağımsız belirteçleri olduğu saptandı. Sonuç: Serum albümin düşüklüğü ile birlikte artan yaş ve anemi varlığı RMD hastalarında AF varlığıyla ilişkilidir. Albümin düşüklüğü bu hasta grubunda artmış inflamasyonun negatif belirteci olarak AF gelişimi için risk faktörü olabilir. Objective: In this study we aimed to investigate the relationship between the presence of atrial fibrillation (AF) and serum albumin levels which is a negative acute phase protein.Methods: This study is single-center and has a retrospective design. We included patients with a diagnosis of rheumatic mitral stenosis (RMS) and having serum albumin levels between 2011 and 2014. Then the patients were divided into two groups according to presence of AF. Clinical and laboratory data of these two groups were compared.Results: The study included 74 patients having the inclusion criteria. Seventy seven percent of patients were female, mean age was 44±12 years. Atrial fibrillation was detected in 34% of the patients. Hypertension presence, age, left atrial diameter, creatinine, C-reactive protein were higher in AF group while serum albumin, left ventricular ejection fraction and mean transmitral gradient was significantly lower. Multivariate logistic regression analysis showed that aging, lower albumin and anemia (respectively, odds ratio [OR]: 1.124, 95% confidence interval [CI], [1.049-1.205], OR: 0.022, 95% CI; [0.002-0.268] and OR: 5.941, 95% CI; [1.031-34.222]) were found to be independent predictors of AF presence.Conclusion: Lower serum albümin levels, aging and anemia were associated with the presence of AF in patients with RMD. Low albümin levels can be a surrogate marker of increased inflammation and may serve as a risk factor for AF development. J Clin Exp Invest 2014; 5 (3): 435-440.

Öz: Amaç: Bu çalışmadaki amacımız kronik böbrek yetersizliği (KBY) olan hastalarda önyükteki azalmanın sağ ventrikül sis- tolik fonksiyonlarını belirlemede kullanılan yeni ve eski eko- kardiyografi parametreleri üzerine etkisini araştırmaktır. Çalışma planı: Yaş ortalaması 48±15 olan 19u kadın top- lam 30 KBYli hasta çalışmaya alındı. Hastaların hemodiyaliz öncesi ve sonrasında ekokardiyografi ile sol ventrikül ejeksi- yon fraksiyonu (SVEF), sol atriyum hacmi, sağ atriyum alanı, sağ ventrikül diyastol sonu alanı, sistolik pulmoner arter ba- sıncı, sağ ventrikül fraksiyonel alan değişikliği (FAD), nabız sağ ventrikül miyokart performans indeksi (Tei indeksi), sağ ventrikül doku Doppler S hızı, izovolumetrik miyokardiyal ak- selerasyon (IVA), triküspit anuler plan yer değiştirme (TAP- SE), sağ ventrikül çıkış yolu sistolik yer değiştirme (RVOT SE) parametreleri değerlendirildi. Bulgular: Sağ ventrikül sistolik fonksiyonlarını belirlemeye yarayan sağ ventrikül S hızı ve RVOT SE parametrelerinde hemodiyaliz sonrası anlamlı bir değişiklik olmadığı (sırası ile p=0.919 ve p=0.186); FAD, Tei indeksi, IVA ve TAPSE değer- lerinin ise belirgin bir şekilde arttığı (tümü için p

Objective: We aimed to evaluate our clinical experience and short-term results of percutaneous closure of secun­dum type atrial septal defects (ASD) in adults. Methods: We studied 71 patients (49 female, 22 male, mean age 35±14 years) undergoing percutaneous clo­sure of ASD between January 2010-October 2012 in our clinic. All procedures were performed under sedoanalge­sia without balloon sizing. Clinical characteristics of pa­tients, properties of percutaneous closure intervention, complications and short-term results are evaluated. Results: Defect diameter measured by transesophageal echocardiographic examination was 19.8±6.4 mm. De­vice size used for percutaneous closure was 24.7±6.7 mm. Procedure was successfully performed in 67 patients (94%). Four patients were referred for surgery because of procedural failure. During