Search

Sosyal çalışma görevlilerinin yoğun stres içeren görevleri, stresin mesleki ve kişisel yaşantılarında olumsuzluklara sebebiyet vermesi ve bireylerin hayata dair olumsuz algılar oluşturarak iş ve yaşam doyumlarında düşüşler olması bu araştırmanın temel problemini oluşturmaktadır. Bu araştırma İstanbul Aile ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğüne bağlı sosyal hizmet merkezlerinde çalışan sosyal çalışma görevlilerinin sosyodemografik özelliklerine göre iş doyumu ile yaşam doyumu arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla verilerin toplanmasında araştırmacı tarafından hazırlanan (cinsiyet, yaş, medeni durum, çocuk sahibi olup olmama, mesleki kıdem, unvan, akademik düzey, bireysel ve hane halkı gelir düzeyi)'ni kapsayan sosyodemografik form, Minnesota iş doyum ölçeği ve yaşam doyum ölçeklerini içeren anket formu kullanılmış olup formlar katılımcılara elektronik ortamda iletilmiştir. Araştırma evreninin toplam sayısı 350 sosyal çalışma görevlisinden oluşmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise gönüllü olarak katılım sağlayan 186 sosyal çalışma görevlisi oluşturmaktadır. Elde edilen veriler SPSS 23.00 programı aracılığıyla frekans dağılımı, T-Testi, Anova, Kruskal Wallis ve Pearson Korelasyon teknikleri kullanılarak analiz edilmiştir. Elde edilen verilere göre; araştırmaya katılan sosyal çalışma görevlilerinin yaşam doyumu ile Minnesota iş doyum ölçeği ve (içsel ve dışsal) alt boyutları arasında istatistiksel olarak orta düzeyde ve pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Demografik değişkenlere göre ise; cinsiyet, unvan, akademik düzey ve çocuk sahibi olma faktörlerine göre yaşam doyum düzeyleri anlamlı olarak farklılaşırken, iş doyum düzeyinde yaş grubu faktörünün anlamlı olarak farklılaştığı görülmüştür. Sosyal çalışma görevlilerinin sosyodemografik özelliklerine göre genel olarak iş ve yaşam doyum düzeylerinin nötr puan aralığında olduğu ve iş ve yaşam doyumunun yüksek olmadığı tespit edilmiştir. The main problem of this research is that social work staffs have intensely stressful duties, stress causes negativity in their professional and personal lives, reduces job and life satisfaction of individuals by creating negative perceptions of life. This research was conducted to examine the relationship between job satisfaction and life satisfaction according to socio-demographic characteristics of social work staffs working in social service centers of Istanbul Provincial Directorate of Family and Social Services. For this purpose, the Sociodemographic Form prepared by the researcher (gender, age, marital status, having children, professional seniority, title, academic level, individual and household income level) prepared by the researcher, Minnesota Job Satisfaction Scale and Life Satisfaction Scales were. The forms were sent to the participants electronically. The total number of the research population consists of 350 social work staffs. The research sample consisted of 186 social work staffs who voluntarily participated. The obtained data were analyzed by using the frequency distribution, T-Test, Anova, Kruskal Wallis and Pearson Correlation techniques by means of the SPSS 23.00 program. According to the data obtained; The relationship between life satisfaction of the social work staffs participating in the research and the Minnesota Job Satisfaction Scale and its (internal and external) subdimensions is statistically moderate and positive. According to demographic variables; While life satisfaction levels differed significantly according to gender, title, academic level and having children, it was observed that age group factor differed significantly in job satisfaction level. According to the sociodemographic characteristics of the professionals, it was determined that the levels of work and life satisfaction were in the neutral score range and that the job and life satisfaction was not high.

