Search

Kapari(Capparis spinosa L.) bitkisinin ticariöneminin yanı sıra, sağlık sektörü için de oldukça değerli olması ve antikanserözellikli kuersetin gibi sekonder metabolitler içermesi bitkiye olan ilgiyi hergeçen gün artırmıştır. Doku kültürü tekniği kullanılarak bitki üretilmesi, birçokbitki türünde olduğu gibi tıbbi ve aromatik bitkilerin de vejetatif olarakhızlı ve çok miktarda çoğaltılabilmesini sağlayan üretim şeklidir. Bitki büyümedüzenleyicilerinin bir sınıfı olarak kabul edilen poliaminler, birçok metabolikolayı düzenleyerek bitkide hücre bölünmesi ve uzaması, çiçek ve meyve gelişimi,kök büyümesi, membran ve hücre çeperi kararlılığı gibi birçok hücreselişlevdeki rollerinden dolayı önemli rol oynamaktadır. Kapari bitkisine poliaminuygulamalarının doku kültüründe kallus oluşumuna etkisine yönelik herhangi biraraştırmaya rastlanılamamış olup, bu alanda bir ilk olması araştırmanın öneminiartırmaktadır. Bu sebeple farklı çeşit (spermin, spermidin ve putresin) vekonsantrasyonda (0.0, 0.5 ve 1.0 mg/l) poliaminlerin kallus oluşumu üzerineetkileri araştırılmış ve en etkili miktar ve poliamin çeşidinin belirlenmesiamaçlanmıştır. Hazır MS besin ortamına 30 g/l sükroz ve 7 g/l agar ile birliktebitki büyüme düzenleyicilerinden 2.0 mg/l BAP ve 1.0 mg/l NAA ve poliaminler ilaveedilerek 121°C’de 40 dakika sterilize edilmiştir. Eksplant olarak in vitro koşullarda elde edilmiş 30-40günlük fidelerden yaprak parçaları kullanılmıştır. Sterilize edilen eksplantlarMS ortamına aktarılmış ve 30-35 gün boyunca karanlıkta 25±2°C’de inkübatördetutulmuştur. Kalluslar iki kez aynı ortamda alt kültüre alındıktan sonra kallusoluşum oranları (%), ağırlıkları (g) ve çapları (cm) ölçülüp, ayrıca yapılarıve renkleri tespit edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, kallus oluşum oranı %87,60 (1.0 mg/l spermin) - % 38,40 (0.5 mg/l spermidin), kallus ağırlığı 0,4174g (0.5 mg/l putresin) - 0,1771 g (0.5 mg/l spermin) ve kallus çapı 1,40 cm (1.0mg/l spermin) - 0,98 cm (0.5 mg/l spermin) arasında belirlenmiştir. En çokkallus oluşum oranı gösteren 1.0 mg/l spermin (% 87,60) uygulamasında kallusyapısı sıkı ve renkleri kahverengi/beyaz olarak tespit edilmiştir.