procedure, a patient developed transient 2nd degree AV block, and another developed device thrombosis. Residual shunt was detected in three patients at first day control echocardiographic examina­tion. In the follow-up of 13±8 months, no residual shunt, embolic or arrhythmic complications were observed. Conclusion: Percutaneous closure of secundum ASD is a safe and effective method with high success and low complication rates in experienced centers. J Clin Exp In­vest 2013; 4 (1): 67-72, Amaç: Bu çalışmada erişkinlerde sekundum atriyal sep­tal defektlerin (ASD) perkütan yolla kapatılması işlemin­deki klinik deneyimlerimiz ve erken dönem sonuçlarımızı değerlendirmeyi amaçladık. Yöntemler: Kliniğimizde Ocak 2010-Ekim 2012 tarihleri arasında sekundum ASD tanısı ile perkütan kapatma iş­lemi uygulanan 49\'u kadın 22\'si erkek toplam 71 hasta (ortalama yaşı 35±14 yıl) çalışmaya dâhil edildi. Hastala­ra sedoanaljezi eşliğinde ve balon ölçümü işlemi uygulan­madan perkütan ASD kapatma işlemi uygulandı. Hasta­ların klinik özellikleri, yapılan perkütan kapatma girişimle­rinin özellikleri, gelişen komplikasyonlar ve erken dönem sonuçları değerlendirildi. Bulgular: Transözofageal ekokardiyografik inceleme­de hastaların ASD çapı 19,8±6,4 mm olarak ölçüldü. Bu hastalarda kullanılan kapatma cihazı çapı ortalama­sı 24,7±6,7 mm olarak saptandı. Toplam 71 hastadan 67\'sinde (%94) işlem başarılı oldu. Dört hastada işlem başarısız olarak kabul edilerek cerrahi tedavi kararı alın­dı. İşlem sırasında bir hastada geçici 2. derece AV blok gelişirken başka bir hastada ise cihaz üzerinde trombüs gelişimi izlendi. Üç hastada birinci gün kontrollerinde rezi­dü ASD geçişi izlendi. Ortalama 13±8 ay (1-31) boyunca izlenen hastalarda rezidü geçiş, aritmi ve embolik kompli­kasyonlar izlenmedi. Sonuç: Perkütan ASD kapatma işlemi deneyimli merkez­lerde yüksek başarı ve düşük komplikasyon oranları ile etkin ve güvenli bir tedavi yaklaşımıdır.

Acute cardiac tamponade requires urgent diagnosis and treatment. We report a case of a 43-year-old man who was receiving warfarin treatment for 8 months following mitral valve replacement. The patient had complaint of dyspnea and fatigue for a few days. Cardiac tamponade was diagnosed, and the INR at that time was 10.4. Urgent pericardiocentesis were undertaken and 1400 ml of peri­cardial blood was drained. Following surgery the patient\'s recovery was uneventful. An intravenous vitamin K injec­tion and fresh frozen plasma transfusion were adminis­tered to reverse the patient\'s over-anticoagulated state. The final pathology revealed chronic inflammation and there was no malignancy, and no bacteria or mycobacte­rium were seen. Emergency physicians should remember that over-anticoagulation with warfarin may contribute to certain complications, including hemopericardium, and that strict control of target INR should be the goal for pa­tients who require continuous warfarin treatment. J Clin Exp Invest 2013; 4 (2): 229-233, Akut kardiyak tamponad acil tanı ve tedavi gerektirir. Biz 43 yaşında, erkek ve mitral valv replasmanı sonrası sekiz aydır warfarin tedavisi alan bir olguyu aldık. Hastanın bir­kaç gündir başlayan nefes darlığı ve halsizlik şikayetikleri mevcuttu. Kardiyak tamponad tanısı konuldu ve 1400 ml mai perikardiyosentezle acil olarak drene edildi. Tanı sı­rasında İNR değeri çok yüksek olan hastaya Vitamin K antagonistleri ve taze donmuş plazma verilerek yuksek koagülasyon durumu geriye döndürüldü. Patolojik incele­me sonucunda enfeksiyon ve malingnensi saptanmadı. Hastada kronik inflamasyon düşünüldü. Sonuç olarak warfarin overdoz acil bir durum olup hemoperikardiyumla tamponada yol açabilmektedir. Bunun için warfarin teda­visi başlanılan hastalarda warfarin dozu ve hedef İNR de­ğerleri sıkı kontrol edilmelidir.