Veteriner sosyal çalışma, insan-hayvan etkileşimini gözetmeyi, hayvan sağlığı alanında çalışanlar ile iş birliği içinde olmayı ve sosyal çalışma disiplinin etik ilkelerini benimsemeyi kapsamaktadır. Veteriner hekimler hem çalışma ortamlarında çeşitli psiko-sosyal sorun ve zorluklarla karşılaşabilmektedir hem de hizmet verdiği hayvanların sahiplerinin karşılaşabildiği durumları gözlemleyebilmektedir. Bu sorun ve güçlükler veteriner hekimlerin bir meslek elemanı olarak dahil olabildiği mikro-mezzo-makro tüm sistemlerde gözlenebilmektedir. Bu araştırmanın amacı veteriner sosyal çalışmanın müdahale aralığı doğrultusunda, İstanbul ilinde bulunan özel hayvan sağlığına yönelik kurum ve kuruluşlarda çalışan veteriner hekimlerin ihtiyaçlarının ve sosyal çalışma gereksinimlerinin ortaya konması ve bu doğrultuda öneriler sunulmasıdır. Araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Görüşmeler, 13 Ağustos 2020 – 8 Mart 2021 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Görüşmelerde, İstanbul ilinde bulunan Tarım ve Orman Bakanlığı'na kayıtlı hayvan sağlığına yönelik ruhsatlı özel muayenehaneler, poliklinikler ve hastanelerde görev yapan 25 veteriner hekimden derinlemesine görüşme kılavuzu kullanılarak veri elde edilmiştir. Görüşmelerde veteriner hekimlerin çalışma ortamlarında edindikleri deneyimlere odaklanılmıştır. Verilerin analizinde Maxqda 2020 nitel veri analiz programı kullanılmıştır. Elde edilen veriler "hasta kayıpları", "bağlantı kurma ve iletişim", "çalışanların haklarının temini ve korunması", "veteriner hekimlik mesleğine yaklaşım" ve "veteriner hekimlerin gözlemleri" şeklinde ortaya çıkan beş adet ana temada incelenmiştir. Veteriner hekimlerin, hasta kayıpları, ötanazi uygulamaları, ekipleri ile etkileşim, hayvan sahipleri ile iletişim, bir çalışan olarak hakları, veteriner hekimlik mesleğine yaklaşımları ve çalışma ortamlarında gözlemlediği psiko-sosyal olaylara dair farklı deneyimleri bulunduğu anlaşılmıştır. Bu deneyimlerin veteriner hekimleri psiko-sosyal bağlamda olumsuz yönde etkileyebildiği görülmüştür. Çalışma sonucunda, ortaya çıkan bu deneyimler bağlamında hayvan sağlığına yönelik kurum ve kuruluşlarda sosyal çalışmacıların yapabilecekleri mesleki uygulamalar hakkında öneriler sunulmuştur. Veterinary social work includes observing human-animal interaction, cooperating with veterinary health workers and adopting the ethical principles of the social work discipline. Veterinarians can not only encounter various psycho-social problems and difficulties in their working environments, but also observe the situations faced by the owners of the animals they serve. These problems and difficulties can be observed in all micro-mezzo-macro systems where veterinarians can be involved as a professional. The aim of this research is to reveal the needs of veterinarians working in private animal health institutions in Istanbul in line with the intervention range of the veterinary social work and to offer suggestions in this direction. Qualitative research method was used in this research. The interviews were held between 13 August 2020 and 8 March 2021. In the interviews, data were obtained from 25 veterinarians working in private clinics, polyclinics and hospitals registered to The Republic of Turkey Ministry of Agriculture and Forestry in Istanbul, using an in-depth interview guide. The interviews focused on the experiences of veterinarians in the clinical setting. Maxqda 2020 qualitative data analysis program was used in the analysis of the data. The data obtained were analyzed under five main themes: "patient loss", "communication", "providing and protecting the rights of employees", "approach to the veterinary profession" and "veterinarians' observations". It has been understood that veterinarians have different experiences regarding patient losses, euthanasia practices, interaction with their teams, communication with animal owners, their rights as an employee, their approach to the veterinary profession, and the psycho-social events they have observed in the clinical setting. It has been observed that these experiences can negatively affect veterinarians in the psycho-social context. As a result of the study, suggestions were made about the professional practices that social workers can implement in animal health institutions and organizations in the context of these experiences.