Objectives: In this study, we aimed to identify the course of radiculopathy and long-term functional outcomes in nonsurgically treated patients with myotomal muscle weakness caused by cervical disk herniation. Patients and Methods: Twenty-three patients (15 males, 8 females; mean age 40.7±7.3 years; range 27 to 55 years) were included in the study. Patients were treated with specific physical therapy and rehabilitation programs. Clinical and electrophysiological evaluation were done at the beginning, every four months within the first year, and every year after two years. All patients completed 24 months, and 19 patients completed 36 months of follow-up. Results: In 12 (52%) patients, needle electromyography (EMG) findings returned to normal at the second EMG examination. Only four (21%) patients had abnormal EMG findings at the end of the study period. In 13 (56%) patients, muscle strength became normal within four months, and it became normal in 17 (74%) patients within the first year. Progressive muscle weakness was not observed in any patient during the study. At the end of the study, excellent or good functional outcome were obtained in 15 (79%) patients. Conclusion: Myotomal muscle weakness resulting from cervical disk herniation is usually caused by a neuropraxic lesion at the root level. Patients with axonal root injury also have high potential for recovery, due to multilevel innervation of upper extremity muscles. Turkish Başlık: Servikal Disk Hernisi Kaynaklı Myotomal Kas Güçsüzlüğü Olan Hastalarda Klinik ve İğne Elektromiyografi Bulgularının İlişkisi: Uzun Dönem İzlem Çalışması Anahtar Kelimeler: Cervical disk herniation; radiculopathy; myotomal muscle weakness; needle EMG. Amaç: Bu çalışmada servikal disk hernisi kaynaklı myotomal kas güçsüzlüğü olan ve cerrahi dışı yöntemlerle tedavi edilen hastalarda radikulopatinin seyrini ve uzun dönem fonksiyonel sonuçlarını belirlemeyi amaçladık. Hastalar ve Yöntemler: Çalışmaya 23 hasta (15 erkek, 8 kadın; ort. yaş 40.7±7.3; dağılım 27-55) dahil edildi. Hastalar spesifik fizik tedavi ve rehabilitasyon programları ile tedavi edildi. Klinik ve elektrofizyolojik değerlendirmeler çalışma başlangıcında, ilk yıl içerisinde dört ayda bir, sonraki iki yılda ise yılda bir olarak yapıldı. Tüm hastalar 24 ay, 19 hasta ise 36 aylık izlem süresini tamamladı. Bulgular: On iki hastada (%52) iğne elektromiyografi (EMG) bulguları ikinci EMG incelemesinde normale döndü. Çalışma sonunda ise sadece dört hastada (%21) anormal EMG bulguları vardı. Kas gücü 13 hastada (%56) dört ay içerisinde normale dönerken, 17 hastada (%74) ise ilk yıl içerisinde normale döndü. Çalışma süresince herhangi bir hastada ilerleyici güç kaybı gözlenmedi. Çalışma sonunda 15 hastada (%79) mükemmel ya da iyi bir fonksiyonel sonuç elde edildi. Sonuç: Servikal disk hernisi nedeniyle gelişen myotomal kas güçsüzlüğü genelde kök seviyesinde nöropraksik bir lezyondan kaynaklanmaktadır. Üst ekstremite kaslarının birden fazla seviyeden innerve olmaları nedeniyle aksonal kök hasarı tespit edilen hastalar dahi yüksek bir iyileşme potansiyeline sahiptir., Amaç: Bu çalışmada servikal disk hernisi kaynaklı myotomal kas güçsüzlüğü olan ve cerrahi dışı yöntemlerle tedavi edilen hastalarda radikulopatinin seyrini ve uzun dönem fonksiyonel sonuçlarını belirlemeyi amaçladık. Hastalar ve Yöntemler: Çalışmaya 23 hasta (15 erkek, 8 kadın; ort. yaş 40.7±7.3; dağılım 27-55) dahil edildi. Hastalar spesifik fizik tedavi ve rehabilitasyon programları ile tedavi edildi. Klinik ve elektrofizyolojik değerlendirmeler çalışma başlangıcında, ilk yıl içerisinde dört ayda bir, sonraki iki yılda ise yılda bir olarak yapıldı. Tüm hastalar 24 ay, 19 hasta ise 36 aylık izlem süresini tamamladı. Bulgular: On iki hastada (%52) iğne elektromiyografi (EMG) bulguları ikinci EMG incelemesinde normale döndü. Çalışma sonunda ise sadece dört hastada (%21) anormal EMG bulguları vardı. Kas gücü 13 hastada (%56) dört ay içerisinde normale dönerken, 17 hastada (%74) ise ilk yıl içerisinde normale döndü. Çalışma süresince herhangi bir hastada ilerleyici güç kaybı gözlenmedi. Çalışma sonunda 15 hastada (%79) mükemmel ya da iyi bir fonksiyonel sonuç elde edildi. Sonuç: Servikal disk hernisi nedeniyle gelişen myotomal kas güçsüzlüğü genelde kök seviyesinde nöropraksik bir lezyondan kaynaklanmaktadır. Üst ekstremite kaslarının birden fazla seviyeden innerve olmaları nedeniyle aksonal kök hasarı tespit edilen hastalar dahi yüksek bir iyileşme potansiyeline sahiptir.