Introduction: Stent thrombosis, an iatrogenic disease, is an important complication of percutaneous coronary intervention (PCI). The platelet to lymphocyte ratio (PLR) has been recently proposed to be a marker of thrombosis and inflammation, mainly in cancer patients. The aim of this study was to determine whether PLR in patients presenting with acute ST elevation myocardial infarction (STEMI) is predictive of the development of stent thrombosis.Patients and Methods: We retrospectively analyzed the clinical, hematologic, and angiographic data of total 201 patients (mean age 59.8±13.1 years, 3 out of 4 were males) who had undergone PCI for acute STEMI and a further control coronary angiography. 54 of them were diagnosed as stent thrombosis and formed the patient group and 147 patients matched with patient group in terms of age, gender, traditional coronary risk factors, stent implantation procedure, and stent type and length formed the control group in whom the stent implanted during primary PCI was found patent in the repeat coronary angiography.Results: The pre-procedural PLR was significantly higher in patients with stent thrombosis compared to patients without stent thrombosis (176±68 vs. 135±62; p, Giriş: İyatrojenik bir hastalık olan stent trombozu, perkutan koroner girişimin (PCI) önemli bir komplikasyonudur. Trombosit lenfosit oranının (PLR) son zamanlarda daha çok kanser hastalarında, tromboz ve inflamasyonun bir belirteci olduğu gösterilmiştir. Bu çalışmanın amacı akut ST yükselmeli miyokard infarktüsü (STYMİ) ile başvuran hastalarda PLR'nin stent trombozu gelişiminin bir öngördürücüsü olup olmadığını araştırmaktır.Hastalar ve Yöntem: Akut ST yükselmeli miyokard infarktüsü tanısıyla primer PCI yapılan ve daha sonra stabil anjina veya Akut koroner sendrom tanısıyla tekrar koroner anjiyografi yapılarak stent trombozu tanısı alan 54 olgu çalışmanın hasta grubunu oluştururken; bunlarla yaş, cinsiyet, koroner risk faktörleri, stent uygulama prosedürü ile stent tipi ve boyu bakımından benzer olup primer PCI sonrası yapılan koroner anjiyografide stenti patent bulunan 147 hasta kontrol grubunu oluşturdu. Toplam 201 hastanın (ortalama yaş 59,8±13,1 yıl, ¾'ü erkek) klinik, hematolojik ve anjiyografik verilerini retrospektif olarak inceledik.Bulgular: İşlem öncesi PLR, stent trombozu gelişen hastalarda gelişmeyenler ile karşılaştıldığında anlamlı olarak daha yüksekti (176±68'e karşı 135±62; p

Din ve vicdan özgürlüğü, mahiyeti gereği, üzerinde ortak bir standardın belirlenmesinin zor olduğu bir alandır. Bununla birlikte, bu konuya ilişkin sorunlar, özgürlüğün içsel ve dışsal alanıyla ilgili olarak belli başlıklar altında ortaya çıkmaktadır. Buna ilişkin çözüm önerileri de, bu başlıklar üzerinde tartışılmaktadır.Ulusal ve ulusüstü bağlamda din ve vicdan özgürlüğü din ve devlet ilişkisi çerçevesinde tartışılmaktadır. Ayrıca, zorunlu din dersleri, nüfus cüzdanında din hanesine yer verilmesi, kılık-kıyafet uygulaması gibi başlıklarda ortaya çıkan sorunlar da bu ilişkiyle bağlantılı olarak tartışılmaktadır.Bu çalışmanın konusu, din ve vicdan özgürlüğüne ilişkin uluslararası standardın belirlenerek bunun Türk Anayasa Mahkemesi'nin ortaya koyduğu standart ile karşılaştırılmasıdır. Birinci bölümde, din ve vicdan özgürlüğünün tarihi gelişimi, kapsamı ve korunması incelenmiştir. İkinci bölümde, din ve vicdan özgürlüğüne ilişkin ulusüstü mahkemelerin belirlediği standartlar ortaya konmuştur. Üçüncü bölümde Türk Anayasa Mahkemesi standartlarının ulusüstü standartlara uyumluluğu araştırılmıştır. Sonuç kısmında ise ulaşılan sonuçlara yer verilmiştir.Sonuç olarak, din ve vicdan özgürlüğüne yönelik özgürlükçü bir standardın oluşması bakımından mahkemelerin rolü önem taşımaktadır. Türk Anayasa Mahkemesi tarafından geçmişte ortaya konulan din ve vicdan özgürlüğü standardı, laikliğin katı yorumu doğrultusunda belirlenmiştir. Bu nedenle, özgürlükçü bir içtihat ortaya konulamamıştır. Ancak, son yıllarda Mahkemenin kendisine yapılan bireysel başvuru sonucunda verdiği kararlarının önceki içtihatlarından farklı ve özgürlükçü olduğu görülmektedir. Bu durum, din ve vicdan özgürlüğüne yönelik standardın özgürlükçü yönde gelişmesine katkı sağlayacaktır. Anahtar Kelimeler: Din ve Vicdan Özgürlüğü, İnanç Hürriyeti, Anayasa Mahkemesi Kararları, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları, Uluslararası Standartlara göre İnanç Özgürlüğü Defining common standards for freedom of conscience and religion is difficult due to the nature of these freedoms. However, various