Toplumun en küçük birimi olarak ailede meydana gelen değişiklikler ve çözülmeler aile üyelerinden başlayarak tüm toplumu etkilemektedir. İşlevsel olmayan ve boşanma ile sonuçlanan aile birliklerinde ise kırılganlıkları ve özel korunmaya olan gereksinimleri nedeni ile en fazla etkilenen aile üyeleri çocuklar olmaktadır. Ergenlik döneminin gelişimsel özellikleri nedeni ile, boşanma sürecinin sağlıksız bir süreç olarak gerçekleşmesi halinde, ergenlik dönemindeki çocuklar üzerindeki olumsuz etkilerinin de psikolojik, sosyal ve akademik alanlarda sorunlara yol açması beklenen sonuçlardır. Bu nedenle bu araştırmada, boşanma sürecinin öğrenciler üzerindeki etkilerinin, öğrenciler ve annelerinin öznel deneyimleri bağlamında incelenerek, okul sosyal hizmeti temelinde değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, öğrenciler ve annelerinin boşanma sürecine ilişkin özgün deneyimlerinin ortaya çıkarılması amaçlandığı için nitel araştırma yöntemlerinden çoklu durum deseni kullanılmıştır. Araştırma verileri mülakat tekniği ile toplanmış ve verilerin analizinde içerik analizi ile betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Araştırmada boşanmanın öğrenci üzerindeki psikolojik, sosyal ve akademik etkileri boşanma öncesi, boşanma sırası ve boşanma sonrası olmak üzere üç ana tema altında analiz edilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, İstanbul İl Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı devlet okullarında öğrenim gören orta ve alt gelir durumundaki 10 öğrenci ve bu öğrencilerin anneleri oluşturmaktadır. Çalışma yapılacak okulların belirlenmesinde İl Milli Eğitim Müdürlüğünden, öğrencilerin belirlenmesinde ise okul rehber öğretmenlerinden bilgi alınmıştır. Araştırmanın öne çıkan sonuçlarına göre, ebeveynlerin –bu araştırmada annenin- akrabaları ile ilişkilerinin yakın ve olumlu olması çocukların da geniş aile desteği almasını sağlamaktadır. Bu durum çocuklar açısından boşanma sürecinin daha az olumsuz etkilenerek yaşanmasını sağlayabilmektedir. Ancak annenin kök ailesi ve geniş ailesi ile yakın ve destekleyici ilişkilerinin bulunmaması durumunda çocuklar da yalnız kalmakta ve sosyal çevreleri de kısıtlanmaktadır. Boşanmanın, araştırmanın çalışma grubundaki öğrenciler için akademik durumlarına etkisinin kısa zamanlı olumsuz etkiler olduğu görünmekte ise de, anne ve çocuğun yaşadığı sosyal ve ekonomik sorunların etkisinin uzun zamanda görülebileceği düşünülmektedir. "As the smallest unit of society, changes and dissolutions in the family affect the whole society, starting with family members. In dysfunctional family unions that result in divorce, children are the most affected family members due to their fragility and need for special protection. Due to the developmental characteristics of the adolescence period, if the divorce process occurs as an unhealthy process, the negative effects on children in the adolescence period are expected to cause problems in the psychological, social and academic fields. For this reason, in this study, it is aimed to evaluate the effects of the divorce process on students in the context of subjective experiences of students and their mothers, on the basis of school social work. In the research, multiple case design, one of the qualitative research methods, was used as it was aimed to reveal the specific experiences of the students and their mothers regarding the divorce process. Research data were collected by interview technique and content analysis and descriptive analysis techniques were used in the analysis of the data. In the study, the psychological, social and academic effects of divorce on students were analyzed under three main themes: before, during and after divorce. The study group of the research consists of 10 middle and low income students who study in public schools affiliated to the Istanbul Provincial Directorate of National Education and their mothers. Information was obtained from the Provincial Directorate of National Education in the determination of the schools to be studied, and from the school guidance teachers in the determination of the students. According to the prominent results of the research, the close and positive relations of the parents -the mother in this study- with their relatives ensure that the children also receive extended family support. This situation can ensure that the divorce process is less negatively affected for children. However, in the absence of close and supportive relationships with the mother's root family and extended family, the children are left alone and their social circles are limited. Although the effect of divorce on the academic status of the students in the study group seems to have short-term negative effects, it is thought that the effect of the social and economic problems experienced by the mother and child can be seen in the long term."