Bu çalışma kapari (Capparis spinosa L.) bitkisinin doku kültüründe poliamin uygulamalarının bitki rejenerasyonu ve antikanser özellikli kuersetin üretimine olan etkilerini belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu amaçla farklı çeşit (spermin, spermidin ve putresin) ve konsantrasyonlardaki (0.0, 0.5 ve 1.0 mg/l) poliaminler ve bitki büyüme düzenleyicilerinden 2.0 mg/l BAP ve 1.0 mg/l NAA MS kültür ortamına eklenmiştir. Kapari bitkisinin yaprak, tomurcuk ve meyve eksplantlarından in vitro koşullarda elde edilen kalluslar bitki rejenerasyon oranı, kuersetin ve rutin birikimi, aromatik bileşiklerin üretimi ve ayrıca oluşum oranı, ağırlığı, çapı, rengi ve yapısı bakımından değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda, kallus oluşumu bakımından en yüksek değer yaprakta 1.0 mg/l spermin, tomurcukta 0.5 mg/l spermin ve meyvede 1.0 mg/l putresin uygulamaları; bitki rejenerasyonunda en yüksek değer yaprakta 0.5 mg/l spermin, tomurcukta 1.0 mg/l putresin, meyvede 0.5 mg/l spermidin uygulamaları; en yüksek kuersetin birikimi yaprak, tomurcuk ve meyvede 0.5 mg/l spermidin uygulaması; en yüksek rutin birikimi yaprak ve meyvede 0.5 mg/l spermidin, tomurcukta 0.5 mg/l putresin uygulamaları olarak tespit edilmiştir. Yaprak kalluslarından ölçülen bazı aromatik bileşikler üzerinde de poliamin uygulamalarının önemli artırıcı etkisinin olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak, poliamin uygulamalarının kapari bitkisinin doku kültürü çalışmalarında kallus oluşumu, rejenerasyon miktarı, kuersetin, rutin ve aromatik bileşiklerinin üretimini artırmaya yönelik olarak başarı ile kullanılabileceği görülmüştür. Anahtar Kelimeler: Capparis spinosa L., antikanser, doku kültürü, kapari, kuersetin, poliaminler, This study was carried out to determine the effects of polyamine applications on plant regeneration and production of quercetin with anticancer properties in tissue culture of capers (Capparis spinosa L.). For this purpose, polyamines of different types (spermine, spermidine and putrescine) and concentrations (0.0, 0.5 and 1.0 mg/l) and plant growth regulators 2.0 mg/l BAP and 1.0 mg/l NAA were added to MS culture medium. Callus obtained from leaf, bud and fruit explants of caper plant in vitro conditions were evaluated in terms of plant regeneration rate, quercetin and rutin accumulation, production of aromatic compounds and also formation rate, weight, diameter, color and structure. As a result of the research, the highest value in terms of callus formation was 1.0 mg/l spermine in leaf, 0.5 mg/l spermine in bud and 1.0 mg/l putrescine in fruit; the highest value in plant regeneration was 0.5 mg/l spermine in leaf, 1.0 mg/l putrescine in bud, 0.5 mg/l spermidine in fruit; the highest accumulation of quercetin was 0.5 mg/l spermidine application in leaves, buds and fruit; the highest rutin accumulation was determined as 0.5 mg/l spermidine in leaves and fruit and 0.5 mg/l putrescine in bud. It has been determined that polyamine applications have a significant enhancing effect on some aromatic compounds measured from leaf callus. As a result, it has been observed that polyamine applications can be used successfully in tissue culture studies of caper plant to increase callus formation, regeneration amount, quercetin, rutin and aromatic compounds production. Keywords: Capparis spinosa L., anticancer, tissue culture, capers, quercetin, polyamines, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 2021., Kaynakça var.