problems arise under certain topics about internal and external sides of the freedom. Solutions to these issues are discussed within the framework of this study. The relation between the State and religion is discussed as a sub-topic of freedom of religion both at the national and international level. Compulsory religious classes, religion on identification cards and religious attire also among the problematics that are analyzed based on this relation.The subject of this study is mainly about the comparison between Turkish Constitutional Court's standards and international standards with the definition of the international standards for freedom of religion. In the first chapter, historical background, context and protection mechanisms of freedom of religion are analyzed. For the second chapter, international courts' standards for freedom of religion are defined. In the third chapter, compatibility of Turkish Constitutional Court's standards vis a vis the international standards is explained. In the conclusion, results are provided with a general assessment.In order to build a libertarian standard for freedom of the religion and conscious the courts' function is literally determining. The secular character of Turkey has a determinative role in the jurisprudence of Turkish Constitutional Court on the issue of freedom of religion and conscience. But the standards set forth within that jurisprudence of the Court cannot be mentioned as liberal because of the strict interpretation of the secularism. On the other hand, Constitutional Court's jurisprudence seems to evolve towards a libertarian understanding of the aforementioned freedoms. Especially some recent resolutions that were held, after individual application to the Constitutional Court was introduced, reflects this evolution within the Court's understanding and practice which will contribute to improve Court's standards on the freedom of religion and conscience towards a libertarian perspective.Key Words: Freedom of Religion and Conscience, Jurisprudence of Turkish Constitutional Court, Jurisprudence of ECtHR, International Standards on Freedom of Religion 254

BSTRACT Objective: the neutrophil/lymphocyte ratio (NLR), the platelet/lymphocyte ratio (PLR), and uric acid (UA) are inflammatory markers in cardiovascular disease. However, there are not enough data on infarct-related artery (IRA) patency in ST-segment elevation myocardial infarction (STEMI). We aimed to investigate the association of NLR, PLR, and UA with IRA patency before percutaneous coronary intervention (PCI) in STEMI. Methods: the study was designed as a retrospective study. Three hundred and twenty-four consecutive patients with STEMI were divided into two groups according to pre-PCI Thrombolysis in Myocardial Infarction flow grade (TIMI). Patients with a TIMI flow grade of into the spontaneous reperfusion (SR) group, while patients with TIMI flow grade of 0, 1 and 2 were placed into the non-SR group. the χ2 and independentsamples t-test, Mann-Whitney U test, multivariate logistic regression analysis, and receiver-operator characteristic (ROC) curve analysis were used for the statistical analysis. Results: PLR, NLR, and UA values in the SR group were lower than in the non-SR group (p190, UA>5.75 mg/dL, and NLR>4.2 predicted non-SR. the sensitivity and specificity of the association between low IRA TIMI flow grade and PLR were 88% and 84%, 72% and 66% for UA, and 74% and 44% for NLR, respectively. Conclusion: We determined that PLR and UA are novel predictors of IRA patency before PCI. We suggest that PLR and UA may be used in riskstratifying STEMI. (

Osmanlı Devleti'nde egemenliğin yasama erki özelindeki dönüşümünü sadece Tanzimat ve Meşrutiyet dönemleriyle sınırlamak mümkün olmamakla birlikte, temel dönüşüm noktaları olarak bu dönemleri görmek mümkündür. Osmanlı- Türk modernleşmesi ve dolayısıyla Batılılaşma hareketleriyle paralel seyreden egemenliğin dönüşü- mü olgusu, Osmanlı devlet sisteminde yasalar ve bu yasaların ortaya çıkışı açısından kurumsal bir değişimi de beraberinde getirmiştir. While restraining the transformation of sovereignty in terms of legislation power in Ottoman Empire not only by Tanzimat and Meşrutiyet period but these periods could be seen as basic transformation points. The transformation of sovereignty which follows a parallel also with Ottoman- Turk modernization and becoming westernized movements, leads to institutional change in terms of laws and source of the law in the Ottoman governmental system.