Bu araştırmada sosyal hizmet bölümü öğrencilerinin problem çözme becerileri ile sosyal öz-yeterlikleri arasındaki ilişkiyi tespit etmek amaçlanmıştır. Bu doğrultuda nicel araştırma modellerinden ilişkisel tarama modeli araştırmada kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini 2021-2022 eğitim-öğretim güz dönemi İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa ve İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesinde kayıtlı olan toplam 450 Sosyal Hizmet lisans (1, 2, 3, ve 4.sınıf) öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise 2021-2022 eğitim-öğretim güz dönemi İstanbul Üniversitesi ve Sabahattin Zaim Üniversitesinde Sosyal Hizmet bölümünde öğrenim gören, tabakalı örnekleme yöntemi ile seçilen ve gönüllü katılan toplam 221 sosyal hizmet öğrencisi oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında "Kişisel Bilgi Formu", Şahin ve Heppner'in geliştirdiği "Problem Çözme Envanteri" ve Palancı tarafından geliştirilen "Sosyal Öz-Yeterlik Algısı Ölçeği" kullanılmıştır. Anketler yüz yüze ve online olarak uygulanmıştır. Araştırmada verilerin analizi için SPSS 20 paket programı kullanılmıştır. Ölçeklerin normal dağılım göstermesi nedeniyle parametrik testler kullanılmıştır. Veriler frekans dağılımı, betimleyici istatistikler, iki grup arasında anlamlı farklılığı test etmek için t testi, ikiden fazla grupların arasında anlamlı farklılığı test etmek için tek yönlü varyans analizi (ANOVA) teknikleri kullanılarak analiz edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda öğrencilerin problem çözme becerilerinin orta düzeyde (89,54) olduğu saptanmıştır. Sosyal öz-yeterlikleri yüksek seviyede (91,06) bulunmuştur. Öğrencilerin en çok kullandıkları problem çözme becerisi değerlendirici yaklaşım olurken, en az kullandıkları problem çözme becerisi aceleci yaklaşımdır. Ölçek puanları arasında ilişki olup olmadığı varsa nasıl bir ilişki olduğunu hesaplayabilmek amacıyla korelasyon analizi yapılmıştır. Problem çözme becerileri ile sosyal öz-yeterlik puanları arasında zayıf düzeyde negatif yönde bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Problem çözme envanteri puanları azaldıkça sosyal öz yeterlik algısı puanları artmaktadır. Problem çözme envanterinde düşük puan almak yüksek problem çözme becerisine işaret etmektedir. Bu doğrultuda problem çözme becerisi artarken sosyal öz yeterlik algısı artmaktadır. Problem çözme becerisi azalırken sosyal öz yeterlik algısı azalmaktadır. In this study, it was aimed to determine the relationship between the problem-solving skills of social work students and their social self-efficacy. In this direction, the relational survey model, one of the quantitative research models, was used in the research. The population of the research consists of a total of 450 Social Work undergraduate students (1, 2, 3, and 4th grade) registered at Istanbul University-Cerrahpaşa and Istanbul Sabahattin Zaim University in the 2021-2022 academic fall semester. The sample of the study consists of a total of 221 social work students, who were studying in the Department of Social Work at Istanbul University and Sabahattin Zaim University in the 2021-2022 academic fall semester, selected by stratified sampling method and participated voluntarily. "Personal Information Form", "Problem Solving Inventory" developed by Şahin and Heppner, and "Social Self-Efficacy Perception Scale" developed by Palancı were used to collect data. Questionnaires were administered face-to-face and online. SPSS 20 package program was used for data analysis in the research. Parametric tests were used because the scales showed normal distribution. Data were analyzed using frequency distribution, descriptive statistics, t-test to test for significant difference between two groups, and one-way analysis of variance (ANOVA) techniques to test for significant difference between more than two groups. As a result of the analysis, it was determined that the problem solving skills of the students were at a moderate level (89,54). Their social self-efficacy was found to be high (91.06). While the most used problem solving skill by the students is the evaluative approach, the least used problem solving skill is the hasty approach. Correlation analysis was performed in order to calculate whether there is a relationship between the scale scores, and if there is, what kind of relationship there is. It was determined that there was a weak negative correlation between problem solving skills and social self-efficacy scores. A high score in the problem solving inventory indicates low problem solving skills. In this direction, while problem solving skills increase, social self-efficacy perception increases. While problem solving skills decrease, social self-efficacy perception decreases.

Çalışmanın amacı, Sosyal Hizmet Bölümü lisans öğrencilerinin "İşsizlik kaygısı" düzeylerinin ve bu durumun sosyo-demografik değişkenlerle ilişkisinin belirlenmesidir. Bu araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden tekil tarama modeli kullanılmıştır. Çalışmanın evreni Türkiye'de Sosyal Hizmet bölümünde lisans eğitimi gören öğrencilerdir. Ülkemizde şu anda Sosyal Hizmet Lisans Eğitimi (fakülte ve yüksekokul) veren 76 adet sosyal hizmet bölümü bulunmaktadır. Örneklem büyüklüğü hesaplamasına uygun olarak çalışmanın örneklemini 403 sosyal hizmet öğrencisi oluşturulmuştur. Verilerin toplanmasında araştırmacıların geliştirdiği "Kişisel Bilgi Formu" ve Tekin ve Korkmaz (2015) tarafından geliştirilen "İşsizlik Kaygısı Ölçeği" kullanılmıştır. Bu ölçek "İstihdamdaki daralma ve iş gücü ihtiyacındaki azalmanın etkisi", "Çevresel ve sosyal baskı", "Kişisel karamsarlık ve özgüven eksikliği" ve "Niteliksel olarak bilgi ve beceri eksikliği" olmak üzere 4 alt boyuttan oluşmaktadır. Verilerin analizi SPSS 25 programı kullanılarak elde edilmiştir. Öğrencilerin kardeş sayısı, annelerinin çalışma durumu, maddi durumları ve herhangi bir derneğe üyelik durumu ile işsizlik kaygısı arasında anlamlı bir ilişki bulunamazken, öğrencilerin yaşadığı mekân, babalarının eğitim durumu ve mesleği, cinsiyeti, lisans eğitimini kendi isteği ile yapma durumu ile işsizlik kaygısı arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur. The aim of the study is to determine the "unemployment anxiety" levels of undergraduate students of the Department of Social Service and the relationship of this situation with socio-demographic variables. In this study, single survey model, one of the quantitative research methods, was used. The population of the study is the students who study in the Department of Social Service as an undergraduate education in Turkey. Currently, there are Departments of Social Service in 76 Social Services Undergraduate Education (in faculties and colleges) in our country. In accordance with the sample size calculation, the sample of the study consisted of 403 Social Service students. The "Personal Information Form" developed by the researchers and the "Unemployment Anxiety Scale" developed by Tekin and Korkmaz (2015) were used to collect the data. This scale consists of 4 sub-dimensions: "Underemployment and the decrease in the need for workforce", "Environmental and social pressure", "Personal pessimism and lack of self-confidence" and "Qualitative lack of knowledge and skills". The analysis of the data was done using the SPSS 25 program. While there was no significant relationship between the number of siblings of the students, the working status of their mothers, their financial status, membership to any association and unemployment anxiety, a significant difference was found between the place where the students live, their fathers' educational status and occupation, gender, the status of doing undergraduate education voluntarily and unemployment anxiety.