Amaç: Atriyum fibrilasyonu (AF) önlenebilir iskemik inmenin en sık nedenlerinden biri olup artmış kardiyovasküler morbidite ve mortaliteyle ilişkilidir. Ülkemizde yeni oral antikoagülan kullanım sıklığı, vitamin K antagonisti kullanan hastalarda Uluslararası Düzeltme Oranının (INR) etkin düzeyde kalma oranı ve AF tedavi yönetimi ile ilgili büyük bir çalışma mevcut değildir. Bu çok merkezli çalışmada amacımız nonvalvüler AF hastalarında epidemiyolojik verilerin analizi, takibi ve değerlendirilmesidir. Çalışma planı: Kırk iki merkezden elektrokardiyografisinde en az bir defa AF atağı tespit edilmiş ardışık 4100 erişkin hasta çalışmaya alınacaktır. Romatizmal mitral darlığı ve protez kapak hastalığı olan AF hastaları çalışmaya alınmayacaktır. Hastalar birinci yılın sonunda majör kardiyak sonlanım noktaları (ölüm, geçici iskemik atak, inme, sistemik tromboembolizm, majör kanama ve hastane yatışı) açısından değerlendirilecektir. Bulgular: İlk sonuçlar Haziran 2015 yılında bekleniyor. Majör kardiyak sonlanım noktaları açısından veriler Ocak 2016da elde edilecektir. Sonuç: AFTER-2 çalışması ile ülkemizdeki non-valvüler AF hastalarının oral antikoagülan tedavi kullanım sıklığı ve çeşidi, varfarin alan hastalarda etkin INR düzeylerinde kalma oranı ve benimsenen tedavi yönetimi belirlenecektir. Ayrıca, ülkemizde AFli hastalarda majör istenmeyen olay sıklığı ve bu olayların bağımsız belirteçleri de ortaya çıkarılacaktır (AFTER-2 Study ClinicalTrials.gov number, NCT02354456). Anahtar Kelimeler: Antikoagülan ilaç; atriyum fibrilasyonu/epidemiyoloji; ilaç kullanımı; elektrokardiyografi; uluslararası düzeltme oranı; varfarin. Objectives: Atrial fibrillation (AF) is one of the most common causes opreventable ischemic stroke and is related to increased cardiovasculamorbidity and mortality. There is a lack of data in Turkey on the use onew oral anticoagulants (NOACs), and time in therapeutic INR range (TTR) in vitamin K antagonist users and AF management modalityIn this multi-center trial, we aimed to analyze, follow and evaluate the epidemiological data in non-valvular AF patients. Study design: Four thousand one hundred consecutive adulpatients from 42 centers with at least one AF attack identified on electrocardiography will be included in the study. Patients with rheumatic mitral valve stenosis and prosthetic valve disease will be excluded from the study. At the end of one year, the patients will be evaluated in terms of major cardiac end points (death, transient ischemic attack, strokesystemic thromboembolism, major bleeding and hospitalization). Results: First results are expected in June 2015. Data about majocardiovascular end-points will be available in January 2016. Conclusion: The rates and kind of oral anticoagulant use, TTR in vitamin K antagonist users and main management modality applied in non-valvular AF patients will be determined by AFTER-2 studyIn addition, the rate of major adverse events (MACEs) and the independent predictors of these MACEs will be detected (AFTER-2 Study ClinicalTrials.gov number, NCT02354456.).

Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu’nun yapısı yargı bağımsızlığı ve yargının tarafsızlığı konularıyla birlikte sürekli tartışılmaktadır. Buna göre Meclis’in üye seçimine katıldığı bir Hâkimler ve Savcılar Kurulu’nun de- mokratik meşruluğuna karşı, yargının bağımsızlığı ve kuvvetler ayrılığı ilke- leri yarışmaktadır. 1961 Anayasası’ndaki ilk düzenleme Venedik Komisyo- nu kriterleri benzerinde demokratik meşruiyete yönelmişken 1971 değişik- likleri ve 1982 Anayasası değişiklikleri sonrasındaki Kurul, bu özelliklerden yoksun olacaktır. Structure of the Supreme Board of Judges and Prosecutors is really cont- roversial issue with independence and neutrality of judiciary. Parliament‘s participation to choose members makes the Board more legitimate although independence of judiciary and separation of powers are two main arguments on this issue. On the historical background 1961 Constitution‘s Board struc- ture was more legitimate than 1971‘s and 1982‘s structure that Parliament has no authority to choose members anymore.

Objective: We sought to evaluate our clinical experience and short-term results of percutaneous closure of patent ductus arteriosus (PDA). Methods: We studied 20 patients (17 female, mean age 24±8 years) undergoing percutaneous closure of PDA between March 2010-March 2013 in our clinic. Amplatzer duct occluder (ADO) I was used in 13 patients and ADO II was used in 7 patients for PDA closure. Clinical characteristics of patients, properties of percutaneous closure intervention, complications and short-term results are evaluated. Results: The mean ductus waist diameter measured by angiographic examination was 5±2 mm (2-9 mm). Procedure was successfully performed in all patients. Occluder device embolization was occurred in one patient in whom device was retrieved by snare catheter and PDA was successfully closed with same device. The early total occlusion rate was 85%. Occlusion rate as determined by echocardiographic control performed the day after was 95% whereas 100% at first month. In the follow-up of 19±9 months, no complications were observed. Conclusion: Percutaneous closure of PDA using ADO I and II devices are safe and effective., Amaç: Bu çalışmada erişkinlerde patent ductus arteriosusların (PDA) perkütan yolla kapatılması işlemindeki klinik deneyimlerimiz ve erken dönem sonuçlarımızı değerlendirmeyi amaçladık. Yöntemler: Kliniğimizde Mart 2010-Mart 2013 tarihleri arasında PDA tanısı ile perkütan kapatma işlemi uygulanan 20 hasta (ortalama yaşı 24±8 yıl, 17 kadın) çalışmaya dahil edildi. PDA kapatma işleminde 13 hastada Amplatzer duct ocluder (ADO) I cihazı, 7 hastada ise ADO II cihazı kullanıldı. Hastaların klinik özellikleri, yapılan perkütan kapatma girişimlerinin özellikleri, gelişen komplikasyonlar ve erken dönem sonuçları değerlendirildi. Bulgular: Anjiografik ölüçümde duktus en dar yeri ortalaması 5±2 mm (2-9 mm) ölçüldü. İşlem tüm hastalarda başarılı sonuçlandı. Yalnızca bir hastada ADO I cihazı bırakıldıktan hemen sonra embolize oldu. Embolize olan cihaz yakalayıcı kateter kullanılarak başarılı bir şekilde geri alındı ve aynı cihaz ile başarılı bir şekilde PDA kapatıldı. İşlem sonrası erken kapanma oranı %85, birinci gün ekokardiyografi kontrolünde tam kapanma oranı %95, 1. ay kontrolde kapanma oranı %100 izlendi. Ortalama 19±9 ay (2-37 ay) boyunca izlenen hastalarda herhangi bir komplikasyon izlenmedi. Sonuç: ADO I ve ADO II cihazlarıyla perkütan PDA kapatma işlemi başarılı ve güvenilir bir yöntemdir.

A 22 year-old male patient referred to cardiology clinic with complaints of fever, chills and malaise. He had been on haemodialysis for 12 months due to immunoglobulin A nephropathy. On admission his body temperature, pulse rate and blood pressure was 38.6°C, 115 beats/min and 110/70 mmHg, respectively. In the laboratory examination there were leukocyte, C-reactive protein and erythrocyte sedimentation rate elevation. There were vegetations on the mitral, aortic and tricuspid valves. Blood cultures were positive for Enterococcus faecalis which was susceptible to vancomycin. Since the patient did not accept the surgical operation, he died because of multi-organ dysfunction. On iki aydır immünglobulin A nefropatisi tanısıyla hemodiyaliz yapılan yirmi iki yaşında erkek hasta ateş, terleme ve halsizlik şikayeti ile kardiyoloji kliniğimize yönlendirildi. Hastanın başvurusunda vucut sıcaklığı 38,6°C, kalp hızı 115 atım/dk ve tansiyon arteriel 110/70 mmHg idi. Labaratuvar tetkiklerinde lökosit, eritrosit sedimantasyon hızı ve C-reaktif protein değerleri yüksekti. Mitral, aort ve triküspit kapakta vejetasyon vardı. Kan kültüründe vankomisine duyarlı Enterococus faecalis üredi. Cerrahi operasyonu kabul etmeyen hasta multiorgan disfonksiyonu nedeniyle kaybedildi.

Amaç: Aortik sertlik iyi bilinen bir vasküler yaşlanma göstergesidir ve koroner ateroskleroz ile ilişkisi bilinmektedir. Ancak aortik sertliğin miyokart enfarktüsü sonrası sol ventrikül üzerine etkisi hakkında elimizde yeterli bilgi bulunmamaktadır. Bu çalışmamızda aortik sertliğin, ST yükselmeli miyokart enfarktüsünde (STYMİ) primer perkütan koroner girişim(PKG) sonrası elektrokardiyografik reperfüzyon ve enfarkt genişliği üzerine etkisini incelemeyi planladık. Yöntem: STYMİ tanısıyla PKG yapılan 71 hastanın işlemden hemen sonra çekilen EKG'lerinde total ST rezolüsyonuna bakılmıştır. Hastaların işlem sonrası 48-72. saatlerinde ekokardiyografileri yapılmış ve aortik çaplar ile arteriyel tansiyon ölçümleri kullanılarak aortik sertlik parametreleri elde edilmiştir. Ejeksiyon fraksiyon(EF) değerleri biplane modifiye simpson metodu ile ortalama alınarak saptanmıştır. Enfarkt alanı göstergesi olarak pik CK-MB değerleri kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmamızda PKG sonrası elektrokardiyografik olarak başarılı reperfüzyon saptanan hastalarda aortik esneklik parametreleri daha yüksek (aortik strain için % 5,63 vs % 4,7, p=0,043; aortik distensibilite için 3,35 vs 2,51, p=0,027) ve pik CK-MB değerleri daha düşük saptanmıştır (144±22 mg/dl vs 239±44 mg/dl, p, Objective: Aortic stiffness is a well-known indicator of vascular aging and the relationship with atherosclerosis is well defined. However the effect of aortic stiffness on left ventricle after myocardial infarction is not so clear. In the present study we studied the effect of aortic stiffness on infarct area and electrocardiographic reperfusion in patients with ST-elevation myocardial infarction (STEMI) who underwent primary percutaneous coronary intervention (PCI). Methods: Total ST resolution was examined on the electrocardiograms (ECG) of 71 patients who underwent PCI for the diagnosis of STEMI, taken right after the procedure. Echocardiographic measurements were performed at 48-72 hours after the procedure and aortic stiffness parameters were obtained using the measurements of aortic diameter and arterial pressure. Ejection fraction (EF) was detected by taking the average with the biplane modified simpson method. Peak creatine kinase MB (CK-MB) isoenzyme levels were used as the indicator of infarct area. Results: Our study showed that in patients that have shown electrocardiographic successful reperfusion, have better aortic stiffness values (aortic strain 5.63% vs. 4.7%; p=0.043 and distensibility 3.35 vs. 2.51; p=0.027) and smaller peak CK-MB levels (144±22 mg/dl vs. 239±44 mg/dl, p